შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

დაკარგული (1)


27-11-2017, 01:26
ავტორი elene tetruashvili
ნანახია 1 106

წვიმს , ნაცრისფერი და შავი ფერები ყველაფერს მოდებიან და აღარაფერი დაუტოვებიათ თავანთი ფერის . ირგვივ ალი ირევა , უარო ჩურჩული და აყალ-მაყალი . ქალები გრძელ შავ კაბებს ჩაბღაუჭებიან და ტკივილს ასე გამოთქვამენ , ხოლო კაცებს თავიანთი ცოლების ხელები უჭირავთ და გაქვავებულლნი უყურებენ ერთ წერტილს , მათ ყველაზე მეტად უნდათ ტირილი , მაგრამ არ შეუძლიათ , იმიტომ რომ ასე უფრო ეტკინებათ , გატყდებიან და სუსტ მხარეებს გამოაჩენენ . არ უნდათ მოხდენილის გაანალიზება და გატყდომა .
ბუნება ტირის , იისფერი ღრუბლები ნაცრისფერი გამხდარა და ტირიან ტირიან გაუჩერებლად და ჩემს ყავისფერ თმას ასველებენ . მე ? მე უბრალოდ მის წინ ვდგავარ , ჩუმად და ვცდილობ დავაიგნორო ხმები :"კუბოს თავი დააფარეთ ! რა ახალგაზრდაა" და ვცდილობ მივყვე ხეების მიერ დაკრულ ნელ და მშვიდ სიმფონიებს .
ვიყინები როცა მის ისევ მშვიდ და უგრძნობ სახეს ვხედავ და ვინგრევი როცა ვეღარ ვხედავ მის ცისფერში არეულ მწვანე თვალებს , წყლიანს , ჰო . გატეხილ სარკეს რომ მოგაგონებთ ისეთს .
ის მალე მიჰყავთ , ქვემოთ-უფრო დაბლა და დაბლა . მიწას კუბოს თავსაურს ნელ-ნელა აყრიან და მეც თითქოს იქ ვიყოო ყურში არასასიამოვნო ბაგა-ბუგი ჩამესმის , და ყოველი მიწის ნაწილის დავარდნას ჩემი გულის ბაგა-ბუგი ერთვის .
მალე ხალი იშლება , მე ყურადღებას არავინ მაქცევს , უბრალოდ იქვე ვჯდები . ან რაარის სათქმელი ? რა არის აქ საკითხავი ? ...ისევ ის უაზრო კითხვები ? არა ! როცა ვიღაც ყვდება და ისინი მიდიან , უჩინარდებიან და ჩვენ აღარაფერი გვრჩება რომ გავაკეთოთ , რომ დავაბრუნოთ ; ეს გვანადგურებს ჩვენ და არა ის რომ მათ ვეღარ ვნახავთ . ის გვანადგურებს რომ ჩვენ ვერ გავაკეთეთ იმდენი რომ ისინი გადაგვერჩინა .

