დაბლა, რომ ჩავედით უკვე ყველა მოსული იყო. გიორგიმ ელენას ჩვენს სახლში გადმოსვლა მიულიცა. მეკიდევ ყველას წარვუდგინე ელენა.
-ჩემი შვილის დედა და საყვარელი ქალი. გაიცანით ელენა ყიფშიძე . ელენა ყველას მიესალმა და ხელი ჩამოართვა . ვატყობდი როგორი დაძაბული იყო შინაგანად. ხელი ზურგზე დავადე იმის ნიშნად, რომ მის გვერდით ვიყავი და სანერვიულო ნამდვილად არაფერი იყო. ნიკოლოზს ძალიან მოეწონა ელენა. ლილიც ასე ვთქვათ კარგად შეხვდა . დედაჩემს ძალიან მოეწონა ელენა მაგრამ ბავშვი რომ დაინახა სადღა ახსოვდა ვინმე. დათუნა ხელში აიყვანა და "ბებიობით" ტკბობას მიეცა . აი გურამი კი რაღაც საეჭვოდ იყურებოდა. ელენა ძალიან ნეიტრალურ მდგონარეობაში იყო. ასე თუ ისე კარგი საღამო გამოვუდა . ბებრი ვილაპარაკეთ . ვიცინეთ და დათუნაც დავღალეთ. დამხმარე ძიძას ვუთხარი რომ ბავშვი საძინებელში აეყვანა და დაეძინებინა. ჩვენ კიდევ კომფორტულად გავაგრძელეთ საუბარი. დედაჩემი მხიარულად უყვებოსა ელენას ჩემს პატარაობას. გულში სითბო მეღვრებოდა რომ დედაჩემს ასე ვხედავდი. მოლოდინს გადააჭარბა მისმა რეაქციამ. უფრო და უფრო ვატყობდი , რომ ელენა ძალიან მოეწონა. ის ფაქტი აბედნიერებდა, რომ მან პირველი შვილიშვიკის სიყვარული განაცდევინა.
-ელენა შვილო პატარა დათუნას რომ ვუყურებ სუფთა დავითია. აი ზუსტად ასეთი იყო მაგრამ მას შენსავით ლამაზი თვალები აქვს.
-ეე კაი რა დედა შენ დედაჩემი ხარ თუ? სიცილით ვუთხარი მას და ელენას ეშმაკურად შევხედე . მან კიდევ თითქოს საწყლად შემომხედაო და ვინანე ეს რომ ვუთხარი. მივხვდი რომ მას თავისი მშობლები გაახსენდებოდა.
-კარგი შვილო აღარ ხარ მაგ ასაკში . შვილიშვილზე ტკბილი არაფერი ყოფილა შენი დაბადების მერე. ელენას უღიმოდა და ცდილობდაგაერკვიასახე რატომ მოეღუშა თუმცაახლაც გურამმაიხელთა დრო და ელენას კითხვით მიმართა.
-ელენა შვილო მშობლებზე რას მეტყვი? გურამს შევხედე და შევბღვირე. ელენამ მძიმედ ჩაისუნთქა და ძლივს უპასუხა.
-ჩემი მშობლები ავტპკატასატროფაში დაიღუპნენ როდესაც 8 წლის ვიყავი .
-რა სამწუხაროა ვიზიარებ შვილო. გურამ რა დაკითხვა დაუწყე გოგოს. დედა გურანს გაუჯავრდა და ეცადა ელენა გაეცინებინა. თითქოს სიტუაცია დაიძაბაო. გოგაც რაღაცნაირად იყო. წაასვლა გადაწყვუტა და ცოლშვილთან ერთად წავიდა . ვგრძნობდი რომ ელენას გუნებაც გაუფუჭდა და მარტო დარჩენა სურდა. არ ვიცოდი რა გაეკეთებინა მაგრამ ისევ ღნერთთან თხოვნამ მიშველა.
-კარგი შვილო ჩვენ წავალთ და მოისვენეთ გვიანია უკვე წამოდი გურამ ჩვენც დავისვენოთ.
-ჩვენც წავალთ დავით . ატყდაგიორგი
-კი მაგრამ რას გარბიხართ მოიცადეთ. ვითომ არ მინდოდა რომ წასულიყვნენ. ახლა მხოლოდ ელენას ჯავრი მქონდა. მინდოდა მას დავლაპარაკებოდი და დამემშვიდებინა.
