შეშინებული კაბის ბოლოებს ხელებს მაგრად ვუჭერდი. თითქოს ვერაფერს ვეღარ ვხედავდი შიშისგან. მისი ხელები ჩემს წელზე აღმოჩნდა. გულმა ერთი შემოსძახა და საოცარი სიხშირით აძგერდა. მონატრებული ისე ჩავიკარი გულში თითქოს დაკარგული დავიბრუნე. ის იყო ჩემი გიგა. გამძაფრებული მქონოდა მის მიმართ გრძნობები. ერთიანად მითბებოდა სხეული მისი შეხებისას. ვიდექი და სხვა არაფრის სურვილი არ მქონდა, არსად წასვლა და არავინ მინდოდა. ცოტახანს ხმას არ ვიღებდით არცერთი. ნასვამზე სუნთქვა გახშირებული ქონდა. მაგიჟებდა ეს ხმა. მინდოდა მის გემრიელ ტუჩებს სევხებოდი რომლიც უკვე ყველაზე მეტად მიყვარდა, რადგან მისი შეგრძნება სასწაული იყო. თითქოს ჩემი ფიქრები წაიკითხაო და ათრთოლებული ტუჩები მომაკრო. ნაზად მკოცნიდა, გძნობით . ისე თითქოს მთელი ცხოვრება უნდა გაგრძელებულიყო. მთელს სხეულში მოდებული თბილი სითხე მაგიჟებდა. ვგრძნობდი რომ მის გარდა სხვასთან ასეთი შეგრძნება არავისთან მექნებოდა. გიგა ჩემში დარჩა პირველი დანახვის და პირველი ღამის შემდეგ. მთელი არსებით ვიხუტებდი. როგორც იქნა ეს სიჩუმე მე დავარღვიე.
-როგორ მენატრებოდი იცი?
-რატომ გენატრებოდი? მე ხომ ერთი სექსისტი ნაბი*ვარი ვარ.
-არ ვიცი უბრალოდ მენატრებოდი საშინლად და შენ თავს მეორედ არ უწოდო მასე!
-არ უნდა გენატრებოდე, ნუ ფიქრობ ჩემზე ხომ იცი რომ ჩვენ ერთად ვერ ვიქნებით. მე არც შენთან არ ვიქნები და არც სხვასთან. მე არასდროს არავისთან არ ვარ!
-მე არვფიქრობ შენზე უბრალოდ მენატრებოდი..
-კიი აბაა გეტყობა როგორც არ ფიქრობ. ლამისაა გამჭყლიტო, ასე ძალიან გიყვარს ჩემი სხეული? არ ვიცოდი მისთვის რა მეპასუხა. არც გძნობები მინდოდა მეღიარებინა და არც უარყოფა მინდოდა მათი
-ნუ ხარ იდიოტი!
-იდიოტი კი არა შენ ხარ სულელი!
-თუ სულელი ვარ მაშინ შენ რაღატო მოხვედი ჩემთან?
-ილუზიებს ნუ შეიქმნი. არ ვიცი უბრალოდ შენთან მომინდა მაგრამ ეს არაფერს არ ნიშნავს.!
-არაფერ ილუზიებს არ ვიქმნი. მე უბრალოდ ის ვიცი რაც მე მინდა. მაგრამ აზრი არ აქვს.
-მითხარი რა გინდა.?!
-სისულელეა დაიკიდე.
-რას გრძნობ როცა გეხები?
-ჭკუიდან ვიშლები როცა მეხები. მინდა რომ სულ გეხებოდე. ისეთი გრძნობა მაქვს თითქოს ჩემს თავს აღარ ვეკუთვნი.
-ვიცი რომ უფრო მეტს გრძნობ ნინა!
-მე გითხარი რასაც ვგრძნოობ გიგა!
-უნდა მითხრა რას გრძნობ. შენ გჭირდება რომ ილაპარაკო!
