რათქმაუნდა ყველას არ გეცოდინებათ ჩემი მოთხრობა მე ,,უშენოთ'' მაგრამ ზოგიერთმა ხომ იცით მე გადავწყვიტე მოთხრობისათვის სათაური შემეცვალა და ახალი სათაური იქნება მე მოვკალი ჩემი ანგელოზი
დიდად არც მე არ მომწონდა მოთხრობის პირველი სათაური და არც მკითხველებს არ მოეწონათ მე ვითვალისწინებ მათ შენიშვნებს და ეს გადაწყვეტილებაც ამიტომ მივიღე დიდი მათლობა თქვენ მკითხველებს რომ მაძლევთ შენიშვნებს ჩემთვის ეს პატივია რომ ვისწავლო თქვენგან თქვენ ხომ უფრო გამოცდილები ხართ ამ სფეროში მე კი ახალი ვარ და თქვენგან ვსწავლობ! იმედი მაქვს ახალი სათაური მოგეწონებათ. მოთხრობა იგივეა მხოლოდ სათაური აქვს შეცვლილი
*------*--------*-------*-------*--------*--------*-----*-----*
-დედა ადრეულ ასაკში გარდამეცვალა,
-ჩემთვის, ძალიან ძნელი იყო მის გარეშე ცხოვრება!
-რადგან, ბავშვობიდან ძალიან ვიყავი დედაზე მიკედლებული,
ამიტომ მის საფლავზე ხშირად დავდიოდი.
-დედასთან ჩემი ყოველი ვიზიტის, დროს მუდამ თვალცრემლიან უცნაურ ახალგაზრდას ვხედავდი.
ახალგაზრდა სიმპატიური მამაკაცი რომელიც დაახლოებით 26 - 27 წლის იქნებოდა,
-იგი მუდამ ერთ საფლავთან იჯდა -
-მის სახეზე მუდამ სინანული და სასუწარკვეთილება აღბეჭდილიყო,
-ყოველთვის როდესაც მას ვხედავდი, რაღაც უცნაური ინტერესი მიპყრობდა, ვხვდებოდი, რომ რაღაც აწუხებდა,
რაღაც ტანჯავდა,
ამიტომ ჩემი ცნობის მოყარე ხასიათი არ მასვენებდა, მინდოდა გამეგო, მისი სევდის მიზეზი
მინდოდა, ჩემთვის გული გადაეშალა, ყოველთვის მიყვარდა, როდესაც ვინმე დარდს მიზიარებდა და მეც შეძლებისდაგვარად ვანუგეშებდი ალბად იმიტომ რომ პროფესიით ფსიქოლოგი ვარ და ადვილად ვხვდები, ადამიანის გასაჭირს,
სწორედ ამიტომ საშინელმა სურვილმა შემიპყრო, დავხმარებოდი ამ ადამიანს! რომლის სევდაც ჩემზეც ახერხებდა მოეხდინა გავლენა!
-ამიტომ გამბედაობა მოვიკრიბე ღრმად ჩავისუნთქე, ეტყობოდა, რომ რთული პაციენტი იქნებოდა. ამიტომ სიფრთხილე მმართებდა, და მასთან მივედი,
- ახლა უკვე სხვა ადგილას გადაენაცვლა სკამზე ჩამომჯდარიყო, და სივრცეს ინტერესით გასცქეროდა, თითქოს აქ არ იყო თითქოს გარშემო რაც ხდებოდა არ აინტერესებდა, ვფიქრობ ვერც ამჩევდა მის წინ რომ ჩამოვმდგარიყავი.
-უკაცრავად ამოვიდგი, ენა და და აკანკალებული ხელი მხარზე ოდნავ მივკარი,
-ნელი მოძრაობით ამოსწია, თავი ზემოთ თითქოს უმძიმესი ტვირთი აწვა კისერზე.
-გისმენთ
მოკლე პასუხი დამიბრუნდა, და ზღვისფერი თვალები მომაშტერა,
ვერ წარმოიდგენთ მის ერთი შეხედვით უნაკლო ზღვისფერ თვალებში რამხელა სევდის და ტკივილის ამოკითხვა, შევძელი,
-უკაცრავად შეიძლება ვისაუბროთ?
