ერთი ჩვეულებრივი გოგონა იყო,არაფრით გამოირჩეოდა სხვა სოფლის მოსახლეებისგან თუმცა თვალში საცემი იყო მისი თვალები რომელიცხან ცისფერი იყო,ხან კი მწვანე.ძალიაან ლამაზი იყო საშუალო ზომის მუქი ქერა თმით,საშუალო ზომის ცხვირი და ამავე ზომის ტუჩები.სუსტი იყო ,და ლამაზი ტანით.ხასიათეით კი რაღც განსხვავებული.ცანცარა თუმცა ძალიან ჭკვიანი,მეგობრებთან გახსნილი და მაგრამ უცხოსთნ სასწაულად მორცხვი.სასწაულად ნიჭიერი გოგონა იყო , მღეროდა თან ძალიან კარგათ და ხატვაც შეეძლო.ოჯახი კი სასწაულად თბილი,მზრუნველი და მთელსოფელში ცნობილი.ტრადიციების მოყვარული ოჯახი იყო,და მიუხედავათ იმისა,რომ პრობლემები ქონდათ მაინც ბედნიერები იყვნენ,ცდილობდნენ მაინც.თუმცა ბედნიერებას უბედურებაც მოსდევს უკან. 5 აგვისტო იყო,ანა მის სააუკეთესო მეგობარ სალომესთნ დატოვეს.ანა დედისერთა იყო,სალომეს კი ტყუპი ძმები ჰყავს დემეტრე და დემნა რომელიც გოგონებზე 3 წლით უფროსები არიან.ამ დღეს ანას მშობლები ირაკლი და მანანა თბილისში წავიდნენ რამდენიმე დღით გადაუდებელ საქმეზე თუმცა იქაც ვრ ჩავიდნენ და შვილიც ბოლოჯერ ნახეს ამ დღეს. მაშინ ანა 12 წლის იყო ,ეზოში იჯდა საალომესთნ და ბიჭებთნ ერთად სახლიდან ლია გამოვიდა ,სალომეს და ბიჭების დედა ,ანის დაუძახა და მობილური მიაწოდა,რამდენიმე წამის შემდეგ კი მობილური ხელიდან გაუვარდა და იქვე დაემხო.მთელმა სოფელმა მოიყავრა თავი ,და ცდილობდნენ ყველაფრის გარკვევას.ამის შემდეგ კი იყო საშინელი დღეები,ნათენები ღამეები და მრავალი სხვა.2 წელი ანი სასწაულად შეიცვალა ,თუმცა უკვე 8 წელი გავიდა რაც ეს ყველაფერი მოხდა.ანი ,სალომე და ბიჭები ისევ განუყრელი მეგობრები,არა უფრო ოჯახია.ბიჭები მესამე წელია თბილისში ვლებლად არიან წასულები,გოგონები კი სასწავლებლად წელს გადადიან მათთან.დილით პირველმა რაღათქმაუნდა ანამ გაიღვიძა და სალომეს თავზე დაახტაა.
-სალოო,გაიღვიძე თორე მოვლენ ისინი და მერე ვეღრ მოვასწრებთ მომზადებას.დაიწყო თავისებური ჯუჯღუნი,სალომემ კი მხოლოდ ზმუილი ამოუშვა პირიდან.
-მმმ...
-მმმ კი არა ჩქარა ფეხზე გოგო.საბანი გადააძრო და დატოვა შორტის და მაისურის ამარა.
-აუუ ანი,მოვასწრებ რა გეყობა ეხლა .ჯერ ათი არა და ისინი თრთმეტის ნახევარზე მოვლენ.
-ათის საათია ზუსტად.
-რაარი?ვაიმეე შე სასიკვდილე მანამდე ვერ გამაღვიძე, ნახევარ საათში რა უნდა მოვასწრო გამაგებინეე ერთი?
-კარგი ნუ წუწუნებ ადექი დამოემზადე.
