ანასტასია ბათუსთან და ეკატერინესთან დარჩა, ქალბატონმა განაცხადა რომ ნათლია მოენატრა. სამსახურიდან ადრე დაბრუნდა, გამოძინებაც მოასწრო და მოწყენილობისგან რომ არ გაგიჟებულიყო გადაწყვიტა კლუბში წასულიყო. ბოლო თვეები იმდენად რთული და ემოციურად დატვირთული იყო ნამდვილად სჭირდებოდა განტვირთვა .
კლუბში შესვლისას ბევრი ნაცნობი სახე დაინახა,მაგრამ მარტო ყოფნა არჩია. კუთხეში დაჯდა კოქტეილით ხელში და მოდუნება სცადა. მუსიკა კარგად მოქმედებდა მასზე, რამდენიმე ჭიქის შემდეგ უფრო მოდუნდა და მაგიდისკენ მომავალი ლუკა რომ დაინახა გაუცინა. ბიჭს ხელში ჭიქა ეჭირა და გაღიმებული მიაბიჯებდა
-ბარბიი როგორ გამახარა შენმა დანახვამ ,...როგორ გიკითხო? გვერდით მიუჯდა და ხმაურით აკოცა ლოყაზე
-ლუკა როდის დაბრუნდი? ხომ მითხარი ერთი წლით მივდივარო?
-მალე მოგვარდა ყველაფერი და წამოვედი ... გამიხარდა შენი ნახვა
-არ დაგიმალავ და მეც გამიხარდა...შენს დაბრუნებას გაუმარჯოს- ჭიქა მაღლა ასწია და სულმოუთქმელად გამოცალა
-მარტო ხარ და სვამ .ე.ი კიდევ არ დაუბრუნდი დადვანს
-ვერ ეღირსება
-რაღაც მეეჭვება თვითონ დაიტანჯოს იმაზე მეტად ვიდრე შენ
-კაცური ლოგიკაა თუ რამე სხვა
-მარტივი მისახვედრია ...კაცები უფრო ამტანები ვართ . დადვანს თავშეკავება არ გაუჭირდება შენ კი ზედმეტად მგრძNობიარე ხარ ,ემოციების დამალვა არ შეგიძლია ,პირდაპირი ხარ და არასდროს იტოვებ აზრებს შენთვის
-და მაინც არ არის ჩემი ცხოვრება მარტივი
-აი ვაფშეე არ მესმის მაგას რომ ამბობენ ...როცა ჯანმრთელი ხარ , ორი ხელი გაქვს ,ორი ფეხი და თუნდაც არ გქონდეს როცა საწოლს არ ხარ მიჯაჭვული და უკურნებელ სენთან ბრძოლა არ გიწევს როგორ შეიძლება მარტივი არ იყოს ცხოვრება!
-შენნაირი არდაიდარდო არ ვართ ჩვეულებრივი მოკვდავები!
-ჩემნაირი ვერავინ იქნება,მე დონე ვარ ,მაგრამ ასეც არ შეიძლება!
-მორჩი ჭორაობას ... რაღაც ზედმეტად არაბუნებრივია ჩემი და შენი გულწრფელი ბაასი თანაც აქ
-კიდევ ერთ ორ ჭიქას თუ დალევ საერთოდ ვეღარ ილაპარაკებ ...
-მეცეკვები თუ ნადირობა უნდა განაგრძო
-მე სათევზაოდ დავდივარ ჯერ ეს ერთი და მეორეც როცა შენ გესაუბრები რა დროს ესაა?
-სად შეგვიძლია ... -გადაიკისკისა და ლუკას მკლავზე მოხვეული წავიდა საცეკვაოდ. ბატონი ყველაფერთან ერთად მოქნილი მოცეკვავე აღმოჩნდა ბევრი იცინა მისი თეძოს ჩატეხვებზე და კარგადაც ცეკვავდა. ლუკამ რომ დაატრიალა და მომენტში ერეკლე დაინახა ვიღაც ქალთან ერთად წამში გაეყინა სხეული! პირველად არ უყურებდა როგორ კოცნიდა მისი ქმარი ვიღაც ქალს ,მაგრამ ასე ახლოს არასდროს ყოფილან. ყოველთვის შემთხვევით ხდებოდა მსგავსი რამ, სულ ორჯერ იყო მსგავსი შემთხვევა ახლა კი ერთ სივრცეში იყვნენ სულ ახლოს
-ბარბარეე ..რა დაგემართა? ხომ გითხარი აღარ უნდა დაგელია.არ მითხრა რომ ცუდად ხარ - ლუკამ წელზე მოხვია ხელი და თავი ააწევინა
-ახლა რომ მივიდე და სპექტაკლი დავდგა ძალიან დამეტყობა რომ ვეჭვიანობ?
-ვერ გავიგე?
-შენთან ქალი რომ მოდის და მეორე ქალს გახევს ხვდები რომ იმ პირველს უყვარხარ?
-არ მქონია მსგავსი შემთხვევა...ერეკლეა აქ სადმე?- წამსვე მიხვდა და გაიცინა - გინდა ვაეჭვიანოთ?
-ვერ შემხედავს..ერთობა და არც მინდა
-რატომ?
-არაფერს გააკეთებს თუ კოცნას არ დამიწყებ და კაბის ქვეშ არ შემიცურებ ხელს რასაც არ დაგანებებ ძალიანაც რომ მოინდომო !
-არც დავაპირებდი სულ არ მინდა იმიტომ გაკოცო რომ შენ შენი ყოფილი აეჭვიანო
-კოცნებს ასე უბრალოდ არ ფანტავ?- გადაიკისკისა და თვალი ერეკლეს მაგიდისკენ გააპარა. ბატონი დადვანი ისევ გართლი იყო თავისი „საქმით“
-სად ხედავ ერეკლეს..არაფერი ჩანს იმ კუთხეში იქნებ არცაა ერეკლე
-ნუ მასწავლი ჩემი დადვანი როგორ ვიცნო! ახლა კი უკაცრავად ... სხვა დროს ვისაუბროთ მესტუმრე თავისუფალ დროს - ლოყაზე აკოცა და კუთხის მაგიდისკენ დაიძრა. მაგიდასთან როგორც კი მივიდა ჭიქა აიღო და წყვილს შეასხა
-არაკაცოოო სახლში ექვს შვილთან ერთად გელოდები შენ კი აქ ერთობი? ბავშვებს რომ აკეთებდი და მეუბნებოდი იმ რეზინის წამოცმა მეზარებაო ხომ კარგი იყო? ახლა ამასაც დააფეხმზიმებ როგორც ის ორი გოგო და კიდე გინდა შენი საყვარლებიდ ამადგნენ სახლში? ალიმენტს მაინც აძლევდე მაგრამ ჩემი ექვსი ვერ გირჩენიაა - ისეთი „გაცოფებული“ სახე ჰქონდა არავის შეეპარებოდა ეჭვი. გაწუწული გოგო გაოცებული უყურებდა, მერე ჩანთას დაავლო ხელი ერეკლეს სახეში გაარტყა უცებ მიალანძღა და გავარდა. დადვანი კი ჯერ გაოცებული უყურებდა,მერე უკვე იცოდა რაც უნდოდა ბარბარეს და იცინოდა.
-ყოჩააღ ბრავოოო… მეორე დიპლომი არ გინდა? ეკონომისტი და მსახიობი რომ იყო - სალფეტკით მოიწმინდა ხელიდან სითხე და მერე ტუჩებზე გაისვა ხელი
-სასმელზე არ დამპატიჟებ? ავღნიშნოთ შენი გენიალური შემოთავაზება
-ბავშვთან არ მიხვალ ასე ხო?
-როიალზე დაუკარი-თქო ვეტყვი...ისე უნდა ვატარო პიანისტთან
-სად გყავს ტასო
-ბათუსთანაა... ეკატერინეს რაც მუცელი დაეტყო იმის მერე მევედრება დავრჩები ბათუს-თანო აინტერესებს კატოო როგორაა და დაკვირვებებს აწარმოებს
-რამდენ ხანს დარჩება
-ხვალ წამოვიყვან
-მე წამოვიყვან!
-რატომ ვითომ
-დიდი ხანია ჩემთან არ ყოფილა
-შენ ხარ სამაგიეროდ ჩემთან
-შენთან ? დამიკონკრეტე კერძოდ სად ვარ
-გულით დაგატარებ ...ფუუ საშინელი სუნი გაქვს! წადი სახლშ დაიბანე თორემ გულისამრევი ხარ- რომ მიიწია და დადვანის სურნელთან სხვა შერეული სუნიც ამოიცნო სახე დამანჭა
-მარტო ხარ?
-ხოო
-აბა ლუკას რატომ ვხედავ?
-ლუკა ცალკეა მე ცალკე ..თუ გინდა გეტყვი რომ ერთად ვართ. რომ ვთხოვო გამიწევს პარტნიორობას
-ჩემთან რა გინდა მაშინ?
-წავიდე?
- მიბრძანდი
-არა იყოოს !
-კარგი ისეთ ვინმეს ვიპოვი ვინც ჯგუფურის მოყვარულია
-გულს მირევ!
-პირველად მეუბნები ასეთ რამეს...
-ხო არა? გული ხომ არ გატკინე?
_შენთან რომ იყო კი ჯიჯგნიდი და რაც დავიბრუნე მას მერე არაჩვეულებრივად გრძნობს თავს
-ხო არა? შენთანაა თუ გააჩუქე ისევ
-ჩემთანაა...აღარ ვაპირებ გასხვისებას!
-უიმეე რატოო? ასე დაგიმსხვრიე წარმოდგენები სიყვარულზე? ჩემი საბრალო ერეეკლეე
-კორექტივს შევიტან თუ შეიძლება
-კი ბატონო
-შენი არა !
-ჩემი არაა? აა ხო ჩემი არა -თვალებში უყურებდა და ისე ბუტბუტებდა- ხვდები რომ ჩვენი ჩხუბიც კი ისეთი აღარაა? რაღაც მუღამი დამიკარგე
-აღარ გაინტერესებ ? ღმერთო რა ბედნიერებაა ამის მოსმენა
-მიდიხარ?- ერეკლე რომ წამოდგა თვალი დაბნეულმა გააყოლა, გათიშული უყურებდა
-ვაპირებ!
-არ წამიყვან?-რცხვად ჩამოეკიდა მკლავზე, თიტები მის თითებშ ახლართა,თავი მხარზე დაადო და ქვემოდან ახედა. ერეკლე ისე დაჰყურებდა ზემოდან თითქოს რეაქციაც არ ჰქონია-ასე ხომ არ დავჯდები საჭესთან
-ტაქსიში ჩაგსვამ ... ჩანთა არ დაგრჩეს- ხელშ მიაჩეჩა კლაჩი და ისე წავიდა გასასვლელისკენ. ბარბარე გატრუნული მიაბიჯებდა, არმოეწონა ტაქსის იდეა . ერეკლეს ყელზე უხახუნებდა ცხვირს და მისი სურნელის დაწერას ცდილობდა
-საშინელებაა...ყველგან სხვისი სუნია .შენი სუნი მინდა - ამოიკნავლა , თიტები პერანგის შიგნიჩ ჩაუყო და საყელოზე დაყნოსა - აქ არის...აქ სულ არის -მთვრალმა ღიმილმა გადაურბინა ტუჩზე და თვალები დახუჭა. არაჩვეულებრივად თამაშობდა გათიშულ ქალს . ხელები ყელზე მოხვია დადვანს და თავიც ისე ჩამოსდო თიტქოს გაითიშა
-ბარბარეე...ბარბარე .კარგი წაგიყვან ჩემი მანქანით რა გაეწყობა- უცებ აიტაცა ხელში და მანქანისკენ დაიძრა . წინა სავარზელზე მიაწვინა ღვედი შეუკრა და საჭესთან მოთავსდდა. მანქანა რომ დაძრა ისე სწრაფად წავიდა თიტქოს სადღაც მიეჩქარებოდა. სიმრერა ჩართო ხმამაღლა და ბარბარესკენ არც გაუხედავს. ქალბატონმა ცალი თვალი რომ გაახილა და გზას გახედა წამსვე წამოიწია
-სად მიდიხარ...სახლში არ უნდ ამიგეყვანე?
-უი უკვე გამოფხიზლდი? ვიფიქრე ის ეცუდადაა მისი დატოვება არ ღირს-თქო კახეთში ვაპირებდი დარჩენას ამაღამ და იქ მივდივარ
-რაა?
ახლა ვეღარ მივბრუნდები სამწუხაროდ ამაღამ ჩემს სახლში დარჩენა მოგიწევს
-სად მიდიხარ ბებიასთან?
-ხო მთხოვა სანამ სახლში არ ვიქნები მოუარე ყველაფერსო მე კიდე კლუბში შემოვრჩი და ვეღარ მივედი დროულად...ახლა შენც ამეკიდე
-რა ვქენი უკაცრავად?
-ფხიზელი თუ იყავი ვერ მითხარი? ასე როგორ შეიძლება
-ბებია სად არის?
-ლიასთან
-მარტო უნდა ვიყოთ სოფელში მე და შენ? როდის ბრუნდები იქედან
-ორშაბათს ან სამშაბათს
-რაა? მე როგორ წამოვიდე
-ავტობუსით ...სამარშუტო ტაქსით
-ვერ გიტააან ...სარგებლობ ჩემი სიმთვრალით და მიმათრევ სოფელში !
-თუ გგონია მეორედ მოგიტაცებ ძალიან ცდები! შემიძლია ჩამოგსვა
-შუაღამეა სად უნდა ჩამომსვა...დამტოვებ შუა გზაში ამ მოკლე კაბით და წახვალ?
-არ იცი როდის და ვისთან უნდა ითამაშო და ჭკუიას ისწავლი
-დამპალოო გაიძვერა განგებ მიკეთებ ხომ? გინდა ჭუიდან გადავიდე...სახლში მინდოდა წაგეყვანე და შენ რა გამიკეთე
-გეთქვა სახლში მინდა მიმიყვანოო რომ გაითიშე თავი
-ნეტა გავითიშებოდე და სადმე სხვაგან გავჩნდებოდე შენი სახის დანახვა რომ არ მომიწევდეს არასდროს და მეტი არ მინდა სრული ბედნიერებისთვის
-ერთაერთი შანსია მაგისთვის ...უნდა მოვკვდე
-ღმერთი რომ მწყალობდეს იმდენჯერ იყო შენი მოკვლის საშიშროება ცხრა სიცოცხლე რომ გაქვს და ვერაფერი გკლავს ... იმდენჯერ დაგჭრეს,იმდენჯერ მოხვდი ავარიაში.აგაფეთქეს და მაინც არაფერი გემართება ,ალერგიებზე ,მოგუდვებზე და ჩემთან ერთად ცხოვრებაზე აღარაფერს ვამბობ ... ამდენი წელი მიძლებდი და სუიციდის მცდელობა ერთხელაც არ გქონია
-ზოგჯერ რომ სვამ რა კარგი ხარ და ზოგჯერ ასეთი საშინელი რატომ ხდები?
