კარზე კაკუნია, ნეტავ ახლა მაინც ვინაა.. მგონი დღეისთვის საკმარისია , მობეზრებული ვაღებ კარს და ჩემს წინ მდგარ უფრო განადგურებულ წიკლაურს რომ ვხედავ გული მეკუმშება მაგრამ დაქალური წიკები მეწყება, ლანძღავ და მისგან პასუხს რომ ვერ ვიღებ ვჩუმდები
- ელენე თუ დაამთავრე შეგიძლია ცოტახანს ჯენისთან დამტოვო და შენ ნიკასთან გახვიდე
ისე აქვს დაბოხმებული ხმა მიკვირს ეს მართლა გუკა არის თუ არა, წამით ვჩერდები, წარმატებებს ვუსურებ და სწრაფი ნაბიჯებით გავდივარ ნიკასთან..
დერეფანი ისე იწელება, ამდროში საქართველოში ჩავიდოდი ფეხით.. ყველაფერზე ვფიქრობ ერთად.. არმინდა მისი დაკარგვა.. კარზე სწრაფად ვაკაკუნებ, ცოტა აგვიანებს, შემდეგ კი ნაცრისფერ სპორტულებში გამოწყყობილი მიღებს კარს და მაშივე ბაგეებზე ვეტანები, უკვირს ჩემი საქცელი თუმცა მალევე ისიც მყვება კოცნაში და ჩემიანად შედის ოთახში
- თანახმა ვარ! მთავარია შენ გამიძლო
ყურთან ვეჩურჩულები და ისევ ვეტანები ბაგეებზე. მხოლოდ უჰაერობა თუ შეგვაწყვეტინებდა ერთმანეთის კოცნას, სწყდება თუ არა ჩემს ბაგეებს მაშინვე ხელში მაფრიალებს თან ისე გაჰყვირის დამთანხმდაო თითქოს ოთახში ვინმე გაიგებდა.. მე ბედნიერებისან დაჰიპნოზებული ბოლომდე ვკარგებ ის თვალებში.. სიყვარული მიხარია რომელსაც მე ვამჩნევ, რომლის გარეშეც ვერ ვიარსებებ.
- შენ არც კი იცი რა შარში ყოფ თავს მაჭავარიანო, თავბედს დაიწყევლი ხელისთხოვნისთვის
- იმდენ ნუ ილაპარაკებ, შენი ცოლად მოყვანა რომ გადავიფიქრო, იცოდე ჯერ კიდევ არ არის გვიან და შემიძლია გადავიფიქრო
- შენ იმაზე იდარდე, მე არ გადავიფიქრო თოე შენ რომ გადაფიქრება გაგევლო ტვინში, ხელს არც მთხოვდი, იდიოტო
- ვფიქრობ რა უნდა მოხდეს ისეთი შენ რომ დაგატკბოს, დაახლოებით ვხვდები რაც გიშველის მაგრამ ქორწილამდე ხელს ვერ დაგაარებ, მრცხვენია.
- მსახიობი ხარ, უნიჭო მსახიობი ოღონდ
ხელებს ვხვევ, ის კი ჩემიანად წვება საწოლზე
- დარჩი ..
ტუჩებთან მეჩურჩულება და ისეთი გამომეტყველება აქვს, ქვესკნელშიც გავყვები დაუფიქრებლად. სახეზე თითებს ვუსვამ, ყველა კონტურს სათითაოდ ვიბეჭდავ ტვინში, მისი ყველა წერტილი და მონაკვეთი ჩემია, მხლოდ ჩემი და სხვა არავისი !
ახლაც ვუყურებ და ვერ ვკმაყოფილდები მისით.. ჩემს გვერდითაა დ მაინც მენატრება, მაინც მაკლია.. ვერ წარმომიდგენია ეს როგორ არ უნდა მიყვარდეს, აქამდე უიმისოდ როგორ გავუძელი.. ჩემი მაკაკა.. ბედნიერება.
- მიყვარხარ ჩემო პატარა.. მეჩურჩულება და ჩემს თმაში ხლართავს თითებს, ცოტაც და დავდნები,ჩავეღვენთები მკლავებში სანთელივით, ცხელი შანთივით მედება მისი აკეცილი მაისურიდან მომზირალი პრესის ნაწილი, მუცელში სპაზმები მეწყება და უცნაურად ვიკუნტები, მაგრა მისი შეხებისთაავე ქრება ყველაფერი გარშემო და შიგნით, ჩემშიც..