-რა გინდა გიგა რაა? ხოო მეტს ვგრძნობ. მე შენ მიყვარხარ. მიყვარხარ იმ წამიდან რა წამიდანაც ჩემმს ტუჩებს შეეხე, როდესაც მე შემეხე, იმ წამიდან დარჩი ჩემშიდა სულ აქ იქნები აქ მარცხნივ. ძალიან გინდოდა ამის მოსმენა? ხო გული მტკივა რადგან მშვენივრად ვიცი შენ არასდროს შემიყვარებ , ჩემი არასდროს იქნები. ვიცი ხო მშვენივრად ვიცი.
-ასე რატომ შეგიყვარდი მიზეზი მითხარი?
-სიყვარულს მიზეზი არ ჭირდება თუმცა შენ ვერ გაიგებ მაგას და ნუ ცდილობ ჩემს გონებაში იბოდიალო!
-გაჩუმდი! თითქოს გაბრაზდაო, მთვარის შუქზე ის მუქი ტვალები განათებოდა და გაგიჟებული მიყურებდა. ხელი მომკიდა მაგრად , გაგიჟებული მკოცნიდა და ცდილობდა იქვე დაუფლებულიყო ჩემს სხეულს. ყელზე მკერდზე უხეშად მეხებოდა კბილებით თუმცა ესეც მსიამოვნებდა. მხოლოდ ის ვუთხარი რომ იქ არ ექნა და მის მანქანაში გადავინაცვლეთ. ზემოდან შემომისვა და გადავეშვით სიამოვნების მორევში. არ გვაინტერსებდა სად ვიყავით. უბრალოდ ჩვენ ვიყავით მე და გიგა. სხვა ყველაფერი მეორე ხარისხოვანი იყო. სიამოვნებისგან გამოწვეული ხმები ყველაფერს გვავიწყებდაა და ქალაქის ხმაურს გვწყვეტდა. ყურში გასაგიჟებლად მეჩურჩულებოდა, ეს ცხელი სუნთქვა ჭკუიდან მშლიდა და მეტი მონდომებით ვმოძრაობდი მის ორგანოზე. საერთოდ არ მქონდა სურვილი ეს წუთები დამთავრებულიყო. ახლა სულ სხვა სამყაროში ვიყავი ჩემს საყვარელ ადამიანთან ერთად. გული და გონება ერთ რამეს იძახდნენ, ორივეს გიგასთან უნდოდა. ვცდილობდი არ მეფიქრა , რომ ჩვენ ერთად არასდროს ვიქნებოდით მაგრამ მაინც უწევდა გულს მაგ ფიქრების გადატანა. ოდნავ ტკივილიანად გამწიწკნიდა გულში და უმოწყალოდ ამატირებდა ხოლმე. ვგრძნობდიი მის სხეულს და გარშემო ყველაფერი ქრებოდა. ორივესთან ერთად იფეთქა ორგაზმის ფანტელებმა და ჩვეულებისამებრ სექსი ვნებიანი გაძლიერებული კოცნით მთავრდებოდა. მისი მაისური გადავიცვი და დაღლილს მივეხუტე. როგორ მინდოდა მასთან ერთად კიდევ დამეძინა ერთ საწოლში. თუმცა ვუთხარი სახლში წავეყვანე , მაგრამ იქიდან გიგას სახლში გადავინაცვლეთ. იმ ღამეს კიდევ ოთხჯერ გვქონდა სექსი. არანაირი საუბარი, ჩემი კვნესა და გიგას ხვნეშა იყო ჩვენი საუბარი. მთელი ღამე მხოლოდ სიამოვნებას განვიცდიდით, შევისვენებდიტ და ვაგრძელებდით ისევ.