ვუთხარი დაბნეულმა
გაკვირვებულს თითქოს ჩაეღიმა ზღვისფერი თვალები გააფართოვა,
და პასუხი დამიბრუნა:
-მაგრამ რა თემაზე უნდა მესაუბროთ მე?
-მინდა გავიგო თქვენი სევდის მიზეზზე თუ რათქმაუნდა თანახმა ხართ და გამიხსნით, გულს.
-რათქმაუნდა თქვენ თუ სურვილი---გაქვთ ჩემთან სსაუბრის, მოხარული ვარ!
-სურვილი რომ არ მქონოდა თქვენთან საუბრის არც ინიციატივას გამოვიჩენდი რომ დავინტერესებულიყავი თქვენით!
-უბრალოდ თქვენმა პიროვნებამ ჩემში დიდი ინტერესი გამოიწვია! ვუთხარი მომღიმარი სახით.
გაკვირვებული მიყურებდა და თითქოს იხსნებოდა თითქოს ესიამუვნა რომ მასთან საუბარი მოვისურვე თითქოს ამდენ დარდს ვეღარ იტევდა და უნდოდა ვინმესთვის გაეზიარებინა
- მართლა? დაგაინტერესდით? მაინც რამ დაგაინტერესათ? ალბათ იფიქრეთ რა საცოდავად გამოიყურებაო არა? მკითხა და ინტერესით სავსე თვალები მომაშტერა ამ დროს მის თვალებში გაკვირვება და ბრაზი ერთდროულად იკითხებოდა მე მივხვდი რომ მას ყურადღებას არავინ აქცევდა და ულატივცემულოდ ექცეოდნენ ალბათ მისთვის უცხო იყო უბრალო გამვლელის ყურადღება და მასთან თავაზიანი ლაპარაკი ამიტომ გაუკვირდა ჩემი საქციელი
ამას როგორ ამბობთ? ვუთხარი ბრაზმორეულმა
-მე თქვენს თვალებში უდიდეს სევდას და ტკივილს ვხედავ მინდა რომ დაგეხმაროთ ამ ტკივილის დაძლევაში იქნებ მიამბოთ და გული გადამიშალოთ იქნებ ამან გიშველოთ? არ გიფიქრიათ?
კარგი ინტუიციის უნარი და მახვილი გონებით დაუჯილდოვებიხართ ღმერთს!
თვალებმა გამცა?
ღიმილით ვუთხარი:
-მადლობა შექებისათვის!
-კი თვალებმა გაგცათ როგორც იტყვიან ხოლმე
გაეღიმა და ღიმილითვე დამიბრუნა პასუხი
ოხ ეს მაიმუნი თვალები
გამელიმა მის მოულოდნელ და სასაცილო პასუხზე ამასთანავე დისმა ბედნიერებამაც მომიცვა ძალიან გამიხარდა რომ მე შევძელი მისი გაღიმება დუმილი მისმა ბოხმა ხმამ დაარღვია
-იცით არასდროს გავუცივარ თვალებს
ან არავინ დაინტერესებულა ჩემით
და არავის ჩაუხედავს ჩემს თვებში როგორც ადამიანს
თქვენ კი ძალიან გამაკვირვეთ
- თქვენ პირველი დანახვის თანავე გამოიწვიეთ ჩემში დიდი ინტერესი
ახლა კი თუ რათქმაუნდა ისურვებთ მომიყევით თქვენი ამბავი
-პირველი ადამიანი ხართ რომელიც დაინტერესდა ჩემი ამბით
