გიორგი დავამშვიდე და მალე ყველაფერი მოგვარდებოდა. სავარაუდოდ ქორწილზე ამ ინვესტორებსაც მოვიწვევდით და მომიწევდა ბედნიერი კაცის როლის თამაში ლილის გვერდით. ყველაფერი მართლაც რომ სულ სხვნაირად შემოტრიალდა. თითქოს ცხოვრება სამუდანოდ მაშორებდა იმ იცნებებთან სადაც მხოლოდ ელენა იყო. ელენა იყო ჩემი ცხოვრების მიზანი. ახლა კი გიორგის და უნდა შემერთო ცოლად. ვიმედოვნებდი რომ ყველაფერი მაინც მშვიდად დამთავრდებოდა და ჩემს ელენასაც აუცილებლად ვიპოვიდი. იმაზეც კი ვფიქრობდი ამ ხელშეკრულების პერიოდში როგორ ავუხსნიდი მას ამ ქორწინებას. როგორ გამიგებდა ის, თუმცა შეიძლებოდა ის არც დაინტერესებულიყო ჩემით , მაგრამ მე ყველაფერს გავაკეთებდი რომ ის მხოლოდ ჩემი ყოფილიყო. ყველაფერი უნდა გამეკეთებინა ამ სიყვარულისთვის. რაც არ უნდა ყოფილიყო მის ძებნას და ლოდინს არ შევწყვეტდი. კაცმა არ იცოდა კიდევ რამდენი რამის გადატანა მომიწევდა თუმცა თუმცა ვიცოდი რომ ყოველთვის მისი სიყვარულით ვიცხოვრებდი. შეიძლებოდა ბევრს ეს ვერ გაეგო. ისიც ეთქვათ რომ სიყვარულს არაფრად ვაგდებდი და ამისთვის არაფერს ვაკეთებდი თუმცა ნიკოლოზს და გიორგის ასე ვერ მივატოვებდი. დრო იყო ლილისთან გველაპარაკა. როგორც ჩანს ნიკოლოზი უკვე ელაპარაკებოდა მას და ვერაფერს რომ ვერ გახდა ჩვენც დაგვიძახა. დედამისიც დაელაპარა თუმცა უშედეგოდ. ყოველთვის მიკვირდა ეს გოგო ასეთი სულელი რატომ იყო. 26 წლის იყო თუმცა ჭკუა საერთოდ არ ქონდა. არ ეკადრებოდა ნიკოლოზს და მის ოჯახს ასეთი შტერი გოგო. ვერ ხვდებოდა რონ ეს მისი ოჯახის გამო უბდა გაეკეთებინა. ნიკოლოზი ძალიან გაბრაზებული იყო და კიდევ კარგი დროულად შევედით თორემ შეიძლებოდა იმ სულელ გოგოზე ხელი აეწია. კარგად გავიგონე როგორ უთხრა ნიკოლოზმა , რომ მე ფაქტობრივად უცხო ადამიანი რომელიც არც ნათესავი ვიყავი მისთვის ყვეკაფერს აკეთებდა დამსხვერპლზე მიდიოდა მათი ოჯახის გადასარჩენად თავისი ღვიძლი შვილი კი, ოჯახის კეთილდღეობისთვის არაფერს აკეთებდა და ფეხზე ეკიდა. ოთახში რომ შევედით გიორგის ვთხოვე ნიკოლოზი აქედან გაეყვანა და ლილის მარტო დაველაპარაკებოდი. გაცხარებული ნიკოლოზი როგორც იქნა ოთახიდან გაიყვანა და ცხვირ აბზუებულ ლილის ლაპარაკი დავუწყე.
-მისმინე ლილი ეს არც ჩემთვისაა მარტივი მაგრამ მერწმუბე ამის გაკეთება აუცილებელია. მე მრცხვენია მამაჩემის გამო და ვცდილობ მისი შეცდომა გამოვასწორო და დაფეხმაროთ. შენ კიდევ არ გინდა საკუთარ ოჯახს დაეხმარო? ნუთუ გაწირავ მათ და შენს მომავალს?
-არ მინდა დავით გათხოვება არა რავრრ გაიგე მითუმეტეს ასე. ხვდები მაინც რას ნთხოვთ?