მერე ჩახუტებულებს დაგვეძინა. ბედნიერება იყომასთან ერთად ძილი და გულის სიღრმეში მაინც ვიმედოვნებდი რომ მას შევუყვარდებოდი, რადგან მასში უკვე ვგრზნობდი იმ ნაპერწკალს , რომელიც უნდა გაღვივებულიყო. მერე თითქოს ყველაფერი ყოველდღიურობაში გადადიოდა. თითქმის ყოველ დღეს ერთად ვატარებდით. გოგოებთან ერთად ხშირად მივდიოდი ბარში და მასაც ხშირად ვხვდებოდი. ყოველი შეხვედრა რა თქმა უნდა სექსით გვირგვინდებოდა. უფრო მეტად მიყვარდებოდა და მიყვარდებოდა ჩემი ფეხბურთელი ბიჭი. ბიჭების თამაშებზე დავდიოდიტ გოგოები და მათ გამარჯვებას ყველა ერთად ავღნიშნავდით. ახალ წელს ყველა ერთად გუდაურში შევხვდით. ამ დროის განმავლობაში არა და არ ილოდა გიგას თაყვანისმცემლები. ეგრედწოდებული „ნაშები“. რომლებიც მასთან ერთი ღამის გატარებისთვის ყველაფერს აკეთბდნენ. რა თქმა უნდა არც გუდაური იყო გამონაკლისი, თანაც მე და გიგას წინა დღეებში პატარა გაუგებრობა მოგვივიდა. ვერ გაგვერკვია ჩვენს ურთიერთობას რა ერქვა, შეყვარებულები ნამდვილად არ ვიყავით. ახალი წლის დილას ფრთხილად ვაღებ მისი ოთახის კარებს და თვალები ცრემლებით მევსებოდა. სამი გოგო უმშვენებდა გვერდს საწოლში. კარები მაგრად გამოვიჯახუნე და ჩემს ოთახში დავბრუნდი.ზუსტად 2 წუთში გიგაც შემომივარდა ოთახში, გაგიჟებული მიყურებდა. თვალები სავსე მქონდა ცრემლით , გული საშინლად მტკიოდა. აუტანელი იყო მისი სხვა გოგოების გვერდით ნახვა. მე მთლიანად მისი ვიყავი თუმცა ის ნამდვილად არ იყო ჩემი.
-ნინა!
-რაა??
-რა გატირებს?
-არაფერი სულერთია.. ყველაფერი მწყდებოდა შიგნით. მისით ვარსებობდი, მისით ვსუნთქავდი თუმცა მისთვის მე არავინ ვიყავი.
-რომ გეკითხები უნდა მითხრა!
-გული მტკივა გიგა განა ამის მეტი რამე მაქვს სათქმელი? აუტანელია ჩემთვის სხვის გვერდით რომ გხედავ. მე შენი სათამაშო ან რიგითი ნაშა არ ვარ. ჯობია სულ მომეშვა და ჩათვალო რომ არ ვარსებობ შენთვის. დავიღალეაღარ შემიძლია მეც ადამიანი ვარ. არ შემიძლია ასე ცხოვრება, გული ვეღარ უზლებს. გიგა ახლოს მოდის და გულში მიკრავს. თავზე ნაზად მკოცნის და მეც ვუმატებ ტირილს.
-აი გიგაესეც საშინელებაა ეხუტებოდე იმ ადამიანს რომელსაც არ უყვარხარ!
-ნუ ლაპარაკობ იმას რაც არ იცი! შენ ჩემი ხარ და სულ ჩემი იქნები. უყვარხარ ამ იდიოტს ვერ ხვდები? მაპატიე ასეთი , რომ ვარ მაგრამ მე შენ მიყვარხარ მთელი არსებით. ჩემი გული ხარ შენ ნინა! ნუ ტირი ნინა უბრალოდ მაკოცე, უბრალოდ ჩემი იყავი, უბრალოდ ამიტანე ასეთი.
...
