-დაახლოებით ნახევარი საათი ვიდექით ასე, ის მე მიყურებდა,მე მას. ვერ ვხვდებოდი ასე როგორ შევუყვარდი. მე როგორ შეიძლება შევყვარებოდი დემეტრეს ნაირ ბიჭს ან ჩემნაირ გოგოს როგორ შემიყვარდა დემეტრესნაირი ბიჭი.
-მაპატიე დემეტრე არ შემიძლია დავარღვიე ნახევარსაათიანი დუმილი.
-რა? ამომხედა და ხმაჩახლეჩილმა მიპასუხა.
-არშემიძლია გიყურო და თავს დავაჯერო,რომ არ მიყვარხარ ველურო.
-დემეტრე გაშტერებული მიყურებდა დასკვნა ჯერ ვერ გამოეტანა არც იყო საჭირო გავექანე და რაც ძალა მქონდა კისერზე ოვეხვიე. ჩახუტებულები ვიდექით როცა მობილურმა დამირეკა.
-ნინი იქნება ჩავჩურჩულე დემეტრეს.
-ხოო დაგვაგვიანდა.
-ყველაფრის მიუხედავად ერთმანეთს მაინც არ ვუშვებდით ხელს.
-ჩემი პრინცესა მაკოცა შუბლზე და როგორც იქნა და როგორც იქნა მოვწყდით ერთმანეთს მანქანაში ჩავჯექით უკვე ღმე იყო.
-ჯანდაბა ნინის დაბადებისდღე.
-ვაი ნახევარი საათი დარჩა.
-რავქნათ დემე?
დემეტრეს გაეღიმა და გადმომხედა.
-რაგაცინებს?
-დემე?
-ხო რაიყო?
-პირველად დამიძახე დემე.
-კარგი ველურო სწრაფად გააჩერე მანქანა ტორტების მაღაზიასთან.
-კარგი ალქაჯო.
-არა უკეთესი იდეა მაქვს.
-რაიდეა?
-ნინის სვანეთში უნდოდა წასვლა იმდღეს რო ვთამაშობდით თქვა მაგის ოცნებაა სვანეთი ნამყოფიც არაა.
დემეტრე ჩაფიქრდა და ალმაცერად გადმომხედა.
-ნიკუშას ნომერი აკრიფე მითხრა და გაიცინა მე ნიკუშას დავურეკე, დემე კიდე სასტუმროს ამბებს არკვევდა თან გზას უყურებდა და პერიოდულად გადმომხედავდა და გაიცინებდა.
-ნიკუშ?
-ჰო გოგო სადხართ ჩეძინა ამას
-ძაან კარგი თუ ჩეძინა დამაძინებლის ყიდვა არმოგვიწევს.
-რამე მოწიეთ? მოვკლავ მაგას შენ რატო მოგაწევინა.
-ოო მისმინე ნინის ხო სვანეთსი წასვლა ძაან უნდოდა ხოდა მანქანით ჩავიყვანთ დღესვე და ხვალ იქ გაიღვიძებს.
-ნორმალურები არხარტ თქვენ ლევანის პანიკებიღა მაკლია ეხა.
-ოო მიდით რა.
-მე თანახმა ვარ, მაგრამ ლევანის სახით თ ვიმსჯელებ რომელიც წინ მიდგას და ისე მიბღვერს გეგონება მშიერი მგელი იყოს და მე თოთო ირემი არამგონია გავრისკო.
-დამალაპარაკე.
-ხო მარიამ.
ყველაფერი ჩმოვურაკრაკე და ზემოდან ათსი გთხოვ დავამატე.
-არა!
-გთხოვ რა.
-არა საშიშია ღმე გზაზე თნ როგაეღვიძოს შუაგზაშ მაგრად ტეხავს იქ რო მივულოცავთ.
-დემეტრემ სასტუმროზე უკვე მოაგვარა.
-გააუქმოს.
-შნ სვანი ხარ?
-არა ხევსური.
-გეტყობა.
დემე მიყურებდა „ტელეფონი მომეცი თორე გადაგაგდებ ფანჯრიდანო“ სახით და მეც გავუწოდე.
-ბიჭო რამდენს ახვეწნინებ მოკიდე ხელი და წამოიყვანე მაგრად გაუსწორდება.
-.........
-მიდი ეხა მალე უკვე სახლთნ ვართ.
-.........
-არაფერი არმოუვა ნუ იქცევი პენსიონერი ქმარივით რო გაიღვიძოს და როგაიგოს სვანეთში მიდიოდა და შენ არ გამოგვატანე მაგაზე უფრო დაიგრუზება.
-.........
-ხოდა მალე.
-.....
-გელოდებით. დემემ მობილური გათიშა და მომაწოდა.
-როგორ დაითანხმე?!
-ბავშვობიდან ერთდ ვიზრდები და მაგის სუსტი წერტილები ვიცი.
-ყოჩაღ..ყოჩარ ვთვი სარკაზმულად და დემეს შევხედე.
-იიი კაი გაჩე. გადმომხედა და თვზე ხელი სუსტად მკრა.
-მოდიან.
დავინახე ჩემი გოგო როგორ ყავდა აყვანილი ლევანის და აფორიაქებული მიყავდა მანქანისკენ.
-ლევანიმ შუქები აუნთო იმის ნიშნად რომ მზად იყვნენ მანქანებში განაწილებულები გავუყევით გზას უკვე მეძინებოდა სიდენიას მივეყუდე და ჩამეძინა ვიგრძენი როგრო მეხებოდა დემეტრეს ხელი თავზე და მისი დიდი ხელით ნაზად მეფერებოდა.
#დემეტრე.
