"ვხედავ როგორ ლამაზად არხევს მის მოხდენილ და საოცრად ფორმიან ტანს. მისი თვალები რაღაც სასწაულად იმზირებიან. ბრწყინავენ და მანათობელი ვარსკვლავივით ანათებენ. მისი სისადავე მიზიდავს და მისკენ მივიწევ. თითქოს ყველგან ვგრძნობ მის სურნელებას. ვუახლოვდები მას და მისი სურნელით ვთვრები. საოცარი სურნელი აქვს. მთელ ღამეს ცეკვაში ვატარებთ. მსიამოვნებს რომ ვეხები და ისიც საპასუხოდ რეაგირებს ჩემს შეხებაზე. კრთის თითქოს , მაგრამ სითამამეს რაღაც უხილავი აძლევს. ხელებს ჩემს თმაში აცურებს და მის ტუჩებზე მიკრულ ჩემს ტუჩებს ნაზად ყვება კოცნაში. ვნება არეულებს უკვე განმარტოვება გვინდა და ჩემს ნომერში მიმყავს. ნაზად ვხდი მის ნაგიფ სხეულს ტანსაცმელს. ვეუფლები მის მკერდს. ხან ხელით ხან პირით. ჩემი მოქმედებებით საოცრად აღვაგზნებ მას. როგორ მეძახის ის დავითს მეკიდევ საოცარ ელენას. მისთვის პირველი ვარ და ეს ფაქტი მაგიჟებს. მსიამოვნებს რომ მას ამ სიამოვნებას მე ვანიჭებ და მე ვასწავლი. ბოლოს მის შიგნით განვიცდი ორგაზმს. სექსისგან დაღლილი და სასმლით გაბრუებული მის მკერდთან ჩახუტებული ვიძინებ"
..თვალებს ვახელ და ყველაფერი ცხადი ხდება. ის ღამე მესიზმრა რომელმაც ჩემი ცხოვრება შეცვალა. ახლა უკვე ყველა დეტალს ვიხსენებ და საშინლად ვგრძნობ თავს. როგორ გამეპარა ასეთი უდეალური გოგო. სუფთა არსება რომელიც მე წავბილწე. მე მივანიჭე ის სიამოვნება თითქოსდა გაუცნობიერებლად. ყველაფერი უნდა მეღონა რომ ის მეპოვნა. საწპლიდან სასწრაფოდ ავდექი და აბაზანაში შევედი. უცბად წყალი გადავივლე და გარეთ გავედი. ვეძებდი ყველგან სადაც შეიძლებოდა მეძებნა. იმ კლუბშიცკი ვიყავი მისული. ძმაკაცებსაც ვკითხე. სასტუმროშიც ვიკითხე მაგ სახელით თუ ვინმე იყო დარეგისტრირებული. არსად და არავინ არაფერი არ იცოდა. ისე გაქრა მისი მოძებნის საშვალებაც არ მომცა. თუმცა ზუსტად ვიცოდი რომ მას მაინც ვიპოვნიდი. ვიპოვნიდი აუცილებლად და ჩემად გავიხდიდი. ამ გოგომ ჩემზე საოცრად იმოქმედა. მის მიმართ რაღაც საოცრებას ვგრძნობდი. ყველგან ეძებდნენ ჩემი თვალები მის მუქ ყავისფერ თვალებს. მის საოცარ სხეულს. ქარიშხალივით მოვარდა ჩემთან და აჩრდილივით გაქრა. თითქოს ყველაფერი თავდაყირა დადგა ჩემს ცხოვრებაში. ზუსტად ვიცოდი რომ ელენას ვერასდროს ვერ დავივიწყებდი. ჩემი ცხოვრების განმავლობაში ვერცერთმა ქალმა ვერ შეძლო ჩემს გულამდე მოღწევა თუმცა ელენასთან გატარებულმა ერთმა ღამემ ძალიან შემცვალა. რაც დრო გადიოდა მით უფრო ვრწმუნდებოდი , რომ მისნაირს ვერ ვნახავდი და მასთან განსაკუთრებული გრძნობა მაკავშირებდა. ხალისი აღარ მქონდა ეს ბათუმური გართობა გამეგრძელებინა და თბილისში დავბრუნდი. ჩემს გულს იმედი ჰქონდა რომ ელენა თბილისში ცხოვრობდა და როდისმე მაინც შემხვდებოდა. თუმცა ის ძალიან ძალიან დიდხანს არ გამოჩენილა. იმედს მაინც არ ვკარგავდი. ჩემი ერთი ღამის სიყვარულის ამბავი მხოლოდ ჩემმა მეგობარმა გიორგიმ იცოდა. გიორგი ჩემთვის იმ ძმასავით იყო რომელიც არასდროს მყოლია. დედის ერთა გათამამებული