* სუსტი ნერვების მქონე ადამიანებმა ეს მოთხრობა არ წაიკითხოთ!!!!

69 დღე ტყვეობაში
მეორე თავი
დღე პირველი
ლილემ თვალები გაახილა,თუმცა სიბნელის მეტი ვერაფერი დაინახა,რამდენჯერმე დახამხამების შემდეგ კი სიბნელეში ბიჭის სულუეტი გაარჩია,გონებაში სრული ანშლაგი ჰქონდა,ვერაფერს ვერ იხსენებდა და საშინლად გადაღლილი იყო,სხეულში სისუსტეს გრძნობდა რაც ნარკოტიკების დამსახურება იყო ,რომელმაც მისი სხეული გამოფიტა.
-გონს მოხვედი?-დამცინავი ,ბოხი ხმა მოესმა,მთელს სხეულში უსიამოვნო ჟრუანტელმა დაუარა,შიშმა მისი გონება მთლიანად მოიცვა,ლილემ რაღაც ამოილუღლუღა.მალევე სიბნელე, თეთრმა,ძლიერმა შუქმა შეცვალა,გოგონამ თვალები მოჭუტა და ეცადა მხედვეობა აღედგინა.
-რა გქვია?-ბიჭმა ცივი ხმით იკითხა,ლილეს შიშისგან გააკანკალა როდესაც ბიჭის ხელი ნიკაპს შეეხო და თავი ააწევინა.ლილემ ხმა არ ამოიღო,რამაც ბიჭი გააბრაზა და ხელი ნიკაპზე ისე ძლიერად მოუჭირა რომ ლილეს ეგონა ყბის ძვალი დამეფშვნებაო.
-კითხვას ორჯერ არ ვიმეორებ,ლამაზო!-ჩაიცინა ბიჭმა და მისი მეორე ხელი ახლა ლილეს ყელს შეეხო.-მიპასუხე!
-ლ...ლილე!-ამოილუღლუღა გოგონამ,თვალები რამდენჯერმე კიდევ დაახამხამა,ნელ-ნელა მეხსიერება და მხედველობა აღუდგა და მის წინაშე ის ბიჭი დაინახა ,ვინც სახლიდან მოიტაცა.
-მშვენიერია!-გაიღიმა ბიჭმა,ყელიდან ხელი მოაშორა და ლილეს თვალებში ჩააშტერდა.
-ვინ არის მაქსი? რატომ მითხარი რომ თუ მაქსთან ვიყავი,ის სახლში არ იყო?-ბოხი ხმით წარმოთქვა ბიჭმა და წამოდგა,ლილეს თვალთახედვის არე განთავისუფლდა და მან ოთახს თვალი მოავლო.
ბეტონის,ცივი და ნაცრისფერი კედლები,მუქი შავი ჭერი და თეთრი მარმარილოს იატაკი რომლსაც რამდენიმე ადგილას წყლის გამწოვი ჰქონდა,ისეთი როგორიც სააბაზონოებშია.
-ეჰ ,ლილე,ლილე!-დამცინავად გადახედა ბიჭმა-დუმილი სიკვდილის შემდეგაც გეყოფა.
ლილემ ახლა აღმოაჩინა რომ იატაკზე,კედელზე მიყუდებული იჯდა,ხელების გამოძრავება სცადა მაგრამ არ გამოუვიდა,სწრაფად დახედა ხელებს,ხელებზე ხელბორკილები ეკეთა,რომელიც კედელს დიდი,სქელი ჯაჭვით უკავშირდებოდა.
-სიჩუმის დედოფლის თამაშს ვაპირებთ?-ჩაიცინა ბიჭმა და ოთახის კუთხეში მდგარ მაგიდასთან მივიდა,ლილემ მის მოძრაობას თვალი გაყოლა და შიშისგან მოიკუნტა,როდესაც დაინახა რომ ბიჭმა მაგიდიდან ორი სხვადასხვა ზომის დანა აიღო.
