საღამოს ჩემს მაგიდასთან ვიჯექი და ისტორიას ვმეცადინეობდი. დიდად არ მაინტერესებდა მსოფლიო ომები.ოთახში ალექსანდრე შემოვიდა და ჩამეხუტა.
-რაიყო რა სიყვარულის ბუშტი გაგისკდა დღეს ხო მშვიდობაა?
-მწარე ენა გაქვს!
-კაი ერთი, კი არ ვიცოდი.
-რას შვები?
-ისტორიას ვსწავლობ!-ვუთხარი მოწყენილმა
-ვერვიტან
-ვერც მეე-ამ დროს გაისმა ჩემი ტელეფონის ხმა-ვინ არის?
-არვიცი უცხო ნომერია
-მომე ვუპასუხებ-მითხრა ალექსანდრემ
-მეც შემიძლია-ვთხარი ვითომ გაბრაზებულმა-გისმენთ!
-გამარჯობა. მარიამს ვესაუბრები?-იკითხა უცნობმა მამაკაცმა
-კი
-თქვენთან შეხვედრა მინდა
-რასმელაპარაკები. და ვინ ხარ?
-გთხოვ თქვენთან შეხვედრა მინდა.
-არ გიცნობთ და ვერ შეგხვდებით ნახვამდის-მოვუჭერი მოკლედ
-რა ხდება მარი?-მკითხა ალექსანდრემ
-შენთან შეხვედრა მინდაო მერავიცი
-მომე მე დაველაპარაკები.დიახ......რატომ უნდა შეგხვდეთ?.......კარგით მოვალთ....ნახვამდის-ეს თქვა და მობილური გათიშა.
-რა ხდება?-ვკითხე დაინტერესებულმა
-შენი ნათესავია და შეხვედრა უნდა.
-მე არავინ მყავს შენს გარდა.
-არ ვიცი ძალიან მთხოვა და ამიტომ დავთანხმდი.
-შენ წარმოიდგინე და უცნაურია-ვთქვი და გავიცინე.
-არ გეძინება? აი მე მაგალითად შევჭამდი და დავიძინებდი.
-რადროს ჭამაა 12 საათია
-მერე რა. შენ არ გინდა?
-პური წამომიღე რაა.-შევეხვეწე პატარა ბავშვივით

დილით რომ გავიღვიძე ალექსანდრე ჩემს გვერდით აღარ იწვა. სააბაზანოდან გამოდიოდა ხმა. დამშვიდებულმა ძილი გავაგრძელე. ცოტახანში ისევ გავახილე თვალები და...
-რამე ჩაიცვი დეგენერატო-დავიყვირე ბოლო ხმაზე.
-კაი რა მარიამ. მარტო მაისური არმაცვია რისი გრცხვენია.
-ყეყეჩო.
-მიდი ეხა გამოფხიზლდი თორე დაგვაგვიანდება.
-და სად მივდივართ?
-გუშინ რო ველაპარაკეთ იმ კაცს უნდა შევხვდეთ.
-არ მინდა წასვლა. ან შენ რატო მიდიხარ?
-მარი ერთს რო ვიტყვი გასაგები უნდა იყოს შენთვის.

-კომუნისტო.
-მიდი მიდი ნუ ცანცარებ
-ჰიტლერო
-მარიი-სიბრაზე შეეპარა ხმაში
-კაი ხო რაიყო უჰჰ-ჩავიბურტყუნე ჩემთვის

როცა კაფეში მივედით ალექსანდრემ ერთ-ერთი მაგიდისკენ წამიყვანა. იქ მყოფნი კი გაკვირვებულები მიყურებდნენ.
-გამარჯობა-დავიძახე ხმამაღლა რათა ეტლიდან ყურადღება ჩემზე გადმოეტანათ
-შვილო რა გჭირს-მოვიდა და ერთი ქალი ჩამეხუტა.-რამხელა ყოფილხარ.