ბიჭი გახლდით. გიორგის მამა ნიკოლოზ რატიანი მამაჩემის ახლო მეგობარი იყო და ასე გავიცანი ისიც. ბავშვობიდან ერთად მივდიოდით. ერთ კლასში და ერთ უნივერსიტეტში ვსწავლობდით ერთი და იგივე ფაკულტეტზე, თუმცა არც უნივერსიტეტის დასრულების შემდეგ შეცვლილა ჩვენს შორის რამე. სულ ერთად ვართ და ვიყავით. ჩვენი მამების ახირებით მათ ჰოლდინგშიც დავიწყეთ მუშაობა. სამსახურს და გართობას რატომღაც ერთმანეთს კარგად ვუთავსებდით. ასე რომ ვთქვათ ორივე სასურველი სასიძოები ვიყავით მთელ თბილისში თუ არა ვაკე საბურთალოზე მაინც. ყველამ იცოდა ჩვენზე . ყველა პატივს გვცემდა თუმცა 29 წლის ასაკშიც არ ვიყავით მაინც სერიოზულები. ქალები იყო ჩვენი მთავარი გასართობიც და გიორგი ვერასდროს ვერ წარმოიდგენდა რომ ვინმე შემიყვარდებოდა.
-ღადაობ ტო? შენ და სიყვარული?
-კი ტო მეც იმენა შოკში ვარ. ხო გეუბნები რაღაც საოცრება იყო ენით აღუწერელი ანგელოზი. მინდა ვიპოვნო და მხოლოდ ჩემი იყოს. ასე არავინ მომწონებია გიორგი გესმის?
-ჩემი ძმა შეყვარებულია ხალხო აი შოკი რა. და საღოლ პროსტა მაგ გოგოს რა ვერავინ შეძლო დავით გეგეშიძეს გაქცეოდა. იმან კიდე ვაფშე დაგიკიდა? ეგრე გამოდის?
-არ ვიცი დამიკიდა თუ არა მაგრამ გავარკვევ უეჭველი გავარკვევ. მაგრამ ეგეც არ ვიცი რანაირად ან როგორ ან ვაფშე საიდან დავიწყო ძებნა.
-ამის თქმა არ მინდა დავით მაგრამ ხო ხვდები რომ ასე ვერაფერს იზავ. მისი ვინაობა არ იცი . მხოლოდ სახელი იცი და ეს არაფრის მომცემია. ან ამხელა საქართველოში რას იპოვნი.
-ზუსტად ეგ მიღებს ბოლოს რომ ხელთ არაფერი მაქვს გიორგი საერთოდ არაფერი. გამოდის რომ შანსი არ მაქვს მისი პოვნის.
- კარგი ახლა ნუ ჩამოგტირის სიფათი .

შენი ჭირიმე ისედაც ბევრი საქმე გვაქვს და ეხლა შენ რა გაგაკეთებინებს რაიმეს.
-კარგი ხო კარგი წამოდი კომპანიაში. მამაჩემმა ორივე მოდითო რაღაცა პრობლემა ყოფილა.
- იმედია რამე სერიოზული არაა.
-შეიძლება ისევ ხარჯთაღრიცხვა შეეშალა იმ დებილ მდივანს ისევ. ვერაფრით გავათავისუფლებინე ეგ ქალი მამაჩემს გეფიცები რა.
-ძალიან არ მომწონს ეგ ქალი დავით სიმართლე გითხრა. რაღაცას ჩალიჩობს.
-მეც არ მომწონს და იმედია ის არაა რასაც მე ვფიქრობ თორემ არ ვიცი რას მოვიმოქმედებ.
-წინასწარ მაინც ნუ აიშლი ნერვებს გავარკვევთ ყველაფერს
-ხო მართალი ხარ არ ღირს წინასწარ ნერვების მოშლა. კაი წამო გავიდეთ. სახლიდან გავდივართ და ზუსტად 20წუთში კომპანიის წინ ვაჩერებ მანქანას. გასაღებს მძღოლს ვაწვდი და გიორგისთან ერთად ლიფტში შევდივარ. სიცილით მივემართებით მამაჩენის კაბინეტისკენ და დაუკაკუნებლად შევდივართ თუმცა მალე ორივეს ეს ღიმილიანი სახე გვშორდება. კარგად ვხედავ როგორ უზის ის კახპა მდივანი მამაჩემს კალთაში და გულის ამრევად კოცნის. ერთიანად წამოვენთე და განწარებულმა იმხელა დავუღრიალე წამსვე გავარდა ის კახპა ოთახიდან. გიორგი ცდილობა შევეკავებინე თუმცა ჩემთან შეწინააღმდეგებას აზრი არ ქონდა. მამაჩემს საყელოში ვწვდი და მისკენ მოქნეული მუშტი გიორგიმ დამიჭირა.
