-აუ სან, ამიყვანე ხელში ვერ ვწვდები, ყელზე ორ თით მიბჯენილი ვუყურებდი სანდროს, ორ საათში ამოვა ყველა და შენ არც კი მეხმარები
-თვალები აგიცრემლიანდა გოგო? ვაიმე არ ხარ ნორმალური შეეშვი მერე და ვინმეს ამოვიყვანთ ან არვიცი ვერ ხედავ დაიღალე დღეს მთელი დღე სად იყავი რატო ჩახვედი თბილისში ყოფილიყავი ნელ-ნელა მოგვერთო და წაგეძინა ცოტა
-არ ვარ დაღლილი უბრალოდ დამეხმარე
-არა, ძალიან ხარ დაღლილი, ნუცა და ანოს ვეტყვი და დაამთავრებენ არაფერი განსაკუთრებული, ახლა დაიძინებ და ერთ საათში გაგაღვიძებ რომ მოასწრო მომზადება
-არ მინდა მე დავიწყე მე უნდა დავამთავრო, ამოვიოხრე იმის წარმოდგენით მარიამს რომ აღარ მოსწონებოდა იმათი მორთული რა დღეს დაგვათენებდა
-არ მიკითხავს რა გინდა და რა არა წავედით ვიძინებთ, ორივე!
-შენი ოთახი არ გაქვს ვაჟბატონო? შემომისახლდი ბარემ
-ისედაც ბევრს ტლიკინებ რაიყო? პირველად დაიძინებ ჩემთან ერთად თუ უკანასკნელად, სულელი, უცებ ჩამეღიმა რომ გამახსენდა ბავშვობაში სულ ერთად რომ გვეძინა ყველას, უფრო სწორად ჩემს დაძინებას ცდილობდნენ ბოლოს თვითონ ეძინებოდათ
-რა იყო რაზე გაგეღიმა მაიმუნო? რა გაგახსენდა
-არაფერი, არაფერი წავედით მაღვუძარა დააყენე ერთ საათში უნდა გავიღვიძოთ ხო იცი, უთხარი გოგოებს მე ავალ ოთახში
სანდრო
-გოგოებო ძალიან დავიღალეთ და გააგრძელეთ ოქეი? თბილად გავუღიმე და გულებიც დავუთბე საზოგადოებას
-კი სანდრი რა პრობლემაა ლიზისაც შევთავაზეთ მაგრამ არ გვინდა მე და სანი მოვაგვარებთ რამეფრადო და აღარ შეგაწუხეთ, აშკარად უკმაყოფილოდ მითხრეს გოგოებმა
-ხო, უბრალოდ დავიღალეთ ძალიან, მადლობა დიდი
გავუდექი ლიზუზის საძნებლის გზას და ჟელიბონები წავუღე ვიცი რომ გიჟდება ამიტომ მარაგი მაქვს სულ
-დაიძინე უკვე? არ ვარო დაღლილი შენ ამბობდი სხვათაშორის, კაი ჰო დავიძინებ მეც...
-პატარა რომ იყავი ასე არ მიჭირდა შენთან ერთად მშვიდად ძილი, ლამაზი სულ იყავი მაგრამ არ ვიცი ახლა რა მჭირს...ვუყურებდი და ვფიქრობდი როგორ გაიზარდა ეს პატარა მაიმუნი და უკვე ბავშვი კიარა გოგო იყო და მიყვარდა, ძალიან მიყვარდა.
-იმის ასახსნელად შემოხვედი რომ ლამაზი ვარ? გეძინებოდა შენ სანდლი, ეს რომ მითხრა გავშრი არ ეძინა ამ ტუტუცს მაგრამ არც უარყოფითი რეაქცია ქონია ჩემს სიტყვებზე რამაც იმედი ჩამისახა და სილამაზის სამყაროში გადავეშვი.
ნათია
ოთახში რომ შევედი დიდი ყუთი დამხვდა ჩემი კაბით, დიდი ფიქრი არ დამჭირვებია ვისი ნამოქმედარი იქნებოდა, ძალიან გამიხარდა და მზადებაც ორი საათით ადრე დავიწყე თმები დავიხვიე,არც ისე მკრთალი მაკიაჟიც გავიკეთე და კაბაც დამაკვდა! მართალია საკმაოდ მოკლე იყო მაგრამ საოცარი. საბა რომ შემოვიდა აშკარად არ ელოდა ასეთ სრულყოფილებას და თვითკმაყოფილმა ლოყაზე მსუბუქად ვაკოცე, და დავტოვე მარტო გაქვავებული.
მარიამი
სტუმრები ერთი მეორეს მოყოლებით მოდიოდნენ მაგრამ ხალისი დაკარგული მქონდა, საოცრად გამოვიყურებოდი, მართლა, თუმცა არც ეს იწვევდა ჩემში დიდ აღფრთოვანებას, გავიდა 10 წუთი, 1 საათი და გადავწყვიტე ცოტა დამელია, ცოტას კიდევ ცოტა მოყვა და აშკარად არ ვიყავი ფხიზელ მდგომარეობაში როცა ტორტი შემოიტანეს, აშკარადა არც ნათია იყო არც ლიზი, გიორგი იყო მემგონი მაგრამ რატომ შემოჰქონდა ტორტი გიორგის, უცებ თითქოს ყველაფერი არეულ გონებაში დავალაგე და მივხვდი რაც ხდებოდა როცა მეორე გიორგის მსგავსი შემოვიდა დაახლოებით 200 ვარდით ხელში და ბიჭები ვარდებით, ათასამდე ვარდი, გაურკვევლობა და სიმთვრალე.
შემაღლებულ ადგილას დავდექი და გაურკვევლობაში ჩავარდნილი ადამიანის სახე მივიღე, ოღონთ კვადრატში აყვანილი ყველა გრძნობა.
-არ ვიცი ეს სიმართლეა თუ იმდენი დავლიე რომ მეჩვენება, ნებისმიერ შემთხვევაში ძალიან ბედნიერი ვარ, ხო და ახლა ძალიან მიჭირს გარჩევა და ის წამოიწიოს ერთი ნაბიჯით წინ ვინც ეს ყველაფერი მოაწყო
გიორგი და ლუკა ორივე ერთი ნაბიჯით წინ წამოვიდნენ
-რა წესია...მაბნევთ ისედაც დაბნეულს?
ლუკა წამოვიდა და ძალიან მაგრა ჩამეხუტა
-ძალიან ძალიან მიყვარხართ ქალბატონო მარიამ, და მზად ვარ ჭირში და ლხინში თქვენთან ვიყო თქვენი „საოცარი“ ხასიათებისდა მიუხედავად
-მეც მაგრამ...
ამ დროს თავი საბამ წამოყო
-აბა ახლა მაგრამ არ გავიგო გაგვიმარჯოს, ვიდეოს უკვე 1000 გაზიარება აქვს გილოცავ მარიამ დაბადების დღეს.
ჩემს „ცოტას“ კიდევ „ცოტა“ დავამატე და აღარ მახსოვს, დილით ვიდეოებით მივხვდი რომ აშკარად ძალიან გავერთეთ მაგრამ ისეც შეიძლებოდა რომ ჩემს 5000ზე მეტ Follower-საც არ გაეგო სთორის საშუალებით ნებისმიერი დეტალი...

შეაფასეთ კომენტარებში ღირს თუ არა გაგრძელებად <3