-გადმოდი-მითხრა მკაცრად, მე კი ადგილიდან არ ვიძვროდი იმის მიუხედავად რომ თვითონ გადავიდა. თავი შემოყო მანქანაში და იკითხა.-გადმოდი თქო ვერ გაიგე
-ვერა-ავიბზუე ცხვირი ჯიუტად
-შენი ნებაა-მოუარა მანქანას გააღო კარი და მხარზე გადამიკიდა
-ალექსანდრე დამსვი. დამსვიიი-დავიწყე ფარტხალი და მუშტები დავუშინე. ბოლოს ჩამომსვა დახელები დამიჭირა.
-შენმა კაპრისებმა უკვე დამღალა-მითხრა და ტუჩებზე დამაცხრა. ახლა მივხვდი ამ ორ დღეში როგორ მომნატრებია. მუცელში ზოოპარკმა გაიღვიძა. როცა მკოცნის თავი სიზმარში მგონია.
-მეც დავირალე ამდენი წუწუნით-ვუთხარი და მეც ვნებიანად ვაკოცე
-ასე ჯობია-მომშორდა მითხრა და ხელში ამიტაცა. სიცილი ავტეხე და მთელი სახლი სასიამოვნო სურნელით აღივსო. ეს სიყვარულის სურნელი იყო. იმ სიყვარულის რომელიც ჩემსა და ალექსანდრეს შორის სუფევდა. ჩემთვის რომ გეთქვათ ვიმე თავდავიწყებით შეგიყვარდებაო სიცილით მოვკვდებოდი. როცა სკოლაში ბიჭები ხარბად მიყურებდნენ ყველა მძულდა და ყველა ერთნაირი მეგონა. ვცდებოდი. ალექსანდრე განსხვავებულია. როცა მეხება ცეცხლი მეკიდება სხეულზე. მას შეუძლია გმაღიმოს მაშინაც კი როცა ცუდ ხასიათზე ვარ. მისი ნდობა ყველაფერში შემიძლია. რატო? ალბათ იმიტომ რომ მიყვარს. თავდავიწყებით მიყვარს. მიყვარს იმაზე მეტად ვიდე ჯულიეტას უყვარდა რომეო.
და აი გამოვდივარ საგამოცდო ოთახიდან ვხედავ ალექსანდრეს და დამწუხრებული სახით მისკენ მივიწევდი.
-მარი მაშინებ რა სახე გაქვს?-მკითხა და ჩემი სახე თავის ხელებში მოიქცია
-იცი..-სატქმელს ვერ ვამბობდი
-მარიი?
-ჩავაბარეეეე!-დავიყვირე და კისერზე ჩამოვეკიდე
-გამიხეთქე გული გოგო როგორ შეიძლება ასე?
-კაი რა ვითომ არ იცნობ-თქვა კატომ და იდყვი გაჰკრა ალექსანდრეს
-შენ რა ქენი ბატო?-კითხა ალექსანდრემ სიცილით
-სხვათაშორის სულ რო დამცინოდი ვერ ჩააბარებო ცხრიანი მივიღე. ასე რომ არ გაბედო და მეორედ ლენჩი არ დამიძახო-დაიწყო სიცილით ლაპარაკი და ბოლოში გამკაცრდა. საჩვენებელი თითი მოუღერა და ალექსანდრეს მამის მკვლელი თალებით შეხედა.
-კაი ხო არ მომკლა რა იყო ადამიანო-ორივე ხელი ასწია და ისე მოუბოდიშა ალექსანდრემ
-ეხა სად წავიდეთ?-ვიკითხე და თვალები ავათამაშე
-ამ დილა ადრიან სად უნდა წახვიდე?-მკითხა ალექსანდრემ
-რავი სადმე გავერთოთ
-წამო-მითხრა ალექსანდრემ ხელი ჩამკიდა და ქუჩა გადამაკვეთინა
-სად მივდივართ?-ვკითხე აცანცარებულმა
-კარგი ადგილია.-ჩავსხედით მანქანაში და დავიძარით სიმღერები ჩავრთე და ო არა
-კაი სიმღერებია ხო იცი
-მომწონს მშვიდი სიმღერები/
-აბა ეს ვნახოთ თუ მოგეწონება?-ვუთხარი . უკანა სავარძელზე გადავიწიე და ჩანთა ავიღე
-მარი ასე აღარ ქნა-მითხრა ალექსანდრემ სიცილით
-შე უზრდელოოოო.....-ჩანთიდან ამოვიღე უესბი კაბელი და ჩემ ტელეფონში ჩავრთე სიმღერები.
