ანას p.o.v (რიგითი)

მანქანაში ჩავჯექი და ის გიჟიც მომიჯდა - აბა უცხოპლანეტელო,რა გეგმები გაქვს?
- უნდა გაგალამაზო!
- როგორ გაკლია!შენი გიჟი ნათესავი სადაა?
- მოვა საღამოს
- ოჰ და ნამდვილად იცის სად მოდის?
- ნუუ
- თამუნაა!მეღადავები?ანიმ არ იცის სად მოდის ხო?!
- ოო არ დაიწყო ეხლა ლექციის კითხვა! - ტელეფონი ავიღე,რომ ანისთვის დამერეკა მაგრამ რათ გინდა?ამ მართლა უცხო პლანეტელმა ტელეფონი გამომართვა და უკანა სავარძელზე გადააგდო - შეშლილო! - დავუყვირე უცებ! - ჩამშვებო! - გაბუშტა ტუჩები და ორი წლის ბავშვივით დაჯდა.ასე ჩემი ძმაც აღარ იქცევა...თავი გავაქნიე და ღვედი შევიხსენი - აღარ მოდიხარ?
- ხო მოვდივარ - უცებ წამოიყვირა და წინ გაიქცა...
- მოკლედ დღეს უნდა გავერთოთ ბოლომდე!
- თამუნა ისე იქცევი თითქოს აღარ დავბრუნდებით - თან თებშებს ვალაგებდი მაგიდაზე,თან ჩემ ოთახში შემძვრალ თამუნას ველაპარაკებოდი - მაქ რას აკეთებ გოგო? - დავიყუვირე და ისიც გამოჩნდა,ფხუკუნებდა თან ჩემკენ მოდიოდა - რა? - გაბრაზებულმა შევხედე,მაგრამ ისეთი სასაცილო სახე ქონდა მაინც გამეღიმა - ეს ოდეამე გცმია? - ხელში ჩემი საცვლები ეჭირა.ასე როგორ აკლიაა?! - თამუნააა!მოდი აააქ! - უეცრად კარებზე კაკუნი გავიგე და უქეთ წავედი - ახლა გადამირჩი! - მეგონა გოგოები იყვნენ და პირდაპირ ჩხუბი დავიწყე - სად ხართ აქამდე?!გამაგიჟა ამ უცხოპლანე...
- მე მელოდებოდი? - ბოხი,ირონია გარეული ხმა გავიგე და ლამის კარებთან ჩავიკეცე...ხო ახლავე აგიხსნით რა მოხდა ეს ჩემი მეზობელი იყო,მაშინ.ზუსტად ჩემ ქვემოთ ცხოვრობდა.არა ამქვეყნიურად სიმპათუირი იყო და მეც,როგორც ყველაზე შტერს მომწონდა.ეს რა თქმა უნდა გოგოებსაც ვუთხარი.ნეტა რატომ ვერ ვაჩერებ ამ ენას?!და ხო მართლა მისი სახელიც კი არ ვიცოდი...- თქვენ?ჩემი მეზობელი ხართ ხომ? - ვცადე სირცხვილი დამემალა და რა თქმა უნდა გამომივიდა,მაგრამ ყველაფერია შესაძლებელი როცა სახლში უცხოპლანეტელი გყავს.ეს გიჟი ყვირილით გამოვარდა.ხო რაც მთავარია ჩემი საცვლები ისევ ხელში ეჭირა!რა დავაშავე ასეთი მეგობრები რომ მყავს?! - მე სერიოზულად გკითხე ამ საცვლებზე ანუშკები!მაქ რატომ დგახართ შემოდით და მოყევი შენ სიმპო მეზობელზე - კარებთან გაჩერდა როცა მიხვდა,რომ გოგოები სულაც არ მოსულან - უპს!მე შევალ შევჭამ იმ კექს შენ რო გამიკეთე...- უცებ გაიპარა და მეც სიტვაციის გასანეიტრალებლად გამოვიყენე ეს - ეგ შენთვის არაა შე უცხო პლანეტელო ბექას გავუკეთეეე! - ყვირილით გავეკიდე - გადაიტანს ბექუნქულა - ბიჭიც შემოგვყვა უკვე სიცილით კვდებოდა.რა სირცხვილია.კიდე კაი არაფერი მეტყობა ხოლმე.