-კარგად ხარ მარიამ? დაფეთებული ნინი მიყურებდა და ჩემს პასუხს ელოდა.
-შე ველურო იდიოტო!
-მგონი კიდე გინდა ყვინთვა.
-ნინი ეს ტყიდან გამოქცეული მინიმუმ 15 კილომეტრით არ მომაკარო.
ვთქვი მაღალ ტონზე ფეხზე წამოვხტი, სულ სველი ვიყავი ცოტა მციოდა,რადგან შემოდგომა იყო ოქტომბერი.
სწრაფად გავუყევი გზას.
-უმადურიც ყოფილხარ! წამომეწია შეუგნებელი ვირი.
-წყალში,რომ არ ჩაგეგდე არც დაგჭირდებოდა ჩემი ამოყვანა.
-არ ვნანობ, რომ ჩაგაგდე.
-ვიცი შენც ეგ არგინდა რო დავმხრჩვალიყავი?
-მართალია დიდი სიამოვნებით დაგახრჩობდი უბრალოდ მერე ციხეში ჩამსვავდენ ერთი საწყალი გოგოს მკვლელობისთვის.
ხელები ერთმანეთზე გადავიჯვარედინე და კანკალი დავიწყე სიცივისგან.
-არა ამას დემეტრე მაჩაბელი ვერ გაუძლებს.
-რრას?
-ადამიანი მის თვალწინ იყინებოდეს და მოსაცმელს არ აძლევდეს თუნდაც ის ადამიანი ალქაჯი იყოს.
-დემეტრე მაჩაბელს გადაეცი რო თავის მოსაცმელი მოიცვას და ალქაჯს არგაეკაროს.
-კაი როგორც გინდა.
ღმერთო რა დავდაჯერებული იდიოტია.
-გნახავ ალქაჯო.
-იმედიმაქვს აღარასდროს მომიწევს შენი თვითკმაყოფილი სიფათის დანახვა.
-მაგ სიამოვნებას ვერ მოგანიჭებ დამეჭყანა და მიტრიალდა.
ტაქსი გავაჩერე და სახლში წავედი.
მეორე დღეს ჩამეძინა რო გავიღვიძე ისეთი ხმა მქონდა დედაჩემმა ჩემში ეჭვი შეიტანა ნაშვილები ხოარარიო.
-ესე რამ გაგაცივა?
მინდოდა მეთქვა ერთმა ველურმათქო მაგრამ არაფერი მითქვამს.
-დეე თმას შევიღებავ რა!
-აუ არა რა დე ესე ლამაზია ცოტა ხუჭუჭა და ღია წაბლისფერი.
-ხო მარა რავიცი.
-არგინდა დეე დაგეწვება და არგაიფუჭო ჯერ შემომხედა ნანუკამ და თმა ამიჩეჩა. ჯიგარიხარ დეე ყველაფერ სიკეთესთან ერთად ახლა თმასაც უნდა ვეჭიდაო.
მობილურმა დამირეკა ნინი იყო.
-ჰო ნინი.
-რა ხმა გაქვს გოგო!
-გავცივდი.
-უი რატო?
-ნეტა რატო.! გავიმკაცრე ხმა და ჩემ მოგოდულ ხმაზე გამეცინა.
-მისმინე დღეს ჩემთან ამოხვალ?
-გაციებულივართქო.
-ოო მერე რა.
-აუუ არა რა.
-მიდი გთხოვვ.
-ხო კაი ნანუკას თუ დავითანხმებ.
-დაითანხმებ აბა რას იზავ!
-კაი წავედი.
-მიდი უთხარი ნიკუშა და ნინი გამომივლიან წამოყვანენ და უკანაც მომიყვანენ მანქანითთქო.
-ვაუ დაჟე მანქანით მიმაბრძანებთ?
-ხო აბა!
-კაი კაიი გავიცინე და გავუთიშე.
-დედააა,დედიკოო,ჩემი კეთილი დედიკოო ავედი კიბეზე ყვირილით.
#დემეტრესთან.
