ალბათ გაინტერესებთ ვინ არის დათო.....
3 წლის წინ ჩვენს კლასში გადმოვიდა ერთი ბიჭი.მან შემოსვლისთანავე მიიპყრო შორენას ყურადღება
”3 წლის წინ”
15 სექტემბერია,კლასში ვზივართ ვლაპარაკობთ,ვიცინით.ამ დროს ჩვენი დამრიგებელი შემოვიდა და გვაცნობა რომ ახალი მოსწავლე გვყავდა და კლასში შემოიყვანა.საშუალო სიმაღლის,ღია წაბლისფერთვალება, ქერა ბიჭი. პირ დაღებული ვუყურებდით გოგონები.
ისე მოხდა რომ მას შორენას გვერდით მოუწია დაჯდომა.შორენა დიდად ბიჭებისკენ არ იხედებოდა მაგრამ ამ ბიჭმა მასზე ზეგავლენა მოახდინა.
დათოსაც მოეწონა შორენა.ერთად იჯდნენ და უფრო კარგად გაიცნეს ერთმანეთი.
გადიოდა თვეები მაგრამ მათ შორის მხოლოდ მეგობრობა იყო სხვა არაფერი.
დეკემბრის ერთ დღეს შორენა მეობრის დაბადების დღეზე იყო.
”დაბადების დღეზე”
შორენა დროს არაჩვეულებრივად ატარებდა,ცეკვვდა მღეროდა.მხოლოდ მაშინ შეაშრა ღიმილი სახეზე დათო რო დაინახა.დათოსაც გაუკვირდა მისი იქ დანახვა.მოიკითხეს ერთმანეთი,გაარკვიეს ერთად საიდან მოხვდნენ ერთად.
იმ დღეს არაფერი მომხდარა განსაკუთრებული.უბრალოდ ბევრი საერთო გამონახეს და უფრო დაახლოვდნენ.
გადიოდა თვეები,უფრო და ფრო მოწონდათ ერთმანეთი მაგრამ არცერთი არ ამხელდა.
რამოდენიმე თვის შემდეგ სრულიად შემთხვევით დათოს შორენასთან მოუწია სტუმრობა.ამის შესახებ არცერთმა იცოდა.
”იმ დღეს” ”შორენა”
დედამ მითხრა რომ სტუმრები მოდიოდნენ,მეც არ ჩავეძიე და ვეხმარებოდი. საღამოს სტუმრებიც მოვიდნენ და დათო რო დავინახე არ ვიცოდი რა მექნა,სად წავსულიყავი. აღმოჩნდა რომ დათო მამაჩემის მეგობრის შვილი იყო. მოკლედ კიდევ ერთი შანსი მოგვეცა ერთმანეთის უკეთესად გასაცნობად.
-ვერაფრით წარმოვიდგენდი შენთან თუ მოვდიოდით(დ)
-მეც არ წარმომედგინა შენ თუ იქნებოდი ჩემი სტუმარი(შ)
-რო მცოდნოდა არ შემეზარებოდა წამოსვლა.დამაძალეს თორე არ მოვდიოდი(დ)
-აუ ჰო,მეც მაგრა მეზარებოდა აყალ მაყალი მაგრამ როგორც ჩანს არაა ისეთი ჟრიამული(შ)
-ჰოო(დ)
-აუუ არდადეგები იწყება არ მჯერააა.....(შ)
-აუუ რაკაია დასვენება და დილით დიდხანს ძილიიი(დ)
-აუ ხოოო........მომენატრება სკოლა....ალბათ(შ)
-ჰო ალბათ მეც(დ)
ასე ვლაპარაკობდით დიდხანს ხან რაზე ხან რაზე.........
მთელი ზაფხულის განმავლობაში მწერდა.თუ ონლაინში დამინახავდა მომწერდა,თუარადა ტელეფონზე.მგონი დაქალებისთვის არ მიმიწერია ამდენი...ჰო კაი ვიტყუები დაქალებთან ერტად ყოველდღე ვიყავი და სულ ეგენი მაწერინებდნენ მისთვის...