-ისა და! მე თქვენი შვილი საიდან?-მოვიშორე ქალი კულტურულად და ვკითხე
-ჩვენ შენი მშობლები ვართ.- მითხრა დაახლოებით 40 წლის კაცმა
-ჰა ჰა ჰა ჰა ჰა რა კარგად გამაცინეთ. ეხლა საქმეზე გადავიდეთ
-მარი ასეთი ირონიული რატო ხარ?-მიჩურჩულა ალექსანდრემ.
-მე არავინ მყავს შენს გარდა გითხარი და გაგიმეორებ.-ვთქვი ყველას გასაგონად.
-ვინ არის ეს ბიჭი შენი?-მკირთხა კაცმა
-ჩემი ქმარია.-ვუთხარი ამაყად.
-რა ქმარი შენ ჯერ 17 წლის ხარ-გაკვირვებულმა მითხრა ქალმა
-მამა მაშინ დამეღუპა სანამ დავიბადებოდი დედა კი მშობიარობას გადაყვა. მიშვილეს...-დაწვრილებით მოვუყევი ყველაფერი და მათ მხოლოდ ეს თქვეს
-ქეთისგან მოსალოდნელი იყო-თქვა ქალმა
-მამა დაბადებამდე დაეღუპა?-კითხა კაცმა ქალს
-გია მისმინე მაშინ დედაშენმა მითხრა რო ცოლი მოიყვანე და დამივიწყე. ბავშვი უნდა გამეზარდა.
-და მე რომ ამიხსნათ არა?
-დედაჩემმა მითხრა რომ-დაიწყო გიამ-დედაშენი სალომე ფეხმძიმედ იყო ვიღაცისგან და ცოლის მოყვანა მირჩია. მეც გავბრაზდი და წავედი
-აჰა ესეიგი ნუ დედაჩემი არ ვიცი ზუსტად არ მოძებნე და მისგან არ მოისმინე ეს სიტყვები.ყოჩაღ-რაღაცის თქმას აპირებდა-ჩუ მოვისმინე უკვე საკმარისი. ეხა დედას მოვუსმინოთ
-როცა გავიგე რომ ცოლი მოიყვანა გადავწყვიტე დამოკიდებლად გამეზარდე, მაგრამ შენი თავი ქეთიმ წამართვა და ეს 17 წელი ციხეში გამატარებინა.
-მაინც არ მჯერა რომ ჩემი მშობლები ხართ.
-როგორ დაგაჯეროთ?
-არ ვიცი
-მე გეტყვი მარი-დაიწყო ალექსანდრემ-ამ ქალის ნაირი გამოხედვა გაქვს. თმის ფერი,ამ კაცის ტუჩები და რაც მთავარია შენი და ამ ქალის ყავისფერი დიდრონი თვალები.
-ხო შეიძლება
-დეენემის ანალიზი ჩავატარეთ დადებითია აი ნახე
-კაი მჯერა-გადავხედე ფურცლებს.-მაგრამ ქეთიმ რატო გამამწარა?
-გია უყვარდა მაგრამ გიას მე ვუყვარდი.
-ჩამეხუტებით კიდე?-ვკითხე პატარა ბავსვივით. ეხლა მივხვდი რას ნიშნავ გყავდეს მშობლები
-დღეს გვესტუმრეთ-უთხრა ალექსანდრემ
-სად გაიცანით ერთმანეტი და რატო დაქორწინდით?
-ქეთიმ ფული აიღო.გამათხოვა მერე...-არ ვიცოდი როგორ გამეგრძელებინა
-მერე შეგიყვარდათ ერთმანეთი ხოო?-მკითხა დედაჩემმა. კარგად ჟღერს ხოიცით
-ხო.
-სკოლაში ხო დადიხარ.
-კი, და დამატებით ვემზადები გამოცდებისთვის ნუ ნერვიულობთ. საღამოს შევხვდებით.-ვუთხარი მაკოცა ორივემ და ალექსანდრემ წამომიყვანა.
-შვილო მოიცადე ეტლში როგორ ღმოჩნდი?
-ეს უბედური შემთხვევა იყო. კიბეებიდან დავგორდი-ვუთხარდი ყოყმანის მერე
-დარწმუნებული ხარ?
-მე ყოველთვის დარწმუნებული ვარ.