მაჩაბელი დივანზე იჯდა ცალ ხელში ვისკით სავსე ჭიქა ეჭირა ცალხეში კიდევ კარტებს ატრიალებდა.
-დემე შენი დროა.
-ვიცი,სულ ჩამოვდივარ! აათამაშა წარბები და ფიშკები მთლიანად გააჩოჩა.
-ოჰო! დაჭყიტა თვალები ლევანმა.
მაჩაბელმა კარტები გადმოატრიალა და გაიღიმა.
-კიდე შენ მოიგე?! ამოიბურტყუნა დათუნამ და ბალიში გაუქანა.
-ბიჭებოო!
-მოდი ნიკუშ! გასძახა ლევანიმ და კარისკენ გაიხედა.
-ჩემები წავიდნენ სოფელში ერთი კვირით და ბაითი ჩვენია.
-ასწორებს.. პროსტა ჩვენ ხო გვაქვს ჩვენი ბაითი ცალკე.
-ხო ბიჭო პროსტა ვიწრო წრეში მინდა რა.
-ბაზარიარაა გამოფხაკუნდა სამზარეულოდან ალექსანდრე.
დემეტრე მაჩაბელი იჯდა და ჩაფიქრებულო იყურებოდა უსასრულობაში.
-დემე რას იზავ შენ.
-დღეს რაღაც საქმეები მაქვს და თუ მოვასწარი ამოვალ.
-რა საქმეები?
-ისეთი არაფერი.
-კარგი თურამეა დარეკე.
-კარგი.
ბიჭები სადარბაზოში გავიდნენ.
-ამას რაჭირს ტო? დაჭყიტა თვალები ლევანიმ.
-არვიცი ესეა გუშინდელიდან.
-კაი გავარკვევთ. ააფართხალა ხელები ნიკუშამ.
-წავედით რა ბარემ რაღაცეები ავიტანოთ.
-დემე წავედით ჩვენ შესძახა დათუნამ და კარი გამოიკეტა.
მაჩაბელი კი იჯდა ისევ დივანზე და ისევ უყურებდა უსასრულობას.
ალბათ ოჯახი მოენატრა ხვალ ხო მისი ოჯახის გარდაცვალების მესამე წელი სრულდებოდა.
დემეტრე...დემე მძიმე პიროვნება იყო და საერთოდ პიროვნება,რომ იყო ესეც უკვირდათ. სამი წლის უკან ხო მისი ოჯახი მშობლები და პატარა 7 წლის და ავარიას ემსხვერპლენ. ამის შემდეგ დემეტრე მაჩაბელი დაეცა ბიჭი რომლის სახელის ხსენებაზეც მთელ თბილისს აკანკალებდა ასე დაეცა...შემდეგ გაფრინდა ამერიკაში და ზუსტად იქიდან ჩამოვიდა გუშინ პირველად ამ სამი წლის განმავლობაში.
#მარიამთან.
-ძვლის დავითანხმე ნანუკა მაგრამ იმ პირობით,რომ ამ წამლებს დავლევდი.
-დედა აღარშემიძლიაა კუჭში აფთიაქს გავხსნი ცოტახანში.
-გახსნაზე მეც დამპატიჟე მხარი გაკრა სიცილით ნანუკამ.
-ხო წითელ ლენტს გაგაჭრევინებ ოქროს მაკრატლით გაიხინა მარიამმა და ოთახში ავიდა.
თმა გაიშალა მისი სწორი და ბოლოში ხუჭუჭა თმა დაივარცხნა და შავი მუხლებამდე კაბა ჩაიცვა ზემოდან ჯინსის ჟილეტი ჩაიცვა ფეხზე თეთრი ოლსთარები. მობილური აიღო და სახლიდან გავარდა სანამ ნანუკა დაინახავდა მოკლემკლავიანებში.
-თქვენი გაცნობა შეიძლება ლამასო? გადმოყო თავი მანქანის ფანჯრიდან ნიკუშამ.
-თქვენ ნაირ ბიჭს უარს როგორ ვეტყვი? ავყევი მეც.
