- აუ ბავშვებო მდინარეში წავიდეთ რაა-დაიწყო წუწუნი ტასომ, როცა ყველა ისევ მისაღებში შევიკრიბეთ.
- აუ ხო რაა-აყვა ბაბიც.
- ბარბარე დაგავიწყდა თუ წყლის აღარ გეშინია?- ეჭვით გადავხედე ბაბის.
-არ დამვიწყებია უბრალოდ მომინდა- დაიმანჭა უცებ.
- კარგით ხო წავიდეთ ყველა გადით მოემზადეთ-ტაში შემოკრა იკამ.
-ურაა-წამოვიყვირეთ და ოთახებში გავვარდით.
ნახევარ საათში ყველა მომზადებული მისაღებში იყვნენ და წასასვლელად ემზადებოდნენ. გოგონებიც და ბიჭებიც შორტებში გამოწყობილიყვნენ. თხუთმეტ წუთში კი მდინარეს მიუახლოვდნენ სადაც ახლახგაზრდებს უკვე მოეყარათ თავი და ერთობოდნენ.
- მეჩენება თუ ეს ნენსია? - გაოცებულმა გადაულაპარაკა ლექსომ ლაშას.
- არა არ გეჩვენება აშკარად ეგაა- უთხრა და მაღალ, გამხდარ გოგონას გადახედა, რომელსაც თავისი ქერა თმა კარედ შეეჭრა და შავ თვალებს აქეთ- იქით აცეცებდა.
-ნენსიი- წამოიყვირა უცებ ლექსომ და გოგონასკენ გაიქცა. ეს საქციელი ბავშვებს არ გამოჰპარვიათ მათ შორის არც ესმას და უსიამოვნოდ გასცრა.
- მოიცა მეჩვენები თუ შენ ხარ, არა არ მეჩვენები- უთხრა და გადაეხვია თან მის გარშემო შეკრებილ ახალგაზრდებს მოავლო თვალი და ესმას გამჭოლი მზერაც დააფიქსირა.-ის გოგო ისე მიყურებს, როგორც მგელი კრავს, მშიერიაა?- უჩურჩულა ლექსოსო.
- ვიზე ამბობ? - გაიოცა ლექსომაც.
- აი ქერა ცისფერთვალება გოგოზე.
-აა ეგ ალქაჯი, ვერ მიტაანს ალბათ ეწყინა ასე გახარებული, რომ მნახა- ამოიდუდღუნა ბიჭმა.
-რაღაც მეეჭვება ვერ გიტანდეს მგონი უფრო ეჭვიანობს- ჩაეცინა ნენსის.
-შეყვარებული ყავს.
-მასთან ერთად გინახავს? რატომღაც მეეჭვება.
- მოდი დავაკვირდეთ მის რეაქციებს, ჩემი შეყვარებულის როლზე დაგამტკიცე- გადაიხარხარა ლექსომ.
- კარგი სიხარულოო- უთხრა და სიცილით ლოყაზე დააკვდა, რამაც ესმას დაბღვერილი სახის მიღება გამოიწვია.
-ნენსი გოგოოო რამდენი ხანია არ მინახიხარ სად დაიკარგე ერთი აღარც მკადრულობ რაა-ვითომ ეწყინა ლაშას.
- კარგი რა ლაშუკი ხომ იცი მეპატიება- გაეცინა ნენსის.
-ბავშვებო გაიცანით ნენსი ჩემი შეყვარებული, სხვა დროს ვერ მოვახერხე თქვენთვის გამეცნო ახლახანს ჩამოვიდა საზღვარგარეთიდან.- თქვა და ნენსის ხელი გადახვია. ბავშვენი გაოცებულეი უყურებდნენ წყვილს, ესმამ პირი დააღო და მოკუმვას ვეღარ ახერხებდა.
ლექსომ ბიჭებს გოგონებისგან უჩუმრად თვალი ჩაუკრა, რაც მიანიშნებდა რომ იტყუებოდა და თამაშში აჰყოლოდნენ.
-პრივეტ ნენსი როგორ ხარ? რამდენი ხანია არ მინახიხარ-გადაეხვია ალე.