-საშინელი რატომ ვარ ჩემს სურვილს რომ ვაცხადებ? მინდა მოკვდე და დამასვენოოო მინდაა ხო ძალიან მინდა აღარაფერი შემაწუხებს ამქვეყნად რადგან სხვა ვერავინ ახერხებს ჩემზე ზემოქმედებას მარტო შენ- კიოდა და ხელებს ჰაერში იქნევდა
-მაპატიე მაგრამ ვერ გაგახარებ...მინდა დიდხანს ვიცოცხლო მაინტერესებს როგორი იქნება ჩემი ტასუნა და მინდა ისე გაგიმწარო ცხოვრება როგორც მე გამიმწარე
-გამიმწარდა უკვეეე 18 წლიდან გამწარებული მაქვს ცხოვრება და მეტი რაღა გინდა
-ზუსტად ისე უნდა გამწარდე როგორც მე მაწამებდი !
ჩქარა მიდიოდა, გაბრაზებული იყო უფრო მეტად უმატა სიჩქარეს იმის სანაცვლოდ რომ არაფერი შეემჩნია და ბარბარე უარესად გაეგიჟებინა.
მანქანა ეზოში რომ შეიყვანა ქალბატონი მაშინვე გადავიდა. სახლისკენ დაიძრა, გასაღები იპოვნა და სწრაფად შევიდა ,შიგნიდან გადაკეტა კარი და კმაყოფილმა შემოჰკრა ტაში. შუქი ჩართო და კუსკუსით წავიდა მისაღებისკენ
-ახლა ნახე როგორია მანქანაში ძილი უტვინო პრიმატო! დმატეხა ამ ფეხსაცმელმა ფეხები- მაღალქუსლიანები მოიშორა და დივანზე გაგორდა- როგორ მიყვარს ამ სახლის სუნი ...აქ რომ დვაიძნო რა დაშავდება? - ბალიში ამოიდო თავქვეშ ,კომფორტულად მოკალათდდა და თვალები დახუჭა-რატო არ აკაკუნებს ვითომ? რა მნიშვნელობა აქ კარს მაინც არ გავუღებ! -გაიცინა და სიზმრბეის სამყაროსკენ მიმავალ გზას გაუყვა. მიხვდა როგორ დაუჩრდილა სინათლე ვირაცამ და მერე როგორ წვდა ფეხებში კივილით წამოივარდა,მაგრამ ვერ წამოვარდა . ჰაერში აღმოჩნდა გაკიდებული
-აქ როგორ ...კი მაგრამ როგორ შემოხვედი
-მანამ შემოვედი სანამ კარს დაკეტავდი! შენი ტვინი შესწავლილი მაქვს ბარბარიკა -საჯდომზე მოსცხო ხელი და ეზოში დასვა
რას აკეთებ...სიცივეა გარეთ კან დამაბრუნე ფეხშიშველი ვარ
-სარწეველაში პლედიც იდება...აბა ტკბილი ძილი ბარბარიკა
-არაა არ გაბედო ...ჩემი დატოვება არ გავბედო ერეკლეეე ...ერეკლე მიწაზე ვერ დავდივარ ერეკლეეეეეეეეეეეე -კიოდა ,მაგრამ დადვანს უკან არ მოუხედავს კარის მიხურვამდე გაუცინა ერთი და მერე სახლში მიმალა. ერთ ადგილას იდგა თმააწეწილი,მთვრალი, ფეხშიშველი ნახევრად შიშველი . სარწეველასკენ დაიძრა ,ფეხები დაეჩხვლიტა გაუჭუჭყიანდა და როგორც იქნა მიაღწია სახლის წინ დადგმულ სარწეველამდე. კიდევ კარგი რბილი იყო ზედ ბალიშიც იდო და პლედიც. მაგრამ საკმაოდ ციოდა, მოკუნტუი დაწვა და პლედშ გაეხვია.
-ეგღა მაკლია შეგევედრო... მშვენივრად დავიძნებ სუფთა ჰაერზე- ჩაიბურტუნა და თვალები დახუჭა.
ჩაეძინა, სასმელიც მოეკიდა და არაფერი გაუგია . გაეღვიძა მზე რომ ამოვიდა მამალმა ყივილი დაიძყო,ქუჩდან ძროხების ხმა გაიგო და მათ ყელზე გამობმული ზარების რეკვა რომელსაც კაცების ხმა ერთვოდა . თვალები როგორღაც დააშორა ერთმანეთს, გაიაზრა რომ სხეული გაყინული ჰქონდა და კანკალი დაეწყო. თავი უსკდებოდა და ერეკლეს მოკვლის სურვილი ჰქონდა. დადვანი შორტისამარა გამობრძანდა აივანზე და ვარჯიშის მაგვარი მოძრაობები გააკეთა,მერე მოაჯირს დაეყრნო და ქვემოთ ჩამოიხედა
-დილამშვიდობისა ბარბარიკაა ...ხომ კარგად გეძინა?
-არაჩვეულებრივად
-გინდა სახლში შემოგიშვა?
-მცივა
-ძალიან? თუ ვეღარ უძლებ შეგიძლია საქათმესთან მიხვიდე კარი გააღო და დედლებს სიმინდისმარცვლები დაუყარო .მერე კვერცხი გამოიტანო და სახლში შემოგიშვებ
-რა საყვარელი ხააარ !
-ემოცია ვერ დვაინახე...ვერ დამაჯერე
-მეზიზღები- ბალიში აიღო და ქვემოდან ესროლა,მაგრამ აბა როგორ მოარტყავდა ისევ უკან დაუბრუნდა ის ბალიში და თავში დაეცა,ყველაფერთან ერთად გასკდა და ბუმბულებიც გადმოეყარა.
-ახლა ცხვარს ჰგავხარ, რომელმაც საქათმეში შეძრომა და დედლების გაჩინჩვლა გადაწყვიტა-ერეკლეს ხარხრარზე უფრო დაეჭიმა კუნთები, ფრჩხილები კანში ერჭობოდა ისე ჰქონდა მუშტები შეკრული .სახეზე დაყრილი ბუმბული სულისშებერვით მოიშორა. მერე რეზინის ბოტები იპოვა და საქათმისკენ გასწია. საოცარი სანახავი იყო უზურგო,მოკლე წითელი კაბით როგორ უყრიდა სიმინდს ქათმებს. კარი რომ გააღო დ აყველა ერთად გადმოფრინდა ლამის კივილით აიკლო ყველაფერი. საქათმეში ხელი რომ სეყო და კვერცხები აიღო ისე გააჟრჟოლა ლამის იქვე გული აერია. სახლისკენ სწრაფად წავიდა
-ერეკლეეეეეე სად ხააარ?
-აქ ვარ გიყურებდი... რა საყავრელი ხარ იცი? ფოტოგენური ქათმები მყოლია ...მამალს მგონი მოეწონე აი იმას შენი კბის ფერი რომაა- მობილური ეჭირა და ყურადღებით უყურებდა ეკრანს
-კარი გამიღე
-ხო ახლავეე...დამელოდე
სახლში სევიდა ბარბარე კი კართან მივიდა ორივე ხელში მომარჯვებული ჰქონდა „იარაღი“ კაირ რომ გაიღო და შეაბიჯა მაშინვე ასწია ხელი თავში ჩაერტყა დადვანისთვის მაგრამ იქ არ დახვდა თვითონ ასრიალდა იატაკზე და ისე დაეცა გატეხილ კვერცხებზე ზემოდან დააწვა.
-არაა შეუძლებელია...წარმოუდგენელია ეს შენ მოგეფიქრებინაა შეუძლებელია. ბევრი რმა გაგიკეთებია ,მაგრმა ეეეს?
-გაგაოცე ხომ ? მიდი აბა გამიღიმე
-იდიოტოოოო ... ასე ხალისობ ხომ? კარგი როგორც გინდა. ვერ ვიტან ამ კაბას ...ყარს - ფეხზე წამოდგა კაბის შესაკრავი გახსნა და იქვე გადაიძრო- მობილურს თუ არ გადადებ პორნოს გადაღება გამოგივა -კაბა იატაკზე დააგდო და სააბაზანოსკენ წავიდა .მხოლოდ ტრუსი ეცვა რომელიც დამიჯერეთ ბევრს არაფერს მალავდა
-შესანისნავია...იმაზე უკეთ წარიმართა სიტუაცია ვირე ვფიქრობდი!- კარი დაკეტა,გასაღები გადაატრიალა და საგულდაგულოდ გადამალა.
ბარბარე ამჯერად პირსახოცშემოხვეული გავიდა , მეორე სართულზე ავიდა დადვანის ოთახში და მისი პერანგებიდან ერთ-ერთი აიღო. შემდეგ ქვემოთ ჩავიდა და დივანზე წამოგორებულ დადვანს თავზე დაადგა
-მოიშორე სუნი თუ ისევ გაქვს
-გაოცებული ვარ...ბევრი რამ მოგიფიქრებია ადრე ჩემს გასამწარებლად,თითქოს რომ არაფერშუაში იყავი ,მაგრამ მაინც შენ იყავი დამნაშავე ...ეს ეს კლასიკა იყო მინდ აგითხრა
-გმადლობთ ...თქვენ შემიწყვეთ ხელი თორემ მე ფაქტობრივად თითიც არ გამინძრევია
-აქედან უნდა წამიყვანო ...ასე ხომ ვერ წავალ
-კაბა გარეცხე გაშრება და წადი...თუ გინდა ასე წადი. ფეხსაცმელი ჩაიცვი და ეგაა. შენ კაბაზე გრძელი კი არის .გაიწიე გადაცემას ვუყურებ
-რის მიღწევას ცდილობ? გგონია ორი დღე გამომკეტავ აქ და დამიბრუნებ?
-ჩემი არ ყოფილხარ როგორ ან რატომ უნდა დაგიბრუნო...თანაც შენ არ წასულხარ მე წავედი
-ხო რა თქმა უნდა მე უნდა დაგიბრუნო... რომ არ დაგიბრუნო მაინც დამიბრუნდები ბოლოს.ჩვეულებრივი ამბავია ყველა შენნაირი ასე იქცევა !
-ბევრ ჩემნაირს იცნობ?- ცინიკურად უღიმოდა და თვალებს არ აშორებდა. მერე წამოჯდა და წავემოდან ააყოლა მზერა-მიპასუხე ბევრს იცნობ ჩემნაირს?
-არა ...არავის რომ დავფიქრდი შენ ერთაერთი იდიოტი ხარ დედამიწაზე - აღარ წიკვინებდა, თვალებში უყურებდა დადვანს და ნელ-ნელა მიიწევდა მისკენ. ბოლოს მისი სახე ხელებში მოიქცია და დაიხარა- გარეთ გამყინე...არ გამოხვედი არ შემიყვანე...საქათმეში გამიშვი შემოსვლისას მახე დამიგე ...კარი ვიცი ჩაკეტილი გაქვს და გასაღები სად წაიღე?- ვნებიანი ხმით ელაპარაკებოდა,თვალს არ აშორებდა და ტუჩებთან ისე ახლოს იყო ცოტაც და შეეხებოდა
-შეგიძლია ძებნას შეუდგე... ან გაშვებაზე დამიყოლიო- უკან გადაიწია დივნის საზურგეს მიეყრდნო და ხახამშრალ ბარბარეს ღიმილით შეხედა.
-როგორ მეზიზღები ამას რომ მაკეთებინებ - უცებ თქვა მისკენ გადაიხარა ,უფრო სწორად ფეხებზე გადააჯდა და ტუჩებზე დააცხრა- მაკოცე თორემ მეორედ არ გაპატიებ
-ის მაპატიე?
-ორივეს ერთად ამოგანთხევინებ იცოდე- ტუჩებთან ელაპარაკებოდა, ხელები ყელზე შემოხვია და მერე თმაში შეუცურა- დავიჯერო ვერ გრძნობ რომ შენი პერანგის შიგნით არაფერი მაცვია?
-გაცივდები...რა ცუდია - ვერ გააქრო ხრინწი ხმაში რომ ჰქონდა ,მაგრამ მაინც მოშხამა ბარბარე
-უაზრობაა შენი ქცევა...ბოლოს მაინც ჩემთან მოხვალ . დღეს ,ხვალ თუ ათი წლის მერე მაინც დაბრუნდები . რა აზრი აქვს ამ ყველაფერს ....რატომ არ აკეთებ იმას რაც მინდა
-შენ გინდა და შენ უნდა გააკეთო მე რა შუაში ვარ
-კარგიი რაა ვერ ვგრძნობდე მაინც რა დღეში ხარ...
-შენი მოხუცი ქმარი მოხუცი არ აღმოჩნდა სხვა არაფერია...შეგიძლია დიდხანს იჯდე, მძიმე მაინც არ ხარ მაგრამ მაწუხებ უკვე
-დიდი ხანია გაწუხებ... კაბა რომ გავიხადე იმ წამიდან გაწუხებ შეეჩვევი მალე .ისე ჯინსის შორტები არ გეშოვებოდა? ეს ზედმეტად თხელი ნაჭრისგანაა
-გავცივდები ვითომ?
-შეიძლება...მაისურიც დაგეკარგა?
