-რა კარგი რაა თებეა.
-იოანე რა გინდა? მიზეზს ეძებ რომ ვიკამათოოთ?
-რა მინდა თებეა და არ მინდა ჩემი ცოლოს შესახებ სხვებისგან ვიგებდე რაღაცეებს.
-მაიც რა გაიგე ეგეთი?
-რატომ არ მითხარი რომ იცნობდი ლუკას?თუ ნაცნობობაზე მეტი გაკავშირებდათ ერთმანეთთან?
-ხო იოანე მართალი ხარ.
-ასეც ვიცოდი....გიყვარდა?
-რა? არა.. რა სისილელეა. ლუკას მოვწონდი და მეარშიყებოდა. თანაც მაშინ არც კი გიცნობდი და მაგ თემის განხილვას რა აზრი აქვს ვერ ვხვდები.
-არამგონია მარტო მოწონება ყოფილიყო ისე შემოგხედა მგონი ისევ აქვს შენს მიმართ გრძნობები.
-იოანე როდის მერე გახდი ასე უაზროდ ეჭვიანი. უსაფუძვლოდ ადანაშაულებ ადამიანს.
-ეგ მე ვიცი რა არის საფუძვლიანი და რა არა.
-კარგი რაა.
-არა თებეა. შენზე ჩემს გარდა ფიქრიც კი ვერავინ უნდა გაბედოს.
-ვერ გაბედავენ... იციან როგორი მესაკუთრე და ბრაზიანი ქმარი მყავს და ვერავინ ვერაფერს გამიბედავს.
-ნუ მთაფლავ. ჯერ კიდევ ვბრაზოობ.
-ჩემი ბრაზიანი. -ჩემი შემორიგება მოფერებით სცადა თებამ და გამოსდის კიდეც. მის შეხებაზე ყველაფერი მავიწყდება ყველა მომენტით ვცდილობ დატკბობას და როგორც ყოველთვის ყველაზე საინტერესო მომენტში ხდება ხოლმე, ზარი ყველაფერს აფუჭებს. -დაჩი იქნება და ვცემ უნამუსო ვიყო.
-ვიცოდი რომ მოდიოდნენ.
-საძაგელო და ეგ შენს სასიკეთოდ გამოიყენე. შემირიგე მაგრამ მეტი არაფერი ხოომ? საგამოს მაინც მივიღებ ჩემსას.
-შევთანხმდით. -გამიღიმა და თვალი მაცდურად ჩამიკრა კარისკენ მიმავალმა. -დილამშვიდობის შემოდით ბავშვებო. როგორ ხართ.
-არაჩვეულებრივად რძალოო... რა კარგი ყოფილა სახლში ყოფნა მონატრებულ ცოლ-შვილთან შენ ხომ არ იცი. -წარბები აათამაშა დაჩიმ და უკვე ყველაფერი ნათელი იყო რატომაც მოეწონა სახლში ყოფნა.
-ყავას დალევთ?
-აუ ჩაი გამიკეთე რაა ძმურად რძალო.
-რაა? რა ჩაი ბიჭო შენ ნორმალური ხარ? ამ სიცხეში რა ჩაი გინდა.
-ციხეში დავამუღამე რა ასწორებს იციი?... მეცნიერებსაც თუ დავუჯერებთ ჩაის დალევის შემდეგ შინაგანი და გარეგანი ტემპერატურა ბალანსდება და თავს უკეთ ვგრძნობთ.
-მეცნიერებითაც ციხეში დაინტერესდი?
-ნუ მეღადავები რაა.. სენ რომ იქ ყოფილიყავი გაგიჟდებოდი და მე ადაპტაცია მოვახდინე.
-ყოოჩაღ შენ.
-მე მეგონა ციხიდან გამოსვლისას ქურდული მეტყველება უჩნდება ხალხს და შენ მაღალფარდოვანი სიტყვები აგითვისებია.
-შეენც რძალო? შენგან არ ველოდი.
-პირიქით დაჩი მე შეგაქე შენ ახლა რომ შენი ინეტელექტის დაკნინების ნაცვლად აღმასვლა მოხდათქო.
-აა კიდე ახლაა.
-კარგი ხოო, მაპატიე. წავალ მოგიდუღებ ჩაის.
-ერთი კოვში შაქარი მიეცი და ხილის ჩაი გამიკეთე და გაპატიებ.
-ციხეში ხილის ჩაის გასმევდნენ.
-ოო შემეშვით ახლაა.
-კარგი ხოო, მიდი თებეა მოუდუღე სწრაფად და ჩვენ წავალთ მერე მოსმენაზე.
-ჩვენც რომ წამოვიდეთ არა? იმ ალქაჯის გამწარებული სახის ნახვა მინდა. -ინიციატივა წამოაყენა ნატუკამ.
