ასე გადიოდა საათები, დღეები და კვირები კამათში, ბავშვები ვერ ხვდებოდნენ რა ხდებოდა დაბნეულები ხან ერთს შეხედავდნენ და ხან მეორეს, ისე შეეჩვივნენ დაჩისაც ვეღარ ძლებნდენ უიმისოდ. ხშირად მიყავდა დაჩის ბავვები სასეირნოდ და უკან გვიან აბრუნებდა, ნიტა კი სულ რომ უძინარი ყოფილიყო მაინც ელოდებოდა მისაღებში ბავშვებს. იცით როგორი გოგო იყო ნიტა? დროს ყველასთვის გამონახავდა, ნინაკასთვის წამითაც არ მოუდუნებია ყურადღება სულ თავზე დასტრიალებდა, ეს პატარა გამოუცდელი გოგო სულ ახლა რომ გაიგო დედობის არსი ისე უვლიდა პატარებს თითქოს სულ ამას აკეთებბდაო, დათას და ირაკლისაც არ ტოვებდა ისე და მათ შეყვარებულებს, მაგრამ ლიზა და ნინა შეუცვლელები იყვნენ ნიტასთვის ისინი რომ არა ვერ გადაიტანდა რთულ მომენტებში გაღიმებას ვერ ისწავლიდა, დღეს შეიძლება საერთოდ არ ყოფილიყო, მაშინ გაიგო ნიტამ მეგობრობის ფასი, რომ ვერანაირი ოქრო თუ ქონება ვერ გადაწონის მეგობრობას.
კარზე იყო ზარი ნიტა ბავშვებს ელოდებოდა დაჩის უნდა მოეყვანა და რომ გააღო ვიღაც გოგო შეხვდა მას ყავდა ბავშვები
-უკაცრავად ვინ ბრძანდებით? მოდით დეე შემოდი
-მე დაჩის შეყვარებული ვარ, მითხრა მიიყვანე ბავშვებიო საქმე გამოუჩნდა
-როგორი საქმე ქონდა ისეთი შვილები რომ ვერ მოიყვანა?
-არვიციი რავი (ზიზღის თვალებით მიყურებდა)
-გასაგებია (ვუთხარი და კარს ვხურავდი ფეხი რომ დამიდო)
-დაჩიკიდევ გიყვარს ხოო? ( ირონიულად გაეცინა)
-არგინდა ეჭვიანი გოგოს როლი, თან არ მცალია დაჩის სათამაშოსთვის(არც მე დავაკელი და კარის დახურვისას მივაძახე)-აქ აღარ დაგინახო თორემ დაჩის შეყვარებულობას და აქ მოსვლას სანანებელს გაგიხდითქო
- ნეტა რატომ უყვარდიო (ესღა თქვა და გავიდა)
კარის დახურვას ვაპირებდი კიდე რომ დაიჭირეს გავიხედე უკვე მობეზრებულმა ამ გოგოთი
-ახლა რაღა გინდა(უცბად ნინა და ლიზა შემრჩნენ ხელში)
-რაგინდა გოგო ბავშვებთნ მოვედით(გაბრაზებულმა ამოილაპარაკა ნინამ)
-აა შენ არ გეუბნებოდი
-აბაა?(მოლბაუცებ ლიზაც)
-ვიღაცა გოგო იყო ბავშვები მოყვანა და მე დაჩის შეყვარებული ვარ და საქმე ქონდა და ბავშვები მე გამომატანაო, ისე მომეშალა ნერვები თან ირონიული იყო, მოვა დაჩი და გავცემ საკადრისპასუხს როგორ უნდა ბავშვებს ორ დღიან საათამაშოს რომ ანდდობს, არვიცი გამაგიჟებს მე ეგ ბიჭი
-კაიი ნიტა დაწყნარდი არ ეჩხუბო (ლიზა)
-ხო ჯობს წყნარად ელაპარაკო(ნინა)
-უნივერსიტეტში დღეს ნახე რეები ხდებოდა?(ლიზა)
-რაოხდა(გავიკვირვე მე )
-საუკეთესო ხუთი მოსწავლე ააარჩვიეს და ერთერთი შენ ხარ (მომახალა ნინამ)
-ხოო დღეს ამბობდნენ რომ საუკეთესო სამედიცინო უნივერსიტეტია მთელს ამერიკაშიო(ლიზა)
-არვიცი გოგოებო ჯერ ალბათ გეშლებათ
კიდევ ბევრი ვილაპარაკეთ და გავაცილე გოგონები ბავშვები დავაძინე და რომ გამოვდიოდი ტელეფონის ხმამ გამომარკვია
-დიახ გისმენთ
- გამარჯობათ, ნიტა ჭავჭავაძეს ვესაუბრები?