-ეგ სიმღერა მიყვარს-მითხრა როცა მანქანაში გაიჟღერა „uptown funk”-მა

-მეცცც-ვუთხარი და ბოლო ხმაზე ავუწიე მუსიკას. თელი გზა ვუსმენდით სიმღერებს და ჩვენც ვმღეროდით.ალექსანდრემ კი მაგდონალდის წინ გააჩერა მანქანა.-აუ რა მაგარია დილას ვფიქრონდი ჰამბურგერებზე-ვუთხარი და ჩავეხუტე
-წამო-შევედით მაგდონალდში და ცოტა ხანში მხიარულად ვსაუბრობდით. ერთმანეთს ვაჭმევდით ვიცინოდით და მოკლედ კარგად ვერთობოდი. ცოტა ხანში ჩამობნელდა. ისე რომ გარედანაც არ შემოდიოდა სინათლე.
-ალექსანდრეეე
-რა იყო მარი?
-აუუ მეშინია სიბნელისსსს-დავიკრუსუნე და ვიგრძენი როგორ ჩამიკრა გულში. ამ დროს გაისმა ხმა
-ბოდიშს გიხდით რაღაც დაზიანდა. აუცილებლად გამოვასწორებთ. მადლობა
-გაიგე მალე ისევ აინთება სინათლე.-ეს მითხრა და შორს დავინახე შუქი რომელიც გვიახლოვდებოდა და ნათლად დავინახე ტორტი, რომელსაც სანთლების შუქი ანათებდა. დარბაზი მკრთალად განათდა და იქ მყოფებმა სიმღერა დაიწყეს. ერთი შევხედე ალექსანდრეს, სურვილი ჩავიფიქრე და სანთლები ჩავაქვრე.
-გილოცავ პატარავ-ჩამეხუტა უკნიდან და გავიგონე მისი ხმა, თუ როგორ მეჩურჩულებოდა.
დღის მეორე ნახევარი მთაწმინდაზე გავატარეთ. ყველა ატრაქციონზე ვიჯექქი სადაც კი ასაკი სემიწყობდა ხელს. უკვე საღამო იყო ასე 10 საათი.
-წამო ეშმაკის ბორბალზე-მიტხრა ალექსანდრემ და იქით გავიქეცით. როცა მაღლა ავედით თვალი ვარსკვლავებს გავუშტერე
-გიყვარს ვარსკვლავები?-მკითხა ალექსანდრემ და ძრიერად ჩამიკრა გულში
-ყველაფერზე მეტად-ვუპასუხე მოკლედ
-მოიცა ჩემზე მეტადაცცც?-მითხრა და სიცილი დაიწყო
-შენ პირველი ხარ-ვუთხარი და გავუღიმე.
როცა სახში დავბრუნდით პუფში ჩავესვენე. ამის შემდეგ არაფერი მახსოვს. უგონოდ დამეძინა.
********
დილით მარიამზე ადრე გაემეღვიძა. პატარა ბეღურასავით მოთავსებულა ჩემს მკერდზე და ისე სძინავს. დღეს 18 ის გახდა ჩემი ბეღურა. ამ პატარა გოგომ ჩემი ცხოვრება შეცვალა. მიხარია რომ ჩემს გვერდითაა. მიხარი რომ ყოველ დილით მის უმანკო სახს ვხედავ და არა ახალ ახალ ქალებს.
-მარიიი-დავიწყე ჩურჩული მის ყურებთან
-ჰამმმ-ამოიკრუსუნა კატასავით
-ჰააა გვბომბავენ, მალე ადექი უნდა გავიქცეთ-დავიყვირე და ისიც წამოხტა ლოგინიდან საცვლების ამარა
-კარგი რა ალექსანდრე ასე არ შეიძლება.-მითხრა და გაბრაზეწბულმა ხელები გადააჯვარედინა.
-კაი ხო მოდი დაწე-ვუთხარი და გავუღიმე
-არა-მიპასუხა ჯიუტად.მეც მივედი დავტაცე ხელი და ჩავიხუტე, შევიგრძენი მისი სურვილი, სურნელი რომელსაც ვერასდროს დავივიწყებ. ყველაფრის მიუხედავად.
-გამიშვი თორე გამოცდაზე დამაგვიანდება-ამოიკრუსუნა და ამომხედა
-კაი წამოდი ჩავიცვათ!
-აუ მეშინია რა ოჰჰჰ-გადაიცვა მაიკა და ლოგინზე ვარსვკლავის ფორმაში წამოწვა
-შენ ყველაფერს შეძლებ-ვუთხარი და თავზე ვაკოცე
როცა საღამოს მთაწმინდიდან დავბრუნდით მარი პუფში ჩაჯდა მე კი სამზარეულოში გავედი წვენის შემოსატანად, მაგრამ მარის დასძინებოდა.მივედი ხელში ავიყვანე და ოთახისკენ წავედი მაგრამ რად გინდა

ფართხალი დაიწყო.
