ადამიანებს უყვართ ამის თქმა: "არ მსურს, რომ ძაღლურად მოვკვდე". ჩემს თავს უფლებას ვაძლევ, რომ ასეთ დროს ვიკითხო: ადამიანს, რომელიც ღორულად ცხოვრობდა, რატომ არ სურს ძაღლური სიკვდილი? გამარჯობა, მე ნიცა აბრამიშვილი ვარ 16 წლის ვცოვრობ თბილისში მარტო დასთან ერთად რადგან ჩემი მშობლები საზღვარგარეთ არიან. ჩემი თიკა 22 წლისა. როცა ჩემი მშობლები საზღვარგარეთ წავიდნენ როცა მე 15 წლის ვიყავი მაშინ დამიდგა ძალიან ცუდი მომენტები , მნიშვნელოვანი მეგობრები გაქრნენ ჩემიცხოვრებიდან, წავიდნენ დედაც და მამაც, მეგობრებმაც მიმატოვეს და დავრჩი მარტო. ამიტომაც ყოველთვის თავს ვიწყნარებდი მუსიკით.ყოველღამეე ვტიროდი რადგან მეგობრები , მშობლები და საყვარელი ადამიანები მენატრებოდნენ. და ერთდღესაც ავდექი და გადავწყვიტე რომ აღარ მეტირა და აღარ მედარდა. ჩემი მშობლები ძალიან მენატრებოდნენ მაგრამ შევძელი ისიც რომ აღარ მენერვულა ყოველწუთას ვურეკავდი და ვიშვიდებდი თავს .
გამიჩნდა ასევე 3 საუკეთესო მეგობარი : ანა დადიანი, ნინო ნადირაძე და ლილე სიხარულიძე.
ანი ძალიან ამაყი და თავდაჯერებული იყო და რამესეტყოდი და საკადრის პასუხს გაგცემდა. მაგრამ მას თუ შეუყვარდებოდი ისე მოგექცეოდა როგორც დას ,მას ასევე არ ყავს მშობლები საქართველოში. ის 17 წლის მაღაალი , შავგვრემანი, ფუმფულა და მწვანეთვალება ბალღია :დდდ
ნინო ძალიან გახსნილი ადამიანია 1 წუთიც არ სჭირდება რომ ადამიანი შეიყვაროს :დდ მაგრამ ასევე 1 წუთიც არ სჭირდება რომ შეზიზღდეს. ის მაღალი , გამხდარი, შავგვრემანი,
თაფლისთვალება და გიჟია.:დდდდ
აი ლილე ლილე კი ყველასგან განსხვავებულია ,ამიტომაც ძალიან მიყვარს ის სხვებისგან განსხვავებით ყველზე მეტად. ის მხოლოდ სიხარულსში კიარა ჭირშიც დაგიდგება გვერდით, მას შეუძლია ყველანაირი საქმე გადადოს და ჩემთან მოვიდეს და დამაწყნაროს, მას შეუძია მარტო არასოდეს დამტოვოს და ეს მიყვარს მასშიი. ის მაღალი, გამხდარი ქერათმიანი და მწვანეთვალებაა. ისიცც ხშირად უფრენს :დდ
აი მე კი მაღალი , საშუალო ტანის,შავგვრემანი, შავთვალებავარ ასევე მეცც ვურევ ხშირადდ :დ ვარ ძალიან დაბნეულა , ამიტომაცც ხშირად ლილეს ხელით ვუჭირავ მანქანა რომ არ შემასკდეს.
დღეს სკოლის პირველი დღეა , რაღაცნაირად მიხარია ყოველთვის პირველი დღე. ავდექიი, ვჭამე , შაავი შარვალი და ტოპი მაიკაა ჩავიცვი . ფეხზეკი ადიდასები
ავიღე ჩანთა და წავედი სკოლაში . შევედი კლასში და მაშინვე მომმახალეს კარნავალი გვაქო და უნდა მოვემზადოთო . ჩავედით 1 სართულზე სადაც სცენა იყო. და რადაინახა ჩემმა და მისმა თვალებმა , შევედი დიმიტრიმ შემომხედა და შევხედე. ის ჩემმი ძველი ქრაშიი იყო ,ხელში გიტარა ეჭირაა და "სადღაც შორს ისევ ლამაზად თოვს" მღეროდა, უჰჰ აიმაგდროს კინაღამ არ შემიყვარდა :დდდაი ძაან საყვარელი იიყო რაღაცას ვგრძნობდი მაგ ბიჭის მზერში მაგრა განა მხოლოდ ახლა . წინა წელს შევამჩნიე რომ შემამჩნია :დდ ყოველთვის როცა დავდიოდი მიყურებდა ,ვიდექი მიყურებდა , ვიცოხნებოდი მიყურებდა :დდ აი ახლაც მიყურებდა :დდდ
ნუ აქედან ვერ მივხდებით რომ მე მას მოვწონვარ , მას არმოვეწონები იმიტო რომ მისი ძმაკაცის ყოფილივარ)) ნუ ყოფილიც არვარ :დ ნუ მას ვუყვარდი (როგორცმევიცი ) და რამოდენიმეჯერ ვნახეთ ერთმანეთი და ვსოო უბრალოდ მან გაავრცელა საოცარი ჭორები ჩემზზეე)) რაც ჩემი ყოფილი დაქალის დასახურებაცააა
ჰომ შევედიდა პირდაპირ ჩემი და მისი თვალები შეხდა ერთმანეთსს. დავჯექი ზუსტად მის წინ რადგგან სხვაგან ადგილი არიყო რომ დავმჯდარიყავი. ის ისე კარგად მღეროდა რო ლამისს მივვარდნოდი :დდ აქ იყოს ლილე ერთს კარგად შემომილაწუნებდა და მერე იქნებოდა მივვარდნა :დდ. მე და ჩემი კლასელები ვლაპარაკობდით ამ დროს ისე გავიდა ვერ შევამჩნიე . მე კი რაღააცაზე მომეშალა ნერვები და გავიქეცი თურმე გარეთ მდგარა და მე ხელი გამიკვრრია :დდდდდდ ღმერთო რა დეგრადიულივარ :დდდდდდდ
დამთავრდა რეპეტიცია, მე რათქმაუნდა გაბრაზებული ვიყავი , ჩემი ნაცნობი თათია შემხვდა ის დიმიტრის კლასელია . ჩავედით ეზოში რათქმაუნდა ისიც იქ იდგა თავისს იდიოტ ძმაკცთან ერთად. მე მასწავლებელმა დამიძახა და კლასსში ასვლა მთხოვა ჩანთა დამრჩაო. კიბებზზე უნდა ავსულიყავი როცა თათია შემაჩერა:
__ ერთმა შემოგითვალა გამარჯობა დაავიწყდაო ? :დდდდდ(თათია)
_ კი დამავიწყდა (მე)
_კაი :დდ იცოდე კვირას რეპეტიცია 11 ზეგვაქ.
_კაი ვიცი.
ეს ვუთხარი და პირდაპირ დემეტრეს შევხედე.ტუჩის კუთხე ჩაეტეხა..

ამის შემდეგ სახლი რომ მივედი სულ აამაზე ვფიქრობდი , ერთი სული მქონდა როდის მოვიდოდა კვირა.