ვუყურებდი მომღიმარ ხომერიკს და ვგრძნბდი,როგორ მიდუღდებოდა სისხლი.ათასობით ქალიდან რაღა მაინც დ ამაინც ის.აქამდე მეგონა,რომ ძველი იარები მოვიშუშე და წინ წავიწიე,მაგრამ ასე არ ყოფილა.ვერასდროს დაივიწყებ იმ ტკივილს რაც გამოიარე.იმ ცრემლიან ღამეებს,დასველებულ ბალიშს და "წართმეულ ბედნიერებას".
"ქალბატონი' ნიკიტა ბლიაძე.ქალი,რომელიც არაფერზე იხევს უკან.შესაძლოა ეს დადებით თვისებათ ჩაითვალოს ადამიანში,მაგრამ არა მასში.მისთვის ადამიანი და ადამინობა ნულის დონეზეა.ანუ როგორც მიხვდიტ მხოლოდ დ ა მხოლოდ ფული აღელვებს.
-არ გაგვაცნობ შენს გოგოს? ბოლოსიტყვას ირონიულად გავუსვი ხაზი და მისაღებში შევედი
-რა თქმა უნდა,ეს ნიკიტა ბლიაძეა ჩემი ბიზნესპარტნიორის სვილი. საქართველოში ახლახანს ჩამოვიდა და მთხოვა მისთვის გიდობა გამეწია..ერთიანად ამოილაპარაკა დ ამომრიმარი სახე მიანათა ბორდელის პრინცესას.."ხო როგორ არა,დიდი ხანია არ ყოფილა აქ დ ადაავიწყდა თბილისი"
პასუხია რ გამიცია,ირონიულად ავხედ-დავხედე წყვილს და სამზარეულოსკენ ავიღე გეზი..ნიკუშა გაოცებული მიყურებდა,ვერ ხვდებოდა ასე რატომ ვიქცეოდი..ნინეც გამწარებუული შეჰყურებდა მოკლე კაბაში გამოწყობილ გოგოს,რომელიც ბორდელიდან წამოტრეულს უფრო გავდა..
-ხო რაიყოთ რას მომაჩერდიტ ყავას მოვამზადებ..ისევ არ გამომრჩენია ირონია და ნიკიტას თვალი ჩავუკარი.
"ნენე შემოდი" მბილურზე მივწერე და ყავისთვის ჩაიდანი დავადგი გაზზე.
-როგორ ხარ ნიც..უცებ ამომიდგა მხარში ცემი შოკოლადი.
-როგორ უნდა ვიყო..ისე მინდა ის კმაყოფილი სახე ჩამოვრეცხო,რომ ხელები მექავება უკვე. ღვარძლიანად ჩავილაპარაკე და ყავა გავანაწილე.
-ეხლა თაი მოთოკე და მერ ერაც გინდა ის ქენი..რაც მტავარია არ შეიმჩნიო რომ გაღელვებს ეგ ცირკის ბო*ი..ეხლა ავიღოთ ესეი და გავიდეთ..
მისაღებში გასულებს ამაზრზენი სიტუაცია დაგვხვდა..ქალბატონი დათას მუხლებზ ემოკალათებული,ტუჩებს უკოცნის თან შიგადაშიგ კისკისებს..ნიკა აივანზეა და ვიღაცას გაცხარებული ელაპარაკება..
"ეხლა გულიამერევა და ვიმედოვნებ პირდაპირ ნიკიტაზე..რამენაირად უნდა წავიდე აქედან.არშემიძლია ამ ბო*ის წინ ვიჯდე და თბილად ვიღიმო,ოოცა ერთი სულიმაქ საიქიოს როდის გავისტუმრებ".უ7ცებ ტელფონი ავიღე და ლანას მივწერე
-ლაან უნდა მიშველოთ..გოგოებს დაურეკე და ყველანი კაფეში მოდით|
-ხო მშვიდობაა?
-ნიკიტა გამოცნდა
-მოვდივართ.
ტელეფონი ჯიბეში ჩავაბრუნე და ფეხზე წამოვდექი.
-ნე მე გასასვლელი ვარ და წავალ გავემზადები კაი? თბილად გავუღიმე და თვალი ცვუკარი
-რა თქმა უნდა,მიდი..მანაც გამიღიმა და ყავა მოსვა..