-ნუ მაიძულებ პირველივე დღეს გატკინო!-ბიჭის სახე ცინიკურმა ღიმილმა გააპო-ბოლოსდაბოლოს ჩემთან 69 დღის გატარება მოგიწევს! კითხვას არ გავიმეორებ,მიპასუხე!
უფრო დიდი ზომის დანა ,ისევ მაგიდანზე დააბრუნდა და ლილეს წინ დადგა,შემდეგ კი დანა ყელზე ვერტიკალურად მიადო.
-მაქსი... ჩემი შეყვარებულია!-ამოიჩურჩულა გოგონამ ,თვალები დახუჭა და ტუჩზე იკბინა რომ არ ეკივლა, როდესაც დანამ ყელი ოდნავ გაუჭრა და ჭრილობიდან სისხლმა გამოჟონა.
-ტყუილია,მიდი ლილე ნუ დაფიქრდები ,ისე მიპასუხე...პასუხს ველი.
-ჩემი შეყვარებულია!-ამოილუღლუღა გოგონამ და მალევე დანის პირი მის ყელს მეორე მხარეს შეეხო,შემდეგ კი მისი კანი გაჭრა,ლილემ თავი ვეღარ შეიკავა და წამოიკივლა.
-ლილე,სიმართლე მითხარი!-ჩაიღიმა ბიჭმა-ყველაფერი ვიცი,მაგრამ მინდა ეს შენგან გავიგო!
ლილემ თვალები ძლიერად დახუჭა,უნდოდა ეს ყველაფერი სიზმარი ყოფილიყო,ერთი უბრალო კოშმარი,რომ ისევ მაქსს გაეღვიძებინ კოცნით და ჩახუტებოდა...
ტკივილმა ისევ დაიპყრო მისი სხეული,დანამ ამჯერად კანი მკლავზე გაუჭრა,ლილემ ტკივილისგან დაიკივლა,თუმცა თვალები არ გაუხელია,მალევე ბიჭის ხელი ნიკაპზე იგრძნო,ბიჭმა ლილეს სახე ააწევინა.
-თვალები გაახილე!-ბრძანებითი კილოთი წარმოთქვა ბიჭმა,ლილემ თვალები გაახილა თუ არა ბიჭის მუქ თაფლისფერ თვალებს შეეჩეხა.
-ლილე,სიმართლე მითხარი და არ გატკენ!-მის ყურთან ამოიჩურჩულა ბიჭმა.
-მაქსი ჩემი ძმაა...-ამოიჩურჩულა ლილემ და თავი ჩახარა.
-რომლთანაც სექსუალური კავშირი გაქვს?-ბიჭის დამცინავ ხმაში სარკაზმმა გაიჟღერა.
-ის ჩემი ბიოლოგიური ძმა არ არის!-ამოილუღლუღა ლილემ- ნაშვილებია.
-ამას აარანაირი მნიშვნელობა არ აქვს!-თვითკმაყოფილმა ჩაიცინა და წამოდგა-მოდი შევთანხმდეთ მე მაქსი,ისევე როგორც შენ ფეხებზე თ, მეათე დღეს გაგიშვებ და გაქცევის საშუალებას მოგცემ ,თუ გაიქცევი, დაივიწყებ რაც აქ მოხდა და აღარასდროს აღარ ამოიღებ ამის შესახებ ხმას,თუ დაგიჭირე მაშინ 59 დღის შემდეგ სიკვდილი გელის! გასაგებია?
ლილემ არაფერი უპასუხა,ჯერ კიდევ ვერ აცნობიერებდა რომ ეს კოშმარი კი არა რეალობა იყო,ბიჭმა თვალებინ გადაატრიალა და ამოიოხრა.
-შენთან ზედემეტი მუშაობა მომიწევს,როგორც ჩანს დაუმორჩილებელი ხარ....
ბიჭმა შავი კარები გამოაღო და ოთახიდან გავიდა,გოგონა კედელთან მოიკუნტა,ხელები მუხლებს შემოხვია და მუხლებზე თავი დადო. სიცივისგან გააკანკალა,ოთახში ციოდა..უფროსწორად სარდაფში,დრო მიეცა ოთახი უკეთ დაეთვალიერებინა.
