დიახ,ჩემს გვერდით ნიკა იწვა, ხელები მაგრად ქონდა შემოხვეული ჩემზე. თავი ჩემს ხუჭუჭა ყავისფერ თმებში ჩაერგო და ტკბილად ეძინა.
კივილით წამოვვარდი, ამაზე მასაც გეღვიძა რათქმაუნდა მე ხომ კივილის ოსტატი ვარ მას კიარა დარწმუნებული ვარ მთელ სვანეთსაც ღვიძავს ეხლა ჩემი ხმის იოგების საშვალებით.
-შენ ნორმალური ხარ? რა გინდა ჩემს გვერდით ან ხელები რატო გაქ შემოხვეული ჩემზე რა გინდა ადამიანო მოგკლა?-ვყვიროდი ბოლო ხმაზე.
-კარგი მარიამ დაწყნარდი წყვილებად გადავნაწილდი და ვიფიქრე აღარ გავაღვიძებთქო(ნიკა)
-ეს ნორმალური საქციელია მერე?-არ ვცხრებოდი მე. დიდი ხანი მაწყნარა თუმცა რომ ვერაფერს გახდა ხელში ამიყვანა და კიბეებზე დაეშვა.
-დამსვი ავადმყოფო დეგენერატო რამდენს ბედავ გაუზრდელო(მარი)
-გაჩუმდი თორემ კიდევ დიდხანს ივოი ასე(ნიკა)
ჩემი ხვეწნა მუდარა ყურად არ იგდო, ვითომც არაფერი ისე დამატარებდა აქეთ იქით. ბოლოს როგორც იქნა მოტვინა მაგდენი და დამსვა,ისე ვიყავი ნერვებ აშლილი რომ რაღაცას ჩავარტყამდი. გაბრაზებული ავიარე კიბეები და ოთახში შევიკეტე
-ხო ხედავ გააქციე გოგო(გიორგი)
-არ გაქცეულა(ნიკა)
-არა კაცო ავალ საჭმელს გავაკეთებ და ჩამოვალო(ანდრო)
-შემოვირიგებ რამენაირად(ნიკა)
-ბოდიში მოიხადე რა ჩემი დაქალი მასეთი ადვილი შემოსარიგებელი არ არის(ემილია)
-ისეთი ჯიუტია რო სვანსაც გადაუჯოკრავს(ანი)
-კაი ავალ ეხა ზემოთ(ნიკა)
ოთხაში ავედი და ნიკაზე გაბრაზებული ლოგინზე წამოვწექი. ჩემთვის ვიყავი ჩაფიქრებული როდესაც კართან ნაბიჯების ხმა შემომესმა. თუმცა იქვე ჩაწყდა, ჩუმად გავიხედე კარიდან და დავინახე ნიკა როგორ ელაპარაკებოდა ვიღაცას
-ალო...კარგად საყვარელო შენ?...მეც მომენატრე...კაი მეც მიყვარხარ კაი...
ეს თქვა და გაუთიშა,გულში ჩამწყდა რაღაცა,კარები დავხურე იქვს ჩამოვჯექი და ტირილი დავიწყე.
-მარიამ გამიღე კარი ნუ იბუტები ბავშვივით(ნიკა)
-არ ვიბუტები შემეშვი -ტირილნარევი ხმით ვუთხარი.
-შენ რა ტირიხარ?(ნიკა)
-ალბათ გეჩვენება უბრალოდ მარტო ყოფნა მინდა(მარიამი)
-კარგი მაგრამ ეს ლაპარაკი არ დასრულებულა,მხოლოდ ეს თქვა და კარს მოშორდა. მეც გავაგრძელე ტირილი,ცხარე ცრემლით ვტიროდი,მანამდე არ შევწყვიტე სანამ არ ჩამეძინა.