-მერე ბავშვებს ვის უტოვებთ? -მართებული კითხვა დასვა დაჩიმ
-ხო ნატუ რად გვინდა წასვლა პირიქით მაინც აქეთ მოგვიშლის ნერვებს და ჯობია ჩვენს პატარებთნ ერთად სახლში დავრჩეთ ან გავისეირნოთ.
-გასეირნება კარგი აზზრია, გარეთაც კარგი ამინდია.
-მერე ჩვენ რომ გგვტეხავთ პონტიდან რა წესეია.
-ყველაფერი რომ დამთავრდება სადმე წავიდეთ ერთი კვირით ერთად და დავისვენოთ. -იდეა წამოვაყენე და ვიცოდი რომ ყველა მომხრე იქნებოდა. ერთი წლისთვის საკმაოდ ბევრი გადავიტანეთ.
-გადასარევი აზრია, მართლა არ გვაწყენდა ცოტა ხნით ამ საგიჟეთიდან გაქცევა.
-აჰაა დაჩი შენი ხილის ჩაი ერთი კოვზი შაქრით.
-რომ მიყვარხარ გითხარი უკვე?
-შენ წარმოიდგინე არაა ჯერ.
-ხო და მიყვარხაარ თებეა ყიფშიძე ლომიძისა.
-დეგენრატი ხარ დაჩი.
-ვიცი მაგრამ ეგაა ჩემი მთავარი ხიბლი და ვინ რა იცის ჩემი დეგენერატობის ქვეშ რაოდენი მჭერმეტყველება იმალება.
-მეც მიყვარხართ დაჩი. ყველანი მიყვარხართ. -სენტიმენტალურ განწყობაზე დადგა თებეა.
-სანამ ავქვითინდი ახლა დროზე დალიე ეგ ჩაი და გავედით.
-ხო მიდი მიდი მართლა, სირცხვილია ხომ არ დავაგვიანებთ.
ჩვენს გოგონებს დავემშვიდობეთ და წავედით. მოლოდინი კარგი მაქვს იმისა რომ ვიქტორია თავისას მიიღებს. დარბაზი ცარიელი იყო. ვიქტორითან არც მეგობრები იყვნენ და არც არავინ. თავისი გველური ხასიათით ყველას სიძულვილი დაიმსახურა და იმას იმკის რაც დასთესა. ლუკამ როგორც კი თვალი მოგვკრა ჩვენსკენ აიღო გეზი.
-აბა ბატონებო მზად ხართ სიამოვნების მისაღებად და ყველაზე მაგარი გამოსვლის მოსასმენათ რაც კი ოდესმე გაგიგიათ?
-ყოოჩაღ შენ რა შემართებიით ხარ. -მხარზე ხელი მოუთათუნდა დაჩიმ. მაგრამ მე კიდე თებეას ამბავი ამომიტრიალდა თავში, მაგრამ მეც რომ კარგი ვარ. რას ვერჩი ამ ადამიანს. სტუდეტობისას ვინ მოსწონდა ახლა რა მინდა. კარგი როგორც არის ახლა არაფერი შეშლია ურთიერთობაში და მისი მსგავსი ადამიანები გუნდში საჭიროა.
-აბა შენ იცი ლუკა შენი იმედი გვაქვს. უმკაცრესი სასჯელი უნდა შეეფარდოს ვიქტორიას.
-ყველაფერს გავაკეთებ ბატონო იოანე რომ თქვენი იმედი არ გავაცრუო. -საუბარი ბადრაგის შემოსვლამ გაგვაწყევეტინა მან ვიქტორია შემოიყვანა. ნაცემი იყოო. სანამ ვიკითხავდით რა მოხდა ლუკამ დაგვასწრო. -ლიანამ ცემა ციხეში. მის საკანში აღმოჩნდა შემთხვევით.
-შემთხვევით? -დაეჭვებულმა იკითხა დაჩიმ.
-დიახ შემთხვევით. -ირონიულად ჩაიცინა ლუკამ და აშკარა იყო რომ მისი ნაჩალიჩები იყო.
-გაღიარეე, არ ღის შენი გადაკიდება ძამაო.
-კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება პანდემონიუმში მეგობრებო. აქ ასე ხდება. ვისაც რა ეკუთვნის იმას იღებს.
-გთხოვთ წამოდგეთ მოსამართლე მობრძანდება. -წამოვდექით ყველანი და მოსამართლის დანახვისას მე და დაჩიმ პირები დავაღეთ გაოცებისგან. ჩვენს წინ ძალიან კარგად ნაცნობი სილუეტი აესვეტაა.
-არაა, გამორიცხულია.
-ეგაა რა არაა.
-კაი არ შევიმჩნიოთ სირცხვილია.
-ბიჭოო ესენი ვინ არიან.
