გილოცავთ გოგონებო, თქვენ საშვალება გაქვთ სამი თვის მანძილზე იმოგზაუროთ საქართველოს მთიან კუთხეებში უფრო კონკრეტულად სვანეთში, ფშავში და ხევსურეთში.ამ სამი თვის მანძილზე თხუთმეტი პედაგოგო შეგასწავლით ხელოვნების სხვადასხვა განხრებს, პარალელურად თქვენ უნდა უმუშავოთ ნახატზე რომლის დასათაურებაც იქნება „საქართველო ეს არის“. მოკლედ ხვალ დილის 8 საათზე გავა ავტობუსი სვანეთის მიმართულებით სულ ათნი იქნებით თქვენ სამნი ჩვენი უნივერსიტეტიდან 4 სახელმწიფო უნივერსიტეტიდან სამიც კერძო კოლეჯიდან ასევე არის პედაგოგებიც, გასაგებია? ხოდა მიბრძანდით ეხლა აქედან ბევრი საქმე მაქვს. ისე გამოგვაგდო დირექტორმა კაბინეტიდა არაფრის თქმაც კი არ გვადროვა მაგრამ ეს ვის ადარდებს ხვალ სვანეთსი მივდივარ ვაიმეეეეეეეეეე არ მჯერა მე საუკეთესო ათეულს შორის მოვხვდიიი.დაახლოვებით თხუთმეტ წუთში სახლში ვიყავი და მთელი ემოციებით ვუყვებოდი ჩემს ოჯახს თუ რა მაგრად გავატარებდი მომავალ სამ თვეს, მთელი ერთი საათი გაუჩერებლად ვლაქლაქებდი შემდეგ კი გადავწყვიტე რომ არაფერი მაქვს ჩასაცმელი დავავლე ჩემს ძამიკოს ხელი და წავედი საშოპინგოდ, აზრზე არ ვაარ რამდენი ხანი დავდიოდი მაღაზიებიდან მარაზიებში მაგრამ ფაქტია სახლში რომ მივედი თერთმეტი იყო დაწყებული. ნუ მოკლედ ყველაფერი მოვაგვარე ბარგიც ჩავალაგე, მიასაც ვეჭორავე, მშობლებსაც დავემშვიდობ, შხაპიც მივიღე დასაწოლადაც მოვემზადე და დავწექი კიდეც დავწექი და ვიწექი ვერაფრით ვერ დავიძინა ხან მარჯვნივ გადავბრუნდებოდი ხან მარცხნივ ხან ზურგზე ვიწექი ხანაც გულზე ბოლოს დაიღალე და როგორც იქნა ჩამეძინა.
გათენდა, ცაზე მზე ამობრწყინდა, ჩიტებმა ჭიკჭიკი დაიწყო, ჰაერში ყვავილების საამური სურნელი დატრიალდა. კაი ხო ვიტყუები არც გათენებულა არც მზე ამობრწყინებულა ჩიტებძე და ყვავილებზე ხომ ზედმეტია ლაპარაკი, შუა ღამით ქუხილის ხმამ გამაღვიძა ისეთი ამინდი იყო რომ უცებ მომექუფრა ხასიათი. საათს დავხედე 5 სრულდებოდა მივხვდი რომ ვეღარ დავიძინებდი ამიტომაც ავდექი, დილის პროცედურები ჩავტარე და ისევ დავხედე საათს ვაიმე ექვსიც კი არ არსი ჯერ, ხოდა გადავწყვიტე რომ კიდევ ჩამეტარებინა დილის პროცედურებიუმგონი უკვე მეხუთედ დავივარცხნე თმები, ახლა რაღა გავაკეთო? თან საფეთქელზე ვირტყამდი ხელს და თან ვფიქრობდი და ბოლოს როგორც იქნა გამინათდა გონება მე თუ მღვიძავს ჩემს ძმას რატომ უნდა ეძინოს?? მომენტალურად გავიქეცი სამზარეულოსკენ ავიღე ორი ლითონი ტაფა და მაქსის ოთახისკენ გავწიე, კარებთან ვიდექი და გეგმას ვაწყობდი თუ როგორ უნდა გამოვქცეულიყავი უკან, ამ დროს ბატონმა მაქსიმემ გამოგლიჯა კარები და აბა დაახვიე აქედანს მზერით შემომხედა, მე როგორც დამჯერმა და ჭკვიანმა დაიკომ იმ წამსვე შევასრულე მისი ბრძანება და თავქუდმოგლეჯილი გავიქეცი ჩემი ოთახისკენ, მომავალი ერთი საათის მანძილზე საწოლზე ვიყავი გაშოლტილი, შემდეგ მაქსმა მომიკაკუნა საძინებლის კარებძე შეგიძლია გამოხვიდე არ მოგკლავო მე კნუტის თვალებით გავფლატუნდი სამძარეულოში, ჩმმა გორილამ სიტყვა შეასრულა არ მომკლა მაგრამ ყავა მომადუღებინა შემდეგ კი მიმიყვანა დანიშნულების ადგილას და იმდენი მაკოცა იმდენი რომ დამიწითლა ლოყები ბოლოს როგორც იქნა წავიდა, მე ავედი ავტობუსში, დავიკავე ჩემი ადგილი დავლიე დრამინა ნაოშნიკები გავიკეთე ერთი სიტყვით მოვემზადე მგზავრობისთვის, მაგრამ რათ გინდა ვიღაც არაპუნქტუალური იდიოტის გამო მოგვიწია ნახევარი საათით ყურყუტი.
