აღელვებული ვაწვები ზარის ღილაკს რამოდენიმე წამი,კაკუნზე,შემდეგ ბრახუნზე გადავდივარ და ის იყო შემტვრევას ვაპირებ უცებ რომ იღება,გონებაში დაწყობილი სიტყვები მაშინვე მეფანტება
-რა მოხდა ნიკოლოზ? _ მშვიდად მეკითხება და თვალებში მოუთმენლად მაჩერდება პასუხის მოლოდინში,მზერას ერთიანად ვატარებ მთელ სხეულზე და ვგრძნონ ტანში დავლილი ჭიანჭველების მასას _ „აი სად დაგერხა ძმაო“„ _გონებაში საკუთარ თავს ვესაუბრები, ჩემს წინ პირსახოც შემოხვეულ ქალს ვნებიან მზერას ვატარებ,სურვილ ანთებული ნერწყვს ხმაურით ვყლაპავ,ერთ ნაბიჯში ვჩნდები მასთან,ისიც ინსტიქტურად იხევს უკან,კარს ფეხით ვხურავ და თვალებში ვაჩერდები,ვხედავ როგორ იბნებვა,ნაჭერს,რომელიც სიშიშვლეებს ძვლივს უფარავს, მთელი ძალით ეჭიდება და თვალებს აქეთ-იქეთ აცეცებს,ხელები თავისით გარბიან წვრილი წელისკენ,ჩემკენ სწრაფად ვიზიდავ და კედელზე მთელი ძალით ვაკრავ
-ცუდი იდეა იყო ჩემი აქ მოსვლა_ხრინწიანი ხმით ვჩურჩულებ და სველ ტმაზე ცხვირის წვერს ვატარებ _ შენი ასეთ ფორმაში დანახვა,კიდევ უფრო უარესი_ყველანაირი გზით ვცდილობ მოზღვავებული ვნებების შეკავება თუმცა ჰორმონები თავისას შვება,გაპობილ ტუჩებზე რამოდენიმე წამი ვაჩერებ მზერას და გახელებული ვეტაკები ზედ,ცხადად შევიგრძნობ აკანკალებულ სხეულს,მთლიანად რომ იძაბება, ჭკუიდან გადავყავარ მისი კანის სურნელს და სინაზეს,თითებს რიტმულად ვათამაშებ წელზე და ოსტატურად ვაცურებ უკანალისკენ,ხელებს ყელზე მხვევს და კოცნაში მყვება,მისი სითამამიდან გახელებული ხელში ამყავს,წელზე ფეხებს მხვევს,,ნელი ნაბიჯებით მივდივარ მისაღებისკენ
-არ...გინდა...გთხოვ _ კისერს უკან აკონწიალებს როგორც კი სველი კოცნებით ვუყვები მათ და თავისთვის ჩურჩულებს
-ეხლა რომ გავჩერდე მოვკვდები _ ოთახის კარს ფეხით ვაღებ და საწოლამდე მიმყავს,ზედ ნაზად ვაწვენ,რამოდენიმე წამი ვშორდები,ვაკვირდები მის ვნებით დანისნულ თვალებს,დასიებულ ტუჩებს,აწითლებულ ლოყებს,მაცდუნებლად მომზირალ მკერდს და მაისურს ერთი ხელის მოსმით ვიხდი,ოდნავ ვიხრები მისკენ,თითებს ნელა ვატარებ ხელებზე პირსახოცს მთელი ძალით რომ ჩაფრენოდა,ფრთხილად ვაშვებინებ და სრულყოფილი სხეულის დანახვაზე თვალები მებინდება,,გახელებული ვეტაკები ლამაზ მკერდს,ყურში საამურად ჩამესმის მისი ჩუმი კვნესა,საჩვენებელ თითს ნაზად ვაყოლებ კისრიდან ლავიწის ძვლებამდე,იქედან მუცელამდე და ბოლოს ბარძაყებზე ნაზად მაგრამ მაინც უხეშად ვეფერები გაშლილი ხელებით
-მეშინია _ მესმის მისი შიშნარევი სიტყვები და რამოდნეიმე წამი ვწყდები მისი მოფერებისგან გახელებული ნაზ სხეულს