-შენ გაცვია ჩემი პერანგი
-იქ სხვებიც იყო - თითებს დაატარებდა ერეკლეს გულმკერზე, პრესზე, მკლავებზე და ისეთი ხმით ელაპარაკებოდა დადვანს მალე ინფარქტი დაემართებოდა
-პირველადაც თამაშით დაიწყე და მერე ნანობდი ...ახლაც ისე იქნება როგორც მაშინ მე ნასიამოვნები დავრჩები შენ გაგიჟდები საკუთარი სისუსტით და უთავმოყვარეობით- წელზე ხელი მოხვია და ისე აიტაცა ჰაერში ბარბარემ წამოიკივლა
-სად მიდიხარ
-სამზარეულოში ... საუზმე უნდა მომიმზადო
-ხელი გამიშვიი ახლავეეე- უცებ წამოიკივლა და ერეკლეც დაემორჩილა . იატაკზე დადგა და გაბრაზებული გავარდა ოთახიდან - ოდესმე განანებ ამ ამ მარაზმს - დაიჩხავლა და რომელიღაც ოთახში შეიკეტა .კარი ისე მოიხურა პირველ სართულზეც ისმოდა ხმა
-ასე გააგრძელე ერეკლე და ბოლოს იმპოტენტი იქნები და დაისვენებ მერე შენც და ის არანორმალური ქალიც ახლა რომ მიხვდა როგორ ვიზიდავ თურმე! გიჟი, არანორმალური, სულელი . ამის დედაც ...არ მოიცვალო ფეხი ერეკლე ახლა თუ შეუვარდი ხომ იცი ვეღარ გამოხვალ იმ ოთახიდან
ერეკლე სანამ მსჯელობდა თავშეკავებაზე,ქალბატონი ბარბარე აივნიდან გადაძვრა ფეხსაცმელი ჩაიცვა და ერეკლეს მანქანასი ჩასკუპდა. დაასიგნალა რამდენჯერმე დერეკლემ ხმა რომ გაიგო გასაღები იპოვნა,კარი გააღო და გარეთ გავიდა სულს ვეღარ სუნტქვად აუკვე. ბარბარემ ხელი დაუქნია და ეზოდან გასვლა დაიწყო.
-არ გაბედოოო ბარბარეე იცოდე განანებ
-ჩაოოო ერეკლიიიუს
-ბარბარეეეეეეეეე
-ვგიჟდებიი ...ვაფრენ როგორ მიყვარს ასე რომ ვაგიჟეეებ ვინ დარჩა ხახამშრალი მე თუ შენ ! დამპალო,ცხოველო...ეგდე ახლა სოფელში და მოუარე ქათმებს, კრეტინი...დეგენერატი ნუუ
სახლში დაბრუნდა ,მიტანტალებდა მაღლებზე ამხედრებული ,ხელში კლატჩით.თმაარეული,შეშლილი სახით. გამხდარ სხეულზე რომ დადვანის უზარმაზარი პერანგი ეცვა ეგ ცალკე საოცრება იყო, მკლავები აკეცილი, მკერდთან მოღეღილი და მხარზე გადაწეული ჰქონდა დადვანის თეთრი პერანგი. სახლის კართან იყო უკვე ნაცნობი ხმა რომ გაიგო
-ვაუუუუ შენ აღარ ხუმრობ ...
-ლუკააა
-ხოოომ როგორც ჩანს წუხელ ცეცხლოვანი ღამე გქონდა- წარბების თამაშით უყურებდა და იცინოდა
-მტერს არ ვუსურვებ ისეთი! შემოდი გამოვიცვლი და მოვალ
-არაცვეულებრივად გამოიყურები ასეც ...ვისია?
-შენი აზრით?
-ქმარს ურგდები თუ ქმარი საყვარლი გახადე- ამჯერად შეიცხადა და ოტახში გაჩერდა- კაი მართლა ? რამე მუღამია აქ გაყრის მერე საყვარლობას? მოვიყვანო ცოლი გავეყარო და მერე გავხდეთ საყვარლები?
-დაჯექი და დამელოდე !
-არიის უმფროსოო ,მაგრამ მითხარი რაა სერიოზულად დავფიქრდი
-რომ ჩამოვალ ამოვიფქრვევი
-ამოფრქვევაში რას გულისხმობ ...ნუ მაფიქრებინებ რო ერეკლემ ვერ დაგაკმაყოფილა და ახლა ჩემთ..
-გაჩუმდიიიიიიიიი - პირზე ხელი მიაფარა და თვალები დაუბრიალა. ლუკამ ხელები მაღლა ასწია დანებების ნიშნად.
ბარბარე მეორე სართულზე ავიდა სწრაფად გამოიცვალა და მისაღებში შეფრინდა. ლუკა დივანზე იჯდა გვერდი აუარა ღვინო და ჭიქები მიიტანა სანამ დადებდა მანამ დაისხა და გადაკრა
-პირველად ვხედავ ასეთ ხასიათზე მყოფ ქალს რა გააკეთა ასეთი
-არაფერი !
-არაფერში არაფერი იგულისხმე?
-რა დღეში ხარ ბარბარე კონჯარიაა
-ანასტასია როდის მოვა? მანამდე დათვრები თუ
-დავურეკავ ბათუს და არ მოიყვანს დღეს ...ახლა ისე ვარ ბავშვმა რომ ნახოს დაისტრესება
-კარგი ღვინოა...ახლა რა სიტუაციაა მე რომ უნდა გაგეცალო თუ დავჯდე და მოვისმინო შენი გულისტკივილი როგორც კარგმა დაქალმა რომელიც კაცებში ერკვევა
-სად უნდა წახვიდე...მარტო რომ დავრჩე ის მოვა და მომკლავს
-ვინ მოვა? მზად რომ ვიყო როგორ შევერკინო
-ერეკლე ...მანქანა მოვპარე და სოფელში დავტოვე ! დარწმუნებული ვარ წუთი წუთზე მოვა და ვულკანის ამოფრქვევა შენ მერე ნახე რომ მოვა
-მანქანა მოპარე ?
-დიახ აბა არ მიშვებდა და მაგას რა ეგონა თავს გავაწამებინებდი ორი დღე? მე სპეციალისტი ვარ სიგიჟეების მოფიქრებაში ეგ მე რამეს მასწავლის? ახლა უბრალოდ ემოციებით სარგებლობს და ვითომ რაღაცას ცდილობს... შენ მე ყურადღებას ნუ მომაქცევ არ ვაპირებ მაგ არსებასთან შერიგებას და საერთოდ ცოლი არასდროს მოიყვანო. შესანიშნავი გზა გაქვს არჩეული სიმშვიდე და მარტო ყოფნა სჯობს ყოველგვარი სიყვარულების გარეშე...რა უბედურებაა მაინც ეს სიყვარული
-შენ რაც გჭირს ის
-ზიხარ და კაიფობ კარგია ხო ცხოვრება
-კარგად მოვიქეცი რომ მოვედი ამაზე კარგ სანახაობას სად ვიპოვდი?
-მოკლედ რაა ნამდვილი მასხარა ხარ
-ცხოვრებით ტკბობა უნდა იცოდე ადამიანმა
-მე ის მიკვირს შენ საქმეებს როგორ აკეთებ ასე კარგად ... შენზე ლეგენდები დადის
-ხოო? პირველად მესმის რა ლეგენდები დადის?
-ზოგი ამბობს საშინლად მომთხოვნი და მკაცრიაო,რამდენიმემ მონსტრიც გიწოდა ერთი საწყალი თანამშრომელი ხუთი წუთი დაგვიანების გამო გააგდოო.ზოგი ამბობს ძალიან პრინციპული და სამართლიანი კაციაო
-შენ რას ეუბნები
-მე ვიცინოდი - ისევ გადაიკისკისა და მერე დასერიოზულდა-მართლა ასეთი ტირანი ხარ? მატყუებ?
-როცა მუშაობ უნდა იმუშაო სარლაბუცოდ დროს მე თუ ვპოულობ რიგით მდივანს ან მენეჯერს რა საქმე აქვს ასეთი ! იმას ვითხოვ რაც მოეთხოვებათ სხვას არაფერს
-კიდევ კარგი შენთან არ დავიწყე მუშაობა თორემ გამოშვებული გეყოლებოდი უკვე...სამსახურეობრივ რომანებზე რა აზრის ხარ?
-არცერთ თანამშრომელთან მქონია სექ*ი
-ყველა მოხუცია ან კაცი?
-ჩემი გოგონები ნანახი რომ გყავდეს მაგას არ იტყოდი...მართალია ქალები მიყვარს,მაგრამ ისეც არა სულმდაბლურად რომ მოვიქცე. ყველა თანამშრომელი თავისი საქმის პროფესიონალია და ჩემთან ფლირტს ვერც გაბედავენ და არც მოისურვებენ
-ვერ დავიჯერებ რომ არ მოსწონხარ
-არა როგორ არ მოვწონვარ, ვგრძNობ როგორ მიყურებენ მაგრამ იციან რომ სამსახურიდან წასვლა მოუწევთ ჩემთან თუ დაიჭირეს საქმე
-შენ როგორი ბიჭი ყოფილხარ ...მართლები ყოფილან
-თემა კი შევცვალეთ,მაგრამ ერეკლეს მანქანა რატომ მოპარე შენთან რომ არ დაწვა იმიტომ?
-დაახლოებით
-რა საშიში ქალი ყოფილხარ - გაიცინა და ფანჯრიდან შეხედა სახლისკენ მიმავალ დადვანს. ბარბარესთვის არაფერი უთქვამს, ერთი ჩაიცინა ღვინით სავსე ბოკალი დაცალა და წამოდგა- აჯობებს მე წავალ...არ ღირს ცოლ-ქმრის საქმეში ჩარევა. თუ დაგჭირდები დამირეკე - ლოყაზე აკოცა ბარბარეს და გასასვლელისკენ წავიდა. ერეკლეს კარში შეეჩეხა
-შენ?
-ხო მეე ... ცუდ დროს მოვედი . იმედია მართლა მის მოკვლას არ აპირებ
-ვაპირებ მერე შენ რა?
-ასე თუ გაბრაზებდა სულ გაუჭირდება გადაჩვევა- ჩაიცინა გვერდი აუარა და კარში გავიდა-ნუ გააჯანჯლებ დროა შერიგდეთ ,ცოდოა ბარბარე !
დადვანი სახლში რომ შევიდა ბარბარე ისევ მშვიდად იჯდა და სვამდა
-ასე მალე მოხვედი? გასაღები მანქანაშია შეგიძლია წაიყვანო
-ეს ბავშვური ქცევა აღარ მოგბეზრდა?
-მოშორების მნიშვნელობა არ იცი...თუ გამეყარე უნდა ჩამომშორდე. რომ არ მოდიოდი მე არ მიპოვნიხარ და არ გამიგიჟებიხარ,მგონი ლოგიკურია რომ ჩემგან შორს უნდა დაიჭირო თავი,თორემ ასე მაღიზიანებ და კი ხედავ რაც მოგდის
-შენი სისულელების გამო ჩემს შვილს ვერ მოვშორდები, არ გამიჩენია თორემ ზუსტად ისეთივე წვლილი მაქვს მის აღზრდაში როგორიც შენ
-იმიტომაა ჭკვიანი !
-შენთან ლაპარაკს არ ვაპირებ...ლუკა სად გაჩითე ასე უცებ მიკვირს . სანამ მოვედი ჩაგაცხრო მანამდე?
-შენ კი არ გგავარ აგზნებული სხვა ქალებთან რომ გარბოდი ! წადი ახლა სანამ გავაფრინე და დაგატეხე თავზე რამე მძიმე
-კიდევ კარგი ჯერ ქალაქიდან გავდივარ და მერე ქვეყნიდან თორემ შენი ატანა აღარ შემიძლია. რომ დავბრუნდები ბავშვს პირდაპირ ჩემთან წავიყვან და ბინაში მოსული არ დაგინახო!
-ისე ხომ სულ შენთან ვარ რას ამბობ! წადი მოუსვლელში
-წელშ მხორა გჭირდება თორემ კი გავხარ 80 წლის მოხუცს, ძალი ხარ მარტო დარჩენილი და ნაოჭებიც გაქვს
-იდიოტოოო 80 წლის შენ ხარ კი არ გავხარ იმენნა ხარ 80 წლის მოხუცი
-როგორ გიყვარს რეალობას აცდენილი წინადადებების ფრქვევა! კარგად ბრძანდებოდე მომავალი ორი თვე ბულგარეთიდან გავესაუბრები ანასტასიას და იმედია რომ დავრეკავ მაშინვე მიპასუხებს
-გიპასუხებს ნუ ღელავ... ალბატ ლაგოდეხიდან პირდაპირ მიფრინავ ხომ?
-დიახ...აეროპორტი გავხსენი საკუთარი!
-ვრზე შეჯექი და ისე გაფრინდი ბოლოს მაინც ამოიდუდღუნა და ბოთლი მიიყუდა- ჯანდაბაშიიი წადიიი ბულგარეთში კი არაა..არა რა უნდა ახლა ბულგარეთში ან აქამდე ვერ მითხრა? ორი თვე თუ მიეთრეოდა დავეგდებოდი იმ სახლშიი ახლა ორი თვე ვერ უნდა ვნახო? უნდა მომენატროს ? იქნებ არც მომენატროს...რატო უნდა მომენატროს ? ორი კვირის წინ არ იყო წასული? სად დაბოდიალობს რა უნდა რას აკეთებს .არა ჩემი ბრალია რაა იყო თავისთვის კოცნიდა იმ გოგოს რას მივვარდი რა მინდოდაა...მივარდი მივარდი ხომ ადგა და მიდიოდა სახლშ რას მოიმძინარე თავი უტვინოო რო იქნები , მართლა ვის ატყუებ ან რას ატყუებ ! მაგან ის იცის რომ ჩავისუნთქავ რატომ და როგორ ვაიმეეეე გაგისკდება მალე თავი ბარბარე და დაისვეენებ მერეეე . ბავში რომ მომენატრა ახლა ასე გალეშილი როგორ მოვიყვანო? უნდა ვეგდო დღესაც მარტო ...
........
