საერთო საცხოვრებლის გრძელ დერეფანს დიდი, დინჯი ნაბიჯებით მიუყვებოდა... დილაუთენია იყო და მარტო მისი ფეხსაცმლის “ბაკუნი’’ ისმოდა. მიადგა სასურველ კარს და უცებ შევარდა შიგნით, საწოლზე დაენარცხა და მგონი ერთი ორი ძვალიც გადაუტეხა.
–ჰეეე, ადგმოის დროაა!!
–თავი გამანებე–საბნიდან ღმული აღმოხდა–მესმის, რომ ადრე იღვიძებ და ადრე გინდა მისვლა მაგრამ მე რა დავაშავეე.
–შენ ხო ჩემიი თალისმანი ხარ–საბანი ახედა და გამობურცული ტუჩებით შეხედა.
დანანიებით მიხვდა, რომ დღესაც ხელიდან გაუშვა ის ერთი საათი, რომელიც ძილში შეეძლო გაეტარებინა.ადგა მოემზადა და თან მისი მეზობლის ბლუყუნს უსმენდა, რომელიც საშინლად უკამაყოფილო იყო ამ სიტუაციით. საერთო საცხოვრებელში პირველი წელია რაც ცხოვრობენ და სამწუხაროდ ცალცალკე, თუმცა არა, მაინც ხშირად მოუწევდა ოთახში მარტო ყოფნა ამიტომ ერთი პლუსი ჰქონდა ასეთი ჯუჯღუნა მეზობლის ყოლას, სწავლის “ჭია’’ იყო და შეყვარებული არ ჰყავდა, ეს სტაბილური სიტუაცია კი აწყობდა.
–არა რაა იმ განმანაწილებელს თავში რამე უნდა ვურტყა– ვერ მოითმინა და ოთახიდან ახალ გამოსულ დაქალს ხელი მჭიდროდ გადხვია მხარზე და ყელზე საშინლად ჩამოეკიდა, მანაც სიცილით შემოხვია წელზე ხელი და გაპროტესტებისთვის მოემზადა.
–ჩვენ,რომ ერთდ გვეცხოვრა ადრე თუ გვიან მაინც გავიქცეოდი ოთახიდან, ამიტომ მე ესეთი ბედით კმაყოფილი ვარ– გაიცინა და როდესაც დაქალის სახეს შეხედა ისე ძლიერად დაიწყო სიცილი თავი უკან გადაუვარდა და წონასწორობას მხოლოდ გადახვეული ხელით ინარჩუნებდა.
–არა არ მესმის რა არ მოგწონს– თითქოს ნაწყენი ხმით კარი გააღო და წინ ეზოში გაიჭრა– მიდი აშკარად მიზეზები გექნება და მეც განმანათლე– შეხედა ნაწყენი თვალებით, რომ უცბად ვიღაც აქოშინებული მივვარდა და უკნიდან აეკრა.
–აი ერთერთი მიზეზიც მოვიდაა– თვალები აატრიალა და შეყვარებულ წყვილს გადახედა– თქვენ იმდენად განუშორებლები ხართ უკვე ცოტა მაღიზიანებთ კიდეც– თქვა მაგრამ ტუჩებზე ღიმილი მაინც შეეპარა, ორი ერთმანეთზე გაგიჟებით შეყვარებული წყვილი ტკიპებივით ეკვროდნენ ერთმაენთს და სულ არ ანაღველბთან სად და როგორ გარემოში იყვნენ.
–გაგიჩნდება შენც შეყვარებული და მერე ვნახავ როგორ აჭიკჭიკდები– თვალები არ მოუშორები ისე მიმართა დაქალს.
–მერი, დღეს ძაან ლამაზი ხარი– დაბინდული თვალებით შეხედა თავის სატრფოს და გაგიჟებით დაეწაფა ტუჩებზე,
–როდის არ ვარ რო– კოცნის დროს ღიმილით ამოიჩურჩლა და მანაც თმებში შეუცურა ხელები.
–არ მინდა ხელი შეგიშალოთ მაგრამ ჯერ ფსიქოლოგიურად არ ვარ მზად თქვენს სექსს შევესწრო– მოჭუტული თვალებით უყურებდა და გვერდულად მოეგრიხა თავი.