საბა სამზარეულოში შემოდის და მე და გიგა ვიძაბებით, ორივემ კარგად ვიცით საბას ხასიათი. ყველაზე მეტად არ მინდოდა ეს მას გაეგო. არავითარ შემთხვევაში არ აპატიებდა გიგას ჩემს ღალატს. ორივე გასუსულები ვართ და ხმას არ ვიღებთ , დამალვას უკვე აზრი აღარ აქვს ისედაც ყველაფერი გაიგო საბამ.
-არაფერი გაქვთ სათქმელი? გიგასნაირი მკაცრი მზერით გვიყურებს.
-რა უნდა გვქონდეს საბა სათქმელი დე, რატომ ადექი რამე გინდა?
-მეკაიფები ხო დე?
-საბა მისმინე ყველაფერს აგიხსნი. დედაშენს ნუ ანერვიულებ ხომ იცი ორსულადაა და არ შეიძლება მისი ნერვიულობა. გიგა ცდილობს თვითონ ახუსნას ყვლაფერი .
-ააჰ კიდე მე ვანერვიულობ ხომ? ნორმალური ხარ გიგა? დედაჩემს უღალატე და ახლა ფიქრობ მასზე? ვიღაც ბოზთან რომ ჟ*მაობდი მაშინ არ ფიქრობდი ნინაზე როგორ ეტკინებოდა გული? საბას ტონი უკვე ყვირილში გადადის და არ ვიცი რა ვიღონო.
-საბა როგორ ელაპარაკები მამაშენს! ტონს დაუწი! მაინც გიგას დაცვას ვცდილობ. ჩემი შვილები არ გამიზრდია ისე რომ მამამისის წინ ხმა აიმაღლონ.
-კიდე ამას იცავ დედა? აი საღოლ რაა
-საბა ეს ჩვენი საქმეა და ჩვენ მოვაგვარებთ ყველაფერს შენ ნუ ერევი და არ გაქვს უფლება მამაშენს ასე ელაპარაკო, რადგან როგორც მამა მას არასდროს არაფრი არ შეშლია!
-არა დედა არა შეეშალა! ყველაზე დიდი რამ შეეშალლა, შენ გაწყენინებდა თუ მე რა აზრი აქვს? მტელ ოჯახს ზედ გადაგვიარა დედა და ნუ ცდილობ მის დაცვას, ყოველთვის მეამაყებოდა და სულ ვბლატაობდი იმით რომ ჩემს მშობლეს ერთმანეთი გაგიჟებით უყვარდათ. ამდენი წლის მანძილზე არასდროს გიჩხუბიათ და ახლა რა დაგემართათ?
-საბა დედაშენს დაანებე თავი და ჩვენ ვილააპარაკოთ.
-მე შენთან სალაპარაკო არ მაქვს! არასდროს გაპატიებ დედას ღალატს გიგა. ჯობია მოაგვაროთ ყველაფერი სანამ ოჯახი დაგენგრათ! საბა სამზარეულოდან გადის და კარებს იჯახუნებს. ჰაერი არ მყოფნის და ყელში ბურთი მეჩხირება მინდა ხმამაღლა ვიტირო. მინდა მთელმა სამყარომ გაიგოს როგორ მტკივა. წამიერად თვალთ მიბნელდება და გიგას მკლავებში ვესვენები. როგორღაც მომიყვანა გიგამ გონზე და გულში ჩამიკრა.
-ჩემო სიყვარულო ნუ ნერვიულობ გთხოვ, დაველაპარაკები საბას.
-დაელაპარაკები? რა აზრი აქვს გიგა? გაგვანადგურე ყველა შენი საქციელით. ახლა კმაყოფილი ხარ? ხედავ საბამაც გაიგო უკვე და იმედია დანიელსაც არ ეტყვის.
-გთხოვ უბრალოდ შენ არ ინერვიულო, ბავშვზე და საკუთარ თავზე იფიქრე მე ყველაფერს მოვაგვარებ გპირდები.
