-და როგორ გავინაწილოთ ოთახები(ემილია)
-აზრზე არ ვარ(ანი)
-კარგით რა ხალხნო მხოლოდ სამი ოთახი?(მარი)
-ხოო(ნიკა)
დიდი ბჭობის შემდეგ ყველაზე საშინელი გადაწყვეტილება მივიღეთ ამის მომხრე არ ვიყავით არავინ მაგრამ სხვა გზა არ გვქონდა. ემილია და გიორგი ერთად იყვნენ ერთ ოთახში ასევე ანი და ანდრო და მე და ნიკა.
-არა ამ აზრის წინააღმდეგი ვარ სასტიკად(მარი)
-რაიყო კიარ ვიკბინები(ნიკა)
-რაში მანიტერესებს არათქო და ვსიო წავედი მე სახლში(მარი)
-კაი გოგო ღამის ორი საათია სად მიდიხარ(ნიკა)
-შემეშვი რა ეს ვთქვი და ჩანთას ხელი მოვკიდე კარებში უნდა გავსულიყავი როდესაც ნიკა წინ გადამეღობა
-ამ კარში გასვლამდე მე უნდა მომკლა(ნიკა)
-კაი ხო დავრჩები ჯანდაბას ვთქვი სიცილით. ნიკა გარეთ დავტოვე მე მისი უზარმაზარი მაისური ჩავიცვი და ლოგინში შევწექი თან ვუბრძანე რომ შემოსულიყო. მანაც არ დააყოვნა შემოვიდა და ლოგინში შეწვა. მე თავი ისე მოვაჩვენე თითქოს მეძინა და თვალები მაგრად დავხუჭე
-გიხდება ჩემი მაისური(ნიკა)
-მოკეტე რა(მარი)
-არა მართლა(ნიკა)
-მე ყველაფერი მიხდება(მარი)
-მართალია(ნიკა)
-დაიძინე(მარი)
-როგორც მიბრძანებ ქალბატონო(ნიკა)
დილით ემილიას კივილი და ანის ჭიხვინი მაღვიძევს. ნიკა ჩემს გვერდით არ წევს ამაზე გული დამწყდა კიდევაც თუმცა რატომ ამ კითხვაზე პასუხს ვერ ვცემდი
-ადექიი გოგონი აშენდა ქვეყანა(ანი)
-რაგინდა გოგო რა დაგიშავე რატო არ მანებებ თავს ამოვიკვნესე ჩემთვის.
-მაგ დღეს ვერ მოესწრები(ემილია)
-ემილია დამანებე თავი თორე თმას დაგაცლი მერე თვალებს ამოგთითხნი და ისე დაგასახიჩრებ რომ თვით ანაბელსაც არ მოეწონო(მარიამი)
-მარიამ გაიღვიძე ნუხარ ძილის გუდა(ანი)
-შენ ვის რას ეუბნები ძილს რო მიეჩვევი მთლად მურმან ყრუს შემოსევები რო დაიწყოს ადგილიდან ვერავინ აგაწეპებს.(მარიამი)
-გოგონი უკვე ბევრს ლაპარაკობ ადექი ფეხზე(ანი)
-კარგი ხო ჯანდაბას ვთქვი და ზლაზვნით წამოვდექი. სააბაზანოში შევედი, შხაპი მივიღე, შემდეგ ოთახში დაავბრუნდი და ჩავიცვი თან მისაღებში გავედი
-უი მართლა ბიჭები სად არიან?(მარიამი)
-რაღაცა საქმე გვაქვსო და წავიდნენ მხრების ჩეჩვით მითხრა ემილიამ
-ანი ხოიცი როგორ მივარხარ ჩემო სიცოცხლე(მარიამი)
-პირდაპირ მითხარი რაგინდა (ანი)
-ყავა ყავა და ყავა(მარიამი)
-შენ ან ჭამა ან ყავა მოგკლავს(ემილია)
-ეგეც მართალია დავაყოლე სიცილით. შემდეგ ბევრი ვიჭორიკნეთ სხვადასხვა თემებზე. ანიმაც წამოიღო მისი ნივთები ასევე ემილიამ და ჩემთან გადმოსახლდნენ რადგან დედაჩემი სამსახურიდან არის სადღაც წასული.
მე ემილია და ანი ბავშვობიდან ვმეგობრობთ. ვერ გეტყვით, რომ თავიდანვე ასე ვიყავით და ასე გვიყვარდა ერთმანეთი თუმცა ჩვენი ესეთი მეგობრობა დრომ მოიტანა. განსაკუთრებით გამოსაყოფია ემილიას ეჭვიანობა, ის ყველა და ყველაფერზე ეჭვიანობს, იმაზე თუ მე და ანი სხვასთან ვმეგობრობთ, იმაზე თუ მე და ანი ერთმანეთს ვეხუტებით შეყვარებულზეც კი ეჭვიანობს. მუდამ ვამბობდი რომ მას ვერცერთი ბიჭი გაუძლებდა ისეთი ეჭვიანია მეორე დღესვე გაექცეოდა შეყვარებული. ის კი თავის ასეთ ხასიათს იმითი ამართლებდა, რომ ადამიანი მის საკუთრებას მუდამ იცავს და ეს დიდი სიყვარულის ნიშანია.