-ჩვენზე მნიშვნელოვანი საქმე გაქ,რომ გვტოვებ და ვიღაცის სანახავად მიდიხარ?გაისმა ბოხი ხმა და მეც ნელა შეევტრიალდი,ირონიული ღიმილით..
-ბატონო დათა,ჯჯერ ერთი ტქვენ ჩემი ძმის ძმაკაცი ხართ და ვერანაირ ვალდებულებას ვხედავ თქვენთან მიმართებაში და მეორეც,მგონია რ დამიკონკრეტებია რა მიზეზით მივდივარ.ამიტომ დაოკდით და თქვენს საქმეს მიხედეთ.ჰაეროვანი კოცნა გავუგზავნე და ტანის ნაზი რხევით დავტოვე იქაურობა..
ოთახსი ფეთიანივით შევვარდი და კარადის წინა ვიტუზე.."ჰმმ რაჩავიცვა? მოდი რამე ისეთი ავარჩიოთ თან სექსუალური,თან პრაქტიკული,რომ იყოს."ვფიქრობდი და ტან სესაზლო ვარიანტებს განვიხილავდი.."ჯანდაბას იყოს ეს"..ბოლოს არც ისე პრაქტიკულ,მაგრამ საკმაოდ სეექსუალურ ლუქზე შევაჩერე არჩევანი.ნაცრისფერი მოკლე,ტანზე მომდგარი კაბა გადავიცვი.მუხლამდე ჩავი ბარხატის ჩექმა ამოვიცვი,რომელიც საშუალო,სქელ ქუსლზე იყო და არ გამიჭირდებოდა სიარული..თმა ცხენის კუდად ავიწიე და ახლა სახეს მივხედოოთ..ვინაიდან და რადგანაც მაკიაჟის მოყვარული არვარ,მხოლოდ ლაინერი გადავისვი ტვალზე და ღია კონტური გადავიტარე ისედაც სქელ ტუჩებზე.სუნამო დავისხი,ტელეფონი,ჩანთა და ქურთუკი და მზად ვარ..მანქანის გასაღების ასაღებად ისევ მისაღებში შევბრუნდი..დავინახე როგორ შემათვალიერა ხომერიკმა,მე კი ირონიულად ჩავირიმე და ნენე ს დავემშვიდობე..
-ნე დაგირეკავ ერთ საათში გკოცნიიი.გავიღიმე და უკანმოუხედავად გავვარდი სახლიდან..
კაფეში მისულს გოგოები იქ დამხვდნენ..
-რამოდხდა ეხლა მოყევი ყველაფერი..მომლოდინე მზერა მომაპყრო სოფიოომ და ნამცხვრის დაგემონება დაიწყო..მოკლედ მოვუყევი ყველაფერი და საზურგეს დაღლილი მივეყრდენი..
-მოიცა რა? ეგ ბო*ი მაინც არიშლის არა ტავისას.ეხლა რაღა უნდა..გაბრაზებულმა დაიწყო ლაპარაკი კატომ და სიგარეტს გაუკიდა.
-არვიცი რაუნდა კატუს მაგრამ ამჯერად,რომ ვერ გადამირჩება მაგდენს უნდა ხვდებოდეს წესიტ.წამოდით კლუბში წავიდეთ..ცოტა დავლიოთ..
-ლუკას დავურეკოთ და ანამარიასთან ერთად გამოვა ბარემ..გუშინ წინ ჩამოვიდნენ და ვერ მოვახერხეთ ნახვა..
-კაი ლან,შენ დაურეკე და ბართან შევხვდეთ...


2წლის წინ*
-ნიცა რატომღაც არ მომწონს ეს გოგო..ამოიწუწუნა კატომ
-კაი რა რას გისავებს წამოვიდეს..რითი უნდა სეგვაწუხოს..
-რა რითი გოგო სულ გამოსტერდი?ვერ ხედავ როგორ ეკურკურება გიორგის?ის შენი მექალთანე სეყვარებულიც რომ არეუბნება არაფერს?თვალები სად გაქ გამაგებინე! შემანჯღრია ნენემ და ოთახი დატოვა..არა ამას ვინ მოალბობს კლდეა სუფთა..ჩავილაპარაკე და ისევ გოგოებს მივუბრუნდი..
