-ხომ შეიძლება გზაზე ისე გადახვიდე არ მეგონოს რომ თავს იკლავ.სახლში შესვლისთანავე მისაყვედურა დედაჩემმა,რომელმაც აშკარად დაინახა როგორ გადმოვედი გზაზე ჩემი კორპუსის წინ.
-კარგი რა დე.გავუცინედა ლოყაზე ვაკოცე
-ისე დაფარფატებ გზაზე ერთხელაც ასე ფარფატით მაცნობებენ,რომ სადღაც მანქანამ გაგიტანა.ისევ აგრძელებდა ბუზღუნს.ერთი მავედრებელი მზერიტ შევხედე გეყოფათქო და ჩემი ოთახისკენ წავედი.საწოლზე გულაღმა დავწექი,ბალიშს კარგად ჩავეხუტე და დასაძინებლად მოვემზადე.მაგრამმმ.....ვინმაცადა მობილური აზუზუნდა.შარვლის ჯიბიდან ძლივს ამოვაძვრინე მობილური და მოუხერხებლად ვუპასუხე
-ბატონო
-რაშვრები თხა?ჩემი ძმის სიცილნარევი ხმა შემომესმა
-დაძინებას ვაპირებდი მაგრამ შენხო არაფერს მაცდი .ვითომგაბრაზებული ხმით ვუთხარი
-რადროს ძილია მარიამ.ტორტის მოსატანად შენ უნდა წახვიდე,მე საქმეები გამომიჩნდა და ვერანაირად ვერ ვახერხებ.
-კარგი მეღადავები შობააა,შობა რასამსახური აგიტყდა.გაუარე ჩვენს ლამაზ ლამაზ ტორტს და მასთან ერთად მოდი სახლში .
-სახლში კიმოვალ მაგრამ,იქისვლას ვერვასწრებ თავისდროზე.ხოწახვალ?
-შენროშეუჩნდები ადამიანს.წავალ ხო აბა რასვიზავ .
-ექვსზე იქუნდა იყო არდაგავიწყდეს.
-კარგი ბატონო დიმა.
ესღა მაკლდა სრულიბედნიერებისთვის.იმედია კესო მაინც გამომყვება.მობილურში მოვძებზე საუკეთესო მეგობრის ნომერიდა დავრეკე
-ხო მარო
-აუ მარო და ბებოც მოაყოლე ბარემ და ეგაა .წარბები შვკარი თითქოს დაინახავდა
-მისმინე დიმას არსცალია ტორტზე მეუნდა წავიდედა ხო გამომყვები?ხმაში მუდარა გავურიე
-აუ შენთავს ვფიცავარ ანდრია დავიტოვე დედაჩემიგავიდა თორე გამოგყვებოდი ხოიცი.
-აიშენთუ დაქალი გქვია უიმე, კარგი ხო.
-რომ მოხვალ დამირეკე
-კაიმიდი ანდრია ჩამიკოცნე.
-წკვიანად.კისკისით მითხრა და გათიშა.
"ოხ დამარიგა ეხა" გავიფიქრე სიცილით,იმენა დედაჩემია რა .აუ როგორ მეზარება მარტო წანწალი, მაგრამ რასვიზავ ეს ყოფილა ჩეემი ბედი.თვალებიდან წამოსული "ცრემლები" შევიმშრალე და ტელეფონზე საათი შევამოწმე.უი უკვე ხუთი ხდება სანამ მე ვარკეთილში გავალ კიგახდება ექვსიც. ოთახიდან თავი გავყავიდა იმხელაზე ვიყვირე "მაკა-თქო" დედაჩემი გულგახეთქილი შემოვიდა
-რაიყო შვილო რა, რაცხოველიხარ ასეთი.ჩვეული რეაქცია ქონდა ჩემსაქციელზე, რაზეც სულ მეცინება.
-დედიკო დიმამ დამირეკა მე ვერვასწრებ ტორტზე შე უნდა წახვიდეო, ხოდა ჩავიცმევ ეხადა გავალ ხუთწუთში.მანამდე კაკაოს ხოგამიკეთებ.სათნო სახით შევცინე ბოლოს.
-და მაგიტომ იღრიალე გოგო?ნწ ნწ . თავზე შემოირტყა თეატრალურად ხელი.-თბილად ჩაიცვი შენ და სანამ გამოხვალ გაგიკეთებ მე კაკაოს.