ჩემთან სახლში როგორც კი შევედით ჩანთები მივყარეთ და მისაღებისკენ გავემართეთ. მე ტელევიზორი ჩავრთე და რომელიღაცა არხზე ჩემი ბოდიში ჩვენიი საყვარელი სერიალი ვიპოვე "ზებუნებრივი". მისი ყურება გადავწყვიტეთ, თან სამზარეულოდან ტკბილეული გამოვიტანე და ყველა ტელევიზორს მივუჯექით. ბევრი ვიცინეთ მიუხედავად იმისა რომ ამ სერიალის ჟანრი საშინელებაა. საინტერესო მომენტზე ვიყავი როდესაც ზარის ხმა გავიგონე. შემოსასვლელში გავედი და კარი გავაღე, წინ აყუდებულიყო ნიკა გიორგი და ანდრო.
-რა ჯანდაბა გინდათ რაღა ეხლა მოხვედით წათრეულიყავით სადმე(მარიამი)
-რაიყო შვილო მარცხენა ფეხზე ადექი?(ანდრო)
-მოკეტე(მარიამი)
-ნუ ბრაზობ ლამაზო(ნიკა)
-ეხა ამოგაგლიჯავ მაგ ენას და ხელში დაგაჭერიებ მერე იძახე ლამაზო(ნიკა)
ამ დრომდე სილით იგუდებოდნენ გოგოები რომლებსაც მოესწროთ კართან მოსვლა
-არა რა ბრაზიანი დაქალი გყავთ(გიორგი)
-ეხა ამოგთხრი მაგ თვალებს და დაგიმახინჯებ მაგ ლამაზ სახეს თუარ გაჩუმდები (ემილია)
-აშკარად არ არიან ხასიათზე(ანდრო)
-ოუუ ოუუ ისე ხანდახან მოკეტვა საუკეთესო საშვალებაა(ანი)
-კაი შემოეთრიეთ(მარიამი)
ბიჭები ფხუკუნით შემოვიდნენ სახლში და სავარძლებში გადანაწილდნენ
-აბა ლამაზო ყავას არ დაგვალევინებ?(ნიკა)
-პირველი ლამაზო არა რა დედოფალი უფრო შემეფერება და მეორე თუ ყავა ძაან გინდა ადექი და გააკეთე(მარიამი)
-ვის ოჯახშიც შენ შეხვალ(ნიკა)
-აშენდებიან სიცილით ჩაერთო ემილია
-ემილია თეფში მოგხვედრია თავში?(მარიამი)
-თეფში არა მაგრამ ჭიქა კი შენი დახმარებით(ემილია)
-კაი გოგო გაჩუმდით რა გალაპარაკებთ კირალიკ აშქი დაიწყო(ანი)
-ვაიმეე რამდენიხანი ველოდებოდი ამოიწკნავლა ემილიამ.
ისე ვიყავით ყურებაში გართული ბიჭები სულ არ გაგვხსენებია. როგორც იქნა დამთავრდა ჩვენ კი ემოციებში ვიყავით
-ძლივს მოგვაქციეს ყურადღება(ანდრო)
-ანდრო მოკეტავ თუ მოგაკეტინო(ანი)
-კაი ხო ჩუმად ვარ(ანდრო)
შემდეგ ბევრი ვიცინეთ გავერთეთ და ბიჭევიც მალე დაგვემშციდობნენ. გოგონები ერთად ვწვებოდით, სამივენი მოვწესრიგდით და ოთახში შევედით თან ლოგინში შევწექით
-აბა გოგონებო როგორი ძმა მყავს?(ანი)
-არის რა(ემილია)
-ოჰ დადო სიბრძნე(მარიამი)
-ვითომ არ მოეწონა(ანი)
-რა აქვს მაგას მოსაწონი(ემილია)
-კაით ეხა გავჩუმდეთ თორე ჩხუბი შემოგვერევა სიცილით თქვა ანიმ. შემდეგ ღამე ჭორიკნობაში გავატარეთ და დაახლოებით 7 საათზე დავიძინეთ. ალბათ მეორე დღეს დაღლილები ვიქნებოდით და გადავწყვიტეთ ტელეფონი გამოგვერთო რათა არავის შეეშალა ხელი სიზმრებში მოგზაურობისთვის. ბალიშზე თავი დავდე თუარა მაშინვე დამეძინა და გადავეშვი მორფეოზის სამყაროში...
პს. ვიცი რომ ცუდი გოგო ვარ როარ დავდე ველი შეფასებას