-დიახ, მე ვარ
-გამარჯობა ნიტა, სამედიცინო უნივერსიტეტიდან გიკავშირდებით საუკეთესო მოსწრების 7 ბავშვი ავაჩიეთ და თქვენც მათგანი ხართ 2 კვირაშია სავალდებულო პასუხის თქმა, ბინა გადმოგეცემათ, სადაც თქვენს შვილებთანე ერთად იცხოვრებთ, გეყოლებათ დამხმარე გოგონა, ყველანაირ პირობას შეგიქმნით რომ წამობრძანდეთ
-მადლობა დაგირეკავთ
გავიყინე გავქვავდი ყველა ერთად შევკრიბე მათ შორის დაჩიც და დავიწყე
-უნივერსიტეტმა საზღვარგარეთ სწავლა შემომთავაზა, ბინა მექნება სტიპენდია, ხელფასიც და დამხმარე გოგონაც და მინდა გავიგო თქვწნიაზრიც
-უნდა წახვიდე ნიტა აუცილებლად( ლიზა)
-კიი უნდა წახვიდე(ნინა)
-კი კარგი აზრია( ირაკლი)
-არაა ეს ხელიდან გასაშვები შანსი(დათა)
მერე ყველამ დაჩისკენ გაიხედა დაბნეული იყურებოდა და ჩუმათ თქვა
-მეც მოვდივარ
-ვერ გავიგე?
-ბავშვების დატოვება არ მინდა, მაშინ შენ დატოვე და წადი.
-დაჩი რას მთხოვ ხვდები მაინც?
--ხვალვე ხელს ვაწერთ და მივდივართ მე შენ და ბავშვები
-შენი შეყვარებულიც ჩვენთან ერთად მოდის (შევხედე ირონიულად)
-მოვიფიქრებ
ნიტაზე და დაჩიზე პრესა იმდღიდანვე ალაპარაკდა, რაც ძალიან თრგუნავდა ნიტას სულ ასეთ სტატიიებს ლითხულობდა
-საცოლე თუ ერთი ღამის პარტნიორი
-დაჩი ქალდანი დაკავებულია და 2 შვილი ყავს
-ვინააა ნიტა ჭავჭავაძე?
ისე ნერვიულობდა მის შვილებზე წნეხის ქვეშ რომ ყვებოდნენ,ნიტამ ყველაფერი მოაგვარა, ამერიკის საბუთები გააკეთა და ნინაკაც თავისთან წაიყვანა სკოლას იქ დაამთავრებსო, ყველა დათანხმდა იცოდნენ ასე უფრო უკეთესი იქნებოდა და თან ნინაკა ნიტას გარეშე ვერ იარსებებდა.
-ნინაკა მოგწონს ?
-საოცრებააა ნიტ საოცრება, მაგრამ თბიილისს არაფერი სჯობს გეფიცები
-ნინაკა ნიკუშას ხელი მოკიდე არ გაიქცეს
-მოდი პატარა დეიდასთან (სეირნობით მიდიოდნენ სახლისაკენ)
ისეთი უცხო იყო ეს ყველაფერი ისეთი უცხო, სულს უხუთავდა ეს ჰაერი ნიტაას მაგრამ იცოდა მისთვის კყო უკეთესი, დასვენებებზე ბავშვები დაჩისთან ჩაყავდა ხან დაჩი ჩამოდიოდა წლები გადიოდა ამდროს მაგრამ გგონიათ სიყვარული გაქრააა? ამ სიშორებ ეს ორი უკანასკნელი ისე დაახალლოვა ისე მწარედ აგრძნობინა მონატრება რომ თითქოს დაახლოვდნენ, ნელ-ნელა აკეთებდნენ ყველაფერს რომ არ შეშლოდათ. შერიგდნენ 2 წელში შერიგდნენ დაჩის გამოჩენიდან და მის მერე აღარც უკამათიათ სულ გვერდშ ყავდა დაჩის ნიტა სულ თან დაჰყავდა ყველგან, ნიტამაც დაამთავრა სწავლა, პირველი იყო მის პროფესიაში, საავადმყოფოც გახსნა საქართველოში და ჩამოვიდნენ ყველანი ერთად უკლებლივ დაბრუნდნენ ნინაკა ნიკუშა ლილე ნიტა და დაჩი, მაგრამ კიდევ იყო ვიღაც ნიტას სხეულში ჯ;ერ რომ არიცოდნენ ვინიყო. ნინაკას პერიოდლად უწევდა ამერიკაში სიარული. ნიკა და ლილეც გაიზარდნენ 18 წლისები იყვნენ უკვე, ნიკუშას ხშირად უწევდა მისი დის პაკლონიკების მოშორება და ლილე სულ გაბრაზებული დადიოდა გაუთხოვარი დავრჩებიო
-მამა უთხარი რამე რაა
-რამოხდა ლილე მა?