ანასტასიამ დილას რომ გაიღვიძა თვალები დაჭყიტა და გაღიმებულმა შეხედა მძინარე ეკატერინეს. მერე ბათუს მკლავებიდან გამოძვრა და კატოს მიუცუცქდა, თავი მკერდზე დაადო ხელები მუცელზე დაუსვა
-იცი მე ძალიან მიყვარს შენი მამიკო... დედიკოც მალაა მამიკო უფლო . იცი შენ მამიკოცაც ძალიან ვუკალვალ მე. შენ უფლო ეკვალები ვიცი იმიტო ლო ჩემ მამიკოც მე ძალიან ვუკალვალ და მეუბნება ლომ მამიკოებც ჩვილებზე მეტად ალავინ უკალთ. იცი აქ რა კალგია? ლომ გაიზდები დიდი ლომ იქნები და კატუსას მუცელს ლომ ატკენ მერე ექიმები გამოგიკანენ და მნახავ.. იცი რა ლამაზი ვარ? ვიცი შენც ძალიან ლამაზი იქნები. ალ მეუბნებიან ბიჭი ქალ თუ გოგო ალ ვიცითო აცე თქვა ბათუმ. ლომ იცოდეც მეტკოდა ,მაგრამ ლა მნიჩვნელობა აქ მე მაინც ძალიან ძალიან ძალიაან მიკალქალ . ბევლც მოგეფერები , კველაფელც მოგიკვები და სულ სულ ჩენთან ვიქნები . იმედია ჩემზე ალ იეჭვიანებ იმიტო ლო ბათუც მეც ძალიან ვუკალვალ და ქანდაქან ჩემთანაც უნა იკოც .მე ლომ მოვალ ჩემთან უნდა დაიძინოს , ქანდაქან უნდა მელაპალაკოც მალტო მე - ჩუმად ჩურჩულებდა და პატარა ხელებს არ აშორებდა მუცელს.საბანში იყო ჩამძვრალი და თავის მუცელზე ჰქონდა მიდებული -იცი ცენ ძალიან ლამაზი დედიკო გკავც...ჭკვიანიცაა და ჩემი ნათლია უკვალც იმიტო უკალც ბათუს . ალ ეუბნება მალა მე ქო ვიცი ლო ძალიან უკალც? მე იცი ლა ადლე მითქლა? მალა ალვიც უთქლაო და ენიც მიტანა ალ ცეიძლება - სანამ ქალბატონი ბუტბუტებდა ეკატერინე გაბადრული იწვა და ხელები ექავებოდა ისე უნდოდა ტასოს ცემოდა და ლოყები დაეკოცნა მისთვის .საჯდომი გაბზეკილი ჰქონდა და ბათუს მუცელზე მიბჯენილი ბაღათურიამ ვერ გაიგო სად იყო ტასუნა და საბანი რომ ასწია ლამის სიცილით გაიგუდა.ეკატერინემ ხელით ანიშნა გაჩუმდიო და ისიც ჩუმად უსმენდა ქალბატონს
-ტასოოო თუ მორჩი მაგასთან საუბარს ამომხედე მეც
-ოოო მაცადე რაა უუფ- ფეხები გაშალა და მუცელზე გადააწყო ბაღათურიას
-მეტკინა ქალბატონო რა ძალა გაქვს არ იცი?- საბანში შეძვრა და ჩაკოცნა ტასუნა
-აუუ მეც მინდა ვაკოცო შენ რომ ეცემი და ჭამ ბავშვს ...სიფრიფანაა და მეცოდება ამდენი კოცნისთვის და ვრჩები მერე მე ისეე ოოო - ეკატერინე აწუწუნდა და ტუჩები გაბუშტა.ისედაც შეფუმფულებული იყო ცოდა და ახლა ისეთი საყავრელი მზერა ჰქონდა ბაღათურია ჭკუიდან გადაყავდა
-გაჩუმდი თორე შენ შეგჭამ ახლა- ტასო ჰაერში ააფრიალა და მხრებზე დაისვა- მე და ჩემი გოგო საუზმეს მოვამზადეეებთ მერე ეზოში გავაწყობთ და ვისაუზმოთ
-ისე მიდიხარ არ მაკოცეებთ? არცერთიი
-ვაკოცოთ ნათლი?
-ჩენ სულ გადაილიე ამქელა კაცი? აბა ალ აკოცებ? ნახე როგორ გიკულებც.ამ ბოლო დროც ძალიან ემოციული გახდა. დედაჩემიც ფექმძიმედაა ვითომ? ცულ აცეა ისიც ხან ტილიც ხან იცინის ამ ბოლო დლოც .დათაა მამაჩემმა აკოცა და მალე მეკოლება და ან ძმა?- გადმოიხარა და ყურში ელაპარაკებოდა -მითქალი
-დედაშენი და მამაშენი განქორწინდნენ ტასუნა და სანამ არ შერიგდებიან ბავშვი არ იქნება. შეარიგე და მერე უთხარი თუ გინდა და
-და არ მინდა
-არა?
-ძმა მინდა მე
-ხოო?
-ხო ლო გაიზდება ჩემ ჩანთაც წამოიგებს და მე ლომ ველ ვაგებ იმ შოკოლადის უჯლაც ის მიწვდება და გააგებს...მიდი აქლა და ვაკოცოთ იმაც თოლე ქო ქედან იბელება იბელება იბუშტება იბუშტება და მელე ატილდება
-ორივემ ვაკოცოთ?
-ოოო დამსვი მე ლოკაზე ვაკოცებ
-ეე აბა მე სად ვაკოცო?
-მეოლე ლოკაზე
-მორჩებით ბაასს და მომხედავთ მეც თუ უნდა ვიყო ასე
-შენ ვინახარ?
-დათააააააააააააა
-როგორ მიყვარს დათას რომ მეძახი..აქამდე ვერ დამიზახე სანამ გაგაბრაზებდი? ჩამოქვეითდდით მხედარო - ანსტასია საწოლზე დასვა კატოს ხელი მოხვია და მთელი სახე დაუკოცნა
-ოოო მე სადგა ვაკოცოო დაუწითლა ლოკები ეც წველი მაინც მოიპალცეე ველ გავიგე ლაც მელამბელსენსუა აუუ ლოგოლაა ? მე როგორ ვერ ვამბობ რა სიტკვაა ლა ალი ფუუუ
-შენი ხათრით შევიკრიჭავ დღეს წვერს
-ხო არა? ტასოს ხათრით შეიჭრის და მე რომ ვთხოვ დამიჩხვლიტე ლოყები-თქო ერთ ყურშ შეუშვა მეორეში გამოუშვა - საწოლიდან წამოდგა და სააბაზანოსკენ ჯუჯღუნით წავიდა
-ხომ გითხარი შევიჭრი თქო რა გავაკეთო მეტი? სხვათაშორის წვერი მქონდა იმ დრიდან რაც გამიცანი
-როდის მომეწონე მერე? - სააბაზანოდან გამოყო თავი და წარბები მაღლა აზიდა
-ანუ საერთოდ არ მოგწონვარ...უწვეროდ არ ვყოფილვარ
-გამოიტანა ლოგიკური დასკვნა !
-დღეს გაბრაზების დგე აქვს?
-ხოო შენ არ იდარდო გადაუვლის მალე.ჩვენ წავიდეთ რამე მოვამზადოთ თორემ მოგშივდათ ...ამდენი ქალი ხარტ სახლში არა ის ბავშვი არის ბიჭი .პირველი უნდა მეყოლოს ბიჭი თორემ აშკარად ირღვევა წონასწორობა. ნუ დახტუნაობ ამ კიბეზე ანასტასია თორე დაგიცდება ფეხი და დაგორდები..დაგორდები რა ისეტი გამხდარი ხარ აფრინდები და აფარფატდდები
-მოვიმატე სამი კილო და ნუ მეწუწუნებით ჩენ და მამა!
-მამაშენზე გამახსენდა სად დადის სად დაძრწის ... რატომ არ მირეკავს ხომ არ იცი?
-ლიასთან ალის დედამისი და ელეკლე გაიქიზნა სოფელჩი. თითონ ასე მითქლა მამაიკო სოფელჩი უნდა გავიქიზნოო . ქათმებს გავზრდიო და შემწვალი კველცხი ლომ გიკვალც ჩამოგიტანო
-გენიოსი მამა გყავს ვერაფერს ვიტყვით!
-ჩენ ლატო ალ დაგილეკა? იჩქუბეტ ქო?
-ცოტა ,მაგრამ გადაუვლის ეს მდუმარების ხანა მოვა დაფრქვავს ყველაფერს და შევურიგდები
-ლო ალ დაფქვაც? ისე ლა უნდა დაფქვას?
-რასაც მატყუებს ის ! კარგად ვიცნობ მამაშენს არ გაუძლებს გული
-ოო მაცე ედაჩემს დაშოლდა და შენ ველ დაგჩოლდება?
-ასეც ნუ იტყვიი რაა
- ლაც მეუბნები ბავჩვს?
-ისე მართლა რას გეუბნები... შეურიგდება დედაშენსაც არ ინერვიულო შენ.მთავარია ახლა ეს იმ ორს არ უთხრა შეეშვა მაშოს და ლუკას ,წყნარად იყო და ჩუმად იმოქმედო. რამდენჯერ გითხარი რომ კარგად უნდ ამოიქცე,ჭვიანურად და ყველაფერი მოგვარდება !
-ხო მალა ველ ვჩელდები... ვაიმეე იცი მაჩოს იქ ლო ვიკავით ადლე ცქენის სანაქავად ლა გავუკეთე?
-შენ არ მომიყევი მაგრამ მამაშენმა მომახსენა დ ამე გამომლანძრა შნეი გაფუჭებულიაო...არა ეს კალია ერთი მესმის და სამი სად იპოვნე და ასე როგორ ჩაუსვი კაბაში
-უჩანდა კველაფელი და კალიები თავისით ჩაქტნენ ძუძუებჩი - აკისკისდდა და ბათუმ რომ დაუბრიალა თვალები პირზე ხელი აიფარა- ოო ნუ მიკულებ ასე ვიცი ცუდი გოგო ვალ,მაგლამ ვიქალისე . იცი ლოგოლ კიოდა? გადალია ქალქი. მელე ვიგაც ბიჭი მივალდა და იმან ამოაცალ კალიები. მამაჩემი ლომ მოვიდა და დაინაქა ლოგოლ უფათულებდა ქელებს ვიღაც ბიჭი იცი ლა საქე ჰქონდა?
-ვერ მიხვდა ხო ვერაფერს
-ეგრევე მიქვდა ლო ლაგაც დავაშავე...მაშომ კივილი ლო შეწკვიტა და შეწუქდა მელე მივქვდი ლო დამელქა
-საშინლად მოიქეცი !
-საჩინლად მოიქეცი...სულაც ალაა !- სახე დამანჭა და ხელები გადაიჯვალედინა
-ანასტასია !
-ნუ მიბიალებ თვალებც ... საქმეც მიქედე თოლე მჩია უკვე
-დათააა - შემოსასვლელშ გამოჩნდა ქალბატონი
-გისმენთ დედოფალო
-დათაა ყვავილების გადარგვა მინდა და მძიმეა ქოთნები შენ ხო დამეხმარები?
-ამ დილაადრიან ყვავილებთან იყავი?
-ხოო და გადარგვა მინდა
-მეც მოგექმარებით
-შენ ქალბატონო წყალს დაუსხამ შენი პატარა სარწყავიდან
-კაქიი და კვავილც ლომ დამპილდით სად ალიც?
-იები გინდოდა ხომ ჩემო ლამაზო?
-ხოო
-გადავრგე შენთვის და გაგატან ოღონდ კარგად უნდა მოუარო იცოდე
-მიმიც ვუვლი და კავილც ველ მოვუვლი? მითქალი როგორ მოვუალო ოგონდ
-გასწავლი და ბარბარესაც ვეტყვი. მალე სამსახურში უნდა წავიდე დამანამ გეტყვი
-არ მიდის დღეს ტასუნა შეგიძლია ხვალ უთხრა ან ამ საღამოს
-მათლა ალ მივივალ?
-დავურეკავ ბარბარეს ბარემ დღესაც დარჩი
-მამიკო ლომ მიდიც ამ დგეებჩი ბულგალურში?
-სად მიდის?
-ალაა აცე?
-ბულგარეთი ჰქვია მაგას ტასო
-ბუგალეთი აბა მე ლა ვთქვი? შენ ალ მიდიქალ სამსაქულჩი დგეს? ისე შბათია და ჩენ ლატო მიდიქალ?
-მე ლექციები მაქვს შაბათსაც ... ბათუ სახლშ იმუშავებს და თუ რამე შენზ ეუკეთ ვინ გაყიდის მანქანას ტასუნა?
-ალ მიცდია ისე გამომივა ვიცი
-ჩემი თავმდაბალი ნათლული,როგორ მგავხარ - გაიცინა და თავზე აკოც აბავშვს- აბა თუ მომეხმარებით ახლა რომელიმე და თუ დაიწვებით ჩემი საცოდაობით!
-როგორ ჯუჯღუნებს ყოველ დღე უყურებ? შენ რო არ ხარ უფრო მეჯუჯღუნება,ვერ გავიგე მე ფეხმძიმე ავრ თუ არა
-ავად ხომ არ ხარ ...ფეხმძიმედ ხარ და ჩემ შილს ატარებ მუცლით ახლა უნდა ტრიალებდე და ბზრიალებდე
-საზიზღარო- ხელზე უჩქმიტა და მაგიდის გაწყობა დაიწყო- სხვათაშორის ეს ბავში გგავს შენ ...იმხელა აუკვე რომ უზარმაზარი მუცელი მაქვს..არადა არ უნდა მქონდეს ამხელა მუცელი
-გასუქებული არ ხარ ასე რომ შეგიძლია დამშვიდდე, საყვარლეი მუცელი გაქვს და უფრო ლამაზი ხარ!
-ამას დგეჩი ლამდენჯელ უმეორებ ნათლი?
-აი ბავშიც ხვდება უკვე
-ორივე ერთნაირები ხართ თქვენ,მართალია ერეკლე.შენი გაფუჭებულია ეს ბავშვი
-გაფუჭებული ლაც ქვია ველ გავიგე მალთლა ლაც მილანძგავ ნატლაიც? ცენ ჩემი ნატლია თვალჩი ქო ალ გეპატალავება?
-მიდი ტასუნა დამიცავი შენ გარდა ვის ვუყვარვარ მე - თვალი ჩაუკრა ბავშვს და ამჯერად გვერდებში რომ მოხვდა ხელი წამოიკნავლა- მკლავ გოგო?
-არც გტკენია ...
-ვაღიაროთ ძლიერი გყავარ - ხელები მოხვია გაანჩხლებულ ქალბატონს და ჩაეხუტა- ჩუ ახლა ნუ იბუტები ,გაკოცებ მერე ერთს და გადაგივლის
-ცუდი ხარ
-ვიციი
-ძალიან
-ეგეც ვიცი
-მიყვარხარ
-ეგ არ ვიცი ..სად გიყვარვარ აბა? გულში?