-გამარჯობა ნენსი დიდი ხანია შენი გაცნობა მინდა ლექსო სულ შენზე საუბრობდა მე ალექსი ვარ- ხელი გაუწოდა ალექსმაც.
-გამარჯობაა მეც ხშირად მიყვებოდა ლექსო შენზე- გაუღიმა გიგომ.
-მე ლიზი ვარ ლექსოს მდივანი-ხელი გაუწოდა ლიზიმ.
- და მეგობარიც- გაუღიმა ლექსომ. ნენსიმაც გულთბილი ღიმილით ჩამოართვა ხელი.
- მე ბარბარე ვარ, შეგიძლია ბაბი დამიძახო, სასიამოვნოა შენი გაცნობა-გაუღიმა ბარბარემ.
- ჩემთვისაც.
- მე კესო ვარ, შეგიძლია კესო დამიძახო-გაეკრიჭა კესო.
- სასიამოვნოა-გაუცინა ნენსიმ.
- ესმა- ამოიდუდღუნა ესმამ და ხელი გაუწოდა.
- ნენსი- თბილად გაუღიმა გოგონამ. ესმას ძალიან უნდოდა გაბრაზებულიყო მაგრამ იმხელა სითბო მოდიოდა მისგან ძალაუნებურად გაეღიმა.
- აბა რას ვშვებით გავგრილდეთ-გაიღიმა ნენსიმ და ბავშვებს მდინარისკენ გაუძღვა .ესმაც მათ გაჰყვა წყალში ჩასვლას აპირებდა როცა ბაბიმ დაუძახა ლუკა გირეკავსო და ისიც უცებ მივარდა ტელეფონს.
- გრძნობ როცა დახმარება მჭირდება?-გაეღიმა ესმას.
- აქამდე არ იცოდი? მეწყინება იცოდე- გაიბუსა ლუკა.
-კარგი ხო არ გინდა. მითხარი აბა რატომ დამირეკე?
- სად დამეკარგე რამდენი ხანია არ მინახიხარ ვიფიქრე გავალთ სადმეთქო- გახალისდა უცებ.
-მე სვანეთში ვარ ლუკიტო.
- რაა ვინ აგიხდინა ოცნებაა-გაეცინა ისევ.
- ერთმა ხისთავიანმა აარ იცნობ. ისე არ გინდა ჩამოხვიდე თანაც ვთქვი რომ ჩემი შეყვარებული ხარ ასერომ მჭირდები- დაიმანჭა ესმა.
- ახლა ვინღა გადაგრკიდა- ამოიოხრა ლუკამ.
- არა ამჯერად არავინ უბრალოდ ერთი იდიოტი მიშლიდა ნერვებს და სხვა გზა არ მქონდა, ხომ ჩამოხვალ?- მუდარა შეერია ხმაში.
- კარგი ხო ისევ მე თუ გიშველი.- გაეცინა ლუკას- თანაც სვანეთს მოვინახოლებ.
- მიყვარხარრ, ჯიგარი ვინმე ხარ ხოიცი შენ- გაიკრიჭა ესმა,თითქოს დაინახავდა.
-კაი მიდი გკოცნი საღამოს გესტუმრები.
- მეც გკოცნი და გელოდები.- გაუთიშა ესმამ და ბავშვებს შეუერთდა.
- ბარბი ფრთხილად არ დაიხრჩო ეგრე ღრმადაც ნუ შეხვალ წყალში-გაუძახა მოცურავე ალექსმა ბაბის, რომელიც ნაპირთან იჯდა და წყალში ფეხებს ათამაშებდა.
-ასე ძალიანაც ნუ დარობ ჩემზე ნაოჭები გაგიჩნდება.-გადასძახა ბაბიმ და თავისი საქმოანობა განაგრძო.- სამაგიეროდ ყვირილის დროს ეჭიმებათ სახეო ასე გავიგე გინდა ვცადოთ? -იკითხა ალემ და თანდათან ნაპირს უახლოვდებოდა.
-არც კი გაიფიქრო გესმისს- შეკივლა ბაბიმ და წამოდგომა დააპირა. ალემ დრო იხელთა და ბაბის ხელი წაავლო.