-ჩაჯექი. გაუცინა ნიკუშამ და მგზავრი კარი გაუღო.
-ნინი სადაა?
-რაღაცეებს ამზადებს.
მანქანა უკვე ტრასაზე გაიყვანა.
-რას ამზადებს?
-რავი ბიჭებიც მოიდან და რაღაცეებს ფუსფუსებს.
-ვინ მოდიან? დაჭყიტა მარიამმა თვალები.
-ბიჭები:ლევანი,ალექსი,დათუნა და...და...
-და?
-დემეტრე ჩაილაპარაკა სწრაფად და ჩუმად.
-შანსი არაა გააჩერე მანქანა.
-ოო კაი რა არდაიწყო ეხა.
-მაგ ტიპს რო ვხედავ ნერვები მეშლება მინდა რო ის თავდაჯერებული სახე მივუნგრიო.
-რილექსს მარიამ რილექსს გადახედა ნიკუშამ და არკაში შეუხვია.
-მოვედით! მარიამი სამზარეულოში შევარდა და ნინი გადაეხვია.
-ბიჭებო გაიცანით ეს მარიამ ახვლედიანია გუშინ უნდა გაგეცნოთ,მაგრამ რაღაც მიზეზების გამო ვერ გაიცანით ჩაიხითხითა ნიკუშამ.
-ჰელოუუ ლითელ ლეიდი მაი ნეიმს იზ ალექსი ორ ალექსანდრე. წამოხტა ქერა ბიჭი ინგლისურის წიგნით ხელში.
-არ შეიმჩნიო გამოცდააქვს გადაიხარხარა წაბლისფერთვალებიანმა.
-მე დათუნა მქვია ხელი გამომიწოდა.
-სასიამოვნოა გავუღიმე და ჩამოვართვი.
-ნუ ეხა თუ ნიკუშა წინ გიდგას და ეს ორიც ალექსი და დათუნა არიან მე შენიაზრით დემეტრე თუ ლევანი ვარ?.
-ნინიმ გადაიხარხარა და ნიკუშას შეხედა.
-რამოხდა? გაკვირვებული იყურებოდა დათუნა.
-დარწმუნებულივარ დემეტრე ხარ ჩავჩურჩულე და სამზარეულოში გავედი.
ლევანი მიმიხვდა.
-დემეს საიდან იცნობ გაიღიმა და პასუხის ლოდინში მომაშტერდა.
-შენიაზრით ოქტომბერში ჩემით გავცივდი? სარკაზმულად ვკითხე.
-ხო ეხა გასაგებია გუშინ ვინ ჩავარდნილა აუზში გამიცინა ლევანიმ.
-სხვათაშორის არც დემე დარჩა მთლად მშრალი ჩაიცინა ნინიმ და ტოსტი დადო მაგიდაზე.
-რამე ვითამაშოთ რა წამოხტა დათუნა.
-მაგალითად?
-სიმართლე თუ მოქმედება! წამოიყვირა ალექსმა.
-კარგი იდეაა ძმაო მუშტი მიარტყა დათუნამ.
-კოკაკოლის ბოთლი ავიღე და დავატრიალე ლევანი ეკითხებოდა ნინის.
-სიმართლე თუ მოქმედება?
-სიმართლე.
-ის დეგენერატი კიდე გაწუხებს? სერიოზული სახით კითხა ლევანიმ.
-ვინ დეგენერატი? თვალები დავჭყიტეთ დანარჩენებმა.
-ჰაჰაჰ გამოგვივიდა ხელი ჩაურტყეს ერთმანეთს.
-ოოო სერიოზულად ვთქვი და გავიბუსე
-კარგი მაშინ სულელური კითხვა შეყვარებული გყავს?
-კი უთხრა ნინიმ.
-ვინაა? ახლა ბიჭებმა დაჭყიტეს თვალები.
-ეგ უკვე მეორე კითხვაა რაც თამაშის წესებში არ შედის გააპროტესტა ნინიმ.
-დავინახე როგორ დაებერა ძარღვები ლევანს და ჰაერი ღრმად ჩაისუნთქა.
