მზიან ამინდში ხის ძირას ვზივარ
მცხუნვარე მზის ქვეშ ჩრდილს ვაფარები
ნეტავ სადა ხარ რატო არ ჩანხარ
მე ხომ მზე არ ვარ რომ მემალები.

მე წამოვწვები მწვანე მინდორზე
ფოთლებს ავხედავ ნაზად შრიალებს
მე ხომ არ ვიცი უშენოდ როგორ
რით მოუარო გულის იარებს.

ფოთოლმა იცის დრო მოვა თვისი
მზე რო დააჭკნობს გააფრიალებს
და ბოლოს უკვე მიხვდება ისიც
მზის გაჯიბრებას მწარედ ინანებს.

არ მინდა იყო შენც მის ადგილზე
მზე არა მარა დრო შენც დაგაჭკნობს,
ნუ ხარ ჯიუტი ხელი ჩამკიდე
თუმც შეგიძლია სხვასთან იარო,
მაგრამ არ მინდა შენც ფოთოლივით
სიცოცხლის ბოლოს მწარეს ინანო!