-ვაიმე ჩემი ტკბილი გოგო.ლოყები გავუწელე.
-გადი იქით აფერისტო.გაეცინადა გავიდა.
ღიაფერის ჯინსი, ლურჯი როლინგი და ბათინკები ჩავიცვი. ტყავის კურტკა და მობილური ავირე და ოთახიდან ჩაცმით გამოვედი.
-რაკარგი სუნიაქვს.თვალებგაბრწყინებული წავედი ჩემთვის გამზადებული სითხისკენ
-ისე იცხადებ თითქოს ყოველდღე ამას არ სვავდე.გაეცინადამეც ამიყოლა .მართლა ყოველდღე ვსვავ.
-მმმ...მადლობა დედიკო,წავედი მე.
-მიდი ჭკვიანად.
-ვაა ეს "ჭკვიანად" შენდა კესომ ერთად დაამუღამეთ?ჩაფიქრებული სახით შევხედე
-წესივრად ილაპარაკე გოგოხარ გოგო და ნუცანცარებ გაიზარდეუკვე .გაბრაზებულმა შემომხედა მაკამ
-მეისევ პატარავარ,სულრაღაც 17-ის.ამლაპარაკში ძლივს გამოვაღწიედა დანიშნულების ადგილისკენ გავეშურე.
*****************
ოჰ კიდევკარგი აქ მაინც არაა ბევრიხალხი.გავიფიქრე როდესაც საკონდიტროს შუშის კარიშევაღე.
-უკაცრავად.თავისუფალ გოგონას მივმართე.-გამარჯობათ.იცით მე შოკოლადის ტორტი მაქვს შეკვეთილი.
-გამარჯობათ.დიახ,დიახ აქეთ მობრძანდით.დახლისკენ მიმითითა და თვითონ პერსონალისთის განკუთვნილ ოთახშიშევიდა.
-ეს არის თქვენი ტორტი.გამიღიმა გოგონამ და შესაბამისი ზომის ყუთს დაუწყო ძებნა. როგორც იქნაიპოვა და ყუთში მოათავსა. ფული გადავიხადე მადლობა ვუთხარი და წამოვედი.
***************
ვირები, ერთი არავინ იტყვის მარიამ შე უბედურო, ამხელა ტორტს რომ დაათრებ, მოდი ან დაგიჭერ ან დაჯექი.რახალხია რა.ამ ფიქრებით მოვედი უბნამდე ტრანსპორტიდან ჩამოვედი და ჩემი კორპუსისკენ წავედი თან ჯიბეში ხურდის ძებნა დავიწყე.უცებ ვიღაცას შევასკდი და იმ მომენტში მხოლოდ იმას ვფიქრობდი "ოღონდ ტორტი იყოს ჯანმრთელად" ,მაგრამ ამ ყველაფერთან ერთად შარვალზე სისველე ვიგრძენი და საშინელი ლუდი სუნი მეცა."ეხლა ამას მოვკლავ " გაბრაზებულმა ავწიე თავიდა ჩემზე ორითავით მაღალ ბიჭს მივაჩეერდი. სიბნელისა და მის თავზე წამოფარებული კაპოუშონის გამო სახე არ უჩანდა. -წინ ვერ იყურები?! გაბრაზებულმა მივმართე .ჩემს ნათქვამზე გაეცინა
-მეკიარა შენ ვერიყურები.ვიდექი,მოხვედი და დამეჯახე.სიცილით მიპასუხა ოდნავ შემთვრალმა
-რანახე ნეტა სასაცილო.ჩემს შარვალზე სასიზღარ სუნიანი ლუდი ასხია და საერთოდ მადლობათქვი ტორტი როა ჯანმრთელად .თორემ აქვე მოგკლავდი.
-რა ამბიციურიხარ პატარაგოგო. ააა თუ შენ კოცნით მოკვლას გულისხმობდი რათქმაუნდა არვარ წინააღმდეგი.
-თავხედი,სულელი ბიჭიხარ.გულმოსულმა ვუთხარიდა სადარბაზოში შევედი სწრაფად.ვის გაუბედა კოცნით მოკვლას თუ გულისხმობო ეგ დეგრადიული იდიპტი.კარგი მაროამ დამშიდდი აბა ,ჩაისუნთქე ერთი ,ორი,სამი.ვსო მშვიდადვა . ამფიქრებშო როგორციქნა ავაღწიე სახლამდე და სწრაფად შევედი სანამ კიდე რამედამემათებოდა.
