ყოველთვის ცუდი დამოკიდებულება ქონდა სასმელთან ,ვერ იტანდა ნარკოტიკებს და ყოველთვის ცდილობდა მოეშორებინა თავის ცხოვრებიდან ასეთი ადამიანები ,ერთადერთი მოწევას და ქალების სიყვარულს ვერ უხერხებდა ვერაფერს, ამის გამო ხშირად ხდებოდა მეგობრების დასაცინი თემა , »დასტოინი » ტიპის როლის თამაში მოგწონს , როგორ შეილება კაცმა ერთ ჭიქაზე მეტი არ დალიოსო,რაზეც ყოველთვის სიცილით პასუხობდა,რომ ქალი იყო ,მისთვის საუკეთესო სასმელი,თუმცა მეორე დილამდე არ მიყვებოდა სურვილი რომ ვისთან ერთადაც წვებოდა ,იმასთანვე გაეღვიძა. ამჯერადაც არ იყო გამონაკლისი ,ვნება მოიკლა და თითქმის 4 საათზე გააცილა ქერა ლამმაზმანი ,არ უყვარდა სუნი რომელუც თეთრეულს რჩებოდა არ შეწძლო დაეძინა დილამდე იქ ,ესესეც მსი ერთერთი აკვიატება იყო არ მოწონდა სექსის შემდეგ არცერთი ქალის სუნი და ამიტომ სწრაფად გამოუცვალა მომსახურე პერსონალმა თეთრეული უშედეგოდ ცდილობდა დაეძინა თუმცა რული არ ეკარებოდა მის თვალებს.იწვა საკუთარი სასტუმროს აპარტამენტეში და ჭერს მიშტერებოდა. იშიათაად ჩაფიქრდებოდა თავის ცხოვრებაზე ხოლმე ,რადგან არასდროს უჩიოდა საკუთარ ბედს.ახალგაზრდა კაცს ყველაფერი ქონდა,მაგრამ ამჯერად გული მხოლოდ იმაზე დაწყდა რომ მისი ქონების ნუსხა უამრავ სახლს თუ ბინას ითვლიდა ის მაინც ამ სასტუმროს ბოლო სართულზე იყო გამოკეტილი.რა იქნებოდა რომ ქონოდა სახლი ,რომელშიც ეყოლებოდა ძაღლი , უამრავი ლამაზი ყვავილი და უზარმაზარი ეზო სადაც მისი შვილები ხმაურითირბენდნენ.ფირბენდნენ.ფიქრობდა და ვერაფრით იმშვიდებდა თავს რა მოიგო ამ ქორწინებით გარდა გიჟი გოგოსი ,რომელიც არც სახლში მიეგებებოდა ,არც მის ძაღლს მიხედავდა და შვილები თავადაც კი არ უნდოდა ნახევრად ამირანისსისხლის. არაა ვერაფერიც ვერ მოიგო გარდა უძილობისა ,ჩამოკაწრული ლოყისა და არეული ფიქრების.ეს ღამეც ისე დაათენდა ,დილით დემნა წამოადგა თავზე და უფროსის ჩაწითლებული თვალების დანახვაზე უკმაყოფილო დარჩა
-ამ ღამესაც არ გეძინა არაა ??
-ხო,ვერ დავიძინე.უძილობამ კიდევ უფრო დააბოხა მისი ხმა და ყურში უცნაურად ჩაესმოდა.
-რა არ გაძინებს ??
-ის რომ ერთი ომის დამთავრების ხარჯზე ,მეორე ომი დავიწყე.დემნას გაეცინა და წინ ჩამოუჯდა
-ერთმა გოგომ შეგაშინა ?
-ასე მგონია მთელ სამყაროს ვეჭიდავები დემნა.
-ანუ საკუთარ თავს გულისხმობ ??
-შეიძლება საკუთარ თავსაც.
-ნანობ რამეს ?
-ხო,არა არ ვიცი იქნებ არ ღირდა იმის გაკეთება რაც გავაკეთე ? იქნებ ტყუილუბრალოდ ვტანჯავ იმ გოგოსაც და საკუთარ თავსაც ვართმევ ნამდვილი ოჯახის ყოლის ბედნიერებას ?
-ოჯახი და თბლი კერა მოგინდა ? ისევ ხუმრობაში გაუტარა დემნამ.
-რატომაც არა ? პატარა ხომ აღარ ვარ ?
-და იქნებ ამ გოგოსთანაც გქონდეს ოჯახი..
-ჰოო, on sait jamais.ჩაილაპარაკა თავისთვის.
-ნუ მელაპარაკები ფრანგულად თუ ძმა ხარ ვეაფერს ვიგებ
-არაფერი , გითხარი არ ვიცით არასდროს რა მოხდებათქო ,ისე რანაირი კაცი ხარ შენ დემნა,ამდენი ხანია ჩემთან ხარ და მაინც ვერ ისწავლე ??
-კარგი მორჩი ფილოსოფას და შენ ის მითხარი რა უნდა ვუქნა იმ ახვარ გოთუას ?
-გოთუა ვინა ? ყველაფერი დაავიწყდა ისე იყო ამირანთან ბრძოლით გართული.
-აი ,საგადასახადოში რო მივიდა და ჩვენი შემოწმება ითხოვა.
-და რატო მივიდა ? ვერაფრით ვერ გაიხსენა ლევანმა.