რომ გავიღვიძე დაახლოებით 5 საათი იყო. ავდექი ტელეფონიც ავიღე და ქვემოთ ჩავედი. კიბეებზე რომ ვიყავი სანდრომ დამირეკა,სანდრო ჩემი ძველი მეგობარია ძალიან კარგად ვართ ერთმანეთთან თუმცა ეხლა გერმანიაშია. რო შევხედე გამიკვირდა ქართული ნომრით რო რეკავდა და პირდაპირ ვუპასუხე
-ხო სან(მარი)
-რას შვება ჩემი გიჟი გოგო მომენატრე(სანდრო)
-მეც მომენატრე სან ზეუძალიანესად(მარი)
-ეხლა სად ხარ?(სანდრო)
-სვანეთში მოიცა შენ ქართული ნომრით მირეკავ?(მარი)
-ჩამოვედი(სანდრო)
-ვაიმეე ჩეემი ბიჭი როგორ მიყვარხარ ორი სული მაქ როდის გნახავ, მომენატრე ჩენო სიცოცხლევ-კივილი დავიწყე
-ე გოგო თუ ასე გაგიხარდებოდა აქამდე ჩამოვიდოდი(სანდრო)
-ფუ რა დამპალი ხარ კაი წავედი მერე დაგირეკავ(მარი)
-კაი სიხარულო(სანდრო)
ბედნიერი სახით გავუთიშე ტელეფონი და ბავშვებს მივუჯექი რომლებიც მრგვალ მაგიდასთან იყვნენ შემომჯდარი. ამავდროულად დავინახე ნიკას როგორ ჰქონდა ყველა ძარღვი დაჭიმული და გაცეცხლებული სახით მიყურებდა.
-გოგონი ვის ელაპარაკებოდი?(ემილია)
-სანდროს(მარი)
-სანდროს?-ერთდროულად თქვეს გოგონებმა
-ხო რაიყო?(მარი)
-ეგ ხო გერმანიაში იყო(ანი)
-ეხლა ჩამოვიდა და გამაგებინა(მარი)
-აუუ ხალხო რავქნათ?(ემილია)
-სიმართლე თუ მოქმედება ვითამაშოთ(ანდრო)
-ეე კაი აზრია დავიწყოთ(მარი)
-აბაა ემილია სიმართლე თუ მოქმედება(გიორგიი)
-სიმართლე-გაბედულად უთხარ ემილიამ
გიორგი ცოტახანი იჯდა და უყურებდა
-ე ბიჭო თუ ძმა ხარ ამოღერღე(ნიკა)
-ემილია მიყვარახრ და შენ გიყვარვარ?(გიორგი)
ამის თქმა იყო და გოგონებს სამივეს ყავა გადაგვცდა
-რა?(ემილია)
-ხო ძალიან მიყვარხარ რაც დაგინახე იმის მერე ჩამივარდი გულში მიყვარხარ ემილია ძალიან მიყვარხარ(გიორგი)
ემილია დაახლოებით 15 წუთი იჯდა გაუნძრევლლად და გიორგის უყურებდა. ვერაფერს ამბობდა დამუნჯებული იყო. ბოლოს ჩემი და ანის ბწკენა იგრძნო და ძლივს ამოილუღლუღა
-მეე...მეე..მეც მიყვარხარ(ემილია)
-ეე რამაგარია ახალი წყვილი-ჩვენი ოვაციები მოყვა ამ ყველაფერს. შემდეგ ბევრი ვიცინეთ ძაან სასაცილო რაღაცეები მოხდა. მოსაღამოვებული იყო როდესაც პლედი ავიღე,სახლის წინ ბალახზე გავშალე,თან მუსიკა ჩავრთე "say somthing" და ფიქრი დავიწყე. ვფიქრობდი ყველაფერზე, ყველაფერში რათქმაუნდა ნიკა ვისგულისხმე, მე ის შემიყვარდა მე მასში დავიკარგე,მის თვალებში დავიკარგე თავდავიწყებით მიყვარს მე მის გამოხედვაში დავიკარგე მე მთლიანად მასში დავიკარგე. ახლა ვხვდები რა ყოფილა სიყვარული, ეს ყველაზე ძლიერი გრძნობაა რომელსაც შეუძლია ადამიანი სიკვიდილამდეც მიიყვანოს. სიყვარულიი რაღაც სხვაა რაღაც არაამ ქვეყნიური, ეს არის რაც შენ გჭირდება და რაც ყველას ჭირდება.
