დღეს აგვისტოს ცივი დღე იყო.
მთელი დღე წვიმდა.
ცა ნაცრისფერი იყო და მზე, მზე ნაცრისფერ ღრუბლებს იქით იმალებოდა.
იცი?!
უჩვეულო დღე იყო.
აგვისტოს დღეებისგან განსხვავებული.
ცივი და - წვიმიანი.
აივანზე ვიყავი, წვიმის წვეთი ჩემს წინ მოაჯირზე,რომ დაეცა და გამეღიმა.
ამდენიხნის შემდფეგ პირველად გამეღიმა ასე გულწრფელად.
მიზეზი არ ვიცოდი , მაგრამ ფაქტია სიხარულისგან მომინდა , გამეჩერებინა ყველა ადამიანი, ქუჩაში დამფრთხალი წიწილებივით , რომ დარბოდნენ და მეყვირა მათთვის , რომ უბრალოდ გაჩერებულიყვნენ და ეგრძნოთ ბუნება.
ეგრძნოთ მონარტებული წვიმა.
აგვისტოს ცხელ დღეებს,რომ ჰყავდათ კლანჭებში მოქცეული და ვერ თავისუფლდებოდა.
და აი , ვიპოვე ბედნიერების მიზეზიც - მომნატრებია.
წვიმა მომნატრებია და ახლა, როდესაც ასე უეცრად დამატყდა თავს , უეცრადვე გავბედნიერდი.
აივანს დავეყრდენი და გაბრწყინებული თვალებით შევისუნთქე მიწის და წვიმის სურნელი.
ღმერთო , ვფიცავ ასე სიამოვნებით ჰაერი კარგა ხანია გასული , არ შემისუნთქავს. ახლიდან გავსებას გავდა,თითქოს შიგნეულობა გამოგიცვალეს და ყველაზე წმინდა და ყველაზე სუფთა ორგანოებით შეცვალეს.
მერე გავჩერდი, ერთ ადგილს გავუშტერე თვალი,ჰაერიც ისე ჩავისუნთქე,თითქოს საბოლოო ჩასუნთქვა ყოფილიყოს და მინდოდა სურნელი თან გამეყოლა, სადაც არ უნდა წავსულიყავი - გამომყოლოდა. ღიმილიც თითქოს სახეზე გამეყინა და თავში ერთი ფიქრის ათასნაირი ვერსია ამიტივტივდა. თითქოს თავი , ტვინის ადგილას იმ წვიმის წყლით ამვსობოდა ორიოდ წუთის წინ თავზე , რომ დამდიოდა. წვიმას ზღვა შეექმნა და შუაგულში მოვუქცევივარ გარშემო კი ფიქრები ზვიგებენივით დაცურავდნენ.
ფიქრი კი იყო ერთი.
ერთად-ერთი კითხვა:
შენი გამოჩენაც ისე იქნება , როგორც აგვისტოს ცხელ დღეებში ცივი , მონატრებული წვიმის მოსვლა?!


პ.ს. პირველად ვდებ საიტზე ჩემს ჩანაწერს და იმედია მოგეწონებათ
შემიფასეთ და თუ სურვილი გექნებათ მირჩიეთ რამე