-მერწმუნე არც მე არ მინდა შენი ცოლად მოყვანა მითუმეტეს ახლა ასეთ მდგომარეობაში. დამიჯერე ძალიან ბევრს ვწირავ თქვენი ოჯახუსთვის და ამხელა გოგოს უნდა შეგეძლოს ტვინის განძრევა და დაფიქრება ყველაფერზე. მე არც სამსახური მაკლია არც ფული, არც სახლები და საერთოდ არაფერი არ მაკლია , მაგრან შენი და შენი ოჯახი მხოლოდ ამ კომპანიაზეა დამოკიდებული ვერ ხვდები? თქვენი ძირითადი შემოსავალი ეს კომპანიაა და ამ ბავშვურ საქციელებს თუ არ მოიშლი მთელ მომავალს დაინგრევ. თან ეს უბრალოდ გარიგებაა და არ ქორწინება. ცერემონიალი უბრალოდ დამაჯერებლობისთვის ჩატარდება , თორემ მერწმუნე არც მე არ მინდა შენი ცოლად მოყვანა. პატივს მხოლოდ იმუტომ გცემ რომ ამ ოჯახის შვილი ხარ და მათი ძალიან დიდი სიყვარულის გამკ დავთანხმდკ ამ ყველაფერს. მორჩა მე ჩემი სათქმელი გითხარი ახლა შენზეა დამოკიდებული შენი ოჯახის მომავალი. თუ სწორ გადაწყვეტილებას მიიღებ შეგიძლია დამირეკო და შევთანხმდეთ თარიღზე ოღონდ იცოდე ეს უბრალოდ კონტრაქტია და ზედმეტი არაფერი მიქარო რასაც ბავშვობაში ცდილობდი. გთხოვ იგივეს ნუ გაიმეორებ და ღნერთმა არ ქნას ეს სცენებიც იმ ყვეკაფრის გამო გქონდეს დადგმული. წავედი მე.
მის პასუხს აღარ ველოდები რომ ნისი ოთახიდან გაოვდივარ და დანარჩენევს ვემშვიდობები. ნიკოლოზს ვუთხარი რომ ყველაფერი ლილიზე იყო დამოკიდებული და მხოლოდ ის გადაწყვეტდა მისი ოჯახის მომავალს. სასწრაფოს წამოვედი იქიდან უკვე სული მეხუთებოდა რასაც ქვია . შეუძლებელი იყო რეალობასთან თვალის გასწორება . საშინლად მაცოფებდა ეს გოგო. მისი ოჯახის გამო იმხელა ნსხვერპლზე მივდიოდი თუმცა მას საერთოდ არაფრის გაკეთება სურდა. ძალიან უტვინო იყო სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით. ჩემი დიდი სიყვარულის გამო ნიკოლოზის და გიორგის მიმართ ვიმედოვნებდი რომ ლილი ამ ქორწინებას დათანხმდებოდა და ყველაფერი კარგად იქნებოდა. ტელეფონზე გურამი მირეკავდა თუმცა არ ვპასუხობდი ამ გაბრაზებულზე მასზე უარესად გავბრაზდებოდი და თავს ვერ შევიკავებდი. ყველაფერი მხოლოდ მისი ბრალი იყო. რაღაც მომენტში ლილისიც მესმოდა . რა საკვირველია არ უნდოდა უსიყვარულოდ გათხოვება თუნცა ოჯახისთვის მაინც უნდა გაეკეთებინა ეს. გონებაში მიტივტივდებოდა წარსულის მოგონებები და გონებამაც ერთი მეტად საშინელი მოგონება გაიხსენა . მაშინ ძალიან ახალგაზრდები ვიყავით . მე და გიორგი მხოლოდ 20 წლისები ვიყავით ლილი კი 16ის იყო. რაჭაში ვისვენებდით ერთად სხვა მეგობრებთან ერთად . ყოველთვის ვატყობდი რომ ლილი ჩემს მიმართ სხვანაირად იყო და ვცდილობდი ჩვენს შორის დისტანცია ყოფილიყო. არ მინდოდა რაიმე იმედი გასჩენოდა თუმცა აღმოჩნდა რომ მას სულ სხვა აზრები აწუხებდა ჩემს მიმართ. ყოველთვის ერთი კაპრიზიანი გოგო იყო რასაც მოინდომებდა ყვეკაერი უნდა მიეღო. ერთ დილასაც როდესაც მარტო ვიწექი ოთახში გამთენიისას შიშველი შემომიწვა და ჩემს კოცნას ცდილობდა. კინაღამ ჭკუიდან შევიშალე . ჩემი საუკეთესო მეგობრის და ასეთ რამეს აკეთებდა. გოგო რონელსაც მხოლოდ დასავით ვექცეოდი. გაცოფებულმა საწოლიდან გადავაგდე და თავის ოთახში გავათრიე. დავემუქრე რომ მამამისი ყველაფერს გაიგებდა ამის შესახებ თუკი ისევ გაბედავდა ასეთ რამეს . ღვთის