არც გასაგიჟებლად ლამაზი ,არც გავლენიანი , არც ...არაფრით გამოიჩეოდა... ასე უბრალოდ ამოვარჩიე...
არა უბრალოდ ამაყი ვარ რომ ვთქვა- "მიყვარს? საშინლად ლამაზია, ღიმილი მაგიჯებს, მისი პრინციპულობა მაოცწბს, გამოხედვა , საქციელი ... ყველაფერი ინდივიდუალირი აქვს , მშვიდიც არის ფეთქებადიც ... არაპროგნოზირებადია..."

ვინ იყო? არ ვიცი , მხოლოდ მაშინ მიყვატდა როცა ვხედავდი მის თვალებს ... როცა ახლოს არ მყავდა მეგონა არ არსებობდა ღვთაება იყო... ვუყურებდი და ჩავდიოდი ფიქრების სიღრმეში , მერე შემამჩნევდა ხოლმე თბილად დამიძახებდა მკითხავდა რამჭირდა გაეღიმებოდა და რჩევას მომცემდა... იცი ვაღოარებ ბევრჯერ მომიჩვენწბია თავი ვითომ ცუდად ვყოფილვაფ რომ მისი სითბო მეგრძნო . ვიცოდი რომ მისთვის სულ ერთი არვიყავი მეც უკანასკნელი მაბიჭვარი ვით მის სათუთ გრძნობებზე ვთამაშობდი... მერე მაგის დაქალს წავეფლირტავებოდი მის დასანახად გავაბრაზებდი და ისევ მისკენნმივდიოდი... კომპლექსიანი არ იყო უბრალოდ ყველაფრის დოზა იცოდა მასაც ვაფასებდი მაგრამ სხვებთან სულ იმას ვამბობდი რომ დაკომპლექსებული ჩაკეტილი გოგოათქო... მაშინ ზუსტად მაშინ ჩემ კომპლექსებსაც ვავლენდი... იცი რამახსოვს ლაშქრობაზე ვატირე ... ის არ უთქვამს რო ჩემგამო ტიროდა უბრალოდ მივხვდი , ვკითხე -რაგჭირს ? მაშინ როცა სიყვარულოთი ვესაუბრებოდი მორიგ ძუკნას" -არაფერი.. ამოიოხრა და ხელი თავზე დაიდო მივუახლოვდი ვკითხე -თავი გტკივა? - არა უბრალოდ თავბრუ ეხვევა... აღარაფერი მითქვამს გვერდიდან არ მოვშორებივარ პირობა მივეცი რომ დავიჭერდი...
ვნანობ კი, მაგრამ ის არმაპატიებს!
ვცადე ყველაფერი, მაგრამ ერთი რამ ვერ მოვასწარი ეს აუცილებლად გაამართლებდა....
გეფიცებით სულ სხვანაირი იყო! ამ აფამიანში ყველა არსების თვისებას ვხედავდი : მელიას ცბიერება იყო მაშინ როცა ჩემს გაბრაზებას ცდილობდა და აშკარად დავიწყებას ცდილობდა, ვეფხვის კლანჭები გამომიჩინა როცა ცინიკურად ვესაუბრებოდი, შველის გულჩვილობაც დამანახა როცა ვაწყენინე და მალევე მაპატია...
გამოვუტყდი თუ არა გრძნობებში? კი თანაც ბევრჯერ მაგრამ რაღაცას ითხოვდვა ვერმივხვდი ... იცი რა აღრმავებდა მისდამი ინტერებს ჩემში? 19 წელი არავინ ყვარებია, არცერთ ნაბიჭვარს უსარგებლია მისი ნერვებით , სილამაზით მეკიდე არცკი ვღელავდი რომ ჩემგამო ცუდად იქნებოდა....
ვერ იტანდა ჭორიკანა ბავშვებს, მახაოვს ალბათ შენც გახსოვს თმებით რომ ათრია ჭორიკანა მესხი, ძმას ვფიცავარ ვნანობ რომ ვუყურებდი და არაფეტს ვაკეთებდი "ქაჯანას" წარბი გაუტეხეს...
გეფიცებით შანსი რომქონდეს ყველაფერს შევცვლიდი ამ ადამიანის მიმართ! შეიძლება ისებვ შევხდე სადმე მაგრამ ვპირდები როგორსაც მიცნობდა ისეთი აღარ ვიქნები ! ნარცისიზმი სიამეყე საკუთარი თავის სიყვარული ნამდვილ სიყვარულს კლავს. ჰო და კოდევ მე მას ვერვხედავ მაგრამ ახლა ნამდვილად მიყვარს!

მიწაზე ჩაიმუხლა ? ქვაზე ამოხატულ თვალებს მიაშტერდა და მადლობა გადაუხადა , ცოტა უსაყვედურა , სახეზე მოეფერა და გვერძე პატარა ბოჭს გახედა
-აკოცე დედიკოს და წავედით...