როგორც, კი სახლში მივედი აბაზანში შევედი და წყალი გადავივლე. ვიხსენებდი წინა ღამის ამბებს და ვგრძნობდი სხეული როგორ მიხურდა. სიგიჟე იყო რაც გავაკეთე. იმდენი ემოცია იყრიდა თავს ჩემში ნეტავ იიცოდეთ. მუცელში სულ ოდნავ ყრუ ტკივილს ვგრძნობდი. წყალმა უფრო მომთენთა და ვაპირებდი ისევ დავწოლილიყავი და დამესვენა. ენერგიის აღდგენა მართლა მჭირდებოდა. იმ საოცარი ღამის დეტალებს ვიხსენებდი და ჩემდაუნებურად მეღიმებოდა. ყველა ადგილი მეწვოდა სადაც ის მეხებოდა. თითქოს ისევ ვგრძნობდი მის შეხებებს, ვერ ვივიწყებდი ჩემს პირველ კოცნას. ვერ ივიწყებდნენ ჩემი ბაგეები მისი რბილებს შეხებას, მასზე დაუფლებას და მისი კანის გემოს. საოცარი იყო ეს მოგონებები. უნდა წამოვწოლილიყავი რომ კარზე ზარის ხმა გავიგე. არავის ველოდი თითქოს და გამიკვირდა. ვიფიქრე ალბათ ქეთი იყო , ჩემი მეგობარი, რომელიც სკოლიდან მყავს. თუმცა, როდესაც კარი გავაღე ისე დავიბენი დამეფიცება ალბათ სახელიც არ მახსოვდა. ჩემს წინ გიგა იდგა, მე კიდევ საცოდავად კარის სახელურს ჩამოვეკიდე და სევყურებდი დაბნეული. არ ვიცოდი მისთვის რა მეთქვა. ალბათთ არ ესიამოვნა კიდეც რომ გამოვეპარე. მისთვის არ ვიცი ეს რას ნიშნავდა მაგრამ, საკუთარ თავს რომ არ შევარგე სასიამოვნო წუთები ის კი ვიცი. ვცდილობდი სიტყვებისთვის თავი მომეყარა თუმცა არაფერი გამომდიოდა. მიყურებდა და ჩაეღიმა, მასთან ერთად მეც. რასაც ქვია მადებილებდა გიგა. რომ მიხვდა, რომ საუბრის თავი არ მქონდა მომიახლოვდა და წელზე ხელი შემომიცურა, ნაზად გამწია გვერდზე და კარი მიხურა. ვგრძნობდი როგორი ჟინი კლავდა ჩემი დაუფლების და ანთებული თვალებით მიყურებდა. ჩემი მოკლე პენუარის ქვეშ შემისრიალა ხელი და მალე ყველაზე გემრიელი რამეც დამაგემოვნებინა. ნაზად, მთელი ვნებით და გრძნობით მკოცნიდა. არ ვიცი ალბათ რომელიმე ხილი ან საყვარელი საჭმელი ეგონა ჩემი ტუჩები. ისე მკოცნიდა თითქოს შეჭმას მიპირებდა. მეც გაგიჟებული ვყვებოდი კოცნაში და სიამოვნებისგან გამოწვეულ ხმებსაც ვერ ვიკავებდი,რაზეც გიგას სასიამოვნოდ ეღიმებოდა და უფრო ხელდებოდა. პენუარი სასწრაფოდ გამხადა და საცვლის ამარა შემომისვა წელზე. უკვე ვიშლებოდი მასთან განცდილი სიამოვნების განმეორება ისე მინდოდა. ხელს სულ ოდნავ მიჭერდა თეძოზე და ამ პოზაშივე საძინებლისკენ წამიყვანა. მხოლოდ მივანიშნე საით იყო საძინებელი და ხვა არცერთი სიტყვა არ მითქვამს. მოქმედებები იყო ჩვენი საუბარი ახლა. საწოლზე გადამაწვინა და თვითონაც მოიშორა ზედმეტი ნაჭრები. ვნებიანად მიყურებდა საწოლზე გაწოლილს და ენით ისველებდა ქვედა ტუჩს. ვნებიანად და ეშმაკურად ჩაიღიმა, მივხვდი რაღაცას ეშმაკობდა. წამში გადამაბრუნა და მუცელზე დამაგდო. ორივე ხელით ოდნავ უხეშად შეეხო ჩემს უკანალს და