- რათქმაუნდა ძალიან გამიჭირდება გაგიმხილოთ იმის მიზეზი რამაც მე დღეს ამ მდგომარეობამდე მიმიყვანა ალბათ უნდა ვცადო და გული გადაგიშალოთ იქნებ ცოტა მომეშვას დავიღალე ყველაფერს გულში ვინახხავ ზოგჟერ მიფიქრიაკიდეც გული არ გამისკდეს მეთაი როგორც პატარა ყუთში ჩატენი რაიმეს და არ ეტევა მაგრამ ძალით მაინც ტენი და სადაცაა ის ყუთი გაიხევა აი სწორედ ასეა ჩემი გული ამიტომ ჯობია ამ ყუთიდან სათითაოდ ყველაფერი ნელ ნელა ამოვალაგო და ეს პატარა ყუთი გახევისაგან ვიხსნა
რადგან ჩემი გული ვეღარ უძლებს ამ ყოველივეს! მინდა ვინმეს გადავუშალო ვინც გამიგებს და ჩემს ტკივილს გილთან ახლოს მიიტანს და რჩევებს მომცემს
-შეგიძლიათ მენდოთ ვუთხარი და
ინტერესით მივაცქერდი
ის კი მის წინ გაშლილ სივრცეს მიაშტერდა და თხრობა დაიწყო:
-20 წლის ასაკში ვიყავი როდესაც მამამ კომპანიის 50%ის მართვის სადავები გადმომცა მაშინ ძალიან თავში ავარდნილი ბიჭი ვიყავი ერთი სიტყვით მდიდარი მამის გათამამებული შცილი ვიყავი მთელი ცხოვრება ჩემი მეგონა დავდიოდი კლუბებში, ვერთობოდი მეგობრებთან, ფულს ისე ვხარჯავდი როგორც მინდოდა
არაფერი არ მაინტერესებდა ამ ცხოვრებაში გართობის და ფულის ფლანგვის გარდა იმიტომ რომ ასე გამზარდა მამაჩემმა იმიტომ რომ ერთადერთი ბიჭი ვყავდი როგორც ის იტყოდა მის ბიჭს პრინცივით უნდა ეცხოვრა ეს თვით დიმიტრი არაბულის პრინციპი იყო !
გოგონები რომლებსაც მხოლოდ ფული იზიდავდათ, ყოველ დღე ახალ ახალი იყო ჩემს ცხოვრებაში
ბევრს გულწრფელად ვყვარებივარ, მაგრამ ალბად ღარიბი რომ ვყოფილიყავი არ მოინდომებდნენნ ჩემთან ყოფნას!
ყოველ საღამოს გასართობად კლუბში მივდიოდით, სამეგობროო
-ერთ საღამოსაც გადავწყვიტეთ კლუბში წასვლა დასალევად რათქმაუნდა ჩვენს რჩეულ კლუბში სადაც უფრო ხშირად დავდიოდით ჩვენი კუთვნილი ადგილი მუდამ თავისუფალი იყო რადგან იცოდნენ რომ ეს ადგილი იოანე არაბულისა და მისი მეგობრებისთვის იყო განკუთვნილი!
ჩვენჩვენ ადგილებზე მოვკალათდით მე ლექსო, გიო და დათა მიმტანი მისვლის თანავე მოგვეგება, გისმენთ ბატონო იოანე რას ინებებთ? ვისკი რათქმაუნდა! მოგვიტანე ნინ თვალი ჩავუკარი და გავუღიმე, კარგით ბატონო როგორც ყოველთვის ყინულით ხომ? რათქმაუნდა ნინ
კარგით ღიმილით მითხრა ნინიმ და ვისკის მოსატანად წავიდა თუმცა გზაში რაღაც გაახსენდა და მობრუნდა
ხო მართლა ბატონო იოანე უნდა გაგაფრთხილოთ რომ ახალი მიმტანებიც გვყავს და იცოდეთ ჯერ არ იცნობენ ხშირ კლიენტებს და აქ მოქცევის წესებიც ჯერ ახალბედები არიან და თუ რაიმე შეეშლებათ ნუ გაუწყრებით მითხრა ღიმილით
