ჯიუტი და მისი სვანი (დასასრული)
-აქ დარჩი მე გავაღებ! მითხრა და კარისკენ გასწია, თუმცა ცნობისმოყვარეობამ მსძლია და უკან გავყევი, კარების გაღების თანავე ადგილზე გავშეშდი და წინ მდგომ სილუეტს გაკვირვებული და გაოცებული შევსცქეროდი -დედა? აქ ..აქ რას აკეთებ?? როდის ჩამოხვედი .. გაოცებისგან ვერ ვაზროვნებდი, შემდეგ მონატრებამაც იმდენად მსძლია ჩავეხუტე და ვეღარ ვშორდებოდი..იმდენად მომნატრებია საერთოდ დამავიწყდა ყველაფერი, მხოლოდ მასზე და მის ტკბილ სურნელზე ვფიქრობდი და მიხაროდა..მიხაროდა ახლა ჩემთან რომ იყო და მეხვეოდა.. ძლივს მოვწყდი და სახლში შემოვიპატოჟეთ.. -დე იციი.. ჩვენ.. -როდის აპირებდი თქმას? სანამდე უნდა დაგემალა? -მე..მე უბრალოდ.. ვერ.. გთხოვ მაპატიე.. მაპატიე რომ აქამდე ვერ გითხარი, მეგონა ძალიან გაჰრაზდებოდი და მინდოდა რომ გნახავდი ისე მეთქვა შენთვის..გთხოვ არ გამიბრაზდე და ნუ მიწყენ, ძალიან მიყვარხარ და ვერ გადავიტან -ჩემო სულელო, აბა აქ რისთვის ვარ? გეგონა ვერ გაგიგებდი? მართალი აღმოჩნდა ნიკუშა ჩამოსვლა რომ მთხოვა და ყველაფერში გამარკვია, თორემ ღმერთმა იცის შენ პირში ენა როდის აგიდგებოდა!! ხოდა აბა ქორწილი როდისააო რა თქვით? გაკვირვებისგან ყბა ჩამომივარდა და ნიკუშას გავხედე, ღიმილით რომ მოგვჩერებოდა და ვითომც არაფერიო.. ახლა გავაანალიზე რატომ იყო ასე მშვიდად ამდენი ხანი, და მშობელბზე რასაც კი ვამბობდი, ასრ უყურებდა, თავიდანვე დაგეგმილი ჰქონდა, ბედნიერებისგან მეცხრე ცაზე ვიყავი, მაგრამ დედაჩემის ბოლო სიტყვებმა საერთოდ გამომიყვანა რეალობიდან და ნიკუშას პასუხმა კი ნამდვილად დამშოკა -როგორც გახარეთ ერთ კვირაში! ყველაფერი მზად არის! მთავარია კაბა და აქსესუარები რასაც გოგოები მიხედავენ დანარჩენი არაფერია მოსაგვრებელი..ღიმილით ახარა და დედაჩემიც გახარებული მოეხვია უკვე ,,სიძეს".. რაღა მქონდა სათქმელი ბედნიერი მივედი და ორივეს მოვეხვიე, დამეფიცება ის დღე მგონი ყველაზე ბედნიერი იყო.. რადგან გვერდით უსაყვარლესი ადამიანები მყავდა.. სამწუხაროდ მამაჩემმა ვერ მოახერხა ჩამოსვლა, თუმცა დამპირდა ქორწილში შვილთან ვიქნებიო, შემდეგ კი ისევ გაემგზავრებოდნენ.. გული კი დამწყვიტა, თუმცა ბედნიერებას ვერ გადაფარავდა...