-ოხ აქეთ რა ქარმა გადმოგაგდოთ?(კესო)
-შვილო(თამარი)
-ამმ შვილო არა ქალბატონო კესო, თვქემ ხომ ჩემი ქმრის ბიზნესპარტნიორები ხართ(კესო)
-კესო მისმინე რაღაც უნდა გითხრა(ზურა)
-რა გნებავთ ბატონო ზურა(კესო)
-მოკლედ მისი მკვლელი იპოვეს(ზურა)
-მისი ვისი?(კესო)
-დამიანეს-ამის თქმა იყო და ჩემს ხელში მყოფი ჭიქა მთლიანად დაიმსხვრა. იმ დროს რა ვიგრძენი? ყველაფერი...ამდენი წლის შემდეგ ვიპოვე ადამიანი რომელმაც სიცოცხლე გამიმწარა, რომელმაც ჩემი დამიანე წამართვა
-პოლიციამ?
-არა ჩვენმა ბიჭებმა
-სად არის
-მანქანაში ზის გარეთ-უსიტყვოდ ავდექი და გარეთ გავედი, დანარჩენებიც თან გამომყვნენ. დაცვამ კარი გამოაღო და დეავინახე მისი სახე...დიახ, ეს ადამიანი ჩემი ძველი მეგობარი ანი იყო რომელიც საუკეთესოდ მიმაჩნდა თუმცა რაღაც მიზეზის გამო ჩემთან მეგობრობა შეწყვიტა. მის მიმართ ყველაფერი ვიგრძენი სიბრაზე,გაცეცხლება,ტკივილი, მასთან ახლოს მივედი ძალიან ახლოს და თვალებში ჩავხედე. რა დავინახე იქ? ზიზღი. დაუფიქრებლად ავიღე გაშლილი ხელი და სახეში გავარტყი
-რატომ?რატომ გააკეთე ეს? ამიხსენი რატომ? ადამიანი წამართვი რომელიც სიცოცხლეზე მეტად მიყვარდა. ადამიანი რომელიც ჩემი სიცოცხლე იყო, ამიხსენი რატომ გააკეთე ეს რატომ წამართვის ეს ადამიანი...(კესო)
-შენ არ გესმის მე მე ის მიყვარდა, ძალიან მიყვარდა მაგარამ მან შენ აგირჩია შენ შეგიყვარა რატომ...(ანა)
-იცი რა? მეცოდები, ძალიან მეცოიდები. შენ არ იცი რას ნიშნავს ნამდვილი სიყვარული...პირადად ვიზრუნებ იმაზე რომ ციხის კედლებში ამოლპე.(კესო)-ეს ვუთხარი და გავბრუნდი თუმცა შემდეგტ ისევ გავიხედე მისკენ
-ჯოჯოხეთში გნახავ-ეს ვუთხარი ბდა დაცვას მივუბრუნდი
-პოლიციას დაურეკეთ-დაცვას გავუმეორე სიტყვები და სახლში შევედი დემეტრეც თან გამომყვა.როგორც ჩანს აზრზე არ იყო რა ხდებოდა. მისაღებში შევედი მდივანზე დავჯექი და ფეხები მაგიდაზე შემოვაწყვე
-არ მეტყვი რა ხდება?(დემე)
-დემე კარგირ....
-გაიმეორე(დემე)
-რა?(კესო)
-ჩემი სახელი(დემე)
-დემე
-აწი სულ მასე დამიძახე(დემე)
მაგრამ რატომ(კესო)
-მასე მომწონს(დემე)
-კარგი დემე-ვუთხარი ღიმილით. ამ დროს ჩემმა ტელეფონმა დარეკა რომელიც დემეტრემ ახლახანს მოიტანა. ჩემი მამიდაშვილი თოკო იყო
-დურმიშხან,ალაჰაკბარ გაგახსენდი?-დავიწყე სიცილი და ყვირილი
-ალაჰ ალაჰ ჩემი გოგო მომენატრე(თოკო)
მეც მომენატრე დურმიშხან(კესო)
-როდის გნახავ?(თოკო)
-აბა მე რავიცი(კესო)
-კაი ხო გავბრაზდი მე(თოკო)
-მაგი მადარდე ახლა(კესო)
-ვიცი დურმიშხან-ვუცხარი სიცილით და გავუთიშე. დემეტრე გაბრაზებული მიყურებდა
-ვინ იყო?(დემე)
-ჩემი მამიდაშვილი თორნიკ-დურმიშხან-ალაჰაკბარი-ვუთხარი სიცილით. ის ერთხანს სერიოზული სახით მიყურებდა შემდეგ კი გამიცინა. ღმერთო რა სიცილი აქვს ამ დამპალს.
ჩემმა კუჭმა თავი შემახსენა და სამზარეულოში გავედი. კარტოფილი შევწვი თან სალათა გავამზადე
-დემე
-გისმენ კესანე
-არ გშია?
-კი ძააამ
მოდი მერე- ვუთხარი სიცილით და სუფრის გაშლა დავიწყე. გემრიელად ვისადილეთ და შემდეგ ტელევიზორს მივუჯექით საშიში კინოს საყურებლად.თან ყავა მოვიმარჯვეთ, ერთი ისეთი მომენტი იყო და ისეთი საშინელი დემეტრე ჩემთან მოიწია და მომეხვია თან გამომწვევად შეხედა ჩემს სექსუალურ მკერს მზერა კი სავსე ტუჩებზე გადაიტნა
-დემე რატომ მექცევი ასე?