კარგი ნინი საყარელო მადლობა რომ გამაფრთხილე გავითვალისწინებ ლამაზოო ამ გოგონას ყოველთვის მოსწონდა ჩემი ასეთი მიმართვა და მეც გულს არ ვწყვეტდი
მაგრამ ახალი მიმტანები რად გინოდათ? ისედაც ხომ გყავდათ საკმარისად? თუ მობეზრდა პაკოს? ღიმილით ვიკითხე
არრა უბრალოდ ლიკა ხომ წავიდა და ძალიან დაგვაკლდა კარგად მუშაობდა ხოდა მის მაგივრად 2 ახალი მიმტანი ავიყვანეთ თან მაგიდებიც დაგვემატა და ამიტომ დაგვჭირდა
აჰჰჰ აქ რა ამბები ყოფილა და მე არ ვიცოდი თურმე კარგი გაიქეცი ნინიი მიდი ჩემო ლამაზო და მომიტანე რაც გთხოვე
ახლავე სიხარულით გაბრუნდა მიმტანიც
რა თქმაუნდა ჩვენი ბარში ვიზიტი ისე არ ჩაივლიდა რომ რამოდენიმე ლამაზმანის ყურადღება არ მიგვექცია და გაგვეცნო ახლა მსგავს გოგონას ალბად მსუბუქი ყოფაქცევისას ვუწოდებ და მას ზედაც არ შევხედავ მაგრამ არც მაშინ იწვევდნენ ჩემში სიმპატიებს ასეთი გოგო უბრალოდ ვერთობოდი
ყოველთვის ასე ვუწოდებდი მათ (ნაძალადევად გალამაზებულები)
ისინი ხომ თავიდან ფეხებამდე ხელოვნურები იყვნენ
- ამ ყველაფერს ღიმილ ნარევი სიტყვებით ამბობდა
და მეც ამ საინტერესო ამბავს გაყუსული ვუსმენ მივჩერებივარ საშინლად სიმპატიურ იოანე არაბულს და მის ზღვისფერ თვალებში ვიძირები
ის კი აგრძელებს თავისი ისტორიის თხრობას
-როცა ახალ გოგონასთან ფლირტში ვიყავი გართული ჩემს მაგიდას ერთი სრულიად უბრალო და ამ უბრალოებით საოცრად ლამაზი და მიმზიდველი გოგონა მოუახლოვდა და მორცხვად ხელიხ კანკალით ჩამოსდგა ვისკი მაგიდაზე
(ეტყობოდა რომ ეს გარემო ეს სიტუაცია მისთვის უცხო და შეუფერებელი იყო)
ნაზი მორიდებული ხმით სთქვა ინებეთ თქვენი ვისკი
ვერც კი წარმოიდგენ მისი დანახვისას რა დამემართა
გაოცებული მივაჩერდი და ვიკითხე შენ ალბათ ახალი ხარ არა?
-დიახ
ლუკა რომელიც ჩვენთან მოსულ ორ ქერა გოგოს თან მოჰყვა საუბარში ჩაგვეჩრა ეს რა ლამაზი მიმტანი აუყვანია პაკოს ნახე რაა
გოგონა დაბნეული იყურებოდა აქეთ იქით ეტყობიდა თავის დაღწევა უნდოდა ამ სიტუაციიდან
და მორიდებით წარმოსთქვა ბოდიშით მე დაგტოვებთ ლუკამ კი გაბრაზებულმა წარმოსთქვა შენთვის არავის უთქვამს წადიო და გოგონას მიუახლოვდა თმაზე საზიზლრულად დაუწყო ფერება იმ წამს მინდოდა ეს ადამიანი შუაზე გამეხეთქა მაგრამ ჩემი პრინციპების გამო თავი ისე მეჭირა თითქიოს არც კი მაინტერესებდა
ხელი გასწიეთ თუ შეიძლება თქვა გოგონამ
და რომ არა? გამებუტები ლამაზო?
რომ არა დაცვას დავუძახებ თქვენ არ გაქვთ მიმტანთან ასეთი მოქცევის უფლება!