მეორე დრს ყველანი ყაზბეგში წავედით დასასვენებლად..ყველაფერი კარგათ მიდიოდა..ყველანი ყაზბეგის დასათვალიერებლად ვიყავით წასულები..გიორგი სახლში დარჩა თქვენ წადით და დაგეწევითო.
-გოგო მიდი სუათი გადამიღე რაა..დავუძახე ნენეს და ჯიბეზე მოვიტარე ხელი.
-აუუ ტელეფონი დამრჩა..დამელოდეთ და მოვალ კარგი? აქვეა ბარემ კოტეეჯი და 10წუთში აქვარ..
-რათ გინდა გოგო ტელეფონი აქ არ ამქ ჩემი?გამეკრიჭა ქალდანი
-გოგო დედაჩემმა როდარეკოს და არვუპასუხო ხოიცი რა ფსიხია დაიწყებს ლექციებს..წავალ და მოვალ მალე..კუნტრუშით მივედი სახლამდე..თავიდანუცნაური ხმები შემომესმა..კიბეზე ავედი და ახლა მკაფიოდ გავარჩიე კვნესის ხმ.."ხოო ვირაცდროს არ კარგავს" გავიღიმე და ოთახსი ვაპირებდი შევსლას რომ უცბათ გავშეშდი.."მოიცა მოიცა..სახლში გიო არ დარჩაა?ანუ რაგამოდის.რომ..იქ გიოა?"..გამწარებულმა შევხსენი კარი და ჰოოო..აი ცემდამი სიყვარულს რაკარგათ ამტკიცებს ვაჟბატონი..ნიკიტა ყავს მოქცეული მკლავებში და ახტუნავებს..
-მაალადეც..ტაშის კვრით შევედი ოთახში..
-ნი..ცაა ჩემი სახელი ამოიოხრა ნაწილ-ნაწილ
-ხო რაიყო გაგიკვირდა? ირონიულად გავიღიმე და ნიკიტას გავხედე,რომელიც სწერვულად მიმზერდა
-გოგონა ყველგან ბორდელი,რომ გელანდება იმიტომ გადადიხარ კაციდან კაცზე თუ ერთი ვერ გაკმაყოფილებს ისე ხა რ გაგიჟებული? გადავიხარხარე და გამწარებულ "ქალბატონს" ავხედ-დავხედე..
-ეგ მოღალატე დაიტოვე შენთვის მე არ მჭირდება..ეს ბეჭედი მგონი შენ გეკუთვნის..თითიდან გამოვიძრე ნიშნობის ბეჭედი და გახდილ ქალს სახესი ვესროლე. ფერი ფერსო თქვენზეა ნათქვამი..აბა ჩაოო..კოცნა გავუგზავნე და ოთახიდან ნელა გამოვედი..
ღმერთმა უწყის რად დამიჯდა იქ სიმშვიდის სენარჩუნება..ოთახიდან გამოვედი თუარა ბარგი შევკარი და თბილისში წამოვედი.აბა იქ რა გამაჩერებდა.ნენეს ავუხსნი ყელაფერი და მიკვირს როგორ გადარჩა გიორგი ამან რომ არ დამარხა ცოცხლად..

მას სემდეგ ორი წელი გავიდა,მაგრამ მაინც ვერ მოვიშუშე იარები..მიყვარდა,მთელი გულით მიყვარდა..ძლივს დავიბრუნე ის ხალისი და სილაღე და ეხლა კიდევ აქ გამომეცხადა..გიორგი ყოველდღე ცდილობდა შეიგებას..ხან ვარდებს მიტოვებდა კართან,ხანაც ტვითონ მხვდებოდა მანქანასთან აყუდებული..ყოვველდღე ჩხუბით მთავრდებოდა..ასე გრძელდებოდა ერთი წელი.ყველგან ის იყო.არშემეძლო სახლიდან გასვლა.ვიცოდი სადმე გადამეყრებოდა დ ადაიწყებოდა ტავის მართლებები და უაზრო ლექციები იმაზე,რომ უბრალოდ გაერთო და მას მაინც მე ვუყვარვარ.რომ საშინელი შეცდომა დაუშვა და ა.შ თუმცა ბოლოს რომ მიხვდა აღარაფერი გამოუვიდოდა ადგა და წავიდა.ხო ესე ადგა დაწავიდა ნიკიტასთან ერთად. "და თურმე ვუყვარდი" მწარედ ჩამეცინებოდა და ვცდილობდი უკუმეგდო საშინელი,დამზაფვრელი ფიქრები..