აგვისტოს ბოლოს გადავწყვიტეთ შევკრებილიყავით. რათქმა უნდა დათოც იყო.ახლა უკვე ყოველნაირი მორიდების გარეშე გდავეხვიეთ და გადავკოცნეთ ერთმანეთი...
ცოტა რო შევზარხოშდით ცეკვაც დავიწყეთ.ერთად ვცეკვავდით ვმღეროდით ვიცინოდით....
დავინახე ბიწებთან ერთდ გარეთ გავიდა.არ გავსულვარ მაგრამ რო დაბრუნდნე მაგრამ დათო რო მაინც არ ჩანდა ვეღარ მოვითმინე და გავედი. გარეთ მაგიდაზე მისი ტელეფონი იდო,თვითო კი არსად ჩანდა. არვიცი რატომ მაგრამ ტელეფონი გავხსენი და შოკში ჩავვარდი. ფონზე ფოტო ეყენა წარწერით ”შენ მიყვარხარ ანანიძე”
-აქ რას აკეთებ?(დათო)
არვიცოდი რა მეთქვა.ტელეფონი სწრაფად დავდევი ვუპასუხე არაფერს მეთქი და შიგნით შევედი. ხასიათზე არ ვიყავი.ვთქვი თავი ამტკივდა მეთქი და სახლში წავედი.
იმ ღამეს არ დამეძნა.იმაზე ვფიქრობდი რაც მის ტელეფონში ვნახე. მომდევნო დღეები დათოს არ მოუწერია.მეც თავს ვიკავებდი მიწერისგან. იმ ღღეებში თავს რაღაცნაირად ვგრძნობდი.თითქოს რაღაც მაკლდა.
იმის იმედზე ვიყავი რომ მალე სკოლა იწყებოდა და იქ მაინც შევხვდებოდი,მაგრამ 15 სექტემბერს გავიგეთ რომ დათო სკოლიდან გადავიდა.არამარტო სკოლიდან,არამედ ქააქიდა.
”დღეს”
სასწრაფოდ გარეთ გავვარდით
-ეხა რავქნა? 3 წელია არ გამოჩენილა არც მოუწერია,არც გავხსენებიარ და ეხლა გამოჩნდა.ნეტა საერთოდ თუ მცნობს?....ან საეროდ რატო წავიდა??? ღმერთოოო რა გავაკეთოოოო.........(შორენა)
-კაი შორე დამშვიდდი,ყველაფერი კარგად იქნება კაი?...(მე)
-ეხა ესე მოვიქცევით.უკან დავბრუნდებით და გააგრძელებ მხიარულებას,იცეკვებ დალევ და ისე მოიქცევი თითქოს ვერ იცანი.ამასობაშჳ ჩ[ენ თავს გავახსენებთ,გვიცნობს და ჩ[ენთან მოვა...(თათი)
-არა,არმინდა რო მოვიდეს,არმინდა რო დამელაპარაკოს,არმინდა რო დამინახოს.......(შორენა)
-ნუ ბოდიალებ...ეხლავე წამოხვალ და არაფერს შეიმჩნევ!(გვანცა)
უკან შევბრუნდით,შორენამ დაგვიჯერა და ყურადღება არ მიაქცია,უბრალო იმაზე მეტი დალია ვიდრე სვამს ხოლმე...მერე ცოტა გამომწვევად დაიწყო ცეკვა,ვერაფრით გავაჩერეთ ამიტო ჩვენც შევუერთდით და ყველა ერთად მხიარულად ვცეკვავდით.
