1 ნაწილი (მარი)

დილის რვა საათია. ქინძმარაულის ქუჩას ტოვებს "ის" მანქანა.
-ნიკას დაურეკე ჩამოვიდნენ-ამბობს გოგონა და ღვედს იკრავს. "ის" მანქანა მოსკოვის პროსპეკტზე ჩერდება
-აუ, ეს სად ჩავდო მარიამ?!-კითხულობს ნიკა და თვალებს აცეცებს.
-აუ რა "ლეღვი"სასტავი ხართ-ვამბობ მე.
ყველანი მანქანაში ვთავსდებით. ქეთის უკვე მოესწრო სელფის გადაღება და სოციალური ქსელისთვის ცჰუქება წარწერიტ "კარგად თბილისო"
-გორში ვჩერდებით მშია თან "სმარტი"გამოვიტანოთ-ვამბობ მე და სიმღერას ვუწევ
-დონატების ყიდვა არც კი იფიქროთ!-ქეთის ხმა მესმის და ისტერიულ სიცილი მივარდება. ვენდიშ გიორგი და ნიკა გავუშვით რაღაცეების მოსატანად
-მაი,მზა საჭმელები ცოტა ავიღოთ ისეთები რასაც ვერ გავაკეთებთ-კალათას ექაჩება ქეთი
-ლუდს ავიღებ მე-მაცივრისკენ მივდივარ და ძალიან ნაცნობ სახეს ვეჯახები
-სალომეე?! როგორ ხარ/ აქ საიდან?-ვეკითხები და თან ვიღიმი
-არამიშავს საით?
-ბავშვები მივდივართ-შენ საით?-მის კალათას გადავხედე
-ამმ აბაშაში
-კარგია, კარგად-დავემშვიდობე
-იცი ვინ ვნახე?-ვეკითხები ახალ დაბრუნებულ ქეთის
-ვიინ??
-სალომე კურტანიძე-გადავიხარხარე
ვენდის პარკებით მოვიდნენ ბიჭები
-იცი რამდენი რაღაც ვიყიდეთ?
-წინ მე ვჯდები-ამბობს ნიკა და გიორგის ასწრებს გზაში სასიამოვნო სიმღერა ირთვება, ჩვენ ვენდის პარკები დავიპყარით.
-ვეღარ ვსუნთქავ!
-ნაგავი აქ ჩაყარეთ-ისევ ქეთის ხმაა