_____________დიდი ხნის წინ_______________
მასოვს მათი პირველი შევედრა .ისეთი იყო როგორც ციდან ჩამოღვენთილი წვიმის 1 წვეთი მხურვალე სიცხეში , სრულიად შემთხვევითი და არაფრით გამორჩეული . ეს ბედისწერააო ვიტყოდი ამის რომ მჯეროდეს , მაგრამ არა .
ის (გოგო) შიგნიდან დაჭრილი იყო , მაგრამ არ იმჩნევდა , მირბოდა მხოლოდ მირბოდა გაურკვეველ ადგილას , სადღაც შორს .ნაცრისფერი სპორტულები ეცვა , კაპიშონი წამოეფარა და მუსიკას უსმენდა თითქოს ამით მშვიდდებოდა .
მისი(ბიჭის) ცინიზმითა და ირონიით სავსე თვალები კი გარშემო იყურებოდნენ და უცნაურად ეძებდნენ რაღაცას ან ვიღაცას .
თითქოს სწორედ ღმერთის ნება იყო რომ ეს 2 ერთმანეთს უნდა შეხვედროდა .
წვიმა ტყეში ულამაზესი სანახავი იყო , ყოველი წვეთი ფოთლებს ნელა ეცემოდა და ანათებდა . წყალი კი ქვებს შორის გროვდებოდა და იქ ჩახედვისას თქვენს ანარეკლს დაინახავდით .
ორივე გარბოდა , გარბოდნენ , ერთმანეთისაკენ რაღაცის საძებნელად . ეს ვითომ დაწყევლილი დღე კი 2 გულის დაბადებას გვაუწყებდა .
საბოლოოდ ...რა მოხდა , შეეჯახა , ის მას შეეჯახა და დაბნეული , ცრემლიანი , ჩაწითლებული თვალებით მიაშტერდა , ორივე თვალში ჩახედა და დიდხანს უყურა .
ვერც ერთმა და ვერც მეორემ ვერაფერი თქვეს . გარშემო კი წვიმის სევდიანი სონატები ისმოდა .
ეს ვითომ ბანალური ისტორია კი დიდ გრძნობებს ინახავს .
თვალები-ყველაფრის მეტყველია . ამბობენ თვალები სულის სარკეაო , მაგრამ ვინ იცის , იქნებ ეს უფრო მეტია ვიდრე სულის სარკე ... იქნებ ეს გასაღებია იმ ფიქრებისა თუ აზრებისა რომელიც ჩვენს გულში ძლიერადაა ჩამარხული .
"წითელთვალება" მალევე უბრუნდება ძველ სამყაროს და წვიმის სონატებიც ქრებიან ,თითქოს არც არასდროს გაჩენილიყვნენ . დაბლა იხედება და თითქოს არც არაფერი მომხდარიყოს ნელა აგრძელებს სიარულს .
ის კი დგას , დგას და გაკვირვებული უყურებს შორს მდგომ "წითელთვალებას" , შემდეგ?! ირონილი ჩაცინება , რაღაცის ჩაბუტბუტება და ვსო ...მორჩა ? ეს რა იყო ? რა მოხდა ?მათი გზები გაიყარა , მაგრამ რაღაც დარჩა . მათ შორის არსებული "არარსებული" ბედისწერის ძაფი დაიბადა .
"წითელთვალებას" ბეა ერქვა და ის იყო რაც უნდა ყოფილიყო . იყო არარაობა , იყო ტკივილი , იყო იმედი და ამ ბნელით მოცულ სამყაროში სინათლე , რომელსაც მეც კი ვერ ვხსნი .
იღბლისგან მივიწყებული , გულუბრწყვილო , საწყალი ბეა . ხო , მაგრამ რატომ არის ის იმედი ? ის იმედია და ამას მალე გაიგებ , დამიჯერე .
ის "სიშავე " კი უბრალო ნამდვილად არ იყო . იყო საშიში , ძლიერი ..
ყველასაქვს სუსტი მხარეები , სუსტი ?არა , ეს უფრო შიშია , შიში რაღაცის ან ვიღაცის მიმართ , შიშები ყველას გვაქვს .ზოგს რისი ზოგს კიდევ..ვინ იცის...შიშებს ტკივილამდე მივყავართ ტკივილი კი ან გვაძლიერებს ან კიდევ გვასუსტებს.
ამ არაადამიანური უყვაყოფილების საელი იყო ნიკოლასი .
იცით ვინ იყვნენ ისინი ? ისინი იყვნენ დასასრულის დასაწყისნი ,იყვნენ ყველაფერნი .
ისინ იყვნენ "მარადისობა "
*********
ნუ მუზა რო გეწვევა რა smile ყველა ძალიან მიყვარართ და ველოდები კომენტარებს kissing_heart heart_eyes




სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent