თოვდა,ყინავდა და იმდენად ძლიერად ქროდა ქარი რომ ფიფქრები სახეზე ძლიერად ეცემოდნენ.ხედვა უჭირდა, ყველაფერი ცარიელი იყო თითქოს მარტო იყო და სხვა ყველა გაქრა. სხეული რომ გაეყინა მერე მიხვდა რომ ყვავილებიანი სარაფნით იდგა ,ფეხზე თეთრი კეტები ეცვა .
-ერეკლეეე ვიყინებიიი ...მომიტანე პლედი გთხოვ ერეკლეეე სად ხარ ამდენ ხანს?- ტრიალებდა რომ როგორმე დაენახა დადვანი,მაგრამ არაფერი გამოუვიდა ყველაფერი თეთრი იყო .შემდეგ საშინელი ხმაური , მუხრუჭების ხმა და სულ მთლად დალეწილი მანქანა გაჩნდა. ისევ კიოდა და ერეკლეს ეძახდა,მერე დაინახა თოვლში სისხლის კვალი და ბოლოს სისხლის გუბეში დადვანის სახე შენიშნა. მირბოდა მაგრამ ვერ უახლოვდებოდა ისევ დაიყვირა მისი სახელი ხმის ჩაწყვეტამდე ეძახდა,მაგრამ არაფერი გამოდიოდა ისევ თოვდა თეთრი ფიფქები ფარავდა დადვანის სახეს
თვალები რომ გაახილა ისევ ყვიროდა. მთელი სხეული უთრთოდა, მთლიანად სველი იყო და გულისცემა ყურებში ჩაესმოდა. სახეზე ხელები ჩამოისვა და გამშრალი ტუჩები გაილოკა,ნერწყვი ძლივს გადაყლაპა . სახიდან ცრემლები მოიწმინდა და სწრაფად წამოდგა. იმდენად სწრაფად რომ ტავბრუსხვევა იგრძნო,წონასწორობა დარღვეულმა იპოვა მობილური და ის ნომერი აკრიფა რომელზეც უკავშირდებოდა ბოლო ორი კვირის განმავლობაში. ყველგან დარეკა სასტუმროშიც კი ,მაგრამ დადვანის ხმა მაინც ვერ გაიგო. შუაღამე იყო ,ძალა ერთმეოდა უკვე . ბათუს ნომერი იპოვა და დარეკა,რამდენიმე წამში გაისმა ბოხი ნამძინარევი ხმა და თითქოს ამოისუნთქა
-ბარბრი მშვიდობაა?
-ბათუ ...ბათუ ერეკლე მაპოვნინე . ცუდადაა
-გაპოვნინო რას ნიშნავს ... ბარბარე რა ხდება? იცი რომელი საათია?
-დამესიზმრა ...სულ სისხლიანი იყო თავზე ათოვდა ბათუ მიშველე ბათუუუ ვიცი ცუდადაა . ხომ გახსოვს მაშინაც დამესიზმრა რომ დაჭრეს და ახლა არ მითხრა მხოლოდ სიზმარიაო ვიცი რაღაც დაემართა ვერ ვურეკავ. არ მპასუხობს არც ნომერშია, არც მობილურზე მპასუხობს მიპასუხებდა ხომ იცი ... ხომ იცი ამდენ ხანს არ მანერვიულებდა .ფხიზელი ძილი აქვს ზარის ხმას გაიგებდა რაღაც დაემართა ბათუ
-დამშვიდდი რა გთხოვ...მოვალ მალე. ნუ გეშინია დამშვიდდი
-ბაღათურია რა დამამშიდებს ჩემთან რა გინდა დაურეკე ვინმეს რამე გააკეთე ბათუ ერეკლე იპოვე თორემ გავგიჟდები იცოდე ჭკუიდან გადავალ ბათუუ
-დამშვიდდი ნუ პანიკდები ჯერ არაფერი იცი და ტყუილად ნუ ნერვიულობ
-ვიცი ...ვიცი რატომ არ გესმის - მობილური გათიშა და იატაკზე დაეშვა- ღმერთო მიშველე ...ღმერთო ცოცხალი იყოს გევედრები -თვალები როგორც კი დახუჭა მაშინვე სიზმრად ნანახი კადრები დაუდგა თვალწინ. გარეთ მაინცადამაინც მაშინთოვდა, ჭკუიდან შლებოდა. თმებზე იყო თითებით ჩაფრენილი და ერთ ადგილზე ირწეოდა. ბაღათურია რომ მივიდა დაწითლებული თვალებით ახედა,სიტყვა ვერ უთხრა ისე უყურებდა ,მზერით ევედრებოდა
-ვიპოვე,დამშვიდდი - ხელი მოხვია და ჩაეხუტა
-კარგადაა? ბათუ სიმართლე მითხარი
-ქუჩაში აფეთქება მოხდა ვიღაცის მანქანა ააფეთქეს ახლოს იყო და საავადმყოფოშია ახლა. ცოცხალია და არაფერი სჭირს მნიშვნელოვანი
-აფეთქება? აარფერი სჭირს? შენ რა იცი ელაპარაკე? ნახე ? რა იცი შენ იქ ...სიზმარში არ სუნთქავდა .ბათუ მითხარი მძიმედაა?
-ბარბარეე დამშვიდდი-მეთქი კარგადაა
-შენ მაშინაც ასე მეუბნებოდი სიზმარს უჯერებ გოგო? მაგრამ ორი ოპერაცია გაუკეთეს გაფატრული იყო ეგ იდიიოტიიი ეგ დებილიიი რა ჯანდაბაა უნდოდა ამ დროს ქუჩაში რა დააყიალებდა საქმე არ ჰქონდა? დრეს უნდა წამოთრეულიყო და ვერ დაეგდო თავის ოთახში? ეგ უიღბლო იდიოტი ყოველთვის ასეთ შარში როგორ უნდა გაეხვეს ღმერთო შენც თუ სამართლიანი ხარ რა მე რომ ვყავდი 5 წელი ცოლად ის არ ეყოფოდა ? რა გინდა მითხარი უნდა გამიგიჟდეს ანასტასია?
-ბარბარე დამამშვიდებელი არაფერი გაქვს?
-ასე მშვიდად როგორ ხარ
-კარგად არის კ-ა-რ-გ-ა-დ
-დაურეკე და დამელაპარაკოს !
-ახლა ექიმთან იქნება ...ცოტა ხანში დავურეკავ! შენ ასეთი სახით აპირებ დალაპარაკებას? მერე რომ მიხვდება როგორ ნერვიულობ?
-ბაღათურია ნეტა ოდესმე თუ გაითიშება ეგ შენი ტვინი!
-შენი რომ არის სულ გატიშული ეგეც კმარა! ჩაიცვი მაინც რამე გაიყინები გოგო- კარადა გამოაღო და ერთ-ერთი თბილი ჟაკეტი მოაფარა
-არ მინდა...ერეკლესთან ლაპარაკი მინდა რომ დავრწმუნდე ანასტასიას გაღვიძებამდე უნდა გავიგო რომ კარგადაა
-ნახევარ საათში დავურეკავ! - სავარძელში ჩაჯდა და მაჯაზე მორგებულ საათს დახედა .მერე ბარბარეს ახედა და თავი გვერდით გადახარა. ქალბატონი ერთ ადგილას იყო გახევებული და ძალაც არ ჰქონდა მოძრაობის . ბაღატურიამ რომ დააღირსა და დაურეკა დადვანს გგონიათ ასეთი შეშფოთებული და აღელვებული ხმა ჰქონდა მაშინაც? სიტყვა არ დაუძრავს
-ბაღათურია გესმის? ბათუუუ არ შემიძლია ამდენი ლაპარაკი გამაყუჩებელი გამიკეთეს და ამოღერღე რა გინდა
-ამოგღერღა სიკვდილმა - ჩუმად ჩაიბურტყუნა და სახეზე ხელები მოისვა. საწოლზე დაჯდა და ღრამდ ამოისუნთქა
-ბათუუ გესმის?
-მესმის ხო ...როგორ ხარ ნორმალურად მომიყევი რა მოხდა
-არ გითხრეს? მაღაზიებში გავლა მინდოდა საჩუქრები რომ წამომეღო და უეცრად მანქანა აფეთქდა. აზრზე არ ვარ რა მოხდა შორს გადამაღდო ტალღამ და გავითიშე. შერყევა მაქ და რამდნეიმე ნაკაწრი . ახლოს ვინც იყო დამწვარია სულ...
-დაისვენე ახლა და მერე დამირეკე
-მოიცადე ...
-რა
-ბარბარეს რა უნდა მანდ ... ამ დროს ერთად რატომ ხართ?
-ბარბარე?
-ხო ბარბარე და არ თქვა ახლა აქ არ არისო... დარწმუნებული ვარ სპიკერზე გაქვს და მისმენს ეგეც
-რა გენიოსი ჰყავხარ სამშობლოს პირდაპირ ვგიჟდებით...სად ნახე ეს დანაღმული მანქანა შენ ერაყში რომ წასულიყავი ჩაფრენისთანავე მოგკლავდნენ !- მობილური გამოგლიჯა ბაღათურიას და თავი გამოავლინა
-საიდან გაიგეთ ჩემი ამბავი?
-გავიგეთ! ახლა თვალი ჩართე და მაჩვენე როგორ ხარ... ტასო რომ გაიღვიძებს დარეკვა მოუნდება და ბავშვი არ შემიშინო
-კარგად ვარ და რომ გაიღვძებს დამირეკოს !
-არ გაბედო და არ გათიშო... ახლავე გააკეთე რაც გითხარი ჭკუიდან ნუ გადამიყვან!
-ჭკუიდან რა გადაგიყვანს არ მითხრა ვღელავო
-კამერა ჩართე ორი წუთით და მორჩი უაზრო დასკვნების გამოტანას
-ბათუს უთხარი რომ ერთ კვირაში დავბრუნდები !
-ერთ კვირაში? ანუ ექიმი არ გიშვებს ... კამერა ჩართე დადვანო ორი წუთით რომ დაგინახო არაფერ დაგიშავდება თუ ჩემი დანახვა არ გინდა დახუჭე თვალები
-როგორი აღელვებული ხმა გაქ... მგონი პულსიც აჩქარებული გაქვს. კორვალოლის წვეთები დალიე დაგამშიდოს იქნებ
-გეფიცები ჩამოვალ და ნაღმს მოგამაგრებ ისე აგაფეთქებ რომ ერთი ორგანოც არ დაგრჩეს მრთელი
-ტასუნას დაველაპარაკები ...კარგად
-გათიშა... მოვკლავ ჩავალ და ჩემი ხელით.არა რას ვნერვიუოლობ მეც? რის გამო გავათეთრე ღამე? ხომ მეძინა მშვიდად ჩემთვის .შენ რას ჩამომიჯექი და იცინი ვის დაცინი ან რა გაცინებს ერთი კვირაოო ე.ი ტვინის შერყევა აქვს ან რამე უარესი
-ერთი კვირა ანალიზებს და გამოკვლევებს დასჭირდება
-ანუ შეიძლება უფრო დიდხანს დატოვონ
-მე წავალ შენ რამე დალიე და დაიძინე... კარგადა ხომ გაიგე
-კარგად ყოფნას შენ რას ეძახი ძლივს ლაპარაკობდა!
-ერთხელ დაურეკე კიდევ ეჩხუბე და უცებ გამოკეთდდება...
ბაღათურიამ ბარბარესთანა არაფერი შეიმჩნია მაგრამ სახლში გათიშული მივიდა. დადვანს კიდევ დაურეკა ამჯერად ისე დააჭერინა მობილური რომ ყველა ნაკაწრი ნახა. მერე ელაპარაკა და ბოლოს როგორც იქნა კატოს დაჟინებული თხოვნით დაწვა და დაიძინა.