ჰიიიი ამ ლამაზ გოგოს მუქარაც სცოდნია თან როგორი როგორ შემაშინეთ პატარა ქალბატონო
სადაცაა მოთმინება ამომეწურებოდა და ალბათ ლუკას რაც მოუვიდოდა იმაზე პასუხს არ ვაგებდი
გოგონამ ისევ დააპირა წასვლა ამ ჯერად დაიჭირა ლუკამ და ხელით ფეხზე შეხება დააპირა რომ გოგონამ მთელი ძალით მოიქნია ხელი და ლუკას ხუთი თითი დაატყო ლოყაზე
ტკაცანის ხმა და ჩემი ფეხზე წამოდგომა ერთი იყო ვიცოდი რომ ლუკა ამას არ შეარჩენდა ამიტომ ხელი ჩავავლე და გააფთრებული ლუკა რომელიც გოგონას საცემად მიიწევდა გარეთ გავათრიე და წყნარად ვითხარი მეორეთ ამ გოგონას შეეხები და ჩემს თავზე პასუხს არ ვაგებ ჯერ მშვიდად ვუთხარი თუმცა ვიცოდი რომ ბრაზი ჩემს თვალებში აღიბეჭდებოდა ლუკას თვალებში შიში შევნიშნე მაგრამ მაინც მითხრა სათქმელი ამას არ შევარჩენ იმ ბო** საყელოში ვწვდი და მუქარა დამარცვლით გავუმეორე ხ ე ლ ს დ ა ა კ ა რ ე ბ? მაშინ მ ო გ კ ლ ა ვ! გასაგებია? შეშინებულმა თავი დამიქნია ყოჩაღი ბიჭი ხარ ვუთხარი სიცილით პიჯაკი გავუსწორე კარისაკენ მივაბრუნე და ვუთხარი ახლა კი კარგად ! უხმოდ მოშორდა აქაურობას ჩემს ადგილს ისევ ამაყად დავუბრუნდი მაგრამ გოგონა აღარ დამინახავს იმ დღეს ამ გოგონამ ძალიან მომხიბლა ჩემი ყურადღება პირველი გამოჩემისთანავე მიიპყრო
ჩემი პრინციპები რომ არა იმ წამსვე ვაღიარებდი რომ ძალიან მომეწონა! მომეწონა და ძალიან მომხიბლა მისმა უბრალოებამ მისი ნაზი მორიდებული ხმა მისი საქციელი ყველა გოგონასგან განსხვავდებოდა ის არ გავდა იმ გოგონებს რომლებთანაც მე აქამდე ურთიერთობა მქონდა ის ნამდვილი ანგელოზი იყო ნაზი და სუფთა ! მაშინ ამას არ ვაღიარებდი თუმცა მომწონდა საშინლად მომწონდა მისი უბრალოება!
- ზღვისფერ თვალებზე ცრემლი მოადგა იოანეს
ინტერიესით სავსემ ვკითხე რა ერქვა მას? და როგორი იყო იგი გარეგნულად?
მას ლილე ერქვა ეს ულამაზესი სახელი ამშვენებდა მას
-თვალიდან ცრემლი ჩამოუგორდა არაბულს მაგრამ მოყოლას განაგრძობდა
ის იყო მაღალი ნაზი გოგონა გრძელი მუქი შოკოლადისფერი თმით რომელიც მზეზე თვალის მომჭრელად ბზინავდა მაგიჟებდა მისი თმა მისი სილამაზე
ღია ნაზი ცისფერი თვალები ჰქონდა გრძელი ლამაზი ფორმის წარბები და ულამაზესი წამწამები რომელიც ნაზად იყო ზემოთ აპრეხილი
პატარა ლამაზი ფორმის ოდნავ აპრეხილი ცხვირი ამშვენებდა მის სახეს მსხვილი მუქი წითელი ტუჩები კი საბოლოოდ აგვირგვინებდა მის სილამაზეს
- ამ სიტყვების მოსმენისას წარმოვიდგინე ლილეს სილამაზე და აღფრთოვენებიული დავრჩი შემდეგ ისევ იოანეს მივაშტერდი და საბოოლოოდ გავოცდი ამ ადამიანით მან ხომ მისი საყვარელი ადამიანის ზედმიწევნით აღმიწერა საბოლოოდ დავრწმუნდი რომ ამ ადამიანს სიგიჟემდე უყვარდა ლილე ვხედავდი როგორი განცდებით გადმომცემდა ამ ამბავს ლილეს ყოველ ხსენებაზე მის თვალებში ზღვა ღელავდა და ტალღები მის ლამაზ წამწამებს ეხეთქებოდა თითქოს თავის დახსნა უნდოდათ მის თვალებში ჩაკეტილ ცრემლებს და საბოლოოდ თავსაც დააღწევდნენ და გადმოგორდებუდნენ მის ბაგეზე და გრძელ კვალს ტოვებდნენ მის სახეზე