დილას თვალი რომ გაახილანპირდაპირ იმ კუთხეს გახდე სადაც სკამი იდგა რომ ვერავინ დალანდა ამოიოხრა და მოდუნდა
-თუ მე მეძებ აქეთ ვარ .გაისმა ისევ ცივი ხმა და აშკარად გუშინდელი ლევანისგან განსხცავებული ლევანი იდგა . აღარც სახე ქონდა არეული და თავიც მოეწესრიგებინა . საინტერესოა აქ თუ იყო თავი სად მოიწესრიგა ? თვალები მოჭუტა და კიდევე ერთცელ აავლო თვალი მამაკაცს მისი ჩაცმულობ არ იცვლებოდა მხოლოს პერანგის ან შარვლის ფერს ცვლიდა და აშკარად გართულება ქონდა პერანგის სახელოებთან რომელსაც სულ აკეცილს ატარებდა. - ხო ვიცი რომ სიმატიური ვარ .ოდნავ ჩაიღიმა და სავადმყოოს ყავას გადახედა რომლის გემო აშკარად არ მოწონდა მაგრამ თავის ტკივილს წამალით ვერ უშველა . ინტერესი ღრღნიდა ლიზას ღამე სად იყო თუმცაა ახლა კითხვას ერჩივნა მომკვდარიყო და ისევ სკამს გახედა. მერე მზიან ფანჯარას და ღრმად შეისუნთქა ჰაერი ,როგორ ანათებს ,ათბობს მან კი ჰაერზე გადაწყვიტა რომ აღარ უნდოდა,ჯერ კიდევ გუშინ აღარ უნდოდა მეორე დილის გათენება, მზის ნახვა და სისლელე ქნა .
-საღამოს გაგწერენ. თითქოს მიუხვდა რაზე ფიქრობდა.ხმას არ იღებდა მდუმარედ იყო მიშტერებული ფანჯარას და თვალებს აფახულებდა.
-აბა როგორაა ჩემი ლამაზი პაციენტი ? კარში თავი შემოყო ახალგზარდა ექიმმა. ეჭვიით აავლო თვალი ახალგაზრა ბიჭს ლევანმა და გაქათქათებულ თეთრი ხალათის კუთხეში მიწერილ სახელს მიაჩერდა.-გამარჯობათ ,არ ელოდა კუთხეში მდგარ ლევანს და ხელი გაუწოდა ღონიერად ჩაამოართვა და ლიზას გახედა. -კარგად ხარ ?
-კი სწრაფად წამოიწია და ინტერესით მიაჩერდა ექიმს . ახლახანს გაახსენდა რომ თავადაც სწავლობდა და ერთ დღეს თავადაც ასე ივლიდა პალატიდან პალატაში, სიმწრისგან გაეცინა რომ გაახსენდა რამდენი ხანია არ ყოფილა უნივერსტეტში და ალბათ სიის სათავიდან ბოლოში ჩამოვიდა.
-მოდი აბა შევამოწმოთ. სახვევები შეუხსნა და ნაზად შეათვალიერა ხელები . -კარგად კი დაგიმიზნებია დასცინა ექიმმა და გაუღიმა.
-პრაქტიკა გავიარე ჩემზე.
-ესეთი პრაქტიკები არ გინდა . თვალი ჩაუკრა და ისევ გადაუხვია ხელები .
-იმედია არ დამრჩება არაა ?
- ნუ გეშინია . არაფერი შეგეტყობაა.საღამოს შეგიძლია სახლში დაბრუნდე ,მაგრამ დაისვენე ,ბევრი იძინე და სისხლს ვიტამინები მოაწოდე. წასვლამდე მოგინახულებ . კიდევვერთხელ გაუღიმა და ლევანს თავი დაუქნია.
-როგორი კარგი ექიმები გვყოლიაა. ჩაილაპარაკა თავისთვის და გაციებული ყავა მოსვა და გამწარებულმა მოისროლა ნაგვის ყუთში -საზიზღრობაა . კარგი წავედი მე საათს დახედა ვითომ ეჩქარებოდა ,სიამოვნებით დარჩებოდა მაგრამ აღარც სასმელი მატებდა გამბედაობას და ლიზას დუმილი ბოლოს უღებდა მის აქ ყოფნას .
-საერთოდ რისთვის მოხვედი ? გაღიზიანებულმა ჩაილაპარაკა თავისთვის .
-შენთვის . საწოლის ბოლოს ხელებით დაეყრდნო და მკაცრად გაუსწორა თვალი .არა როგორმე უნდა გააგებინოს ,რომ ნანობს და არც უფიქია მასზე ძალის გამოყენება მაგრამ სიამაყე რომ არ უშვებს რა ქნას ?
-გუშინ რაღაცას არკვევდი და დღეს მე ვარ მიზეზი ? ხელები გადაიჯვარედინა გოგომ .
-ჰო გავრკვიე ,გავარკვიე მაგრამ გვიან . გულდაწყვეტილმა ჩაქინდრა თავი.
-ვერაფერს გიგებ და არც მინდა გავიგო. წაბრძანდი . ისევ ფანჯარას გახედა და სწორი პატარა ცხვირი მაღლა აწია .
-მეჩვენება თუ გული გწყდება რომ მივდივარ? გაეცინა ლევანს
-დარდისგან ვკვდები ,რომ შემეძლოს ჩამოგეკიდებოდი კიდეც.
- მოდი ,ხელები გაშალა ჰაერში . - სანამ გაგვიფრენია წავედი .თავი უკმაყოფილოდ გაუქნია და კარიდან ხელი დაუქნია .
-დებილი , არამზადა ,საზიზღარი ილანძღებოდა ცარიელ ოთახში და სიტყვა კარში შემოსულმა დედამისი მომღიმარმა სახემ შეაწყვეტინა .- რა იყო ნატო ? წარბინაუწია დედას და სახელით მიმართა რაც იმის მანიშნებელი იყო რომ დედაზეც გაბრაზებული გახლდათ .
- რამე დაგიშავე ? მე რატომ მიბრაზდები ? საწოლთან ჩამოუჯდა შვილს
-ყველამ დამიშავეთ. არაფრის გაკეთებაც დაშავებაა .თქვენი ბრალია ,ასეთ დღეშინრომ ვარ ,ყველას ბრალია ,შენ ის ქალი არ ხარ იმის მაგივრად რამე გექნა მიმტკიცებდი რომ თავი ხელში ამეყვანა და მაინც გავყოლოდი? საკუთარი თავის გადარჩენა არჩიეთ ყველამ ჩემს გადარჩენას . ხო ნუ ბუნებრივიცაა. მერე კიდე ყველა ისე მიცინით ვითომ ყველაფერი რიგზეა.