წყალობით მას მერე არაფერი გაუბედავს და დანარჩენებსაც არაფერი გაუგიათ. ძალიან საშიში ადაიანი იყო ის და ძალიან ფრთხილად უნდა ვყოფილიყავი მასთან თუკი ეს ქორწინება შედგებოდა. კაცმა არ იცის როდის რა მოელანდებოდა. მაინც იმედს ვიტოვდი რომ ის ყველაფერი ბავშვობაში დარჩა და ახლა მასეთს არაფერს ჩაიდენდა . მასზე ფიქრები შევწყვიტე. არაფერზე ფიქრი აღარ მინდოდა თავი გასკდომას მქონდა ამდენი ფიქრით. საოცარი სევდა შემოაწვა გულს. ზოგადად ასე იშვიათად ვიყავი თუმცა, როდესაც ეს ხდებოდა თავს ძალიან ცუდად ვგრძნობდი. ვცდილობდი და ვიყავი კიდეც ძლიერი თუმცა როგორც ყველა ადამიანს მეც გამაჩნდა სისუსტეები. თითქოს ამ სიყვარულმა უფრო მგრძნობიარე გამხადა. ერთერთ ბარში შეევიარე და სასმელი შევუკვეთე ცოტა დალევა და გულის გადაყოლება მინდოდა . ყველას და ყვეკაფერს მოვწყდი კარგადაც შევთვერი და ჩემზე ჩამოკონწიაალებული ნაშაც ნომერში ავიყვანე . ბარის გვერდით სასტუმრო იყო და იქვე გავაკეთე გასაკეთებელი. არ ვიცი იმდენი როგორ გაქაჩა მაგრამ ჩემს მასეთ მდგომარეობაში სექსი ასე ვთქვათ ძალიან უხეში იყო. სასმლისგან მთვრალმა და სექსისგან დაღლილმა იქვე მივიძინე იმ გოგოსთან ერთად. თითქმის შუადღემდე მეძინა რომ ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა. გიორგიმ დამირეკა და მითხრა რომ ლილი თანახმა იყო ამ ქორწინებაზე და თარიღიც მოიფიქრა თვითონ მხოლოდ ჩემი დასტურიღა ჭირდებოდა. მეც დავთანხმდი მის არჩეულ თარიღს. ქორწილი ერთ კვირაში 10 ოქტომბერს გაიმართებოდა. ყველაფერზე ნიკოლოზმა და გურამმა იზრუნეს. ლილისთან ერთი ზარიც კი არ გამიშვია ქორწილის დღემდე მასთან საუბარი სასტიკად არ მინდოდა. დედაჩემიც პატარა გოგოსავით ცქმუტავდა ისე უხაროდა ეს ამბავი. გულის სიღრმეში ყოვეკთვის უნდოდა რომ მე და ლილი ერთად ვყოფილიყავით და ძალიან ბევრჯერ ტვინს მიბურღავდა ლილიზე . ყველა თითქოს ბედნიერი იყო ჩემს გარდა. ან როგორ უბდა ვყოფილიყავი კარგად როცა ჩემი საყვარელი ქალი სადღაც ჩემგან შორს იყო მე კი სხვას ვირთავდი ცოლად . ქალს რომელსაც თითქმის დასანახავად ვერ ვიტანდი. კიდდევ კარგი მასთან ჯვრისწერა არ მომიწევდა. სარკის წინ ვიდექი სმოკინგში გაანოწყობილი და ჩემს თავს ვაკვირდებოდი. წარმოვიდგინე როგორ მიმშვენებდა გვერდს ელენა და ამ გაფიქრებაშიც კი უზომოდ ბედნიერი ვიყავი. წარმოსახვაშიც კი ულამაზესი იყო ჩემი სიყვარული. და რა ძნელია როცა ოცნება რეალობაზე უკეთესია. დედამ კარზე მომიკაკუნა და ნიკოლოზის ოჯახისკენ გავემართეთ. აცუნდრუკებულ ლილის ხელკავი გაამოვდე და ქორწინების სახლში გავემართეთ. ხელი მივაწერეთ უბრალოდ . ძალიან ბევრი სტუმრები იყვნენ მათ შორის საჭირო ინვესტორებიც. მე კი მხოლოდ ბედნიერი კაცის იმიჯი მქონდა აკრული. ერთ მომენტში იმის სურვილიც გამიჩნდა იქაურობა დამეტოვებინა თუმცა როგორღაც თავი მოვთოკე და ამ სპექტაკლის დასრულებამდე გავძელი. სამწუხაროდ ლილის წაყვანა ჩენს სახლში მომიხდა რომელიც მხოლოდ ჩენთვის და ელენასთვის იყო განკუთვნილი. რასარ დავთმობდი ოღონდ ინ წუთებში ის ყოფილიყო ჩემს გვერდით თუმცა როგორც წეღან ავღნიშნე რეალობა ზედმეტად მძიმე იყო . მოსამსახურეს ლილისთვის ოთახი გავამზადევინე და მე ჩემს საძინებელსი განვმარტოვდი.