მე და ალექსანდრემ ცოტახანი ვისეირნეთ მერე კი სახლში დავბრუნდით. კატოს და თემოს მოვუყევით ყველაფერი და გაკვირვებულები იყურებოდნენ. ამავდროულად ხმას არც ერთი იღებდა და არც მეორე
-ისხედით ახლა მუნჯებივით- დავიწყე წიკვინი-წამოდი კატო რაე მომამზადებინე.
-მაგალითად?-მკითხა კატომ და სახე დამანჭა
-ათასი პროდუქტია მაცივარში. რამე გამოვა! ალექსანდრე მიდი რა შოკოლადები ამაოიტანე ჩემი საყვარელი ტორტი უნდა გამოვაცხო.

საღამოსთვის კარგად მოვემზადეთ. ბევრი რაღაც გავაკეთეთ მე და კატომ. და აი სტუმრებიც გვესტუმრნენ.ბევრი ვისაუბრეთ. გავერთეთ. მე და დედა ბევრი რამით ვგავართ ერთმანეთს.ძალიან მოსაღამოვდა.
-დე მა დარჩით რააა!
-არა შვილო არ შეგაწუხებთ.
-ხალხნო არ გადამრიოთ თქვენთან მინდა ყოფნა, თან შეხედეთ რამხელა სახლია რითი უნდა შევწუხდეთ.
-კარგი დავრჩებით. - მათი დარჩენა გულით გამიხარდა. მეორე სართულზე მოთავსდნენ ერთ-ერთ ოთახში
-მამი დაგასწარი დედასტან მე ვწვები-ვუთხარი პატარა ბავშვივით.-ხო ასეთი რაღაცეები არ გაგიკვირდეთ ჩემგან ყოველთვის ასეთი აქტიური ვარ და მომენტებში პატარა ბავშვივით ვიქცევი.
-კაი თქვენი ნებაა.-მამა ოთახიდან გავიდა მე და დედა კი დავწექით
-დე მამა როგორ გაიცანი?
-დედაჩემი მირიგებდა. მე კი დავრბოდი აქეთ-იქით თავაღებული. მერე მომიტაცა. მიყვარხარო დათუ შენ არ გიყვარვარო შეგიძლია წახვიდეო. მიყვარდა და დავრჩი. თბილისში მეგობრები გავიჩინეთ. ვსწავლობდი. სკოლა ახალიდამთავრებული მქონდა.
-რამდენი წლის ხარ?
-36 ის. 19ის ვიყავი ხენ რო დაიბადე
-და მამა?
-ის 20ის იყო ეხლა 37 ის არის.
-ჰააა?-პირი დამჩა ღია-რა ახალგაზრდა დედა მყოლია უყურე შენ!-ვთქვი ამაყად-დაახლოებით ეგრე ვფიქრობდი მაგრამ..
-შენზე და ალექსანდრეზე მომიყევი.
-ქორწილი არც ერთს არ გვინდოდა. პირველად ქუჩაში შევხვდი ძველბიჭურად მელაპარაკებოდა და ლამის იქვე დავასიკვდილე. მერე ქეთი მომადგა თემოსთან იქ დავრჩი მაშინ რო ვითომ წავიდა ქეთი. და სიცივეში მაიკით რო მიმარბენინებდა ქუჩაში მაშინაციქ იყო. მერე ქორწილში მიღალატა მერე კიბეებიდან დავგორდი. ერთი თვე კომაში ვიყავი. ამის მერე აქ გადმოვედთ შემიყვარდა და ვართ ასე. მე და კატომ ცოტა ვიმაიმუნეთ რაღაცეები და ასე.
-ლეკვიც მომიყვანა. ვსწავლობ და მეტი არაფერი.
-შეყვარებული გყოლია?-მკითხა დედამ გამომწვევად
-ვერ გავიგე?
-მინდა შენზე ყველაფერი ვიცოდე.
-არ ეგ ეტაპი გამოვტოვე და პირდაპირ ქმარი მყავს.
-ნანობ რაც გააკეთე და საერთოდ ეს რატო გააკეთე შვილო?