-გეყოფა გიგა. უბრალოდ საძინებელში გამიყვანე გთხოვ. ხელში ამიყვანნა , მისი მაისურის საყელოს ხელი მაგრად ჩავჭიდე და თავი გულზე მივადე. საწოლზე ფრთხილად დაამაწვინა და ბაბიც შემომიწვა. ვერაფრიტ ვერ ვიძინებდი ბაბი როგორღაც დავაძინე. უჭირდა დაძინება როცა გიგა ჩვენთან ერთად არ იწვა. გიგა გვიან შემოვიდა ოთახში და ფრთხილად შემოგვიწვა, თავი მოვიკატუნე ვითომ მეძინა. ალბათ საბას ელაპარაკებოდა გავიფიქრე, ან უფრო თავი დავიიმედე რომ არავისთან იყო წასული. კინაღამ გული გამიჩერდა როდესაც მუცელზე ხელი შემომიცურა, ხმას არ ვიღებდი. ასე იცოდა ყოველთვის ისე ვერ დაიძინებდა თუ სხეულზე არ ვყავდი აკრული. კისერზე მომადო ცხვირი და ხარბად ჩააისუნთქა ჩემი სურნელი. გული ვეღარ იგებდა რა ემოქმედა. მე ის მიყვარდა მთელი არსებით. ამ ყველაფერთან შელევა სიგიჟე იქნებოდა. ჩემთვის მაცოცხლებელი ძალა იყო მისი სიყვარული, მისი სუნთქვა და მისი არსებობა. წამიით თავს მივეცი უფლება დამვიწყებოდა ყველაფერი და უბრალოდ დავმტკბარიყავი მისი სუნთქვით. ასე ტკბილად ჩამეძინა მაინც თვალცრემლიანს. დილითმის მკერდზე თავ დადებულს მეღვიძება და ის თმაზე მეფერება. ჩუმად თუმცაგარკვევით ისმის მისი საუბარი, რომელსაც ჰგონია რომ ისევ მძინავს.
-ჩემო სიყვარულო როგორ დაგტანჯე, რამდენი რამის გადატანა მოგიწია ჩემს გამო ამდენი წლის განმავლობაში, თუმცა ჩემი სიყვარული ყველაფერს გაძლებინებდა. ყოველთვის გჯეროდა ჩვენი სიყვარულის, მე ვიყავი შენი ძალა ახლა კი საშინლად გატკინე გული. როგორ მინდა ყველაფერი აგიხსნა, როგორ მინდა გჯეროდეს რომ მე შენთვის არ მიღაალატია. იმედია მოვა დრო და ყველაფრის ახსნას შევძლებ, მანამდე კი გაუძელი ამ ტკივილს ჩემო სიცოცხლე გთხოვ, მე შენ მჭირდები, შენ და პატარა. ახლაც ის პატარა გგოგო ხარ ჩემზე უაზროდ შეყვარებუი რომ იყო და ყველანაირს მიტანდა. ჩემი სიამაყე აარ მიშვებდა რომ მეთქვა როგორ მიყვარდი მაშინაც. მაგრამ იმ დღეს ვეღარ მოვითმინე, გუდაურში რომ ტიროდი, მაშინაც როგორ გატკინე გული თუმცა შენ მაინც მაპატიე და იმ დღის მერე არმიგიტოვებივარ, ყველანაირად ეცადე ის საშინელი გიგა გამოგესწორებინა. ნეტავ ახლაც შეგეძლოს ისევ გულში ჩამმიკრა და მითხრა რომ გიყვარვარ. მაშინ მართლა გიღალატე,მაგრამ ახლა ეს ინციდენტი სხვისთვის იყო დაგეგმილი და არა შენთვის ჩემო სიცოცხლე. ყველაფერზე მეტად მიყვარხარ. როგორ მინდა იცოდე რომ მასთან არაფერი არ მქონია. უბრალოდ საზიზღარი მაფიის წევრებს უნდა დაეჯერებინათ რომ მე და ის ქალი ერთად ვიყავით. ცხოვრბაში ბევრი გადავიტანეთ ერთად და ალბათ ესეც მორიგი გამოცდაა ჩვენი სიყვარულის. ვიცი რომ ამასაც გადავიტანთ. მე მჯერა ამის. მიყვარხარ ჩემო სიცოცხლე.