დათომაც შეგვამჩნია.შორენამ რო დაინახა ჩვენსკენ მოდიოდა გარეთ გავიდა,უნდა გავყოლილიყავით მაგრამ დათო მოვიდა მოგვესალმა გადაგვეხვია,მალე ისიც გაუჩინარდა
”შორენა”
არ შემეძლო მასთან გამოლაპარაკება და გარეთ გავედი. ცოტახანში რაღაც ხმამომესმა მაგრამ ყურადღება არ მივაქციე ქარი მეგონა.ჩემთვის ვბუტბუტებდი:
-რამანცდამაინც ახლა გამოჩნდა,არ შეიძლებოდა სამი ან ორი წლის წინ გამოჩენილიყო? ან ამდროის განმავლობაში მოეწერა მაინც......ან საერთოდ სად გაქრა?....ან დაუმშვიდობებლად წასვლა რას ნიშნავდა? რატო ჩამოვიდა საერთოდ? აუუუ....რაგავაკეთო?(მე)
-3 წლის წინ თბილისში წავედი მამაჩემის სამსახურის გამო მოგვიწია იქ გადასვლა.დამშვიდობება იმიტომ ვერ მოვახერხე რომ მეც არვიცოდი რო ამდენი ხნით მივდიოდი,უბრალო 1 კვირიანი საქმე მეგონა მაგრამ.........ეს ბევრად მეტი ყოფილა. გეფიცები არ დამვიწყებიხარ,უბრალოდ ვიცი რო ის ნახე ჩემს ტელეფონში რაც უნდა მეთქვამგრამ ვერ ვბედავდი იმიტომ რომ არმეგონა იგივეთი თუ მიპასუხებდი.... მთელი სამი წელი ჩემთ[ის დაფიქრების საშუალება იყო,მეგონა რომ გადამიყვარდებოდი მაგრამ შენგან განშორებამ უფრო შემაყვარა შენი თავი. დღე არ გადიოდა ჩვენი ჩატისთვის რო არ გადამეხედა მაგრამ მოწერას ვერ ვბედავდი.ყოველთვის რაღაც მიშლიდა ხელს..........ალბათ ამ 3 წლის განმავლობაში შენთანაც ბევრი რამ შეიცვალა...შენს ცხოვრეაში ახალი ვინმე გამოჩნდა ვინაც შენი გული სიყვარულით აღვსო.......ვიცი რომ დამაგვიანდა,მაგრამ მე მაინც შემრჩა ის გრძნობები შენს მიმართ.არვიცი როგორ მოვახერხე იმ პეროდში შენი ასე ძალიან შეყვარება მაგრამ ეს გრძნობა კიდევ შემრჩა და მე მხოლოდ შანს ვითხოვ რომელსაც არ ვიმსახურებ...თუ მეტყვი რომ დაკავებული ხარ,ან იგივეს არ გრძნობ ჩემს მიმართ გავიგებ.....მართლა გავიგებ.უბრალოდ მინდა იცოდე რო მართლა ძალიან მიყვარხარ!

უკან არ შევბრუნებულვარ,უბრალოდ ვიდექი და რო დაამთავრა მხოლოდ მაშინ მივხვდი რო ვტიროდი...არვიცი ეს სიხარულის ცრემლები იყო თუ ტკივილის მაგრამ მისი წასვლის დღიდან ჩემი ცხოვრება ისევ ისეთი მოსაწყენი იყო.არვიცოდი რა მეთქვა....არვიყავი ჩემს თავში დარწმუნებული.შევტრიალდი და მხოლოდ რამოდენიმე სიტყვის თქმა შევძელი:
-მე..მე არვიცი....მე უნდა დავფიქრ..........(და გული წამივიდა)
”დათო”
გული წაუვიდა და მკლავებშჳ ჩამივადა..ხელში ავიყვანე და მანქანაში ჩავსვი.მანქანა დავქოქე და თან მეგობარს დავურეკე რესტორანშჳ რომ მისი მეგობრებისთ[ის ეცნობებინა.შორენა კი საავადმყოფოში წავიყვანე.ცოტახანში ყველა იქ გაჩნდა......
”ქეთი”
ეს ამბავი რო გავიგე შოკში ჩავვარდი.შორენა ცუდად არასოდეს გამხდარა,თან ძალიან გამიკვირდა დათოს თან ერთდ რო იყო...
-რა დაემართა/ სადა რის? როგორ ოხდა?(მე)
-არვიცი უბრალოდ ვლაპარაკობდით და გული წაუვიდა.მეც მაშჳნვე მანქანაშჳ ჩავსვი და აქ მოვიყვაენ.პალატაშჳა და ექიმია მასთან რო გამოვა ყველაფერს გვეტყვის(დათო)
ექიმი მალე გამოვიდა:
-ექიმო როგორ არის?ყველაფერი რიგზეა?