-თემო ერთადერთი ადამიანია რომელიც ყველაზე კარგად მიცნობს და როცა საქმე მის სიცოცხლეს ეხება...
-იმ საყვარელი ბიჭის მოკვლით დაგემუქრაა?
-ხო მარა ეს ერთადერთია რაც მე ქეთიმ კარგი გამიკეთა.
დღეები გადიოდა. მე ვსწავლობდი, ალექსანდრე სამსახურში ათენებდა და აღამებდა. როცა მოდიოდა ჩამიხუტებდა, თავს ჩემს თმებში რგავდა და იძინებდა. სკოლაში მამას დავყავდი. დღეს უკვე 22 მაისია. ბავსვებს მხოლოდ სკოლაში ვხედავდი. და აი ახლაც როცა მამა სკოლაში მომიყვანა ისინიც ჩემთან არიან.
-მარი ე შენ რამე იყიდე.-მომცა მამამ ფული
-ეს რად მინდა
-უბრალოდ აიღე და რაშიც გინდა დახარჯე. -მითხრა და შუბლზე მაკოცა
-ვა მარი როგორ ხარ?-მოვიდნენ და სათითაოდ გადამკოცნეს „ჩემმა ბიჭებმა“.
-მარი ესენი ვინ არიან-იკითხა გიამ და კოპები შეკრა
-მამი ეს ალექსანდრეს მეგობრები არიან. ეგ გოგოები კი ჩემი დაქალები და მოიყვანეს სკოლაში. ბავსვებო ეს კი მამაჩემია.
-გასაგებია. ჭკვიანად.
-კაი მა.

დღემ თითქოს ჩვეულებრივად ჩაიარა კატოს მივყავდი სკოლის დაცარიელებულ დერეანში როცა ერთ-ერთი ჩემი სკოლელი წამოგვეწია
-მარიიი, როგორ ხარ?
-კარგად ლუკა შენ?
-მეც კარგად-მითხრა ეშმაკურად და თავის ძმაკაც კატოსკენ მიანიშნა. ოოო აქ რაღაც ცუდი ხდება. ვიღაც ბიჭი კატოს უახლოვდებოდა
-რა გინდა ჩვენგან?
-მე შენ მომწონდი მაგრამ როგორც გავიგე ქმარი გყოლია, თუმცა არც ეს არის პრობლემა-მითხრა და ჩემკენ წამოიწი
-სტოპ-ვუთხარი და გაჩერდა
-რა მოხდა?
-კატო გაუშვი
-კაი გარეთ გაიყვანე ეგ.-ცუდად ვიყავი არ ვიცოდი ეხლა რა უნდა გამეკეთებინა. კატო გაიყვანეს. დაახლოებით 5 წუთი არაფერი უქნია მაგრამ მერე ჩემკენ წამოვიდა. მეტს ვეღარ გავუძლებდი და ყვირილი დავიჭყე-მოკეტე პატარა კა*პავ-მითხრა და სახეში გამარტყა. ამ დროს შემოგლიჯეს კარი.
-ჩემ შვილს როგორ დაარტყი შენი...-შემოვარდა მამაჩემი და ცემა გაუწყო ლუკას. კატო ჩემთან მოვიდა. ალექსანდრეც აქ იყო. მამაჩემი მოაშორა ლუკას, ერთი დაარტყა და ჩემკენ წამოვიდა. მე კი ტირილისგან უკვე ცუდად ვიყავი. სახეზე მომისვა ხელი მაგრამ ლუკას იგივე ქმედება გამახსენდა და წამოვიკივლე
-არა გთხოვ. უარესად ავტირდი
-მარი მე ვარ ნუგეშინია. ყველაფერი დამთავრდა.
-წამიყვანე აქედან გთხოვვ.
-წამოდი.

რამდენიმე დღე შეშინებული ვიყავი და არავის ვიკარებდი. მარტო დედასთან ვგრძნობდი თავს დაცულად. ერთ დღესაც გავიღვიძე და მივხვდი თუ როგორ ვტკენდი ამით ალექსანდრესაც.
