,,არაფრის''-მიიღი მეხუთე და მოყვა მეექვსეც
,,ტკბილი ძილი ფერია''-დააფიქრა მესიჯმა აინტერესებდა ვინ იყო, თუმცა ახლა მისთვის აზრი აღარ ჰქონდა. ესიამოვნა სითბო და მზად იყო მასთან ერთად შემოევლო მსოფლიო მაგრამ ალტერეგო ხომ არასდროს არაფერს გაცლის.
-ნუ გადაირიე ნუცა ნუუუ-გაბრაზდა ალტერეგო
-ჰას ისე ხო იყო დალაგებული-გამოხდა სუპერეგო
-მოკეტეთ-იყვირა ნუცამ-სიმღერა უნდა ჩავრთო.
სასწრაფოდ მივარდა ტელევიზორს, ოთახში გაისმა მუსიკა დიდად არ მოეწონა თუმცა იმდენად შეყვა მუსიკის შინარს სულ დაავიწყდა, რომ თავიდან არ მოეწონა. ერთხელ მოსმენილს მეორე მოყვა მეორეს მესამე და ასე იყო დილამდე. დილაც ამ სიმღერით დაიწყო გაეღიმა ბედნიერებისგან. ყავა გაიკეთა და ტელეფონს დახედა
Now
,, დილამშვიდობის ფერია... ასე მოგეწონა სიმღერა მთელი ღამე რომ უსმენ?!"-გაეღიმა მაგრამ
სახე შეეცვალა რა იცოდა მთელი ღამე, რომ უსმენდა? თან მეცხრე სართულზე. თავი გააქნია და გაიფიქრა ვიღაც გეღადავება ნუცაო. სულ გადაავიწყდა ნუცას დაქალები და სამსახური, რომ უნდა მოეძებნა. გაშლილი ტყავის კაბა ჩაიცვა, ზევიდან თეთრი მაიკა ფეხზე კი მაღლები მოირგო. ჩანთაში საჭირო ნივთები ჩააწყო სათვალე მოირგო და ჯერ კიდევ ამერიკაში ნაპოვნ საავადმყოფოსკენ აიღო გეზი. მანქანაში მოიწყენდა მუსიკის გარეშე სასწრაფოდ ჩართო რადიო
და ბედად ,ის' სიმღერა გაისმა. გაეღიმა კიდევ და სულ სიმღერ-სიმღერით მივიდა. ღრმად ჩაისუნთქა და საავადმყოფოს კარები შეაღო. მიმღებს მიუახლოვდა და იკითხა.
-გამარჯობა, მე ნუცა ახალაია ვარ ბატონ ედო წერეთელთან ვარ მოსული შეხვედრა მაქვს დანიშნული-გოგონამ ამომხედა და გამიღიმა.
-ქალბატონო ნუცა იცით ვაკანსია უკვე გაუქმდა-ამ დროს სასწრაფოს სირენების ხმამ აიკლო ეზო. მიმღებში ერთი ამბავი იყო ვინ ვის ეხმარებოდა და ვინ ვის ეძებდა ვერ გაიგებდით.
-ქირურგები გვჭირდება სასწრაფოდ-გაკიოდა დაბალი ქალი
-აქეთ ტრამვატოლოგი აფციაური გამოუშვით სასწაფოდ-ნუცას გაახსენდა ამერიკის ის დაწყევლილი დღე ცრემლები მოადგა თუმცა აღარ დალოდებია რამეს იქვე მიმღებში ექთნის ხალათი მოირგო და მათ შეუერთდა.
-აქთ ქირურგი სასწრაფოდ-დაიყვირა კაცმა და მადინვე ნუცა მისკენ გაიქცა.
-ბევრი დაზიანრბა აქვს, მარცხენა
სხივის ძვალიც და მარჯვენა ფეხიც დაზიანებული აქვს. მაგრამ მუცლის არეშია დაჭრილი როგორ მოხდა არ ვიცი სასწრაფოდ დასამუშავებელია-მიაყარა კაცმა და სასწრაფოს მანქანისკენ სირბილით წავიდა.