-მომენდე საყვარელო,გპირდები სანანებელს არ გაგიხდი _ ჩუმად ვჩურჩულებ ტუჩეზე და ნაზად ვუკოცნი,ვგრძნობ როგორ აყოლებს ხელებს მკლავებს,კისერს და თმაზე მეპოტინება, მისით გახელებული,ღრმად ვსუნთქვა და ვცდილობ ის ვნება შევიკავო რაც უხეშს მხდის,,მინდა ეს ღამე ყველაზე ლამაზი და დაუვიწყარი იყოს მის ცხოვრებში.. ზემოდან კომფორტულად ვექცევი და ბაგეებიდან ნაზი კოცნით მივუყვები ყურისკენ,ბიბილოს ტუჩებს შორის ვიქცევ და ოდნავ ვკბენ ზედ,ვგრძნობ როგორ ბუსუსდება მისი სხეული,ტუჩებს ყელისკენ ვაცურებ და მთლიანად ვულაშქრავ სველი კოცნით,ოსტატურად გადავდივარ ლავიწის ძვლებზე და ოდნავ ცხელ ჰაერს ვუშვებ პირიდან,მთელი სინაზით ვუკოცნი მუცელს,ჭიპთან ოდნავ ვჩერდები,რამოდენიმე წამი ვაკვირდები ბურუსში მოქცეულ თვალებს და ჭიპზე ენას რიტმუად ვარტრიალებ,გახელებული მაფრინდება თმებზე და ისევ საწყის ფორმას მაბრუნებს,ეხლა უკვე საკუთარი ინიციატივით უბრუნდება ტუჩებს და ოდნავ მასობს კბილენს ზედ,ცალ ხელს ბერძაყებ შორის ვუცურებ და ოდნავ ვაშლევინებ,,ზემოდან მოქცეული რამოდენიმე ბიძგით ვგრძნობ როგორ შევდივარ მასში და თვალებიდან წამოსულ ცრემლებს კოცნით ვუშრობ,,ოთახში მისი ნაზ კვნებსას რიტმულად ყველა ჩემი ოხვრა,რომელიც ნაზი სიმღერასავით ჩამესმოდა ყურში...
უკვე ერთი მთლიანობა ვართ

-როგორ ხარ? _ ჩემ მკლავებში მომწყვრეულს მხარზე ნაზად ვკოცნი და თავს ჩემსკენ ვაბრუნებინებ,ვხედავ როგორ უწითლდება ლოყები, სირცხვილისგან დაბნეული თვალებს აქეთ-იქეთ აცეცებს _ შემომხედე _ ნიკაპზე თითებს ვუჭერ,ისიც უძულებული ხდება მზერა გამისწოროს _ როგორ ხარ ნესტან? _ ნაზი ხმით ვჩურჩულებ და პასუხის მოლოდინში,სულდალეული დავჩერებივარ ზემოდან
-მეძინება _ თვალებს ოდნავ ნაბავ, ცხვირს კი ჩემს ყელში რგავს
-დაიძინე პატარავ _ შუბლზე ფრთხილად ვეხები ტუჩებით და გულზე კომფორტულად ვიკრავ _ დაიძინე ერთადერთო,მე აქ ვიქნები სულ,შენთან _ ოდნავ მეღიმება და მაქსიმალურად ვათბობ ხმის ტემბრს,,ვცდილობ მის ფიქრებზე კითხვების გარეშე გავცე პასუხი,თვალებ ანთებული დავყურებ ჩემ მკერძე მოთამაშე მის ლამაზ თითებს,ზედ ნაზად ვეფერები და ბაგეებით ვეხები _ ძილინებისა ტკბილო_
თვალებს ვხუჭავ და ბედნიერს მეღიმება როგორც კი მომხდარს ვიაზრებ



დილით შეხება მაღვიძებს,ვგრძნობ როგორ ცდილობს თავის დახსნას მკლავებიდან, შეუმჩნევლად ვტეხ ტუჩის კუთხეს, ხელებს მთელი ძალით ვუჭერ და ტანზე კომფორტულად ვიკრავ,მაშინვე ისუსება, სუნთქვასაც კი იკრავს რამოდენიმე წამი,შემდეგ ისევ ამაოდ ცდილობს თავის დაძვრენას თუმცა გააზრებასაც არ ვაცლი თვალებს ვახელ,სწრაფი მოძრაობით ვაწვენ მის მხერეს,მე კიდევ ზემოდან კომფორტულად ვთავსდები
-დილამშვიდობისა ჩემო დედოფალო _ დარცხვენილს ლოყებს ხმაურიანად ვუკოცნი და ყელზე გადავდივარ _ დილით უფრო მეგემრიელები...
-სააბაზანოში მინდა რომ გავიდე _ ხავილის მაგრავი ხმები ამოსდის ბაგეებიდ
-კარგად ხარ?ხომ არაფეტი გტკივა?