ნენე
ნიცას წავლიდან ერთ საათში წყვილმაც დატოვა სახლი..დათა ცდილობდა დაეფარა ბრაზი,მაგრამ მე რას გამომაპარებდა.ფაქტობრივად ძალით გაათრია ნიკიტა და ნაძალადევი რიმილით გისურვა მშვიდობიანი ღამე..
-ნიკუუუშ ადე ჩვენც გავიდეთ რაააა.დარწმუნებულივარ ნიცა გოგოებთანაა ბარში წაამოო..გვერძე მივუსკუპდი უფროს ავალიანს და ლოყაზე ვაკოცე.
-კაი ჰოო მიდი მემზადე და გავიდეთ...თბილად გამიღიმა და ჭიქები გაიტანა სამზარეულოში..
-ძმახარ რაააა..შევყვირე და ოთახისკენ გაივქეცი.
მოკლე ბორდოსფერი,კაბა და შავი მუხლამდე ჩექმები ჩავიცვი..თმა კოსად ავიკეცე დ აასევე ბორდოსფერი კონტურით შევიღეებე დიდი ტუჩები..ცისფერი თვალები ლაინერიტ უფრო გამოიკვეთა.."კაი გოგოვარრაა.."შევაქე საკუთარი ტავი და ოთახიდან გამოვკუსკუსდი..
-ნიკ წავედიიით..
-ჩემი სილამაზეე..დამატრიალა და შუბლზე ხმაურით მაკოცა..
-მიდი კარი დაკეტე და წავედით..
ბარში მისულს სასიამოვნო სიტუაცია დამხვდა..შვენი ლუკიტო ტავისი ცოლითურთ მობრძანებულიყოო.
-ვაააა ყიფშიძეების ოჯახს ვახლაავაარ..როგორ მოხდა მოწყდით ლოგინს? წარბების ტამაშიტ მივუახლოვდ მათ და გემრიელად ჩავკოცნე ძმობილი და რძალი.
-მე რას მეღადავები შე შინაბერა ხო ხედავ დარჩი გაუთხოვარი..ვალშიარ დამრჩა ბატონი ლუკა
-ლაპარაკს გირჩევნია ტეკილა შეუკვეთო ცეტვის რააა.გაბუსხულმა ვუტხარი და ანამარიას მოვეხვიე.
-მალე მამიდა გახდებ..ჩამჩურჩულა ყურში..
-რაააააა?უცბათ წამოვიყვირე და ყველამ გაოცებულმა შემომხედა..
-რაგაყვირებს გოგო არიცის ლუკამ ახლა მინდა რომ ვთქვა.. დამიცაცხანა და ლუკას თილი მზერით გახედა რომელიც უკვე მაგიდისკენმოდიოდა..
-კაიჰოოო გაბუტული დავჯექი..
-აი მამიკოც მოსულააა..ღიმილით თქვა ანამაროამ და ფეხზე წამოდგა
-ვინ მოსულა?ერთხმად წამოიძახა ყველამ
-მამიკო..რა გაგიკვირდათ ამდროს ლუკა იდგა გმაოშტერებული და ვერგაეგო რახდებოდა
-რა მამიკო ხოკარგათ ხარ ფერია..გაეცინა ყიფიანს
-კი მამიკო..ისევ თბილი ღიმილით შეხედა ბიჭს..
-ამას რამე მოაწევინეთ? ისევ გაოგნებული სახით იყურება ლუკა და ცოლის გვერდით ილავებს ადგილს
-ოოოო ორსულად ვარ..ამოიდუდღუნა ანამარიამ ჩუმად
-ა მეცარა ვთქვი რაჭირსთქო? გაიცინა და დალევას აპირებდა ჭიქა როდააბრუნა ადგილზე და ელვის სისწრაფით მოტრიალდა ცოლისკენ..
-დაიცა დაიცა რახარ?