-ეს არის მამა შენი პატივისცემა და სიყვარული დედაჩემის მიმართ? იმენა თავზე რო გვა*ვავ ყველას ხვდები? ნამდვილი არაკაცი ყოფილხარ მამა და უკვე ძალიან მრცხვენია რომ მამაჩემი გქვია. დედა ამას არ იმსახურებს შენგაბ.
-მისმინე შვილო ყველაფერს აგიხსნი. და ასეთი ტონით ვინ მოგცა უფლება საუბრის?
-კიდე ჩემს ტონზე ლაპარაკობ მამა? ან ასახსნელი რა არის საერთოდ ? ან საერთოდ რამე გაქვს სათქნელი ჩენთვის გარდა იმისა რომ არაკაცი ხარ? და მერე გიკვირს რომ მაგ ქალბატონის მოტანილ ხარჯთ აღრიცხვაში შეცდომაა? ერთ დღესაც გაგაკოტრებს და ნახავ. იმედია ტვინი გაქვს და სანამ ოჯახს და კომპანიას დააქცევ იმ ქალს აქედან გააგდებ და გავის ადგილს მიუჩენ. მე შენთვის სათქნელი არაფერი აღარ მაქვს . ნჯ დამირეკავ დღეიდან აქ აღარ ვმუშაობ. მხოლოდ ამ სიტყვებს ვეუბნები და კარებს ვიჯახუნებ. გიორგის გარეშე ვტოვებ კომპანიას და მანქანაში ვჯდები. ახლა მხოლოდ საკუთარ თავთან განმარტოება მინდა. მამაჩემისგან ამას ნამდვილად არ მოველოდი. არ ვიცოდი დედასთვი როგორ შემეხედა თვალებში. ვერასდროს ვერ ავიტანდი მის ტკივილს. გულს ვერ ვატკენდი და ამას ვერ ვეტყოდი. მაინც ვიმედოვნებდი რომ ის დამპალი კაცი ყველაფერს მოაგვარებდა და დედაჩემს გულს არ ატკენდა. თუმცა მე მას დედას ღალატს არასდროს არ ვაპატიებდი. პრობლემას პრობლემა ემატებოდა და ნერვები უკვე საშინელ დღეში მქონდა. თუმცა არცერთი წამით ელენაზე ფიქრი არ შემიწყვეტავს. არ შემიწყვეტავს მისი ნახვის ოცნებაც. მხოლოდ მის მიმართ გაჩენილი გრძნობა მაძლევდა ძალას ყველა პრობლემას გავმკლავებოდი . ყველაზე საოცარი და კარგი რამ იყო ჩემს ცხოვრებაში ელენასთან შეხვედრა. მან სამუდამოდ დაიდო ბინა ჩემს გონებაში. დიდი დრო გავიდა იმ დღის შემდეგ რაც მამაჩემი იმ ქალთან ვნახე თუმცა მას არაფერი უმოქმედია. ის ქალი ისევ კომპანიაში ბრძანდებოდა. დედასთან სულ ჩხუბი ქონდა და ჩვენი სახლი ნამდვილი საგიჟეთი იყო. სულ ჩხუბი მქონდა გურამთან. ყველაზე საშინელი კაცი იყო ამ ქვეყნად. დიდი სიყვარულით მის მიმართ არასდროს გამოვირჩეოდი რადგან არც ისს ვამოხატავდა ჩემს მიმართ სიყვარულს თუმცა იმ დღის შემდეგ მის მიმართ ყველანაირი გრძნობა გამიქრა გარდა სიძულვილისა. დედას სულ ვეუბნებოდი რომ გაშორებოდა და ცალჯე გვეცხოვრა წყნარად თუმცა სასტიკ უარზე იყო და მათ საქმეში რომ ვერეოდი არ მოსწონდა. ვიმედოვნებდი რომ ყველაფერი დალაგდებოდა თუმცა უშედეგოდ. პრობლემებს დასასრული აღარ უჩანდა. .