გულის სიღრმეში ვიცოდი რომ გიგა ამას არ გააკეთებდა. ვიცოდი ყოველთვის რომმე ვუყვარდი და მისთის ერთადერთი ქალი ვიყავი. ვიცოდი რომ ის სხვას ისე ვერ შეეხებოდა როგორც მე. მე ვიცოდი ისიც რომ თავის კაბინეტში სხვა ქალთან სექსი არ ექნებოდა რადგან ისიც ჩვენ გვეკუთვნვოდა. ჩვენს სექსუალურ მოგონებებს. მას ჩემთვის არ უღალატია და სხვა არაფერი აღარ იყო საჭირო რომ გაეკეთებინა. ყოველთვის ვიგრძნობდი მას რომ ეღალატა და სხვა ქალისკენ გაეხედა. მისი ერთი შემოხედვა ამტკიცებდა მის სიყვარულს ჩემს მიმართ. შევიშმუშნე ვითომ ახლა ვიღვიძებდი და მანაც მძინარე ნინასთან საუბარი შეწყვიტა და თავი მოიმძინარა. ნელნელა წამოვდექი და აბაზანში გავედი. ცრემლებს გასაქანი მივეცი, საშინელება იყო ამ ორსულობის გადამკიდე ეს ემოციები უფრო გამძაფრებული იყო და ყველაფერზე შემეზლო ტირილი. უბდნიერსივიყავი ჩემი ცხოვ რების ერტადერთ სიყვარულს ჩემთვის არასდროს უღალატია. პირზე წყალი შევისხი, არ მინდოდა ამ წამს მეთქვა რომ ყველაფერი კარგად იყო დ მასში არ მეარებოდა ეჭვი, შესაფერიის მომენტს ველოდებოდი . მეორე დღეს ტყუპების დაბადების დღე იყო და რამეს მოვახერხებდი. საბა და დანიელი უკვე სრულწლოვნები ხდებოდნენ. აბაზანიდან რომ გამოვედი თვალები გახელილი ქონდა გიგას ვითომ მაშინ გაიღვიძა.
-მე გავალ და ჩაიცვი შენ არ გაცივდე.
-მოიცა საქმე მაქვს. გაშტერებული მიყურებდა გიგა.
-რამე მოხდა ნინა?
-ხვალ ტყუპების დაბადების დღე რომაა დაგავიწყდა?
-არ დამვიწყებია მაგრამ..
-რა მაგრამ გიგა, აგარაკზე ავიდეთ და ბიჭებმა თავისი გუნდელები და სხვა ძმაკაცები დაპატიჟონ მემგონი მოეწონებათ ეგ აზრი. ბოლოსდაბოლოს სრულწლოვნები ხდებიან. მაგრამ ერთი პრობლემაა საჩუქრებზე ვერ ვფიქრობ გიგა მომეხმარე.
-კი ნინა კარგი აზრია. ვეტყვი ორივეს წინააღმდეგები არ უნდა იყვნენ წესით მაგრამ ჩვენცგავყვეთ?
-ხო აბა უპატრონოდ ხო არ იქნებიან. ჩვენ გვერდით სახელოსნოში გავიდეთ თან მომენატრა იქაურობა. თუ რამე თვალყურს ვადევნებთ ბავშვებს, ხომ იცი ახალგაზრდები არიან მაინც. უთხარი რომ იქ დარჩნენ თან ყველა, მაინც გათეენებამდე იქეიფებენ.
-კარგი ნინა მე მივხედავ ყველაფერს, დავრეკავ წყნეთში რომ გაამზადონ ყველაფერი . საჩუქარზე გავიდეთ თუ გინდა?