- ყველაფერი რიგზეა , არ ვიცი რანაირია შენი ქმარი მაგრამ უყვარხარ ,ზრუნავს და ..
-რეებს მეუბნები რას მეუბნები ? რეებს ბოდავთ საერთოდ .წადი რა ..
-სად წავიდე სახლში ხომ უნდა წაგიყვანო ?
-არ მჭირდება შენი წაყვანა ,მაკა წამიყვანს ერთადერთი ქალია მგონი ვინც არავის მხარეს არ დგას გულწრფელად ამბობს თავის შვილის ნაკლსაც.
-ლიზა , ჩემს თავზე მეტად მიყვარხარ ,ყველაზე მეტადაც კი .
-გეტყობათ კი .
-ლიზა ,ლიზაკოოო ანსაცმელი მოგიტანე და ხელში მობღუჯლი ყვავილებით შემოვარდა მაკა და ლურჯ კაბას მოაფრიალებდა . სახეზე ღიმილი არ შორდწბოდა და დაძაბულ დედაშვილს სერიოზულად შეხედა. ჩემო საყვარლებო რა დღეში ხართ ? ტუჩი მოიკვნიტა და გამოსავალს ეძებდა. -წამო ნატო რამე ვიპოვოთ ყვავილებისთვის. თვალით ანიშნა გამომყევიო. მარტო დარჩენილმა თვალები მოხუჭა და ფიქრებს თავი მისცა ,უცნაური ის იყონ,რომ გუშინდელ ვიზიტზე ეფიქრებოდა და ერთადერთი იმაში დაადანაშაულა რომ იმ ღამეს უნამუსოდ მოექცა , არა ვერ ამართლებდა სახლში რომ მიუვარდა ამირანს ,მაგრამ მამამისი მართალი იყო ? ყველაზე დიდი წვლილი მამამისი და მისი ძმის იყო ამ ამბავში.მკვლელობა ? მკვლელი ყავდა მამა ? ქალი ცოცხლად დაწვეს. ჰო ის გოგო ამდენი ხნის განმავლობაში პიველად გაახსენდა და ინტერესმა აიანა. იქნებაბუყვარდა ? იქნება არც უყვარდა და მნიშვნელოვანი ადამიანი იყო ? იქნება მარტო თავისი თავი არ ადარდებდა და მასზე გადმოანთხია მთელი აგრესია. რატომ ეძებდა მიზეზს ნერვები ეშლებოდა როგორ შეიძლება მიზეზები ეძებო ადამიანში რომელიც თავის პირით აღიარებდა რომ უბალოდ ასეთი იყო და კმაყოფილიც კი იყო საკუათარი თავით. მაგრამ რაღაცამ ან ვიღაცამ ხომ გახადა ასეთი ? აბა თავიდანვე ასეთი ვერ დაიბადებოდა ,ბავშვები ანგელოზებად იბადებიან ,ბავშვიც ხომ იყო ? არა შეუძლებელია ნიკოლოზს და მაკას ასეთად გაეზარდა , კი ივანე ასე გაზარდეს ერთადერთი ბიჭი ოჯახში ,ამირანის სიამაყე და გვარის გამგრძელებელი ,დამნაშავე შვილს გამუდმებით ხელს აფარებდნენ . ბოლოს შეწყვიტა ფიქრი რომ გაეგრძელებინა გაგიჟდებოდა. თვითონ როგორნგაზარდეს? სწრაფად შეუტრიალდა ისევ ფიქრები გაანეივრეს ,გაათავხედეს ,ყველაფერი მისცეს საოცნებო თემაც კი არ დაუტოვეს ისეთი სისწრაფით ასრულებდნენ მის ყველა ახირებას და რა ?? როგორია ? უზრდელი ,თავნება უსულო და ისიც კი არ იცის როგორი ყავა უყვარს შაქრიანი თუ უშაქრო .არასდროს ქონია ერთი ხასიათი საათების მიხედვით ეცვლებოდა განწყობა და როგორი იყო იმასაც ვერ არკვევდა .ამღლელი დამღლელი იყო დენად რომ მეგობრებიც კი არ ყოლია წესიერად . თუბუსულო არაა როგორ შეეძლო რომ 2 დღეში დაივიწყა სიყვარული მანადე რომ ერთადერთი ეგონა . სიყვარულიც კი არ შეუძლია წესიერად და ნეტა ვის უკითხავს ლექციებს ? შეცდომას შეცდომაზე უშვებს და მერე სხვას აბრალებს ,საკუთარ თავს რატომ არა ? ხომ უნდა ცოდნოდა რომ გაიზარდა რომნსულ მამა ვერ ეყოლებოდა გვერდით და რთ დღეს დამოუკიდებლობა მოუწევდა . მარტივი ცხოვრება ატკბობდა და როცა ნამდვილი ცხოვრება ნახა რა ქნა ? ვითომ ჭკვიანმა და ძლიერმა გოგომ ვენები გადაიჭრა . “გატუტუცებული გოგო ხარ შენ ლიზა ,გაიზარდე სულელო გაიზარდე “ თავზე მიიკაკუნა ხელი თითქოს რამეს უშველიდა . კარგახანს ელოდა მაკას და დედამისს თუმცა რომ არ გამიჩნდნენ თავად გავიდა გარეთ აქეთ იქიქთ გაიხედ გამოიხედა და კარიდან ოდნავ მოშორებით აყუდებულ ლვანის ხალხს მოკრა თვალი “ხო აბაა რა ,ისე როგორ დამტოვებდა “ ამოიბუზღუნა და ყავის აპარატთან მივდა .!მერე გაახსენდა რომ ხურდები არ ქონდა და გაბუტული დაბრუნდა უკან ,ნეტა როდის ეღირსება ნომალურად ერთ სახლში ცხოვრება სადაც თავის ველა ნივთი ექნება ? წესიერ ცხოვებას უნდა დაუბრუნდეს მაწანწალასავით ხან იმ წყეულ სასტუმროშია ხანაც მაკასთან ,ხან იმ უზარმაზარ სახლში. არა უნა აარჩიოს ერთი ადგილი და ბინა დაიდოს ეს აქეთიქით სიარული უფრო უმძიმებს სიტყუაციას იმიტომაა რომ ხან გეხშიშველი დადის და ხანაც ხალათით ხალხში. გამწარებულმა გახსნა მაკას მოტანილი ჩანთა და გაახენდა რამდენი რამე იყიდა და კმაყოილმა ამოაძვრინა ჯინსი ლამაზი შავი ფართე სვიტრი გადაიცვა და ამინდს კიდევ ერთხელ გახედა ,მარტი ბოლო დღეებს ითვლიდა მყუარა მზეს გაუღიმა ,სწორად გამოვიცანი რა უნდა ჩავიცვაო და სარკეს მიაშურა ,უშნოდ შეკრული შავი თმა ჩამოიშალა და თმის ბოლოებს მოწყენილმა დახედა როგორი უსიცოცხლო იყო მისი თმა მასავიტ ხალლისს დაკარგული და -იქნებ არცისეთი ხალისდაკარგული ხარ ? დაელაპარაკა თავს .-ქარაფშუტა გოგოები დიდიხნით ხომ არ იწყენენ ? ახლა საკუთარი თავის დაცინვაზე გადავიდა და სახზე აიფარა ორივე ხელი რომ საკუთარი სახე არ დაენახა ,როგორ ძულდა თავის თავი მხოლოდ იმიტომ რომ რასაც ამბობდა არაფერს ასრულებდა და აი ასეთი ზეაპირული რომ იყო ყველაზე მეტად ამის გამო სძულდა თავი. მძმედ გამოვიდა და სბაზანოდან და საოლზე ისევ მოწყენილი ჩამოჯდა არდა სულ 2 წუთის წინ მხიარული შესციცინებდა მზეს.