-დე მოვედი.
**************************
შობამ კაგად ჩაიარა,ძველით ახალმა წელმაც და შემდეგ ისევ ჩვეულ რიტმს დაუბრუნდა ჩემი ცხოვრება.სახლი, სკოლა მასწავლებელები და ყოველდღე ერთიდაიგივე.კი ნამდვილად მართალიიქნები მკითხველო თუგაიფიქრებ "ამგოგოს რა მოსაწყენი ცხოვრება აქვსო" მაგრამ გადახვალ მეტერთმეტე კლასში და გამიგებ,ან იქნებ შენ უკვე მეთორმეტეშიცხარ და ჩემზე უარეს დღეშიხარ.ნუ მთავარი ისაა რომერთ დღეს აუცილებლად გაიფიქრებ "ნუთუ ასემალე გავიზარდე უკვე მეთერთმეტე კლასშივარდა გამოცდებიმაქვს ცასაბარებელი?" კარგი ხუმრობა იქით იყოსდა მე მართლა ვერ ვიჯერებ რომ გავიზარდე,ვუყურებჩემს პატარაობის სურათებს და ისევ დაისევ ევრვიჯერებ.სულრაღაც ერთ წელიწადში სკოლას დავამთავრებ და ბანკეტი მექნება.მეცხრე ,მეათე და უფრო დაბალ კლასებში რომ ვუყურებდი ჩემზე დიდებს ისინი თითქოს უფრო სხვანაირები მეგონნენ,რაღაც ერთგვარი კერპიიყო თიტქოს ჩემტვის.(კარგი აქ არდამცინოთ).მაგრამ ახლა გავუზარდეე და მგონი ჭკუით უფრო დავპატარავდი.სულაც არ მინდა სკოლისდამთავრება,სულაც არმინდა დიდი ვიყო,არმინდა პასუხისმგებლობები და გაზრდილი მოვალეობები, ჩემი ლაღი ბავშვური ცხოვრება მინდა.
-უფფფფ..ამოვიოხრედა სახეზე ხელი ჩამოვისვი.რაღა ძილისწინ მომინდება ხოლმე ფიქრი,დაიძინე მარიამ ხვალ სკოლაგაქვს.შვახსენე ტავსდა თვალები იმ იმედიტ დავხუჭე რომ დამეძინებოდა.
***************
-მარიიამ გაიღვიძე. მამას ხმა მომესმა ოთახში.თვალები მოვიფშვნიტე და გაბურძგნული თავი ბალიშიდან წამოვწიე.
-დილამშვიდობის მა.ხელი ვარაუდით დავუქნიე კოტეს,რადგან თვალების გახელას ჯერაც ვერ ვახერხებდი.
-დილამშვიდობის გაწეწილო.ადექი მიდი მალე გაემზადე დღეს გაგიყვან მე სკოლაში.
-კარგი.
დილის პროცედურები ჩავიტარე, უცებ ჩავიცვი შავი შარვალი,როლინგი ბათინკები და ტყავისკურტკა მოვიცვი.გრძელი მუქი თმა გაშლილი დავიტოვე და შავი ქუდი დავიხურე.ჩანტაც უცებ გავამზადე და მისარებში გავედი.
-მე მზადვარ.
-ოჰ ქალბატონო დღეს რა კაი ქურდი ბიჭივით შავებშ გამოწყობილხარ.დამცინა დიმამ.
-გადი იქით რა.დავეჭყანედა მხარზე ხელი მივკარი.
-დე შენი კკაკაო მზაადარის, დალიედა ისეწადით.ცხელი სითზე მომაწოდა ჭიქით დედამ.უცებ დავლიედა 9ს რომ ოცი აკლდა მე და მამა სახლიდან გამოვედით.
-მადლობა მამიკუნა.ლოყაზე ვაკოცე და სკოლისწინ გაჩერებული მანქანიდან გადმოვხტი.
-ძლივს გესველა მოსვლა.კესო წამოვიდა ჩემსკენ,რომელიც აშკარად კაიხანია მელოდებოდა და ცხვირი გასწითლებოდა სიცივისგან.
-რაშვრები კესუნა.ცავეხუტე მეგობარს.
-არაფერს გელოდებოდი და როგორც ხედავ გავიყინე უკვე .გაწითლებულ ცხვირზე მიმითითა.