-კარგი გავიდეთ, გავემზადები და მერე წავიდეთ ბარემ დღესვე მვაგვაროთ რა, თან თუ არ შეწუხდები იქნებ სამსახურში მიმიყვანო პატარა საქმე მაქვს, რამდენი დღეა არ ვყოფილვარ.
-კარგი ნინა. ღიმილიანი და რაღაცნაირი სახით გადის ოთახიდან . ნახევარ საათში სახლიდან გავდივარტ, ჯერსამსახურში შევიარე საქმეებს მალე მოვრჩი და შემდეგ კაფეში შევიარეთ. ბევრი ვიფიქრეთ საჩუქარზე და გადავწყვიტეთ საგზურები გვეყიდა ერთი კვირა ბარსელონას და მადრიდს მოინახულებდნენ ჩვენი ბიჭები. გიგამ აგარაკზე ყველაფერი მოაგვარა, ბიჭებიც კარგ ბხასიათზე იყვნენ მოეწონათ ჩვენი იდეა და დილიდან წყნეთში გავემართეთ, ბაბი ძიძას დავუტოვეთ. მათი ძმაკაცებიც მალე შეიკრიბნენ და ქეიფიც დაიწყეს. გიგამ გააფრთხიოლა რომ რამდენიც გინდათ დალიეთ ოღონდ არსად წახვიდეთ და აქ დარჩით ყველაო. ერთი ამბავი ქონდათ მტელლ სახლში, სანამ ძალიან გამოთვრებოდნენ საჩუქრის მიცემა გადავწყვიტეთ. ორივეს ძალიან გაეხარდა და მადლობა გადაგვხადეს. მამაილა საბამ გვერდით გამიყვანა ცოტახანი შენტან ლაპარაკი მინდაო.
-დე მისმინე მამასთან ვილაპარაკე ყველაფერი გავარკვიე მას შენთვის არ უღალატია დე. იცი როგორ უყვარხარ? შეურგიდი რა თქვენი ერთად არ ყოფნა ვის გაუგია?
-დედიკოს გული ხარ შენ. ვიცი რომ არ უღალატია დეე, შევურიგდები ნუ ღელავ. შენი აზრით რატომ გადავწყვიტე ყველაფრის აქ გაკეტება? ვიცი რომ გიგა არ გვიღალატებდა არცერთს.
-ყველაზე საყვარლები ხართ დე! საბა ჩამეხუტა და მუცელზე მეფერებოდა. ამ დროს გიგა შემოვიდა ოტახში და დაფეთებული მმვადა ეგონა ცუდად ვიყავი.
-რა გჭირს ნინა კარგად ხარ?
-კი გიგა კარგად ვარ დამშვიდდი. წამო რა გავიდეთ პატარა სახლში ცოტა გადავიღალე და წელი მატკივდა.
-კარგიწამო ნინა. საბა მა მიდი გაერთე ნინას მე მივხედავ და ჭკვიანად იყავით იცოდე.
-კარგი მა შენც ჭკვიანად იყავი. ეშმაკურად უცინის და გადის. მე და გიგა პატარა სახლში გავედით. სავარძელში ჩავჯექი და გიგამ პლედი მომახურა. თვითონ იატაკზე ჩამოჯდა ჩემსწინ. იატაკს მიშტეერებოდადაღონებული.
-გიგა!
-რაიყო ნინა? ხო კარგად ხარ? რამე ხომ არ გინდა?
-კი კარგად ვარ წამო საძინებელში შევიდეტ სალაპარაკო მაქვს. საძინებელში გავედით . ანთებული თვალებით ვუყურებდი და ნელნელა ვუახლოვდებოდი. გული იმ პატარა გოგოსავით მიძგერდა ისევ, პირველად რომ მითხრა მიყვარხარო. მასთან ძალიან ახლოს მივედი და მის ტუჩებს ნაზად შევეხე. მტელი გრძნობით ვკოცნიდი. ხელები მის თმაში შევაცურე და მანაც ზურგზე მომხვია. მისი გემრიელობბით რომ დავკმაყოფილდი მაგრად ჩავეხუტე. უნდოდა რაღაც ეთქვა თუმცა არაფერი ვათქმევინე.