-ეპაა ,ძილი ძმაო ,ძილიიი გინდა შენ ცოლი კი არაა
-მორჩი ღადაობას
-რა და რო მიხვედი და გამოაცხადე შენი რესტორანი უნდა დავანგრიო და ახალი რაღაც ავაშენოვო და მერე რო აიძულე ხელი მოეწერა მოყიდვის საბუთზე აი იმ ტიპზე ვლაპარაკობ.
-ანუ ეხლა ისე მომიყევი ,ახვატი ის კი არა მე გამოვდივარ.გაეცინა ლევანს
-არც შენ ხარ ნაკლები მარა მაინც რაღაც უნდა ვუქნათ.
-რავიცი ,ცემე ,დაემუქრე ,მოკალი ან მარტივად ფული დაუმატე და გააჩუმე.ჩამოთვალა თავის მეთოდები და ისევ ერთ წერტილს მიაჩერდა. თავიდან არ მოწონდა როგორც მოქმედებდა ,მაგრამ მერე დროთაგანმავლობაში მიეჩვია და უკვე ვეღარც წარმოედგინა საქმის კეთება თავისი მეთოდებგარეშე.დემნა მძიმედ წამოდგა და კარისკენ წავიდა-დემნა უთხარი ყავა მომიტანონ და… გაწელა პაუზა-და არ ვიცი ვინმე დაიქირავე ვინც ამ ქორწილის ამბებს მიხედავს.
-როდია აპირებ ?
-ერთ კვირაში ან ორი.მიხვდა როგორ გაუკვირდა დემნას -რა იყო ?
-რავიცი ძალიან მალე ხომ არ მოგდის ? ან რა უნდა მოასწრო ორ კვირაში ან ისეთი რა უნდა ქნა რომ ის დაითანხმო და კაბა ჩააცვა .მხრები აიჩეჩა დემნამ და გავიდა ,თუმცა სწორი შენიშვნა იყო.ორი ვარიანტი იყო ან ისეთ ამბავს ატეხავდა რომ თავს მოჭრიდა ხალხის წინნაშე ქორწილში ან უარესი საერთოდ არ მივიდოდა და ყველა ნახავდა როგორ მოუწევდა მისი ძალითმითრევა.წმითრევა.წამით ჩფიქრდა და უცბად მესამე ვარიანტიც გაახსენდა ,რომ შეიძლება საერთოდგაპარვოდა.აქამდე რატომ ვერ იფიქრა რომ როგორცვე დროს იხელთებდა მაშინვე იზავდა მსგავს რამეს ? მისი ეშინოდა თუ იმდენად იყო მონდომებული გაუბრძოლებლად დაანებებდა მამამის თავის გაყიდვას .ფეხზე სწრაფად წამოხტა ოთახის კარი გამოგლიჯა და ჰოლში მდგარ დემნას ეცა ,მთელი სართული მისი იყო და არც უფიქრია ზემოდან გადაეცა -დემნა ? ის ბიჭი გახსოვს ? აი ის ტიპი ვარდებით რომ გაიჩითა ლიზას დაბადებისდღეზე.
-მახსოვს ხო რა იყო ?
-აი ეგ მომიყვანეთ და მამაჩემთან შენი ბიჭები გაგზავნე . მინდა რომ ყველა კუთხეკუნჭულს აკონტროლებდნენ და ბუზიც კი არ უნდა გამოვიდეს და შევიდეს იმ სახლში ისე რომ მე არ ვიცოდე.
-კაი ,კაი მივხედავ მე ოღონდ დაწექი და დაიძინე.
-ძალა მაქვს კიდევ ,დროზე დროზე გაინძერით ყვირილით შევიდა უკან და წამში უკან გამივარდა- სადაა ჩემი ყავა ? უნდა გეხვეწოთ თუ უნდა შევუკვეთო ?
-მოგიტანენ,მოგიტანენ ნუ ღრიალებ დათვივით. ლევანი მობრუნდა ცოტახანს კარში იდგა ჰოლს თვალი მოავლო ,მისი ბიჭები იდგნენ და ხან დემნას უყურებდნენ ხან ლევანს.
-დემნა ? როცა ვამბობ რომ ყავა მინდა მაშინვე მინდა და არაა საუკუნის მერე ისევ ყვირილი დაიწყო და როცა ვამბობ რომ საქმე უნდა გააკეეთო მაშინვე უნდა წახვიდე და არა აქ ჩამოდგე საჭორაოდ,ფულს გიხდი ? რამდენადაც მახსოვს მე გიხდით და თქვენი უფროსი მქვია.დემნა აღარ შეპასუხებია თავი დაუქნია და ნაწყენმა მიაჭირა ლიფტის ღილაკს .კარგახანს უყურა როგორ იდგა ზურგით დემნა და არც კი გამოუხედავს არდა ეს კაცი მის გვერდით იდგა ყოველ წამს და წუთს,ტყვისაც კი გაადაეფარა მის გამო და არასდროს ქონიათ უფროსის და მსახურის ურთიერთობა და მისმა ძალის დემონსტრირებამ მისთვის თავდადებულ კაცს გული ატკინა.-მემგონი ზღვარზე ვარ ! ჩაიდუდღუნა და სავარძელში მხრები გაშალა.წვიმდა ,წვიმდა და თან ისე რომ დილის 10 საათზე ღამე გეგონებოდათ,თითქოს ამინდიც მის ხასიათს ერწყმოდა.კარზე კააკუნი გაისმა :-როგორც იქნა,ამოიოხრა-მობრძანდით
-ბატონო ლევან, კარში მისი მძღოლი იდგა.