-სასწრაფოდ საოპერაციო გაამზადეთ-აწივლდა ნუცა.
-ყველა დაკავებულია უნდა მოიცადო-უთხრა ახალგაზრდა ექთანმა
-აქ გავაკეებ-თქვა ნუცამ-სასწრაფოდ მოიტანეთ საჭრო ნივთები. პალატაში პაციენტის გული ცემა და ნუცა ხმა არღვევდა სიჩუმეს.
-ვკარგავთ-წარმოთქვა ექთანმა
-არ მოგცემ უფლებას მოკვდე-ჩაიბურტყუნა ნუცამ
-გული უჩერდება-ისევ ექთანმა თქვა
-სასწრაფოდ მასაჟი დაწყეთ ახლა ვერ გაუკეთებ ელექტრო შოკს-თქვა ნუცამ
-გაგიჟდით მასაჟი რას უშველის-აღმოხდა ექთანს
-გააკეთე დროზე-უყვირა ნუცამ
-ახლავე-აიბუზა გოგო და მასაჟის გაკეთბა დაიწყო
-ნუ ეფერები ძლიერად-შეუსწორა ნუცამ
-მიდი და შენ გააკეთე მე ჩემს თავზე ვერ ავიღებ -გაბრაზდა ექთანი და
პალატიდან გავარდა. ნუცას ათასმა ფერმა გადაუარა თუმცა ამის დრო არ იყო პაციენტი უკვდებოდა. სასწრაფოდ გულის მასაჟი დაიწყო. გული დაურეგულირა ასე თუ ისე ამოიხვნეშა მაგრამ მაშინ სუნთქვა შეწყვიტა ახალგაზრდა ბიჭმა.
-არა შენ არ მოკვდები არ მოგცემ ამის უფლებას-თქვა მტკიცედ და ინტუბაცია დაიწყო. ინტუბაციამ გაამართლა საბოლოოდ კი ჭრილობა გაკერა და გარეთ გავიდა, სადაც ახალგაზრდა გოგო მივარდა მას.
-როგორ
არის?! ხო გადარჩა? მითხარით რამე-გაკიოდა გოგო
-მისმინეთ ოპერაციამ წარმატებით ჩაიარა ახლა კი მასზეა დამოკიდებული 24 საათში მისი მდგომარეობა თუ არ გაუმჯობესდა... ჯობია არ გავაგრძელო-ამოისუნთქა-ახლა კი დამშვიდდით და პაციენტის დოსიე შემავსებინეთ მესმის რომ გიჭირთ, მაგრამ მჭირდება მისი მონაცემები. შეძლებთ?!-ჰკითხა გოგოს მან თავი დაუქნია და ყველაფერი უთხრა რაც ნუცას სჭირდებოდა. ნუცამ ის ღამე საავადმყოფოში გაატარა შემდეგ კი მოსასვენებელ ოთახში მიეძინა. დილით ხმაურმა
გააღვიძა და თვალების გახელისას სამი უსიმპატიურესი ექიმი დაინახა.
-გუშინ მოვკვდი და სამოთხეში ვარ?-გაეცინა ნუცას და თავი ნელა წამოწია
-არა საავადმყოში-გაეცინა რიჟას
-გიჟური ღამე იყო-თქვა ქერამ
-უფ ხო-დააყოლა მეორე ქერამ
-ახალი ხარ?-კითხა რიჟამ
-არა გუშინ ვიყავი ვაკანსიაზე თუმცა უკვე სხვა ყავთ აყვანილი მე კი ამ ყველაფერს შევესწარი და თავი აქაურ ექიმად გავასაღე-თქვა წყნარად
ნუცამ-ხომ მე წავალ აბა კარგად-თქვა ხალათი იქვე დადო, ჩანთა აიღო და გარეთ გავიდა. სახლში ძალიან დაღლილი მივიდა წყალი გადაივლო და მალევე მიეძინა. საღამოს ისევ შიმშილმა გააღვიძა და ბუზღუნით წავიდა სამზარეულოში თან ტელეფონს დახედა:
(3) miss call
Lukito