თავი 15
არვიცი ზუტად სად მომიყვანა მანუმ მაგრამ ძალიან ლამაზი იყო იქაურობა,ჰაერში შემოსგომის სურნელი ტრიალებდა ყველაფერი ისეთ ლამაზი იყო...
გონზე მანუმ მომიყვანა რომელმაც მიწაზე პლედი დააგო,აი ეხლაკი მივხვდი სადაც ვიყავი,ტუჩის კიუთხეში ღიმილი შემეპარა.
-არდაჯდები?
-კარგი
სერიოზული სახით ვუთხრი მანუს:
-აბა რა არის ისეთი რასაც კაფეში ვერმეტყოდი?!
-შეხედე ქალაქს დამიჯერე რასაც ახლა გეტყვი ყველანაირ შეხედულებას შეგიცვლის ქალაქზე.
-გისმენ
-მოკლედ ყველაფერი ოთხმოციანებში დაიწყო,მაფიის ბოსი ისეთ ადგილს ეძებდა სადაც ისე გააკეთებდა თავისს საქმეებს რომ ეჭვი არავის გაუჩნდებოდა.2 წელი დადიოდა ეძებდა შესაფერისს ადგილს და საბოლოოდ აქაურობა იპოვა,სიმარლე გითხრა ადვილი იყო ამ ქალაქის გაკონტროლება.ბოსმა ყველა ფოსტის შენობაში,სკოლაში და პოლიციაში ან ხალხი მოისყიდა ან თავისი ხალხს დააწყებინა მუშაობა.მოკლედ წლის ბოლოსთვის უკვე მთელ ქალაქს აკონტროლებდა.ასეა ეხლაც,სიახლე თუა ქალაქში პირველი მანიცის.
-მოიცა მოიცა რისთვის სჭირდება ესყველაფერი ანუ ნარკოტიკებს ყიდის თუ რასაკეთებს?
-ნუ პირველ როგში რათქმაუნდა ნარკოტიკები,მაგრამ ის ასევე მთელი ამერიკის მაშტაბით წვრთნის საუკეთესო კილერებს.მაგრამ ყველაფერი რომ არ გამოაშკარავდეს ამისთვისაც ბევრს აკეთებს.ყველა ვინც რამის მოწყობას აპირებდა სასტიკად დასაჯეს.
-დაშენ საიდან იცი ამდენირამ?
პასუხის მოლოდინში ხელისგულები გამიოფლიანდა და გულიამიჩქარდა.
-მე მეც მწვთნიდნენ რათა პროფესიონალი კილერი გავმხდარიყავი.
მაშინვე ფეხზე წამოვხტი
-მოიცა შენ რაა ხალხი გყავს მოკლულიი?!
-არააა,წვრთნის ბოლო ეტაპზე ყველას პატარ პატარა საქმეებს გვაძლევენ,დასწორედ ამდროს ჩავდივართ პირველ მკვლელობა.მაგრამ მე უარი ვთქვი და ბანდიდან გამომაგდეს მაგრამ მაკონტროლებენ,ყველას აკონტროლებენ ვისთანაც ურთიერთობამაქვს.
-მოიცა ესეიგი მეცმაკონტროლებენ?
-ნეტავ მარტო ეგ იყოს შენ გამო ერთ ერთ სერიოზული კილერი ვცემე და მის ხელში თუ აღმოვჩნდით ცუდად იქნება ჩვენისაქმე.
-ანუ ეხლა რაუნდა ვქნათ?
-პირველ რიგში ახალ ტელეფონს მოგცემ რომელშიც ჯიპიესია დაყენებული ასევე ამნომერზე მხოლოდ მაშინ დამირეკავ როდესაც რამე მოხდება,ჩემს გარეშე მინიმუმამდე დაიყვანეგარეთ გასვლა
-მოიცამოიცა ჩემი მცველი კი არხარ
-სხვა გზა არგვაქვს
-კარგი მაშინ
მალევე სახლში მიმიყვანა მანუმ.კარი მამამ გამიღო და მანუს მანქანა რომ დაინახა ჩემს უკან მკაცრი სახე მიიღო.
-გამარჯობა
-შემოდი
სახლში შევედი და უკვე ჩემს ოთახში ასვლას ვაპირებდი როცა მამამ კაბინეტიდან დამიძახა:
-ანაბელ შემოდიიი
-ახლავეე
მალევე კაბინეტის გაღებულ კარებთან ავიტუზე.
-გისმენ
-შენდა ის მეზობელი ბიჭი ერთადხართ?
-ამმმ,
ტვინში კარგმა იდეამ გამიელვა თუვიტყოდი რომ მანუს შეყვარებული ვიყავი ამით გავამართლებდი სულ მასთან ყოფნას.
-კი მამა
-კარგიმაშინ ხვალ სავახშმოდ დაპატიჟე გამაცანი
ჯანდაბა აისად დამერხააა,მომიწევს მანუს ვუთხრა რომ მამაჩემს ის ჩემი შეყვარებული გონია.
-კარგი ეხლა ოთახში გავალ
-მიდი
ოთახში შევედი თუ არა მაშინვე მანუს მივწერე რომ ღამით მასთან ლაპარაკი მინდოდა,მანუმ მაშინვე მიპასუხა
*10 საათზე ჩემისახლის წინ იყავი*
ტელეფონი გამოვრთე და მეცადინეობა დავიწყე,იმდენი მქონდა სასწავლი საღამომდე ვერმოვრჩი.
მეცადინეობის მერე აბაზანაში შევედი,ჩემი საყვარელი მარწყვის საპნით დავიბანე.მალევე გამკვედი სველი თმა კოსად შევიკარი სპორტული შარვალი ბრეტელებიანი მაისური სპორტული მოსაცმელი და ნაიკის ბოტასწბი ჩავიცვი.
ცოტახანში მანუს მივწერე რომ მისი სახლის წინ ვიქნებოდი ხუთ წუთში.
მანუ გარეთ დამხვდა.სიბნელეშიც კი ვარჩევდი რაგაბადრული სახე ქონდა. -ბელლ
-აბა სადმივდივართ?
-მანქანით ვისეირნოთ თან მითხარი რისი თქმაც გინდოდა.
-კარგი
-მოიცადე ორიწუთით მანქანას გამოვაყენებ
-მალე
2 წუთში მანუმ მანქანა ჩემს წინ დააყენა.შიგნიდან გამიღო.
-ჩაჯექი თორემ გაცივდები
მის გვერდით მოვთავსდი ღვედი გავიკეთე.მერე მანუს გავხედე და და გაბრაზებული სახე მივიღე.
-რარიის
გაკვირვებული მიყურებდა
-ღვედი მანუ
უცებ ეშმაკურად გაიღიმა
-ვერვიკრავ იქნებ შენ შემიკრა?
მე მობეზრებული სახე მივიღე.
-კარგი კარგი ვიკრავ.
მანუმ მანქანა დაძრა ცარიელ გზას გვერძე ტყე მოუყვებოდა.მანუმ სიმღერა ჩართო (Ed Sheeran-perfect)როგორმიყვარსს მანუს მხარზე თავი დავდე და თვალები დავხუჭე.
-მმმ მარწყვის სუნი გაქვს
მე გამეღიმა,უცებ დაიხარა და თავზე მაკოცა.ალბათ გავწითლდი.

ბოდიშით დაგვიანებისთვის.