მუხლებზე დამაყენა. მთელ ზურგზე კისრიდან ჩაუყვა და სველ კოცნებს მიტოვდა. ჩემს სექსუალურ საცვლამდეც მივიდა და კბილები გამოსდო. ამ მოქმედებაზე ხომ გავგიჟდი. ვგრძნობდი წინა ღამეზე მეტად სასიამოვნო და სიურპრიზებით სავსე წუთები მელოდა. ასე პირით მომაშორა საცვალი და ამას ჩემი ამოოხვრაც მოჰყვა. ასეთივე პოზაში სველი კოცნებიც მომიძღვნა ჩემს ქალურ ორგანოზე და კინაღამ სული განვუტევე. იქვე გადმოიფრქვა ორგაზმების ფანტელები და ამ მორფეოსის სამყაროში გადაშვებული მხოლოდ გიგას კოცნნა მამშვიდებდა. გვერდზე მომიწვა , ბოლომდე მომადუნა ისევ, ხან ჩემს მკერდს ხან ტუჩჩებს კოცნიდა. მკერდზე ხელი ოდნავ მაგრად მომიჭირა და ჩემში შემოვიდა. ტუჩებს ჩემი კანიდან არ მაშორებდა. ხან ნელი, ხანაც სწრაფი ბიძგებით მოქმედებდა და მთლიანად მიპყრობდა. ოთახში სიამოვნების ხმები გამეფებულიყო. ჩემი კვნესა და გიგას ხვნეშა ერთმანეთს ერწყმოდა. ახალ პოზაშიი მომათავსა მან, როგორც გიგამ თქვა „ძაღლურ“ პოზაში. მუხლებზე დამაყენა და შესაბამისად უკანალიდან ხელები არ მოუშორებია. შემდეგ მის ზემოდან მოვთავსდი უსწორმასწოროდ ჩამოყრილი თმა სახეზე ეფინებოდა მას. სიამოვნებისგან თვალები დაეხუჭა . ზემოთ ქვემოთ ნაზად ვაყოლებდი სხეულს მის ორგანოზე ამხედრებული. აქ უკვე მეორე ამოფრქვევა მოხდა ორგაზმის ფანტელების. მასზე აკრული და გადაწვენილი ვცდილობდი დამშვიდებას რომ ამ შეგრძნებას გადაეარა. გიგამ ზურგზე დამაწვინა და ახლა ის აღმოჩნდა ჩემს ზემოთ. არანაირი დისტანცია არ იყო ჩვენს შორის. ბოლომდე ვგრძნობდი ჩემში მის ორგანოს, რაზეც ძალიან ხმამაღალ ხმებს გამოვცემდი. ტუჩებში მკოცნიდა ჩემს მკერდზე აკრული სწრაფად და გაგიჟებით მოქმედებდა და აქ უკვე მოხდა მესამე ამოფრქვევა. ჩემს ამოფრქვევას გიგას ამოფრქვევაც მოჰყვა . გვერდით მომიწვა და ისევ და ისევ ცდილობდა ეს დაკლაკნული კოცნით დავემშვიდებინე. როგორც იქნა დავმშვიდდი და თავი გუულზე დავადე. ისე ვიყავი საუბრის თავიც არ მქონდა, ტუჩები მკერდზე მივაკარი. არც ვკოცნიდი უბრალოდ ვეხებოდი და მისი კანის სიმზურვალეს შევიგრძნობდი. ვყნოსავდი ხარბად. ისე თითქოს მინდოდა სამუდამოდ ჩემში გამჯდარიყო გიგა და ასეც მოხდა. ის მარადუილად გაჯდა ჩემში. ჩემს სისხლში, გონებაში, სხეულში და სულში. თავზე მაკოცა და მშვიდი ხმით მკითხა.
-თავს როგორ გრძნობ ნინა?
-ძალიან კარგად. შესანიშნავად გიგა. ვუპასუხე და ორივეს გაგვეცინა.
-რატომ გამომეპარე?
-არ ვიცი..
-შეგეშინდა?
-ალბათ..
-ჩემი არ უნდა გეშინოდეს, ან უნდა გეშინოდეს. მკაცრი რაღაცნაირი ტონი ქონდა.
-ახლა მეშინია.
-ახლა ნუ გეშინია. ახლა არ ვარ საშიში.
-აბა როდის უნდა მივხვდე რომ საიშიში ხარ?
-მაშინ როცა შეცდომას არ გაიმეორებ!
-ბოდიში არ უნდა გამოვპარულიყავი, მაგრამ..