-თუ დღეს დასვენება გინდა ,დემნასთან გაარკვიე.ხმა ისევ უხეში გაუხდა და ვერ იგებდა რატომ ვერ აკონტროლებდა ნერვებს.
-არა დასვენება არ მინდა .უხერხულად შეიშმუშნა ახალგაზრდა ბიჭი-ქვემოთ ქალბატონი მაკაა და თქვენი ნახვა უნდა.
-უთხარი რომ არ ვარ ,არ მცალია ან რავიცი მოიფიქრე რამე.არ ქონდა დედამისის თავი ,არ უნდოდა მისთვისაც რამე ეთქვა ცუდი.მძღოლმა ბოლოჯერ მოიკრიბა გამბედაობა გაღიზიანებული ლევანის დანახვისას
-იცით ? მარტო დედათქვენი არააა ?? წარბი აწია ლევანმა.-ის გოგოცაა,ვერ მოიფიქრა რა ერქვა და ვერც თქვენი ცოლიას თქმა გაბედა.
-კარგი ,უთხარი რომ ვნახავ,მაგრამ გვერდით შეიყვანე ,თავის სამუშაო ოთახისკენანიშნა.არც მაკა მოდიოდა ხშირად მასთან და არც მამამისი ,ვერაფრით ეგუებოდნენ შვილის ამ შენობის ბოლო სართულზე ცხოვრებას ,მიმიუხედავა იმისა რომ ყველლაფერი ქონდა აქ ,მაკა გამუდმებით აძახებდა რომ მასზე არავინ ზრუნავდა წესიერად. ნერვები ისედაც ყელში ქონდა და სანამ იცმევდა საკუთარ თავს ამშვიდებდა ,რომ თავზე არ დაემტვრიათ ერთმანეთისთვის რამე,გული უცნაურად აკეთებდა ბიძგებს და ვერაფრით გაეგო მათი ,უფრო ლიზას მოსვლის მიზეზი.
ყურადღებით აკვირდებოდა ყველა კუთხე კუნჭულს ლიზა.მდიდრული სასტუმრო და უამრავი ხალხი. განსაკუთრებული ყურადღებით შეხვდნენ,თითქმის კარიდან დაიწყეს ფეხქვეშგგება.მიხვდა როგორ ათვალიერებდნენ და როგორ ეჩურჩელობოდნენ ერთმანეთს.ლიფტამდე მიაცილა მძღოლმა და ბოლო სართულზე ასასვლელ ღილაკს მიაჭირა. »ჰმ დაჟე აპარტამენტში ცხოვრობს ვაჟბატონი »ღვარძლიანად გახედა სარკეს და თავი ამაყად აწია.ლიფტის კართან უკვე ელოდებოდა თეთრ პერანგსა და მოკლე შავკაბაში გამოწყობილი გოგო ,რომლის კაბის სიგრძე ძლივს ფარავდა მის თეძოებს და ქუსლიანი ფეხსაცმლის მიუხედავად მაინც კისრიდან ეწყებოდაფეხები.კიდევ ერთხელ ჩაიცინა და დედამთილს წასჩურჩულა
-ეხლა ვხვდები აქ რატომ ცხოვრობს.მაკამ ერთი ამოიოხრა და კომფორტულად მოკალათდა.სავარძელში.
-ბატონი ლევანი ახლავე მოვა. »ბატონი ლევანი ეგეც ,მეფის შთამომავალი მყავს რა » ტუჩი მოიკვნიტა სიბრაზისგან რომ ამ კაცს ეახლა ,მაგრამ დედის და დის დარიგებამ უკვალოდ არ ჩაიარა.ხერხია ჯობია ღონესა პრინციპით მოქმედება გადაწყვიტა და დროის მოგება რომ როგორმე გასხლტომოდა ხელიდან ,თავის ჭკუის და სილამაზის იმედი ნამდვილად ქონდა ,მაგრამ ამ გოგოს შემხედვარეს ეჭვი ღრღნიდა ,რომ არაფერი გამოუვიდოდა კიდევ ერთხელ აათვალიერა შავგვრემანი გოგო თითქოს ნაკლს ეძებსო,რომ ვერაფერი იპოვა ტუჩი აიბზუა და ისედაც მკერდამდე ჩახსნილი პერანგი კიდევ ერთი ღილით ჩახსნა და სცადა შეუმჩნევლად ექნა.უკვე ინანა რაატომ ჩაიცვა ჯინსი,მაგრამ მერე გაახსენდა რომ გუშინ მისმა ტანსაცმელმა ჯოჯოხეთის ცეცხლი აანთო და კიდევ ერთხელ წამოუარა სიბრაზემ. »ჰმ,თან რომ უნდა ველოდო კიდეც,ნაგავი » გაიფიქრა დ მაკას ნაძალადევად გაუღიმა »არა,მარტო რომ გამოვეშვი რა ვითომ ? კუდივით რომ გამომყვა,მეფერება მოწყალებით აღსავსე სახით და სინამდვილეში შვილის მონა « კიდევ ერთხელ გაუღიმა მაკას და ისევ გოგოს ახედა რომწლიც თვალს არ აშორებდა ლიზას.