-მოვედი ,მაკა დაბრუნდა ოთახში-კარგი გოგო ხარ რომ ადექი.
-დედა სადაა?
-წავიდა მაგრამ საღამოს გამოგივლის სახლში.
-ნაწყენი იყო ?
-ცოტა
-მე ,ისევ ისე მოვიქეცი ,სიბრაზეს ვერაფერს ვუხერხებ .
-მისმინე ლიზა ,შენთვის ძნელია გრძნობების მართვა პატარა ხარ და თან ერთიანად მოგიწია ყველაფერთან შეჭიდება მაგრამ როცა თავს ვერ აკონტროლებ შენს გარშემო მყოფებიც უკონტროლოები ხდებიან და მათ შორის ლევანიც.
-ის ისედაც ეგეთია .
-არაა ეგეთი,ლევანმა ამ ცხოვრებაში ყველაზე კარგად იცის როგორ უნდა მართოს ყველა და ყველაფერი. როცა შენ სწრაფად ცვლი შენს აზრებს ისიც იგივეს აკეთებს. სიტყუაციიდან გამომდინარე მოქმედებს და წყვიტავს ყველაფერს . სწორედ ამიტომ ხართ ასეთ დღეში ,ერთხელ უნდა გადაწყვიტო ,აირჩიო შენი პოზიცია და გადაწყვიტო რა ურთიერთობა გინდა მასთან და მე დედა ვარ ზუსტად ვიცი მისი ხასიათი და არც ვამართლებ ,შეუძლებელია მისი გამართლება ,მაგრამ უნდა გითხრა არც საწყენად და არც გასაბრაზებლად ისევე მიყვარხა როგორც ის . დარწმუნებული ვარ რომ გეთქვა ,შენს სახეზე რომ დაენახა წინააღმდეგობა ,გაჩერდებოდა რადგან ქალებთან მოძალადე არასდროს ყოფილა და ასეთი რომ იყოს შენი ისტერიკების შემდეგ უბრალოდ ერთხელ მაინც უმტყუნებდა ნევები და ხელით მაინც შეგეხებოდა. ქალი ვარ და ზუსტად მესმს რა ემციებშიც ხარ , მსხვერპლი ხარ კი ვიცი ,მაგრამ გუშინ ლევანი გამოიყვანე ისე თითქოს ძალით მიგაბა საწოლზე და ეს კარგი არაა. მესმის ისედაც ყველა ნაძირალად თვლის იქნებ ასეცა უბრალოდ ძნელია ერთადერთ შვილზე ასეთი რამე დაიჯერო ,მაგრაამ ნუ დააბრალებ რომ ძაალით გააკეთა რამე . შენთვითონვე ამჯობინე დანებება მაგრამ ბოლოს გინს რომ მოეგე და მიხვდი ვისთან ეთად იყავი ყველაფერი ასე გამოიყვანე. მწარე სიმართლეს ახლიდა პირში მაკა და ვერც ეწინააღმდეგებოდა ,არც კი ამტყუნებდა ეს ქალი და არც თავის შვილს ამართლება რეალობას ამბიბდა და ვერსად გაექცეოდა ,განსაკუყრებით ბოლო სიტყვები ეტკინა და თავი ვერ შეიკავა ფაქტზე გამოჭერილი ბავშვივით და აღიარა რომ კი თავად დანებდა და ოდნავადაც არ დაჭირვებია ლევანს ძალის გამოყენება,თვითონ იყო განსუნგლული.-მერე იქნებ დაფიქრდე რატო? გაიგებ ,მიხვდები უბრალოდ იმის მეშინია როცა მიხვდები ერთმანეთისგან ძალიან შორს იქნებით ჩაილაპარაკა მაკამ უფრო თავისთვის ვიდრე ლიზასთვის და ანიშნა წავედითო
-ჯერ ადრეა , მემგონი უფრო გვიან უნდა წავიდეთ .
-ველაპარაკე უკვე ექიმს ჯერ მინდა რომ ჩემთან წავიდეთ შენს სახლში სოფო და რამოდენიმე ქალი არიან ალაგებწნ შენი ნივთებიც გავგზავნე ,მაგრამ სანამ იქ წახვალ ჯერ ჩემთან გავიაროთ .
-ხვალ გამოგივლით .
-არაა ,დღეს უნდა წამოხვიდე ლევანის მამიდაა თან ჩვენთან ძალიან უნდა შენი გაცნობა ციკოსაც და ბავშვსაც ნახავ.
-ქორწილში არ იყო ?
-არა არ იყო ,ძალიან გთხოვ რა პატარა ბავშვივით ყელგამოწეული შეეხვეწა მაკა.
-კარი ,როგორც გინდათ,მხრები აიჩეჩა ლიზამ .
-კარგი ოღონდ ჯერ ტორტზე უნდა გავიაროთ.
-არ მითხრათ რომ სუფრას შლით დაიჯღანა ლიზა.
არა ,ყავა ტორტი მხოლოდ . სწრაფად გაიმართლა თავი მაკამ .