-უფც გამეფიქრა- გაეკრიჭა და წყალში ღრმად შესვლა განაგრძო.
-არ გაბედო, არა გთხოვ,ოღონდ წყალში არა, გეხვეწებიი-არემარეს აყრუებდა მისი კივილი.-გთხოვ რა რასაც გინდ აიმას გავაკეთებ ოღონდ ნაპირთან გავიდეთ გთხოვ- ამოიკნავლა ძალაგამოცლილმა.
- კარგი ხო რა მშიშარა ხარ.- გატყდა უცებ მიბუზული ბაბის დანახვისას.
- ძლივს. ახლა იკადრე და გამიყვანე ნაპირზე- დაუბღვირა ბაბიმ.
-ოჰ დავბრუნდით?-ალმაცერად გადახედა ალექსმაც.
- არსად წავსულვარ ველურო, დამაბრუნე ნაპირზე ჩქარა და ასე ნუ მეტმასნები ცხელა- შეუბღვირა ისევ.
- რა ცხელა ყინულივით წყალია- გაოცდა ალე.
- ალბათ შენ გაქვს სიცხე, მე რავიცი დამაბრუნე დროზე და ნუ მეტმასნები წურბელასავით.-არ დაუთმო ბაბიმ.
-შენ მითხარი სურვილს შეგისრულებო-შეახსენა თავისივე ნათქვამი ბაბის.
-გადავიფოქრე. გამიყვანრ მიდი.
- სანამ არ მაკოცებ არ გაგიყან- ცალყბად გაიცინა ალემ.
- რააა-გაოცდა ბაბი და ხელი უჯიკა,ალე ამ ქცევას არ მოელოდა და ხელი გაეშვა. ბაბიმ მერეღა გააცნობიერა რა გააკეთა უკვე ჩაძირვა და ავტომატურად ხელების ქნევა რომ დაიწყო. ალეც მალევე მოეგო გონს და ბაბი ზევით ამოიყვანა.
-ბაბი როგორ ხარ,ხომ კარგად ხარ, ამოიღე გოგო ხმა ნუ გადამრევ-ხმას ვერ იმორჩილებდა ალექსი.
- შენ სულ გაგიჟდი? შე შე იდიოტო შე კრეტინო, დაუნი ხარ ამხელა კაცი, სად გაქვს ტვინი იდიოტო.-კივილი დაიწყო მაშინვე.
-ეგ ორჯერ გაიმეორე- გაეკრიჭა ვითომც არაფერიო.
- ახლავეს გამოყვანე ნეპირზე და თავიდან მომწყდი შენ კრეტინების ხელმწიფევ- შეკივლა ბაბიმ.
- ოო ხელმწიფობა კარგიააა, აა კრეტინების, ო ეგ უკვე ცუდია- თავისთვის ბურტყუნებდა ალექსი და ბაბის ნაპირისკენ მიაპოწიალებდა.
-დებილი- გაიღრინა ბაბიმ და მაპირზე ჩამოჯდა.
საღმოს როცა უკვე ცოტა აცივდა და მზეც იმდენ სითბოს აღარ გამოსცემდა მიხვდნენ, რომ აღარ იყო ბანაობის დრო და სახლისკენ გაემართნენ.
- ნენსი წამიდი ჩვენთან რა გაერთობი თან-გაეკრიჭა ლექსო და გოგოს ხელი გადახვია.
- კარგი აზრია ისე, მაგრამ სახლში შენ გამაცილებ -გადახედა და თვალი ჩაუკრა ლექსოს.
- აბა რას ვიზამ ჩემო სიცოცხლე.-გარკრიჭა ლექსო და ლოყაზე უჩქმიტა.
- ოჰჰ ამდენი სიყვარული ალერგიას მაძლევს-ამოიგმიმა ესმამ და წინ წავიდა.
როცა ეზოში შევიდნენ თვალში მაშივე მოხვდათ უცხო მანქანა, რომელიც ეზოში ეყენა. ჭიშკრის ხმაზე კი სახლიდან მაღალი სილუეტი გამოვიდა.
-ლუკააა-წამოიყვირა ესმამ და ბიჭისკენ გაიქცა, ლუკამაც არ დააყოვნა და ესმას გადაეხვია.