-რას მიყურებ ? უმტყუნა ნერვებმა.მაკამ თვალები აწკიპა და სიამოვნებით გადაიწერდა პირჯვარს და ილოცებდა ,რომ აქ ისევ თაავისებურები არ დაეწყო ამ ველურ გოგოს,არდა სახლიდან მშვიდი წამოიყვანა ,გონზე მოგებული და თბილადაც კი უღიმოდა.
-მე არ გიყურებთ ქალბატონო.ენა აებნა.
-როგორ არა ,მიყურებ.
-რას ამბობთ,მე მხოლოდ უნდა მეკითხა რამეს ხომ არ ინებებთქო..
-ლიზა ,საყვარელო რამეს დლევ ? მაკამ სიტყუაცის განმუხტვა სცადა მაგრამ სიმწრისგან თვალები მოჭუტა როცა ლიზა ფეხზე წამოდგა და გოგოს აეყუდა წინ.
-ვინებებ რამეს კი,ჯერ წყალს და მერე იმას რომ აქედან მოწყდე და გამოფენაზე გასაყიდად გამზადებული ნივთს რომ უყურებენ ისე არ მიყურებდე.გამიცრა კბილებში და ყურადღება კუთხეში მდგარ მაგიდაზე გადაიტანა სადაც უამრავი ლამაზი და უცნაური ნივთი ელაგა »ხელივნება ყვარებია ვაჟბატონს » აშკარად ძველ და სათუთად მოვლილ ნივთებს შეავლო თვალი მერე ყველაზე ლამაზი ფაიფურის ლარნაკი შეამჩნია და ხელში ბურთიშეათამაშა.წყალი სწრაფად დაუსხა გოგომ და ოთახიდან თავქუდმოგლეჯილიგავარდა.ლევნმა შეათვალიერა გოგო და აწყლიანებულ თვალება მიაჩერდა
-რა იყო მარი ??
-არაფერი ბატონო ლევან და გვერდი აუქცია უფროსს,არ გაუძნელდა მიხვედრა ვინ აატირა ,კიდევ ერთხელ სცადა რომ თავი ხელში აეყვანა და კარი შეაღო როცა მის ფეხებთან მისთვის სპეციალურად ჩამოტანილი ინდური ლარნაკი ნაწილებად დაიფშვნა.
-უფს,შეწუხებული სახე მიიღო,-დამივარდაააა…გაწელა სიტყვა და მუდარით სავსე თვალებით შეხედა ვითომ მართლა შემთხვევით მოხდა სინამდვილეში კარგად გაიგო ხმა რომ შემოსვლას აპირებდა და დაუნდობლად მოისროლა ლარნაკი.
-ახლახანს ყველაზე ძვირადღირებული ფაიფური დაამტვრიე.ლარნაკის ნამსხვრევებსს გაადაბიჯა და თავის მაგიდას მიუჯდა.ზურგით მდგარმა გოგომ ეშმაკურად ჩაიცინა ,ცოტა ხომ მაინც მოიფხანა გული და დემონსტრაციულადშემობრუნდა.წშემობრუნდა, წელი გაჭიმა ისე როგორც ცეკვაზე ასწავლიდნენ და მკერდი წინ წამოწია რაზეც ისედაც ღრმად ჩახსნილი პერანგი უფრო გადაიწია და მისმა მკერდმაც გამოანათა. ლევანმა ჯერ თვალებით შეათვალიერა ხარბად და მერე უეცრად მზერა აარიდა და დედასშეხედა.იმედგაცრუებული დარჩა ლიზა,ერთიანად წაეკიდა ბრაზი « დავიჯერო ეს კაცია მარტო ასეთი უგემოვნო და მართლა მახინჯი ვგონივარ » სახე აელეწა და უხალისოდ ჩაეხეთქა სკამში.-რა ხდება ? სრულიად სერიოზული ტონით მიმართა ქალებს.
-მე მინდოდა თქვენი ნახვა,მაკა წამომყვა.
-შენ . გასაგებიააააა მრავლისმეტყველად ჩაილაპარაკა
-როგორც ჩანს ახლა ყველგან კუდის ამწევებით მომიწევს სიარული ,ესროლა რეპლიკა დედამთილს და ენაზე იკვნიტა ბოლოსდაბოლოს ამ ხნის ქალზე ლაპპარაკობდა და თანაც მისი შვილი მის წინ იჯდა.
-კუდი ნამდვილად დიდი გაქვს .მრისხანე გამომეტყველება მიიღო.ლიზამ შეამჩნია როგორ ჩახარა თავი მაკამ და კინაღამ აირდა რომ გაიფიქრა რამხელა შეურაწყოფა მიაყენა ქალს .
-მე დაგტოვებთ.მოწყენილი წამოდგა მაკა და ისე გავიდა კარიც კი უხმაუროდ გახურა.
-არ გგონია ,რომ ზედმეტს ბედავ მაკასთან ?
-მგონია დაეთანხმა მაგრამ ტონი ისევ ისეთი თავხედური ქონდა,-მაკასთან მე თვითონ გავერკვევი,ჯერ შენ უნდა მოგხედო .წამისცდა
-ჰააჰჰა,შენ უნდა მომხედო მე ??