-რა მაგრამ?
-შენ ხომ ყველა ერთი ღამისთვის გყავს და რაღატომ გინდოდა ჩემი დარჩენა?
-მართალი ხარ ყველა ერთი ღამისთვის მინდა. ცივი ხმით მიპასუხა და თითქოს ტანში გამცრა და თვალები ამემღვრა. თუმცა თბილი ბურთულებიც გადმომცვივდა და ვეცადე სწრაფად შემემშრალებინა, რომ მის სხეულზე არ აღმოჩენილიყო და არ მიმხვდარიყო რომ ვტიროდი მის სიტყვებზე. ისეთი სუსტი ვიყავი როგორც არასდროს. არ შემეძლო მასთან და ჩემს სურვილებთან შეწინააღმდეგება, თითქოს ყველაფერზე მითანხმებდა და მაკონტრელებდა სრულიად. მართლაც რომ უკვე მოქმედებდა გიგა ჩემზე. არასდროს მინდოდა, რომ მხოლოდ ერთი ღამის გასართობი ვყოფილიყავი და ბიჭთან ერთჯერადი სიამოვნება მქონოდა. ძალიან დიდ მნიშვნელობას ვანიჭებდი ასეთ ურთიერთიბებს და ასე უბრალოდ ქალწულობბის დაკარგვაც არ მინდოდა, თუმცა არც კატასტროფად არ ვთვლიდი ამ ამბავს, მე მხოლოდ ამ ამბის გაგრძელება მინდოდა . ხელით სახე ამაწევნა, როგორც ჩანს მაინც მიხვდა რომ ვტიროდი. გიგა ვერასდროს ვერ იტანდა, როდესაც მის გამო ტიროდნენ. თითქოს სახე მოეღუშა და თვალებში ჩამაშტერდა.
-რატომ ტირი ნინა? ხომ იცი ვერ ვიტან როდესაც ჩემს გამო ტირიან!
-ვიცი..
-აბა რა გატირებს?
-არ ვიცი, თითქოს მეშინია. ვგრძნობ რომ შენი გაშვება არ მინდა.
-და შენი აზრით მე ვგავარ იმ ბიჭს სულ უბრალოდ დაბრუნდეს გოგოსთან?
-არ ვიცი გიგა. არ ვიცი რა ვიფიქრო, რა გავაკეთო როგორ მოვიქცე.
-არაფერიც არ უნდა გააკეთო. უნდა მიყვე სურვილებს და იცხოვრო ისე რომ შენი გაისწორო მხოლოდ.
-მაგ პრინციპით რომ ცხოვრობ, მაგიტომაც ხარ მარტო!
-ჰაჰ მარტო? თვლი რომ მარტო ვარრ? ჩემთვის ყვ ელაზე მნიშვლევონაი მეგობრობაა და მგონი ხედავ რამდენი ახლო მეგობარი მყავს. გოგოს და ბიჭის სიყვარული არ მაინტერესებს. ასევე მყავს ოჯახი ნათესავები , მაგრამ მ*იდია ეს სიყვარული და რაგავაკეთო.
-ცუდია რომ მასე ფიქრობ . დანანებით ვუთხარი.
-ძალიან მეამიტი ხარ!
-ალბათ. მე სხვანაირი შეხედულებები მაქვს.
-ხო ყველაფერი ზღაპარი გგონია შენ. და შენი ცხოვრებით არ ცხოვრობ. არ მესმის შენი. თუ გეტ*ნაურება უნდა იტ*ნაურო კიდეც. თუ გისწორდება უნდა წაუ*ინეტო კიდეც. არა შენ კომპლექსებით ხარ გაბერილი. საერთოდ ამ ცხოვრებაში გაისწორე რა შენი.
-ანუ შენთვის მხოლოდ სექსია მთავარი? მხოლოდ სექსზე ფიქრობ?
-აბა რა გეგონა სექსის მერე სიყვარულს აგიხსნიდი?
-მე ეს არც მიგულისხმია!
-უბრალოდ მიყვარს დილით იგივე გოგოსთან ტ*ნაური. მხოლოდ ესაა და ეს. ენას ვყლაპავ არც კი ვიცი რა ვუპასუხო. ტანსაცმელს იცმევს და ოთახიდან გასვლას აპირებს. მანამდე ჩემთან მოდის ვნებიანად მკოვნის და ყურში მეუბნება.