-არა შვილო წავალთ უკვე დროა. ახალგაზრდა ცოლ-ქმარი ხართ ერთად ყოფნა გინდათ. ასე რომ გაუფრთხილდით ერთმაეთს ბედნიერი ვარ რომ ასეთი ცოლშვილი გყავს დავით. ნიკოლოზი გადამდხვია და ყველა წასასვლელდ გაემზადა. ელენა ყველას დაემშვიდობა და ვუთხარი რომ საძინებელში ასულიყო . მე სტუმრები გავაცილე და ერთი სული მქონდა მასთან ავსულიყავი. ოთახში ჩუმად შევედი რომ დათუნას არ გაეღვიძა . ძიძაც უკვე წასულიყო. ელენა კი ოთახში არ იყო. სააბაზანოდან წყლის ხმა ისმოდა და გადავწყვიტე შევსულიყავი. იქ შესულმა ვანაში მჯდარი მტირალი ელენა რომ დავინახე კინაღამ გული გამიჩერდა.
-ჩემო სიცოცხლე რა გჭირს? კი მაგრან ელენა..ელენა..გგხოვ დამშვიდდი..მითხარი გოგო რამოგივიდა ნუ გამაგიჟე. ხმას ვერ იღებდა იყო. ვიცოდი რომ მშობლებზე საუბარი არ ესიამოვნა მაგრამ ასეც თუ იქნებოდა ვერ წარმოვიდგენდი.
-მეე..მეე. დავით მე..
-მშობლები გაგახსენდა ელენა?
-კიი დავით . ააკანკალებული ხმით ნელაპარაკებოდა და გულზე მაგრად მივიკარი.
-მაპატიე რა არ უნდა მეხსენებინა. მინდოდა რონ ეს საღამო კარგი ყოფილიყო და გემხიარულა მეკიდევ ყველაფერი გავაფუჭე.
- არა დათი არა. პირიქით მადლობა ყველაფრისთვის რასაც ჩემთვის აკეთებ. უბრალოდ ამ სიტუაციამ გამახსენა ყველაფერი. ისე კარგად ხართ ყველა. ერთმაბეთი გყავთ . მე და გოგას კი არავინ მხოლოდ ერთმანეთი გვყავდა.
- ახლა მე ვარ შენს გვერდით ელენა. მე და ის ადამიანები ვინც წეღან იყვნენ ჩვენ ერთი ოჯახი ვართ. ასე რომ აღარ გიმეორო რომ მარტო ხარ ან რამე. მე შენ მიყვარხარ და არ მინდა შენს თვალზე ცრემლს ვხედავდე ასეთს ვერ აგიტან!
-დათიი...მაპატიე...აპატიე შენს პატარაგიგოს ჯერ პატარაა და ისევ ვერ უსწავლია ტკივილთან გამკლავება..
-ჩემო პატარა შენ არაერი გაქვს საპატიებელი. გპირდები რომ ყვეკა ტკივილს გაგიყუჩებ ჩემო სიცოცხკე დასულ შენს გვერდით ვიქნები . მიბდოდა დამენშვიდებინა. სახე ავაწევინე და შუბლზე ვაკოცე. გამაგიჟა მისმა სურვილმა. ახლა ყველაზე მეტად არ აწყენდა მას ჩემი მოფერება და ალერსი. მის ათრთოლებულ ტუჩებს შევეხე და მთელი მონდომებით ვკოცნიდი. ზურგს ჩავყევი და კაბის ელვა შევუხსენი. ფეხზე წამოვაყენე და კაბაც მოშორდა მის ლამაზ სხეულს. მშობიარობას ვერაფერი დაეკლო მისთვის. ისევ ის მშვენიერი ფორმები ქონდა. ტუჩებს არ ვაშორებდი და ისიც უფრო ხელდებოდა. ვიგრძენი როგორ დაამშვიდა ჩემმა კოცნამ. მის სხეულზე დავატარებდი ხელებს და ვცდილობდჯ საროჭკა შემეხსნა. თუმცა ამის საშვალება არ მომცა და თაადვე მონაშორა სხეულიდან. ხელში ავიყვანე და იქიდა გამოვიყვანე. საწოლზე ნაზად გადავაწვინე და ეს ქვედა ტანსაცმელიც მოვიშორე. ფეხებზე ხელი ავუსრიალე და მის ვაგინას ეს საცვაიც მოვაშორე . კოცნებით ავუყევი და ჭკუიდან გადავიყვანე . მთელი არსებით მინდოდა . მასაც ვუნდოდი და ეს იყო ყველაზე დიდი ვნება რაც ცხოვრებაში მქონია და განმიცდია. მისი ეს გახშირებული სუნთქვადა დრო დადრო შეუკავებელი კვნესა უფრო აღმაგზნებდა. მის ლამაზ ბურთებს გემრიეკად შევექცეოდი და ისიც ვნება არეული ზურგზე ხელებს მიჭერდა. მთლიანად შევიგრძნობდი მას . დიდხანს და მთელი სიმძაფრით ვაცდევინებდი სიამოვნებას. ჩემს კალთაში მოქცეულს მთლიანად ვისაკუთრებდი და ორგაზმისგან დაღლილს ვამშვიდებდი. მთელი სექსის განმავლიბაში ვუმეორებდი რომ მიყვარს. რომ მის გარდა არ მინდოდა არავინ სხვა. დავწექი და გულზე მივიხუტე ისიც .
