სალო
დილით ცხროს ნახევარზე ავდექი . სკოლაში გვითხრეს რომ ფორმები უნდა ჩაგვეცვათო მე ჩავიცვი მოხლს ზევით გაშლილი კაბა თეთრი მაისური და თეთრი კეტები.ნინიმ ჩამომიარე და ერთად წავიდეთ
-აუ ეს კოლაში ფორმები რა პონტია -მე
-ხო რა რაიყო სწავლის სტიმულს მოგვცემს -ორივე ერთად გავვიცენით
-გოგო შენი მანქნით რატო არ დავდივართ-ნინი
-მართვის მოწმობა არ მაქვს-ვთქვი და გავიცინე
-ადრეც არ გქონდა მაგრამ კი აჭენებდი სადაც გინდოდა
-მალე დავჯდები მანქანაზე ძან მალე-მე
სკოლაში მივედით ბავშვები გადავკოცნეთ გავიცანით ახალი კლასელი ანა...
დამთავრდა ძვლის 7 სატანჯველი გაკვეთილი ჩანთები ჩცავალაგეთ და წავედით სახლში სკოლიდან რომ გამოვედით სკოლის ეზოში ეკო დემე და მისი ძმაკაცები იყვნენ
-საყვარელია ხო დემე?-ნინი
-კი. ეკოც ძან საყვარელია
-ხოო
-პრივეტ გოგოებო-დემე
-პრივეტ-ორივემ ერთად ვუთხარით და გზა გავაგრძელეთ
სამეცადინო არაფერი არ გვქონდა ვჭამეთ და ეზოში ჩავედით... როგორ ყოველთვის ბიჭებიც ეზოში ყვნენ
-აუ მწყურია წყალს დავლევ და მოვალ -ნინი
-კაი მალე
ნინი
შევამჩნიე რომ ვიღაც ბიჭი უკან მომყვებოდა მე ყორადღება არ მიმიქცევია დავბრუნდი სალოსთან და ყველაფერი მოვუყევი
-გოგო ნუ გეშინია დემე ხომ აქაა-თქვა და რასაც ქვია გადაფიჩინდა
-აუ შენ მოგვდება
მერე წასვლა გადავწყვიტეთ ის ბიჩი ისევ გამოგვყვა
-ნინი მაღაზიაში წავალ და მოვალ
-მეც წწამოვალ
-არა არუნდა უცებ გავიქცევი და მოვალ
-ხო კაი მალე
ის ბიჭი უკნიდან მომადგა და ლაპარაკი დამიწყო
-რა ლამაზი ხარ პატარავ
თანდათან მიახლოვდებოდა
-ვინ ხარ?_მე
-არაა მაგის გაგება საჭირო იძულებული გავხვდი მეყვირა მაგრამ არ მინდოდა ყველას გაიგე დემემ დამინახა და ჩვენს კენ წამოვიდა
-შენ ვინხარ-დემე
-შენ თვითონ ვინ მიგდიხარ
-მე შეყვარებული ვარ-უთხრა და ხელი ჩემსკენ გამოიშვირამე გაკვირვებული ვუყურებდიი....რაოო შეყვარებულები როდის მერე მე რატო არ ვიცოდი ....ის ბიჭი წავიდა და დემე ახა მე მომიბრუნდა
-ხომ კარგად ხარ?
-არამიშვს
-ბოდიში რომ ჩემ შეყვარეულად გომოგიყვანე
-არაუშავს///მადლობა-ვუთხარი და გავუცინე
-სალო მოვიდა და გაკვირვებული გვიყურებდა კოკაკოლებით ხელში
-რამოხდა?
-არაფერი?
სალოს ხელი მოვკიდე და სახლში წავედით
-მეორე დღეს ნინის სკოლასთან ველოდებოდი არც ტელეფონს იღებდა და არც ესემესზე მპასუხობდა.... ბოლოს შევედი სკოლაში ხელში წიგნები მეჭირა და რაგაცეებზე ვფიქრობდი უცებ ვიგაცას შევეჯეხა წიგნები ძირს დამეყარა თავი ავწივე დაააა ვაიიი.....დათი ამას აქ რაუნდა თავს რატო არ მანებებს..წიგნები ავიღე და სწრაფი ნაბიჯებით წავედი მაგრამ რად გინდა მაჯაზე ხელი მომკიდა და ისევ იმ ადგილა დამაბრუნაა,,,აუუ რას მეკრიჭება ზორის ჩხენივით
-რაგინდაა? ცოტა ხმამაღლა მომივიდა
-ახლოს მოიწია და ყურში ჩამჩურჩულა ცოტა ხმადაბლა...წამოდი მითხრა და სადგაც მივყავდი კიარ მივყავდი მიმათრევდა მგონი სკოლის სარდაფია ან საერთოდ არ ვიცი რა ადგილია აქაურობა მოვათვალიერე უცებ კარების ჩაკეტვის ხმა გავიგე აუუ ახაა სერიოზულად მეშინაა
-შენ არ გესმის რომ მიყვარხარ? და შენთან ერთად მინდა-დათი
-არა არ მესმის,,,,მე არ მიყვარხარ მეე-ვუთხარი გამწარებული ხმით
-შეგიყვარდები-მითხრა და გამიცინა უკვე მართლა ნერვები მომიშლა სახეში ისე მწარედ გავარტყი რომ წაიქცაკარი კარი გავაღე და გავიქეცი კიდევ ვიგაცას მივეჯახე თავი ავწიე ეკო და დემე დავინახე მის ორ ძმაკაცთან ერთად სახეზე ფერი არ მედო ძაან შეშინებული ვიყავი
-რა გჭირს-ეკო
-არაფერი -ვუთხარი აკანკალებული ხმით
-როგორ თუ არაფერი სახეზე ფერი არ გადევს-დემე
-არაფერი არაფერი არ მჭირს -კლასისკენ წავეედი კლასთან დათის ორი ძმაკაცი იდგაა...ვაიმე რაუნდაა ამ ბიწის ღმერთო შენ მიშველე ისე უკან დავბრუნდი გავრბოდი და თან უკან ვიყურებოდი ვაიმეეე დღეს რამდენ ჯერ წავიქეცი რაიყოო...
-რა გჭირს სალო? მითხრა და ამაყენა მე იმ ბიჭებისკენ გავიხედე ეკომაც იქით გაიხე -ეკო ესენი ისინი არ არიან იმდღეს კლუბში რომ ვეჩხუბეთ
-ერთი მახსოვ
ეკომ სკამზე დამსვა მაგრამ რომ შებრუნდა ბიჭები იქ აღა დახვდნენ
-სად წავიდნენ .აუ პროსტა ასე ჩმორებიც საიდან მოდიან ტოოო -ეს მგონი ამითი ძმაკაციაა გიო აუუ რასაყვარელი ბიჭები არიან ეე,,, აუ კიდე რაზე ვფიქრობბბ მე რაააა -კაი სალო მიდი შენ კლასში შედი
მე ავდექი და კლასისკენ წავედი კარებზე დავაკაკუნე მასწავლებლის ხმა მომესმა შემოდით
-მას შიძლება
-კი შემოდი...რა გჭირს არაფერი მას მგონი სიცხემ ამიწია
-წადი სახში
-არა იყოს-ჩემ ადგილზე დავჯექი
-გოგო რა გჭირს -ნინი მითხრა შეშინებული
-დასვენებაზე მოგიყვები
-ნინი წინ შემობრუნდი -მასწავლებელი 10 წუთში ზარიც დაირეკა