-დამიფრთხო ყველა, ისე აშინებს ყველას სკოლაში აღარც მესალმებიან
-ნიკუშა!!! ყოჩაღ მამა გენაცვალოს (და გაეცინათ )
-მამააა კარგი რააა !! დედა შენ მაინც უთხარი რამე რააა(დაბღვერილი იყურებოდა)
-კარგი დაანებეთ ამ გოგოს თავი იქნება უყვარს ვინმე
-რადროს სიყვარულიაო(დაჩიმაც და ნიკუშამაც ერთად გადმოგვხედეს)
-მიყვარხარ დეე
-ნიტააა ბავშვმა გაიღვიძა მიხედე რააა( დაჩი )
-ჩუ დედიკოს პრინსეცა მოდის დედა
სახლს ვალაგებდი დაჩიმ ბავშვები რომ წაიყვანა სასეირნოდ მჯუსიკების ხმაში ტელეფონის ზარი ძლივს გავარჩიე
-დიახ, გისმენთ
-ხუთი მძიმე დაშავებული გვყავს უნდა მობრძანდეთ საავადმყოფოში
-კარგით მოვდივარ
სახლიდან იმწამსვე გავიქეცი დაჩის ვურეკავდი და არ მპასუხობდა , ვიფიქრე ალბათ დარჩა მანქანაშითქო , გავიქეცი მანქანიდაან და საავად,ყოფოში ყველას მზერა ჩემსკენ მოიმართა გამიკვირდა მაგრამ არ შევიმჩნიე, მერე ოპერაცია ჩავუტარე ყველა მათგანს მაგრამ რატომღაც სახეები არ გვანახეს , პატარა ბავშვი იყო სულ პატარა ალბათ ჩემი ტასიას ხელა იქნებოდა 20 წლამდე გოგოდა ბიჭი ახალგაზრდა გოგონა და მამაკაცი შუა ღამემდე ვაკეთე ოპერაცია გული სულ ცუდს მიგრძნობდა მამაკაცი ხელებში კინაღამ ჩამაკვდა მაგამ გადავარჩინეთ რეანიმაციაში გადაყვანისას კი ხელზე სვირინგი დავინახე დაჩის რომ ქონდა ჩავიკეცე
-ქალბატონო ნიტა დიდი ბოდიში მაგრამ, თქვენს გარეშე მათი მდგომარეობა გამოუვვალი იყო
-გადით
-ქალბატონო ნიტააა
-გადით ეხლავე გადით(ისტერიკული ყვირილი ავტეხე მერეე გული წამივიდა ყველასთან შევედი მოვითხოვე ერთად დაეწვინათ ვტიროდი რამექნა სამი შვილი და და მეწვა რეანიმაციაში, დაჩი კიდევ კითხვის ნიშნის ქვეშ იყო კომატოზურ მდგომარეობაშია.
-ქალბატონო ნიტა შემიძლია 10 წუთი შეგიშვათ
-დიახ თუ შეიძლება(განერვიულებულმა წამოვწიე თავი)
დაჩი დავინახე პირველი , მისი ელფერი დაკარგული ქონდა სულ გამხარიყო, ათასი წრიპინა მილი ქონდა შეერტებული და თვალები დახუჭული ქონდა მივედი ჩავიმუხლე და შევევედრე რომ არ დავეტოვებინე
-დაჩი, ხომ გესმის, თუ არ გესმის ხომ გრძნობ მაინც? ამდენს გავუძელით ნუ დამტოვებ რაა, არ მიმატოვო, ყველა ერთად ნუ დამტოვებთ ნინაკა შენ ბავშვები, ისევ ისე ნუ ამატკიებთ გთოვ არ წახვიდე რა ჩვენს სიყვარულს გაფიცებ არ წახვიდე, ჩემთან დარჩი თუგინდა მიმატოვე კიდევ წადი სულ დამივიწყე მაგრამ არმოკვდე რააა, გთხოვ გაახილე თვალები, ის ნაპერწკალი რომ დვინახო შემთვისრომ ციმციმებს, ხომდამპირდი აღარასოდეს წავალო, შემისრულე რააა, ჩვენს სიყვარულს გაფიცებ გაიღვიძე
-ქალბატონო ნიტა ბავშვები მოვიდნენ გონს დაა გოგონა წამობრძანდით
-მიიყვარხარ დაჩი(ვაკოცე და გამოვედი)
ბავშვები გამოკეთდნენ დაჩი გონს მოდიოდა მაგრამ აძინებდნენ ტკივილისგან მერე გამოკეთდა ყველაფერი გადავიტანეთ, არ გამიმეტეს ტკივილისთვის, ვერ გამიმეტეს
-ნიტაა
-ხოდაჩი
-მესმოდა
-რაგესმოდა დაჩი?(გამიკვირდა მე)
-მაშინ რომ მელაპარაკე მესმოდა შენი ყველა სიტყვა მესმოდა
-მიყვარხარ
-მეც ნიტა ძალიან
-იცი ჩვენ რა გვაქვს ?
-რა ნიტა ?
-მოგონებების უღელტეხილი, დაჩი მოგონებების.