-აუუუ ადექი გოგოოო უკვე 9ის ნახევარიაა ჩქარა თორე დაგასხამ ამ წყალსს-დამადგა თავზე და ხელში დიდი ჭიქა ეჭირა წყლით სავსე
-ჰოოჰოო ვდგები უჰჰ
-დროზეე
მე ნუცა ვარრ, 19წლის, ბათუმელი ვარ მაგრამ ეხლა თბილისში ვართ მე და ჩემი დაქალი სასწავლებლად და ერთად ვცხოვრობთ.ვარ მაღალი, ხუჭუჭთმიანი,მუქი მწვანე თვალებით, ასე რომ თაყვანისმცემლები არ მაკლია.ჩემს დაქალს ემილი ქვია,ისიც 19 წლისაა, მაღალი გრძელი სწორი ქერა თმით, და ლურჯი თვალებით. არც მას აკლია თაყვანისმცემლები, თუმცა შეყვარებული არცერთს არ გვყავს. მე 3კვირის წინ დავშორდი, ემილი კი 2 თვის წინ, მაგრამ ორივეს მალე გადაგვავიწყდა რადგან იდიოტები მალე გვავიწყდება.ეხლა კი მე და ემილი მივდივართ სავარჯიშოთ.
-გამოდიი გოგოო რასშვები
-ვაიმეე ემი მომწერა გოგოო-დავიყვირე ბოლო ხმაზე
-აუუ რაღა მაინცდამაინც ეხლა მოგწერა რაა მაგანაც ვეღარ გამოგატევ სახლიდანნ
-აუუ ნუწუწუნებბ დამაცადე
ორი კვირის წინ გავიცანი გუკაა. ძალიან საყვარელია და სიმპატიურიი,მგონი მომწონს დღე არ გავა ისე რო არ მომწეროს. ერთი სიტყვით ძაან სიცოცხლეაა
-კაი წავედით-ავდექი და მივედი ემილისთან
-რამოგწერა მაჩვენე გოგოო-გამომართვა ტელეფონი
-არაფერი ისეთი პროსტა რას შვებიო და რაღაცეები-მაგრამ სანამ ბოლომდე არ წაიკითხა მანამდე არ დამიბრუნა ტელეფონი.ძლივს მივედით კუს ტბასთან, ყურსასმენები გავიკეთეთ და დავიწყეთ სირბილი.
ემილი
დავრბოდი და რაღაცაზე ვფიქრობდი როცა ჩემზე ერთი თავით მაღალ სილუეტს შევეჯახე და წავიქეცი უცებ წამოვხტი და დავიწყე შარვლის წმენდა,
-არუნდა იყურო წინნ?-ვუთხარი გაბრაზებულმა
-შენდამეჯახე მე ვიდექი
-მერე არუნდა გაწეულიყავი? თან დაინახე რო წინ არც ვიყურებოდი- ამყველაფერს ვამბობდი მაგრამ არ შემიხედავს ბოლოს ავიხედე მაღლა და დავინახე ძალიან სიმპატიური ბიჭი. „ვაიმეე რასაყვარელია, კიდევ კაი დავეჯახე თორე ვერც შევამჩნევდი“ ვფიქრობდი ჩემთვის და იმან გამომიყვანა ფიქრებიდან
-რა გრძელი ენა გქონია ასეთ საყვარელ გოგოს-მითხრა სიცილით რაღაცნაირად გამიხარდა მაგრამ გავწითლდი და წავედი ისე რომ არაფერი არ მითქვამს. წავედი და ეხლა გავიგე ნუცას ხმა
-ემიი მოდიი ჩქარაა- ყვიროდა გახარებულიი
-რამოხდაა გოგო-ვკითხე გაკვირვებული როდესაც დავინახე რომ სიხარულისგან დახტოტააა
-ვაიმეე მომასულიერეთ
-ჰეე ახაა თქვი რამოხდააა
-გუკამ მიყვარხაროო...ჰე ახაა რავუთხრაა
-და შენ ხომ გიყვარსსს
-კიი გოგოო აბაა არ მიყვარს
-ხოდა მეცოო უთხარი
-ვუთხრაა??
-კიი უთხარი
-კაიი
ტელეფონი ამოიღო და გუკას მიწერა მეც მიყვარხაროოო
-აუ არ მჯერააა
-აუუ გოგოო მეცც, რა საყვარელ ბიჭს დავეჯახე იციი
-და როგორ
ყველაფერი მოვუყევი
-კაიააა აუუ გუკამმ მითხარიი მიყვარხაროოო არ მჯერააააა
-კაიი გოგო დაწყნარდიიი
-ლექსო და გაბო როდის ჩამოდიან
-ხვალ დილით
-კაი დავხდეთ აუუ რამდენი ხანია არ მინახია ძააანნ მომენატრნენნ
-აუუ მეცცც
გაბო და ლექსო ჩვენი ძაანნ მაგარი მეგობრები არიან სულ ერთად ვართ ნუ ბათუმში რომ ვიყავით რაც თბილისში წამოვედით მის მერე არ გვინახავსს ძაანნ მაგრა მოგვენატრა ორივეე
ხვალ დილით ჩამოდიან.
სახლში მივედით ვჭამეთ და სამეცადნოთ დავჯექით მალე გამოცდები გვქონდა სამ საგანში ასე რომ დილიდან საღამომდე ვმეცადინეობდით
-სსათი რომელიაა?-ვიკეთხე და წიგნნები გვერდით გადავდეე
-11 სრულდება -მითხრა დაღლილი ხმით
-დავწექი მე თორე დილით ვერ ავდები-ვუთხარი და გავედი ოთახიდან
-კაი მეც დავწვები კარები ჩაკეტეე?
-კიი
-კაიი ტკბილი ძილიი
-შენცც
დილით გავიღვიძეთ 10ის ნახევარზე სწრაფად მოვემზადეთ და წავედით მატარებლის სადგურში
-ჩამოსულები არიან ალბათ
-ხო 11 ნახევარია უკვე და ისინი 10ზე ჩამოდიოდნენნ
-მალეე გამოოო
მივედით და დავინახეთ გაბო და ლექსო ერთმანეთზე და ყრდნობილი ჩვენ გველოდებოდნენნ როგორც კი დავინახეთ მაშინმე მივვარდით და ჩავეხუტეტ
-როგორ ხართ?-ლექსო
-კარგად თქვენ
-ჩვენც ძაან მაგრად-გაბო
-რახდება აბა ახალი მოყევით -ლექსო
-რახდება და მე შეყვარებული მყავს-თქვა ნუცამ
-ახა არ თქვა რომ ისევ იმას შეურიგდიი-გაბო- თქვა და შეხედა
-არა ბიჭო რა იმას
-აბა რაქვია-ლექსო
-გუკა წერეთელი-თქვა და ორივემ ერთად გაიცინეს
-რაგაცინებთ
-ეგ იცი ვინაა....ჩვენ ძმაკაციი... მაგრამმ ძაან „ბაბნიკი“ ტიპიაა ხან ერთი გოგო მოწონს ხან მეორე
-არ ჩანს ეგეთი
-ნუ არ ჩანს მაგრამ ეგეთი ჩვენ არ გირჩევთ მაგ ტიპს
-ოოო რატოო არაა ეგეთი
-როგორც გინდა მე არ გირჩევ ...შენსკენ რახდებაა ემი
-ისეთი არაფერი