-დეე.-დღემდე ვერ ვხვდები აქმდე სიტყვა დედას რა დატვირთვა ჰქონდა.
-ხო დედას პრინცესა
-დე ალექსანდრე სად არის?
-ოთახშია ეს დღეებია ამსახურშიც არ ყოფილა
-უთხარი შემოვიდეს რა დე და ბოთე წამოიყვაოს.-უსიტყვოდ გავიდა და მეც ლოგინში მოვკალათდი. ალექსანდრემაც შემოყო თავი და გამიცინა
-შემო.-ვუთხარი და ისიც დამემორჩილა
-როგორ ხარ?-მითხრა და შუბლზე მაკოცა
-კარგად-ვუთხარი მაგრამ ხველება ამიტყდა
-რაღაც არამგონია. რატო გახველებს?
-არვიცი. კაი რა არაფერია.
-არ ადგე საჭმელს ამოგიტან.
-გავრბივარ უკვე ვერ ხედავ-ვუთხარი სიცილით. ოთახიდან გავიდა და ცოტა ხანში ლანგრით უკან დაბრუნდა.
-ეს სულ უნდა შეჭამო და პრანჭვა არ დაიწყო. მერე ხველების წამალს დალევ.
-წიკვინს არც ვაპირებ ძალიან მსია-რაც იყო ყველაფერი შევჭამე ზოგი მე ზოგიც ალექსანდრემ მაჭამა. მეტი აღარ შემიძლია.
-ეს წვენიც დალიე.
-აუ არა რაა გთხოვ ვეღარ ვსუნთქავ. გინდა გამასუქოო?
-მაშინ წამალი დალიე.
-მომეცი.-წამალი დავლიე.
იმ დღეს გავერთეთ. ლოგინიდან არ ამაყენა ჯერ კარგად გამოკეთდიო.დილით ადრე გამეღვიძა. ალექსანდრეს ჩემ გვერდით ეძინა. მის თმებზე თამაში დავიწყე. ღმერთო რა თანამედროვე ქმარუკა მყავს. არ მითქვამს? თავი გვერდებზე აპარსული აქვს და ქოჩორი საკმაოდ წამოზრდილი. აბა გამაბრაზოს თუ დავავლე ხელი და ვითრიეეე თმებით!?მტრისას. ოცნებების სამყაროში გადავეშვი მაგრამ გონს ალექსანდრეს ლაპარაკმა მომიყვანა
-ნიტა არ წახვიდე მიყვარხარ......-ჰააა?
-ალექსანდრე გაიღვიძე და გაიმეორე რა თქვი-ვთქვი მკაცრად
-ნიტააა. ისევ მიყვარხარ არ წახვიდე გთხოვ....-ბოდავდა ალექსანდრე. როგორც ჩანს ადრე სხვა უყვარდა.ამ სიტყვებმა ბოლო მომიღო
-ალექსანდრე გაიღვიძე-ვუთხარი და მუშტები დავუშინე. ამან გაჭრა
-ალექსანდრე ნიტა ვინ არის?
-რა ნიტა რეებს ბოდავ?
-ისევ მიყვარხარო შენ ეძახდი და მე ვბოდავ?- უკვე ვბრაზდები
-ის ის..უბრალოდ..
-შენი ძველი შეყვარებული ხო და ეხლაც იმას მისტირი
-მარი არა..
-რა არა. თავი დამანებე გაეთრიე აქედან
-მარიი
-გაჩუმდი და წადი -ვუთხარი და ტირილი დავიწყე.-დედასთან მინდაა
-ისინი წუხელ წავიდენე
-კატოს დაუძახე შენ კიდე ჭდი არ დაგინახოს ჩემმა თვალებმა.


ბავშვებო ეხლა მოვახერხე დაწერა. ვიცი ბევრიშეცდომებია მაგრამ დასჯილი ვიყავი და ინტერნეტი გამიტიშეს ასე რომ მაპატიეთ და თქვენი აზრი გამოხატეთ კომენტარებში. ვფიქრობ რომ პასიურობთ და მალე მომიწესვ იტორის დამთავრება.