ოთახის მარჯვენა მხარეს რამდენიმე მაგიდა იდგა,ერთ მაგიდაზე ზომის მიხედვით სხვადასხვანაირი დანები იდო,მეორეზე რკინის ობობები ანუ მკერდის მარწუხები იდო,ისიც სხვადასხვა ზომის,შემდგომ მაგიდებზე იმდენი საწამებელი იარაღები დაინახა რომლის სახელებიც აღარ იცოდ ,რომ შიშმა ორმაგად შეიპყრო.
რამდენიმე წუთში კარების ისევ გაიღო და ბიჭი ამჯერად მაკრატლით ხელში შემოვიდა,ლილეს ყოველი ნაბიჯის ხმაზე აკანკალებდა,ბიჭი მის წინ შეჩერდა.
-ადექი!-ცივად წარმოთქვა,ლილემ ქვევით ახედა,შემდეგ მაგიდაზე დაწყოფილ სხვადასხვა საწამებელ მოწყობილობას გადახედა და აკანკალებული წამოდგა. საბედნიეროდ ჯაჭვმა რომლითაც ის კედელზე იყო მიბმული,მისი მოძრაობა არ შეზღუდა და სწრაფად წამოდგა.
-ხელები აწიე!-კიდევ ერთი ბრძანება გასცა და ლილემაც უციტყვოდ,თუმცა შიშით შეასრულა,რამდენჯერმე თვალები მაგიდისკენ გაეპარა.
-თუ დამჯერი გოგო იქნები,მათ არ გამოვიყენებ!-ჩაიცინა ლიამმა.ლილეს თეთრი სარაფანი მის ხელებში მოჭმუჭნა და მაკრატელი მხარზე შეახო,შემდეგ კი კაბის ბრეტელები გაჭრა და ლილეს კაბა გახადა,ლილე თვალებგაფართოებული იდგა და არაფრის გაკეთება არ შეეძლო,ბიჭმა ამჯერად ლიფი გაჭრა და მის მკერდს ლიფი მოაშორა,გოგონამ კი ინტიქტიურად ხელები აიფარა და თვალები დახუჭა. ცივი მელატი ფეხის შიგნითა ნაწილს შეეხო,მალევე გაისმა ნაჭირს გაჭრის ხმა და მის სხეულს ტრუსიც მოშორდა,ბიჭი ლილეს მოშორდა და ხელში დაგროვილი ,ლილეს დაჭრილი ტანსაცმელით ოთახიდან გავიდა,ამჯერად კარები არ დაუკეტია... ლილემ მის სხეულს დახედა შემდეგ კი კარისკენ წავიდა,ჯაჭვებმა გაიჟღარუნეს და ლილეს უკან დაბრუნება აიძულეს. რამდენიმე წუთში ოთახში ისევ შემოვიდა ბიჭი,მაგრამ ამჯერად მას ხელში თეფში და ბოთლით წყალი ეჭირა.
-ძალების აღდგენა დაგჭირდება!-ჩაიღიმა ბიჭმა და საჭმელი და ბოთლი იატაკზე დადგა,შემდეგ კი კარებისკენ წავიდა,როდესაც ლილეს აკანკალებულმა ხმამ შეაჩერა.
-რისთვის?-ამოილუღლუღა გოგონამ.
ბიჭმა მხრები აიჩეჩა, კარის სახელურს ჩაებღაუჭა და ლილესკენ მობრუნდა
-კინაღამ დამავიწყდა,შეგიძლია ლიამ პენი დამიძახო,ან მთვარის მოჩვენება,ან ღამის კოშარი ან შავი მზე.. რომელიც გირჩევნია,ახლა კი დაისვენე... ხვალისთვის ძალები დაგჭირდება.
ლიამმა ლილეს თვალი ჩაუკრა ,ოთახიდან გამოვიდა და შეშინებული და შოკირებული გოგონა ოთახში დატოვა.