-ხო ეგ მეც შევნიშნე მაგრამ ნუწუწუნებ ,წამო შევიდეთ რა .ხელი მოვკიდედა სკოლისკენ წავიყვანე.
-რავქნათ დღეს? გზაში ეშმაკური სახიტ შევხედე და წარბები ავათამაშე.
-რაუნდა ვქნათ აბა ორივეს მასწავლებლები გვყავს.ამოიოხრა და მობეზრებული სახით შემომხედა.
-შუალედი ხო გვაქვს გოგო სკოლის მერე და დავსხდეთ სადმე.
-ხო ეგხო ისედაც მასევაკეტებთ ხოლმე..გაეცინა
-რა გვაქვს პირველი?
-მარიამ ცხრილი რითვერ დაიმახსოვრე?ფიზიკა, შენი ცხოვრების სიყვარული.დამცინა დაქალმა
-აუ დღერო ასე დაიწყება მერე რაღაიქნება.ბუზღუნით შევედი კლასშიდა ჩანთა მერხზე დავდე.ზუსტად ორ წუთში მასწავლებელიც შემოვიდა.
-ისეთი სახეაქვს უკვე მინდა მოვკლა.ჩურჩულით ვუთხარიკესოს და ჩვენს ადგილებზე დავსხედით.
-გაუძელიდა მალე მოვშორდებით.გამამხნევებლად გამირიმა.გაკვეთილები მალე დამთავრდა, ორი გაგვიცდა კიდევ კარგი თორემ დღეს საშინლად მეზარება სკოლაში ყონა.
-აუ წამო ზოოპარკში წავიდეტ ძალიან გთხოვ.პატარა ბავშვივით ყელგამოწელილი დავუდექი კესოს წინ.
-რომეხვეწები ,ჯერ გეკითხა იქნებ თანახმავარისედაც .
-ხორავიცი,ანუ თანახმახარ.ძალიან კარგი.
-გემზე დავხსდეთ ხო?თვალები გაუბრწყინდა პატარა ბავშვივით.
-კიაბა უეჭველი.
********
-ღმერთო ვგიჟდები ამადგილზე.ხელებგაშლილმა ზოოპარკის შუა ეზოში ცას ღიმილით ავხედე
-გიჯიხარ გეფიცები.გაეცინა კესოს და ლოყები გამიწელა.ამაზე სიცილი ამიტყდა და ვიღაც იქვე მჯდომი მოხუცი მგონი ცოტა შევაშინე
-უი უკაცრავად.დამნაშავის ღიმილიტ გავუღიმე.
-როდის უნდა ისწავლო ხმადაბალი სიცილი.თვალების ტრიალით შემომხედა კესომ.
-მგონი არასდროს... კიდევ რარაცის თქმას ვაპირებდი როცა გაურკვეველიწარმოშობის არსება მოვიდადა ისე ჩამეხუტა ლამის ძვლები დამიმტვრია.
-ჩუ არიყვირო გიჟი არვარ,ისე მოიქეცი ვითომ ჩემი შეყვარებული ხარ.ხელს როგაგიშვებ არც ყვირილი დაიწყოდა არც გაიქცე.სიცილიტ მიჩურჩულა ბიჭმა და ბოლოს მომშორდა.
-გიჟიხარ.მოჩვენებითი ღიმილით ავათვალიერე საკმაოდ მაღალი ბიჭი.შავგვრემანი იყო ლურჯი ზღვისფერი თალებით და დიდი წითელი ტუჩებით."მარიამ რაზე ფიქრობ ჩემიძმა"აზრების გასაფანტად თავი გავაქნიედა ისევ ბიჭს შევხედე.
-მისმინე იქიტ ბავსვები რო სხედან,იქიდან ერთ-ერთი თავს არმანებებს,ვეუბნები შეყვარებული მყავსთქო და არსჯერა.ყველა ჩემს მეგობარს იცნობს ვერავის გავაცნობ როგორც შეყვარებულს და შენუნდა მიშველო.იქნები ჩემიშეყვარებული? საყვარლად გამიღიმადა ჩემი თითები თავის გრძელს და ლამაზ თითებში მოიქცია.ასე საყვარლად რომ მიღიმის უარი როგორ ვუთხრა.ოხ ეს ღიმილი.
-კარგი ვიქნები შენი შეყვარებული.
კესო ამსაუბარს უსმენდა და თან გაოგნებული იყურებოდა.