ალბათ მიხვდა სიმპო მეზობელი თვითონ რომაა მიხვდებოდა აბა რა იქნება.სამი მეზობელი მყავს სულ და აქედან ორი ომის ვეტერანია!რა დავაშავე რააა?!ისევ სტუმარს მივუბრუნდი - მაპატიეთ თქვენ რამე საქმე გქონდათ ალბათ.იმედია ისევ წყალი არ ჩამომიშვია - ხო ეს ცალკე თემაა.ზე დაბდურა არსება ვარ - არა - სიცილით მითხრა - თქვენი მანქანა მიშლის ხელს,რომ გავიდე - უკვე დამშვიდებულმა მითხრა - აჰ ბოდიში.ახლავე გავიყვან.მანქანის გასაღებს ხელი დავავლე და ისევ ის წყეული გამჭირვალე საცვლები დავინახე.მაგიდაზე დააწყო?!იმ ბიჭმაც დაინახა და ისევ ჩაიცინა - წამობრძანდით - უკვე გაბრაზებულმა ვუთხარი.მართალია ჩემი მეგობარი გიჟია,მე კი დაბდურა,მაგრამ ამხელა ვირს მორიდება საერთოდ არ უნა ქონდეს?!იდიოტი!ისე მეც მაგარი ვარ რა!როდის იყო ვინმე ნორმალური მომწონებია? -აღარ გიშლით ხელს!იმედია აღარაფერს გაგიფუჭებთ - ძალით გავუღიმე და სახლისკენ გავიქეცი - ასე გეჩქარება? ა ხო ბექას ნამცხვარი უნდა გამოუცხო!ორი წლისაა?შენი შეყვარებულია ხო?ალბათ ის ქერა ბიჭია აქ რო მოდის ხოლმე მომიკითხე - ეს მეკაიფება ხოო?ან ბექა რა შუაშია ან ნოდო - უკაცრავად მაგრამ რაა?!
- მგონი გაიგე ხო?თავი ანგელოზად ნუ მოგაქ!
- შენ თავი მართლა ვინ გგონია?! - გაბრაზებულმა ვუღრიალე.ამ იდიოტს ჩემ შტერ დიშვილს არ გავალანძღინებ! - ნახვამდის!ამის მერე შეგიძლია თქვა,რომ შენი სიმპათიური მეზობელი დაგელაპარაკა - თვალი ჩამიკრა და მანქანაში ჩაჯდომა დააპირა,მაგრამ ჩემმა სიცილმა შეაკავა.საიდან მქონდა ამდენი ძალა?არ ვიცი - ღმერთმა დამიფაროს შენ მომწონდე.სახლი მარტო აქ კი არ მაქ - ვიცინოდი.ოღონდ სიმწრისგან,მაგრამ მაგან რა იცოდა?სული ძლივს მოვითქვი,გავსწორდი და სახლისკენ წავედი...სახლში შევედი თუ არა თამუნას წინ ავისვეტე.ისეც ისეთი თვალებით მიყურებდა ერთი წამით ეჭვიც შემეპარა მართლა დამნაშავე იყო თუ არა - არ ვარ დამნაშავე!
- ვიცი ხო!მეც მეგონა რომ გოგოები იყვნენ.
- ძალიან შერცხვი?
- კი!მაგრამ არ მადარადებს.თავხედი ტიპია.ვერც მიხვდა,რომ წასულიყო.ბოლოს კი ბექაზე დაიწყო სისულელეების ლაპარაკი ალბათ შენი შეყვარებულიაო და მომიკითხეო,მაგრამ აშკარად ნოდიკო ახსენა
- შენი ველური დისშვილი?
- ხო.თან მითხრა „შენი შეყვარებული მომიკითხეო“ - შეძლებისდაგვარად დავიბოხე ხმა და სახეც დავმანჭე.ამაზე ირივეს სიცილი აგვიტყდა - ისე მაგას რაში ადარდებს მართლა შენი შეყვარებული იქნება თუ არა? - უცნაურად გამიღიმა და ისე მკითხა - ვაი შვილო რა გეშველება! - წამოვიყვირე უცებ - არც არაფერი! - ისევ სიცილი აგვიტყდა,თამუნამ ფეხების ქნევა დაიწყო და ძირს გაწვა კიდეც - ოოო! - წამოიყვირა და წამოხტა
- წამო კაბები ავარჩიოთ!