ბარბარემ გაათენა , ანასტასიამ რომ გაიღვიძა არაფერი შეიმჩნია. უკვე მოწესრიგებული იყო,საუზმე მოუმზადა ბაღში წასასვლელად მოამზადა და შემდეგ აიღო მობილური. ანასტასიამ ამჯერადაც ინება მამიკოსთან საუბარი და სხვა რა გზა ჰქონდა.გააფრთხიალ ბავში რომ ერეკლე კლინიკაში იყო და ისე დარეკა.
ბავშვი მაგიდასთან დასვა ლეპტოოპის წინ და თვითონ მის უკან დადგა. ნერვები დააწყდა სანამ ეკრანზე ერეკლეს გამოსახულება გამოჩნდა. ხელი შეხვეული, ყელზე ფიქსატორი ,სახეზე რამდენიმე ადგილას ნაკაწრი და ჩაშავებული თვალები
-მაა როგორ ხარ?
-მე კაქათ და ჩენ?
-მე ცუდად დავეცი მაა და ცოტა კიდევ დამაგვიანდება ჩამოსვლა]
-ხელი მოტექილი გაქვს?
-არა უბრალოდ მეტკინა და ცოტა ხნით ასე მექნება...ბაღში მიდიხარ ხო?
-მათა კალგად ქალ?
-გეფიცები კარგად ვარ...ხო არ მოგატყუებ არა?
-აბა ლატო ლცები ამდენ ხანს?
-შენ ბარბარემ დაგამუშავა დარეკვამდე?-ისე ელაპარაკებოა ვითომ კედელზე მიყრდნობილ ყოფილ ცოლს ვერც კი ამჩნევდა.
-ველ გავიგე
-არაფერი მა...არ დააგვიანო ახლა ბაღში . ჭკვიანად მოიქეცი და რომ დაბრუნდები დამირეკე ისევ
-კაქათ..გკოცნიი ბევლს
-მეც გკოცნი -გაუღიმა და მალევე გაქრა მისი გამოსახულება.
ანასტასია ბაღში წაიყვანა,შემდეგ სამსახურში წავიდა. ბევრი საქმე ჰქონდა და ლამის დოკუმენტებზე თავდადებულს ჩამოეძინა. ყოველ ჯერზე დადვანი ახსენდებოდა და ჭკუიდან გადადიოდა. ორი დღე გაუძლო, შემდეგ ბაღათურიასთან შევარდა .ჩანთა იატაკზე დაგდო და დივანზე დაჯდა
-აბა ბაღათურია შენ წახვალ და მიხედავ შენს დამტვრეულ ტვინნაღრძობ ძმადნაფიცს თუ ვიყიდო ბილეთები და ტასო დაგიტოვო
-იცი რომელი საათია?
-არაა აზრზე არ ვარ... მიდი დაურეკე იმას და გაიგე როგორაა
-მე არსად მივდივარ...კარგადაა უვლიან იქ კლინიკაში
-ასეთი ქვა და ლოდი როდის გახდი შენ?
-და შენ როდის გახდი ასეთი ემოციური და მზრუნველი?
-დუარეკე !
ბაღათურიამ თვალები აატრიალა და დადვანს დაურეკა.ლაპარაკის დროს ქალის ხმა რომ გაიგო ბარბარემ კარებთან იყო უკვე მისული,წასვლას აპირებდა. კედელს მიეყრდნო და კარგად გაიგო როგორ თქვა დადვანმა“ მაშო ჩამოვიდა წუხელ და დამღალა ამ წვნიანებს მატენის შე ჩემა რამე უთხრი აღარ შემიძლია უკვე“ შემდეგ გოგოს ხმაც გაიგო ,მაგრამ სიტყვებს ვეღარ არჩევდა. ჩანთას მოუჭირა თითები და სახლიდან წავიდა. მას მერე აღარც კი კითხულობდა დადვანის ამბავს, ანასტასია თავად ურეკავდა . სამსახურზე გადაერთო და მაქსიმალურად ეცადა დახარჯული დრო აენაზღაურებინა.
ანასტასიას ბაღში მიაკითხა რომ წამოეყვანა. მანქანიდან გადავიდა და შენობისკენ დაიძრა, მობილურზე უფროსმა დაურეკა და რამდენიმე წუთით შებრუნდა. მანქანაში ჰქონდა დოკუმენტები და ისევ საჭესთან დაჯდა. მობილურიდან უკარნახა რამდენიმე ციფრი და ისევ ჩანთაში დააბრუნა. შემდეგ სწრაფად გადავიდა და ხელი-ხელ ჩაკიდბეული მამა შვილი რომ დაინახა წონასწორობა დაერღვა. უყურებდა ორმეტრიან დადვანს და მის ტორზე ჩაბღაუჭებულ ხტუნვა-ხტუნვით მოსიარულე პატარა დადვანს,რომელიც თავის პაწაწინა ხელს უქნევდა
-დეეეეე დედიკოოო ნახე მამა ჩამოვიდა -როგორც კი მიუახლოვდა მაშინვე გაბრწყინებულმა შესძახა
-როგორ ხარ ?- სიტყვები ჰაერში გაიფანტა როცა დადვანმა წელზე მოხვია ხელი და თავისკენ მიიზიდა,წამიერად ჩაეხუტა ლოყაზე აკოცა და ისე უპასუხა
-კარგად ,შენ როგორ ხარ?
-არ ვიცოდი თუ ბრუნდებოდი
-არავინ იცოდა...ვეღარ დავრჩი იქ და წამოვედი! ტასოს წავიყვან თუ წინააღმდეგი არ ხარ და რამე ისეთი გეგმა არ გაქვს
-არა არაფერი... - იმდენად ახლოს იდგა დადვანის სუნს გრძნობდა, ისე უნდოდა მოხვეოდა,უფრო ძლიერად და ხანგრძლივად .გული მისდიოდა ,თავს ძლივს იკავებდა დადვანიც ისე უყურებდა თითქოს მის ფიქრებს ისმენდა და დასცინოდა-კარგად დე... დამირეკე მერე ხო?- ბავშვის აკოცა და ერთი ნაბიჯით უკან დაიხია
-კალგიიი დაგილეკავ დეე- ლოყაზე აკოცა და თვალებაბრჭყვიალებულმა შეხედა მამიკოს -წავედით?
-გაიქეცი მანქანაში დამელოდე და მოვალ მეც - თვალი ჩაუკრა პატარა ქალბატონს და ისიც წამსვე გაიქცა. ბარბარე ისევ ისე უყურებდა და ვერ გაიგო როგორ შემცირდა მანძილი, საერთოდ რა ხდებოდა მხოლოდ დადვანის მკლავებს გრზნობდა,მის სურნელს,მის სიახლოვეს და სხვა არაფერი აინტერესებდა. ლოყაზე რომ შეეხო დადვანის ტუჩები ღრმად ამოისუნთქა და გაყინული თითები ძლივს აამოძრავა,მაგრამ დადვანი ისევ ისე მოშორდა და წავიდა...
ანასტასია ბინაში შეცქრიალდა და წამსვე გაჩერდა იქ მაშო რომ დაიანხა
-ქალბატონო ტასიკო თქვენც მობრძანდით?
-შენ აქ ხარ?
-მე აქ ვარ- გაიცინა და ლოყაზე აკოცა- როგორ ხარ ტასიკო?
-კარგად - გვერდი აუარა და დივანზე დაჯდა .მაშომ გადაიკისკისა და ისე მოეხვია დადვანს
-კაკაო არ ამოიტანე?
-კი პარკშია
-კარგი ბიჭი ხარ - ლოყაზე უჩქმიტა და სამზარეულოში გაიქცა
-მაშოო
-რაა- თვალების ფახუნით გამოხედა და წარბები საყვარლად შეკრა - არ ხარ კარგი ბიჭი?
-ბავშვი ხარ რაა
-დიდქანს გიკულოთ? წავალ მე დედაჩემთან და იწუკჭუკეთ თქვენ...დედაცთან ალავინაა მაინც-წარბშეკრულმა ანასტასიამ გაანცხადა
-მა არ მოგენატრე?
-შენ?
-ნამდვილად მეკითხები?
-ის აქ ცხოვრობს?
-ის აქ არ ცხოვრობს ტასიკო - მაშომ უპასუხა და თეფშები გამოიტანა. მაგიდაზე დაალაგა უცებ და ტასოს გაღიმებულმა გახედა- კაი რაა ნუ მეჩხუბები ... მე მიყვარს შენი მამიკო ხომ არ მძულს? არ გინდა რომ უყვარდეთ შენი მამიკო?
-მას არ უკვალქალ ...დედაჩემი უკვალც და ალ იცი ლო ბოლოც მალტო დალჩები?
-ანასტასია რა დღეში ხარ? რა დიალოგებია საერთოდ! ამდენი ხანია არ გინახივარ და იმის ნაცვლად რომ მე მელაპარაკო და მომიყვე რა ხდებოდა მაშოს ეჩხუბები?
-მიკვირი?
-შენ არა მე მიყვირის...აქ არ უნდა ვყოფილიყავი წესით,მაგრამ შენი ნახვა მინდოდა. წავალ ახლავე - უცებ წამოდგა და გასასვლელისკენ წავიდა. საკიდიდან ქურთუკი ჩამოხსნა სწრაფად ჩაიცვა , შემდეგ ჩანთა აიღო და მხარზე გააიკიდა
-მაშო!
-რა- აწყლიანებული თვალებით ახედა და ტუჩები მოიკვნიტა
-ბავშვივით მებუტები ... ტასოს პროვოკაციაზე ეგები?
-ტასო არაფერ შუაშია ... მხოლოდ შენ და სხვა არავინ! შენ ხარ ჩემი მთელი ცხოვრების ტკივილი
-მაშო ასე რომ ამბობ ხომ იცი ცუდად ვხდები და მე
-და შენ არაჩვეულებრივად გესმის ჩემი , სხვას ვის თუ არა შენ.ცალმხრივი სიყვარულის მეფე ხარ დადვანო - ჩაიცინა ,ფეხისწვერებზე აიწია ლოყაზე აკოცა კაცს და უკან გადადგა ნაბიჯი- ასე მარტივად ვერ მომიშორებ,მაგრამ ახლა არ შემიძლია დარჩენა ,მართლა არ შემიძლია !
წავიდა , დადვანმა საუბრისთვის შეუფერებლად მიიჩნია გარემო . კარი დახურა და მისაღებში დაბრუნდა. ქალბატონი მაგიდასთან იჯდა და მიირტმევდა
-გემრიელია?
-კი ძალიან...კარგად ამზადებს
-საშინლად რომ ექცევი ხვდები?
-მერე რა
-უზრდელი ბავშვი ხარ !
-გიყვარს?
-იმაზე მეტად ვიდრე შენ გგონია და იმდენად რომ შენს ასეთ საუბარს არ შევეგუო. იცოდე აღარასდროს ესაუბრო ასე მაშოს, არ იმსახურებს . მე ხომ არ გთხოვ რომ გიყვარდეს,უბრალოდ შეეშვი მის დამცირებას, გამწარებას და გაღიზიანებას
-არა
-არა?
-ქო ალ მოგატკუებ? ლუკას ვამწარებ და მაშო რითაა ნაკლები?
-არ ვიცი ლუკას რას ეუბნები და როგორ ექცევი,მაგრამ მაშო დედაშენს არ ჰგავს და არაა მიჩვეული ასეთ მოქცევას
-ტკუილად მელაპალაკები ...დედას უნდა დავულეკო ქალს ლომელთანაც იქნები ბოლოს მაინც ლადგან ძლაიან გიკვალც და მაცზე მეტად ალავინ ჩეგიკალდება!
