არაფრის ხასიათზე არ ვარ, საწოლიდან ავდექი და მაცივარი გამოვაღე.
-ნაყინი სადაა? ეჰ აღარ მაქვს ალბათ.
ტელეფონი ავიღე და ანის დავურეკე.
-ჩემი გოგო ამოდი ჩემთან რაა და ნაყინი ამოიყოლე.
-კაი მოვალ მალე.
ისევ საწოლში დავბრუნდი, დავიწყე ისევ ფიქრი,
-დავიღალე აღარ შემიძლია ასე.
ვიყვირე და ისევ ტირილი დავიწყე. არა გაგის ამას არ შევარჩენ ეს რატომ მითხრა უნდა გავარკვიო, დავიღალე გაურკვევლობით..
-"გაგი ეგ რატომ მითხარი?"
-"მე გითხარი მარი ჯობია დაივიწყო"
-"შენ სიყვარული იცი რაარის?"
-"ვიცი მარი უბრალოდ ხომ იცი როგორიცაა ალექსანდრე."
-"შენ ვერ გამიგებ, ალექსანდრემ გითხრა და ეგ მაგითომ მითხარი?"
-"არა მას არაფერი უთქვია"
-"კაი"
ცოტა დავმშვიდდი, ვიცი რომ ასე არ მიმატოვებს. ანი მოვიდა.
-ცოტაა ეს ნაყინი.-ანის გავუბრაზდი როდესაც მხოლოდ ორი ყუთი დავინახე.
-მომისმინე გეყოფა რამდენიხანი უნდა იყო ასე სახლში გამოკეტილი ცხოვრება გრძელდება.
-მე არ მინდა.
-მარი ეხლა შენ დეპრესიაში ხარ მესმის მაგრამ ერთი კვირა გავიდა.
-მერე რა მე მას დავპირდი დაგელოდებითქო და დაველოდები.-ცრემლები წამომივიდა.
-კარგი ჩემი გოგო-ჩამეხუტა.-უბრალოდ რომ გიყურებ მაშინებ უკვე ისე იქცევი.
-გქონია ისეთი გრძნობა რომ თითქოს წინასწარ ხვდები რაც მოხდება.
-მერე რას გრძნობ რა მოხდება.
-იცი თითქოს ჩემში ორი ადამიანია ერთი ფიქრობს რომ დამთავრდა ყველაფერი და მეტირება მაგრამ მეორეს სჯერავს რომ დაბრუნდება ისევ და არ დამტოვებს ასე და არ უნდა ტირილი.
-დაუჯერე მაგ მეორეს.
-იცი მჯერავს ვიცი რომ ასე არ დამთავრდება თან მითხრა წინასწარ გამაფრთხილა.
-ხოდა მომისმინე არ მოეწონება ალექსანდრეს ესე რომ ტირიხარ და გაბრაზდება რომ დაგინახოს რომ ასე ხარ და ცხოვრებას არ აგრძელებ ძალიან გაბრაზდება.
-აბა რავქნა.
-ცხოვრება გააგრძელე.
-როგორ?
-სხვა რამეზე გადაიტანე ყურადგება მაგალითად ჯულიეტას და რომეოს გადაღება დაამთავრეთ ხოო?
-კი რამდენიხანია.-ნაყინი ავიღე ყუთით სავარძელში მოვთავსდი ისევ და დავიწყე ჭამა.
-მერე არ ვუყუროთ?
-არა.-მიხვდა რატოც ვუთხარი.
-კარგი.
საღამოს ანი წავიდა მე მეორე ყუთი ნაყინი ავიღე და ვუყურებდი უაზროდ ფილმს.
დილა ისევ ისე დაიწყო აბაზანიდან გამოვედი და სახლში არაფერი არ მაქვს არც შოკოლასი არც მწარე რამე და არც ნაყინი,
-მომიწევს გარეთ გავიდე.
კარადა გავაღე შორტი და შავი მაიკა ჩავიცვი თმა სწრაფად გავიშალე კეტები ჩავიცვი და სარკეში ჩავიხედე.
-მგონი ცუდი არაა.... მაგრამ....თვალები დასიებული მაქვს ტირილით... არაუშავს არ მადარდებს.
ღრმად ჩავისუნთქე და გავედი. როდესაც შოკოლადი ვიყიდე, გასეირნება მომინდა და იქვე პარკში გავედი, ყურსასმენი გავიკეთე და ჩავრთე ჩემი საყვარელი სიმღერა kisses back და დავიწყე სეირნობა, ძალიან ბევრი ადამიანი დადიოდა, თითქოს მე მიყურებდენ, მაშინებდა ეს ყველაფერი, ისეთ ადგილზე დავჯექი სადაც არავინ გაივლიდა და ვუყურებდი ბუნებას თან შოკოლადის ჭამა დავიწყე, როდესაც მთლიანად შევჭამე და ვიღაცამ მომაწოდა შოკოლადი, თურმე ვიღაც დამჯდარა გვერდით და ვერ გავიგე, მაგრამ ჩემ საყვარელ შოკოლადს რატომ მადზლევს? როდესაც დავინახე ვინ იყო გავოგნდი.
-საზოზღარო სულელო დებილოოო როგორ ბედავ ამას.-არვიცი რა მომივიდა ერთიანად მომაწვა სისხლი და ისე ვიგრძენი თავი თითქოს ცეცხლი მომეკიდა.

.........................................................................

შემიფასეთ. ვიცი დავაგვიანე ბოდიშით უბრალოდ რაგაც პრობლემების გამო ვეგარ დავწერე, იმედია მოგეწონებათ თუ ბევრს მოგეწონებათ უფრო სწრაფად დავდებ, მიყვარხართ <3