-მართლააც რაა. ყოველდღე რაღაც ახალ ახალ აღმოჩენებს ვაწყდებით მათთან დაკავშირებით.
-ზატო საინტერესო სასტავი არიან.
-ეგ მართალია. ღირს ამათთან ურთიერთობა.
სასამართლო დაიწყო და ლუკამ პირდაპირ შეუტია. როგორც ჩვევია ხმამაღლა, გარკვევით და გამოკვეთილად მეტყველებდა. ყურადღბის ცენტრში რომ ყოფილიყო ხან მოსამართლის წინ გაივს გამოივლიდა ხანაც კიდევ ნაფიცმსაჯულებს დაუდგებოდა წინ. მართლა ჭკვიანი ვინმეა. დაცვის მხარეს ყველანაირად მოუჭრა გზა. ვიქტოორია ხმაამოუღებლად იჯდა, გაბბოროტებული სახით. მიხვდა რომ ამ სიტუაციიდან სუფთად ვეღარ გამოძვრებოდა. ლიანას ისე უცემია ნეკნი აქვს გატეხილი თურმე და დაცვამ ამ ფაქტის გათვალისწინება მოსტხოვა სასამართლოს განაჩენის გამოტანისას. და აი დადგა ჭეშმარიტების ზეიმის დრო. მოსამართლე დაბრუნდა და განაჩენი უნდა გამოაცხადოს.
-ჩემთვის მონიჭებული უფლება მოვალეობებით ბრალდებულ ვიქტორია გეწაძეს შანტაჟის, მსკვლელობის მცდელობის, მკვლელობის, სხვისი საკუთრების მითვისებისა და სხვა მრავალი უკანონობისათვის რომელიც საქმეშია მითითებული ვცნობ დამნაშავედ და მიესაჯოს 25 წლით თავისუფლების აღკვეთა მკაცრი რეჟიმის დაწესებულებაში. -მე და დაჩი ოვაციებით შევხვდით განაჩენს. -მის სახელზე რეგისტრირებული ქონება 1ლარად ჩუქეის ხელშეკრულებით დაუბრუნდეს კანონიერ მფლობელს იოანე ლომიძეს. რომელიც ვიცი რომ დარბაზში იმყოფება და ვთხოვ აღნიშნული თანხა გადასცემ მსჯავრდებულს.
-შენ არა მე მიმიშვი -მითხრა დაჩიმ და წამოდგა. ჯიბიდან ლარიანი კუპიურა ამოიყო. ჰაერში ააბზრიალა მერე დაიჭირა და ვიქტორიას წინ მაგიდაზე ავერსით დააჯინა. - რაო ქალბატონო ვიქტორია მუქარის და ირონიის თავი აღარ გაქვთ. გირჩევთ რომ ციხეში გონივრულად დახარჯოთ ეს ერთი ლარი. -ვიქტორია წამოიჭრა ფეხზე, ფულს ხელი გაკრა და დაჩისკენ წაიწია მაგრამ ბადრაგმა ხელი სტაცა და დარბაზიდან გაიყვანა. -ვაიმე რა ზიზღით ჰქონდა თვალები სავსე -შუბლზე მომდგარი ოფლი მოიწმინდა დაჩიმ.
-არაუშავს გაუვლის ციხეში. იქ სხვა რამეებზე მოუწევს ფიქრი.
-ესეც ასე, როგორც იქნა ყველაფერი დამთავრდა. ახლა შვებით ამოვისუნთქებ.
-ლიანას რა ბედი ეწევა. საბრალო, როგორ გამოიყენა ვიქტორიამ სათავისოდ და მერე დაადო.
-ლიანას საქმის ვითარებიდან გამოდინარე მხოლოდ წვრილმანი ხულიგნობით წაუყენებენ ბრალდებას და მაქსიმუმ 5 წელი მისცენ. ციხეში თუ სანიმუშოდ მოიქცევა შეიძლება ვადაზე ადრეც კი გამოუშვან.
-კარგია, მეცოდება ძალიან. როცა გამოვა დავაბრუნებ ჩემთნ სამსახურში.
-ხო მართლა. ბატონი მოსამართლის შესახებ სიმართლის თქმას როდის აპირებდი.
-ვინ მოსამართლეს?
-ახლა თავს ნუ იშტერებ.
-ვიღაცაში შეგეშალათ ალბათ. -თქვა და მაცდურად გაიღიმა. მივხვდით რომ ამ საკითხზე საუბარი არ იყო სახარბიელო და დაჩიმაც პოზიცია დათმო.
-არაფერი გვეშლება ჩვენ მაგრამ იყოს ისე როგორც შენ იტყვი ალბათ ეგრეა საჭირო.