-მოგხედო არაა,სწრაფად გამოასწორა-სიტყუაცია უნდა დავალაგოთ.
-და რა ნახე სიზმარში ესეთი ?ჯერ კიდევ გუშინწინ თვალების ამოთხრას მიპირებდი.
-შენი თვალები ვნახე ისევ სიზმარში და გადავიფიქრე ამოთხრა.არ დააკლო ირონია
-ცოტა შეანელე,თორემ ვიფიქრებ ,რომ მეფლირტავები.
-ღმერთმა დამიფაროს ,გულზე ხელი დემონსტრაციულად მიიდო .-მშვიდობა მინდა.
-და მშვიდობა მაქვს ნამდვილად,ეს შენ იწიოკებ თავს.აყვა ლაპარაკში თუმცა კარგად იცოდა რასაც ემსახურებოდა მისი ვიზიტი ,უბრალოდ ამ სულელმა ბავშვმა ვერ გათვალა რომ 21 წლის ბიჭი არ იყო და არც გამიცდილება აკლდა.-შემოთავაზებები მითუმეტეს შენგან არ მჭირდება ,ისედაც შემიძლია მშვიდად ვიყო,ასე რომ დედაშენის დარიგებები ყველა სირ***ან გამოგადგება ჩემს გარდა.ფეხზე წამოდგა რაც იმის მანიშნებელი უნდა ყოფილიყო რომ საუბარი დამთავრდა
-ანუ თავს კომფორტულად გრძნობ როცა მე თავს ვიწიოკებ ?
-არაფერს მაკლებ და არც მმატებ ,მხოლოდ შენს თავს აზიანებ და ასე თუ გააგრძელე ნაოჭები გაგიჩნდება ნერვებისგან.
-ნაოჭები ? ნაოჭები არ გამიჩნდება ჯერ 20 წლის ვარ ,აი შენს ადგილზე კი ვიფიქრებდი საკუთარი თავის მიხედვას ასაკში ხარ ბოლო ბოლო.არც ლიზამ დააკლო და აღიარა რომ ტყუილი თქვა ,შეეძლო ამ კაცს ნამდვილად დაეკვეხნა სხეულის იდიალური ფორმებით და თვალი კიდევ ერთხელ შეავლო მის განიერ მხრებს.-ხო სად გავჩერდი ? იმას ვამბობდი რომ თუ არ დამითმობ და უფლებას არ მომცემ თავისუფლად ვიარო,სადაც მინდა იქ წავიდე და წამოვიდე და იმ დაწყევლილ ქორწილს არ გადადებ ,შემიძლია ისე ავიწიოკო თავი ,რომ ინფარქტიც კი დაგმართო.ლიზაც ფეხზე წამოდგა და მაამაკაცის გულიან ხარხარს ყუტადღება არ მიაქცია.
-ღმერთო რა კარგად გამაცინე,დღეს ვინმე თუ გამამხიარულებდა ესე არმეგონა.გულწრფელად გამხიარულდა წარმოიდგინა როგორ უმძიმდა და გაბედა მასთან მოსვლა იმიტომ რომ ლევანს შეთანხმებოდა და თან ემუქრება კიდეცგოგო რომელსაც ელვისაც კი ეშინია.
-ხოო ?
-აჰამ, ნამდვილად კარგი მცდელობა იყო ,თითქმის მოვინუსხე კიდეც შენი დეკოლტეთი ,მაგრამ აი ეს შანტაჟი უკვე ძაან გამამხიარულებელიანამდვილად.შენი აზრით ჩემთან შანტაჟი,გარიგებები და ვითომ ეს ქალური მომხიბლავობა რომ ჭრიდეს ,მამაშენი ასე მარტივად წააგებდა ?ვის აშინებ ერთი ამ შენი ისტერიკებით ან სითავხედით ? ერთ ოთახს დაანგრევ ?მეორეში გაგიშვებ,მთლიან სახლს დაანგრევ ? საკანში გამოგკეტავ,გაიპარები და ყოველ ჯერზე გავაორმაგებ შენს მოთვალთვალეებს,ახლა დაფიქრდი და გულწრფელად მითხარი ვის უნდა ეშინოდეს მე თუ შენ ?