- მომენატრე-ამოიბუზღუნა ესმალ და უფრო მიეკრო.
- მეც ჩემო ლამაზო უთხრა და უფრო მჭიდროდ მოხვია ხელი თან ცხვირი მის თმებში ჩარგო-ის მაღალი ცისფერთვალება ბიჭია იდიოტიო რომ ამბობდი?- კითხა თავაუღებლად.
- ხო საიდან მიხვდი- უჩირჩულა ესმამ.
- ისე მიყურებს როგორც შენ შოკოლადს, ჩემი შემუსვრა უნდა- ამოიფხუკუნა ლუკამ.
-ოჰ კაი რა ვერ მიტანს და ალბათ არ მოეწონა ასე რომ გამიხარდა შენი ჩამოსვლა.- ამოიდუდღუნა მან.
-ხოო მე კი მგონია რომ მოწონხარ და ეჭვიანობს- ჩაფიქრდა ლუკა.
-შეყვარებული ყავს,მის გვერდით რომ მაღალი ქერა გოგო დგას ეგაა- ბრაზით თქვა ესმამ.
- ხოო არადა ეგ გოგო ისე მიყურებს მეგონა ვევასე -გაიკრიჭა ლუკა და ესმას მოცილდა.
- გამარჯობა გოგონები არ მოგენატრეთ?-ხელები გაშალა ლუკამ და ბაბის და კესოს გადახედა. გოგონებიც აღარ გაჩერებულან და მაშინვე გადაეხვივნენ.
- ლუკკ მოგვენატრე ჩვენცც.
-ხო როგორ არა მაგიტო არ მნახულობთ ყოველ დღე- ვითომ გაბრაზდა ლიკა.
- ზუსტადაც ყოველ დღე რომ გნახოთ მერე ვეღარ მოგვენატრები- გადაიკისკისა კესომ.
- მაიმუნო- დაუბღვირა ლუკამ დ აახლა ბიჭებს გადახედა.
-გამარჯობა მე ლუკა ვარ ესმას შეყავრებული- ხელი გაუწოდა ალექსს.
- გამარჯობა მე კესოს ძმა- ხელი ჩამოართვა ალექსმაც.
- ამ შენ ის არ ხარ საზღვარ გარეთ რომ სწავლობდი? მე გოგონების კლასელი ვარ კესო და გოგონები შენზე ხშირად მესაუბრებოდნენ.
- სასიამოვნოა-გაეღიმა ლექსოს.
-მე ბაბის და ესმას მეზობელი ვარ. კაფედან გემახსოვრები მგონი შენც იყავი არა მაშინ?- გაეცინ იკას და კესოს გადახედა.
-კი მახსოვხაე მიხარია რომ გაგიცანი, აღიარე მაგრად გაგიჩალიჩა-გადიახარხარა ლუკამ.
-გეთანხმები გამიქცია გოგო არადა რა ნაშა იყოო-დანანებით ამოთქვა იკამ.
- ოჰ ჩაგიგდე ერთი დღე,დიდი ამბავი საწოლი მაინც დაისვენებდა ერთი დღით- ჩაიცინა კესომ.
- იმედები უნდა გაგიცრუო, ეგ კი გამოქციე მაგრამ უკეთესი ვიპოვე- ალმაცერად გადახედა იკამ და კესოს სახეს დააკვირდა რომელიც მაშინვე დაიჭყანა.-მე ლაშა ვარ ამათი ძმაკაცი გოგონები ახალი გაცნობილი მყავს მაგრამ უკვე ვიცი ვის რა შეუძლია, ბოდიში მაგრამ საღოლ ძმაო მაგარი გაძლება გაქვს ამ გიჟს რომ უძლებ- გაიცინა ლაშას.
- რა ვქნათ სიყვარული ბრმააო-გაეცინა ლუკასაც და ესმა გვერდიდან აიხუტა.
-ლექსო-დაძარღვული ხელი გაუწოდა ლექსომ.
- ლუკა.- მოლკედ უპასუხა მანაც.
