მკლავზე ხელს მკიდებს და მახვედრებს რომ გავჩერდე.
ულამაზესი ხეივანს ისე მივუახლოვდით ამ დრომდე საერთოდ არ აღმიქვია სად მიცდიოდით.
მიყურებს..
ისე საოცრად მე რომ მიყვარს ისე მიყურებს..
შემდეგ კი სიჩუმეს ისევ მისი ხმა ფანტავს
- ჯენი, მგონი ორივე საკმაოდ ზრდასრულებ ვართ იმისათვის, რომ ვხვდებოდეთ რა გვინდა
თვალებში დაჟინებული მზერას მისწორებს და უფრო მიკიდებს ორგანულად ცეცხლს.
- იქნებ უკვე დარწმუნებული ვარ ჩემს არჩევანში.
ხელებს ნერვიულად ვაკაკუნებ ხიდის მოაჯირზე
- არ გამანდობთ თქვენს არჩევანს ?!
ორაზროვნად ჩაილაპარაკა და ტუჩებს დაუწყო კბილებით წვალება.
- წიკლაური გაჩერდი თორემ ასე ვერ გიპასუხებ.
მის ამ ჟესტზე ვიბნევი და დაბნეულობის გასაფანტავად მსუბუქად ვახველებ.
- გაგანდობთ! დიდი სიამოვნებით ..
ნელ-ნელა მივდივარ მისკენ, ფეხის წვერებზე ვიწევი და ლოყაზე მსუბუქად ვახებ ტუჩებს.
უკვირს..
მისივე გადმოსადგმელ ნაბიჯს ახლა მე ვდგამდი მისკენ..
ხელს წელზე მიცურებს და მისკენ მიბიძგებს, მეც მისი შეხებით ძალაგამოცლილი ვყვები მის ნებას..
საოცარი სინაზით და სიძლიერით მხვევს ხელებს და ჩემს კისერში რგავას თავს..
მისი გახშირებული სუნთქვა მეფრქვევა კისერში და სასიამოვნო ჟრუანტელი მივლის ტანში..
ერთხან ასე უხმოდ ვიდექით ჩახუტებულები..
მივხვდი რომ კითხვები და ზედმეტი საუბარი ამ ლამაზ მომენტს გააფუჭებდა.. ამიტომ დროს მივანდე მოვლენების განვითარება და უფრო მივეკარი მის სხეულს ..
თავზე ხელს მისვამს და თვალებში მაშტერდება.
- რას მიკეთებ ჯენი..
ერთიანად ამოიოხრა და ტუჩები შუბლზე მომაკრა
შანთის დადებას გავდა, მისი კოცნა..
სასიამოვნოდ რომ მიწვავდა შეხების ადგილს და სახეგაბადრული შევყურებდი წიკლაურს.
მკოცნიდა ყველაგან სადაც მწვდებოდა .. ძალაიან ხშირად ტუჩთან ახლოს მაგრამ არადა არ მპარავდა პირველ კოცნას.. ვგრძნობდი რომ იღიმოდა ჩემს აღელვებულ რეაქციაზე როდესაც ვგრძნობდი რომ ჩემთვის უნდა ეკოცნა, ვბრაზდებოდი თუმცა მეხებოდა და გაბრაზება კი არა..
დამნ .. ჯანდაბა ყველაფერი მავიწყდებოდა მისი შეხებისას.
- უნდა წავიდეთ..
მხარზე ხელს მისვამს და ისევ აგრძელებს ჩემს დაჰიპნოზებას
- წავიდეთ.
ჩემს ხმას ვერ ვცნობ, ეს მე ვთქვი ? ეს ჩემი ხმა იყო ? ემოვიებს მიზღვავებს წიკლაური
- მაიმუნი..
მხოლოდ ჩეთვის ჩავიბურდღუნე და ხელჩაკიდებული გავუყევით გზას.
მალევე მივედით სასტუმროში, ახლა დავაკვირდი რო არც თუ ისე შორს ვიყავით გასულები..
- შენი ძილის დროა
ისევ დამყურებს 2 თავით მაღალი წიკლაური , ჩემს სახეზე თითებს ისე დაატარებს თითქოს უნდა ყველა ჩემი ნაკვთი შეისწავლოს.
- დავიძინებდი, ერთი ინდივიდი რომ მიშვებდეს ხელს
ჩავიცინე და ჩემს ხელზე ჩაფრენილ წიკლაურის ხელს დავხედე.