-კარგი,მხრები აიჩეჩა ლიზამ და წამში მაგიდასთან გაჩნდა საიდანაც წეღან ლარნაკი აიღო.პირველი რაც მოხვდა დაითრია და იატაკზე მოისროლა-ხომ მოგწონს ასე რომ ვიქცევი და ვითომ ფეხებზე გკი**ა .რიგრიგობით ისვროდა ნივთებს რომლებშიც ათასობით ფული იყო გადახდილი და ისევ გაჰკიოდა თავი დამანებე არ გამოგყვები ცოლადო.ცოტახანსს უყურა და სცადა თავის სიტყვები დაემტკიცებინა რომ ვითომ ა გამოყავდა მის ასეთ ქცევას წყობიდან მაგრამ ბოლოს ყელში ამოუვიდა როცა მისკენაც გაისროლა სპილოსძვლისგან დამზადებული საფერფლე. ისეთი ხმა გამოდიოდა ლევანის კაბინეტიდან დემნამ შესვლა ვერ გაბედა და უკანგაბრუნდაა.სწრაფად დაიჭირა და ყელში წვდა
-მოგკლავ გესმის ? მოგკლავ ,როდემდე აპირებ ამ დედა მო****ლი საქციელის გაგრძელებას ა ? როდემდე ? როდის უნდა მოხვიდე გონებაზე ? სანამ მართლა სასიკვდილოდ არ გცემ ან რამე უბესურებას არ გაგიკეთებ ? მდგომარეობიდან გამოსული ვერც სიტყვება აკონტროლებდა და ვერც ძალას.გონს მხოლოდ მაშინ მოეგო თვალებჩაწითლებულმა ლიზამ რომ ამოუხრიალა მომკალიო და მუხლები მოეკვეთა.ცოვრებაში პირველად თვალებში სიკვდილს ჩახედა,მისმა ძმამაც წაუჭირა ყელში მაგრამ წამიერად,მაშინ ლევანმა იხსნა ახლა თავად ეს კაცი ახრჩობდა და იგრძნო როგორ ეკუმშებოდა ფილტვები როგორ გადაეკეტა სასუნთქი გზები და თავში როგორ შეწყვიტა სისხლმა მოძრაობა წამიერად გაითიშა.
-ღმერთო რამის მოგკალი,ჩაესმა ყურებში და მიხვდა მისი ორგანიზმი ჩვეულ მდგომარეობას უბრუნდებოდა ,გულიც კი დაწყდა ახლა სიკვდილი მართლაც რომ შველა იყო მისთვის-კარგად ხარ ? სავარძელში ჩასვა და წყალი მიაწოდა.
-არ მინდა ხელი აუკრა ჭიქაზე და ნახევარი ზედდააქცია.ჭიქა ისევ მაგიდაზე დადგა და თვითონაც მაგიდას მიეყრდნო ზუსტად ლიზას გვერდით.
-რატომ მაიძულებ რომ მოგკლა ? მშვიდი ტონი გაუხდა.მის ყელს აყოლა თითი და სინანულით შეათვალიერა გაწითლებული გრძელი ყელი.
-იმიტომ რომ ვინმე თუ არ მომკლავთ ,მე თვითონ მოვიკლავ თავს .ერთიანად მოაწვა ყველა ემოცია და ამოხეთქა თვალებიდან ზღვად მოდიოდნენ მისი ცრემლები.
-არ ვაპირებ მე შენს მოკვლას, სულ რაღაც 4 დღის წინ სიცოცხლე გიყვარდა ასე მარტივად ნუ ჩაიქნევ ხელს .ხმაში დამრიგებლური ტონი შეეპარა ლევანს.
- 4 დღის წინ თავისუფალი და ყველლაზე ბედნიერი გოგო ვიყავი,ვსწავლობდი ,შეყვარებული მყავდა ვხატავდი და ვცეკვავდი ეხლა ? ბღაოდა და ხმა უფრო და უფრო ეხრიწებოდა..
-ცეკვას ,ხატვას და სწავლას არავინ გიშლის.
-რათ გინდა ისეთი გოგო ,რომელსაც არც იცნობ ?არც მე გიცნობ არ გინდა მოსიყვარულე ოჯახი ? თითქოს მისი დილანდელი ფიქრი მოესმინოს ისე ჩაეკითხა ლიზა-ნამდვილი ოჯახი და არა ყალბი,შვილები და კიდევ უამრავი ბედნიერება ? მე მინდა.ისევ გულამოსკვნილი ტიროდა.-აბა როგორ გექნება ეგ ჩემთან ? რატომ ინგრევ შენ ცხოვრებასაც და მეც მინგრევ..
-რას გინგრევ სიყვარულს ? იმ ცინგლიან ბიჭთან აპირებ გაატარო მთელი ცხოვრება ? არ იცოდა რატომ იფეთქა ასე მაგრამ თავი სწრაფად დაიმშვიდა ,რომ არ ეჭვიანობდა.-რამოდენიმე თვეში ან იმას მიბეღდებოდი ან შენ. 20 წლის ქარაფშუტა გოგო ხარ და გგონია რომ გიყვარს ? ეგეთი მილიონი გამოჩნდებოდა შენს ცხოვრებაში და თუ არ მორჩები მოთქმას მის გვამს დაგიკიდებ წინ.4 დღის წინ ხო ბესნიერი გოგო იყავი ახლა ვინ ხარ ? ჩემი ცოლი და ღმერთმაც რომ მთხოვოს უფლება მიეციო მაინც არ მოგცემ უფლებას იმ ნაბი***თან მიღალატო.
-აჰაა,ცხვირში დაიწყო ლაპარაკი ლიზამ და ასრუტუნდა -აჰა ესეგი შენ რაც გინდა იმას გააკეთებ,ცოლიც გეყოლება და ვინც გიყვარს იმასთანაც იქნები და მე უნდა..