-საზიზღოოო როგორ სულ დამცინი და მაბრაზეებ! ყველა ფეხმძიმე ცოლს ანებივრებენ და შენ სულ არ მანებივრებ ისევ სიე იქცევი როგორც ადრეე
-ადრეც განებივრებდი და იმიტომ...ის სხვები კიდე თავიდან არ ანებივრებენ ცოლებს მე კიდე შიდი ბავშვის გაჩენის გარეშეც ხელისგულზე გატარებ და არ მიფასებ
-თავკერძა იდიოტი
-თქვე ლო გისმენთ ველ ვგებულობთ ჩქუბობთ თუ ალა...აი ისე სიცილით ეუბნებით ამ სიტკვებც.აბა დედაჩემც ლო ეთქვა ეგ მეგონებოდა აქლა აიგებს თეფჩს და გაუქანებს მამიკოცტქო
-არ ვჩხუბობთ და ტყუილი წარმოდგენა ხომ არ გექნება?
-ხოო ტქვენ საკვალლები ქალთ... ეკატელინე ლომ იბუტება და შენ იგიმი ამაზე ვგიჟდებიი- თვალების ფახუნით თქვა და ხელებზე ჩამოდო თავი-მიკვალქალთ მე თქვენ
-ჩემი ციცქნაა ...
-ლა ბოთე ქალ აგეცვა ტოცტები
-ჯანდაბაა მართლა დაიწვა მგონი ...ვერ მეტყვით ემრე? უიმეე გამომიყვანეს აქ მზარეული!
მთელი დღე ასე გაატარეს,საერთო ყოველი დღე ასეთი იყო ბაღათურიასთან. ეზოს აწესრიგებდნენ, ბევრი ხეები დარგეს,მინდორს აკეთებდნენ , შემოსასვლელს აწესრიგებდნენ და მოკლედ ყველაფერს ერთად ასწრებდნენ. რგოორც მიხვდით ქალბატონი ეკატერინეს ფეხმძიმობას გავლენა არ მოუხდენია მის ცხოვრებაზე. ისევ ატარებდა ლექციებს, ჩვეული წესით ცხოვრობდა და ისევ აბრაზებდა ხოლმე ბაღათურია, როგორც მიხვდით არც განსაკუთრებულად ექცეოდა, არც ყველაფერზე გიჯდებოდა ისეთი იყო როგორც ყოველთვის და ესეც საკმარისი იყო. ეკატერინეც მშვიდად ატარებდა ყოველ დღეს, ზუსტად იცოდა როგორ უნდა მოქცეულიყო, ,არც შეუცვლია რამე ისედაც ჯანსაღი ცხოვრების წესს მისდევდა, სეირნობდა,ვარჯოშობდა და უსმენდა სიმრერებს დ აკითხულობდა წიგნებს.ემოციებზე ბათუ ასცინოდა თორემ ისევ ისეთი იყო როგორც ყოველთვის და ისევ ნახევარ დღეს ტყუპებთან ატარებდა. ლიზიკოს ქოთქოთით ტკბებოდა, გიორგის საცოდაობით იწვოდა .
უნივერსიტეტის ეზოში ბაღათურია რომ დაინახა ლამის ლექციიდან გავარდა , მერე გაახსენდა რომ დასრულებამდე კიდევ რამდენიმე წუთი იყო დარჩენილი. ფანჯარას მოშორდა და წერით დაკავებულ სტუდენტებს მოავლო თვალი , მერე კისერი წაიგრზელა და ისევ ეზოს გადახედა, ბაღათურია მშვიდად იჯდა სკამზე და პირდაპირ უყურებდა ცოლს. ლამის იქვე ჩაიფერფლა შეტყობინება რომ გამოუგზავნა“მალე გამოდი თორემ შორიდან რომ გიყურებ მინდება მოვიდე და გაკოცო,წარბები გახსენი შეეშინდათ ბავშვებს!“ თქვენ უნდა გენახათ გოგონების მზერა რომ დაიჭირა მაშინ რა დაემართა, ყველა რომ ბაღათურიას უყურებდა სიცილს ვერ იკავებდა. ბაღათურია კი იჯდა და ისევ მობილურს უყურებდა
“ მალე გამოდი თორემ მომიტაცებენ და დარჩები უქმროდ“
„მომიტაცეს! დროზე მიპოვნე თორემ მალე იძალადებენ !“
„ნუ ტყუი, ამხელა ეზოა შენს გარდა ათასი ვინმე დადის „
„რომ აღარ დაგხვდები სახლში მერე მოგენატრები და ინანებ მაგ სიტყვებს“
დერეფანში მიდიოდა უკვე და ისე წერდა შეტყობინებას. ეზოში რომ გავიდა და ბაღათურიასკენ დაიძრა მობილური მაშინ ჩადო ჩანთაში
-როდის შეეშვები ჩემს ნერვებზე თამაშს?
-ჯვარი დავიწერეთ ანუ იქაც არ შევეშვები ამ საოცარ საქმეს! ისე მშვენიერი გოგონები სწავლობენ
-ნუ ხარ საზიზღარიი ! რატომ მოხვედი რა ხდება?
-დაბრძანდით მილედიი ..-კარი გაუღო და დაჯდომაში დაეხმარა.თავადაც რომ დაჯდა მერე დაიწყო საუბარი
-სად იყავით ამდენ ხანს? მოვიწყინეეე . სხვათაშორის დათამ კომპანიაში მიმიყვანა და ერთი მანქანა გავყიდეთ-ტასუნამ მასინვე გამოთქვა უკმაყოფილება
-ნუ იტყუები... მივარდი შოთასთან და უთხარი მე დაგეხმარებიო! გააგიჟა კლიენტი
-და ჩემთან რაღატომ მოხვედით?
-სოფელში მივდივართ ერეკლესთან! მერე მიდის და ტასუნამ ვნახავო
-შენ რომ ეჩხუბე ?
-არ მიჩხუბია რას აიჩემეთ ეს ჩხუბი ... ჩვეულებრივად შემიძლია მივიდე და ნუნუს ღვინო დავლიო ,იცი რა ღვინოს აკეთებს? სუუპერ! ერთ ორ ყლუპს შენც დალევ - თვალი ჩაუკრა და საჭეზე აათამასა თითები- სუპერმარკეტში შევიდეთ რაღაცები წავიღოთ ...
-დარწმუნებული ვარ ყველა იქ შეყარე ხომ?
-ხო აბა მარტოობაში ხომ არ მოვაწყენ მეგობარს?
-ბარბარე რომ მარტოა ეს ახსოვს ვინმეს?
-ბარბარეც მიმყავს...მე რძლებს საკუთარი დებივით ვუვლი და მარტოობისთვის გავიმეტებდი გგონია?
-ისე მეც მესმის... მალტო ალ იკო მამაჩემთან იკო წუქელ
-როგორ?
-ქო რა იკო ... მამაჩემი ლოდიც ტოვებც მაგას
-უკომენტაროდ- ეკატერინემ ჩუმად ჩაილაპარაკა და მოცინარ ბაღათურიას გადახედა.
სოფელში რომ ჩავიდნენ დატვირთულები ერეკლე ეზოში მინდორზე იყო წამოგორებული ლეპტოპში რაღაცას ჩაჰყურებდა და გვერდით მიწოლილ ფუმფულა კატას ეფერებოდა. წამოდგომა ვერ მოასწრო ისე გაივსო ეზო
-აბაა რაამბავია აქო? კახეთი სულ ყველა სეზონზე რო ლამაზია რა მაფია ტრიალებს - ლიზიკო გადავიდა ორივე ბავშვი ხელში ეჭირა და ისე მიქოთქოთებდა- დღეს ვსვავთ ბოლომდე მე ჩაის რათა ჩემი ბალღები დავაპურო თქვენ ღვინოს !
-ჩვენ ვუთხარით მაგარი ღვინო აქვს-თქო- ცოტნე დაადგა და ფისო აართვა- ემილიკოოო მოდი შენნაირი უნდა გაჩვენო ნახე ზუსტად შენნაირი თვალები აქ
-ვაიმეე სიცოცხლეეეე რა კარგიააა -ემილიამ ფუმფულა გრზელბეწვიანი მწვანეტვალება კატა რომ დაინახა სულ აღარ ახსოვდა დედამიწაზე არსებული სამყარო.
-არ არსებობს , კატები ევასება - მაქსიმემ გაფართოებული თვალებით ჩაილაპარაკა და ძმას მხარზე თავი დაადო- დედა მეტირა
-რა სიტყვებია ბიჭო ... სირცხვილი შენ ! არ უთხრა ალერგია რომ გაქვს კატებზე თორემ ეგ ისეთია განგებ მოგიყვანს
-ფიცი აქვს დადებული
-მერე რა ჰიპოკრატე არ უშველის ეშმაკ ადამიანს
-სარძლოს ნუ ლანძღავ თორემ ვეტყვი მერე ცოლად რომ მოვიყვან
-რა გეშველება
-არც არაფერი ... ერეკლეე ღვინო მოიტანე დღეს მეც ვთვრებიი
ბარბარე და ეკატერინე ერთად შევიდნენ სახლში. ბარბარე ძალიან მშვიდად მიაბიჯებდა ,აღარც კი ახსოვდა წინა დღის ინციდენტი, ეკატერინეს ეკითხებოდა ბავშვზე და გაბადრული მიჰყვებოდა გვერდით.
სუფრა გაიშალა არნახული, ღვინო მართლაც კახეთისთვის შესაფერისი იყო. სადღეგრძელოები და ღვინოში ჩახრჩობა არ აუწყიათ, კარგი საღამო გაატარეს. ერეკლეს მშვენიერი გაცილება მოუწყვეს. მეორე დღეს კი ყველანი ერთად დაბრუნდნენ თბილისში.
ერეკლემ ბარბარე და ტასო სახლში მიიყვანა.ბავშვს დაემშვიდობა და მერე ყოფილ ცოლს მიაპყრო მზერა. ტასო მიმის ეთამაშებოდა და აღარ უყურებდა მშობლებს
-ხო , სწორად ფიქრობ თუ არ გამაღიზიანებ მე შევწყვეტ ამ მარაზმს . იმიტომ განვქორწინდით რომ მშვიდად გვინდოდა ცხოვრება ! დროა ზრდასრულებივით მოვიქცეთ ,მაგრამ ვერ დაგპირდები რომ როცა ჭკუდიან გადამიყვან არაფერს გავაკეთებ- ბარბარემ მანამ უთხრა სანამ ერეკლე რამეს ეტყოდა მერე ფეხისწვერებზე აიწია ლოყაზე აკოცა და ისე შეისუნტქა მისი სურნელი შეუმჩნეველი რომ ყოფილიყო-წარმატებული ვიზიტი ბულგარეთში - ისე შებრუნდა ერეკლეს ქმედებას არც დაელოდა. ბავშვთან და მიმისთან მივიდა და მინდორზე დაეშვა. ერეკლე ჭიშკართან იდგა ისევ და უყურებდა როგორ იცინოდა მინდორზე გაწოლილი ბარბარე , ეთამაშბეოდა ძაღლს და ანასტასიას გაქცევის საშუალებას არ აძლევდა ,მკლავებში ჰყავდა მომწყვდეული და კოცნიდა.

ორი თვე ვერ გაძლო,ყველაფერი მალევე მოაგვარა ორმაგად იმუშავა და 6 კვირაში უკან დაბრუნდა. მართალია ყველას ესაუბრებოდა ,მაგრამ მაინც არ შეეძლო დიდხანს სხვაგან ყოფნა.ანასტასია ენატრებოდა, ბარბარეს სახეცვლილებაზე ეფიქრებოდა. ყოველთვის ასე იყო ერთ დღეს რომ დამშიდდებოდა მერე ისევ აურევდა და ახლაც სჯეროდა რომ არაფერი იყო კარგად. ის მშვიდი მისალმებები ეკრანიდან ხელის დაქნევა და ღიმილიანი მოკითხვა რაღაც თამაშად ეჩვენებოდა. ბინაში არც მისულა, აეროპორტიდან გამოვიდა ჩანთები მანქანაშ ჩადო და სახლში წავიდა. დილის შვიდი საათი იყო, კარს გასაღები მოარგო და სახლში ჩუმად შევიდა.თან ტასუნას საჩუქრები მიჰქონდა . მეორე სართულზე ავიდა, ანასტასიას ოთახში შეიპარა მძინარე ქალბატონს ფრთხილად აკოცა მისი სურნელით გაივსო ფილტვები და კმაყოფილი გაიპარა უკან. დერეფანში რომ გავიდა არც უფიქრია ისე წავიდა ბარბარეს საძინებლისკენ ,გზაში თავის ოთახთან შეჩერდა.რატომღაც პირველად იქ შევიდა გაეღიმა ბარბარეს დანახვისას. ამ დროს რაღაც საოცრებას გრძნობდა, უნდოდა მივარდნოდა და ეყვირა გონს მოდი შენ ჩემზე გიჟდებიო, ანდაც უბრალოდ მისვლა მოხვევა და კოცნა უნდებოდა. ისე საყვარლად ეძინა ახურებული ლოყებით არეული თმით ერეკლეს პერანგით შემოსილს რომ უბრალოდ ცქერა არ შეგეძლო. ერეკლეც დაჯდა სავარძელში და უყურებდა მანამ სანამ არ მიხვდა რომ ბარბარეს გაეღვიძა, გამოფხიზლდა ,მიხვდა ვინც იჯდა და უყურებდა ,მაგრამ თვალები არ გაუხელია, არც პოზა შეუცვლია ერთი რღმად შეისუნთქა და გაეღიმა
-დილამშვიდობისა ერეკლე- თვალები გაახილა და იგივე პოზაში მყოფმა ახედა დადვანს
-ტკბილად გეძინა?
-კომფორტულად -გაიცინა და ხელები გაშალა- როგორც ყოველთვის გაუფრთხილებლად დაბრუნდი, ტასოს ძალიან გაუხარდება
-რატომ გაცვია ჩემი პერანგი?
-კომფორტულია
-ისევ არაფერი გაცვია ?
-რომ იცი რაღას მეკითხები?! როდის ჩამოფრინდი?
-7ზე
-ორი საათია აქ ხარ?-საათს შეხედა და საწოლიდან წამოდგა-არ გეძინება?