- მე.. მაპატიე.. ხომ არ გატკინე
დაბნეული ატრიალებდა თვალებს და გაწითლებულ ხელს ეფერებოდა
- ჩემს ფერებას თუ განაგრძობ მერე მართლა ცუდად გავხდები..
ემოციამოზღვავებულმა ის წამოვროშე რასაც ვფიქრობდი და შემდეგ უცებ ხელი ავიფარე პირზე, თითქოს ნათქვამს უკან დვავიბრუნდებდი.
შემრცხვა და ავწითლდი
ის კი იდგა და იცინოდა, მე დამცინოდა ის მაიმუნი არსება ..
ჩემსჯენ დაიხადა და ლოყაზე მომაკრო ტუჩები
- ხვალამდე გეყოფა..
ყურთან დამჩურჩულა და ისე გაქრა თითქოს არც ყოფილა.
დაჰიპნოზებული წავეედი ოთახისკენ, ვიფიქრე რომ ელენეს ეძინა ამიტომ ფეხაკრებით მივიპარებოდი ოთახში.. კარი ფრთხილად მოვხურე და შებრუნებას ვაპირებდი ორი ინდივიდის სიცილი რომ გავიგე.
- რომრლი საათია ? ამდროს რატომ ბრუნდები სასტუმროში ?
აკაკანდა ელენა .
- ხო. რატომ ბრუნდნი ამ დოს? რა უყავი ჩემს ძმას ?
ახლა ლიზამ წამოყო თავი ა ინტერესიანუ მზერა მომაპყრო
- ლიზა? აქ რას აკეთებ ?
გაკვირვებისაგამ თვალები დამიმრგვალდა და გამიფართოვდა, ერთხანს ასე გაკვირვებული ვუყურებდი სანამ ორი გიჟი არმოვარდა და საწოლზე არ მისროლეს.
- დაფქვავ ? თუ დაგაფქვევინოთ?
- იპოვეე შენნაირი ? გაბრაზებული ხელებს ვასავსავებდი და ორივეს ვუყურებდი .
- ანუ დაგაფქვევინოთ ..
ერთმანეთს გადახედენ და შემდეგ ჩემსკენ დაიძრნენ.
- არააა, რას მიპირებთ
ნელ-ნელა უკან ვდგამდი ნაბიჯებს და შეშინებული
ვუყურებდი გოგონებს.
ორივემ ერთად მიღიტინებდა მანსმ სანამ ყვირილი არ დავიწყე :
- კარგი, კარგი ყველაფერს მოგიყვებით
საწოლზე გავწექი და აჩქარებუკი სუნთქვის დარეგულირებას შევეცადე.
დავწყნარდი და რომ მივხვდი ესენი არ მომასვენებდნდნ ყველაფერი დაწვრილებით მოვუყევი.. ბოლოს სამივე ერთიანად დაღლილები გავწექით საწოლზე..
- ჩემი წასვლის დროა
ზანტად წამოდგა ლიზა და გასასვლელად მოემზადა
- ღამემშვიდობისა
კარწბიდან მობრუნდა ორივეს ჩაგვხუტა და გაცუნცულდა..
მე და ელენეს ზუსტად ისე ჩაგვეძინა როგოეც ვიწექით.. ღამის 4 საათია, საშინელი შეგრძნებით ვიღვიძებ.. გული მტკივა თითქოს ვიღაც ებღაუჭება, მუჭშია აქვს მოქცეული და ძლიერად უჭერს ხელებს, ახლა სული ამტკივდა გულის მიწყნარების შემდეგ.. მეწვოდა სული.. რაღაცის მოახლოებას ვგრძნობდი და შიში მზარავდა მთლიანად ..
კარზე საშინელი ბრახუნია..
თითქოს ველოდი ..
სწრაფად წამოვდექი და შეშინებულმა გავაღე კარი
- ჯენი სწრაფად უნდა წამომყვე გუკა ძალიან ცუდადაა..
ცრემლნარევი ხმით მითხრა ლიზამ, ხელი ჩამავლო და გუკას ოთახისკენ წამიყვანა..
- ლამის გული გამიკსდა საწოლზე სისხლით მოთხვრილი გუკა რომ დავინახე. მისკენ გავიქეცი, საწოლგან დავჯექი და მისი ხელი ჩემსაში მოვიქციე..
- ლიზა რა დაემართა ?
- დაჭრილია
გაჭრვებით ამოიხრიალა და სიტყვას მთელი გულო ამოაყოლა..