- მეც მიყვარხარ. ვწითლდები და სახეს მთლიანად ვმალავ მის მკლავებში, პატარა ბავშვს ვემსგავსები, მასთან ყველაფერი სულ სხვანირადაა..
- ნიკა
- გისმენ პატარავ.. ხელის ზურგიტ ოყაზე მეფერება და თან თმის კულულებს ეთამაშება
- გუკას დიდი ხანია იცნობ ?
- საკმარისია იმისთვის რომ საკმაოდ კარგად ვიცნობდე
- ვინე ჰყავს საქართველოში ?
- კი მამა, და და დედა აქარიან, მგონ იცნობ ლიზას ხო ? ირიმის და ისე მეკიტხება ვთომ არ იცოდეს
- თავს ნუ ისულელებ მაჭავარიანო, ძალიან კარგად ხვდები ვის ყოლაზეც გეუბნები
ხელებს ვაჯვარედინებ და ვებუტები
- ელენე ნუ ხარ ბატარა ბავშვი, მე რომელი ჭოიკანა მნახე, რა გავაკეთო ახლა მოგიყვე გუკას რამდენი საყვარელი ჰყავდა სანამ ჯენი შეუყვარდებოდა?
თავიდან საგრძნობლად უმატებს ხმას, თუმცა ჩემს ნაწყენ სახეს რმ ხედავს ჩერდება და ლბება ~
- მაპატიე ზედეტი მომივიდა, უბრალოდ არ ღირს ჩვენი ჩარევა, საკამოდ ზრდასრულები არიან იმისთვის რომ თავიანთი პრობლემები თვითონვე მოაგვარონ
მელაპარაკება, თან ისე, რომ თვალს წამიტაც არ მაშორებს, ვუღმი და ისიც მშვიდდება
- მე უბრალოდ, ჯენიზე ვნერვიულობ.. ის მე არ მგავს.. მისთვის ასე იოლი არ არის
- დამიჯერე ელე, ყველაფერი მგვარდება,ცოტაც ოვიცადოთ.. ახლა კი დაიძინე ჩემო პრინცესა
შუბლზე მკოცნის და მეც მთლიანად ვეხვევი მის მკლაებში.. მალევე მეძიება მის სიახლოვეს.. ან როგორ გინდა არ დაგეძინოს, სხვა რომ არაფერი მისი სურნელი გაგაბრუებს ადამიანს, ნიკოტინის და რაღაც მძაფრი სუნამოს ნაზავს ქმნის მისი სურნელი

****
ტირილისგან გადაღლილს ძილბურანში მყოფი, ვერ ვარჩევ გუკას შეხებას ცხადად ვგრძნობ თუ მესიზმრება .. მაგრამ ახლა ისე მინდა მისი შეხება, თუნდაც სიზმარი იყოს, თუნდაც მე ვიგონებდე ამ ყველაფერს და წარმოვიდგენდე, ახლა ტკივილამდე მინდა მისი შეხება.. უბრალოდ ვდუნდები და მის თითოეულ შეხებას წერტილ წერტილ ვიმახსოვრებ.. შეუძლებელია ეს შეხება არარეალური იყოს, არ შეიძლება მეჩვენებოდეს.. ღრმა ძილშიც ვგრძნობ მის ჩურჩულს და ისე ტკბილად მეძინება, მალევე მივფრინავ მორფეოსის სამყაროში.. დლიტ უჩვეულოდ ადრიანად მეღვიძება, დედა მახსნდება და გული მეკუმშება , რა იქნებოდა ახლა ჩემთან რომ ყოფილიყო, ძალიან მკლია მისი რჩევა-დარიგებები.. მობილურზე მის ნმერს რამდენიმეჯერ ვკრიბავ მაგრამ ისევ ვშლი, ვიცი მიხვდება, რომ არ ვარ კარგად და ინერვიულებს, რაც ახლა ყველაზე მეტად არ მინდა.. წიკლაურის სურნელი აშკარად მიწვავს ცხვირს, ვიცი რომ აქ იყო გუშინ, ჩემთნ იყო და ჩემ გაშლილ თმებს ეფერებოდა, მეჩურჩულებოდა და მეფერებოდა.. მის გახსენებაზე ერთიანად ვტკბები და ისევ უკან ვიბრუნებ ძილს..