-დაწყნარდი მარი რა იყო ლოგინში უნდა დაგაწვინე
-აა კაი მაშინ-თქვა და გაინაბა
-შვილო შენ ხო ხარ დალაგებული ჰა
-ალექსანდრე მოდი შენც დაწექი-მითხრა და ლოგინზე ადგილი დამითმო
-არა მარიამ დაღესტანში უნდა გადავფრინდე და იქ უნდა დავიძინო. მერე გავიღვიძებ და ისევ აქეთ წამოვალ-ვუთხარი გაოცებულმა
-ჩემი ხუმარა ქმარუკა.
როგორც კი დავწექი მაშინვე დამეძინა დილით კი ცივმა წყალმა გამაღვიძა
-მარი ეს რა არის-დავიყვირე როცა თავზე ყინულებიანი წყალი დამასხა პატარა ქალბატონა
-ადე ძილისგუდავ მალე-დაიყვირა და ტაფები ერთმანეთს შემოსცხო
-გოგო გუშინ შენ თავში რამე ხო არ მოგხვდა ჰაა. რამ გაგაგიჟა?
-სიყვარულმა გადამრია გენაცვალე-მომაძახა და ოთახიდან გავარდა როცა მისკენ გავექანე
-თუ დაგიჭირე შენ ტავს დააბრალე
-კაი რა მე ხო ვიხუმრე-მითხრა და დივანის უკან დაიმალა.
-სულ გამაგიჟე ამხელა კაცი. სახლში საცვლების ამარა დავრბივარ
-შენც არ იყო რა ახლა 30 წლის.-მითხრა სიცილით
-აბა მითხარი ვისმა სიყვარულმა აგირია ეს ტვინი-დავიჭირე, კალთაში ჩავისვი, თავზე თითი დავუკაკუნე და ვკითხე
-შენ მიყვარხარ ალექსანდრე შენ.
-მეც მიყვარხარ ბაჭი-ვუთხარი და ჩავიხუტე
-იცი არ მჯერა რო ამბობენ კაცებს გრძნობები არ აქვთო. არა ადრე კი ეგრე ვფიქრობდი მარა ეხლა არა-მიაყარა ერთდროულად.
-მაბედნიერებ ჩერჩეტოვუთხარი ამ მართლა რომ ჩერჩეტს.
-მაბედნიერებ აყლაყუდავ-მითხრა სიცილით
-ვინ არის გოგო აყლაყუდა ჰაა-ვკითხე და ღიტინი დავუწყე. სწორედ ამ დროს შემოაღო კარი ეკუნამ
*****
-ალექსანდრეეეე-დაიწყო წიკვინი იმ ქერა ოთხმეტრა ფეხებიანმა სტუმარმა
-ეკუნა აქ რა გინდა?
-ოოო რა საყვარელი ხარ. ისევ ეკუნას მეძახი-ამან ეხა ეს სიტყვები თქვა თუ მომესმა? ეს ვინაა
-საყვარელო ეს ვინ არის?-ვკითხე ალექსანდრეს
-ალექსანდრე ესეც მორიგი კა*პაა. მეგონა გამოცდილი ქალები გიყვარდა საყვარელო-ბოლო სიტყვები გამოკვეთა.
-მინდა გაცნობო ფრიად მნიშვნელოვანი სიახლე.გაინტერესებს?-ვიკითხე ცინიზმით
-რათქმაუნდა-თქვა ასევე ამაზრზენი წიკვინა ხმით
-მე ალექსანდრეს ცოლი ვარ უკვე 5 თვეა.ეხლა კი ჯობია დაახვიო აქედან თორე გარტყმევინებ თავს კარებზე. ან საერთოდ ვინ შემოგიშვა-ვუთხარი, კარი გავაღე ხელი წავავლე და კარიდან უნდა გამეგდო როცა შემაჩერა
-ხელი გამიშვი მე სენთან საქმე არ მაქვს-მიტხრა და ალექსანდრესკენ წავიდა-
-მე ალექსანდრეს მომავალი თანაშემწე ვარ ისევე როგორც ცოლი ასე რომ თუ ნებას დამრთავთ-მივუბრუნდი ალექსანდრეს
-კი სიყვარულო ამის უფლება გაქვს

-მადლობა ახლა კი ჰაიდა აქედან-ვუთხარი თმებში ვწვდი და ეზოს ჭიშკრამდე გზა მშვენივრად გასუფთავდა. მეტიც სულ კრემისფერი იყო რადგან სახიდან ტონა ტონალური ჩამოუვიდა.
-ამას განანებ-წამოდგა ფეხზე და საჩვენებელი თითი მომიღერა.
-დედა და ბიცოლა მომიკითხე სიცოცხლევ-ვუთხარი და ხელები დავიბერტყე-დემეტე ძია გთხოვთ აღარ შემოუშვათ ეს კარგი?-ვუთხარი კარისკაცს და როცა თანხმობა მივიღე სახლში შვბრუნდი ალექსანდრეს რეაქცია კი შემდეგი იყო
-ვაუუუუუუ-მითხრა და ტუჩებზე დამაცხრა