ოპაა ესენი რა დღეში ყოფილნან ნინი შე უნამუსო მოგკლავ.
-დავატრიალოთ წამოვიძახე და ბოთლი დავატრიალე.
-ალექსს და ნიკუშას მოუწია.
-ოუ ნიკკ ს თუ მ.
-მოქმედება.
-ოპააა ეხა შეხვალ ლიანასთან და ეტყვი მაგარი სექსუალურიხარო.
ოღონდ ეს არა, ლიანა 85 წლის მოხუცი იყო.
-მეღადავები ხო?
-ნწ გააქნია თავი ალექსმა.
-შურს ვიძიებ მოჭუტა თვალები ნიკუშამ.
-თქვენზე სიყვარულის ისტორიას დავწერ გავუცინე და ფეხზე წამოვხტი.
-მოგკლავ მარიამ ამილახვარო.
-წარმატებები სატრფოსთან.
-მობილური მოვიმარჯვე და კარიდან ჩუმად ვუღებდი.
-ჰმმ გამარჯობა ლიანა ბებო.
-გამმაეჯობაა შვილლო.
-მე მე მინდოდა მეთქვა... რომ ...თქვენ ძალიან სექსუალური ხართ.
-ვერგავიგე შვილო.
-ჩემკენ შემოტრიალდა საწყალი თვალებით.
-მიდი! შევუძახე და ჩავიხითხითე.
-სექსუალური ხართ მეთქი იყვირა ბოლოხმაზე.
-ვიცი შვილლო ჩაიბურტყუნა ლიანა ბებომ და კარი მოუკეტა.
ვსო ეს პიკი იყო კართან ჩავიკეცე და მოგუდული ვიცინოდი.
სხვები ძირს ეყარნენ ნიკუშა კიდე გაკვირვებული და შერცხვენილი აჭარხლებული გვიყურებდა.
ბევრი ვილაპარაკეთ და ვიცინეთ შემოგვაღამდა კიდეც ნანუკას დავურეკე და დარჩენაზე დავითანხმე.
თავი შეუძლოდ ვიგრძენი ალბათ წამალს მოქმედების ვადა ამოეწურა. ჩანთაში მოვძებნე სიცხის დამწევი მაგრამ არიყო.
-ჯანდაბა დამრჩა.
-მოიცა მოვიტანთ ჩვენ... წამოხტა დათუნა.
-მადლობა! ჩავეხუტე და მეორე სართულზე ავედი.
-ნინი მეძინება.
-მარიამ ძაან აგიწია სასწრაფოში ხოარდავრეკოთ?
-არა გოგო!
-ბიჭები წამალს რო მოიტანენ თუ არ გიშველა ვრეკავ.
-მიშველის ამოვიბურტყუნე და თვალები დავხუჭე.
#დემეტრესთან
მანქანაში ვიჯექი და ბიჭებთან მივდიოდი როცა ნიკუშამ დარეკა.
-ხო ნიკუშ.
-ბიჭო სად ხარ?
-გზაში ვარ მოვდივარ.
-აფთიაქში შეიარე და სიცხის დამწევი იყიდე რა.
-რახდება ხო მშვიდობაა.
-ბიჭო მარიამია ცუდად ძაან აუწია სიცხემ და წამალი სახლში დარჩა.
-ვინ მარიამი.
-გუშინ რო ჩააგდე გაყინულ აუზში ეგ აბა რა გეგონა.
- საჭეს ხელი მოვუჭირე და შევამჩნიე ძარღვები როგორ დამეძაბა ავნერვიულდი რატო არც მე არვიცი ამ ალქაჯის მიმართ არაფერს ვგრძნობდი,ალბათ დანაშაულის გრძნობა მაწუხებდა.
-კარგი ვთქვი ცივი ხმით და გავთიშე.

P.s ბოდიში დაგვიანებისთვის <3 იმედია მოგეწონებათ დღეს მესამე თავსაც დავდებ და თუარშეწუხდებით შემიფასეთ რადგან თქვენი აზრი ჩემთის მნიშვნელოვანია.