ცოტახანი ჩვენთან დარჩა, ვისადილეთ, ბილაპარაკეთ, შემდეგ სახლში ვარ წასასვლელი და გირჩევ შენც წამოხვიდე ქორწილისთვის მზადება გინდაო.. თუმცა დავამშვიდე და გოგოები ჩავრიე დამეხმარებიანო ისიც მშვიდად წავიდა და დაგვტოვა ისევ.. ბედნიერებისგან მეცხრე ცაზე ვიყავი, რას წარმოვიდგენი ასე პატარა დროში ამდენი რამ თუ მოხდებოდა და ამდენ სიურპრიზს თუ მომიწყობდა ცხოვრება.. გახარებული ახლა ნიკუშასკენ გავიქეცი და შევახტი, სიხარულისგან უაზროდ ვკისკისებდი და ყველგან ვკოცნიდი -ჩემი გადარეული და გიჟი ბიჭიი !! ვგიჟდები შენზე! რატომ არ მითხარი აქამდე? -ასე თუ აპირებდი ჩემს ჩაკოცვნას უფრო ადრეც გეტყოდი! ჩაიხითხითა და თავი ჩემს კისერში ჩარგო.. -თავხედო! -ვგიჟდები შენზე! ამოიჩურჩულა და ტუჩები ყელზე მომაკრო -მეც..ყურში ჩავჩურჩულე და ჩამოვხტი-ისადა... ცოლობა როდის მთხოვე? ნეტა რატომ არ მახსოვს.. ეშმაკური მზერით დავუსვი კითხვა და სანამ დამიჭერდა გავიქეცი -რასაჭიროა თხოვნა ისედაც ჩემი ცოლი ხარ უკვე! -ოჰ.. ბოდიშით! შეირგო ბიჭმა კაი ცოლი და გაუტკბა.. ჩავიფრუტუნე და სამზარეულოში შევვრდი მისი გაცეცხლებული ზმერის დანახვისთანავე -შენ ენა როგორ წაგიგრძელებია ერთი ამას უყურეთ რა! ვითომ მკაცრად უნდოდა გამოსვლოდა, თუმცა ტუჩის კუთხეში ღიმილი მაინც უკრთებოდა.. მეც დადებილებულივით გავშტერდი ერთ ადგილას და ვუყურებდი, უეცრად რო წამავლეს ხელი და ზურგზე გადამიკიდეს.. -ვაიმეე.რეებს აკეთებ ბიჭოოო!? დამსვიი! ნიკუშაა გაგიჟდი შეენ!! გაცეცხლებული და თან გაოცებული ბეჭებზე ხელებს ვურტყავდი თუმცა ამას მოთათუნება უფრო ჰგავდა ტაკოზე რომ მომცხო ხელი დაწყნარდიო და ოთახში ამიყვანა, უაზროდ ვკისკისებდი და მერე ღუტუნი დავუწყე რაზეც სხეული დაეჭიმა აშკარად -ნინუცა იცოდე დამივარდები! -ვის ეღუტუნებაოო ვისააოო? მისი სუსტი წერტილის გამხელისთანავე გადავწყვიტე გამებრაზებინდა და უფრო ვუხუტუნებდი ლოგინზე რომ დამაგდო -ვის და ნინუცასოოო! ეშმაკურად შემომხედა და მაშინვე მივხვდი რასაც აპირებდა -არააა! არც გაბედ...ვაიმე ..ნიკუშა მეღუტუნებაა. .გაჩერდიი ბიჭო.. ცუდათვარ.. აჰაჰაჰა შემდეგ რაიყო? ძალიან ჩვეულებრივ გეტყვით! უამრავი ბედნიერი სახე! ჯერ იტომ რომ ნინუცას ქორწილი იყო! თან აი ზუსტად ისეთი როგორზეც ოცნებიბდა.. განა არ უოცნებია დიდ ფუშფუშა კაბაზე, წელში რომ გამოყვანილია და მთელი ზურგი ამოღებულიაქვს, თან ისეთი სადა და ორიგინალურია, ისე ამშვენებდა მის ტანს, ნებისმიერს შეშურდებოდა მისი... დიადემაც რომ საოცრება იყო, მაგრამ ვერაფერი ალამაზებდა ისე, როგორც სახეზე აღბეჭდილი ბედნიერი ღიმილი... განა ნიკუშა არიყო სიმპათიური? არა პირიქით! ზესიმპათიური გახლდათ! თეთრი საროჩკა