-ადექი და მოემზადე.გააჯავრა დაქალი და ფეხზე წამოფრინდა ანი კი სააბაზანოში შეიკეტა.უცებ მოიწესრიგა თვი ..თანზე მომდგარი ღია კინსი ჩიცვა ,თეთრი ბრეტელებიანი მაისური და შავი ქონვერსები.თმებიკი კოსად აიწია.ამის შემდეგ კი ოთახის დალაგება დაიწყო ლოგინი გადაასწორა,ჩალაგებული ბარგი ქვევით ჩიტანა და სამზარეულოში შევიდა.ყველას მიესალმადა წყალი დაისხა.ამასობაში სალომეც ჩამობრძანდა . ლურჯ შორტებში და შავ მოკლე მკლავიან მაისურში ,ფეხზე ლურჯი ქონვერსებით და ჩაბწნილი თმებით.სალომეც ძალიან ლამაზი გოგონაა .მუქი თაფლისფერი თვალებით,გრძელი მუქი ქერათმებით,მაღალი და სუსტი.საშუალო ზომის ტუჩებით და კურნოსა ცხვირით.სამზარეულოში ისხდენენ ,მათთან ლია მივიდა.
-გოგონებო,ხომიცით რაამე თუ დაგჭირდებათ ბიჭები თქვენთნ არიან ტელეფონებიც გაქვთ და დარეკვას შეძლებთ,ჭკვიანად მოიქეცით უცხოებს არ ელაპარაკოთ და რაც მთვარია ბიჭებსაც დაუჯერეთ.
-ვუაიმე დედაა,2წლისები კი არ ვართ ჩვენ კარგათაც ვიცით თუ როგორ მოვიქცეთ.
-ლია დედია ნუ ღელავ,კარგათ ვიქნებით.
-ეჰ ანი,მე ამას შენ იმედზე თუ დავტოვებ.ლიამ ხელი ჩაიქნია და შვილს შეხედა რომელიც განაწყენებული ჩანდა.
-ეეე,რატომ ვითო ,რისი თქმა გინდა მაგით რომ ბატი ვარ?
-არა ჩემო ჭკვიანო მე შენ მაგას როგორ გაკადრებდი,უბრალოდ ცანცაარა ხარ უცხოსთანაც და ნაცნობთანაც ეს კიდე მორცხვია ,ზოგ მომენტსი მიბაძე მაგრამ ზოგ მომენტში ხელი წაკარი და გამოაფხიზლე.
-ხოდა შე ქალო გეთქვ თავიდანვე მას.სალომა ჩაიცინა და დაქალს გადაეხვია.ცოტახანში კი მანქანის გაჩერების ხმა გაიგონნეს და მიხვდენ ,რომ ტყუპები უკვე ადგილზე იყვნენ.უცებ გაექანა ანი და ორივეს მოეხვია,სულ არ უფიქრია იმაზე,რომ შეიძლება ბიჭებთან ერთად ვინმე ყოფილიყო.რა ქონდაა დასამორცხვებელი მაგრამ ამ გოგოს რას გაუგებ?-ანუკი.გოგო როგორ მოოგენატრე,დატრიალდი აბა,რამხელა გაზრდილხარ.დემეტრემმოკიდა ხელი და დაატრიალა.
-აუუ დემე რა მასხარა ხარ . სულ რაღაც ერთი თვის უკანარ მნახეე.ანი სალომესგან განსხვავებით ბიწებს არჩევს სალომეს კი უჭირს თუმცა შეძლების და გვარად ცდილობს.სალომეც მიეჭრა ძმებს და ხელი მოხვია მათ,შემდეგ შიგნით შეუძახადა და ბარგი გამოაზიდია.მანქანაში ,ჯდებოდნენ დემნა წინ მოთავსდა,დემეტრე კი უკან ჩაჯდა ანის გააუკვირდა საჭესთნ რატომ არცერთი დაჯდაო თუმცა ,როდესაც მანქანაში ჩაჯდა ამის მიზეზს მაშინვე მიხვდა.საჭესთან ძალზედ სიმპატიური ბიჭი იჯდა.მწვანე თვალებით , დაბალზე შეჭრილი თმით და სასწაულებრივად ლამაზი ნაკვთეით ,ოდნავ კეხიანი ცხვირი და დიდი ტუჩებით .
-სულ დამავიწყდა გოგონებო გაიცანით ეს ჩვენი ძმაკაცი ვაჩე ახვლედიანია.უცებ წარუდგინა გოგონებს დემნამ ვაჩე ,და ისვე გზას გახედა.ანის სიმორცხვე აქაც გამოვლინდა მას ხმა არც კი ამოუღია ,აქაც სალომ ივაჟკაცა.
-სასიამოვნოა.