-ზუსტად ეგრე იქნება.არ დაამთავრებინა სიტყვა -ჩემი სახელის გატეხვა და რქების დადგმა შარია აი შენ კიდე დამიჯერე არც ისეთი ფიგურა ხარ რომ..სილა მოხვდა სახეში ისევ და სიტყვა გაუწყდა.-შენ გოგო რამდენა ბედავ მართლა ? მკლავში ჩააფრინდა -ისე მირტყავ გეგონება შენი პატარა ბავშვი ვიყო.ისევ ახლოს მოიზიდა და ხელი ზურგს უკან გადაუგრიხა მათი ასეთი სცენები ბოლოს კოცნით მთავრდებოდა რატომღაც ამჯერადაც ეგონა ასე იზავდა მამაკაცი ამიტომ დაასწრო თქმა
-ისევ თუ უნდა მაკოცო ეხლა , წინასწარ გეტყვი გული მერევა ხოლმე და სახეს და ტუჩებს იმდენ ხანს ვიხეხავ სანამ ტკივილს ვუძლებ.ამაზრზენი საზიზღარი კაცი ხარ და კიცნაც ისეთივე იცი.იცრუა გოგომ არადა მილიონჯერ მინც აღიარა რომ ღვთაებრივი იყო .
-არა არ უნდა გაკოცო ,შენ გგონია სულ შენს კოცნაზე ვფიქრობ ? დიდი წარმოდგენა გაქვს საკუთარ თავზე..
-მეტკინა აწკმუტუნდა
-უნდა გეტკინოს ,არა უნდა მოგტყდეს რომ მეორედ ხელში ვეღარაფერი აიღო დასამტვრევად..
-მართლა მტკივა გაიბრძოლა კიდევ ერთხელ და ისე გაფართხალდა საკუთარი მხარის ტკაცუნი მარტო თვითონ კი არა ლევანმაც გაიგო და ტკივილისგან სახედამანჭული პირდაპირ მის მკერდს დაეკიდა უძალოდ.სწრაფფად გაუშვა ხელი და წელზე მოკიდა რომ დაეჭირა.
-ლიზა ? ჰეი ლიზაა ? მის სახეს ვერ ხედავდა ისე ქონდა თავი ჩაქინდრული გოგოს მაგრამ უგონდო რომ იყო ეჭვიც არშეპარვია.ალბათ თავის თავი შორიდან რომ დაენახა მაგრად დაარტყავდა ,ივანე გაგლიჯა რამის იმის გამო რომ ამ გოგოს შეხო და თვითონ ჯერ კინაღამ მოკლა ეხლა კიდე ღმერთმა იცის ხელი მოტეხა თუ მხარი.სიმწრისგან ვერ იფიქრებდა რა უნდაექნა.ნერვიულად გადააგორა ნერწყვი და სწრაფად აიტაცა ხელში არ ახსოვს როგორ მიიყვანა თავის საწოლამდე არც ის ახსოვს გონზე მოვიდა თუ არა თვალები ეწოდა იმდენად იყო გაცეცხლებული თავის თავზე საერთოდ რატო შეხვდა ხომ იცოდა რომ ასეთ ხასიათზე იყკ და დანაშაულის გრძნობა და ბოღმა ერთიანად უღებდა ბოლოს მის გულს. დემნას სიტყვებს მოკრა ყური
-არაფერია მხარი აქვს ამოგდებული.
-ექიმი სადაა ? დაბნეულმა მიმოიხედა აქეთ და ბოლოს ყვირილზე გადავიდა სადაა ექიმი ? ნიშადურიც კი ვერ გამოაფხიზლებდა ისე გონებადაკარგულ ლიზას როგორც ამ კაცის ღრიალმა და თან ისე შეხტა ერთხელაც რომ დაეყვირა ალბათ ისევ გონებას დაკარგავდა.
-რათ უნდა ექიმი ? ჩუმად გადაჩურჩულა დემნამ-მეც ჩავუსვავ,სანამ ექიმი მოვა მოკვდება ტკივილით
-არა,დაურეკე იმ წყეულ.ექიმს ან ჩვენ მივდუვართ საავადმყოფოში .ლიზამაც კარგად გაახილა თვალი და ოთახს მოავლო თვალი ცოტა ბნელი მაგრამ ნამდვილად სამეფო ნომერი იყო ,წამოჯდომა სცადა და სანამ გაერკვა რა სტკიოდა კივილი მორთო.
-მხარი ,ხელი დაიდო მხარზე და მაკასახედა.მიხლოვება ვერ გაბედა ლევანმა თუმცა კარგად ხედავდა როგორ ეჭმუხნებოდა შუბლი ტკივილისგან -მემგონი მხარი ამოვიგდე.
« ამივიგდე « თქვა და არა ამომიგდე ,თითქოს სინდისის ქეჯნას მალამოდ დაედო ეს სიტყვა ,მაგრამ მაინც თავის თავს ადანაშაულებდა.
-ხო გითხარი სავადმყოფომდე ცოდოა.დემნამ თვალით ანიშნაა დაიჭირეო.უხმოდ მიუახლოვდა ასევე ცივად და გაყინული წაწვდა და ისე მაგრად მიიყუდა ნახევრად მკერდზე თითქოს მისი მაგრად დაჭერა ნაკლებ ტკივილს აგრძნობინებდა
-ხომ იცით ,ცოტა უნდა გამოწიო და მერე მაგრად უნდა..
-ვიცი ვიცი გაეცინა დემნას მოულოდნელად ვაპირებდი მაგრამ.
-იცოდე არ მომტეხო და შენ კიდე თუ ასე მაგრად დამიჭერ ამ თავს კისერსაც მოვიტეხავ.ლაპპარაკობდა და თან სწრაფად სუნთქავდა .