-მაგიჟებ დავით. ჩემი საოცრება ხარ შენ.
-ჩემი პატარა გოგო ხარ შენ ელენა. ნაბედნიერებ.
-ეს მე ვარ ბედნიერი დათი რომ ჩემს ცხივრებაში გამოჩნდი და ნამდვილ საოცრებად აქციე ის. სიტყვებით ვერ გადმოგცემ როგორ მაბედნიერებ და როგოდ მიყვარხარ.
-მეც მეც ჩემო სიცოცხლე უზონოდ მიყვარხარ და მინდა ყვეკაფერი იცოდე. და ბოდჯში რომ აქამდე არ მოგიყევი.
-რა მოხდა დათი?
-მე და ლილი ცოლ-ქმარნი ვიყავით და რამდენიმე დღეა გავეყარეთ .
-მოიცა რა? ცოლი? გაეყარე? და მე მომიყვანე? ეს რა ჯანდაბაა დავით. სახე აელეწა და კინაღამ საწოლიდან გადახტა. ადგომის უფლება არ მივეცი და გულზე მივიხუტე ისევ.
-დამშვიდდი სულელო. ეს უბრალოდ საქმიანი გარიგება იყო მეტი არაფერი.
-იცოდე არაფერი მომატყუო თორემ არასდროს გაპატიებ დავით!
-თუ დამაცდი მოგიყვები. და თუ არ დაიჯერებ კიდევ თუ გინდა გოგა მოგიყვება ყველაფერს ან თავად ნიკოლოზი .
-გოგა რა შუაშია? მააც იცის?
-კაი ახლა მაცადე მოყოლა. მოჯლედ მამაჩემი დანიკოლოზი დიდი ხანიამეგობრობენ ის კომპანია სადაც ყვეკა ერთად ვმუშაობთ ორივეს ეკუთვნის. კომპანია თითქმის გაკოტრების პირას მივიდა მამაჩემის დაუდევრობის გამო და თავი ვალდებულად ჩავთვალე ყველას დავხმარებოდი და ლილისთან ხელშეკრულება გავაფორმე. მაგრად დამშვიდდი ჩვენ შორის არაფერი ყოფილა . მე მას ისე ვუყურებ როგორც დას . ჩვენ ერთი ოჯახი ვართ და ვიმედოვნებ რომ გამიგებ ელენა
-და გოგამ საიდან გაიგო ეს ყველაფერი?
-ელენა გოგაც ჩვენთან მუშაობს კომპაიაში. ასე გიპოვე შენც. სხვავერანაირად ვერ გიპოვიდი ის რომ არა. ღმერთს მადლობა რომ ძალიან გავხართ ერთმანეთს და დავეჭვდი. გამოვიძიე ყველაფერი და ჩემს საყვარელ ქალს მივაგენი. გოგას ველაპარაკე და ავუხსენი ყველაფერი. არ ვიცი სასწაული ადამიანია გოგა. გაგები და მართლაც რომ საუკეთესო ძმაა. ის რომ ადა არ ვიცი რა მეშველებოდა . სანამ იმშობიარებდი ორი კვურით ადრე გიპოვე. შენზე ყველაფერი ვიცოდი. ვერ აგიღწერ რა რთული იყო გაძლება იმ ორი კვირის განმალიბაში კინაღამ ჭკუიდა შევიშალე. მთელი ორსულობა თუ არაბოლო ორი კვირა მაინც ვიცოდი როგორ იყავი. გოგამ მთხოვა რომ სანამ არ იმშობიარრებდი არ მენახე და მეც მის ნებას დავყევი. მისმა ზარმა კი ჩემს დაბადების დღეზე ჩემი ცხოვრება მთლიანად შეცვალა . ელენა მიყურებდა თვალებში და ბედნიერებისგან ცრემლი მოადგა. მის ლამაზ სახეს ვეფერებოდი . ეს ცრემლიანი თვალებიც კი ამშვენებდა მას.
-დათი რა? შენს დაბადების დღეზე დაიბადა დათუნა?
-კი ელენა . მადლობა შენ ამ უდიდესი საჩუქრისთვის . ხომ გეუბნები იმ დღემ ჩემი ცხოვრება შეცვალა.
-ვაიმე არ მჯერა. როგორ მაბედნიერებთ შენ გოგა და ჩვენი პატარა ნეტავ იცოდე.
-ვიცი ჩემო პატარა ვიცი.