-ორსულად ვარ..ისევ ხმადალა ამოილაპარაკა და ქვევიდან ახედა ქმარს.. აი აქდაიწყო თუ დაიწყოო..მთელი რამე ვსვამდიტ..ლუკა ჭკუაზე არიყო ისე გაუხარდა ახაი ამბავი..ყველა მაგრად გამოტვრა ანამარიას გარდა..მე ცოცხლებში აღარ ვეწერე,არადა ხვალ სამსახურშივარ წასასვლელი..
მოკლედ,ღამით 3საათზე დავიშალეთ..ნიკუშამ ტაქსი გამიძახა და როგორღაც გადაგვანაწილა..სახლში როგორც კი მივედით ეგევე დავიძინეთ..

-ვაიმე ტავიიიიი..ამოიზმუვლა ავალიანმა და "ბუძელნიკი" გაისროლა კედლის მიმართულებით..
-ნუ ზმუიხარ თუ ძმახარრაა..შეწუხებულმა ბალიში წავიფარე და ვეცადე ზილი გამეგრძელებინა
-ვაიმეე მაგვიანდება..აეგდე გოგო ცხრის ნახევარია..
-მაცადერაა...მოიცა ჰა? აუ სამსახური..როარ მიივიდე არ გამოდის..აუუუუუ..დავიწყე წუწუნი და ნელა წამოვიზლაზნე..
-დათა მომლავს რომ დავაგვიანო და სად მაქვს მაგის კაპრიზების მოსმენის თავი..თვალი ვერ მოვკარი ისე სწრაფად დარბოდა ნიცა და 10 წუთსი კარიც გაიჯახუნა..
მეც სასწრაფოდ წამოვხტი და გავემზადე..კარი დავკეტე და მანქნაში ცვხტი..ისე სწრაფად ვატარებდი 15 წუთსი ხომერიკების სასახლესთან ვიყავი უკვე..

"შემომიშვი..უბრალოდ შემომიშვი..იქნებ გახსოვარ..ან იქნებ საერთოდ არ იცოდი არაფერი..იქნებ..იქნებ ამდენი იქნებ. "

სასწრაფოდ შევედი სახლში და ლაზარეს ოთახისკენ ავიღე გეზი..როგორც ჩანს არავინააა სახლში..წამალი შევუყვანე და სამზარეულოში ჩავედი.იქაურობა მივალაგე და საჭმლის მომზადება დავიწყე..მუშაობაში დრო სწრაფად გავიდა და დარლილმა ისევ ლაზარეს ოთახისკენ მივაშურე..
-შუადღემშვიდობის ლაზი..არვიცი საიდან დავიწყო..იქნებ ვერ ხედავ,არ გესმის აქ რახდება..თუ ჩემ ხმა გესმის,ტუ გრძნობ რომ აქვარ..გამოყევი..ჩემს ხმას გამოყევი.გაიწიზე! დათას ნუ დატოვებ ასე.სეიძლება არგვანახებს დარდს,მაგრამ თვალები..ლაზი..თვალები ჰყიდიან.ღიმილითაც არ იღიმის.მუდამ სევდიანია.არგეცოდება?უბრალოდ გაიღვიძე და დაუბრუნე ცხოვრების ხალისი..მისთვის ტუარა იმგოგოსთვის დადექი ფეხზე ვის გამოც ასეთ დღეში ხარ.. სევდაჩამდგარი ხმით ვლაპრაკობდი და ხელზე ხელს ვუჭერდი..უცებ აპარატი აწრიპინდა და გაოგებულწამოვხტი ფეხზე..ლაზარე შენ რა ....შენ გრძნობ..აშკარად გრძნობ..გთხოვ არ დანებდე..ირძოლე გესმის?ახლა უკვე ვიცი რომ გემსის..გთხოვ იბრძოლე..

"სინათლე იზრდება..მისკენ მივრბივარ.მესმის როგორ მექაჩება ვიღაც თავისკენ..ხმას მივყვები და მთელი ძალით ვცდილობ,რომ რაიმე ნიშანიმ ივცე ნიშანი იმის,რომ ვბრძოლობ"..


ჰეეეი ჰეეი..როგორ ხართ? ესეც ახალი თავი.იმედია მოგეწონებათ..ველი კომენტარებს და შეფასებას..