-ტასო გაიღვიძებს ვნახავ ,მერე წავალ და გამოვიძინებ! აიი მოდის ჩემი გოგოც- ნაბიჯების ხმა რომ გაიგო მაშინვე დერეფანში გავიდა.ქალბატონი თვალების ფშვნეტით მოაბიჯებდა მამიკო რომ დაინახა დაიკივლა და მისკენ გაიქცა
-მამაააააა მამიკოო დაბრუნდიი? - ყელზე ჩამოეკიდა და ლოყები დაუკოცნა- მომენატრეეე მააააააააააა
-ჩემი ფერია...ჩემი გოგო .ჩემი პრინცესაა - ყელში კოცნიდა და იცინოდა- მომენატრე ჩემო ერთადერთო
-მეც მეც მეეც დეეე ნახე მამა ჩამოვიდაა
-ვნახე დე-კარის ჩარჩოზე იყო მიყრნობილი და ის ეუყურებდა მამშვილს. დადიანის მკლავებში ისევ ისეთი პატარა ჩანდა ანასტასია. იმ წამს გრძნობდა რომ მათთან მისვლა და ჩახუტება უნდოდა, ეს გრNძობა იმდენად წრფელი და ნამდვილი იყო რომ არც კი გაუპროტესტებია ტვინს. ეჭვიც არ გაჩენია,არც კი უფიქრია უბრალოდ მივიდა დადიანის მძიმე მკლავი ასწია და მკერდზე მიეკრა.თავი გულზე მიადო ისე რომ სახით ტასოსკენ იყო შებრუნებული ,ქალიშვილს აკოცა და თვალები დახუჭა. ესმოდა როგორ მატულობდა დადვანის გულისცემა და უფრო ღრმად ისუნთქავდა მის სურნელს. გაეღიმა წელზე რომ მოეხვია ხელი,ჩაიფერფლა დადვანის ტუჩები შუბლზე რომ მიეწება. ანასტასია უყურებდა ორივეს და იცინოდა.
ერეკლე წავიდა, ბარბარემ კი იმ საღამოს საოცარი ვახშამი მოამზადა ტასოსთან ერთად. იცოდა რომ ერეკლე მივიდოდა, იცოდა რომ იმ საღამოს ბევრი სტუმარი ეყოლებოდა. ყველას თავად დაურეკა და სახლში დაიბარა თითქოს ნება არ მისცა რომ ერეკლესთან ბინაში მისულიყვნენ. მართალიც აღმოჩნდა, ბოლოს ყველა მასთან იყო, ერეკლეს ამბებს ეკთხბეოდნენ,მანამც მოკლედ აუხსნა რაც გააკეთა და მერე მშვიდად განაგრძეს საღამო. ლიზიკო და გიორგი წავიდნენ, ბავშვებს ეძინებოდათ. შემდეგ დანარჩენებიც თავიანთ სახლებს დაუბრუნდნენ. ანასტასია მაგიდის ალაგებაში ეხმარებოდა,მერე ორივემ დააძინა ქალბატონი . შუაში იწვა და ეძინა.
დერეფანში ჩუმად გავიდნენ.
-წავალ,გვიანია უკვე . დაიძინე
-დარჩი ... ვისაუბროთ,ცოტა დვალიოთ თუ არ გეჩქარება ვინმესთან
-შენ არ დაიღალე?
-დარჩები თუ მიდიხარ
-რაზე უნდა ვილაპარაკოთ?
-ასტროფიზიკაზე - გაიცინა და სავარძელში ჩაეშვა. ჭიქა აავსო და ერეკლეს მიაწოდა
-რომ არ ვიცი?
-მე ვიცი რომ ეჭვისთვალით უყურებ ამ ჩემს ქცევას და მინდა დაგამშვიდო და გითხრა რომ ამჯერად მართლა ხელებს ვწევ და გავდივარ! არ გინდა სულლეური სურისძიება, ორივე საკმაოდ დავიტანჯეთ ხომ იცი
-ახალი ცხოვრების დაწყებას აპირებს კონჯარიას ქალი?
- ძველის გაგრძელებას ოღონდ უშენოდ...ახლა მეტყვი ისედაც უჩემოდ იყავიო,მაგრამ ტყუილია . შენ სულ ჩემთან იყავი , ზოგჯერ არასწორი ფორმით ,მაგრამ მაინც პირველად დაცემის დროსაც კი შენს სახელს ვიძახდი იმდენად დარწმუნებული ვიყავი რომ გაიგებდი და მოხვდიოდი. დედას ნაცვლად ერეკლეს ვიძახდი- გაიიცნა და კიდევ ერთი ყლუპი მოსვა
-გულახდილობის საღამო მაინცადამაინც დღეს?
-დროის დაკარგვა არ მინდა, სიმბოლურად შენს დაბრუნებას დავამთვხიე ,უფრო სწორად დაემთხვა
-და რამ გადაგაწყვეტინა ?
-შენმა შურისძიების სურვილმა დამაფრთხო... ისევ შენ გამო შემეშინდა ვიფიქრე რამე ისეტია რ გავუკეთო ბოლოს რომ შემომაკვდეს აქამდე მითმობდა და ახლა რომ არ დამითმობს და თვითონ გამომიწვევს გაბრაზებულ გულზე რაღაც ცუდს ცავიდენ-თქო და ტასო დასაობლებლად არ მემეტება. ზედმეტად კარგი მამა ხარ იმისთვის შენი სიკვდილი რომ მაპატიოს
-ნუთუ ასე დგას საკითხი
-მორჩი ამ ირონიას ...არ გიხდება მითუმეტეს როცა მე გულწრფელად გელაპარაკები
-ანუ მართლა შეგეშინდა და თან საკუთარი თავის?
-არა შენიც შემეშინდა .მე ხომ შენსავით არ გავჩერდებოდი და თავისთავად რამეს საოცრებას გავაკეთებდი ბოლოს
-რთული მომენტია ...იქნებ მე არ მინდა გავჩერდე?
-ძალიან კარგად გიცნობ და ვიცი რომ შენი სტილი არაა ასე მოქცევა! ნუ დაკარგავ საკუთარ თავს მხოლოდ იმიტომ რომ მე გამამწარო
-ერთ დროს შენ დაკარგე თავი მე რომ გაგემწარებინე
-ცდები! მე ყოველთვის ასეთი ვიყავი, უბრალოდ შენ რომ დამიშავე ისეთი დანაშაული არავის ჰქონია ჩემს წინაშე
-და მაინც რა დაგიშავე ცოლად შეგირთე მაშინ როცა არავინ და არაფერი გაინტერესებდა, როცა სახლში დაბრუნება არ გინდოდა და ყველაფერი გეზიზღებოდა?
-ყველას ჰგონია რომ ამაში გადანაშაულებ ... შეიძლება თავად შემომეთავაზებინა შენთვის წამიყვანე იმ სახლიდან შენთან ვიცხოვრებ-თქო . შენ კი შენი ქცევით მიღალატე, შენი ღალატი უფრო მტკივნეული იყო ვიდრე იმ ს , მეგობრები სამუდამოდ უნდა გყავდეს ,საყრდენი არ უნდა გამოგეცალოს ის კი შეყვარებული იყო რომელსაც ბექას გამო საქმრო დაერქვა . მე იდიოტს არც კი ვიცოდი მისგან რა მინდოდა , შენგან რა მინდოდა ყოველთვის ვიცოდი. შენთან მშვიდად ვიყავი, შენი ორი სიტყვა სხვის ათასს მერჩივნა. შენი ერთი „დამშვიდდი“ უფრო მოქმედებდა ჩემზე ვიდრე მთელი ჩემი სადაქალოს ლექციები .
-მე გითხარი რომ მიყვარდი
-მითხარი რომ მიყვარდი ,მაგრამ მე მაინც მეგობრად მიმაჩნდი და რაღაც უფრო მეტი იყავი მეგობარს ყველაფერს უყვებიან შენ ისეთი იყავი ყოველთვის პრობლემის დროს რომ შემეძლო მოვსულიყავი და ვიცოდი დამეხმარებოდი
-ბოლომდე ეგ ფუნქცია მქონდა, უნდა დაგხმარებოდი როცა გჭირდებოდი !
-და ამიტომ გიყენებდი ?
-არა? შენ ჩემში მაშელს ეძებდი ჩემ გაშვებას იმიტომ არ აპირებდი რომ მერე არარავინ იქნებოდა ისეთი ვინც დაგეხმარებოდა. იცი რა დამპალი გრძNობაა როცა ეს იცი ,ყოველთვის იაზრებ ამას და მაინც ყველაფერს აკეთებ დასახმარებლად? თუნდაც საკუთარ თავთან ბრძოლა გიწევდეს
-და ბოლოს რა გამოდის მე გიყენებდი და შენ მსხვერპლი იყავი?
-მხოლოდ საკუთარი თავის ... შენ გაძლევდი ყველაფერს და უბრალოდ უარს არ ამბობდი ! იცოდი არ მიგახრჩობდი და ჩემი მუქარა სულ გეკიდა, იცოდი ვერ დაგტოვებდი და მაინც აგრძელებდი
-ხომ დამტოვე ,ანუ არ ვიცოდი
-და ახლა რა შენ თავისუფლად ცხოვრების უფლებას მაძლევ? დამადექი და გოგო გამიქციე, ვინმე რომ მომეწონოს რას გააკეთებ წარმოდგენაც არ მინდა
-შენ კი მშვიდად უყურებდი ლუკას
-მე ხომ არ გიყვარვარ და რა აზრი აქ ლუკასთან იქნები თუ პეტრესთან . სხვასთან თუ იქნები ბედნიერი იქნებ მერე მართლა შევძლო თავისუფლად ყოფნა
-და ახლა ეგ გულწრფელი სიტყვებია?
-მაშო კარგი გოგოა და ხელიდან არ გაუშვაო გულწრფელი იყო?
-იყო,მაგრმა იმას არ გამორიცხავდა რომ წამომივლიდა და თავიდან მოგაშორებდი
-იმიტომ რომ ეგოისტი ხარ
-ჩემი საკუთრება ხარ და არაა ასე მარტივი შენნაირის ხელიდან გაშვება
-დიდი ხანია წავედი!
-გჯერა ეგ შენ? მე არ მჯერა რომ გაგიშვებ,ან გაგიშვი, ან წახვედი
-საით მიდიხარ იცი?
-არა ...არც მინდა ვიცოდე
-ნეტავ ოდესმე გაიგებ რა გინდა სინამდვილეში?
-შენ როგორ ხვდები ხოლმე რა გინდა
-მარტივად , უბრალოდ მინდა და მორჩა
-ასე ერთხელ გინდება და ვსიო?
-არა სულ მინდა ... ერთხელ არა ბევრჯერ და მერე ვხვდები რომ ისაა სურვილი
-ეგრე მე შენ მინდიხარ ... მინდიხარ ცუდად ჟღერს
-სისულელეა შენს სიტყვებს ეწინააღმდეგები მე შენთან ვიყავი და თავიდან მიშორებდი
-როცა გაქვს ვერ ხვდები რაში გჭირდება , რომ არარ გაქვს მერე ხვდები რას აკეთებდა
-რამე პრობლემა გაქვს და მოგვარება გჭირდება?
-დამცინი ხომ?
-დაახლოებით
-აი შენი პრობლემა რა არის...მე რომ გელაპარაკები უარესად მაგიჟებ! ხელს კი არ მიწყობ პირიქით მიშლი !
-არ იცი რაში გჭირდება დახმარება, მე თუ გკარი ხელი იტყვი შენ გინდოდა და იმიტომ აღმოვჩნდი უფსკრულშიო.
-როცა მიდიხარ გადასახტომად და ვიღაც გაჩერებს ყოველ ჯერზე ?
-მაინც რამდენჯერ გააგჩერეს
-ბევრჯერ...თანაც ძალიან
-რატომ მგონია რომ საწყის წერტილს ვუბრუნდებით და შენ ისევ ვნების ქარცეცხლში გახვეული 19 წლის გოგო ხარ. ორივემ შესანიშვანად ვიცით ერთადერთი გრძნობა რასაც ჩემს მიმართ განიცდიდი და ვერ ფარავდი ვნება იყო ... არის და ალბატ მანამ იქნება სანამ სხვა კაცი არ გამოჩნდება შენს ცხოვრებაში რომელთანაც ხორციელი სურვილების გარდა სხვა რამეც დაგაკავშირებს ! ახლა კი დაგტოვებ , სასიამოვნოა ჭიქა ღვინოსთან ერთად შენთან მშვიდად საუბარი,მაგრამ წასვლის დროა!
-როგორც ყოველთვის ...მე ვსწაუბრობ, მე ნაბიჯს ვდგამ, მე ვცდილობ ,მე მე და მე შენ კი მიდიხარ, ჩუმდები, გარბიხარ, ჩერდები არაფერს აკეთებ
-როცა რამეს აკეთებ უნდა იცოდე რისთვის და რატომ აკეთებ...შენ უბრალოდ ფეთქდები, ქოთქოთებ, ყვირი, წივი და არც კი იცი რატომ.ახლაც საუბრობ მეუბნები რომ სიმშვიდე გინდა,მეც გპასუხობ შესაბამისად და მივდივარ , რადგან ვერ ვხედავ აქ დარჩენის მიზეზს
-კარი ღიაა შეგიძლია წახვიდე - ხელები გაშალა და გაუღიმა, შემდეგ ჭიქა აავსო სავარძელში მიწვა და რამდენიმე ყლუპი მოსვა.
დადვანი მშვიდად მიაბიჯებდა ეზოში ,მანქანაში ჩაჯდა და წავიდა. მეორე დღეს ანასტასია ბაღიდან თავისტან წაიყვანა და მთელი კვირა ერთად გაატარეს. ბარბარე მარტო ყოფნის დროს ყველაფერზე ფიქრობდა და განსაკუთრებით ღრმად ეფლობოდა მოგონებებში. თითქმის ყველა მნიშვნელოვანი ამბავი ახსენდებოდა და ისე აკვირდებოდა თითქოს მესამე პირი იყო და შორიდან სწავლობდა სიტუაციას.
-ბათუმში წავიდეთ ტასო?- ერთ დღესაც სამსახურიდან დაღლილი რომ დაბრუნდა ქალიშვილს პირდაპირ მიაწოდა იდეა
-ლომ მუჩაობ?
-შვებულებას ავიღებ და წავიდეთ
-ლოდიც?
