ცხოვრებაში სულ მცირე ერთხელ მაინც დადგები ისეთ მნიშვნელოვანი არჩევანის წინაშე რომელიც აუცილებლად შეცვლის შენ ცხოვრებას.შეიძლება შეცვალოს შენი ცხოვრების მიზანი,დანიშნულება.შეიძება შენთვის საყვარელი საძულველად აქციოს ანდაც ნაცნობი უცნობად,მხიარული მოწყენილად შენ კი ამ ცვლილებას დააბრალებ არასწორ გადაწყვეტილებას,იმას,რომ ორიდან ერთ ერი არაწოxრად აირჩიე იფიქრებ სხვა რომ ამერჩია არ იქნებოდა ცვლილება,უფრო მარტივი იქნებოა მაგრამ კარგია კი ცხოვრება სირთულის გარეშე?სირულეები ხო გვაძლიერებს ,წაქცეულები ხომ უფრო მონდომებით ვაგრძელებთ წინსვლას სხვას რომ დავუმტკიცოთ ჩვენი პიროვნების სიმტიცე სიძლიერე,რომ ეთხელ დაღმასვლა არაფერს გვიშვება,არაფერს გვაკლებს პირიქით რომ ს სულიერად გვკვებავს.ყოველთვის ასეთი ვიყავი ,არასდროს გადამიშლია გული ნამდვილად არავისთვის განა ა შემეძლო? არ ვენდობოდი?არაა..მეშინოდა მეშინოა იმის რომ ვინმე გაიგებდა ჩემს სისუსტეს მეშინოდა რომ ვინმე გაიგებდა რომ მე მარტო ძაღლების და სიბნელის კი არა სიცოცხლის მეშინოდა მეშინოდა რომ ერთხელ წაქცეული ვეარ ავდგებოდი ვიღაცასთან გულგადაშლილს სახე მომეღრუბლებოდა და ტირილს დავიწყებდი,ის კი ვისაც მივენდობოდი თვალცრემლიანს მნახავდა შემდეგ კი ამას გამოიყენებდა და მტკივნეულ ადგილს შეეხებოდა ჰო ანუ ნდობაც მიჭირდა ხო?
დეს გავიღვიძე და აი ისიც გაზაფხუი თავისი სურნელით,ხალისით თითქოსდა სიცოცხლე შემოიტანაო მართალია ჯერ კიდევ ციოდა მაგრამ მზე ასხივებდა და თითოეული ფერი უფრო კაშკაშა ხდებოდა. უნივერსიტეტში წასასვლელად გავემზადე .სამედიცინოზე ვსწავლობ,ჩემი ოცნებაა თეთრი ხალათით პალატიდან პალატაში ვიარო და საკუთაი პაციენტები მოვინახულო,მამაჩემი ძალიან ბევრს შრომობდა რომ სწავლა განათლება მიმეღო ,არაფერი მაკლდა მაგრამ უთქმელადაც ვიცოდი ვისი დამსახურება იყო ეს.მამასი და ბებიასი რომლბიც დღეს და ღამეს ასწორებნენ ამისთვის.მოვემზადე და წავედი უნივერსიტეტში მართალია არავის ვენდობი მაგრამ ყველაზე ახლოს მყავს მიშვებული ნინი ჩემი ნინიკო თავიდან არ მომწონდა და ისეთივე დისტანციის დაჭერას ვაპირებდი როგორც ყველასთან მაგრამ ამ ცივ ელენეში რომელიც ჩემი ნიღაბი იყო ამოიცნო ის ელენე რომელსაც მხოლოდ ოჯახის წევრები იცნობდნენ . ვფიქრობ და ვხვდები ყველაზე ცუდია როცა ნდობა გიჭირს მარა ნინიკო? თითონ იყო ნდობა .უთქმელადაც ხვდება როცა მიჭირს. ახლაც ჩემ კოკროჭინა გოგოს ჩავეხუტე.უკან სანდრო მოყვებოდა ნინის ძმაა და ამავდროულად ჩემი ბევრჯერ მოუშორებია ჩემი თაყვანისმცემელები მოკლედ ბრატია რა და გავექანე მისკენ და ძაან მაგრა ჩავეხუტე.
-აბა როგორაა ჩემი იუბილარი ბიჭი და სანდროს ლოყაზე უჩქმიტე
-შენი იუბილარი გეპატიჟება დაბადების დღეზე და უარს არ იღებს ხო იცი
-ჯერ ჩემ მამიკუნას უნდა ვკითხო გავინაზე
-მაგას მე მოვაგვარებ
-მაშინ ნინიკო ლექციების მრე შოპინგი გველის ამაზე მე და ნინიმ ეშმაკურად ავანთეთ თვალები ეს იმას ნიშნავდა რომ სანდროს უნდა მივეყვანეთ სავაჭრო ცენტრში მოეცა საკრედიტო ბარათი დაგვლოდებოდა ან საყიდლების შემდეგ გამოევლო ისიც მიხვდა გადაატრიალა თვალები,ნინის კარტა გაუწოდა და მე შემომხედა შენთისაც აქედან გადაიხადე საფასურია იმისა დაბადების დღეს რო დამიმშვენებ ორივეს გაგვეცინა . ლექციები დამთავრდა მე და ნინიმ ვიშოპინგეთ სანდროს ააჩუქარი ვუყიდე მერე საონში წავედით და ჩავიცვით
დროც მოვიდა და სანდრომ მოგვაკითხა
-კიდე კაი ყველა ჩემი ძმაკაცი იქნება თორე ისეთიი ლამაზები ხართ ვიღაცის ცემა უეჭვეი მომიწევდა ჩვენ ავკისკისდით
მისულები არ ვიყავით მე ცეკვა დავიწყე ყელა დამცინოდა ასეთი გიჟი როგორ ხარო რა თქმა უნდა ყველა მის ძმაკაცს ვიცნობდი და სულ ყველას ვეცეკვე მეგონა ყველას მაა უკვე ბოლოს ძაან დაღილი სანდროს მაგიდასთან მივედი და ვიაც უცხო ვნახე ,ასე არასდროს ავღვრთოვანებულვარ ბიჭით ღმერთო რა სიმპატიურიააა
-სააან მე მგონი მაინც მოგიწევს ვიღაცის ცემაა და გავიცინე
-არაა ეს ისააა სულ რო ველაპარაკები საფრანგეთში რო იყო არ იცნობ მარა გაიცანი ეს თორნიკეა.ის თორნიკე რომელიც ჩემთვის ისეთივეა როგორიც შენთვის ნინი
-სასიამოვნოა ელენე გავუცინე მარა რამდენად სიმპატიურიცააა იმის ერთი მეათდი კარგი ხასიათიც რო გაემეტებინა ღმერთს ამ ბიჭისთვის უნაკლო იქნებოდა ხელზე არც დაუხედია ჩვეულებრივად დამაიგნორა და ცი უხეში ხმით თქვა -ჩემთვისაც
-ცუდად დავიწყეთ
-რამე თქვი? მკითხა თორნიკემ
-არააა არაფერი
-ჯერ კარგად არ გიცნობს არ იცნობს შიგნით მყოფ თბილ ელენეს თქვა სანდრომ და საცეკვაოდ გამიწვია მეც წავყევი და ვცეკვავდით.მოკლედ დაბადების დღემ კარგად ჩაიარა უფრო კარგ იქნებოა ის უჟმური რომ არა მარა მაინც კაი იყო.