- გამარჯობაა მე ნენსი ვარ ლექსოს შეყვარებული-უთხრა და თვალი ჩაუკრა ანშნა მიგიხვდიო. რამაც ლუკას ჩაცინება გამოიწვია.
-სასიამოვნოა მე ლუკა ესმას შეყვარებული-მანაც ჩაუკრა თვალი.
-მე ლიზი,სასიამოვნოა-ხელი გაუწოდა ლიზიმაც.
-ჩემთვისაც-გაუღიმა ლუკამ და ესმა უკეთ აიკრა ტანზე.
-კარგით შევიდეთ სახლში თამრო ბებო რამეს გაგვიკეთებდა.სიჩუმე დაარღვია იკამ.
- ლუ- შენ სად იძინებბ?- კითხა სახლში შესულმა ესმამ.
- შენთან. რა არ მიმიღებ? - ვითომ იწყინა ლუკამ.
-კი როგორ არა მაგრამ ჩემთან ლიზის ძინავს.
- არაუშავს ლიზი ჩვენთანაც კარგად მოთავსდება,არა ლიზიი?- საუბარში ჩაერია ბაბი და ლიზის თვალი ჩაუკრა.
-კი რატომაც არა.
-კარგი ამშინ გადაწყვეტილია.
-კარგი.- გადაეხვია ესმა.
-აბა ბოვშებო მოით, იმედია მოგეწონებათ. ეს ლამაზი გოგო ვინაა ბებია?-კითხა ქალმა ლექსოს.
- ნენსია ბებო ჩემი შეყვარებული,- უთხრა ლექსომ და სვანურად დაამატა- მართლა კიარა უბრალოდ ესმას ვაეჭვიანებო.-გაუცინა ბიჭმა.
-რა საყვარელი გოგოა ბებო თბილად მიიღო ლამრომ.
- მადლობა- მოთბა ნენსიც.
-წამოდით ახლა ჭამეთ მთელი დღეა აქეათ იქეთ დადიხართ სახლში არ ჩერდებით და როცხა მოხვალთ ჭამეთ მაინც.
-კარგი ბებო მოგვშივდა მაინც-გაეკრიჭა ესმა.
-აბა ჰე ჩქარა.- ყველას მაგიდისკენ უჯიკა. ვახშმობის მერე ყველა მისაღებში ჩამოჯდა.
- აბა ხვალ რას ვაკეთებთ?-იკითხა ლაშამ.
- აუ მე მაქვს ერთი იდეა.- წამოიძახა ესმამ.
-განგვანათლე- შეუბღვირა ლექსომ.
- რამდენიმე დღიან ლაშქრობაში წასვლაზე რას იტყვით?-იმტერესით გადაავლო თვალი ბავშვებს.
- ნამდვილად კარგი აზრია. თანაც კარვებიც წამოღებული გვაქვს.-ტაში შემოკრა ბაბიმ.
-ნენსი ხომ წამოხვალ? - ხელი გადახვია ლექსომ.
- თუ მიმიღებთ-გაიკრიჭა ნენსი.
- აბა რას ვიზამთ-თავზე აკოცა ლექსომ.
ცოტახანს ჰაერზე გავალ რა- ახედა ნენსიმ ლექსოს.
- გამოგყვე?- მზრუნველი სახით გადახედა ლექსომ.
- არა იყოს- უთხრა და გარეთ გავიდა.
ცოტა ხანში ლუკაც წამოდგა და გარეთ გავიიდა.
- სუფთა ჰაერზე გამოდი?- იკითხა ლუკამ როცა ნენსის მოუახლოვდა.
- როგორც ხედავ- არც კი მოუხედავს ისე უპასუხა ნენსიმ.
- ასე უცებ მოგბეზრდა მსახიობობა?-გაეცინა ლუკას.
- კიარ მომბეზრდა სულელებივით იქცევიან ერთმანეთი უყვართ და ყველანაირად ცდილობენ დამალონ არადა ამ დროს ამჟღავნებენ ზუსტად- ამოიოხრა ნენსიმ.
-გეთანხმები მაგრამ ეს მათი გადასაწყვეტია ასერომ უნდა გავაგრძელოთ.
-გეთანხმები. იმედია თავადაც მიხვდებიან.