-უბრალოდ შხაპის მინდა მივიღო _ თავს ოდნავ გვერდით წევს და თვალებში მაჩერდება
-კარგი _ კიდევ ერთხელ ვუტოვებ სველი კოცნის კვალს ყელში და გვერდით ვტრიალდები,,ვხედავ როგორ ეძებს თვალებით რაიმე ხელმოსაჭიდს სიშიშვლეების დასაფარად თუმცა ამაოდ,მზერას ჩემსკენ ფრთხილად აპარებს და ცდილობს შეუმჩნევლად გაპარვას,მაშინვე საწყის ადგილს უბრუნდება როგორც კი თვალები სურვილით მენთება და ტუჩებს ხმაურით ვაწკლლაპუნებ
-შენი მაისური მომაწოდე გთხოვ _ დარცხვენილი შემომყურებს და ზეწარს უკეთ იხუტებს გულზე
-მოდი ჩემთან _ ხელის ერთ გაწვდენაზე ვიკრავ სხეულზე და გემრიელ ტუჩებს ნაზად ვუკოცნი _ იმედია წინააღმდეგი არ იქნები რომ ერთად ვიბანაოდ დედოფალო_ ერთი ხელის მოსმით ვაძრობ და თვალებამღვრეული ვაჩერდები ზემოდან,ვხედავ როგორ იფარებს დარცხვენილი მოშიშვლებულ ადგილებზე ხელს,,,თითებს მისი თითებისკენ ღიმილით ვაპარებ და მკერდიდან ვაშორებინებ,,ხმაურიანად ვკოცნი ზედ და ხელში კომფორტულად ამყავს _ დღეს გავიდეთ სადმე _ ხელში აყვანაილი გზადაგზა ვკოცნი და სააბაზანოს კარს თითებით ვეპოტინები

**

სარკის წინ, სრულიად შეცვლილ,მაქსიმალურად განსხვავებულ საკუთარ ანარეკლს ვავლებ თვალს,მაისურის ღილებს ღიმილით ვიკრავ და აზუზუნებულ ტელეფონს ვაჩერდები
-ტარიელ ძმაო _ მესმის კაკის სიცილნარევი,ოდნავ შეზარხოშებული ხმა _ სულ დაგვივიწყე შენი ნესტან-დარეჯანის გადამკიდე,საყვარელი ქალი ვის არ გვყოლია შე*ემა _საკუთარი სიტყვებით გახალისებული ხარხარებს მთელ ხმაზე _ გამიჯნურებულმა ავთანდილმა და ფრიდონმა მოგიკითხა _ყირმილს მიღმა მესმის ედოს ბურტყუნიც და მეღიმება აცანცარებული ჩემი მეგობრების შემხედვარე _ რაო ჩიტო კარგად დავისვენეთ ერთი კვირაო?სამაგიეროდ ხვალ დაგეცემა ეგ შენი მომავალი ცოლის ძმა და მისი მეგობრები თავზე, ეს დღეებია გიჟს რომ გავს,მაშო ძვლივს აკავებს აქ,კიდევ კარგი დილით მოვდივართ თორემ ფეხით ჩამოვიდოდა თბილისამდე ალბათ _ოე ბიჭი რამ გამოგა*ლევა?