-ისე საყვარლად ეძინა ვფიქრობდი გადავუხვევ და მოვიტაცებ მეთქი სასტუმროსთან გავაჩერე მარიამის კარი გავაღე და გადმოვიყვანე.
-რო გაიგოს ხელში აიყვანე მოგკლავს სიცილით მითხრა ალექსანდრე. იმდენი შენიი.
-აღარ მომკლავს.
-არარსებობს.
-არსებობს.
-არააა?!
-კიიი.
ნელნელა ხმას უწევდა და იცინოდა.
-არგამიღვიძო თორე მე მოგკლავ.
-ოჰოჰ რომეოო.
-ხელში რო არმეჭიროს თავს წაგაცლიდი.
-ოუ მე მაპატიე სიყვარულო.
-მოგკლავ ალექს.
გაიცინა და დათუნასთნ მივიდა გახარებული მაგრამ დათუნა გაშტერებული იყურებოდა სივრცეში უფროსწორად მე მეგონა რო სივრცეში.
-რაგჭირს შეჩ... დაიწყო ალქსმა, მაგრამ რო გაიხედა ხმა ჩუვარდა მეც გავიხედე და ორი ქერა გოგო დავინახე თავი სიცილით გავაქნიე და მარიამი სასტუმროში შევიყვანე. ლევანის ნინი დაეწვინა უკე მეც გვერდით მივუწვინე და ორივეს პლედი გადავაფარე რადგან უკვე საკმაოდ ციოდა.
ლევანი შემოვიდა და შემომხედა მეკი მარიამს ვუყურებდი და ვიღიმოდი.
-მაგარი გრძნობაა ხო? მითხრა ლევანიმ და ნინის შეხედა.
-ძალიან არც კივიცი როგორ ავღწერო.
-ჰო ხედავ და თითქოს ყველაფერი იცვლება.
-ზუსტად.
ხელი გადამხვია და ოთახიდან გავედით დერეფანში ალექსი, დათუნა და ის ორი გოგო დავინახე ერთმანეთზე გადახვეულები ნიკუშა კიდე კედელთნ ატუზული იდგა და სიბრალულის თვალებით იყურებოდა.
მის დანახვაზე მე და ლევანს სიცილი აგვიტდა.
-ბიჭო ამ მასხარებს რო შეუყვარდებათ ვინმე მე რატო ვერ მიყვარდება ჯადო მაქვს?
ვკვდებოდი სიცილით და ნიკუშას ვეხვეოდი.
-კაი წავალ მე ოთახში ამოიფხაკუნო და დერეფანს გაუყვა როცა ვიღც გოგო შეასკდა.
-ფრთხილად გოგონი.
-მ..მაპატიე გაწითლდა გოგო და ნიკუშას ახედა.
-აა არაუშავს გაწითლდა ნიკაც და კისერი მოიფხანა
-აჰა ბედიც გაეხსნა გადმომიჩურჩულა ლევანიმ სიცილი ავტეხე გავიხედე და მარიამი გამოვიდა გაბურძგნული თმით და გაწითლებული ლოყებით.
-ჩამოვედით? დაამთქნარა და მძინარე ხმით თქვა.
-ვაიმეე ჩემი პატარაა.
რასაყვარელი იყო ვერც ავღწერ მწვანე თვალებს მანათებდა მივირბინე ხელში ავიყვანე და მაგრად ჩავეხუტე.
-გავიჭყლიტე დემეტრე.
-ბოდიში საფეთქელზე ვაკოცე და დავსვი.
ტორტი ბიჭებს უყიდიათ ალექსი და დათუნა დავიხსენით და ყველა ერთდ მძინარე ნინის საწოლთა დავჯექით.
-რა ლამაზი დღეაა..............
#ნინი
მეძინა თალი გავახილე და ლევანი დავინახე ომელიც მიღიმოდა მეც გავუღიმე რაზეც გაეცინა სხვები მღეროდნენ ტორტით და ბუშტებით ხელში უცხო ადგილად ვიყავი.
-ვაიმეე მადლობაა ჩავაქრე სანთლები და ჩავეხუტე ყველას ბოლოს ლევანის ჯერიც მოვიდა მაგრად მოვეხვიე და მისი სურნელი შევიგრძენი.
-გილოცავ ჩემო პატარა.
-მადლობა.
ხელი თვალებზე ამაფარა.
-რასაკეთებ?
-ნახავ!
-ფარდები გადაწიეთ უთხრა ლევანიმ ბავშვებს.
თვალი გავახილე და დიდი მთბი დავინახე ღმერთო სვანეთი?
-ნინის და დემეს იდეა იყო. დააყოლა ლევანიმ და შემომხედა
-ვაიმეე როგორ მიყვარხართ....სვანეთში ვარ? ვინმემ გამაღვიძეთ.
ოვაციებში ვიყავი როცა ლევანიმ შემაწყვეტინა.
-ნინი საქმე მაქვს. ყველა გავჩერდით და ლევანის შევხედეთ.
-ყველანაირი ზედმეტი სიტყვის გარეშე მინდა გითხრა.....მე შენ მიყვარხარ.

P.S ბავშვებო თქვნი აქტიურობა მჭირდება მგონია რომ მხოლოდ ორი კაცისთის ვწერ სახლში ინტერნეტი არმაქვს ეს დღეებია და ბიბლიოთეკისკომპიუტერიან ვტვირთავ გთხოვთ დაალაიქეთ და იაქტიურეთ. რაც არმოგწონთ მითხარით და გავითვალისწინებ და ასევე როგორც წინა თვში გთხოვთ მითხარით თქვენი საყვარელი გოგოს სახელი პერსონაჟი უნდა ჩავსვა. მადლობა, რომ კითხულობთ