-ნუ იოცნებებ ჩემზე პატარავ. ყველანაირად გაოგნებული ვარ. გამოდის რომ გამომიყენა და ჩემი მიგდება სურდა. ოთახიდან გადის და მხოლოდ ბალიშის სროლას ვახერხებ. ვგრძნობ რაღაც როგორ ქრება ჩემში. თითქოს ის იმედის ნაპერწკლები გააქრო რაც სიამოვნების წუთებში გამიჩინა. თითქოს საყრდენი გამომაცალა და მარტოდ მარტო დამტოვა ჩემს ემოციებთან და შეგრძნებებთან. ასე შემატოვა გაურკვეველი გრძნობები გიგამ და გაქრა. დღეები დღეებს მისდევდა, ახალი არაფერი იყო. მისგან არაფერი ისმოდა. მეგობრებთანაც როგორღაც ვიმართლე თავი და გამოვძვერი, ვერაფერს მიხვდნენ რომ გიგასთან ერთად წამოვედი იმ ღამეს და მთელი ღამე მასთან გავატარე. იმ დღემ მე შემცვალა, უფროსწორად იმ ღამემ და მეორე დღემ. ალბათ კვირაზე მეტი გავიდა რაც გიგა არ ჩანდა. თითქმის არსად გავდიოდი, მხოლოდ უნივერსიტეტში თუ მივიდოდი არსად გასვლის სურვილი არ მქონდა. ვგრძნობდი როგორ მენატრებოდა ჩემი სააყვარელი ადგილი. ოქტომებერიც მალე მიიწურებოდა. ოქტომბერი ბოლო ერთ კვირას ითვლიდა და შეაბიჯებდა ჩემს ნოემბერში. საკმაოდ ცივი საღამო იყო, მითუმეტეს ტბის პირას ციოდა. თბილი ჟაკეტი ავიღე და ლისის ტბაზე გავემართე. საკუთარ თავთან განმარტოება ყველაზე მეტად მინდოდა. მინდოდა ფურცლებისთვის ჩემი გრძნობები გამეზიარებინა. ხო სასწაული იყო. ჩემს ცხოვრებაში ყველაფერი თავდაყირა დადგა. ხან მონატრება მძლევდა ხან მის სხეულთან შეხების სურვილი. სრულყოფილად ვგრძნობდი მაშინ თავს როდესაც ჩვენი სხეულები ერთმანეთს ერწყმოდნენ. თითქოს ერთ მთლიანობას ქმნიდნენნ და სამარადისოდ გაგრძელებას ლამობდნენ. ეს შეგრძნება სამწუხაროდ მხოლოდ ჩემი მხრიდან იყო, გიგას ალბათ აღარც კი ვახსოვდი. ისევ და ისევ ძმაკაცებთან გაერთობოდა და ყოველდღე სხვადასხვა გოგოებთან დაწვებოდა. ჩემს საყვარელ ადგილას ჩამოვჯექი და ფიქრი დავიწყე ყველაფერზე. ფიქრთან ერთად ამეტირა კიდეც. ვერ ვიგებდი როგორ შეძლო ადამიანმა ასე ჩარჩენილიყო ჩემში. ამბობენ პირველი ღამე დაუვიწყარიაო და ალბათ ჩემს შემთხვევაშიც ეს იყო ყველაფრის მიზეზი. ის ჩემთვის პირველი იყო და ისეთი გრძნობა მქონდა თითქოს მინდოდა უკანასკნელიც ის ყოფილიყო. როგორ მინდოდა გამეგო სად იყო როგორ იყო, არ მინდოდა ვინმესთვის მეკითხა და რამე ეეჭვათ. უკვე შებინდებულიყო , უფრო და უფრო აცივდა ფაქტობრივად იქ გაჩერება უკვე შეუძლებელი იყო. ასე რომ მალე მომიწია იქიდან წამოსვლა . წამოდგომას ვაპირებდი რომ ფეხის ხმა გავიგე და უცნაური შეგრძნება გამიჩნდა. რაღაცნაირად ჟრუანტელმა დამიარა ტანში და შიშმა ამიტანა. რატომ მოდიოდა ჩემსკენ. ნელნელა მვტრიალდი და ჩემს წინ ვიღაც კაპიუშონიანი ტიპი იდგა. სიბნელეში ვერ ვარჩევდი ვინ იყო თუმცა ის კარგად ჩანდა, რომ ნასვამი იყო.
...