ისე მოხდენილად ჰქონდა დაკუნთულ სხეულზე, ზემოდან კიდე შავი პიჯაკი და კლასიკური შარვალი ,რომ აქეთ მოგინდებოდათ მოტაცება.. დაქალებზე რაღაუნდა ვთქვა? ერთმანეთზე უკეთესები იყვნენ, სალომე თავისი გაბერილი მუცლით ჰონ საერთოდ ამშვენებდა ყველაფერს... მარიამს შავი ელეგანტური კლასიკური შარვალი კომბინიზონი მოეხდინა ტანზე, ღრმა დეკოლტით, იმდენად სექსუალური იყო ნერწყვებს გაყლაპინებდათ, ლილესაც ეცვა წითელი მოკლე წელზე მოჭერილი და ქვემით ფრიალა, , ისეთი საყვარელი იყო ჩაყლაპვაც კიმოუნდებოდა ადამიამს, მაგრამ ვინ გაბედავდა? გვერდით გიგასნაირი ბიჭი რომ ეყოლებოდა? უკვე გამოწყობილი ქალბატონი ნინუცა ელოდებოდა თავის მონატრებულ საქმროს სახლში და გვერდს დაქალები უმშვენებდნენ, როგორც იქნა მოაღწიეს, მართალია ნერვიულობდა თუმცაგვერდს ,რომ ნიკუშა დაგიმშვენებს მერე გაბიწყდება ყველაფერი და ამ სამტაროდან იკარგები... -უმშვენიერესი ხარ! ყურში ჩასჩურჩულა და იქვე დაუტოვა სველი კოცნა, რაზეც გააჟრჟოლა და ბედნიერმა გაუღიმა -არანაკლებ შენც მესიმპათიურები და იმედია არ მომტაცებენ შენს თავს! ვითომ ძაან სერიოზულად უთხრა და შემდეგ საყვარლად კისკისებდა -აი მე კი ერთი სულიაქვს როდის შემოგახევ მაგ კაბას საყვარელო! ..ჰოდა რას ვამბობდი, სულ ჩაუწყდა მგონი ხმა და მიხვდა რომ გაჩუმება აჯობებდა, ეკლესიამდე მანქანით მივიდნენ, ცერემონიაც იმდენად სასწაული იყო, რომ მხოლოდ მათი ბედნიერი და სიყვარულით სავსე თვალები ღირდა ამად.. ჯვრის დაწერამ, თითქოს მთლიანად დააკავშირა მათი სულები ერთმანეთს და დარწმუნებულები იყვნენ , რომ ცხივრებაში არაფერი გაუმართლათ ისე როგორც ერთმანეთისადმი სიყვარულმა... უკვე გამოდიოდნენ, გიგა რომ გამოვიდა და ლილეს ხელი სთხოვა, ისიც დათანხმდა, თანაც კიარ დათანხმდა ან ახლავე წამიყვან ან შენთვისვე აჯობებსო, და მათაც ასე დაიწერეს ჯვარი და ხელიც მოაწერეს, კარგადაც ვიცინეთ, თუმცა ორმაგად ბედნიერები რესტორანში გავემართეთ, იქ უკვე საკითხავი არაა როგორ და რანაირად გაგრძელდა, ყველაზე დიდი საჩუქარი მაინც მშობლების გვერდით ყოფნა იყო, და მათი გახარებული სახეების ყურება, შემდეგ თავიანთი მეგობრების, რომლებიც ბედნიერებას ასხივებდნენ.. უკვე დამთავრებასაც აპირებდა ქეიფი და დაშლას, მარიამი და ალექსანდრე ,რომ იკითხეს, და როფორც გავარკვიეთ ვაჟბატონს მოუტაცებია ქალბატონი და დააგდა სვანეთის გზას... და დიახ სვანეთიდან დაიწყო ყველაფერი და ალბათ იქიდანვე გაგრძელდება, ზუსტადაც სვანეთისკენ აიღეს გეზი და მთელი ერთი თვე იქ გაატარეს, შემდეგ მეგობრებმა საგზურიც კი მისცეს და მთელი პარიზი მოირეს... 