საკუთარ კაბინეტში იჯდა უამრავი გაშლილი ფურცელი ელაგა წინ და ერთადერთი რასაც აკეთებდა სიგარეტის მოწევა იყო. ეზარებოდა ყველაფერი და გაბრაზებულ დემნას რომელიც ცერად უყურებდა დილიდან ვერაფრით ირიგებდა. საერთოდ რა ხდება ამ ბოლო დროსნყველა მასზეა გაბრაზებული ,ნაწყენი ,ყელაფერი მას ბრალდება და მას კი არაა მის პარტნიორებსაც დაეტყოთ რომ ფორმაში ვერაადა ზედმეტებს ბედავენ. არა რაღაც უნდა ექნა თორე ნამდვილად ცუდ დრეში ჩავარდებოდა . ის ის იყო გადაწყვიტა გულის ყურით გადაეხდა ბოლო თვის ანგარიშებს მამამისის ზარმა შეაფერხა ,მხოლოდ ორი სიტყვა უთხრა რომ მათტან უნდა მისულიყო საღამოს და ისე გაუთიშა შვილის ხმაც კი არ მოისმინა . ნიკოლოზის ეს საქციელი ნიშნავდა იმას რომ ძალიან გაბრაზებული იყო,სავარაუდოდ ლიზას გამო და აუცილებლად უნდა მისულიყო ,მოესმინა მამამისის ლექციები და თუ ბოლომდე გაუძლებდა კარგი იყო თუ ვერა შუაში მოუწევდა შეეწყვეტინებინა ნიკოსთვის სიტყვა ,იუხეშებდა ,იკამათებდნენ და წამოვიდოდნენ. მძიმედ აიზლაზნა ,ყველა სიკეთესთან ერთად არც მამიდამისი ეკა დააკლებდა ლანძღვა გინებას და მითუმეტეს რომ ამ უკანასკნელს ყველაზე კარგად გამოსდიოა ბილწსიტყვაობა. ერთადერთი იყო მამიამისი ოჯახში ვინც ნიკოლოის წინაპრების არისტოკრატულ წამომავლობას არცხვენდა თუმცა არ მოიწყენდა კაცი ,ხან ისეთ სასწაულს იტყოდა გულიანად აცინებდა ყველას ,მაგრამ მისი მოულოდნელი ქორწინების ამბავი რამდენად სასხარულო აღმოჩნდებოდა მისი გასათხოვარი მამიდისთვის რომელიც გამუდმებით ამტკიცებდა რომ ლევანი იყო მისი ოჯახი არ იცოდა . 5 საათისთვის მძიმედ აითრია ტანი . დემნათან ერთად წასვლა არც უფიქრია რადგან მაინც უარს მიიღებდა ამიტომ დღეს მარტის მოუწევდა ოჯახთან დაპირისპირება. კარგახანს იყოყმანა გადასულიყო თუ არა მანქანიდან იყო თუ არაა ხასიათზე ,გაუძლებდა თუ არაა ნიკოს ,მაკას და ეკას ერთდროულად მისი ნერვები .ეჭვი შეეპარა საკუთარ თავში მაგრამ მაინც შევიდა. მთავარი სიურპრიზი სახლში ელოდა. მძიმედ შეაბიჯა მისაღებში და თვალი მოავლო ,ყველამ შეატყო როგორ ჩაენისლა თვალები დაებწრა ცხვირის ნესტოები და ძარღვები კისერზე მისაღებში მოთავსებული ამირანის დანახვაზე და მთელი მისი ოჯახის.
-მეხუმრები ? მამამის შეხედა და ხელი ჩაიქნია.
-მოდი აქ,პირველად გაიგო ცხოვებაში მგონი მამამისის ყვირილი და კარიდან მთელი ტანით შემობრუნდა .
-მომესმა თუ დაიყვირე ? წარბი აწია,დაუყვირა და თანაც ვის წინ ? გინდა რომ მოვიდე და ბარემ ჭიქაც ხომ არ ავწიო ამმათთან ერთად?
-ლევან . ამირანი წამოდგა და თვალი გაუსწორა .-ჭიქის აწევას არავინ გთხოვს არც მე ვიცოდი თუ შეკრებას ამზადებდნენ და ნამდვილად არ მოვიდოდი ,არც მე მხიბლავს შენთან ერთად ერთჭერქვეშ ყოფნა ,მაგრამ ამას ჩემი შვილისთვის ვაკეთებ .
-შენს შვილს სულ არ ადარდებს შენი აქ ყოფნა და დამიჯერე თვალშიც რომ არ მოხვდე ჯობია.
-მას მშვიდი გარემო ჭირდება .ხმა დაიწყნარა ნიკომ . ამიტომ გინდატ თუ არა ყველა ერთად დავსხდებით და დავანახებთ რომ ერთმანეთს არ ვჭამთ. ეს გოგო თქვენს შუაში იჭყლიტება და ერთმანეთის ზიზღის გამო მხოლოდდამხლოდ მას ვნებთ .ამიტომ არ მანტერესებს თქვენი აზრი ჩემს სახლში ხართ მოსულები და უკან ვერცერთი წახვალთ დაჯდებით და პატივს მცემთ . ხელისჩამირთმევას და გადახვევას არავინ გთხოვთ უბრალოდ დასხედით და ანახეთ რომ კაცები ხართ და მის ხარჯზე ნუ აგვარებთ ყველაფერს . ერთადერთი რაცაა ის უნდა რომ სიტყუაციაში გაერკვეს და დაინახოს ორ არამზადას შორის არჩევანის გაკეთება არ უწევს . ისევ ტონს აუწია ნიკომ და შვილს გამომცდელად შეხედა ,მიხვდა რომ ასე თუ ისე ლიზას მდგომარეობა მასზე მოქმედებდა- გაკეთე მის გამო , ვალდებულიც ხარ . სინდისზე მიაჭირა ფეხი.-იმსახურებს ეს გოგო სიმშვიდეს.შეიძლება არც მას უნდა თქვენი ერთად ხილვა მაგრამ იმას მაინც ხომ დაანახვებთ რომ დამთავრდა ეს თქვენი ბრძოლა და გამუდმებით ვინმეს სიკვდილის მოლოდინში არ იქნება . უხმოდ დაიძრა ლევანი ცარიელი სავარძლისკენ და ფეხიფეხზე გადადებულ ივანეს რომელიც აშკარად არ იმყოფებოდა ფხიზელ მდგომარეობაში და ჰაშიშის სუნს აფრქვევდა ზიზღით აავლო თვალი. თავი შეიკავეთ დღეს მაინც ყველაფრისგან და ნორმალური ადამიანები იყავით ,თორემ შემდეგი მცდელიბა წარმატებით გამოუვა და ან სავადმყოფოში დაასრულებს ან ფსიქიატრიულში. კარგი სიტყვით გამოსვლა გამოუვიდა ,აშკარად იმოქმედა ლევანზე და კმაყოფილი ჩამოჯდა. სიჩუმე მაღალმა ქერა ქალმა დაარღვია ,ლევანის დანახვაზე პირი ფართოდ რომ მოაღო და ძმიშვილს გადაეხვია . რუსულქართული აქცენტით მოიკითხა და ნიკოს ანიშნა ყველაფერი მზადააო. მოღუშული იჯდა და ნერვებს კბილებით იჭერდა ნრვიულად ათამაშებდა ხელში სანთებელას და ხანდახან ამირანს უყურებდა თითქოს უნდოდა გაერკვია გულწრფელად იჯდა აქ მხოლოდ შვილის გამო თუ უბრალოდ სიტყუაციამ მოსთხოვა ასე ,ივანე რატომაც იყო კარგად იცოდა ,მაგრამ გულისამრევ სიტყუაციას ვრაფერს უხერხებდა . ეგონა საკუთარ სიამაყეს თვითონვე თელავდა მათთან ერთად ყოფნით და თითქოს ცხოვრებაში ყველაზე დიდი არჩევნის წინ იდგა ან კიდევ ერთხელ ლიზა უნდა აერჩია ან საკუთარი სიამაყე და პრინციპები , ამდგარიყო და წასულიყო. ფიქრები კარში შემოსულმა დედამისმა და ლიზას დაბნეულმა თვალებმა გაუფანტა ,აქეთ იქით რომ ატრიალებდა მიწასავით შავ თვალებს და შიში ეხატებოდა სახეზე. როგორ გინდა რომ ადგეს და წავიდეს ,რა აზრი აქვს,როცა უნდა აერჩია სიამაყე ,როცა მისი სახელის პრესტიჟი წყდებოდა მაშინ აირჩია ეს გოგო და ახლა ხომ საერთოდ ვერ ადგება და წავა მითუმეტეს როგორ აკარგვინებდა თავს .