- იდინა*უი რა _ვეუბნები მობეზრებული და ვგრძნობ როგორ მაკლია სამივე,მზად ვარ მათგან ყველანაირ დაცინვას გავუძლო ოღონდ ეხლა გვერსით მედგნენ და მამხნევებდნენ,თუნდაც მათთვის დამახასითებელი სიცანცარით _ კაკი არ მცალია,შეეცადეთ ხვალამდე დააკვოთ ეგ გიჟი,მერე თავად მივხედავ მაგ საქმეს
-ნიკოლოზ ძმაო, დაგერხა ეგ ჩემისები თუ ჩამოვიდნენ მაქ,ზურა ტყავიდან ძვრება რაც შეიძლება მალე წამოვიდეს _გამხიარულებული უერთდება დაშნიანი ჩვენს ლაპარაკს _კაროჩე, „ჩემი და დაბნეული არასოდეს მინახავს და მინდა გავარკვიო რა ხდება მის თავსო“
-იმედია სპიკერზე გაქვთ რომ ყველამ გაიგონოს და ცალ-ცალკე არ მომიწიოს თქმა_ ვეუბნები რამოდენიმე წამიანი დუმილის შემდეგ
-ამოღერღე ტო, რა გიქნა მაგ გოგომ ასეთი ენა რომ გადაყლაპე,იცოდე რომ ჩამოვალ ყურებს დავაჭრი _ ამბობს უკმაყოფილოდ მესამე ძმაკაცი
-მეჯვარეობისთვის მოემზადე ედო _ საკუთარი გადაწყვეტილებით კმაყოფილი ვიღიმი და ყურმილ მიღმა დადუმებულ მეგობრების რეაქციას ველოდები _ წეღან რას ამბობდით ენის გადაყლაპვაზე შემახსენეთ _ ხმა ცინიკური მიხდება და ტელეფონი ოდნავ შორს მიმაქ
„ვაიმე რა მაგარია“_ „ გილოცავ გილოცა შე*ემა“ _ „ვახ ჩემი ეს თუ ცოლის მოყვანას მომასწრებდა ვინ იფიქრებდა“ _ „ეხლავე მოვდივართ,შენი სიფათის დანახვა ყველაფრად მიღირს“_კივილით ჩამყვირის სალოს და ანასტასია,რასაც ჩემი მეგობრების ღრიალიც ემატებათ
-მანდ დაეტიეთ სადაც ხართ ,ხვალამდე აქ ჩამოთრეული არავინ დაგინახოთ _ტელეფონს კმაყოფილი სახით ვთიშავ,კიდევ ერთხელ ვავლებ საკუთარ ანარეკლს მზერას,თვალს ოდნავ ვუკრავ და იქვე დადებულ ლამაზად შეფუთულ ყუთს ვიღებ მანქანის გასაღებთან ერთად
-ესეც ასე ნიკოლოზ,დღეიდან ახალი ცხოვრება იწყება შენთვის და მოემზადე _ საკუთარ თავს ვამხნევებ,ჰაერს ღრმად ვისუნთქავ და სწრაფი ნაბიჯებით გავდივარ


მანქანას კორპუსთან ვაჩერებ და შეტყობინებას ვგზავნი,,რამოდენიმე წუთი მოუთმენლად ,ნერვიულად ვაბაკუნებ თითებს საჭეზე,ვხედავ როგორ გამოდის სადარბაზოდან ლამაზ მოკლე კაბაში გამოწყობილი და ღრმად ვსუნთქვა,,მანქანის კარს სწრაფად ვაღებ და გადავდივარ,მის წინ ოდნავ მოშორებით ვჩერდები,თვალს ერთიანად ვავლებ ლამაზად აწეულ კულულებს და ზედ ვეფერები,მზერა სხეულისკენ გადამაქვს და თითს ყელიდან მკერდის ჭრილამდე ვაცურებ,ლამაზად რომ იმზირება
-ჭკუიდან გინდა შემშალო ხო? _ ვეუბნები ხრინწიანი ხმით
-არ მოგწონს?_ უკმაყოფილოდ ბრიცავს წითლად შეღებილ ტუჩებს და იმედგაცრუებული მაჩერედება
-არ მომწონს?,მომწონს და რომელია,,მაგიჟებ ესეთ ფორმაში როცა ხარ,ჩემ გამოწვევას ცდილობ,რომ იცოდე რა ნერვების ფასად მიჯდება ეხლა სახლში არ მიგაბრუნო და მთლიანად არ მოგიშიშვლო,დაგიკოცნო ეს ლამაზი სხეული