- წამო - მისი მხიარულება მეც გადამედო და ორივე ოთახში შევცვივდით...მთელი სამი საათი გესმით?!სამი საათი იქექა ჩემ გარდერობში და მეც მაიძულა იმ ოთახში ჯდომა.არცერთი კაბა არ მოეწონა.ბოლოს კი ჩემი „გამოგონებების“ კარადას მიახტა,რეალურად აქ ჩემი დიზაინით,ჩემივე შეკერული კაბები ინახებოდა - არაა!არც იფიქრო! - მაშინვე ყვირილი ავტეხე - უკვე ვიფიქრე!ანუ შევასრულებ კიდეც - გამიღიმა და კარადა გამოაღო.თავისთვის ატმის ფერი,ზურგზე მთლიანად ამოღებული,წელამდე მომჯდარი,ქვემოთ აბრეშუმის ნაჭრით დაშვებული,სახელოებზე მაქმანებით კაბა აარჩია.თმა კოსად შეიკრა და მსუბუქი მაკიაჟი გაიკეთა - თამუნა იცი რომ ეს კაბა კოჭებამდეა? - გაკვირვებით შევხედე - ვიცი!ისიც ვიცი რომ კლუბში მივდივართ და ისეც რომ ეს ჩემი სტილი არაა! - შემომიღრინა - მაგრამ ძალიან მომეწონა!ყოჩაღ! - ბოლოს ღიმილით დაამატა და ჩემი საყვარელი კაბა გადმოიღო.მეც თვალები გამიფართოვდა.ეს კაბა კი ძალიან მომწონს,მაგრამ...არის ერთი მაგრამ მეტის მეტად გამომწვევიააა! - თამუნააა - ამოვიკრუტუნე საწყლად მაგრამ რათ გინდა? - ხმა! - შემომიღრინა.ეს კაბა ფირუზისფერია.ზუგზე საკმაოდ თხელი მთლიანად მაქმანებიანი ნაჭრითაა დაფარული,ყელზე კაბასთან მიკერებული ნაჭერითაა დაფარული,წინაც ისეთივე ნაჭერია როგორც უკან,უბრალოდ ოდნავ მუქია.ქვემოთაც გამჭირვალენაჭერია,რომელიც ორივე გვერდზე ბარძაყამდეა ჩაჭრილი.ცალი მხარი და მკლავი მოშიშვლებული მაქვს,ცალი კი ისეთივე მაქმანებით დაფარული,როგორითაც ზედა ტანი.მაღლებზე მაიძულებს დადგომას ეს უცხო პლანეტელი.მსუბუქ,მაგრამ შესამჩნევ მაკიაჟს მიკეთებს და ჩემ გრძელ თმასაც კოსად კრავს...ოხ ლიზი შე მართლა გამყიდველო იმ დღის წამებას არასდროს გაპატიებ! - გოგოებს მივწერე ცოტა ხანში გამოვალთო!
- კაი ხო!მე თუ დღეს ამ ფეხსაცმელმა შემიწირა იცოდე შენ გამო მოვკვდი! - ფეხზე ავდექი და ჰოი საოცრებავ.ამ კაბაში ძალიან მოშიშვლებული ვაარ!თამუნა ჩემი მზერით ხვდება ყ ელაფერს და ტყავის მოკლე ქურთკს მაწვდის.ეს მეღადავება ხო?!გაცეცხლებულმა შევხედა და ესეც გამეღრიჯა - ეგ კაბა იმიტო ჩაგაცვი,რონ გიჩანდეს ფეხები ანუშკები!
- ნუ მეძახი ეგრეე!
- კაი ხო წავედით! - გარეთ გავედით და მანქანისკენ მიმავალმა შევნიშნე ჩემი ვირი მეზობელი,სახლიდან,რომ გამოდიოდა.ან როდის მოვიდა ან ახლა სად მიდის?!ახ!რაში მადარდებს.უცებ მისი ხმა მომესმა - კარგად გამოიყურებით გოგოებო!
- შენც! - თამუნამ უპასუხა.რატო ვერ აჩერებ ენას?! - ჩაჯექი,წავიდეთ! - ჯანდაბა მაგ დღეს!