-რა ხდება ? დაძაბულმა იკითხა და თვალი მოავლო მისაღებს .
-არაფერი . მაკაამ გაუღიმა -ჩვენ უბრალოდ ვიფიქრეთ რომ კაგი იქნებოდა ერთად თუ ვიქნებოდით. დედამთილი ეჭვისთვალით შეათვალიერა და გულმა რეჩხი უყო ,ბოლოს ერთად რომ ნახა ლევანი და მამამისი კარგად არ დამთავრებულა ,მაშინაც ასე ისხდნენ და ვითომ მეობრები იყვნენ ისე მოატყუეს ვერც კი მიხვდა.თვალი გააყოლა ლევანს რომელსაც ჩვეული დამცინავი სახე ქონდა და ფეხზე წამოდგა სიგარეტი ჩაიდო პირში და ცივად გავიდა ბაღისკენ . -დაჯექი მოდი არ ეშვებოდა მაკა.
-მოვალ. მიაძახა მაკას და თითქმის სირბილით გაყვა უკან ლევანს რომელიც ტერასაზე იჯდა და სიგარეტს გაუკიდა და ღრმა ნაპასი დაარტყა ,მის წინ ასვეტილ გოგოს ახედა და მიუხედავად იმისა რომ სახეზე ეწერა ,მაინც კითხა-რა იყო ლიზა?
-რა ხდება ? გაუბედავად გაუმეორა კითხვა
-რა იყო მაკას არ დაუჯერე ? გაეცინა ლევანს
-რამე ხდება ? იმეორებდა თავისას და ცდილობდა მამაკაცის სახეზე რამე ამოეკითხა .
-არაფერი ,ნუ გეშინია სიამოვნებით გააწვალებდა ცოტახანს მაგამ შეამჩნია როგორ იკვნეტტდა ნერვებისგან ქვედა ტუჩს.
-მატყუებ ? ყბა მოიღრიცა .
-არ გატყუებ . გაეღიმ ისევ
-აბა თქვენ ერთად რატომ იყავით ? მაშინაც ესე იყავით და ბოლოს ყველაფერი სხვანაირად აღმოჩნდა და იმის მერე ყველაფერი საშინლადა ,აღარ მინდა მეტი ისეთი დღე ,დავიღალე
-ნელა ,ნელაააა . სიგარეტი მოისროლა ბაღში და წამოდგა -ამოისუნთქე . გაეცინა ისე სწრაფად ჩამოურაკრაკა სიტყვები.
-მართლა არააფერი მოხდება ? ბავშვურად მიანათა თვალები .
-არაფერი მოხდება .დამშვიდდი, ვეცდები კეთილი ვიყო შენი ხათრით ცხვირზე თითი მიკრა და ანიშნა შევიდეთო -გაცივდები შენ.
-ხო გრილა “როდის აქეთ ღელავს ნეტა ჩემს გაცივებაზე ,ეცდება კეთილი იყოს და თანაც თურმე ჩემი ხათრით “ . იგრძნო როგორ ამოუდგა ზურგთან ლევანი და წასჩურჩულა,-,ის მამიდაჩემია ,ეცადე გაუღიმო დაეთანხმო და ხშირად გაუმეორე რომ ლამაზია . ისევ გაუცინა და გვერდი აუარაა.სანამ გაიაზრა რა უთხა ლევანმა , მის წინ უკვე ეკა იყო ასცეტილი და რედგენივით ათვალიერებდა გადაფითრებულ გოგოს .
-ეკატერინე . ხელი ოფიციალურად გაუწოდა და ტონი გაიმკაცრა.
-ელიზაბედი .არანაკლები ტონით გაუმეორა და აფხუკუნებულ ნიკოს გახედა.
-ოჰ ,უყურე შენ ამას რა თავის დაჭერა ცოდნია . გაიცინა ეკამ . შენ შენი დედამთილი ხო არ გგონივარ გოგო ,მოდი მომეხვიე . კარგად გაუცინა და მიიკრა .ვერაფერი გაუგო ამ ქალს ლიზამ და დაბნეული აცეცებდა თვალებს სანამ ეკა ზურგზე უცაცუნებდა ხელებს .-მოდი დამენახე კიდე ერთხელ შორს გაწია და შეათვალიერა .-ვაჰ რა ლამაზი გოგოშკა ხარ შენ ეე? აი ესეთიც არ მეგონე.
-მადლიბთ ,ნაზად გაუღიმა -თქვენც არაჩვეულწბრივად გამოიყურებით .
-ეგ ვინმემ დაგარიგა ეგრე რომ უნდა თქვა ?
-არა არაავინ . თავი გააქნია და ლევანს გახედა ,სერიოზული სახით რომ იჯდა და დოდადრო ნიკოს უყურებდა ნაწყენი.
-წამოდით ,ელაფერი მზადა უკვე .ხელი მოკიდა ლიზას და სასადილო ოთახისკენ გაუძღვა იმ იმედით რომ დანარჩენწბიც მიყვებოდნენ. ყველა მასპინძელების დასხდომას დაელოდა და თავადაც მაგიდას მიუსხდნენ. მხოლოდ ეკა არ უშვებდა ხელს ლიზას . როცა ლევანი მაგიდის თავში მოკალათდა მაკამ მარჯვენა მხარეს მოუსვა და მარცხნივ თავაად დაუჯდა ლევანს . ივანე აღმოჩნა ლიზას გვერდით ,ყველაზე ნაკლებად ახლა ივანეს გვერდით უნდდოდა ყოფნა და თან რა სულელივით იცინოდა “მაინც და კაინც ახლა უნდა მოეწია?” გაღიზიანებული წაეპოტინა წვენს დასასხმელად თუმცა ნაკერები ისევ სტკიოდა ამიტომ მთლად წარმატებული ცდა არ აღმოჩნდა და ბოთლი გადაუყირავდა.
-რა იყო ფაფა გიჭირა ? აა გამახსენდა მაკრატელობანა რომ ითამაშე ხელებზე დასცინა ივანემ თუმცა ხელიც კი არ შეაშველა რომ მიხმარებოდა დასხმაში. გადაყირავებული ბოთლი სწრაფად გაასწორა და აღარც უცდია დასხმა . ხელები ნერვიულად დაილაგა კალთაში და მაგიდის ქვეშ დამალა .
-რომელი გინდა ? ხმა ნეიტრალური ტუმცა მაინც ცივი ქონდა და წვენის ბოთლისკენ წაიღო ხელი ,პასუხს არ დალოდებია ისე დაუსხა და უკან დადგა.მადლობის ნიშნად თავი დაუქნია ლიზამ თუმცა დღევანდელი ჯელტმენიბით შთაბეჭდილების ქვეშ იყო მაინც აკნტრლებდა თავის ყველა მოძრაობას ,არ უნდოდა რიმეთი გამოეწვია.ორი ხელი მოკიდა წვენის ჭიქას და ისე მოსვა იმის გამორიცხვის მიზნით რომ ამჯერად ჭიქა არ გავარდნოდა ხელიდან.
-ლევან შენც გყოლია და..დეიდაშვილი მაგრამ მაინც ხომ და გამოდის ? ციკოს გახედა ივანემ . სიტყვა დის ხსენებაზე ყველა დაიძაბა ,კარგად ვერ გაარკვიეს რა კონტექსტში იყო ნათქვამი წინადადება ,მიანიშნა რომ შეიძლება შენს დაზე იყაროს ვინმემ ჯავრიო თუ მხოლოდ ლიზას ამაბავი სეახსენა ან იქნებ სულ უბრალოდ თქვა ,მთავარი იყო ლევანი როორ გაიგებდა . ოჰ რა სიამოვნებით დაუმტვრევდა ცემით ძვლებს ,მაგრამ ლიზას ისევ ის აღელვებული და უაზროდ მცოცავი თვალები დაინახა და სწრაფად გაანელა ადუღებული სისხლი.
-ხო მეც მყავს და ივანე . გამოსცრა კბილებში.
-ასწორებს არაა ? თინა ჩემი და იყო , აი ლიზა უფრო შვილივით გვყვავს ოჯახში.
-გყავდათ ,გინდოდა გეთქვა, ახლა ჩვენი შვილია არა? ეკა ჩაერთო და ივანეს ბჟუტურით გაიზიანებულმა ხმა გაიმკაცრა. “აი თურმე ვის გავს “ სწრაფად მოუვიდა უეცარი სახეცვლილებ თვალში და დიაგნოზიც დასვა რომ ლევანის ნაირი უნდა ყოფილიყო ეს ქალი ან პირიკით ლევანი უნდა ყოფილიყო მისნაირი.
-თქვენი იყოს , ერთით ნაკლები ხარჯი გვეყოლება .გადაიხარხარაა გულიანად და რომ მხვდა მის გარდა არავინ გაიცინა ახსნა სცადა-ის ვიულისხმე რომ შოპინგი უყვარს რა ..
-ხო , ნამდვილად ხარჯი ვარ .სცადა აყოლოდა და უხალისოდ თქვა რომ როგორმე დაძაბულობა განემუხტა.
- შენნაირი ლამაზი გოგო რომ გყავს ხარჯიც უნდა ავიტანოთ არა ? გამომცდელად შეხედა ლევანმა და მიხვდა როგორ წამოწითლდა სახეზე . -არ მითხრა რომ ფულს ინანებ ქალებისთვის ივანე.
-ივანე არც თავისას ინანებს და არც სხვისას . გაისმა ამირანის ხმა და შვილს ანიშნა წესიერადო.
-თინა შენი ქმარი კიდევ არაა არა ? მაკამ თინაზე გადაიტანა ყურადღება .
-ხო ,ახალ სამსახურში არცისეთი კარგი გრაფიკი აქვს .უხერხულად შეიშმუშნა თინა.
-არაუშავს სხვა დროს საყვარელო ,სხვა დროს გავიცნობთ. დააწყნარა მაკამ. შეუძლება ითქვას მშვენიერი საღამო გაატარა ყველამ ,სვამდნენ იცინოდნენ ათას უაზრობაზე ლაპარაკობდნენ ერთი ორჯერ ლევანსაც კი გაეღიმა როცა ლევანის და ლიზას ბავშვობისდროინდელი ამბები გაიხსენეს ,თუმცა არცერთი ეკარებოდა სასმელს და საჭმელს. ბოლოს სუგარეტის მოსაწევად გასვლა რომ დააპირა კარამდეც არ იყო ლევანი მისული ივანეს ხმა რომ მოესმა თითქმის ყვირილიც კი.სწრაფად შებრუნდა უკან და სუფრას გადახედა . ყველა ჩუმად იჯდა მხოლოდ ლიზა იწმენდდა ზედაზე მიყრილ საჭმელს. ვერ გაერკვა რა მოხდა და არც აპირებდა რამის თქმას იმისბმოლოდინი რომ ამირანი იზავდა რამეს ,რომ იქნებ საკუთარი ძმისგან დაეცვა მაგრამ ისე საცოდავა ისმევა აკანკალებულ ხელში ჩაბღუჯულ სალფეტკს ვერ მოითმინა .
-გინდა სახლში წაგიყვანო ?
-რა სახლი ,ცოტახანიც რა .თანაც ხომ გინდოდა ხილის ტორტი ? მაკამ მუდარით აღსავსე თვალები მიაპყრო ლიზას .
-ცოტხანიც ვიქნები . უხერხულად ახედა მის მკაცრ სახეს ,არაფერი უპასუხა ისევ შებრუნა და გავიდა.
-ოხ ეს აიგარეტი ,ამოიოხრა ეკამ და ლევანს მიყვა. ბაღში მდგარ ჩაფიქრებულ ძმიშვილს მხარზე მიკრა ხელი -მომიკიდე რა .
-მეგონა დაანებე .
- არა რა დავანებე , აბა მოუყევი შენს ლამაზ მამიდას როგორ ხარ ?
-რა მოგიყვე ? ვერ ხედავ როგორ ვარ ?
-ერთადერთი იმას ვხედავ რომ შენს ცოლზე ხარ გადარეული . გადაიხარხარა ეკამ
-ხო არაა ? ის კიდე თავის ოჯახზეა გადარეული .მაგისი ოჯახი კიდე მთლიანად გადარეულები არიან .