ერეკლე კიდევ აპირებდა რაღაცის თქმას მაგრამ კარზე დააკაკუნეს და გაბრაზებული წავიდა გასაღებად. ბაღათურია რომ დახვდა გვერდზე გაიწია
-ოოჰ ბატონო რა კარგად გამოიყურები ... ბარბარე ნახე დაგგესლა და მოგიშუშდა ხო იარები
-სიტყვა არ უთქვამს და ნუ ხარ შენ შხამიანი !
-სიტყვა არ უთქვამს? რა საინტერესო ქალი გყავს
-მყავს?! შენ ჩემს არყოფნაში სკლეროზი დაგეწყო? კი ვიცოი რომ ეკატერინე ძალას გამოგაცლიდა ,მაგრამ ასეთ შედეგსაც არ ველოდი
ბაღათურიამ საპასუხოდ ჩაიცინა და მისაღებში ტასუნას დანახვსიას გაიბადრა-ჩემი გოგოოც აქ ყოფილააა, როგორ ხარ ტასუუ?
-ბათუ ...კალქათ ჩენ?
-ოჰ მიეუჯდება ახლა და აღარ მოშორდება
-ჩენ აბა მაჩო გკავს და
-ტასუნა გეყოფა !
-ალ მეკოფა-თქო გითხარი
-რა ხდება დადვანებო რატომ ხოცავთ ერთმანეთს? რა გინდა მაშიკოსთან შენ?
-ალ იცი?
-გაჩუმდით ახლა ნუ გამაგიჟებთ თქვენი დიალოგებით და შენ შეწყვიტე საერთოდ მაშოს ხსენება!
-თვალჩი ნუ მეჩქირება და კი ბატონო
-შენი ნახვა უნდოდა უბრალოდ და რა დღეში ცააგდე საწყალი გოგო
-მე კი ალა ჩენ უკვილე
-ნერვები მომიშალე მაშო და იმიტომ
-ამან ლაპარაკი როდის დაიწყო ტასუნ შენ ხო არ იცი?-ბაღათურია ერთობოდა როგორც ყოველთვის, ტასო მუხლებზე დაისვა და კოცნიდა შიგადაშიგ
-მე ა ვიცი ჩენ ქო ალ იცი?
-ღმერთო რატომ ჰგავს ჩემი შვილი ამას და რატომ არ მგავს მე?
-ღმერთი რათ გგინდა შენ არ იცი პასუხი?
-მოკეტე რა!
-რა გაველურებული დაბრუნდი ერეე რა ხდება?
-ნეტავ ტუ არ გბეზრდება კაიფი?
-გეკადრება?
-სამეცადინო მაქვს ქვალისთვის... რომელი მასწავლით?
-მამაშენი გასწავლის 1
-მე გასწავლი აბა ამან ა იცის მა - ტასო ხელში აიყვანა და ისე წავიდნენ ბავსვის ოთახისკენ.მალევე გამოვიდა უფროსი დადვანი და დივანზე დაჯდა
-რა ქენით?
-დავუტოვე დავალება და სანამ დაწერს აქ ვიქნები ... კატუშა არ მოვა?
-კატუშა არა !
-ნუ მიტრაკებ ერთი რაა ... მოვა თუ არა
-ლექციები რომ დაუსრულდება მოვა ...ერთ ორ საათში
-მანამდე მეტყვი საიდან გაიგე ჩემი ამბავი
-სენ არ მითხარი?
-სუაღამეს დარეკვა რამ გადაგაწყყვეტინა ვერ მეტყვი? როდის იყავი ასეთი ემოციური
-ემოციური ვინ გყავს შენ
-ამჯერად რატო მიყურებ ასეთი სახით ნეტავ გამაგებინა
-აბა დაფიქრდი ვის ესიზმრები ხოლმე ღამით და ბოლოს კლინიკასი რომ იწექი სისულელეის გამო ვინ გნახა სიზმრად სისხლიანი
-ბარბარემ?
-ხო რა ვიცი მე არ მესიზმრები და სხვა ვინ გიჟდება კიდე შენზე ჩემს გარდა პუპსიკ
-მერე?
-რა მერე ...შუაღამეს დამირეკა ნეტავ გაგეგო როგორი ხმა ჰქონდა რა არ ვიფიქრე . ისე მიყვიროდა ერეკლე იპოვნეო გული დამეწვა
-ნუ დამცინი რა ...რეებს იგონებ არ გრცხვენია მაინც- ისე ანერვიულდა ერეკლე ფეხზე წამოდგა და თავზე ხელები გადაისვა, მერე წვერზე და ბოლოს სასმელი დაისხა-სინამდვილეში რა მოხდა მეტყვი?
-გეუბნები და არ გჯერა...ახლა ეს რო ბარბარეს ესმოდეს მომკლავდა
-მოგკლავდა აბა რა იტყუები
-შენ ში* ხო არ გაქ გეუბნები ასე იყო-თქო ! ქალი განადგურებული დამხვდა რომ დავინახე ის უფრო შემეცოდა ვიდრე შენ .შე სირ* შენ კიდე წესიერად არც ელაპარაკე როცა უნდა გეკამათა მაშინ ჩაიგდე ენა და ახლა რა გეტაკა ... დებილი ხარ მართლა რა ტყუილს კი არ გეუბნება ჩემი რძალი. ან ვაფშე მაშოს რა უნდოდა შენთან ,აბა არაფერი ხდება და თვითონ იჩენს ინიციატივასო და ვუთხარი რო არაფერს ელოდესო? ესააა? მოსამსახურედ გყავს თუ რამე სხვა ამბავია
-გაჩუმდი და დაწვრილებით მომიყევი როგორ იყო
-ოჰ მეტი საქმე არ მაქ ! რაც გითხარი ისიც იკმარე...მაშოს რას უპირებ ბოლოს და ბოლოს! ბარბარე თუა ცუდი ქალი შენი სიყვარულის გამოყენებისთვის შენ ვინ ჩემი ფეხები ხარ რადგან არ ჟიმ*** იმიტო ხარ კაი ტიპი? ქალები არ იცი რანაირები არიან? იფიქრებ რომ გრძნობები გაქვს და იმიტომ ექცევი ასე ფაქიზად
-შეეშვი მაშოს და ბარბარეზე მომიყევი ...
-რა მოგიყვე ძიძად დამინიშნე თუ რა ვიცი მე
-ბაღატურია ნერვებს ნუ მაწყვიტავ ამის დედაც !
-ოო ახლა გაწყვიტავ ნერვებს? რომ გეუბნებოდი მოარჯულე ეგ ქალი უყვარხარ და როგორ ანებებ ასე ქცევას-თქო მაშინ არ მისმენდი ახლა დავიბანე ხელები და ვტკბები სანახაობით...როგორ ჩაეფლობი ნეხვ** ვნახავ და ვიკაიფებ!
-ცოტნეს მოვაყოლებ
-ცოტნე არ მინახავს საუკუნეა...საავადმყოფოში ანათებს და ათენებს. დისერტაციაზე მუშაობს და მოკლედ მაგარი გამწარებულია .შეტყობინებით მწერს ერთ ორ სიტყვას და მორჩა !
-მაა
-დახატე მა?
-აუუ ველ ვქატავ და ლაც დამტანჯეთ უუფ
-ლიზიკოსტან მოამზადეთ ბავშვი !
-ოოჰ დიდო დავით რა კარგი იდეა მოგვაწოდე...არ აქვს ბავშვს ხატვის ნიჭი და რისიც აქვს შეგვყავს ცეკვაზე..ამას ურჩევნია ინგლისური ისწავლოს
-ლატო მემკაცლება ელთი უთქალი ლაა -გამოკუსკუსდდა და ბათუს მუხლებზე აცოცდა მერე ორივე ნათლია ნათლული იცინოდნენ
-მოკლედ რაა შენ საერთოდ არ უნდა გაგაკარო ეს ბავშვი
-ვისთან ხარ მაღალო ბიჭო შენ? - თვალები დააწვრილა და ისე ახედა აყუდებულ დადვანს
-წადი რა წადი დამანებე თავი დამტოვე ჩემ შვილთან მარტო
-კარგი სიცოცხლე ასე ნუ ნერვიანობ ფსიქიკა არ დაგიზიანდეს
-მაგას ფსიქიკა ბარბარემ ვერ დაუზიანა სენ დაუზიანებ ბაღა?- ცოტნიკო შევიდა თვალების ციმციმით - როგორ ბრძანდებით ბატონო ერეკლე,ხედავთ როგორ ვიდარდე? კლინიკიდან ერთი კვირის შემდგე გამოვედი და ეგრევე შენთან მოვედი
-რამდენს ლაპარაკობ
-ადამიანური საუბრები მომენატრაა ძმააოო-არარსებული ცრემლი მოიშორა და მაგრად მოეხვია დადვანს
-რას დაემსგავსე ბიჭო ცხვირი ხარ ცარიელი ეს თითებიც დაგითხელდა ისე კი გაქ ექიმის თიტები შეეშვით ამ ბავშვს აღარ დარჩა არაფერი ამდნეი კოცნა რა უბედურებაა- ცოტნემ ტასუნა რომ აიტაცა ა აკისკისებდ აიმდენს კოცნიდა აართვა და გულზე მიიკრა-ჩემ ბავშვს არ მიეკაროთ არცერტი... ორი თვეც არ ვყოფილვარ წასული 5 კვირა ვიყავი და ბავშვს ვეღარ ვცნობ
-მამაა ლოგოლ ველ მცნობ ოლი კილო მაქ მომატებული მეტი კი ალა...დედა არ ჭამდა და მე მატენიდა ორმაგად მელე ლო ვუკულებდი ლოგოლი მოწკენილი იკო ვჭამდი მეც აქლა დავისვენო იქნებ თოლე ვსკდები-უცებ მიაყარა ბათუს გახედა-მიშველე რაა ეს იმ სიმაგლეზეა მეშინია
-მიყვარს ეს ბავშვი აიი მიყვარს... ნათლად ეტყობა ვისი გაზრდილია
-შენც გეტყობა ვისი გაზრდილიც ხარ !
-აბა მშია და მაჭმევთ რამეს?
-იმ ქალიც მომზადებული საჭმელია მაცივალჩი და ჭამე.ამათ გაკეთებულს სჯობს- ჩუმად უთხრა ტასომ და თვალი ჩაუკრა
-და ის ქალი ვინ არის?
-ლატო მისაჯალოვებ საუბალც?
-უკაცრავად ...მომიტევეთ მილედი! გგნებავთ წამომყვეთ და დამეხმაროთ დანაყრებაში?
-ალაა იკოც მეძალება
-მეე მე მეუბნები უარს ?
-ოოო ნუ მაიმუნობ ამქელა ექიმი კაცი...ისაა დაა ემილიკო სადა გკავც?
-ამ ბავშვამც იცის რომ შენი უხსენებელი ძმა ჩემს ემილიას ეტრფის? - შეჩერდა და ბიჭებს გადახედა
-მე ც ვალ?
-ააჰ უკაცრავად მომიტევეთ ... მერე ვისაუბროთ მაქსიმეზე რამე მომაფიქრებინე რომ გავამწარო შენ იცი ეგეთები
-თქვენ ორნი გამიგიჟებთ ბავშვს
-გაგიჟებაზე გამახსენდა ლუკა იყო ჩემთან კლინიკაში
-ვინ ლუკა ?
-ლუკა ვინ არის ერეკლე?
-კაი არ გადამრიო ახლა ავადმყოფი შეუყვარდა?
-ახლაო რო თქვი კიდე ვინ უყვარდა? - ცოტნემ თვალები დააწვრილა და ისე შეხედა
-ნუ ხარ ინტრიგანი და ნუ ცდილობ ჩემს წამოკიდებას თორე დამტვრეულს შეგაბრუნებ იმ კლინიკაში-ტასო სანამ შემოვა მანამ მითხარი
-რა ჭორიკანა გახდი ერეკლიუს?