-ხვალვე წავიდეთ ...ახლა ჩავალაგოთ ბარგი წამო
აბარგდნენ,მეორე დღეს სამსახურსი მოაგვარა საქმე და ბათუმისკენ დაიძრა. ზღვისპირას პატარა სახლი იქირავა და კომფორტულად მოეწყო. იმ საღამოსვე პლიაჟზე სეირნობდა დედა-შვილი. ცოტა იჭყუმპალავეს კიდეც, ანასტასიას წყალში შესვლის ეშინოდა და ბარბარეც ნაპირთან ახლოს იყო . ბულვარში ისეირნეს, ბევრი ნაყინები ჭამეს და სახლში დაღლილები დაბრუნდნენ
-მშიააა
-დედიკო გაბანავებს,ზღვის წყალს მოგაშორებს მერე გამოიცვლის და ვახშამს მოგიმზადებს
-მამიკო რას გააკეთებს ამ დროს? -ზურგს უკან ერეკლეს ხმა რომ გაიგო კანზე ეკლებმა დააყარა.სწრაფად მიბრუნდა და დაუფარავად გაუღიმა დადვანს რომელსაც პატარა ქალბატონი უკვე ეკვროდა სხეულზე - მამას გოგოოო
-მათლა ჩამოქვედი?
-მართლა ჩამოვედი და ამაღამ დავრჩები თუ ქალბატონი ბარბარე კარგ განწყობაზეა და შემიფარებს
-ქალბატონი ბარბარე კარგ განწყობაზეა
-კარგია -ქვემოდან ამოხედა და მერე ისევ ბავშვს აკოცა. ხელსი აიყვანა და წამოდგა- ვიბანაოთ მამას გოგოვ და მერე მომიყევი როგორ ატარებთ დროს...საითაა სააბაზანო?
-აიი იქეთ ... - ხელით აჩვენა და ისევ აკოცა-დეე პიცაქოცი შემომიტანე
სააბაზანოში იყვნენ ანასტასია ორივეს წუწავდა და იცინოდა. ბოლოს ორივემ შეუღრინა და გაჩერდა. როგორც იქნა ქაფი მოაშორა ბარბარემ პირსახოცში გაახვია ხოლო შემდეგ ერეკლემ წაიყვანა. საძინებელში შეიყვანა და საწოლზე დასვა. ჩაცმის პროცესში ისევ ბარბარე ჩაერთო. შემდეგ ერთად მოამზადეს ვახშამი.გარუჯული გოგონები ტრიალებდნენ ერეკლე კი სკამზე იჯდა და ყველაფერს ჭრიდა რასაც მიაწვდიდნენ. ბოლოს რაღაც გამოვიდა დასხდნენ და ივახშმეს.ანასტასია ისეთი დაღლილი იყო მულტფილმის ყურების დროს ჩაეძინა ერეკლეს მკლავებში კომფორტულად კი იყო და რა ენაღვლებოდა
-გავიყვან და გამოვუცვლი იყავი შენ- ჩუმად უთხრა ბარბარეს და საძინებლისკენ წაიყვანა. მალევე დაბრუნდა უკან, ბარბარე ეზოში დახვდა
-ცივა გარეთ
-სულაც არა ...მშვიდი ღამეა - ვარსკვლავებით მოჭედილ ცას ახედა და გაუღიმა- გავისეირნოთ სანაპიროზე ?
-გავისეირნოთ
სახლთან სანაპირო ცარიელი იყო , მხოლოდ ტალღების ხმა ისმოდა ირგვლივ. გვერდი გვერდ მიაბიჯებდნენ , არცერთი იღებდა ხმას. ერეკლეს ჯიბეებში ჰქონდა ხელები ჩაწყობილი და აშკარად არ გეგმავდა დუმილის დარღვევას,ამგრამ მაინც გამოუვიდა
-გახსოვს ბოლოს ერთად რომ ვიყავით აქ?
-ფეხმზიმედ ვიყავი და ღამით რომ ვერ ვიძინებდი აქ ვათენებდით
-მაგ დროს ზედმეტად მშვიდი იყავი,მეშინოდა კიდეც რამეს ხომ არ გეგმავს-თქო
-შენ სულ როგორ გეშინოდა
-დაპანიკებული ვიყავი
-ერთს მეტყოდი და მაქვავებდი ,პანიკის არაფერი გეტყობოდა ! თუმცა როდის გეტყობა ხოლმე ერთს იღრიალებ და რომ შემაშინებ მერე გარბიხარ
-და შენ რას აკეთებდი ამ დროს
-საშინელებებს!
-ასე მარტივად ერთი სიტყვით?
-რომელიც სრულიად საკმარისია სიტუაციის შესაფასებლად
-რაღაც ხდება შენს თავს
-ხდება
-და რა ხდება?
-ბევრი ვიფიქრე შენი წასვლის შემდეგ, ბევრი რამ გამახსენდა და ყველაფერი ისე შევაფასე რომ ყველა შესაძლო მხრიდან დავაკვირდი
-საინტერესოა
-შენ პირდაპირ გგონია რომ მე ვარ დამნაშავე ხომ?
-ყველაფერი მე დავიწყე და ყველაფერში შენ ვერ იქნები დამნაშავე ,თუმცა ჩემიდ აწყებული შესანიშნავად განაგრძე და მეც ხელსგიწყობდი .
-ჩვენი ყველა საუაბრი ამ ტემაზე რომ ხდება უკვე დამღლელია ,მაგრამ ისეთიშ ეგრძნება მაქვს რომ სათქმელს ბოლომდე თუ არ ვიტყვით ვერაფერს დავასრულებთ ,ვერაფერს დავიწყებთ და საერთოდ არაფერი იქნება
-ვერ ისევებ რადგან არ გინდა წლების შემდეგ ინანო როდესაც დაინახავ რომ სხვას შევხედავ ისე როგორც შენ გიყურებ... ამ ყველაფერზე ფიქრი მაშინ დაიწყე როცა მიხვდი რომ გადამიყავრდებოდი!
-არც კი მეკითხები ასე დარწმუნებული ხარ?
-სიმართლე მწარეა ისევ?
-ჯანდაბაა შენს ირონიას...ხო ასეა რაც უფრო მეტს ვფიქრობ მით უფრო ვრწმუნდები რომ უბრალოდ კი არ გიყვარვარ მაღმერთებ და მერე რომ ვიაზრებ როგორ გექცეოდი ...იმასაც წარმოვიდგენ რომ ერთ დღესაც სხვა შეგიყვარდება. მე კი დავრწმუნდი რომ მხოლოდ ჩემი ბრალი იქნება და სხვა არავისი ! მართალია შენ დაიწყე, შენ მაიძულე ასე მოგცეოდი ,მაგრამ ყველაფერი იმიტომ ჩაიდინე რომ ეს სულელური სიყვარული აშტერებს,საერთოდ ფიტავს და ანადგურებს ადამიანს. რომ ვერ იაზრებ გაგიჯებს,რომ იაზრებ და ხვდები საერთოდ სასწაულებს გაკეთებინებს
-რამე ახლას ხომ ვერ მეტყოდი
-ასე უგულოდ ნუ მექცევი ,ნუ მაგჯებ დადვანო!
-უკვე ყვირი და მე ამასი ბრალი არ მიმიძღვის, ეს საკუთარ თავზე ბრაზი გაგიჟებს
-მაგიჟებს და თან როგორ მაგიჟებს -ქარი თმას ურევდა , ხელები სახეზე ჩამოისვა მერე თმებში შეიცურა თითები და ისე განაგრძო საუაბრი- უბრალოდ არ ვიცი რომელ დღეს ვნანობ ,როდესაც შენ გაგიცანი,როდესაც შენთან მოვედი დახმარების სათხოვნელად,თუ იმ დღეს ცოლად რომ გამოგყევი .ყველა დღის შეცვლა შემეძლო და არაფერი გავაკეთე, გიფიქრია ამაზე ? რატომ ვაკეთებდი ყველაფერს ასე?მე ხომ შინაგან ხმას მივყვები ყოველთვის
-შენი შინაგანი ხმა აშკარად ჩინურად გესაუბრება და საერთოდ მე კარგად ვიცი ,შესწავლილი ,დამუშავებული და გააზრებული მაქვს ყველა შენი ქმედება,მისი გამომწვევი და შედეგიც
-და ანუ იცი რაც უნდა გითხრა
-ვიცი რომ ძალიან წვალობ , თან მესაუბრები რომ ყველაფერი კიდევ ერთხელ გადახარშო გონებაში ,რომ სადმე შეცომა არ დაუშვა. მიდი გისმენ კიდევ დაგრჩა რამე გასარკვევი? გავიგეთ რომ უბრალოდ არ მომხდარა ყველაფერი, რომ მაშინაც გრძნობდი რაღაცას და უბრალოდ მეგობარი არ ვიყავი
-მე ეგ არ მითქვამს
-თქვი დამიჯერე მე უკეთესად ვიგებ შენ რას ამბობ ვიდრე შენ!
-ასე რომ მელაპარაკები თავი უკანასკნელი იდიოტი მგონია
-მეც იდიოტი ვარ შენი თქმით და უნდა ვუგებდეთ ერთმანეთს,მაგრამ ასე არ არის! ახლა კი განაგრძე საუბარი
-ტვინი ამირიე უკვე და რა მინდოდა აღარ მახსოვს
-რა გავაკეთე ასეთი
-აბრიალებ მაგ თვალებს და იღიმი მე კიდე ყურადღება მეფანტება არ იცი?
-არ ვიცოდი ,კარგია რომ მითხარი აწი თვალებდა დავხუჭავ ტუჩებს მოვკუმავ და ისე მოგისმენ
-მეღადავები ხო? არაჩვეულებრივია საერთოდ არაფერს გეტყვი მე კიდე ვაპირებდი მეთქვა რომ ჩემს დანაშაულს ვაღიარებ,შეიძლება სიტყვა ბოდიშიც მეთქვა მაგრამ ახლა ბოდიში კი არა მინდა ჩაგმარხო ამ ქვიშაში ...ან მთლად უკეთესი გაგატან ტალღებს,მაგრამ ხოოო ვიცი რომ რამე თუ შეგემთხვევა ჩემზე მეტად არავინ ინერვიულებს. ისტერიკები დამეწყება როგორც ყოველთვის... იმ აფეთქების დროს ლამის მოვკვდი და რომ მეცოდინება აღარ სუნტქავ ალბათ მეც მოვკვდები . ანასტასია რომ არ არსებობდეს დიდი ხნის წინ მოვიკლავდი ალბათ თავს,მაგრამ ახლა არ ვაპირებ! რომ დავფიქრდი მივხვდი ,ცოლად რომ არ შეგერთე,მაშინ შენთან რომ არ წაგეყვანე აუცილებლად დავმართებდი საკუთარ თავს რამეს. შენთან ყოფნა ყურადღებას მიფანტავდა,სულელური გზა ავირჩიე თავის გამხნევებისთვის და ყოველ ჯერზე როცა დავმშვიდდებოდი მაინცადამაინც მაშინ მაგიჟებდი... მაშინ ჩნდებოდნენ შენი საყვარლები, ბავშვები და ათაასი ნერვებისმომშლელი რამ.მაშინ გინდებოდა ჩხუბი, გადარევა და ჩემთვის ნერვების მშლა. მაგრამ რა არის 5 წელი არც არაფერი, ხან მივლინებაში ბრძნადბეოდი.ხანაც ანასტასიას ვუთევდით ღამეებს და საერთოდ არ გვახსოდვა ერთმანეთი, ხანაც სხვის პრობლემებზე ვფიქრობდით ახლა რომ ვიხედები უკან ვხვდები რომ ზედმეტად მალე გავიდა დრო
-სულაც არ ვფიქრობ ასე... დრო ძალიან ნელა გავიდა ჩემთვის . ბევრი რამ მახსოვს და თითქოს ყველაფერი გუშინ მოხდა
-მეც არაჩვეულებრივად მახოსვს ყველაფერი და იმ საშინელებებს თუ გულისხმობრ აც შენთვის მითქვამს და გამიკეთებია.ჯანდაბა ახლა მძალადე ქმარი მგონია თავი შენ კი ის საცოდავი ქალი ხარ რომელიც მოძალადეს ვერ ტოვებს რადგან მასზე ფსიქოლოგიურ ზემოქმედებას ინარჩუნებს- ამოიხვნეშა და თვალები აატრიალა- თუმცა სისულელე შენ სულაც არ ხარ ასეთი საცოდავი, ბევრი რამ მახსენდება რამაც გამაგიჟა. შენი ეს საშინელი თვალების ბრიალი, ყვირილი, ღრიალი და მაშინ გაჭედვები როცა არ ველოდი ხოლმე საერთოდაც ვისაც ჰგონია რომ მამა აბრამის ბატკანი ხარ ძალიან ცდება
-ისევ მეჩხუბები ხედავ? ისევ თავს იმართლებ და ისევ ცდილობ ყველაფერი მე დამაბრალო. მერე თქვა რომ შენ ცივილიზებულად მოქცევა გსურდა ,მაგრამ ჩემი დამსახურებით არაფერი გამოგივიდა ...გინდა თავიდან დაიწყო ყველაფერი მე კიდე ეს რომ მდომოდა თავს არ შევიწუხებდი ტასოსგან შორს არ ვიცხოვრებდი და დავრჩებოდი იმ სახლში შენს გევრდით !
