(1)
2თვის ვიყავი როცა დედამ მე და მამა მიგვატოვა,1თვისაც არ ვიყავი როცა სახლიდან გაიქცა,დიდიხანი გვეძებდნენ მე და დედას მაგრამ ვერსად ვერ გვიპოვეს,ერთ დღესაც დედამ მამას დაურეკა და უთხრა რომ თუ არ წამიყვანდა ჩემს თავს ბავშვთა სახლში ჩააბარებდა,მამა ერთი წუთითაც არ შეშინებულა და მე მასთან წამიყვანა.მისი მონაყოლიდან ვიცი რომ ძალიან გაუჭირა 1-2თვე ჩემი აღზრდა,მაგრამ დროთა განმავლობაში მიეჩვია და გამოცდილი მამას სახით აძლევდა მის მეგობრებს რჩევებს.
-------------------------------------
მე ემილი მქვია ეს სახელი,ჩემმა იდიეალმა კაცმა დამარქვა მამამ.17 წლის ვარ,მაქვს წაბლისფერი თმები და ყავისფერი თვალები,მყავს არაჩვეულებრივი მამა,რომელმაც მთელი მისი ცხოვრება მე შემომწირა,გიორგი 34 წლისაა და ის ამავდროულად ჩემი საუკეთესო მეგობარიცაა.ძალაინ სიმპატიურია,მისი შვილი რომ არ ვიყო უეჭველი გავეარშიყეოდი.ასევე მყავს საუკეთესო მეგობარი მაშო(17),ჩვენ ბავშვობიდან ერთად მოვდიოდით,ის მამაჩემის მეგობრის შვილია მაშასადამე სულ ერთად ვიყავით ხოლმე.
-------------------------------------
არასდროს არ დამისვავს მისთვის კითხვა თუ რატომ მიგვატოვა დედამ,ვიცოდი რომ ის მხოლოდ ჩვენი ცხოვრებიდან წავიდა,მიკვირს მამაჩემის თუ რატო არ მიყვანა მეორედ ცოლი,მაგრამ არც ეს კითხვა არ დამისვამს მისთვის.10წლის ვიყავი როცა მე და მამა გუდაურში მივდიოდით დასასვენებლად,გზა მოყინული იყო,ჩვენ ავარიაში მოვყეით,ორივე გადავრჩით მაგრამ მე შიშისგან ხმა დავკარგე და დავმუნჯდი,ოპერაციას ვერ გამიკეთებდნენ სანამ 17-18 წლის არ ვიქნებოდი,ოპერაციას შეიძლებოდა უფრო მეტი ზიანი მოეყენებინა ჩემთვის.10 წლის ბავშვს არც დედა აღარ მყავდა და არც ხმა მქონდა.ამის გამო დეპრესიაში ვიყავი,არავისთან არ ვკონტაქტობდი ჟესტების ენის სწავლაც გამიჭირდა მაგრამ სხვა რა გზა მქონდა უნდა მესწავლა,ისევ მამამ მიშველა და ყველანაირად დადგა ჩემს გვერდით,მანაც ისწავლა ჟესტებით ლაპარაკი,დეპრესიიდანაც მან გამომიყვანა.ეხლა კი 17 წლის ვარ და თითქოს ლაპარაკიც კი დამავიწყდა.
შემთხვევით ყური მოვკარი მამას და მისი მეგობრის ლაპარაკს რომ 1თვეში ოპერაციას გამიკეთებდნენ და მე ისევ შემეძლებოდა ლაპარაკი.ამ ამბის დამალვა ვერ მოვახერხე და მაშოსთან წავედი.სახლში შევედი იქ ლილე(მაშოს დედა) დეიდამ გამიღო კარები,ხელებით მივესალმე და მაშოს ოთახში ავედი.ხელებით ლაპარაკი დავუწყე.
-ვაიმე რამაგარია ამ დღეს 7 წელია ველოდებით,ყველაზე მაგარია,ვაიმე რამაგარია ისევ ილაპარაკებ,მომენატრა შენი ნაზი ხმა. ხელებით ვანიშნე მე უფროთქო.ბევრი ვილაპარაკეთ,მაშომ თავის მორიგი სიყარულის შესახებ მომიყვა.მე კი ბედნიერი ვიყავი იმით რომ მალე ლაპარაკს დავიწყებდი.


------------------------------

აბა როგორია შემიფასეთ ????????