****
რაღაც მკვრივი და გაურკვეველი სხეულის შეხება მაღვიძებს, რომელსაც ხელები ჩემს უკანალზე აქვს შემოხვეული, კერდს კი ბალიშად იყენებს.. ვინ ინება მაჭავარიანის გარდა. ვცდილობ ფრთხილად დავიხსნა თავ მისი მკლავებიდან ისე რომ არ გავღვიძო, მაგრამ ვრხევი თუ არა მაშინვე ახელს თვალებს.. რა უბედურებაა როგორ შეიძლება ადაიას ასეთი ფრტხილი ძილი ჰქონდეს.. სანმ მე ჩემს თავს ველაპარაკები გულში , მანამ წელზე მხვევს ხელს და მინიმუმამდე ამცირებს ჩვენშორის მანძილს. მთელი სხელი იხურს, როდის მოასწრო ამ მაკაკამ გახდა, ღმერთო მთელი ღამე ეს შიშველი იყო და მე ამაზე აკრულს მეძინა ? ვწუწუნებ და ვერაფრით ვჩერები.. რა უნდა ვქნა აბა, რაც ყველაზე კარგად გამომდის იმას ვაკეთებ.
- ელე დაისვენე, მოდუნდი და დაიძინე. თვალებს არც ახელს ისე მელაპარაკეაბა. თავი პირდაპირ ჩემს წინ უდევს და მისი სუნქვა სახეზე მეფრქვევა, ეს კი უარესად მადებს ალმურს მთელს ტანზე.
- ნიკაა.. კიარ ვეუბნები, ლამის ვკრუტუნებ და ვცდილობ გავაღვიძო
- ელე, სულ ცოტაც დააძინე. საწყალი სახით მიყურებს და ცდუნება მძლევს რომ ვაკოცო
- კარგი შენ დაიძინე მე გავალ ჯენის ვჭირდები.. სწრაფად ვდგები და ისე რომ სიტყვას პირზე ვუჩერებ ოთახიდან გავრბივარ, მალულად ვივლი დერეფანს და კართან მდგარ წიკლუარს რომ ვხედავ მიკვირს
- ჰე რა ქენი ? აშკარად ჩამქრალი თვალებთ მიყურებს და გული მიკვდება რომ წარმოვიდგენ ჯენი როგორ არის ახლა. მაშინვე სახელუს ვეწიდები მაგრამ გუკა მაჩერებს.
- ძინავს, დაისვენოს.. ჩვენ ცოტა ვისაუბროთ არ გინდა ?
-ვისაუბროთ.. აივნისკენ მივდივართ და იქვე ვსხდებით სხვა კუსელებთან ერთად სავარძელში, პირისოირ ჯდება და ყოველგვარი შესავლების გაეშე იწყებს..
მე და ნია 5 წლი ვიყავით ერთდ, სკოლიდან მოყოლებული, თუმცა ვიცოდი რომ არასდროს ვუყვარდი, არ ვიცი მე მიყვარდა თუ არა მაგრამ, ფაქტია რო წლბი ვერ ვივიწყებდი მასთან განშორებას, მდიდარი მშობლების გათამამებული შვილია, რომელიც იმის მიღებასაა მიჩვეული რასაც მოინდომებს, მაგრამ როდესაც ჩემი ი გრძნობაც გაქა რაც არც კ ვიცი მარათლა ვგრძნობდი თუ არა მის მიმართ, ყველაფრი შეივალა.. დაიწყო ფარსი რომელიც მთელმა საქართველომ დაიჯერა, ყველას ეგონა რომ ისევ ერთად ვიყავით მიუხედავად იმისა რმ ხშირად ვხსნიდი ინტერვუში, რომ ეს უბრალოდ წორი იყო.. დედამისი, ოხ მაგის კუდუანი დედა მოვ**ან.. მისი ბრაია ყველაფერი.. არც კი ვიცი საერთოდ რა ელაპარაკა ჯენის, რით გსმოუტენა ის ჩერჩეტი თავი, არა .. ჯანდაბა! ჩემს სიყვარულში ეჭვი როგრო შიეტანა.
მაგიდას ხელს ურტყამს და მაშინვე კურსელები ჩვენსენ იხედებიან თუმცა იმხელა ხმაზე უყვირის ყველას, რომ ყველა თვის საქმეს აგრძელებს..მაცადოს ვასწავლი როგორ არ უნდა დამიჯეროს, და როგორ უნდა შეიტანოს ეჭვი ჩემს სიყვარულში.. წვენის ჭიკას ხელს ისე უჭერს ცოტაც და შემოეფშვნება, ამიტომ სასწრაფოდ ვაცლი ხეიდან და წამში ვუშვებ სასმელს ყელში..
- ასე ჯობია. ვეკრიჭები და მოფუსფუსე ბბოს შუაზე ვჭრი რომ გავიდე.