-ეს კესოა ჩემიდაქალი მე მარიამი და შენ? გავუცინე ბიჭს
-დათა.მასაც გაეცინა
-რატომოხვედი ჩემთან?ვკითხე ბიჭს გზაში სანამ ჩვენგან მოშორებიტ მსხადრ ახალგაზრდებს მივუახლოვდებოდით.
-რომ გაიცინე ყველას ყურადღება მიიქციე.გაეღიმა ბიჭს."ღმერთო რაღიმილიაქვს"
-ხომგეუბნები ანი შენი სიცილი ალბათ ბოლოს მომიღებს ერთდღეს.
-ეგ რომარა ასეთი ლამაზი შეყვარებული არმეყოლებოდა.ორაზროვნად თქვა დათამდა მის მეგობრებსაც მივუახლოვდით.
-გამარჯობათ ბავშვებო.დიდი ხნის ნაცნობითვით მივესალმე და გავუღიმე.ისინიც ღიმილით და სალმით შემხვდნენ.მხოლოდერთი ქერა გოგო მიბღვერდა.
-გაიცანი თიკა ეს ჩემი შეყვარებულია მარიამი.გააცნო ჩემითავი ქერას.-ესკი მისმი მეგობარია კესო.ახლა ბავშვებსაც გადახედა.
-სასიამოვნოა .ნაგლად კარგი ეჭვიანი შეყვარებულივით გავუღიმე ქერასდა მისგან მხოლოდ ძალით ღიმილი მივიღედა ამზე გულში კაგადაც გამეცინა.
-მე უნდა დაგტოვოთ.მომხიბვლელად გაუღიმა დათამ ბავშვებს.
-ჩემს ქალბატონთან ერთად გავატარებ დროს ისედაც ძლივს ვიჭერს სულ მასწავლებლებთანაა.
კინაღამ წამოვიყვირე შენ რაიცითქო,მაგრამ მერე მივხვდი სადაც ვიყავიდა გავჩუმდი."ზუსტად გაარტყა"გამეცინა.
-მიბრძანდით.არგააბრაზო ბავშვი.ერთ-ერთმა გოგომ ენა გამოუყო დათას.
-აბა ჰეთ.
გამოვტრიალდით და გასასვლელისკენ წამოვედით.კარგად რომ მოვშორდითმერე ვუთხარი.
-ზუსტად გაარტყი.და ცემს გვერძე მომავალ ზე სიმპათიურ არსებას ავხედე
-მასწავლებლები?გაეცინა
-ჰოო.
-კარგი ინტუიციამაქვს.თავი შეიქო.-სად მიდიხართ თქვენ?
-ჩვენ ზოგადად ზოოპარკში მაგრამ...გაეცინა კესოს
-რასსიტყვით ჩემთან ერთად მთაწმინდაზე ასვლაზე?საყვარლად შემოგვხედა დათამ ჯერ მე შემდეგ კესოს და მზერა ისევ ცემზე გადმოიტანა
-წამოვა მარიამი!მე მეჩქარება მასწავლებელი მყავს.ეშმაკურად ჩამიკრა თვალიდა ლოყაზე კოცნის შემდეგ სწრაფად გაგვშორდა."მოვკლავ"გონებაში გავიფიქრე.
-წავიდეთ?გამიღიმა ისევ
-წავიდეთ .მეც გავუღიმედა გოგოშკურად გავიპრანჭე.
-ისე შენ მართლა ხომარ დაფიქრდებოდი ჩემს შეყვარებულობაზე?ზღვისფერი თავლები შემომანათა და ისე გამირიმა ყველაფერი დამავიწყდა.
"იქნებ მართლაც დავფიქრებულიიყავი?"
****************ცოტახნს შემდეგ***************
-იცი ვიღაცას გამსგავსებ ძალიან?ჩფიქრებულმა თალებში ჭინკებათამაშებულლმა შემომხედა
-ვის.ინტერესით ვკითხე.
-შობის ღამეს ვიღაც გოგო დამეჯახადა აქეთ დამიწყო ჩხუბი თვალებში ვერიყურებიო.აი იმას.გამომცდელი ღიმილით შემომხედა
-ღმერთო ოოღონდ ეს არა.გამეცინადა სახეზე ხელები მივიფარე


დასასრული
გამარჯობათ ბავშვებო.შეცდომებისთვის ბოდიშს გიხდიტ დიდი იმედიმაქვს მოგეწონებათ გთხოვთ დააფიქრსიერთ თვქენი აზრი<3