-ჩემთვისაც .ბოხმა და ამავდროულად სასწაულად მომაჯადოვებელმა ხმამ გაარღვია მანქანაში დაგუბებული სიჩუმე.რადგან გოგონები ცუდად ხდეიან დემეტრეს მათ შუაში მოუწია ჯდომა ისინი კი იქით-აქით შემოუსხდნენ მას.ჩვენ გოგონა სტრაილერების ძალიან ეშინია ამიტომაც როდესაც ისინი მანქანას ჩუვლიან თვალებს ხუჭავს და ყურებზე ხელს იფარებს.არავის გაკვირვეებია ანის ეს საქციეი ვაჩეს გარდა ,მაგრამ დემნამ ის მალევე აუხსნა . სალომე მესიჯობდა ბიჭები ლაპარააკობდნენ ანი კი იჯდა და არ იცოდა რა ეკეთებინა ბოლოს კი დაძინება გადაწყვიტა და ასეც მოიქცა.დემეტრეს მხარზე თავი ჩამოადი და სიზზმრების სამყაროში გადაეშვა.ძალიან ღრმა ძილი აქვს ამიტომაც ცოტათი ძნელია მისი გაღვიძება.მთელი გზა ესე გალიეს.ანიმკი გაღვიძება იქამდე არ ინება სანამ შექანება არ იგრძნო.
-ანა,ანა გაიღვიძე ჩავედით.სალომე ცდილობდა დაქალი სიზმრეის სამყაროდან უკან გამოეგდო.
-მართლა,აუ მე კიდე მეძინება.ანიმ წუწუნი დაიწყო თუმცა სხვა რა გზა ქონდა.თავლეი გაახილა და ირგვლივ მიიხედ-მოიხედა.სადარბაზოს წინ იდგნე ბიჭები და ბარგი შიგით შეჰქონდათ.ეზოში ქალებს მოეყარა თავი და დრო და დრო მათკენ აპარებდნენ თვალს.ეზოს ნახევარი კი ბავშვებს დაეკავებინათ და ბურთს თამაშობდნენ,ლამაზი ეზო იყო ირგვლივ ხეებით და ყავილებით მოსილი.
-მიდი სახლში ადი და იქ გააგრძელე ოცნებობა,ისე ვინ გესიზმრეოდა ასეთი ძლივს ,რომ გაგაღვიძე.სალომე სულ ცდილობს დაქალი წაკბინოს ზოგჯერ იმასაც კი ეუბნება შინააბერაა დარჩებიო,თუმცა ანა ამას უკვე შეეჩვია.სახლშიავიდნენ,გოგონები ჯერ მოწესრიგდნენ შემდეგ კი სამზარეულოში გავიდნენ და საჭმელი მოამზადეს.ვაჩემ წავალ და ,რომ დავბრუნდებიბიჭებსაც მოვიყვანო.ჩუმად მიირთმევდნენ და ხმას არც ერთი იღბდა,ბოლოს აალაგეს გოგონებმა და ყველაფერი ლამაზად მიალაგეს.მისაღებში ისხდნენ,როდესაც კარებზე ზარის ხმა გაისმა.რამდენიმე წუთში კი მისაღბში ერთი-მეორეს მიყიოლებით ბიჭები შემოლაგდნენ.
-ბიჭებო გაიცანით სალომე და ანა ჩვენი დაიკოები.-სასიამოვნოა მე ლუკა ვარ ეს კი დამიანეა.გაეცნო მაღალი და შავთვალება ბიჭი შემდეეგ კი მწვანეთვალებაზე მიუთითა.
-სასიამოვნოა.გოგონებმა ერთ ხმად ჩილაპარაკეს და თავიანთა ადგილებს დაუბრუნდნენ.მთელი ღმე ერთმანეთთან ლაპარაკში და გაცნობაში გალიეს,ბოლოს კი გადაწყვიტეს ეს დარჩნილი 2 კვირა სვანეთში გაეტარებინათ.გოგონებს თავიდანვე უნოდათ სვანეთის ნახვა და ისე გაუხარდათ ხვალვე გადაწყვიტეს წასვლა.ამის შემდეგ კი დაიშალნენ რათა ხვალინდელი დღისთვის მომზადებულიყვნენ.ანი ოთხში ავიდა ლია დეიდას და მამუკა ბიძიას დაურეკა
დაურეკა და შემდეგ დაიძინა.ტკბილად ეძინა ,თუმცა რაათ გინდა მოწყურდა და შორტების და მაისურის ამარა გატანტალდა სამზარეულოში.წაყალი დალია და შეტრიალდა ,რომ ოთახში დაბრუნებულიყო თუმცა რათ გინდა ,წაიკცა და ვიღაცას ზემოთ მოექცა....