-არაფერი სერიოზული,უბრალოდ როგორც ჩნს ძალიან გადაღლილია.როგორც თვითონ თქვა დიდიხანია არ უძჳნია,თანაც იმაზე მეტი ალკოჰოლი მიიღო როგორც მანამდე და ამანაც იმოქმედა მასზე.ზედმეტად არ დატვირთოთ,სანამ ექთანი დამაძჳნებელს გაუკეთებს შეგიძლიათშეხვიდეთ მაგრამ 2ზე მეტი არა და არ გადაღალოთ...
-მადლობთ. მე შევალ(მე)
-შეიძლება მეც შემოვიდე?(დათო)
-რა თქმა უნდა(მე)
შევედით და გათეთრებული შორენა რო დავინახე გული დამეწვა.ასე ცუდად არასდროს მენახა...
-ქეთთ..(შ)
-როგორ ხარ სიხარულო?(მე)
-ძაან ცუდად(თქვა და ცრემლი წასკდა)
-ჩემი ბრალია(დ)
-არაა შენი ბრალი(შ)
-ჩემი ბრალია,არ უნდა წავსულიყავი,და ასე უცებაც არუნდა გავჩენილიყავი შენს ცხორებაში(დ)
-ამაზე მერე ილაპარაკეთ კაი?ეხა შენ დაისვენე მე შენთან ვიქნები...დაიძინე და რო გაიღვიძებ ყველაერი კარგად იქნება..(მე)
-კაი მე გავალ(თქვა დათომ,შორენას შჲბლზე აკოცადა გავიდა)
შორენას კიდევ წასკდა ცრემლი...
-კაი სიხარულო შენ არიტირო.ეხლა დაისვენე........მე აქ ვარ და არსად არ წავალ(მე)
მალევე ჩაეძინა,გარეთ გავედი,მისი მდგომარეობა ყველას გავაცანი.ყველა სახლში გავუშვი.მარტო მე დათამუნა დავრჩით.დათომ თათია და გვანცა შორენასთვის რაღაცეების მოსატანად წაიყვანა,მალე მოვიდნენ შორენას ტანსაცმეკები მოუტანეს.ყავა ვიყიდეთ და ვიჯექით.დათოც არსად წასულა.სკამზე მჯდომს ჩაეძინა.
დილით შორენასთან შევედი,უკვე ეღვიძა
-როგორ ხარ?
- არვიცი.....
-მისმინე ყველაფერი კარგად იქნება კაი.......უბრაოდ ერთ რაღაც უნდა გკითხო...რატო არ გძინავს ღამეები? რაზე დარდობ? რატო ხარ ასე ცუდად?
-მიყვარს..
-ვინ?
-დათო მიყვარს ქეთი.... მისმა წასვლამ ძალიან იმოქმედა ჩემზე....მართალია ამას არ ვიმჩნევდი მაგრამ ეს 3 წელი ძალიან ცუდად გადავიტანე.....
-მე რატო არაფერი მითხარი?
-მეშინოდა
-რისი?
-მეშინოდა რომ არ დამიჯერებდი და მეტყოდი რომ სიყვარული უაზრობაა..
-მისმინე..მე მათალია სიყვარულის არ მჯერა მაგრამ შენი მჯერა...შენ თჲ მეტყვი რომ შენ ის გიყვარს მე დაგიჯერებ...ეს შენი გრძნობებია,მე მათი კონტროლი არ შემიძია......მე სიყვარულის არა მაგრამ ორი ადამიანის ურთიერთობის მჯერა.....
-არვიცოდი
-ახლა გეცოდინება...და არასოდეს გაბედო შენი ასეთო პრობლემების ჩემგან დამალვა!

ექთანი სემოვიდა და საჭმელი შემოუტანა.გოგონებიც შემოვიდნენ ყველამ ერთად მხიარულად გავატარეთ ის დღე,მართალია საავადმყოფოში მაგრამ მაინც.იმ დღეს ყოველი შემთხვევისთვის დატოვეს შორენა. დათო დავითანხმეთ რომ სახლში ასულიყო. დავპირდი რომ მის მდგომარეობას შევატყობინებდი და და აუცილებლად შევახვედრებდი როდესაც გამომჯობესდებოდა.