-არა გაჩუმდი გიგა. ვიცი რომ არ გიღალატია. ვიცი რომ გიყვარვარ და მეც უსაზღვროდ მიყვარხარ. უბრალოდ წარმოუდგენელია უშენოდ სუნთქვა. რამდენიმე დღე მე მკვდარი ვიყავი. უშენოდ არავინ ვარ . ახლა არ მაინტერესებს რა ოხდა მაშინ, მტავარია რომ ვიცი შენ არ გიღალატია და არც არასდროს მიღალატებ.
-ჩემო სიყვარულო შენ არ იცი როგორ გამაბედნიერე. მიყვარხარ და სულ მეყვარები სიცოცხლის ბოლომდე.
-ვიცი ჩემო სიყვარულო ვიცი.
-ნინა ახლა სწორედ შესაფერისი დროა ერტი ისტორია მოგიყვე.
-რა ისტორია აბა გისმენ. საწოლზე წამოვწექით ორივე . ზურგით ვეხიტებოდი მას. მთელი გულით ყვებოდა და ჩემს ცრემ ლებს დასასრული აღარ უჩანდა.
-შენ არასდროს არ იცოდი მე ვინ ვიყავი. სანამ შენ შეგხვდებოდი ორი წლით ადრე ერთ ძალიან სულელ და ბავშვურ გოგოს ვწერდი სოციალურ ქსელში.კარგადმოოგეხსენება ჩემი ხასიათი როგორი იყო ადრე, ყველა გოგოსთან თამაში ტვინის არევებიი ყალბი გიგა. ის კიდევ მიცნობდა, გაიცნო ჩემი რაღაც ნაწილიმაინც მიუხედავად იმისა რომ მე ვეთამაშებოდი, არც კი იცოდა როგორი ვიყავი, მხოლოდ სახელი იცოდა ჩემი. სხვა არაფერი. მე მას ისე შევუყვარდი არასდროს გადავყვარებივარ. მაშინაც გაგიჯებით ვუყვარდი იმ პატარა სულელ ნინას და ახლაც ზუსტად ისე ვუყვარვარ როგორც უცნობი ვუყვარდი. შენ იმაზე ადრე შეგიყვარდი ნინა ვიდრე შემხვდებოდი. შენ იყავი ჩემი ნინა ის სულელი გოგო. მერე გნახე და გიცანი, შენ კიდევ არ იცოდი ვინ ვიყავი არასდროს გამიმხელია ეს. ვცადე და შემიყვარდი, რეალურად უფრო სხვანარი იყავი, საოცრადშემიყვარდა იმ შეხვედრის მერე ის სულელი გოგო!
-გიგა...გიგა.. შენ... ნუთუ შენ ის გიგა ხარ? აქამდე რატომ არ მითხარი? ღმერთო არარსებობს. მე ხომ შენის ნახვის ოცნებით ვცხოვრობდი გიგა. თურმდა რამხელა ოცნებაამსრულებია. არ არსებობს უბრალოდ არ არსებობს. მე შენ უფრო მეტად მიყვარხარ ახლა და მარადიულად მეყვარები. აღარაფერს აღარ მეუბნება გიგა, ჩემი სხეულით ტკბობას მიეცა და ორივე ისე ვიყავით თითქოს პირველად შევიგრძნობდით ერთმანეთს. ახლა მართლა ვიცოდი რომ სიკვდილამდე ის მეყვარებოდა.



იმედია მოგეწონათ :** მალე დაგიბრუნდებით ისევ ახალი მოთხრობით. და დიდი მადლობა მას ვინც კითხულობდა და ვისაც გალოდინეთ ისევ და ისევ დიდი ბოდიში. გილოცავთ ახალ წელს