ჩემი დაძინებიდან რამდენიმე საათის შემდეგ, ბაბის შეხება მაღვიძებს. ჩემი გოჭი ამოგორდა საწოლზე და მუცელზე ჩამეხუტა. თმებზე დავუწყე ფერება და მანაც დიდრონი თვალები შემომანათა.
-დედიკო გაგაღვიძე? აუ არ მინდოოდა რააა
-არაუშავს დეე. ჩემი გული ხარ შენ ამოიწიე მაღლა უფრო კარგად ჩაგეხუტო. ჩემს მკერდტან ამოიწია და მთელი არსებით ჩავიკარი გულში2. ვერ აგიღწერთ როგორ მამშვიდებდა ეს პატარა ჭინკა. მამაშვიდებდა და ტკივილს დროებით მიყუჩებდა. მაბედნიერებდა ჩემს შიგნით მყოფი პატარაც. ბაბიმ გულიანად მაცინა. საწოლზე წამოჯდა და თავის მომავალ დას ან ძმას ელაპარაკებოდა. ისე თითქოს წინ უჯდა . მისი თქმით დედიკოს და მამიკოს არ დაუთმობდა და ის საბასთან და დანიელთან დაიძინებდა. ჩემს სიცილზე ოთახში გიგა შემოვიდა დაბაბი ხელში აიყვანა.
-ნინა ხომ კარგად ხარ? ბაბი დედიკოს რატო აწუხებ ? ხომ გითხარი ა შეხვიდეთქო.
-არაფერია კარგად ვარ, უფროსწორად ბაბი მაიზულებს კარგად ვიყო. დანანებით ვუთხარი თითქოს.
-აღარ გეძინება?
-რავი არა ჯერ. ავდგები ვახშამს მოვამზადებ მოგშივდებოდათ ყველას.
-არა ნინა რას მოამზადებ იწექი, ხომ იცი არ უნდა გადაიტვირთო.
-ვიცი მე რაც უნდა ვაკეთო და რაც არა. ბაბიმ უცნაურად შემომხედა და მამამის გადაულაპარაკა რაღაც.
-ბაბის უნდა რომ სამზარეულოში გავიდეთ.
-ჩემო ჭინკა მოგიმზადებს დედა ახხლავე და გაჭმევს. საწოლიდან წამოვდექი და გიგამ ხელი ჩამკიდა. ვეცადე გამეშვა მაგრამ არ დამანება. ოდნავ თავბრუ დამეხვა და ლამის იატაკზე აღმოვჩნდი რომ არა გიგა. ხელში ამიყვანა . მის მაისურს ჩავბღაუჭებოდი და მისი სურნელით გაბრუებას ვერიდებოდი რაც ალზედ რთული იყო. გული ამიჩქარდა მთელი გამეტებით, თითქოს არ მპატიობდა მის მიმართ სიცივეს, თითქოს ის ტკივილი აღარც ახსოვდა და მის სიყვარულს ლამობდა. გაბრუებული დამსვა მაგიდასთან და ნანახმა გამაკვირვა. გიგას მოემზადებინა ყველაფერი. დღეს ხომ ჩვენი მოსამსახურე ისვენებდა. სუფრაც ლამაზად გაეშალა და ტყუპებიც მაგიდასთან შემომსხდარიყვნენ. როგორც ჩანს ოჯახური ვახშმობა გვქონდა. გიგამ გვერდი დამიმშვენა და სალათი გადმომიღო თეფშზე. პირდაპირ საოცრება იყო გიგას გაკეთებული ნებისმიერი საჭმელი, ისე გემრიელად გამოსდიოდა ყველაფერი. საბამ ეშმაკურად გადმოგვხედა , თითქოს ხვდებოდა რომ რაღაც რიგზე ვერ იყო.
-დეე რამე გჭირს?
-არა დე რა უნდა მჭირდეს უბრალოდ ცოტა სუსტად ვარ ფეხმძიმობის გამო.
-ეგ კიი მარა მამას რატომ არ უთხარი მადლობა ან რავიცი შენებურად რატომ არ შეაქე კოცნით? მიყურებს ეშმაკურად და გამომცდელად საბა.
-ოოხ სააბაა რა ტრიპაჩი ბავშვი ხარ ნეტა იცოდე. გიგამაც თავი წამოყო.