*
ორივეს ცხოვრებაში ურთულესი პერიოდი იდგა. ორივეს ცხივრება თავდაყირა დადგა. იმ დღემ ორივე შეცვალა შინაგანად. მთელი ძალების მოკრება დასჭირდა ელენას იქიდან გამოქცეულიყო ისე რომ არავის შეენიშნა. სახლში ისე დაბრუნდა არავინ გაუფრთხილებია. მხოლოდ ერთადერთი უფროსი ძმა ეგულებოდა შინ. 30 წლის გოგა ყიფშიძე. სახლში მისული ტირილით ჩაეხუტა თავის ძმას თუმცა ძალა არ ეყო ეთქვა რომ მისი და ქალწული აღარ იყო. გოგა ამშვიდებდა ეკითხებოდა თუ რატომ დაბრუნდა ასე ადრე და რა ატირებდა თუმცა უშედეგოდ მხოლოდ დუმილით პასუხობდა ელენა. მხოლოდ ჩახუტებას და მასთან ყოფნას სთხოვდა. სულ რაღაც 8 წლის იყო ელენა მშობლები ავტო კატასტროფაში რომ დაკარგა. დარჩა მხოლოდ 18წლის ძმის ამარა. ცხოვრებაში ბევრი რამის გადატანა მოუწია ორივეს. ადვილი არ იყო მშობლების გარეშე ცხოვრება. ცოტახანს დეიდასთან იცხოვრეს თუმცა მალევე საკუთარ სახლს დაუბრუნდნენ.

გოგა იყო მისი დედაც და მამაც. ზრდიდა და ყველაფერს ასწავლიდა. გოგა ბევრს წვალობდა. ყველანაირად ცდილობა ელენასთვის არაფერი არ მოეკლო. ელენამ ვერ შეძლო უნივერსიტეტში ჩაებარებინა თუმცა ერთწლიანი კოლეჯი დაამთავრა და ფიტოგრაფთა კლუბში მუშაობდა. გოგამაც ცოლი მოიყვანა და ცოტა ხალისიც ქონდა სახლში. ბავშვიც ეყოლათ და ყველას გული გაათბო პატარამ თუმცა ელენა მაინც მარტო იყო . გოგას ტკივილი მისმა ცოლმა გაუყუჩა თუმცა ელენას ყოველ წუთს სტკიოდა და სულ მშობლებზე ფუქრობდა. ყველა უიღბლო ადამიანად თვლიდა თავს ,რომ ამ ყველაფერს ახლა ის ღამეც მიემატა. ისიც ფიქრობდა დავითზე . მასაც რამდენჯერ დასიზმრებია ის ღამე. როგორ გაიტაცა მამაკაცის სურვილმა და როგორ მისცა მას მასზე დაუფლების უფლება. ყველა მისი შეხება ახსოვდა და გრძნობდა. დავითს გრძნობდა. მის თვალებს ვერ ივიწყებდა. მისი შეხების სურვილი კლავდა. მიხვდა რომ ეს არცერთის ბრალი არ იყო. დავითს არ უძალადია მასზე. ნათლად ახსოვდა ორივეს როგორ უნდოდა ეს. მაშინ ელენა თაის თავს არ ჰგავდა თუმცა ფაქტი უყო დავითმა ის გააგიჟა. სიყვარულში არც ელენა იყო გამონაკლისი. უყვარდა დავითი მასაც უყვარდა. საოცრად შეუყვარდა მას ის და გულის სიღრმეში ნანობდა რომ გამოექცა. ისიც ელოდა . ელოდა როდის ნახავდა , როდის შეხვდებოდა მის ზღვისფერ თვალებს. როდის შეიგრძნობდა მის შეხებას კანზე. ეს სიყვარული და ლოდინი სტანჯავდა მას. იმედი მასაც ქონდა და ღმერთს მიანდო თავისი ბედი რადგან თავად ყველანარი გზა დაკარგა დავითთან შეხვედრის. უყვარდა პირველივე წამიდან. ყოვეკთვის სიამოვნებით იხსენებდა იმ ღამეს და მის დაუვიწყარ კოცნას თუმცა ყველაზე ნეტად ელენას მაშინ ეტკინა როდესაც მან პატარა ჩხირზე სიცოცხლის ნიშან-წყალი ორი ხაზი დაინახა.


ესეც მე2 ჩემო ბამბის ნაყინებო:დდდ იმედია ისევ ისე მოგეწონებათ როგორც წინა,, ველი კომენტარებს <3