-უსამართლო ხარ...არ ვცდილობ ყველფრის შენზე გადმობრალებაას და საერთოდ ორივე რომ ვართ დამნაშავე და ნუ მიყვირი რა უფლება გაქვს? ჩემი ქმარიც კი აღარ ხარ ...როგორ უნდა შეგირიგდე როცა ჩემს საეჭვიანოდ მაშოსთან ერთად დაბაოტებდი,ჩემი შვილი გააცანი და მასთან ერთად იყავი მილიონ ადგილას. საავადმყოფოშიც დაიტოვე მომვლელად , მე კიდე შემეცოდე ვიფიქრე მარტო აგდია საცოდავად და ბათუ თუ არ წავიდა მე მოვუვლი -თქო .არა სად მქონდა ტვინი? ვიფიქრე არა ის. რამეფიქრება საერთოდ ან რას ვიხსენებდი ძველ დროს შენ არაფრის ღირსი ხარ როგორ ვერ გიტან მეზიზღები მძულხარ ჯანდაბაა რეებს ვროშაავ ისევ აიი ისევ დავიწყე
-ბარბარე იქნებ დამშვიდდე და უბრალოდ ღრმად ისუნთქო თორემ შენს ტვინში აშკარად აფეთქება მოხდება...არაფერია საგანგაშო მილიარდჯერ გითქვამს რომ ვერ მიტან.ისიც კარგია რომ ამდენ ხანს მშვიდად საუბრობდი,წინსვლაა
-არ გჯერა ხმ? ისევ ზედაპირულად უყურებ ყველაფერს, რომ გტხრა ის რისი თქმა ც მინდა არც დამიჯერებ
-აქ ტასოს გამო ჩამოვედი,არ მინდა შენთან ჩხუბდში გავატარო ეს რამდენიმე დღე. თუ გინდა სასტუმროში დავრჩები,მაგრამ აქაც მოგვიწევს ბავშვი აქეთ-იქით ვატაროთ -სიარული შეწყვიტა და იმ ადგილას დაჯდა საიდანაც ყველაზე კარგი ხედი იშლებოდა.
-არ წახვიდე...არაა საჭირო ხომ იცი როგორ მეცვლება ხასიათი- ისიც ჩამოჯდა და გაჩუმდა-არ მინდოდა სევ ჩხუბის დაწყება,მართლა
-მაშო შენს საეჭვიანოდ არ გამომიყენებია , საერთოდ არ მეგონა თუ ეჭვიანობდი. სულ არ მიცნობ დავიჯერო?
-როცა საღად ვაზროვნებ გიცნობ და როცა მეკეტება აღარ ! შენ ის ანასტასიასთან ერთად გყავდა და სახლშიც ბევრჯერ იყო ...საერთოდაც შენთან მოსულს საშინაო ფორმაში სამზარუელოში მოფუსფუსე რომ მხვდება რა უნდა ვიფიქრო?
-ჩვენს სამზარეულოში ლუკასთან ერთად გნახე ხომ არ გავიწყდება
-ლუკას ნუ ადარებ... მაშოს უყვარხარ ლუკა კიდე ზედმეტად ჭკვიანია იმისთვის მე რომ შევუყვარდე! ახლა არ მითხრა ხომ მითხარი მაშო კარგი გოგოაო...მერე რა რომ კარგია შენ არ გიყვარს და არც უნდა შეგიყვარდეს
-ბავშვივით საუბრობ რომელსაც თოჯინას ართმევენ
-მაინცადამაინც ასე უნდა მიუდგე ამ საკითხს?
-კარგი მაშინ ეგოისტი ხარ რომელსაც უნდა რომ მთელი ცხოვრება მიყვარდეს
-კაცმა რომ გკითხოს კარგად მიცნობ და საერთოდ არ მიცნობ...არაფერი იცი და ვერაფერს ხვდები
-ისევ იწყებ ...ღმერთო ასეთი რა დავაშავე .გეყოფაა რა ან წავალ სახლში და მშვიდად დავიძნებ ან იჯექი მანდ და მორჩი ისტერიკას- ფეხზე წამომხტარს ქვემოდან ახედა და ხელზე ჩაავლო თითები
-არ ვაპირებ მერე უკვე რიგით მესამედ გავჩუმდე და მეოთხედ დავიწყო იგივე თემაზე საუბარი ..უნდა დაგიმტკიცო რომ იდიოტი ხარ და საერტოდ არაფერი იცი
-კარგი მიდი გისმენ დამიმმტკიცე რომ იდიოტი ვარ და არაფერი ვიცი
-ასე პირდაპირ უნდა გითხრა? ასე არ შემიძლია ...ეგეთი მარტივი რომ იყოს ცხრაჯერ კი არ გეჩხუბებოდი და დავმშვიდდებოდი ისევ
-ხანდახან მაგიჟებ ასე რომ იქცევი მინდა მოგვარდე და დაგახრჩო ამას რომ გეუბნები და თვალებს აწვრილებ სხვა რამე მინდებოდა ხოლმე,მაგრამ ახლა თავს შევიკავებ
-ეგ სხვა რამე მეც მინდება ხოლმე თან იმდენად ბევრ რამეზე რომ ჩამოთვლაც კი მეზარება...თვალები,ტუჩები, ხმა ,თმა ყველაფერი როგორ შეიძლება მაგიჟებდეს და მერე მეუბნებოდე რომ ვნების გარდა არაფერს განვიცდი კარგი ეს ვნებაა ნერწყვებს რომ ვყლაპავ შენი დანახვისას , ვნებაა ისიც შენი ჩახუტება რომ მინდება,ისიც ვნებაა შენი პერანგებით რომ მძინავს, სულ შენ მესიზმრები და შენს ოთახს ვერ ვშორდები, ისიც ვნებაა როცა საფრთხეში ხარ და მაინცადამაინც მე ვგრძNობ ამას? ისიც გული რომ მეფლითება ნერვიულობისას და იმდენად უმოქმედო და საცოდავი ვხდები ამ დროს თითქოს ერთიანად ვქრები . შენ კიდე გგონია რომ მხოლდო შენ ნერვიულობ როცა მე მემართება რამე მე კი მინდა რომ ცუდად იყო ბრმა ხარ და იდიოტი ამიტომ... კიდევ იმიტომ ხარ იდიოტი რომ არ იცი როგორ მაკლიხარ და გგონია რომ გითხარი მომენატრე თქო მარტო ის კაცი მომენატრა რომელსაც ნებისმიერ დროს შეეძლო ჩემთვის ხელი გამოეწოდებინა და ნებისმიერ დროს დამხმარებოდა.რომ გითხარი მომენატრე -თქო მთლიანად შენ მომენატრე .ხანდახან ისე ცუდად ვხდები ტასუნაც რომ არ მყავს გვერდით მგონია რომ გული გამისკდება. თავი მეზიზღება ტასოს სუნში შენს სუნს რომ ვეძებ ყველაზე ცუდი დედა მგონია თავი მსოფლიოში ,მაგრამ რა გავაკეთო იმ ბავშვს შენი სუნი აქვს ,რომ ვუყურებ მგონია რომ ისევ ჩემთან ხარ და იდიოტი ვიყავი როცა ვამბობდი რომ ჩემგან შორს უკეთ იქნებოდი,რომ მაშო კაგრი გოგოა და მასთან ბედნიერი იქნებოდი. და საერთოდ არ ვაპირებ ვუყურო როგორ გადამიყვარებ, არ დავუშვებ რომ გადაგიყვარდე იმიტომ რომ შენი სიყვარული მჭირდება და საერთოდაც რაც ვიწამე ამდენი წლის განმავლობაში ისიც მეყოფა. ახლა რომ დაიწყო თავის დაფასებები ჩემზე შურისძიების ნაპერწკალი გაგიღვიდეს და მითხრა მე რომ ვიტანჯებოდი ცალმხრივი სიყვარულით ისე დაიტანჯე შენც არაფერი დაგიშავდებაო იცოდე მოგკლავ ,ვერ გადამირჩები დიდი ამბავი ადრეც მიყვარდი მე მაგრამ ერთხელ არ მითქვამს თბილი სიტყვა და ახლაც შევძლებ როგორმე რომ დაგიშაო რამე, საშიში რომ ვხდები როცა მამწარებ ეგეც იცი და საერტოდ ისეთი სახით ნუ მიყურებ თითქოს მოგეყურა, მოგელანდა და მოგესმა ის სიტყვა ზემოთ რაც ვთქვი საერთოდაც ახლა ისე მინდა რომ გაკოცო სადაცაა გული წამივა,ლომკა მაქვს უკვე სერიოზული იმდენად სერიოზული, რომ მგონია ვენებიდან სისხლს მაცლიან, ფილტვებიდან ჟანგბადს და ყველა უჯრედი ერთად კვდება .რა უბედურება ყოფილა ეს რომ ვერ ვხვდებოდი მშვენივრად ვიყავი ახლა რომ ვიცი უარესად ვარ შენ კიდე იმდენად კარგი კაცი ხარ რომ მარტივად მაპატიებ მოიშორებ მაგ დაშტერებულ გამომეტყველებას და მეტყვი რომ ისევ ისე გიყვარვარ როგორც ადრე მერე მე გეტყვი რომ მე იმაზე მეტად მიყვარხარ ვიდრე შენ და და არავარ კარგად ახლა გული წამივა - ხელი მკერდზე მიიჭირა თავი მაღლა ასწია ,თვალები დახუჭა და ჰაერი ღრმად ჩაისუნთქა. დრო გაჩერდა ირგვლივ,ვერ გაიგო რამდენ ხანს იყო ასე ,მხოლოდ მაშინ გამოცოცხლდა დადვანის მკლავები რომ მოეხვია წელზე და ჟანგბადი დადვანის სურნელმა შეცვალა. სიგრილე მისმა სითბომ
-შემომხედე...ბაბიი - სახეზე დადვანის თითების შეხებას გრძNობდა და საერთოდ ებინდებოდა გონება, დაროგრამებულივით გაახილა თვალები და აწყლიანებული მზერა მიაპყრო ყოფილ ქმარს. რომ გეკითხათ რა გატირებსო ვერ გეტყოდათ,მაგრამ ფაქტია მლაშე სითხე უწყვეტად მიედინებოდა მის ღაწვებზე გადადიოდა ყელზე და ლავიწთა შორის სივრცეში იკარგებოდა-გაიმეორე
-ყველაფერი თავიდან? თუ ის რომ შენ იდიოტი ხარ და მე შენზე დიდი იდიოტი-
-სულ ბოლო
-შენ უნდა მითხრა რომ ისევ ისე გიყვარვარ და მე მერე გეტყვი რომ მე უფრო ვიდრე შენ - დაზეპირებულივით იმეორებდა და გაბრწყინებულ დადვანს თვალს ვერ აშორებდა, ასეთი ბედნიერი ბოლოს მაშინ იყო ანასტასია რომ დაიბადა , პირველად რომ აკოცა პატარა დადვანს და სიხარულისგან თვალები აემღვრა
-მაგას ვერ გეტყვი
-რატომ აღარ გიყვარვარ?
-ისე როგორც სულ პირველად? მას მერე იცი როგორ შემიყვარდი ისე რომ ამაზე მეტაად შეუძლებელია
-ხოდა მე სულ არაფერს გეტყვი
-ბაბიი
-ნუ მეძახი ბაბის
-ბაბი , ბაბი არ ხარ ჩემი ბაბი - სახეზე ეფერებოდა ,იღიმოდა და ისე უყურებდა
-შემირიგდი? მაპატიე?
-ჯერ არა
-არა?
-მერე ...მერე შეგირიგდები თუ კარგად მოიქცევი,მაგრამ ისევ არაფერი გითქვამს
-სადისტი ხარ ...საშინელი კაცი ხარ - გაყინული ხელები სახეზე შეახო დადვანს,ისე თიტქოს ხატი იყო - ღმერთო როგორ მიყვარხარ ...შენ ვერც კი წარმოიდგენ რამდენად მიყვარხარ . შენ გიყვარვარ ,მაგრამ მე არ მიყვარხარ ადრე მიყვარდი ახლა მგონი გაღმერთებ ,გაკერპებ, ვაბოდებ შენზე , შენშია ბედნიერება,შენ რომ არ ხარ არაფერია სიცარიელეა ყველაფერი შენ ხარ და ის პატარა ქალბატონი შენ რომ შექმენი,შენ რომ მაჩუქე და მხოლოდ ისინი იქნებიან ვისაც შენი და ჩემი გენეტიკა ექნებათ - ჩუმად ლაპარაკობდა,გათიშული ,გაბრუებული . უყურებდა შავ სფეროებს და დადვანის შეხებით ტკბებოდა. ცრემლებს რომ უქრობდა კანიდან ის მხურვალე ბაგეები მალე საკუთარი ტუჩებით შეიგრძნო და მერე საერთოდ დაკარგა აზროვნების უნარი. თითქოს სიმსუბუქე იგრძნო ისეთი რომ ფრენაც კი შეეძლო.
...
სახლში დილით შევიდნენ , ფეხისწვერებზე მიიპარებოდნენ. დადვანი არეული თმის გასწორებას ცდილობდა ბარბარე კი სიცილს ვერ იკავებდა. ის ის იყო საძინებელშ უნდა შესულიყვნენ ანასტასიას ხმამ რომ გაიჟღერა დერეფანში
-სად იყავით თქვენ ორნი? ერთად იყავით თუ ცალ-ცალკე? ველ გავიგე მე ბავჩვი ვალ აქ თუ დიდი გოგო სად დაძლწოდით?
-ტასუნაა მა გაიღვიძე უკვე ?
-თემას ნუ მიცვლით... რა ხდება ?- ქვემოდან უყურებდა მშობლებს და წარბებს არ ხსნიდა
-რა ხდება რა უნდა ხდებოდეს
-ერთად ხართ დედააა ლა ლა უნდა ქდებოდეს ...მამას პელანგი დაჭმუჭNულია და ღილები ალ აქვს ნახევლად... შენი კაბასაც ლაგაც ჭილს იჩხუბეთ? კალქი ლაა დედაა დასაცვენებლად ვალთ აქ თუ საომლაად? იცოდე მამა ლომ წავიდეც გავგიჟდებიიი
-მამას გოგო დამშვიდდი არ გვიჩხუბია, არსად წავალ და სულ შენთან ვიქნები
-სულ ჩვენთან იქნება დღეიდან ....იმიტომ რომ იმიტომ რომ
-მე და დედა შევრიგდით ... ნამდვილად შევრიგდით და
-რაა? ვაიმეეეე შელიგდიიით ? ანუ უთქალით ლო გიკვალთ ელთმანეთი და აწი სულ სუუულ ელთად იქნებით ლოგოლც სქვები ალიან?- წინადადების დასრულება არ აცად ამშობლებს ისე მოეხვია ორივეს ხტუნავდა, იცინოდა და კიოდა.მერე ბარბარეს მობილური აიღო და ნათლიას დაურეკა მაშნვე ჩასძახა მამიკო და დედიკო შელირიგდნენო.
-შენ გგავს აღიარე
-იმიტომაა ასეთი კარგი- უფრო მიეკრო დადვანის სხეულს და ანასტასიას ღიმილით მაიდევნა თვალი...



ძლიიიიიიივს მეღირსაა დავასრულეეეეეეეეეეეეეეეეეე არამჯერაააა