1წლის შემდეგ -აუუუ ნიკუშა რამდენჯერ გითხარი ბავშვს ამდენ ტკბილს ჯუ აჭმევ თქო არ შეიძლება! ანდრო მოდი ჩემთან ხო ხედავ მამაშენი ვერაა ამ ბოლოდროს კარგად! ვეღარ გაუგია მე ვარ ორსულად თუ თბითონ! დიდი მუცლით ბუტყუნებდა რაზეც ყველას სიცილი აუტყდა -გაანებე გოგო ბავშვს თავი ჭამონ..ახლა სალომე გამოეხმაურა და თავის ორ ტყუპს ირინკას და ელენკას ეზოში რომ თამაშობდნენ -აღარ შემიძლია რააა! მარიამ ბოლოს და ბოლოს აირჩიე რაგინდა და მოისვენე! -რახდება ტო რა გაწუწუნებს? გიგამ გახედა ალექსანდრეს მოჟამულ სახეს -ვერ აურჩევია ფორთოხლის წვენი უნდა თუ გრეიფუტის! არადა ორივე ერთი როა არ ესმის! -არარის ორივე ერთი! და მაცადე ფიქრი! ორსულად ვარ და შენთვსვე აჯობებს არ გამავრაზო თორემ მდივანზე მოგიწევს დაძინება -ღმერთო ასეთი ორსული პირველად ვნახე ტო! -რასვიზამთ ძმაო მოგვიწევს ჩვენი ბასასოებისთვის ავიტანოთ და მერე ჩვენი დროს მოვა, ხოიცი მესმის შენი! როგორც იქნა ამოიღო ხმა დათიმ რაზეც სალომემ დაუბრიალა თვალები და მოაკეტინა ორ წამში -ეს წუწუნა ხალხი არ შეგვიძლიხართ მე და ჩემ ცოლს! ასე რომ წავედით ჩვენ ვიძინებთ და თქვენი საქმის თქვენ იცით! ფეხზე წამოდგა ნიკუშა და ხელი წელზე მომხვია -ფრთხილად ნინუცა! ნუ გაბიწყდება რომ ზედმეტი მოძრაობები არ შეილება შენთვის! -ჩემი მზრუნველი ბასასუნა..ღიმილით ჩაბილაპარაკე და ლოყები ჩავუკოცნე.. მიდი ანდროს ხელი მოკიდე დავაძინოთ! გვიანია უკვე და არ მინდა ბავშვს ფსიქიკა დაერღვეს! -ოხ ქალბატონო მხოლოდ შენს ხელში თუ დაერღვევა ფსიქიკა ბავშვს..სიცილით გამომხედა სალომემ რაზეც შევუბღვირე და ოთახისკენ გავწიეთ. ამჯერად ნიკუშამ დააძინა ბავშვი და გვერდზე მომიწვა -ნინუცა -ჰო -მიყვარხარ.. მთელი გრძნობით წარმოთქვა რაზეც ჩამეღიმა და თავი მკერდზე დავადე -.. -ნინუცა რამე ჰო არ უნდა მითხრა შემთხვევით?! -ჰა? -მიყვარხარ თქო! -ჰოდა ეგრე! შენთვსივე აჯობებს გიყვარდე ! ნიშნისმოგებით ჩავუკარი თვალი, რაზეც გაკვირვებული მიყურებდა შემდეგ კი ერთ ხმაში ავტეხეთ სიცილი -კაი ცოტა მეც მიყვარხარ -ოხ მადლიბა ქალბატონო ნინუცა ! -არაფრის.. ჰოდა ამის შემდეგ ცხოვრობდნენ დიდხანს და ბედნიერად.. ნუ დიდხანს არვიცი მარა სიკვდილამდე კი ცხოვრობდნე ბედნიერად.... |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