-ცოტნეე შენი ხნის შვილი მყავს ნუ მეტინგიცები აქ და ამოთქვი რა გინდოდა გეთქვა
-არაფერი...დისშვილი ჰყავდა მოყვანილი
-შენ გინეკოლოგიაში არ ხარ ახლა? თუ სხვაგან გადახვედი
-გოგოა დისშვილი - თვალები აატრიალა და ჭამა განაგრძო
-ვაიმე ამის გულისთვის მახვერწნინე ამდენი ხანი? არა რა იმის გაზრდილი რო ხარ და სისხლიც რო გრიევია იმიტო ხარ ასეთი
-ასეთი როგორი...რა გაცეცხლებული ხარ ერეკლიუს? თავი რომდ აარტყი უფრო ველულური გახდი?
-ტასო არ იყოს ახლა გაცვენებდი მე შენ ველურიზმს
-მე რას მაჩვენებდი ხუთი წელი ანგელოზივით ცოლი ჰყავდა და იმას ვერაფერი აცვენე და დავიჯერო მე მაქ უკეთესი უკანალი? არა კი მიყურებენ გოგონები მოტკეცილი შარვალი რო მაცვია მარაა ...ამიტო ვერ მოარჯულე ბარბარე? ბიჭები თუ მოგწონს ვერ გვითხარი აქამდე?
-დავით მომაშორე ეს ბავში თორე გადავტეხავ წელში
-წელის მალებს თუ გულისხმობ დამიკონკრეტე რა ზუსტად სად გადამტეხავ..გემრიელია . ის გოგო ხო ისედაც გემრიელად გამოიყურება და საჭმელსაც კარგად აკეთებს თურმე
-გაგაგემრიელებ ახლა ისე აგთქვიფავ ძვალს და რბილს გაგიერთიანებ- მაგიდაზე დაყრნობილი უბრიალებდა თვალებს თან ჩუმად ელაპარაკებოდა და კბილებს აღრჭიალებდა ტასო რომ არ გასულიყო. ცოტნე კი ერთობოდა, ქვემოდან უყურებდა , ჭამდა და ძალიან მშვიდად იყო.
-რა სისაკალლე ხარ დადიიი
-რას შემომესიეთ დამტოვეთ ამრტო ჩემი გამჭირვებია იქეთ ბარბარე მშლის ნევრ...
-ბარბარე სულ არ გხვდება და არ გელაპარაკება რა ნერვებს გიშლის წარსულში დაბრუნდი?
-მაშო ხომ მიშლის
-ვინ მაშო ის მაშო მე რომ ვიცი? ეგ ნერვებს როგორ გიშლის საყვარლად წითლდება და დიდ დეკოლტეს იცვამს?
-შენ ძაან ბევრს ლაპრაკობ მაშოს დეკოლტეზე და ხო არ გინდა ენა ამოგაძრო
-ისე კი მიყვარს დეიდები ... დედა მე არ მყავს მონატრებული მყავს და შენ თუ არ გიყვარს მიმიშვი მე
-რას მეუბნები საერთოდ თუ ხვდები
-ვაიმეე ბათუუუ მგონი რაღაც გრძNობა აქვს იცი? ნერვები მოეშალა...ძალიან ემოციურია და მოდი აქ.მკლაავს მგონიიი
-ერეკლეე როგორ ხარ? ვერ გამოვაღწიე უნივერსიტეტიდან მაპატიე რაა... ხომ კარგად ხარ? ისე კარგად გამოიყურები - ეკატერინე შეკაკუნდა და მოეხვია ბიჭს
-კატერინა ...კარგად ვარ შენ როგორ ხარ ?
-რას ეკითხები ახლა როგორ იქნება ჩემი ცოლია- კედელს მიეყრნო ბაღათურია ფეხი-ფეხზე გადაიდო და გაიჯგიმა. ეკატერინემ ტუჩები დაბრიცა და მერე ცოტნეს მოეხვია-ცოტნიკოოო შენც იმდენი ხანია არ მინახავხარ ლამის ერეკლეზე მეტად მომენატრე
-ჩემოო სუპეერ ლექტორო და უფრო სუპერ რძალო როგორ არაჩვეულებრივა დგამოიყურებით მეგონა ბათუ მატყუებდა და ცუდად გივლიდათ
-რა საყავრელი ხააარ - სახე დამანჭა ბათუმ და თვალებით რაღაც ანიშნა ცოტნეს
-ვაიმე ლა კველა სამძალეულოჩი ქალთ გამოდით ლა აქეთ .ლაც ლაპალაკობთ აცეთს მე რო არ უნდა გავიგო
-დასჯილი ხარ შენ !
-მეე?-ერეკლეს გაოცებულმა ახედა
-ტყუილია ტასუნ ...როცა მე ვარ აქ ამას რა უფლება აქ დაგსაჯოს?
-ჩენთან წამოვალ თუ ალ შეეჩვება ეც ჩემთან ბუტიაობას ლაც გადამაკოლა ამ მაშოს
მისაღებში ისხდნენ და მემილიონეჯერ აყოლებდნენ ერეკლეს აფეთქების ამბავს. ეკატერინემ უთხრა სრულიად მშიდად და დალაგებულად ბარბარეს შენთან ჩამოსვლა უნდოდა მაშოს ჩამოსვლის შესახებ რომ არ გაეგოო,ერეკლე მას მერე გაითიშა. მაქსიმე რომ მივიდა გაოცებულმა შეხედა, უმცროსი ბაღათურია არ ანებივრებდა ასეთი სტუმრობებით ხალხს. ბატუს მეტი რა უნდოდა ყველაფერი ხელთ ჰქონდა გარტობისთვის. ტასო მართალია ერეკლეს მკლავებში იყო განაბული სანამ არ ჩაეძინა, მაგრამ მაიცნ წვდბეოდა და კოცნიდა. ეკატერინეს თითებს ეთამაშებოდა და შიგადაშიგ თავის თითებს დაატარებდა აკრძალულ ზონებში ,რასაც კატერინას თვალების ტრიალი და ბრიალი მოჰყვებოდა. პარალელურ რეჟიმში ერეკლეს და მაქსიმეს აგიჟებდა .
-ბავშვს გავიყვან და მოვალ ახლავე- ერეკლემ ტასო აიყვანა და ჩუმად წავიდა საძნებლისკენ.
-კი ვიცოდი ჩემს ემილის ჯადოქრობები რომ შეეძლო მაგრამ ამ ჩემს სისხლით ნათესავზეც თუ იმოქმედებდა რას ვიფიქრებდი ჰა?
-სწორი ხარ ცოტნე ...ვერც მე ვიფიქრებდი ამ ჩემს ძმაზე თუ რამე იმოქმედებდა .ვითომ ეშველება რამე?
-მე რ ავიცი რა ეშველება ჩემს ემილის რომ არ შევწირავ და ექსპერიმენტს არ ჩავატარებინებ ამას ეგ ვიცი მხოლოდ
-დიდხანს ისაუბრებთ ახლა ჩემზე თუ გაჩუმდებით !
-შენ ვისთან ხარ?- ცოტნემ თვალები დააწვრილა და ისე გახედა-საერთოდ ბატონო დოქტორო მე ასე აგდებით არ უნდა მესუაბრებოდეთ შემიძლია მოწმედ წარვსდგე სასამართლოში სარჩელს რომ შეიტანს ბარბარე და პედოფილიაში დაგადანაშაულებს ...შენ ახლა იმდენი შეყვარებული გყავდა ერთი ორი იქნებოდა არასრულწლოვანიც და კი ამოგაყუდებენ ციხეში
-რა ფანტაზია გაქვს ამ პატარა ბავშვს
-აიი ზუსტად მაგას გეუბნები პატარაბეი ვართ ჯერ მე და ჩემი ემი
-ეს შენ გაგზარდა ამან ცუდად და გვიან განვითარდი თორემ ემილიას არაფერი ეტყობა ბავშვობის - ტუჩზე ისე იკბინა მოდუნებული და კარგ განწყობაზე მყოფი ცოტნე წამში გააღიზიანა
-ამან ამას ისეთი ჩხუბი ასწავლა ახლა ეჭვი მაქვს ჩემს კატერინას თვალებზე ხელს ავაფარებ და მოისმენს შენს ყვირილს ...მე რა მიკვირს ჩემო ცოტნე იცი? ვის დაემსგავსა ასეთი ბაბნიკი? ბაბნიკსაც ხო გააჩნია არა? ქალები ისე ატყუებენ და იყენებენ ლამის გამობოზ*ა ტო
-ისევ მისთვის ვამბობ თორემ მე ხომ ვიცნობ ემილიას არა? იმას კაცების გაწვალების და გაწამების მეტი ცხოვრებაში კი არაფერი უკეთებია...უროლოგიის არჩევას აპირებდა ძლივს გადავაფიქრებინე . ამას ჰგონია რომ გონებით და მოხერხებულობით აჯობებს ,ასაკი ატყუებს რა ემილის ასაკი ატყუებს და ჯანდაბაა ემილია უნდა მენახა მომკლავს. ბინასთან იქნება ახლა და ფიქრობს როგორ გამატყაოს რა გამოიყენოს იარაღად-უცებ წამოფრინდა დივნიდან და მოსაცმელის ძებნა დაიწყო . კართან რომ იყო მისული მაქსიმემ შემდეგ გასძახა
-ნუ გარბიხააარ მივწერე უკვე და იცის აქ რომ ხარ
-უკაცრავად რა გააკეთე?
-გამოაღე ეგ კარი მოვიდა გოგო ...ისე თუ გინა მე გავაღებ და დავხვდები
-დახვდება აბა რას იზამს ძლივს ბინა იპოვნა...სახლში ხო არ დაპატიჯებს აბა გოგოს მშობლების გაცნობა მოუწევს პირდაპირ
-უკაცრავად ,კი კარგი მოსასმანი და საყურებელი ხართ ეს ტრიო მაგრამ კარზე აკაკუნებს გოგო და გაუღეთ ვინმემ- ეკატერინემ ძალიან მშვიდად გადახედა ბიჭებს. ცოტნემ სწრაფად გააღო კარი და იქ მართლა ემილი რომ დახვდა წარბები შეკრა
-აქ რას აკეთებ შენ ქალბატონო?
-იმ უხსენებელმა და ღვთის პირიდან აგდავარდნილმა მომწერა ცოტნე ერეკლესთან მივიდაო და მე შენი ამბავი რომ ვიცოდი მივხვდი არ გაგახსენდებოდი .თანაც ერეკელს ნახვა მინდოდა კი ამბობდით კაგრადააო მაგრამ შენნაირი ექიმის შემოწმებული არ გაიშვა ვანხავ თავად - უცებ მიაყარა ,ცოტნეს გვერდი აუარა ნარნარი მოძრაობით წავიდა მისაღებისკენ- აბაა ტასუნა სად არის? თუ ძინავს უკვე? ოოოჰ ყველანი აქ ყოფილხართ- მაქსიმე რომ მოხვდა თვალში მზერა მოარიდა ისე თითქოს მასზე არც არაფერი უთქვამს -აბა ნაპაციენტარი როგორ გვყავს?- ოთახში შესულ ერეკლეს მოეხვია და ფართოდ გაუღიმა- სად გადაეყრები ხოლმე ამ საოცრებებს
-ვაა ემილიი როგორ ხარ ჩემო კარგო? ცოტნე გაბრაზებს ხომ?
-ცოტნე ნამდვილად მაბრაზებს,მაგრამ ვალში არავისთან ვრჩები ხომ იცი არა?
-ვიცი ნამდვილად...აზლუქუნებულ ცოტნიკოს მე ვამშვიდებდი სულ
-აბა ახლა ამას უსმინე რაა
-ყვავი ყვავს ეუბნებოდა შე შავოო ისეა თქვენი საქმე ,რაღა დაგიმალოთ ბატონო ერეკლე
-ემი ყავას დალევ თუ სხვა რამე მოგიტანო? -ეკატერინემ სავარძელისკენ მიუთითა და ღიმილით შეხედა
-აი რძალიც ამას ჰქვია
-არ შეწუხდე არაფერი უნდა რესტორნიდან მოდის პაემანზე იყო და ხომ ვიცი ახლა იმ საწყალ ბიჭს მთელი თვის ხელფასს რესტორანში დაატოვებინებდა-ცოტნემ ორი კურდღელი მოკლა ერთად, ემილიას ნერვები მოუშალა მშვიდად მჯდომი მაქსიმე ლამის დაახრჩო ისე გადასცდა ის ყავა .
-უკაცრავად სად იყოო რა თქვა ამ გაურკვეველი წარმოშობის შხამიანმა არსებამ?- მაქსიმემ ისე გახედა ემილიას გოგომ წარბები მაღლა აზიდა და ცოტნესთან ჩხუბის ნაცვლად კისკისი დაიწყო
-ვაიმე მაპატიეთ უბრალოდ ..ვეღარ ვსუნთქავ ცოტნე მიშველე რამე - მკლავზე მოეხვია ბიჭს და პირზე ხელი აიფარა
-ვგიჟდები რაა...ლიზიკოზე ხომ ვგიჟდები ,მაგრამ ეს გოგოც სასწაულია რა- ბატუმ ეკატერინეს გადაულაპარაკა-აჰაა რომია რაა ოღონდ პურის ნაცვლად სანახაობასთან ერთად გვაქ ნამცხვარი...სხვათაშორის გემრიელი არა?
-არ შემიძლია რომ არ დაგეთანხმოთ ბატონო ქმარო
-მიყვარს რომ მეთანხმები-თვალი ჩაუკრა და სხვებისთვის შეუმჩნევლად მოიქცია ქვედა ტუჩი კბილებსშორის
ცოტნემ ემილიას რაღაც ანიშნა თვალით იმანაც ხელები მაღლა ასწია და გაჩუმდა
-ვაიმეე მაქსიკო ბიძია რა საყავრელიი ხაართ ,როგორ გამაცინეეთ...ნამდვილი იუმორის ზეიმა თქვენში -ეს ისეთი საყავრელი ტონით და ისეტი სახით უთხრა ერეკლემაც ვეღარ შეიკავა თავი და იხეთქა
-მთელი გულით მეცოდები ძმაოო ...ძმავოოო ძმავოოო ძმავოოოო
-ოხ როგორ გიყვარს უფრო რომ მაგიჟებ
-ვაიმეე მაგიჟებოო თქვენ რა ფსიქიატრიულად ხართ გამოქცეული? სამწუხაროდ გიჟებს ვერ შველიან მაგრამ კონტროლი შესაძლებელია
-დიახ დიახ ნამდვილად შესაძლებელია...მეტიც შემიძლია გითხრა რომ შენ შეძლებ კონტროლს
-მე? არა რას ამბობთ მე საერთოდ არ ვარ კონტროლის მოყვარული
-მე მაინც ხომ ვიცი რომ არ ხარ - ცოტნემ ჩაილაპარაკა ჩუმად ,მაგრამ ემილიმ უჩქმიტა ისე ლამის წამოიყვირა-ემილიი ემილიმ როგორ უნდა გაგაკონტროლოს ნახე რა სათნო და საყვარელია
-ვაიმეე რა ვაიიიმეე აფერისტობაც არ შეგიძლია რა უნიჭო ხარ ბიჭო რა იყო ამდენი წელია მიყურებ რით ვერ ისწავლე !
-ახლა ესენი დაიწყებენ ჩხუბს და გაასწარი ძმაო დროულად
-გატყუებს მაქსიმე ბიძია არ დაუჯერო...მე და ცოტნე აღარ ვჩხუბობთ
-რაში გჭირდება ცოტნე როცა მე მიპოვნე არა?
-უკაცრავად მაქსიკო ბიძია ... მე არავინ მიპოვნია
-მე არ მიპოვე გოგო? რომ ამადექი თავზე ქიმიის კონსპექტი თქვენ გქონიათო შენ არ იყავი?
-ჩემი დებილების კურსს რა ვუთხარი თორემ შენთან როგორ მოვიდოდი
-სკოლაში რომ მომიჯექი გვერდით ეგ რა იყო
-მოსწონდი იმ საწყალ გოგოს და ვიფიქრე გავაცნობ ამ ბიჭს ვინაა ასეთი საოცრება თქო
-არა ისე უნდა ვაღიარო თიკუნა კარგი გოგო იყო- ტუჩები გაილოკა და მოხვდა კიდეც ბალიში თავში
-უზრდელო!
-ახლა კი მოგცხებდი კარგად მაგრამ ამ მინდა ბაღათურიასთან დაპირისპირება,მერე ამას ისეთი ფანტაზია აქ შენს სიყვარულში დამადანაშაულებს ისევ და მეტჯერ ვეღარ გადავიტან ვინმემ რომ მითხრა გიჟი ემილია გიყვარსო-ხელებაფარებულმა თქვა და ბალიშიც გაჩერდა
-მე მივდივარ ხვალ სამსახურში ვარ თქვენგან განსხვავებით დრო არ მაქვს ...- მაქსიმე წამსვე წამოდგა რომ მიხვდა სიტუაცია რთულდებოდა და გაქრა.
-მართლა გითხრა ემილია გიყვარსო?
-ტყუილი ხომ არ უთქვამს არა? არ უყვარხარ თუ რა
-ბათუ შენ ნუ იცავ ! ეგ როგორ თქვა ... მერე რომ ჰკითხო დოქტორია
-ეჭვიანობა რთული საქმეა ,გონებას გიბინდავს .არ გაუბრაზდე ემი =ერეკლემ უთხრა და ჭიქა ღვინით აავსო- ერთი ჭიქა არ დავლიოთ? ჩემი გამოჯანმრთელების აღსაღნიშნავად
-დავლიოთ... იმდენი ხანია კლინიკაში ვართ წვეთი არ დამილევ-ცოტნე ჭიქისკენ რომ გაიწია ემილიამ დაარტყა ხელზე-რა?
-გითხარი მე შენ არ შეიძლება შენთვის ღვინო თქო
-ფეხმძიმედ ხომ არ ვარ ...ვაარ? არ ვარ ე.ი შეიძლება
-შენ ვინც სამედიცინო დაგამთავრებინა წითელ დიპლომზე
-იმან დაგამთავრებინა შენც და ჩუ ახლა ! დალიე შენც თუ გინდა
-თუ მინდა დავლევ როგორმე ჩემით ...ეკატერინეე ლიზიკო მომკლავს მარტო ვერ მივალ და როდის გეცლება ერთად რომ მივიდეთ? იცი როგორ მინდა ვნახო და ველაპარაკო ჩემს ნათლულს?
-მეც ვერ ვნახულობ რაც სამსახურში გავედი,თვითონ მოდის ხოლმე . ხვალ მგონი 5 საათზე ვთავისუფლდები და წავიდეთ
-ახლა უკვე თავისუფალი ვარ და გვერდიდან ვერ მომიშორებს
-ხო აბა რა დარწმუნებული ვარ მშობიარობა რომ დაეწყება იქ იქნები შენ და ერეკლეს მაგივრად ხელში აყვანაც არ დაუპირო ვერ მოახერხებ ხომ იცი წელი გაქვს სუსტი
-რა განიოსი მყავხარ შენ გენათალეეე მეეეოოო
-კაი გაჩე გოგოოო
-ხომ გეუბნებოდი მალე უნდა წაგვეყვანა ქალებში ...გადახრები აქ ვერ ამჩნევ?- ერეკლემ ბატუს უთხრა და ცოტნემაც ისე უპასუხა არც შეუხედავს
-მაგას მარტო შენ გრძნობ სიცოცხლე ,რომ იცი შენნაირი მიპოვნე სიიიიხ- ფეხი ფეხზე გადაიდო ხელები შემოაჭდო და თვალების ფახუნით გახედა ,ტუჩები წინ გამოსწია და ისე უყურებდა ერეკლეს
-გაიყვანეთ ეს მასხარა ჩემი სახლიდან
-გავიყვანა ხლავე... წასვლის დროა უკვე.წავედით მე და ჩემი ცოლი და თქვენც გამოგვყევით უკან.დაისვენე თუ ღმერთი გწამს დაისვენე რას დაემსგავსე
-მაგას ვეუბნები მეც ,მაგრამ შევასმინე? სახლში არც მისულა
-მარტო ყოფნას ვერ ვიტან ...დარჩები ჩემთან?
-გადმოვალ ბარემ შენთან საცხოვრებლად
-ნუ ახლა ყურის საცობებს გიყიდი და ჩემი საძინებლის გვერდით არ დაგაძინებ და ბაზარი არაა
-რისი თავი გაქვს შე საცოდაოო ტრაბახობ ტყუილად ერთი გოგო ვერ დაკერე ამდენი ხანი
-ვინ გითხრა ეგ?
-კლინიკიდან შენ არ გასულხარ და?? და? არ არსებობს იქ მოიყვანე ?
-ჩემი სკოლაა რაა
-შენი სკოლაა ხო? კარგი ძალიან სახლში მივდივართ ხო? მეძინება ძალიან- ეკატერინემ ცხვირი მაღლა ასწია და წინ წავიდა
-ოხ კატუშაა კატუშააა
-ეკატერინე ბათუ ეკატერინე მქვია
-რა ბათუ?
-კატოს ნუ მეძახი და საერთოდ ჩუმად დაჯექი ,დაძარი მანქანა და წამიყვანე სახლში
-მივიდეთ სახლამდე !
-მემუქრები?
-დიახ!
ბათუს ტყუილი მუქარები არ უყვარს მოგეხსენებათ ალბათ. ცოტნე და ემილია ცოტნესტან წავიდნენ. ისეთი დაღლილები იყვნენ გათიშლებს დაეძინათ ფილმის ყურების დროს დივანზე,არადა ორივე იძახდა არ დაგვეძინებაო. უმცროსი ბაღათურია კი ვერ იძინებდა და დაურეკა კიდეც ტრფობის ობიექტს. მობილურის ხმა რომ გაიგო უცებ უპასუხა და დივნიდან წამოიზლაზნა , ცოტნე რომ არ გაეღვიძებინა აივანზე გავიდა და სავარძელში ჩაესვენა
-რა გინდა მაქსიმე ბიძია?
-მართლა იყავი იმასთან ერთად რესტორანში?
-ვინ იმასთან?
-ხომ მითხარი არ მომწონსო
-მე გითხარი არ მომწონსო? ვინ? ააა შენ რომ არ მომწონხარ იმაზე ამბობ? გული არ გაიტეხო
-ემილია
-როგორი ხმა გაქ ბრაზი ხომ არ გახრჩობს? გინდა წამალი გითხრა? მართალია სპეციალისტი არ ვარ ...არც გამომიცდია ხოლმე მაგრამ როგორც გამოცდილ ექიმს მსმენია და
-სიყვარული რომ მახრჩობს, გულს მიჩერებს და მკლავს ნელ-ნელა მაგასაც უშველი?
-როგორი რული? აა საჭეს გულისხმობ? არ გეკადრება ბარბარიზმები ამხელა დოქტორ კაცს ბოლოს და ბოლოს ამხელა წუთისოფელი გაქვს გავლილი პატარა ხომ აღარ ხარ
-როდის მოხვალ კლინიკაში?
-როგორ მიყვარს რომ აიგნორებ ჩემს სიტყვებს ,ხვნეშის თანხლებით
-შენ ჩემი ღრმა ამოსუნთქვები არ იცი
-და ვინც იცის იმათ რა მოიგეს?
-ბევრი რამ
-მაგალითად? მაცივარი,სარეცხი მანქანა, მანქანა, ბინა მაქვს და კიდევ რას ათამაშებენ ხოლმე დოლურის დატრიალების შემდეგ?
-ჩემს პრიზებში გული შედის მხოლოდ
-აჰ ერთქვარი ტრანსფერია? ეგ გული ამბობდი შენიაო და ჩემს გულს ათამაშებ?
-ოდესმე მოგბეზრდება?
-მალე მობეზრებები შენ იცი მაქსიკო ბიძია...მე ასე მარტივად არაფერი მბეზრდება ,მიჭრს ცვლილებები
-ჭორიკანა ცოტნეს დამსახურებით ჩემ შესახებ ყველაფერი იცი ხომ?
-თუ ცოტნე გიცნობს და მხოლოდ შენი ამბებით განსიაზღვრება შენი პიროვნება შემიძლია ვთქვა რომ გინცობ!
-ანუ წარმოდგენაც არ გაქვს როგორი ვარ
-ჩემი ანალიზატორული გონება სად გააქრე ძია?
-სჯობს არ გაიყინო მაგ აივანზე თორემ გაქრები მერე ნამდვილად !
-სად ხარ მაქსიმე?
-შენთან
-სად ჩემთან
-მარცხნივ რომ გიფეთქავს რაღაც იქ ვარ
-მორჩი ამ სულელურ საუბრებს... სად ხარ !
-აქ თუ გადმოხვალ მეზობლები ვიქნებით...ისე ფაქტობრივად ვართ კიდეც მეზობლები
-შენ რა მეზობელ ბინაში ხარ და ის ხმაური ერთი თვის წინ შენ გამოიწვიე? როგორ გახვედი ისე რომ ვერ დაგიანხე?
-ლანდად მაქციე-თქო გეუბნებოდი და არ მიჯერებდი
-არ მჯერა სახლიდან წამოხვედი მაქსიმე ბიძია?
-ბათუ რომ მოვიდა შემაშინა და გამომაგდო !
-ბათუზე გამახსენდა ...ეს მეზობლობის ამბავი იმედია მათმა ამბავმა არ შთაგაგონა
-მე რ აუფანტაზიო მნახე
-მათ შემთხვევაში არ იყო დაგეგმილი და შენ ხელოვნური ემზობელი ხარ...რომანტიკა აღარაა უკვე..იმედია რემონტი დაასრულეთ და კიდევ აღარ უკაკუნებთ თორემ გადაგასახლებ!-უცებ გაახსენდა როგორი ხმები გამოდიოდა ბინიდან და თვალები აატრიალა
-ბინაში შენ არასდროს ხარ და კლინიკაში ისედაც კი გნახავ
-შენს ლაბორატორიაში ხარ სულ და კვერცხუჯრედზე იმედია ჩემს სახეს არ ხედავ
-სანამ დამჭირდება ხელოვნურად ბავშვის ჩასახვა იქნებ მანამ დამდო პატივი და ადამიანურად მელაპარაკო მაინც
-ოჰ ოჰ დაიჭირა სიტყვა და დაიწყო წუწუნი...მოიცა შენ რა აქამდე არ გჭირდება დამხმარე საშუალებები?
-რა ტუტუცი გოგო ხარ !
-ახლა უნდა გეთქვა გაჩვენებ რა მჭირდებაო რანაირი ხარ რა უიმეეე დიალოგის სტანდარტებს მირღვევ
-შენს ცანცარს არ ავყვები
-რას ამყვები აბა სადღა შეგიძლია...
-გოგოო სადღა შეუძლია კი არა შემოაღწიე სახლში გაიყინე მანდ...არანორმალური შენ კი ხარ მაგრამ ეგ რაღამ გადარია . რომელი საათია მაქსიმე იცი?-მობილური გამოართვა ემილის ხელი ჩაავლო სახლში შესვა და კარი მიხურა
-მართლა აივანზე იჯდა ხო? გამაგიჟებს რაა შენ სად იყავი რომ გამოდიოდა
-მართლა არ იცი რომელი საათია ხო?ვაი რა გეშველება შე გაჭირვებულო...ეს სიყვარული რომ შმეოგიტევს მართლა ....ვდ*** მინდოდა მეთქვა შტერდები-თქო . ნახვამდიიის ემილია უნდა დავაძინო თორემ ავად გახდება მალე -მობილური გაუთიშა,მერე საერთოდ გათიშა ტელეფონი და სადღაც მიაგდო
-რა გააკეთე კაი რაა
-შენ ჩამოყალიბდი მოგწონს თუ არა
-ვერთობოდი რა დაგემართა უუჰ
-ერთობოდა გოგო...წამოდი დაიძინე და გამოძნებულზე გაერთე მერე. კისერი ამტკივდა იმ დივანზე.მანდ სექ*ი ყოფილა მარტო კარგი, ტყუილად ვაქებდი
-ფუუ სად მეძინა - სახე დამანჭა თითები დაკვარჩხა და ისე წავიდა „თავისი“ ოთახისკენ-იმედია ჩემს ოთახშიც არ გქონია სექ*ი
-ძირითადად მისაღებიდან ვიწყებ ხოლმე და მერე პირველივე ოთახი ჩემია და მანდ მგონი არ ვყოფილვარ
-მგონი?- გზაში გაჩერდა და ცოტნეს გახედა
-არ მახსოვს
-იდიოტო -ენა გამოუყო და როგორც კი კარი მიხურა ცოტნემ მაშნვე გაიქცა მობლურისკენ-სად წაღე ბიჭო მობილური
-არ მოსწონს გოგოს... ვაა რძალი ხდები ტო? აზრზე ხარ ცოტნიკო? ამდენი წელი ემეგობრბეოდი რომ იმ იიოტის ხელში ჩაგეგდო? ნწ ნწ ნწ რა დი მომავალს ვხედავდი შენში ,როგორ გამიცრუე იმედები
-მოგკლავ ახლა გამასწარი აქედან- მობილური რომ იპოვნა კარიდან თავგამოყოფილ ცოტნესკენ გაეშურა მან წამსვე მიხურა კარი და გადაკეტა
-ვიძინებ მე და დილით არ გამაღვიძო...არ შემომიხტე კარს ვკეტავ და არ აბრახუნო ქვაბების კარადა დაძინებამდე ჩავკეტე გასაღები მე მაქვს...აბა ტკბილი ძილი რძალო? რა უცნაურად ჟღერს ეს რძალი ვერ ვეგუები
-ცოტნე გადაგადუღებ და შენგან კომპოტს გავაკეთებ
-ქილაში რომელი ორგანოები იტივტივებენ?
-თვალები და ყურები
-ეე ჩემი ცხვირი გოგო?
-ნუ მიჩხავი მაქედან არანორმალუროოო ...ისე ხვალ მართლა პაემანზე მივიდივარ დ აიცოდე იქ რომ მაქსიმე დამხვდეს მოგკლავ!
-გოგოო არ გითხარი მე არ მითქვამს-თქო? მე მართალია ამ შოთას ის კოკა მერჩივნა ,მაგრამ მაქსიმეს ორივე სჯობს ბოლო-ბოლო ჩემთან ერთად ორ ჭიქას დალევდნენ და ჯიგარი ტიპები არიან
-შოთას არ ვხვდებიიი- კართან იყო უკვე ცოტნემ ჩხავილი რო შეწყვიტა უცებ გააღო კარები და გავარდა,მაგრამ პირდაპირ ცხვირწინ მიუხურა კარი
-აბა ვის ხვდები?
-აჰააა მიყვირე ახლა ამქედან.ვიძინებ მე იფიქრე ამაღამ ვინ დაგიმალე
-მოღალატე შენ...მე რო მივდივარ პაემანზე ხომ მცინცლავ ინფორმაციას დამპალო
-ქალივიტ რომ მეწუწუნები მართლა გეი მგონიხარ ...იმიტომ გინდა გინეკოლოგობა ხო? რეაქცია არ გაქვს მაინც
-არ გამოხვალ მაქედან? ისე მოგაქცევ იმ უცნობს ვერ შევხდები მომავალი ერთი თვე
-როგორ გიყვარს ეს ტყუილი მუქარები
-დაიძინე შე საზიზღარო როგორ მიშლი ნერვებს...მართლა მაქსიმეს ღირსი ხარ შენ! ერთფეროვნებაში უნდა ამოგხდეს სული! ეგ რა ხმაა კიდე გირეკავს?
-მე კი არა შენ გირეკავენ გენიოსო
-მე ვინ ჯანდაბა მირეკავს ამ დროს გაგიჟნენ? - საძინებელში შევიდა და მობილური იპოვა უცნობი ნომერი იყო -გისმენთ
-ცოტნეე მაიკო ვარ ...უცებ გეტყვი სანამ გაღვძებისთვის გამომლანძღავ რომ შენიპაციენტია აქ . ანუ ის ბატონი მურთაზის არყოფნის დროს რომ მიიღე და დაჟინებით ითხოვს შენს აქ ყოფნას მითხარი რომ მოხვალ თორემ ვეღარ ვუძლებ უკვე,მშობიარობა ეწყება კივის და ის ბიჭი მოიყვანეთო გაიძახის
-მოვალ ... გამოვდივარ 15 წუთში აქ იქნება-თქო უთხარი.ვერ გავიგე მე რა შუაში ვარ ,მაგრამ მოვალ
-ვაიმე არ იცი ეს კაცი რანაირია? შენ რო ელაპარაკები გასაგებია ყველაფერი და ეს ორ სიტყვას არ ამბობს
-მერე სხვა ექიი ვერ იპოვა? გადავირიე ლაპარაკი უნდათ თუ კარგი ექიმი ! - ამოიბურტყუნა და ქურთუკი აიღო.საფულე და მანქანის გასაღები ჩაიტენა ჯიბეში
-ემიიიი
-რა ზმუკიიი გინდა ბიჭო მძნაავს
-საავადმყოფოში მივდივარ მეეე და იცოდეეე
-კაიიიი.მოიცა საავადმყოფოშ რ აგინდა- კი წამოდგა საწოლიდან მაგრამ დაეცა და გაიშხლართა ხალიჩაზე-ჯანდაბაა სულ დავშტერდი რაა .რა უნდა საავადმყოფოში.ცუდი რომ მომხდარიყო რამე მეტყოდა ასე რომ ვიძნებთ ემილიკო-ისევ აბობღდა საწოლზე და თავლები დახუჭა-ვიძნებთ ემილიკო იმ იდიოტ ბარათურიაზე კი არ ვფიქრობთ! ძმას მაინც გავდეს...არა რათ მინდა ძმას რომ ჰგავდეს ,მაგრამ მაინც. ჯანდაბა გინდა ემილია შენ ,სულელო ბავშვო !
.....
-კატოოო ...კატუსააა- ჩუმად ეძახდა და თან კოცნიდა- კატუუუნააა გაიღვიძე კატუნა
-ჩშშ- ქალმა ხელი აამოძრავა და პირზე მიაფარა ბაღათურიას-მერე უფრო მიეტმასნა და თავი ღრმად ჩაფლო მის ყელში
-კატოო გაიღვიძე სადღაც უნდა წავიდეთ
-არ მინდა-თავი ოდნავ გაარხია და რორივე ხელი მოხვია ნახევრად შიშველ ქმარს
-კარგი მაშინ არ გაჩვენებ ჩვენს სახლს და მე ვნახავ მარტო!
-რაა? აბა ვერ ასრულებენ ჯერ კიდევო? - უცებ წამოჯდა და თვალებზე საყვარლად მოისვა თითები
-წავიდეთ?
-გამორიცხულია ასე უცებ ?