–კარგი ემს, არაა საჭირო ესე ხმამაღლა იმის განცხადება რომ ესეთი უკმარისობა გაქვს– ბოლოსდაბოლოს მოსწყდა ტუჩებს და იკადრა დაქალისკენ გახედვა. ეხლა კი უკვე ემი იყო საშინელ დღეში, იგრძნო სირცხვილისგან როგორი ჭარხლის ფერიც მოედო სახეზე.
–მერიეემ,რეებს ბოდავ ხვდები მაიინც?– უცბად მოედო ბრაზი და დაქალს სიკვდილის მაუწყებელი თვალები მიაპყრო.
–კარგი რა იყო, რატო ხარ ასეთი ბრაზიანი. მართლა გეტყობაა...–კასპერიც აჰყვა შეყვარებულს და სასცილოდ აათამაშა წარბები.
–თქვენ რო არ აჰყვეთ ერთმანეთს არ შეიძლბეა ისე– თვალები აატრიალა და სასადილოსკენ გაემართა, თან ცდილობდა სიწითლე და სირცხვილი მმოეშორებინა.
პირველ კურსელები იყვენენ ამიტომ მათთვის სრულიად ახალი იყო ეს გარემო, ბავშვები, შენობები და ზოგადად ყველაფერი. სასადილოში შეაბიჯეს და მიხვდნენ, რომ აქაური სიტუაცი თითქმის არაფრით არ განსხვავდება სკოლისგან, უბრალოდ აქ უფრო თავისუფლები არიან მოსწავლეები. ერთერთი მაგიდისკენ გაემართა შეყვარებული წყვილი და ემილიც თან დასჯილი ბავშვივით მიჰყვებოდა უკან. ერთერთ მოგრძო მაგიდას მიუახლოვდნენ სადაც ბოლოში კალათბურთელები იჯდნენ და რაღაცაზე როხროხით იცინოდნენ.
–ვაა კასპს გაუმარჯოოს!!–ერთერთმა ხელი ასწია და ანიშნა, რომ მათთან მისულიყო. ბიძაშვლის მეშვეუბით კასპერი აქ უკვე მოშინაურებული იყო და ყველას ცნობის მიუხედავად სტატუსიც ეჭირა.
კა გოგოებს გადახედა, მერის თეძოზე ხელი მოუჭირა, რაღაც გადაუჩურჩლა და ღიმილით გაემართა ბიჭებისკენა. გოგოები კი ამასობაში მაგიდასთან მოთავსდნენ, თან კასპერს შესცქეროდნენ რომელიც ძალიან ლაღი ღიმილით გაშინაურდა და ისიც აჰყვა ხუმრობაში.
–არა არ მესმის ჩვენსავით პირველ კურსელია მაგრამ ყველას იცნობს– გაკვირვებული სახით გადაატრალა ემიმ თავი და მერის კითხვით სავსე თვალები მიაპყრო. ამასობაში მერი თავის სალათში გულდასმით იქექებოდა, თითქოს ესეთი მოქმედებებით რამე გემრიელ საკვებში გადააქცევს.
–ჩვენგან განსხვავებით მაგარი ბიძაშვილი ჰყავს, ცოტა ველური და თავ მოგლეჯილი კი არის მაგრამ ავტორიტეტი მაინც უკავია. მაგის მეშვეობით ეშინიათ უკუღმართი სიტყვის თქმა და თან კასპიც გახსნილია და ყველას უნდა მასთნ ურთიერთობის დაჭერა–თავამოუღებლად თქვა ეს ყველაფერი, ბოლო სიტყვებზე კი სახეზე მოამაყე დედისნაირი ღიმილი აეკრო და სიყვარულით სავსე თვალები აუკიაფდა.


-------------------------------------––––––––––––
არ ვიცი რატო მაგრამ ვერ ვახერხებ ისტორიების წერას და რამდენჯერაც არ დავიწყე იმდენჯერ შუა გზაში შევწყვიტე არადა იმდენი იდეა მაქ რო უკვე თავში აღარ მეტევა იმედია თქვენი მხარდაჭერით შევძლებ და დავიწყებ წესიერად წერას, ეს ისტორია წიგნის მოტივითაა დაწერილი...იმდენად მომეწონა და გულში ჩამეცა, რო დავამთავრე ეგრევე ვიფიქრე რამე ისტორია ჰო არ დამეწერა და აიი...ვწერ...
თქვენი აზრი დამიტოვეთ კომენტარის სახით ძალიან დამაინტერესებს, როგორ მოგეწონათ ეს პატარა თავი და ღირს თუ არა საერთოდ გაგრძელება