***
ამ შემთხვევაში ყველაზე უიღბლო აღმოჩნდა დავითი. ცხოვრებაში რაც კი ყველაფერზე მნიშვნელოვანია ზუსტად ამაში არ გაუმართლა დავითს . კარს უკან ის ქალი დატოვა , რომლის მიმართ არანაირი გრძნობა არ გააჩნდა. თავისი საყვარელი ქალის ნაცვლად თავისი მეგობრის და შერჩა ცოლად. იმედოვნებდა რომ ეს 18 თვე მალე გაივლიდა და ეს ამბები დასრულდებოდა. ამ 18 თვეს არ შეუშკია მისთვის ხელი და მაინცაგრძელებდა ელენას ძიებას. მარტლაც რომ ბედის ირონია იყო. დავითი ვაკეში ცხოვრობდა ელენა კი საბურთალოზე. ვინ იცის რამდენჯერ აუვლიათ ერთმანეთისთვის მხარი. რადენჯერ აცდენილან წამებში. ალბათ ჯერ არ იყო დრო მათი შეხვედრის. ელენაც ცხოვრებას აგრძლებდა. გოგა ყველანაირად ცდილობდა და გაემხიარულებინა და მოწყენის საშუალებას არ აძლევდა. ცდილობდა ყველაფერი ისე გაეკეთებინა რომ ელენას სულ ეცინა და წარსული არც გახსენებოდა თუმცა წარსულმა ხომ მას სამუდამო თავის შესახსენებელი დაუტოვა. მის შიგნით მყოფი არსება გულს უთბობდა ელენას და ძალას აძლევდა ებრძოლა. ელენამ იცოდა რომ ძლიერი უნდა ყოფილიყო ამ პაწაწინა არსების გამო. თანდათან უფრო ეჩვეოდა ამ ამბავს და ძაიან უყვარდებოდა ჯერ კიდევ მუცლად მყოფი პატარა. მოჭარბებული ემოციების გამო ხშირად უტირია ღაით ჩუმად ან დავითზე ოცნებით დასძინებია. როდესაც პაწაწინაზე ფიქრობდა დავითს წარმოიდგენდა და ამ საოცარი შეგრძნებების ჟამს ის უფრო უყვარდა . ელენას ძალიან უნდოდა რომ ბავშვი მას დამგვანებოდა. უნდოდა რომ ყოვეკთვის დავითზე ეფიქრა. საოცარი იყო ის რაც ელენას გულში ხდებოდა. თითქოს მასაც სჯეროდა ამ სიყვარულის. იცოდა რომ როდისმე მაინც შეახვედრებდა ცხოვრება მასთან. ოცნებობდაკიდეც მასთან ერთად ეცხოვრა და ბავშვჯ ერთად გაეზარდათ. იმ პატარა გოგონადან ელენამ საოცრად დიდი ნახტომი გააკეთა და უცბად გაიზარდა . რაც დრო გადიოდა უფრო მეტად იბერებოდა და ბედნიერდებოდა რადგან თავის შვილთან შეხვედრის დრო უფრო ახლოვდებოდა. გული გამალებით უცემდა იმის წარმოდგენაზე რომ მალე მის პატარას გულზე დაიწვენდა და გაზრდიდა . ტკივილი მაინც იყო. სიყვარულის და მარტოობის ტკივილი. ელენას არაფერი აკლდა გარდა იმ დიდი რამისა რაც სიცოცხლისთვის ასე მნიშვნელოვანია და ძალიან ღირებულია. არანაირად არ იმსახურებდა ეს კეთილი და სათნო გოგო მარტოხელა დედა ყოფილიყო. სახელზეც კი ფიქრობდა. მაგრამ დავითის იქით ვერ ფიქრობდა. როდესაც ექიმმა სქესი უთხრა დანამდვილებით იცოდა რომ დავითს დაარქმევდა. ენანებოდა ბავშვი იმისთვის რომ მამის სიყვარული არ ეგრძნო თუმცა სხვა რაგზა იყო. მოუწევდა ამ უღელს დედობის უღელს მარტო შებმოდა. დავითი ამ საშიბელი ქორწინების უღელს შეება. და მაინც ორივე ოცნებობდა ერთმანეთთან შეხვედრაზე და ისევ აგრძელებდნენ დინების მინართულებით ცხოვრებას. ისე თითქოს ყველა გზა მოჭრილი ქონდათ.