-ჩონჩხი დასრულებულია...თანაც ოთახების ამბები ხომ უნდა გავიგოთ - უყურებდა მოღეღილ მკერდზე და ისე ლაპარაკობდა-მიყვარს ყოველი დილა შენთან ერთად- ხელები წელზე მოხვია ქალს თავადაც წამოჯდა და ძილისგან დასიებულ ტუჩებზე შეეხო.შემდეგ მკერდზე აკოცა მისალმებას გავდა მისი შეხება.ჯერ ერთ მხარეს შეახო ტუჩები შემდეგ მეორე მხარეს
-ბათუუუუ- გაწელა მისი სახელი და გაიღიმა,თან ქვედა ტუჩს კბილები მოსდო და ბაღათურიას არეულ თმაში შეუცურა თითები
-ჰოუუ - ბაღათურია ისევ გასწორდა და მწვანე თვალები მიანათა
კატომ თლილი თითები სახეზე ჩამოუსვა მერე ტუჩები ლოყაზე მიაწება ,ტუჩთან ძალიან ახლოს, იქედან ყბაზე გადავიდა ტუჩებს შემოუარა და თან თითებით ეფერებოდა სახეზე
-მეც მიყვარს ყოველი დილა შენთან ერთად - ტუჩებთან დაიჩურჩულა და აკოცა. ბაღათურიამ კოცნისას ჩატეხა ტუჩის კუთხე და ხმით ჩაიცინა
მანქანაში ცქმუტავდა და თითებს აწვალებდა. ბათუ უყურებდა და იღიმოდა. სახლის კარკასი ნამდვილად დასრულებული იყო ,რამდენიმე წამი უყურებდა შენობას და მერე ბაღათურიასთან ერთად გეგმავდა ზუსტად ოთახების განლაგებას. ახლა უფრო გაუმარტივდა გადაწყვეტილების მირება , რადგან რეალურად ხედავდა ყველაფერს. კმაყოფილი იყო მთელი დღე , ეს პროცესი იმდენად გაიჭიმა აღარც კი ეგონა ოდესმე თუ აშენდებოდა სახლი. თუმცა ყველაფერი ჯერ კიდევ წინ იყო .
ლექციების შემდეგ ლიზიკოსთან წავიდა. ქალბატონი უკვე სახლში იყო და აღარ მუშაობდა ,ამიტომ ნებისმიერ დროს შეეძლო ხატვა. ამჯერადაც იჯდა გაბერილი მუცლით მოლბერტის წინ და რაღაცას გატაცებით ხატავდა
-ლიზიკოოო
-არ არსებოოოობს ეს ვიცი ხმა მესმიიის...დედიიი ნათლიაშენი მოვიდაააა
-ფრთხილად გოგო ასე უცებ ნუ მოძრაობ- ემილიმ დაუყვირა და მოეხვია-ჩემო გაბერილოოო ჩემო ტკბილო როგორ ხარ?
-ცუდად ვარ... მოვკვდი იქნებ
-სულ გირეკავდი გოგოოო ნუ ხარ ცუდი..შემირიიგდი რაა სენი საყავრელი ტორტი მოგიტანე
-მართლა?
-ხოო ...შემირიგდები?
-ჯერ იმან მითხრას რა მომიტანა და მერე ორივეს შეგირიგდებით ასე ცალ-ცალკე სად შემიძლია- მომღიმარ კატოს გახედა და თვალები დააწვრილა
-მე ბავშვისთვის რომ გინდოდა ტანსაცმელი და მოგიტანე
-ვაიმეე არ მჯერააა შენ ბავშვების განყოფილებაში შებრძანდი და იყიდე? რა იყიდეე აუუუ წამოდით ამის ტორტს შევჭამ და შენს ნაყიდ ტანსაცმელს ვნახავ- უცებ მოიშორა ფერადი პერანგი და ისე გავიდა ოთახიდან.
-გიო სად არის?- პირგამოტენილ დაქალს სიცილით ჰკითხა ემამ და ყავა მოსვა
-სამსახურშია...
-სულ სამსახურში როგორაა
-რა სულ გოგო ... ძლივს მოვიშორე თავიდან. რო ა რველოდები ჯერ ვერ შევასმინე. გუშინ მეჩხუბა გამოფენაზე არ გაგიშვებო
-რომელ გამოფენაზე ვენაში რომ ეწყობა?- ეკატერინემ შეიცხადა- არ წახვალ რა თქმა უნდა.იქნებ ჰაერში გააჩინო
-ვაიმე არ ველოდები ჯერ...ათასჯერ ვკითხე ექიმს კი შანსია რო რამემ იმოქმედოსო და დაგეწყოს ნაადრევი მშობიარობა ,მაგრამ თუ გარისკავ წადიო . ჰაერში თუ დაიბადება კიდე მსოფლიო მოქალაქე იქნება ...ანუ ჩემი შვილი რაა
-ეგ რომ ვიცი იმიტომ გეუბნები ან აქედან დაგეწყება მშობიარობა ან იქედანწ ამოსვლის შემდეგ
-ნუ მიემატები ახლა გიორგის...მარტო იმას მოვუვლი მე
-მართალია ეკატერინეც და გიორგიც...არ ღირს გაფრენა.ამდენი ხანია მუშაობ და არ გაჩერებულხარ. ბოლო ერთი თვე მაინც დაისვენე
-ოოო მინდა წასვლა ... რა ვქნა რომ მინდა?
-ასეთი თვალებით ყურება როდის დაიწყო? ვაიმეე ახლა ვიტირეეებ რა საყვარელი ხარ გოგოო- ემილიამ ამოიკრუტუნა და ისევ მეოხვია დაქალს
-მაცადე გოგოოო ტანსაცმელს ვუყურებდი.რა საყვარლებიაა შენ შეარჩიე დავიჯერო?
-არაა - ჩუმად უთხრა კატომ - დილად ადრე სახლი ვნახეთ და მერე მაღაზიაში გავიარეთ მე ა ბათუმ . ხოდა მასთან ერთად შევარჩიე- საყვარლად ამოიბუტბუტა და გაიღიმა
-ჩემი სიცილი კი არა აი ამის უნდა გიკვირდეს ნახე როგორ იანზება ...ანუ ბავშვების ტანსაცმელებში დაბორიალებდით ცოლ-ქმარი? რაოო აგიჩქროლდა გული ვებერთელა ბაღატურიას პატარა ბავშვის ტანსაცმლით ხელში რომ უყურებდი?
-ისე არჩევდა ყველაფერს ცოტა ხნით გავითიშე
-თქვენ არ აპირებთ ბოლოს და ბოლოს გაჩენას?
-სახლში რომ ვიყავით მაგას რატომ არ მიაქციე ყურადღება?
-რომელ სახლსი ...მოიცა ასრულდა?
-ერთ თვეში დაასრულებენ...რა გაუკეთა ბატუმ არ ვიცი ,მაგრამ ცეცხლივით ჩქარა აკეთებენ ყველაფერს . ბევრნიც არიან და ძალიან მობილიზებული და პასუხისმგებლიანი ჯგუფია. იმედია სარემონტო სამუშაოებზეც ეგრე გაგვიმართლებს,მაგრამ რა შეარცევს ამდენ რამეს ალბათ გავგიჟდები
-გყიდულობდა ის კაცი სახლს და არ მინდაო ასე უთხარი ...გააიფიქრე და ახლა აარჩიე შპალერები,ფარდები და კედლების ფერები.უიმეე რამდენი რამე უნდა აარჩიო მე გავგიჟდებოდი
-არ დამეხმარებით?
-ქალბატონი დიასახლისი შენ ხარ და ისეთი დახვეწილი უნდა იყოს ყველაფერი როგორც შენ შეგეფერება და შენ გინდა.ჩემი არცეული მაინც არაფერი მოგეწონება და ერთ მაცივარს გიყიდი რომ დაასრულებთ რემონტს ...ვაიმეე მერე ავეჯიიი დედა რა კარგია რო გიორგის სახლი უკვე ნაყიდი და გარემონტებული ჰქონდა.დამღალე ეკატერინე რატო ცქმუტავ?
-ბათუმ მითხრა გამოგივლიო და სადღაც წაგიყვანო ,ვფიქრობ სად შეიძლება მივდიოდეთ
-სხვაზე ვეღარაფერზე ფიქრობ უკვე ხომ?
-უამრავ რამეზე ვფიქრობ ელიზაბეტ
-კი როგორ არა...ფიქრობ სახლზე რომელშიც ბათუსთან ერთად უნდა იცხოვრო,ყველა დეტალზე როგორი მოეწონება მას და თან შენ. ფიქრობ თქვენ ოჯახზე, როგორ უნდა მოიქცე ,ფიქრობ ბავშვზე და ფიქრობ ყველაფერზე რაც კი ბათუს ირგვლივ ტრიალებს!
-ჩემი ქმარია და არ უნდა მაინტერესებდეს მისი გრძნობები,შეხედულებები და არ უნდა ვიზრუნო რომ კომფორტულ გარემოში იცხოვროს?
-მე მეშინია ბოლოს შენი კომფორტი არ დაკარგო ჩემო კაგრო...ასე მგონია იტანჯები როცა ცდილობ სხვანაირად მოიქცე
-მართლა ასე ფიქრობ?- თითქოს რაღაც გაუნათდა ისე გაეცინა- საერთოდ არ ვგრძნობ დისკომფორტს,პირიქით როცა ვგრNძობ რომ რარაც მოსწონს სიამოვნებისგან ვგიჟდები! თანაც სიეთი არაფერი უნდა რაც ჩემს სურვილებს ეწინააღმდეგება და რაც ჩემთვის მიუღებელია, მცირე დეტალების გარდა რაზეც თვალის არდახუჭვა სრული უგუნურება იქნება !
-ემილიკოო შენც ხო იმას ფიქრობ რასაც მე?- ლიზიკომ თვალები ააფახუნა და ემილიას გახედა რომელიც ღიმილით უყურებდა კატოს
-რა თქმა უნდა ჩემო სიცოცხლე !
-ვერ ვიტან ასე რომ იქცევით ...მაბრაზებთ
-ვინ აბრაზებს ჩემს ცოლს? ვინ გაბედაა - ბაღათურია რომ შევიდა ოთახში ჩვეული დინჯი ნაბიჯებით და ტუჩის კუთხეში შეპარული ღიმილით კატოც წამსვე გაიბადრა-როგორ ხართ გოგონებო?- ემილიას და ლიზიკოს აკოცა ,მერე გამობერილ მუცელზე მიადო ხელი - პატარა გიორგიჩი როგორაა?
-დამარტყააა აი ამ წამს
-ბავშვები ჯიგარ ხალხს გვცნობენ არ იცი ცოლისდავ?
-როგორ არ ვიცი
-აბაა ვინ გაგაბრაზა კატუსი?- გვერდით მიუჯდა ცოლს წელზე ხელი მოხვია და ლოყაზე უცებ შეახო ტუჩები,იმდენად სწრად აკოცა და მოშორდა თითქოს არც არაფერი გაუკეთებია
-ჩვენ გავაბრაზეთ
-ხოო მითხრეს არ მოგეხმარებით სახლისთვის ავეჯის შერჩევაშიო
-კაი რა კატუსი შენ მაგაზე ბრაზდები? ნუ მოგეხმარებიან კაცი გემოვნება გყავს ქმრად რაში გვჭირდებიან სხვები?
-ოჰ ოჰ რა თავმდაბალი გვყავხარ სიძევ ბატონო ..თუმცა მართალია ჩემი და რომ შერთე ცოლად გემოვნების მწვერვალზე რომ იყავი მაშინ დაგვანახე ყველას
-ვერ შეგედავები ცოლისდავ და ახლა წავალ.ჩემი მოტანილი ტკბილეული დააგემოვნეთ დაქალებმა და იჭორავეთ ჩემი უძვირფასესი მეუღლე უნდა მოგტაცოთ
-ასე მალე? ბათუ ხომ მითხარი გვიან მოვალო? ადრეა ჯერ
-წაიყვანე სიძევ ბატონო ... შენ უფრო გჭირდება ვიდრე ჩვენ ,ოღონდ ნუ დაავიწყებინებ ჩემს თავს და მოიყვანე სენ მაინც
-გპირდები მოვიყვან !