-ნუ ამბობ ეგრე _ დარცხვენილი მაგრამ მაინც ბედნიერი,აციმციმებულ თვალებს ხრის და საკუთარ ტუფლებს აკვირდება,თითებს ნიკაპრე ვუჭერ და თავს ზემოთ ვაწევინებ,,ვხედავ როგორ კრთის ერთიანად ჩემ შეხებაზე,ჭინკებ ათამაშებულ თვალებში რამოდენიმე წამი ვაკვირდები და სახე უფრო ახლოს მიმაქვს _ ეხლა რომ არ გაკოცო გავგიჟდები _ მოუთმენლად ვჩურჩულებ ბაგეებზე და მთელი ვნებით ვუკოცნი გემრიელობებს,,ხელებს წელზე ვუცურებ,მთელ სხეულზე ვიკრავ და წელზე ოდნავ ვუჭერ თითებს _ წავედით სანამ მოთმინება დამიკკარგავას _ ნელი მაბიჯებით მიმყავს მანქანისკენ და კარს ვუღებ,,მოუთმენლად ვუვლი ავტომობილს წინიდან,საჭესთან ბედნიერებისგან გაღიმებული ვჯდები,ღვედს ჩემი ხელით ვუკრავ უკანა სავარძელზე დადებულ ვარდებს რომ მიშტერებია და ტუჩებზე კიდევ ერთხელ ვეხები _ დღევანდელი დღე არასდროს არ დაგავიწყდება გპირდები _ ყვავილების სურნელის შეგრძნებით გართულ ქალს ცინიკურად ვავლებ მზერას და მოუთმენლად ვქოქავ ავტომობილს


-არასდროს ვყფოლილვარ აქ,ნამდვილად მყუდრო რესტორანია _ თვალს ირგვლივ ავლებს
-მყუდრო და ამავედროს ლამაზი,სიმართლე გითხრა რის გამოც ეხლა ჩვენ აქ ვმყოფებით ნამდივალ უხდება ეს გარემო _ ხელებს ნერვიულად ვისმევ სახეზე და შამპანიურის ბოკალს ერთიანად ვცლი
-რა ხდება ნიკო პირადაპირ მითხარი _ თბილი ხმით მეჩურჩულება და საკუთარ ხელს ჩემსას ახებს,,ვხვდები როგორ ვდუნდები და მშვიდდები მაშინვე
-მოკლედ _ ღრმად ვსუნთქვა და მზერას ვისწორებ ანერვიულებულს,სუნთქვა შეკრული რომ ელოდება ჩემ პასუხს _მიყვარხარ _ მთელი გრძნობით მხდება სიტყვები პირიდან და ვხედავ როგორ უკიაფდება თვალებში ბედნიერების ცრემლები _ არ იტირო გთზოვ _ სკამიდან სწრაფად ვდგები და მასთან ვიცუცქები,,ცრემლებს ცერა თითებით ვწმენდ და სახეს ჩემ სახესთან ვასწორებინებ _ საყვარელო პატარა ბავშვები არც ერთი ვართ,რომ დამალობანა ვითამაშოდ,მე პირადად არავისთან მაქვს ჩემი გრძნონები დასამალი და არც შენი აღრენილი ძმა წარმოადგენს პრობლემას ჩემთვის. ვიცი სულ რაღაც ერთი თვეა ნუ ცოტა მეტიც ალბათ რაც ერთმანეთს ვიცნობთ მაგრამ... ნუ მოკლედ აღარ ვიცო როგორ გითხრა,ალბათ როგორც ყველა შეყვარებულ ქალს,შენი სურვილიც არის ეს ლამაზი პერიოდი გამოცადო საყვარელ ადამიანთან ერთად მაგრამ,დამიჯერე უბედნიერეს გაგხდი,ეხლა უბრალოდ საჭიროა მხოლოდ შენი თანხმობა რომ მომდევნო ფაზაზე გადავიდეს ჩვენი ურთიერთობა _ ჯიბიდან ლამაზად შეფუთულ კოლოფს ვიღებს და მის თვალწინ ვხსნი _ იქნები ჩემი ცოლი და შვილების დედა?
_ თვალებს დაბნეული აცეცებს და ბეჭედის დანახვაზე ოდნავ შრება,,რამოდენიმე წამი დასჩერებია მერე მე მიყურება,მერე ისევ ბეჭედს _ საყვარელო
-მე ..მეგონა.რომ...მხოლოდ...საყვარლად გინდოდი..._ სლუკუნით ამბობს რამოდენიმე სიტყვას და ბედნიერებისგან ატირებული კისკისს იწყება
-ანუ?
-მინდა..._ ხელებს მთელი ძალით მხვევს ბეჭებზე და კიდევ უფრო მეტად ღრიალებს
-ნუ ტირი
-ბედნიერების ცრემლებია..._თავს ბავშვურად იმართლებს და სიცილით მაწვდის მარჯვენა ხელს _ გამიკეთე _თითებზე ნაზად ვეჭიდები ,ბეჭედს ფრთხილად ვუკეთებ,რამოდენიმეჯერ მხურვალებ ვკოცნი ზერ,,ხელში ბედნიერებისგან გაბრწყინებული ამყავს და ჰაერში ვატრიალებ,,ირგვლივ ჩემ ბედნიერებისგან გამოწვეულ ღრიალთან ერთად მისი ბედნიერი კისკისი ისმის


პ.ს...ბევრი შეცდიმა იქნება და ბოდიში...დრო არ მქონდა ნამდვილას..სანამ ინტერნეტი გამეთიშება მინდა რომ დასრულება მოვასწრო