-ხო მაგაში დავრწმუნდი,ფუ რა საზიზღარი ბიჭია ეს . იმხელა უყვირა რამე უნდა ჭამოვო და ზედ მიაგდო საჭმელი კინაღამ დავარტყი . არა მართალი კია არაფერს იდებს პირში და საშინლად ფერმკრთალია მაგრამ თქმასაც თავის კულტურა აქვს .
-ამათ რომ ვუყურებ მადა მეც მეკარგება .
-სამაგიეროდ ისეთი ცოლი გყავს მაგაზე ხომ გეშლება საღერღელი ?
-საღერღელი და ნერვები ერთდროულად.
-წესიერად ,ამ გოგოსთან შენ
-დამცველები აკლია და შენ ჭირდები ზუსტად . დასცინა მაკას .
-არადა შენზე დიდი დამცველი არავინ ყავს არა ? შენგან ვინ დაიცავს თორე.. გახსოვს რომ დაიკარგე სოფელში და გამიაცხადე რას მეძებდით ჩემი ხის ჯოხი თან მქონდაო ?
-არა არ მახსოვს.
-ხო რიცა კარგი იყავი იქიდან არააფერი არ გახსოვს
-ეხლა ცუდი ვარ ? შეიცხადა ვითომ
-არა ეხლა უფრო კარგი ხარ .სიგარეტი ბაღში მოისროლა ა ეშმაკურად ჩაიცინა -დედაშენი მომკლავს რომ ნახავს . უკან დაბრუნებულმა კიდევ ერთხელ შეათვალიერა ლიზა ,სერიოზული სახით რომ ჭამდა ტორტს და თითქოს არაფერი ადარდებდა გარშემო .
-შენ არ მოგიტანეთ. გააფრთხილა ლევანი -ლევანი ტკბილეულს არ ჭამს .
-მართლა გემრიელია . ჩაილაპარაკა თავისთვის ლიზამ .
-რადგან შენ ამბობ . ჩანგალს წამოავლო ხელი და ლიზას თეფშს გადაწვდა პატარა ნაჭერი მიაცალა და გასინჯა . - ხო ცუდი არაა .
-მიგიტანო ? გახარებული მაკა ფეხზე წამოდგა რომ გაახსენდა მის შვილს რამდენი წელია არ უჭამია ტკბილი.
-არა არ მინდა . ცივად თქვა უარი და წყალი მოსვა .
-რატო? გეშინია არ დაგატკბოს? მისკენ გადაიხარა ლიზა და წასჩურჩულა .
-ჰო ,ტკბილი შენც მეყოფი. თავადაც დაიჩურჩულა და ჩაიღიმა მისი პასუხით არეულ გოგონას სახეზე.
-აი სახლში ეს ავლებდა მუსრს ტკბილეულს .ნატომ შვილს სიყვარულით გახედა -თან იპარავდა და მერე ღამისთვის იმარაგებდა . საწყალი სოფო ეჩხუბებოდა რა უჭმელი ხარო ,მაგამ ყველამ ვიცოდით ტკბილეულით იყო გააბერილი.
-გახსოვს ერთი მთლიანი ნამცხვარი სარდაფში რომ დამალა ? თინა აყვა დედას .- შიგნიდან ჩაიკეტა და იქამდე არ ამოვიდა სანამ ცუდად არ გახდა და მერე მთელინღამე გავათენეთ ისე ცუდად იყო .
-ლევანი მარტო ჩიჩიებს მიირთმევდა . დასცნა მაკამ .
-წარმოიდგინე ამათი შვილი რამსისქე იქნება თუ ორივეს გემოვნება გამოყვა . ეკამ წამოიყვირა და უხერხულ სიჩუმეს სიცილი შეურია
-ყველა ბავშვი როდი ემსგავსება ,მშბლებს? გულდაწყვეტით ჩაილაპარაკა ამირანმა და რომელი შვილი იგულისხმა ვერავინ გაიგო.
-კიდე კაი ამირან ყველა არ ემსგავსება მშობელს . ჩაიცინა ლევანმა . –თუმცა საწინააღმდეგო არაფერი მაქვს თუ მე დამემსგავსება აჟრიალებდა იმის გაგონებაზე რომ შეიძლება ამირანის სისხლი ქონდა მის შვილს თუმცა ლიზას რეაქცია აინტერესებდა ,მაგრამ რეაქცია კი არა წარბიც კი არ შეუხრია ისე განაგრძობდა ჩანგლით თამაშს.უკვე 11 ხდებოდა დაღლილობისგან თვალები რომ ეხუჭებოდა ლიზას რამ დაღალა ვერ გაიგო მაგრამ ერთიანად მოერია მის სხეულს ძილი.
-ჩემი წასვლის დროა .ზრდილბიანად გამოემშვიდობა მაგიდაზე მსხდომთ.
-დაიღალა პრინცესა .ჩაილაპარაკა ივანემ .
-რამე მითხარი ? გადიდგულებული შეეპასუხა ძმას.
-არა არაფერი .თავი გააქნია ივანემ და დას გაუღიმა .
-დარჩი რა დღეს ჩემთან . მაკა შეევედრა
-არა არ მინდა ,წავალ ჩემი სოფიკო მელოდება უკვე ალბათ. მოწყენილ ციკოს შეხედა რომელსაც დღეს საერთოდ ხმა არ ამოუღია და გაუღიმია ,მხოლოდ ტელეფონს ჩაყურებდა ხანდახან და თვალები უწითლდებოდა.-ციკო არ გინა ჩემთან წამოხვიდე ? თვითონაც ვერ გაიო რატომ შესთავაზა არც ისე კარგად იცნობდა ამ გოგოს.
-არა რას ამბობ თანაც ბავშვს ძინავს .
-არაუშავს წავიყვანოთ. აი თინაც წამოვა ,ხომ წამოხვალ თინა ?
- კი რათქმაუნდა მაინც მარტო ვარ სახლში .
-წამო რა .არ მოეშვა და თანაც გეგმაში ქონდა დაწვრილებით უნდა გამოეკითხა ლევანის წინა ქორწინების ამბები.
-წადი ,ბავშვს მე მივხედავ . შეეცოდა მაკას ,გულსგადაყოლებ და გაერთობით გადაუჩურჩულა.ციკოს თავისი გეგმები ქონდა საღამოსკენ სულ არ აწყობა ახლა წასვლა ,მაგრამ ვერაფერი გააწყო და დათანხმდა ,ახლა პრობლემა ის იყო ვინ წაიყვანდაა ლიზას მიუხედავად იმისა რომ გარეთ უამრავი მანქანა იდგა .
მემგონი მანაქანა მჭირდება ,გაუბედავად მოითხოვა.
-მანქან და შენი მძღოლი გყავს ,მაგრამ ხან ვისთან ხტები და ხან ვისთან . შეუსწორა ლევანმა .