-როგორ ასე
-ანუ კარგად
იმიტომ რომ ასე მინდა-მითხარ ღიმილით და ფეხზე ამაყენა და პირდაპირ ბაგეებზე მეძგერა, დაუფიქრებლად ვაყევი ნკოცნაში და ჩემსკენ გადმოვწიე. უკვე მდივანისკენ მივიწევდით როდესაც კარზე ზარის ხმა გაისმა. დემეტრე გავიდა და მეც თან გავყევი. კარებში ვიღაც ქალიუ იდგა
-ბატონი დემეტრე თქვენ ხართ?
-დიახ
-ეს თქვენთვის გამომატანეს
-ა მადლობა-უთხრა და კარი დაუხურა. შეფუთული რაღცა გვერძეე გადადო და მისი საქმე გააგრძელა.გემრიელად მიგემოვნებდა ბაგეებს და ნელნელა უფრო მეტსაც ითხოვდა
-ეს შეცდომაა-ამოვიკვნესე ვნება მორეულმა
-არა ეს არ არის შეცდომა მე შენ მინდიხარ-მითხრა დემეტრემ და კოცნა განაგრძო. ისევ ზარის ხმა და ისევ ვნების შეწყვეტა
-ამის დედა ვატირე-შეიგინა დემეტრემ და კარები გააღო. სახლში ჩვენი სამეგობრო შემოვიდა და მისაღებში დაიკავა ადგილი ჩვენც მას მივუჯექით. ცოტახანი მათთან ვიყავი თუმცა შმდეგ დაღლილობა მოვიმიზეზე და ოთახში შევედი. ჩემი გამომწვევი
საღამური ჩავიცვი თან ლოგინში შევწექი.
დავიწყე დემეტრეზე ფიქრი,მის გემოს ბაგეებზე ისევ ვგრძნობდი. სიმხურვალე ისევ მქონდა ტანში გამჯდარი.მომაჯადოებელი სუნით ვიყავი გაჟღენთილი რომელიც დემეტრესგან მქონდა შერჩენილი.შემიყვარდა, დამიანეს შემდეგ პირველად, დიახ დემეტრე შემიყვრდა. რატომ? იმიტომ რომ მასში რაღაც დავინახე რაც სხვაში ვერა.მასზე ფიქრით გადავეშვი სიზმრები სამყაროში.
დილით დემეტრეს ხმა მაღვიძებს ისევ და ისევ
-კესანე
რამოხდა დემე
-გაიღვიძე დღეს ჩვენი დღეა
-რას ნიშნავს ჩვენი დღა
-რას ნიშნავს და ჩვენი დღეა-მითხრა სიცილით და ამათვალიერა. ავდექი და გამოვიცვალე თან ქვემოთ ჩავედი და მაგიდას მივუჯექი.
-ეხა დაცვა მოგაკითხავს და რამე საღამოს კაბა აირჩიე(დემე)
-ეხა არ მითხრა რომ წვეულებაზე მივდივართ-ვუთხარი მომაბეზრებლად
-არა მარტო მე და შენ ვინებით-მითხრა ღიმილით
-მაშინ კარგი-გემრიელად ვისაუზმეთ და მაღაზიაში წავედი. დიდი ძებნის შემდეგ წითელი კაბა ვიპოვე ღრმა დეკოლტით და მოჭრილი ზურგით. სალონშიც გავიარე და მომზადებული მივედი სახლში. როგორც კი კარი შევაღე მაშინვე დავინახე მიმოფანტული ვარდის ფურცლები და ორ კაცზე გაშლილი მაგიდა. უეცრად უკნიდა მოხუტება ვიგრძენი დემეტრე იყო, ყურთან მიჩურჩულა
-შენნაირი არავინაა ფერია
ამის შემდეგ მაგიდას მივყჯექით და გემრიელად ვისადილეთ თან სხვადასხვა თემაზე ვილაპარაკეთ. დემეტრემ სიმღერა ჩართო და ცეკვა დავიყეთ. ჩემზე ბედნიერი არავინ იყო იმ წამს. დემემ თავი მაწევინა და კოცნა დამიწყო დაუფიქრებლად შევუცურე თმაში ხელი და ჩემსკენ გადმოვწიე. კოცნით ავედით საძინებელში და კარი შევაღეთ. უეცრად დემეტრე გაჩერდა და მითხრა
-მიყვარხარ კესანე
-მეც მიყვარხარ დემე
კაბა გამხადა და მეც მალევე გავათავისუფლე მაისურისგან. ამის შემდეგ რა იყო? ცეცხლი სიხარული ბედნიერება სიყვარული...
დილით მასზე მიხუტებული მეღვიძება. ვუყტურებ ემეტრეს და მეღიმება
-მიყვარს როცა მასე მიყურებ(დმე)
-მართლა? კიდევ რა გიყვარს(კესო)
-მთლიანად შენ მიყვარხარ(დემე)
-მეც მიყვარხარ
ამის შემდეგ კიდევ დიდი ხანი ვინებივრეთ ბოლოს კი მაღაზიაში წასვლა გადავწყვიტე რაღაცეების მოსატანად. დატვირთული მოვდიოდი როდესაც კისრის არეში ტკივილი ვიგრძენი შემდეგ კი სრული სიბნელე...

პს.პირველ რიგში გილოცავთ ახალ წელს ყველაფერს საუკეთესოსო გისურვებთ საყვარლებო <3 იმედია მოგეწონებათ<3