-იმიტომაც დავიჭირე საქმე თქვენთან ჯენტლმენებო ასეთი მიხვედრილები რომ ხართ. აბა კარგად ბრძანდებოდეთ იმედია ასეთ გარემოში შეხვედრა აღარ მოგვიწევს.
-იმედია ლუკა იმედია.
-ლუკა მადლობა ყველაფრისთვის და იცოდე რომ უკვე შენც ბანდის წევრი ხარ. ჩვენი სახლის კარი მუდამ ღიაა შენთვიის. ვისურვებდი ამ მეგობრობის გაგრძელებას.
-ჩემთვის დიდი პატივია ეგ ბატონო იოანე და წინააღმდეგი თუ არ ხართ დიდი სიამოვნებით ვიმეგობრებ თქვენნაირ ადამიანებთნ.
-ძალიან კარგი....ხო მართლა იოანე ასე მახსოვს რომ იურიდიულ სამსახურში ერთი თავისუფალი ადგილი გვაქვს და იქნებ ლუკა იცნობდეს ვინმე კარგ და გამოცდილ ადვოკატს.
-არ ვიცი ვკითხოთ.. აბა რას იტყვი ლუკა?
დიახ მგონი ვიცნობ ერთ ეგეთ ადამიანს და ვიცი რომ დიდი სიამოვნებით დაგთანხმდებათ სამსზხურზე.
-შესანიშნავია. მაშინ ორშაბათიდან გელოდები სამსახურში.
-კიდევ ერთხელ დიდი მადლობა ბატონო იოანე და ბატონო დაჩი.
-ხო და კიდევ ერთ რაიმეზე შევთანხმდეთ. აღარავითარი ბატონო. ჩვენ უკვე მეგობრები ვართ.
-კარგი იოანე,
-ეგრშე შე კაცოო.. ახლა წავალთ ჩვენ და აბა დროებიით. და ბატონ მოსამართლეს გადაეცით რომ ორივე ამპლუაში მომწონს მაგრამ დეტექტივობა უფრო უხდება და რაც მთავარია მაგრად გამოსდის.
-გადავცემ აუცილებლად. კარგად ბრძანდებოდეთ.
.....
სახლში მისულებს მოუთმენელი სახეებით შემოგვცქეროდნენ ნატუკა და თებეა რას ვიტყოდიით. დაჩიმაც აღარ აწვათ და მოუყვათ ყველაფერი.
-ეგრე მოუხდება. მე რომ ვყოფილიყავი მოსამართლე მეტს მივუსჯიდი. ალქაჯი.
-ოო შევეშვათ ახლა ვიქტორიას და იმაზე ვიფიქროთ სად წავიდეთ დასასვენებლად.
-ჯერ ის ვთქვათ საქართველოს მასშტაბით თუ უცხოეთში.
-საქართველოში წავიდეთ ბავშვებს თვითმფრინავში ვერ ავიყვანთ თანაც ცოდოები არიან.
-მართალია. მაშინ მოდი ფშავში ან ხევსურეთშ წავიდეთ, ბინება და სუფთ ჰაერია.
-კარგი აზრია, წავიდეთ და კარგად დავისვენოთ. ისე უნდა ვიძინო რომ მერე მთელიი წელი მეყოს. -ისევ ბრძნული იდეა გააჟღერა დაჩიმ
-როდის უნდა დაჭკვიანდე დაჩი არ დაიღალე?
-არასოდეს ჩემო სიხარულო. მე ასეთიც მომწონს ჩემი თავი.
-აბა მე მკითხე თუ მომწონხარ ეგეთი არასერიოზული?
-რომ არ მოგწონდე არც ჩემი ცოლი იქნებოდი არც შვილის დედა და არც მითუმეტეს ისეთი იქნებოდი წუხელ ლოგინში.
-ვაიმეე ამან კიდე ჭკუა ხომ ვერ ისწავლა. დეგენერატო ნუ გააწითლე გოგო. -ვეცადე სიტუაციიდან გამომეყვანა ნატუკა.
-არაუშავს იოანე უკვე მივეჩვიე. არ ინერვიულო შენ ეგ. დარწმუნებული ვარ ჩვენი პირველი ღამეც მოგიყვა.
-ნუ დეტალებში არა მაგრამ ვიცი.
-ქალებზე მეტი ჭორიკანები ხართ რაა.
-მაგრამ მაინც გიჟდებით ქალები ჩვენზე.
-ვინ ვისზე გიჟდება ეგეც საკითავია მე არცერთ ქალი არ მინახავს ჯერ კაცის გრძელ ფეხებზე რომ გიჟდებოდეს.
-ახლა დეტალებს ნუ ჩავეძიებით.
-კაი დავიშალოთ ახლა. წავალთ ჩვენ ბავშვებო და კარგად მოვიფიქროთ სად და როდის წავალთ.
-კარგი ნატუ შეგეხმიანებით.