-ხო და თუ მყავს აბა სად არიან ? არ დათმო
-არ არიან . ხძალიან ფხიზელი ხარ ჩვენს წასაყვანად ,ლევანზე გაბრაზებული ლიზა ივანეს ეუხეშა.
-და რას მერჩი ?
-არაფერს მოსაწევის სუნად რომ ყარხარ მაგის გარდა. ვეღარ მოითმინა და პირში მიახალა
-შენ გოგო ცუდად ხო არ ხარ რამდენს ბედავ? წამოუხტა ივანე და მკლავში წვდა
-ივანე გეყოფა .დაუყვირა ამირანმა,თუმცა ამირანის რომ არ ეშინოდა ყველა მიხვდა .
-ხელი გაუშვი ! უბრძნა ლევანმაც ,მაგრამ დიდად არც მის სიტყვას უმოქმედია .ვალ დემნა გამოგიგზავნის და ეცადე ერთი მანქანით იარო და კართან რასაც დაინახააავ იქ არ ჩაჯდე . ხმა უეცრად გაუღიზიანდა ლევანს.
-ახლა მე წაგიყავანთ. გამოიჩინა ინიციატივა ივანემ
-ძალიან ფხიზელი ხარ ჩვენს წასაყვანად ,ლევანზე გაბრაზებული ლიზა ივანეს ეუხეშა.
-და რას მერჩი ?
-არაფერს მოსაწევის სუნად რომ ყარხარ მაგის გარდა. ვეღარ მოითმინა და პირში მიახალა
-შენ გოგო ცუდად ხო არ ხარ რამდენს ბედავ? წამოუხტა ივანე და მკლავში წვდა
-ივანე გეყოფა .დაუყვირა ამირანმა,თუმცა ამირანის რომ არ ეშინოდა ყველა მიხვდა .
-ხელი გაუშვი ! უბრძნა ლევანმაც ,მაგრამ დიდად არც მის სიტყვას უმოქმედია .
როორი საზიზღარი ხარ ,ამოიკნავლა მაინც თითქოს გამბედაობა შემატებულმა რომ ლევანმა დაიცვა .
-ვაიმე ასეთი რომ არ გქონდეს ანგელოზი იქნებოდი შეანჯღრია ივანემ.
- ხელი გაუშვითქო არ გითხარი ? ახლა ლევანი წაწვდა ივანეს ხელში და როგორც იქნა გააშვებინა ხელი. სწრაფად გამოუსხლტა ხელიდან ლიზაც და გვერდთ ამოუდგა ქმარს და მკლავზე ჩაებღაუჭა და ივანეს ენა გამოუყო .ერთი ამოიგმინა და ზემოდან გადმოხედა გოგოს რომელმაც ეშმაკურად შეჰღიმა . -შენ რა ფარად მიყენებ ეხლა ?
-არ მაქვს უფლება ? მხრები აიჩეჩა და ხელი გაუშვა “შენ თუ გამომიყენე დიდი ამბავი მეც გამოგიყენო” დაიბღვირა .-აბა ჩემი ქმარი რისთვის ხარ?
- ხედავ ? რამსიგრძე ენა აქვს ამოიოხრა ივანემ და ისევ ჩაამოჯდა .
- შენ კიდე გრძელი ხელები ,სულ მაწვალებდი ადრეც და ეხლაც . ბავშვივით ამოთქვა და ისევ ჩამოჯდა .-მერე სუ მე მეაბრალებდით ყველაფერს .
-იმიტო რო ყველაზე პატარა იყავი და შენ არ გეჩხუბებოდნენ. ლევანმა უკმაყოფილოდ გადაქნია თავი და ეკას გახედა რომელიც ასევე ვერაფერს უგებდა ამ ოჯახს ერთ წამს ერთმანეთს რომ ჭამდნენ და მერე ისე იქცეოდნენ ვითომც არაფერი .
-ეჰ ,კარგია სახლში ბევრი ბავშვის ხმა რომ ისმის .
-ლიზა წავედით?! არც კითხვას გავდა და არც ბრძანებას ლევანის სიტყვა უბრალოდ ანიშნა მე წაგიყვანო . ბევრი აღარ გაუჭიანურება ისიც სწრაფად წამოხტა და გამოემშვიდობა ,იმ სახლში დაპატიჟა ეკა სადაც ჯერ თვითონაც წესიერად არ უცხოვრია და გზაში უცნაურმა გრძნობამ აიტანა რაც უფრო მეტად უახლოვდებოდა იმ სახლს მით უფრო მეტად ეძალებოდა ემოციები და ველა დეატალი ახსენდებოდა ქორწინების დღის და ღამის. ალბათ სოფიმ თავის გემოზე დაალაგა ზუსტად იცოდა უწინდელი ცივი აურა არ დახვდებოდა თუმცა ვერც მოგონებებს უხერხებდა ვერაფერს . ფიქრებიდან მანქანის მკვეთრმა დამუხრუჭებამ გამოარკვია და დამფრთხალმა შეხედა მძღოლს . მერე ციკოს და თინას და კარგად შენიშნა როგორ გადმოვიდა წინა მანქანიდან ლევანი. უკან დაიძრა და მათ მანქანას ჩაუარა. თვალი გააყოლა და ციკომ რომ წამოიკივლა სუ გაოგნდა კაგად დააკვირდა სიბნელეში და მათი მანქანებისგან განსხვავებული მანქანა შენიშნა რომელიც უკან იყო გაჩერებული . -რა არი ციკო?
-ჩემი ქმარია ,ჩემი ქმრის მანქანაა.
-აქ რა უნდა ? მოგვყვებოდა ? თინაბაღშფოთდა
-უნდა მენახა საღამოს ,მერე მვწერე რომ ვეღარ ვნახავდი შენთან რომ გადავწყვიტე წამოვსვლა ატირდა ციკო- და ალბათ გამოგვყვა .
-კარგი დაწყნარდი ,არაფერია სცადა დაეწყნარებინა ლიზამ . თუმცა არაფერია დამთავრებულიც არ ქონდა ყვირილის ხმა რომ გაიგო და ციკოც მანქანიდან გადახტა .
ღვედი შეიხსნა და ციკოს გაყვა უკან მართო თინა იჯდა გაუნძრევლად და კანა მინიდან აკვირდებოდა სიტყუაციას .

მაპატიეთ უპასუხისმგებლბისთვის , დღეს ბოლო დღე მქონა და ვსო გადავბარგდი ,ჯანმრთელობასაც არაუშავს ვფიქრობ მალე ჩავდგები ფორმაში და აღარ გალოდინებთ ,იმედი მაქვს ძალან არ გავაფუჭე ეს თავი და ველი თქვემს აზრს . გკიცნიიიით.