-ისე რა საყვარელი დედა გყავს დავით. ძალიან მომეწონა. არა ყველა მომეწონა მაგრამ განსაკუთრებით დედაშენი.
-ხო მასაც ძალიან მოეწონე ხო დაინახე რა ბედნიერი იყო. ძალიან სხვანაირია მაია. ყოველთვის ყვეკაფერს აკეთებდა ჩემი ბედნიერებისთვის და შენს მიმართაც ასე იქნება მერწმუნე.
-ვიცი დათი ვიციი. ყველაზე კარგები მყავხართ.
-ჩემი გოგო მოდი აქ. ზემოდან მოვექეცი მას და მინდოდა ისევ მისი სხეულით ტკბობას მივცემოდი. მაგრამ ვინ დაგაცადა. მამას ბიჭუნამ ტირილი ატეხა. ელენა არ ავაყენე და ვეცადე მე დამეძინებინა. ელენა ღიმილით გვიყურებდა და დამცინოდა გამოუცდელ მამას. დათუნა რომ დავაძინე ელენას მივუტრიალდი რომელიც დასაძილებლად მოემზადა თუმცა იმ დანაკლისს მაინც ამოვინაზღაურებდი .ზურგი დავუკოცნე და ისევდაისევ დავისაკუთრე.
***
ახლა ისინი თავის სიყვარულის ბუდეში იყვნენ და ბედნიერ ცხივრებას იწყებდნენ. უხაროდა დავითს რომ ელენა ყველა მისმა ახლო ადამიანმა გაიცნო და ყველას მოეწონა. თუმცა ასე ვთქვათ გურამი მაინც პრობლემას ქმნიდა. ელენაც გახარებული იყო იმ ფაქტით რომ ყველამ მიიღო ის თუმცა მკსთვის მთავარი მხოლოდ დათი იყო. არ ქონდა მნიშვნელობა ვინ რას ფიქრობდა მასზე. მთავარი იყო რომ დათი ყავდა. დათი გაუფრთხილდებოდა და დაიცავდა. ის ხომ მას უსაზღვრო ბედნიერებას ანიჭებდა. დათი იყო ელენას ძალა. თუმცა ხომ იცით ყოვეკთვის არსებობს ეს "მაგრამ". ყოველთვის გამოჩნდება ის ვინც ორი ადამიანის ბედნიერებას ხელს შეუშლის.ვისაც არ ესიამოვნება ის რომ ვიღაცას ვიღაც უყვარს. ყოველთვის იარსებებს ვიღაც მახინჯი სულით.
-მაია არ მომწონს მე ეგ გოგო. არამგობია დავითი უყვარდეს. ვერ დაინახე რა უჩუმრად იჯდაა. ქვეშქვეშა იქნსბა ნახე
-რასამობ გურამ რას ლაპარაკობ. ძალიან კარგი გოგოა ელენა და ძალიანაც უყვარს დავითი. რა გინდა ამ საწყალი გოგოსგან თავისი უბედურებაც ეყოფა.
-ამ ქალებს ხომ არაფერი არ გესმით რა. რა მიხვედრა უნდა მგას ადგა ჩაუგორდა და ბავშვი გაუჩინა. ისიც საკითხავია მისი მშობლები ვინ იყვნენ.
-გრცხვენოდეს მაინც გურამ შენი შვილიშვილის დედაზე ასე რომ საუბრობ. მაგიტომაც არასდროს უყვარდი დავითს ასეთი დამოკიდებულება რომ გქონდა მის მიმართ . ან ამ გოგოს მშობლები რა შუაში არიან.
-კარგი რა მაია ნუ წაიღე ტვინი..ნუთუ ვერ ხვდები რომ აზრი აქვს მათ ქორწინებას. დავითს ყველაფერს ვეტყვი ან ელენას. რომ გაიგებენ მაინც დაშორდებიან.
-რას გულისხმობ გურამ.ოღონდ არ თქვა რომ...ოღნერთო ჩემო არა..
-დიახ მაია დიახ. უმიზეზოდ არ მიკითხავს ეს ელენასთვის. მისი მშობლების დაღუპვა ჩემი ბრალია. სულ დედამისს გავს და ეგრევე მივხვდი.
-ყველაზე საშინელი ადამიანი ხარ გურამ. შენი შვილი სამუდაოდ შეგიძულებს ამას რომ გაიგებს. მის ბედნიერებას ნუ შეუშლი ხელს .
-არა მაია არა ის ხვავე გაიგებს ყვეკაფერს.
-ვერაფერსაც ვერ გაიგებს გურამ!
-რას აკეთებ ქალო გაგიჟდი? ხელი გაუშვი საჭეს.


არადა აღარ ვაგრძელებდი დაწერას:დდდდ იმედია მოგეწონებათ ტკბილებო❤