ამ ფიქრებში ვიყავი გართული როდესაც მხარზე ვიღაცის ხელი ვიგრძენი,გავიხედე დაჩემს გვერდით ნიკა იჯდა
-შენ აქ რაგინდა(მარიამი)
-უბრალოდ დავინახე როგორ იყავი ჩაფიქრებული და გვერდით დაგიჯექი(ნიკა)
მე უბარლოდ თავი დავხარე და ერთ ადგილს მივაშტერდი უაზროდ
-შენთვის ოდესმე უთქვამთ რომ ძალიან ლამაზი ხარ?(ნიკა)
მის ამ სიტყვებზე გამეცინა
-კი უთქვამთ ხოლმე(მარი)
-მაინც რა(ნიკა)
-ასე კონკრეტული არაფერი(მარი)
-მაშინ მეგეტყვი, შენი ყავისფერი თვალები ისეთი ღრმაა რომ მასში ყველაფრის დანახვა შეიძლება, შენი თმა ისეთია რომ მუდამ მოგინდება მისი შეხება, შენი სახე და ტუჩები ისეთია რომ მუდამ მისი დაკოცვნა მოგინდება, შენ ისეთი ხარ რომ თვით ვარდსაც ჯობიხარ...არა შენ ვარდზე ლამაზი ხარ...არა შენ ყველა ყვავილზე ლამაზი ხარ,შენ ხარ ადამიანი რომელიც ყველაზე ლამაზია სხვისთვის არ ვიცი მაგრამ ჩემთვის კი-ეს სიტყვები მითხრა და ჩემთან ახლოს მოიწია, ძალიან ახლოს, უკვე ჩვენი ბაგეები უნდა შეხებოდა ერთმანეთა როდესაც ემილიამ გამოგვძახა
-გვრიტებო მოდით ვისადილოთ(ემილია)
ნიკამ ერთი ამოიხვნეშა და წამომაყენა. თან სახლში შევედით. საღამომ კარგად ჩაიარა გიორგი და ემილია ისეთი საყვარლები იყვნენ მათი შეჭმა მოგინდებოდა ადამიანს.
დაღლილი ავედი ოთახში და დავწექი. ისიც ვიგრძენი ცოტახნის შემდეგ როგორ მომიწვა ნიკა გვერდით. მე შებრუნებული ვიყავი თუმცა ვგრძნობდი რომ სახე ჩემსკენ ქონდა მობრუნებული. მისი ცხელი სუნთქვა სხეულზე მეფრქვეოდა და ამას ჭკუიდან გადავყავდი. დიახ,მე ეს ადამიანი თავ დავიწყებით შემიყვარდა..
-გადმობრუნდი რა (ნიკა)
უსიტყვოდ ვიცვალე გვერდი მისკენ
-ასე ჯობია(ნიკა)
-მაგრამ რატომ?(მარი)
-შენი სილამაზით დავტკბები(ნიკა)
მის ამ ნათქვამზე უბრალოდ გამეცინა და თვალები დავხუჭე, მალევე გადავეშვი სიზმრების სამყაროში.
დილით რომ გავიღვიძე თავი ნიკას სხეულზე მედო. ხელები მაგრად შემოეხვია ჩემი პატარა წელისთვის. ცხვირი ჩემს თმაში ქონდა ჩარგული და მშვიდად (საყვარლად) ეძინა.
მისგან გათავისუფლება ვცადე მაგრამ რადგინდა არაფერი გამომივიდა(ის ხომ კალათბურთელია).
-ნუ წრიალებ თავს მაინც ვერ დაიძვრენ(ნიკა)
-ოო გამიშვი(მარი)
-კიდე რაგინდა?(ნიკა)
-მილიონი-ავკისკისდი მე.
დიდიხანი არ მიშვებდა ბევრი მაწვალა თუმცა ბოლოს მაინც ძლივძლივობით ავდეგით. ქვემოთ ჩავედით, მშვიდად ვისაუზმეთ და გადავწყვიტეთ ტყეში წავსულიყავით...
პს. ამმ აი დაგიბრუნდით, დავდე ახალი თავი, თუ მოგწონთ გავაგრძელბ