-რატოა ტრიპაჩი კაცო, იცის ორივეს რაც გვინდა. და იცის როგორც იღებს მამამისი მადლობას. სახე ახლოს მომიტანა გიგამ და ვნებიანად დამიწყო კოცნა. ისედაც გაბრუებული ავყევი ჩემთვის ყველაზე გემრიელ რამეს. მთელი სიყვარულით ვკოცნიდი მაინც. თითქოს ყვეაფერი ქრებოდა გარშემო, ისე მინდოდა ყველაფერი სიცრუე ყოფილიყო. გონზე ვერ მოვდიოდი, მოსწყდა ჩემს ტუჩებს და ყურში ჩავჩურჩულე
-ნუ სარგებლობ ბავშვებით!
-ოჰ ვითომ არ გინდოდა! რას მკოცნიდი გიჟივით? ხელი ოდნავ მივკარი და სახეზე სიწითლემ გადამიარა. ისე გამაწიტლა როგორც ეს ახალგაზრდობაში იცოდა. ვახშმობა რომ დავასრულეთ ტყუპები თავის ოთახში შევიდნენ, ბაბიც ტელევიზორს მიუსკუპდა და სპანჯბობს უყურებდა გიგასთან ერთად. მე ნელნელა ავალაგე სუფრა, თითქოს ძალები ცოტა აღმიდგა. ჭურჭლის რეცხვა რომ დავიწყე გადავეშვი ისევ ფიქრებში და ცრემლებიც გადმომცვივდა. ამ დროს ვიგრძენი მისი ხელები ჩემს წელზე. კისერში მკოცნიდა და ცხელ სუნთქვას მაფრქვევდა ყურებთან. ვეცადეე მომეშორებინა მაგრამ უშედეგოდ. თავისკენ მიმატრიალა და კოცნა დამიწყო მტელი ვნებით. წელზე შემომისვა. არ სწყდებოდა ჩემს ტუჩებს დ გონება ისევ იმ პირველ მომენტებს იხსენებდა, მაშინდელივით ისევ ვტიროდი. ახლა სიყვარული მატირებდა, ვტიროდი იმიტომ რომ გიგა მიყვარდა მთელი არსებით,, არ შეეძლო ამ გულს დაევიწყებინა ის.
-ნუ ტირი ჩემო სიცოცხლე გთხოვ ნუ ტიირი. გთხოვ მაპატიე უბრალოდ მაპატიე ვიცი რომ გიყვარვარ, შეუძლებელია არ გიყვარდე მე ხომ შენთვის ერთადერთი ვარ. კარგად დავინახე მასაც როგორ წამოუვიდა ცრემლი.
-გაპატიო? როგორ გაპატიო გიგა მითხარი? სული მტკივა, გული მატკინე შენი საქციელით. მომკალი შენი ხელით, მხოლოდ ეს პატარა და ბავშვები მაცოცხლებენ, მაიძულებენ რომ ვიცოცხლო.
-ნინა ნინა უბრალოდ ერთ შანს გთხოვ, ბავშვების ხათრით. მხოლოდ მათ გამო მაპატიე. დრო მოვა და დაგიმტკიცებ. ტირილს უფრო ვუმატე რა ძნელი იყო საყვარელი ადამიანისთვის გეთქვა რომ არ გიყვარდა და არასდროს აპატიებდიი.
-არა გიგა მე შენ აღარ მიყვარხარ.ეს სიყვარულიც ჩაკალი ჩემში. ყველანაირი გრძნობა მომიკალი. ეს ნახევრად პატიებას ნიშნავს რომ ახლა ჩემს გვერდით ცხოვრობ ჩვენს შვილებთან ერთად, მაგრამ მე შენი ცოლი არასდროს აღარ მერქმევა. ისე ვეუბნები ამ სიტყვებს თვალებში ვერ ვუყურებდი. არასდროს შემეძლო ტყუილები და ალბატ ახლაც მიხვდებოდა გიგა რომ ვტყუოდი თუმცა ეს უბრალოდ პრინციპის და სიამაყის ამბავი იყო.ამღვრეული თვალები მომანათა და შუბლზე მაკოცა.
-ყველაფერი გამოსწორდება აუცილებლად. არასდროს შეგეძლო ტყუილები უბრალოდ დარწმუნება გწირდება რომ ეს ტყულია. სამზარეულოდან გასვლას აპირებს რომ შიგნით შემოდის დაღონებული სსაბა. ყველაზე მეტად არ მინდოდა რომ ეს საბას გაეგო და ესეც
მოხდა.

ეს ის მომენტია ბოდიშიც რო არ მიშველის. იმედია შემორჩით ვინმე <3