-სად მივდივარ ის მაინც მითხარიი...ჩემს დასთან საუბარი მინდოდა ბათუუ - ეზოში აწუწუნდა ქალბატონი .ბაღათურია კი ისევ დუმდა
-სახლში რომ მივალთ მერე გეტყვი
-რაღაც ისეთს მიმზადებ რომ არ მომეწონება ხომ?
-აი ეგ საიდანღა მიხვდი კატუში?
-არ ვიცი როგორ მივხვდი და ნუ მეკითხები ტყუილად ...ასე ცქარა რომ მიდიხარ გვეჩქარება ?
-დიახ
-ასეთი სასწრაფო თუ იყო არ წავიდოდი
-ვასწრებთ ხომ ხედავ და რატომ არ უნდა გენახა ლიზიკო?
-რას ვასწრებთ?
-წასვლას
-სად წასვლას?
-ბათუუუ
-საძინებელში ადი შენ მოწესრიგდი...მე მერე ამოვალ .მიხოსთან მაქ საქმე კაბინეტში ავალ პირდაპირ
-სახლშია?- მანქანიდან გადავიდა და გაკვრივებული გაჰყვა ბაღათურიას
-მალე მოვალ ...ნუ იჩქარებ აბაზანიდან გამოსვლას- მეორე სართულზე რომ ავიდნენ ჩუმად უთხრა თვალი ჩაუკრა და წავიდა
ეკატერინე ოთახში რომ შევიდა პირდაპირ გახდა დაიწყო და სააბაზანოსკენ წავიდა. უკვე დუშის ქვეშ იდგა რომ გაიაზრა როგორი დამყოლი იყო. არც კი იცოდა რისთვის ემზადებოდა ,სად მიდიოდნენ რა ხდება მაგრამ მაინც იდგა და ემზადებოდა. ის ის იყო ბრაზისგან უნდა აფეთქებულიყო ასე როგორ მმართავს ეს კაციო დაეყვირა ბაღათურია რომ აესვეტა წინ
-სალონში უნდა იყო საათნახევარში , დრო გვაქვს - წყლის ქვეშ დადგა ხელი მოხვია კატოს და სხეულზე აიკრა-მოგეწონა სახლი?- ყელში კოცნიდა და ისე ელაპარაკებოდა
-გაბრაზებული ვარ და შემეშ...ბათუუ
-რატომ ვართო გაბრაზებულიო?
-არ მახსოვს..ახლა ვერ ვიხსენებ თუ თუ გავიხსენებ გეტყ-ვი ბათუუ ბათუუუუუ
-მოდი მე წინასწარ გამოვისყიდი ხო?
-ხოოო და არ გამახსენო თორემ მერე საკუთარ თავზე ვბრაზდები
-არ შეიძლება შენი გაბრაზება ...დაუშვებელია- ტუჩებზე წაეტანა ,იმდენად ვნებიანად კოცნიდა წყლის ქვეშაც კი სხეული ეწვოდა ეკატერინეს. ახლა სულ რომ ჯოჯოხეთში წაეყვანა მაინც არ იტყოდა უარს. მხრებს უკოცნიდა,მკლავებს და ხმამარლა კვნესოდა
-როდის უნდა წავიდეთ?- ძლივს ამოიკნავლა და თავი მხარზე დაადო - ცოტა ხანს სიარულის ძალა არ მექნება...ხელები გააჩერე და ესეც ,მგონი ვგიჟდები არაა უკვე გავგიჟდი ხომ ავღნიშნე უკვე? ...თმას გამიშრობ?
-ახლა აიხვიე მე ჩავიცვამ და გაგიშრობ მერე- ტუჩებში აკოცა და სააბაზანოდან გავიდა. შემდეგ იდგა და თმას უშრობდა
-ხშირად უნდა გამიშრო თმა რომ მიხვდე რამდენად ვიტანჯები და თვითონ მეტყვი შეიჭერიო
-თანახმა ვარ ...მე დაგივარცხნი თუ გინდა ,მაგრამ არ შეიჭრი!
-შენ რა გენაღვლება
-ნუ მეწუწუნები მეც ხომ გისრულებ სურვილებს?
-რომელ სურვილებს გამახსენე ერთი მაინც
-ჩემი თვალები რომ გიყვარს ხომ ხშირად გიყურებ, ჩემს სიცილზე რომ გიჟდები ვიცინი თავისუფლად... ჩემი მოფერება რომ ჭკუას გაკარგვინებს და გაგიჟებს აბა ერთი მითხარი როდის მომიკლია ალერსი
-რა საზიზღარი კაცი ხარ რაა სიტყვებითაც ვერ აღვწერ- გაბრაზებულმა შეიკრა თმა და ისე შებრუნდა-საერთოდ არ მომწონს შენი თვალები
-არ მოგწონს ,მართალია და საერთოდ არ მითქვამს რომ მოგწონს
-აბა რა თქვი?
-გიყვარს-თქო და სიყვარულსა და მოწონებას შორის რამხელა განსხვავებაა შენ არ იცი ეკატერინე? ქალბატონო ეკატერინე იმედები გამიცრუეთ ასე როგორ შეიძლება
-რომელ სალონში ჩამწერე
-სადაც დადიხარ ხოლმე... მოიცა ასე გაბრაზებული უნდა წახვიდე? კი ვიცი სიმართლე მწარე რომ არის მაგრამ ასე ? - კართან მიიმწყვდია ეკატერინე და ზემოდან დახედა
-ბათუ უკვე ძალიან მაბრაზებ და გაითვალისწინე რომ სადღაც უნდა წამიყვანო ე.ი საჭიროა ჩემი იქ ყოფნა და ხომ იცი თუ ძალიან გავბრაზდი არ წამოვალ საერთოდ!
-კარგიი ...არ წავიდეთ იქ.უბრალოდ მაკოცნინე მერე სალონში წადი დაბრუნდი და სამდე სხვაგან წავიდეთ
-ასე ნუ მიყურებ ...თავი იდიოტი მგონია რომელსაც წამსვე აშტერებ და ნებისმიერ რამეს აკეთებინებ მერე
-მაგ ნებისმიერში რას გულისხმობ მე არ ვიცი და საერთოდაც მე როდის მომიცია მითითება? ყველაფერს თავად ხვდები რა როდის როგორ მინდა რომ მაკვნესებ ამხელა კაცს ახლა რა ჩემი ბრალია?
-ვაიმეე დათააა დათა ნუ მაგიჟებ დათა! - უცებ წამოიყვირა აფართხალდ არომ წასულიყო მაგრამბაღატურია ისე უყურებდა ვეღარ წავიდა
-კიდე თქვი რაა
-ნუ მაგიჟებ-თქო
-არაა მაგის წინ რომ თქვი აი ის - ლოყაზე კოცნიდა, მერე ნიკაპზე- თქვი და გაკოცებ
-არ მინდა კოცნა ...არც გეტყვი. არაო შენ არ მითხარი? ხოდა აღარ გეტყვი
-ხოდა ნუ მეტყვი ... დამიჯერე ასე უსიტყვოდ და უკომენტაროდ ! -უცებ მოშორდა მშვიდი სახით ,ზურგი აქცია და საწოლისკენ წავიდე- მე დავიძინებ სანამ შენ სალონში წახვალ და მოხვალ
-არსადაც არ წავალ
-მიყვარს ბავშვივით რომ ვიქცევით...ახალგაზრდობის წლები მახსენდება,მაშინ არ ვიქცეოდი ასე ,მაგრამ მაინც
-მითხარი სად მივდივართ
-აი სად უნდა წავიდეთ ვერ მეტყვი? ბიზნესმენების შეხვედრა ცოლის გარეშე ხომ არ წავალ? აქამდე იმიტომ არ გითხარი რომ წასვლას არ ვაპირებდი,ახლა იმიტომ გადავწყვიტე რომ საჭირო ყოფილა და კიდევ რა გითხრა?
-და აქამდე რომ გეთქვა არ შეიძლებოდა?
-და უბრალოდ რომ გამომყვე სადმე არ შეიძლება? ეს ზედმეტი მორჩილებაა თქვენნაირი ქალისთვის ქალბატონო ეკატერინე?
-ხომ მოგყვებოდი სანამ ნერვებს მომიშლიდი?
-ნერვები რამ მოგიშალა?
-აი ახლაც ნერვებს მიშლი მე აქ გარაზებული ვარ შენ კიდე მშვიდად ხარ წამოწოლილი და ტკბები ჩემი გაბრაზებით იმიტომ რომ გიჟდბეი რომ ვგიჟდები და ჯანდაბაა ვეღარც ვლაპარაკობ უკვე ისე ვარ !- კარი გამოაღო და წავიდა.
ბათუ გაჰყვა? არ გაჰყოლია იცოდა რომ სულელური კამათის გამო ამასაც თუ კამათი ერქვა საერთოდ საქმეს არ ჩაუშლიდა და წაჰყვებოდა. ბალიშს მოხვია ხელები და დაიძინა. ფეხსაცმლის კაკუნის ხმა რომ ჩაესმა შეფხიზლდა. ჩუმად უყურებდა გარედერობის წინ მდგომ ეკატერინეს ,რომელიც კაბას არჩევდა. შემდეგ გაჩერდა და ერთ -ერთი აიღო ,ისე აკვირდებოდა რამდენიმე წამით თითქოს რაღაც საოცრებას ხედავდა. მერე უცებ შებრუნდა საწოლისკენ და ბაღათურიასთან წამებში გაჩნდა
-გაიღვიძე რა- დაიხარა და ტუჩები ლოყაზე შეახო - გაიღვიძე ბაღათურია
-რა
-რა რა ...
-ეკატერინე რა ხდება?
-ის კაბა დღეს რომ მაღაზიაში ვანხეთ...ლიზიკოს ბავშვის ტანსაცმელს რომ ვარჩევდით აი მაშინ რომ ...შენ მიყიდე ? კი არადა შენ მიყიდე და რატომ არ მითხარი ?
-რატომ უნდა მეთქვა ვერ ვხვდები...ხომ მოგეწონა არა? ახლა თუ არ ჩაიცვამდი სხვას ჩაიცვამდი. რომ მეთქვა სად მივდიოდით ლიზიკოსტან წასვლას გადადებდი და ზედმეტ ყურადღებას დაუთმობდი ამ საღამოს ,არადა საერთოდ არ არის მნისვნელოვანი .უბრალოდ უნდ ამივიდეთ და ისედაც ლამაზი იქნები რაც არ უნდა ჩაიცვა და როგორც არ უნდ აგამოიყურებოდე. ეს ყველაფერი კიდე იმიტომ გავაკეთე რომ მშვიდად იყო და როგორც ყოველთვის ახლაც ისე გამოიყურებოდე როგორც გჩვევია ხოლმე ! დავიღალე და დამაკმაყოფილებელი პასუხი იყო ამჯერად სრულად თუ კიდევ გაქვთ რაიმე კითხვა
-მაკოცე რა დათა ...ბევრი მაკოცე და ძალიან მაგრად ჩამეხუტე რა ...დათა შენ რომ იცი ისე ჩამეხუტე რა გთხოოვ სულ სულ არაფერი მითხრა მეტი - საწოლთან იდგა ამღვრეული თვალებით,არ ტიროდა არც ხმაში ერია ცრემლებისგან გამოწვეული ნოტები ,მაგრამ მაინც სხვა მზერა ჰქონდა . შემდეგ თვალები დახუჭა და ღრმად შეისუნთქა ბაღათურიას სურნელი. თავი მკერდზე მიადო , მის მკლავებში მომწყვდეული იდგა და მის გულისცემას უსმენდა ,თითქოს ყოველ ჯერზე ერთ მელოდიას მღეროდა.