-ერთი ,ორი და
-მოიცა მოიცა ,შეაჩერა -მეშინია ,მეშინია.. ტუჩები გაბუსა , ისევ ტირილს იწყებდა როცა თვალებზე ააფარა ხელი ლევანმა და თვალით ანიშნა დაიწყეო.ერთი დაიკივლაა და ისე ჩაავლო ხელი საყელოში კინაღამ ჩამოაგლიჯა ლევანს -ღმერთო ,ღმერთო ,ღმერთოო იმეორებდა გაუჩერებლად თითქმის ხუთი წუთის განმავლობაში და თავს არ წევდა მიუხედავად იმისა რომ მხარიც მწყობრში ქონდა და აღარც ძალიან სტკიოდა ტკივილზე მეტად ლევანის სუნს გრძნობდა და აბრუებდა. ვერც კი დაინახა როგორ შემოეცალნენ და გაავიდნენ ოთახში მყოფნი.
-მე წავალ .მაკამ ფრთხილად თქვა .მაშინღა აწია თავი და ცივად შეუშვა ხელი.
-დარჩი შენ დაისვენე ,მაკამ სწრაფად უპასუხა და არც დალოდებია ისე გავიდა,კი აღელვდა რომ გაიგო მხარი ამოიგდო მაგრამ ისევ ნაწყენი იყო .
ლევანმა ჩაახველა და ისე დაიწყო ,იცოდა უკვე გადაწყვეტილი იყო მისი აქ დარჩენა და მთელი დღე ჯოჯოხეთურად რომ არ გაეტარებინათ ხმა დაიმშვიდა და ჩაახველა
-არ მინდოდა,რამე მეტკინა.მოიბოდიშა თავის ჭკუით
-ჩემი ბრალია მე დავიგრიხე უცნაურად. არანაკლებ მოკლედ მოუჭრა.და საწოლს ზიზღით შეხედა იმის გაფიქრებაზე რომ რამდენი ქალი იწვა ამ საწოლში და ბოლოს და ბოლოს დილას ხომ ესეც აქ იწვა. თითქოს ფიქრებს მიუხვდა ლევანი და ჩაეცინა
-თუ იმაზე ნერვიულობ რომ ჩემს საწოლში ხარ დამშვიდდი საერთოდ არ მძინებია უკვე 3 ღამეა და არაა ,ქალი არ წოლილა მაგ თეთრეულში.
-ეგ ვინ გკითხა და გითხრა ? აგდებულად უპასუხა და ბალიში შეისწორა თავისუფლად და კომფორტულად მოკაალათდა იმის ნიშნად რომ საერთოდ არ ადარდება ვინ იწვა აქ.
-საკმაოდ დიდი ვარ და გამოცდილი იმაში ,რომ ქალების აზრებს მივხვდე ,შენ კიდე ძალიან პატარა რომ კარგად დამალო შენი უტვინო ფიქრები.ვფიქრობ სანერვიულო იმაზე უფრო გაქვს ,რომ დაღამდება როგორ გავიყოფთ მე და შენ მაგ საწოლს,მაგრამ შენ არ ინერვიულო ხომ გაგიგია ცოლქმარი ცულისტარზეც დაეტევაო.
-გაეთრიეე ,დაიკივლა
-ჩემი ოთახიდან მაგდებ ? ხმა ისევ ირონიული გაუხდა
-მაშინ მე გავეთრევი დამტოვა იმანაც რა ,ფეხსაცმელებს ეძებდა და ვერაფრით იპოვაა..
-დაწექი !!!ჰაერში ბრძანებასავით გაისმა მისი ხმა და ლიზაც გაშეშდა. საკმარისად იბუტე იფართხალე და ამტვრიე ყველაფერი.ხო და აღარ ვარ შენი ბავშვური გართობების ხასიათზე.ისეთი ხმა იყო ბევრი წინააღმდეგობა არ უფიქრია სწრაფად ახტა უკან საწოლზე და გაინაბა .-ეხლა ეგ აბი აიღე და დალიე.ტუმბოზე დადებულ პატარა თეთრ ტაბლეტზე და ჭიქა წყალზე ანიშნა ,მორჩილად აიღო და დალია და მიხვდა წამში როგორ მოწყდა მისი სხეული და თითქოს ზღვაში ლივლივებს მისი ტანი საოცარი სიმსუბუქის გრძნობა განიცადა.
-შენ რა ნარკოტიკი მომეცი ? ძლივს ამოილუღლუღა და თვალები მიენაბა
-ხო წამალზე უნდა შეგსვა.. დამაწყნარებელია .დაისვენებ და იქნებ სამუდამოდ დაგაწყნაროს და ჭკუა მოგცეს.
-მე ისედაც ჭკვიანი ვარ.ძლივს გასაგონად თქვა და ენა აეხლართა. ლევანი უფრო ახლოს მიიწია და საწოლთან ჩამოუჯდა ხელი ჰაერში აწია და ისე ჩამოატარა შეუხებლად მის ლოყას იმის შიშით რომ ჯერ კიდევ არ ეძინა და მის ამ ჟესტს ცუდად მიიღებდა ან სულაც სისუტედ ჩაუთვლიდა.

გამუდმებით მიცვლიან სურათებს და არ ვიცი რატო ,არადა ამ საიტიდან ვადებ :((( ვერაფერი გავუგე რა :))