როგორც იქნა მოაღწია იმ ტიპმაა და პირდაპირ ჩემს გვერდით დაჯდა, დღეს ნამდვილად არ არის ჩემი დღე, რაოდენ გასაკვირიც არ უნდა იყოს ჩემი ორ მეტრიანი ენა დაეტია თავის ადგილზე და არაფერიარ წამოუსისინებია ამ თავ შეკავებისთვის საკუთარი თავი შევაქე, ცხვირი ავიბზუე და გზას გავხედე. დიდი იმედი მქონდა რომ ამ ბიჭთან საუბარი არ მომიწევდა მაგრამ კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი რომ დღეს ნამდვილად მარცხენა ფეხზე ავდექი
-ჰეი წითურო რა გქვია? ტუჩის კუთხე ჩატეხა ნაცრისფერი თვალები ამიციმციმაა და ისე მკითხა ვა სე გენათალე ეხლა ამას რა ნამუსით არ უნდა უპასუხო? აუ რა საყვარელი ყოფილააა
-დაიანა, გავუღიმე და წამწამები ავუფახუნეწავეკეკლუცესავით
-მე ვაჩე... მხიარულად ჩაილაპარაკა შემდეგ რამოდენიმეჯერ ჩემი სახელი ჩაიჩურჩულა ბოლოს კი ინტერესიანი გამომეტყველებით მკითხა
-სახლში რას გეძახიან ცოტა გამიკვვირდა მისი ეს კითხვა და მეწყინა
-დაიანას წყენა ნათლად ამოიკითხებოდა ჩემს ხმაში რასაც მისი ხარხარი მოჰყვა
-კარგი წითურო არ გეწყინოს ეს იმიტომ გკითხე რომ მაინტერესებდა რამე ზედმეტ სახელი გაქვს თუ მე შეგარქვა მისმა სიტყვებმა დიდად ვერ გამახალის მაგრამ მაინც გავუღიმე და ახლა უკვე მე დავიწყე კითხვების დასმა.ძალიან კარგი მოსაუბრე აღმოჩნდა ვაჩე ძალიან პოზიტიუტი და მხიარული ბიჭი გახლავთ, მთელი გზა ენა არ გაგვიჩერებია საკმაოდ ბევრი იმფორმაცია დამტყუა მე და ასევე ბევრი მიამბო მასზე და რაც მთავარია ის გავიგე რო ტყუპისცალი ძმა ჰყოლია.


დღეები საინტერესოდ გადიოდა ბევრი ახალი ადამიანი გავიცანი მაგრამ განსაკუთრებულად ვაჩესთან და მის „სასტავთან“ დავახლოვდი.
დილით კოტეჯიდან რომ გამოვედით გოგოები, იქვე მდგომი ვაჩე დავინახე გავიქეცი უკნიდან ჩავეხუტე და ლოყაზე ვაკოცე რაღაც კი მეუცნაურა მაგრამ ყურადღება არ მიმიქცევია წინ დავუდექი და დიალოგის წამოწყება ვცადე
-ბატონო ვაჩე გახსოვს რომ შემპირდი ცხენით ჯირითს გასწავლიო როდის შეასრულებ პირობას? ხელები გადავიჯვარედინე და წარბების თამაშით ვკითხე, ამ ჩემს ქმედებაზე რარაც უცნაურად და გამსხვავებულად გადაიარხარა რომ ვეღარ მოსულიერდა მუცელზე ხელი მმივართყი გაჩერდი თქო მაგრამე ამაზე უფრო დაიწყო ხარხარი უკვე ვბრაზდებოდი უკნიდა ინივე ხმარომ მომესმა,
-წითურო როგორც ვხედავ უკვე გაიცანი ჩემი ძმა აი აქ უკვე დამხვდა, პირი გავაღე რაღაც უნდა მეთქვა ვაჩე ორმა რომ დამასწრო
-კი მოახერხა და მერე როგორ, ძალიან გულ თბილი დახვედრა მომიწყო ისეთი ირონიული ჰქონდა ხმა მინდოდა რომ იქვე მიმეხრჩოოოოოოო.

-----
აბა რას იტყვით ღირს გაგრძელება?