-მაგიჟებ ნიცა (საბა)
-საბა არ გინდა გთხოვ(მე)
საბა ჩემკენ გადმოიხარა და კისერში კოცნა დამიწყო...
-გთხოვ გაჩერდი!(მე)
საბა მანც აგრძელებდა თავისას, კოცნაში მეც ავყევი თუმცა გონს მალევე მოვეგე და ხელი ვკარი
-გეყოფა (მე)
ვუღრიალე ბოლო ხმაზე....
-დავიჯერო ნიცა შენ არ გინდა?(საბა)
იმდენად ირონიულად მითხრა თავი ვეღარ შევიკავე და სახეში გავარტყი...
-არ გაბედო მეორეჯერ და არ მომეკარო... ვერ გიტან და არ ვგავარ იმ გოგოებს რომლეიც შენს დანახვისას შოკში ვარდებიან.. (მე)
-გეხეწები ნიცა ნუ ფიქრობ ჩემზე ეგრე მე მართლა წრფელი გულით მომწონხარ.. (საბა)
-ააა შენ გულიცც გქონია? შენ რომ გული გქონდეს გოგოებს ნასკებივით არ გამოიცვლიდი.. (მე)
-კაი დავუშვათ მე გოგოებს ნასკებივით ვიცვლი, ლუკაზე რაღას იტყვი? ის ჩემზე უარესი ბაბნიკია..(საბა)
-ნიკას შენ თავს ნუ ადარებ გასაგებია... წაეთრიე ჩემი სახლიდან შენი დანახვაც არ მინდა...(მე)
-გთხოვ .....(საბა)
-არა წადდი და ეცადე სადმე ქუჩაში არ გადამეჩეხო.... (მე)
საბამაც თავისი ზედა გადაიცვა და კარები ისე გაიჯახუნა მეგონა ჩამოიღებდა... საბას წასვლის მერე ოთახში შევედი ტანსაცმელი გადავიცვი და ელენას დავურეკე
-აუ ელე გთხოვ ჩემთან მოდი ოღონდ მარტო შენ ლუკა არა!(მე)
-კაი თხუთმეტ წუთში შენთან ვარ (ელენა)
ელენას მოსვლამდე დრო რითი გამეყვან არ ვიცოდი ხან რა გავაკეთე ხან რა ბოლოს facebookზე შევედი სადაც მეგობროის მოთხოვნა მქონა მოსული გავხსენი და საბა დამხვდა, შევედი და მისი პროფილის დათვალიერებას შევუდექი... ლუკას მერე ყველაზე სიპმატიური ბიჭია ვინც კი მინახავს თავისი მწვანე თვალებით...საბას პროფილის თვალიერებას ისე შევყევი ვერც კი გავიგე როგორ მოვიდა ელენა
-ნიცა რას აკეთებ?(ელენა)
-აუ როგორ შემაშინე.... რას უნდა ვაკეთებდე?(მე)
-მგონი ნიცა რაღაცეები გაქვს მოსაყოლი (ელენა)
-მმმ რა ? მგონი არაფერი...(მე)
-ნიცა აზრი არ აქვს, შენ გეგმები დააწყე საიდან უნდა დაიწყო მოყოლა და მე ამასობაში ყავას მოვადუღებ... (ნიცა)
აზრი არ ქონდა რამის მოტყუებას.... ეხლა კი ნამდვილად მჭირდებოდა ვინემსთვის მომეყოლა ეს ყველაფერი... ხუთ წუთში ელენა ყავით ხელში შემოდის მისაღებში და ჩემ წინ ჯდება..
-ჰე ნიცა დაიწყებ თუ..?(ელენა)
-კაი კაი ვიწყებ მოკლედ....(მე)
მოვუყევი ყველფერი უნივერსიტეტიდან დაწყებული სახლამდე დამთავრებული.... გზადაზა ვაკვირდებოდი ელენას სახეს როგორ გადადიოდა ფერები და როგორ ეცვლებოდა მიმიკები, ხან გახარებული იყო ხანაცსასინლად გაბრაზებული..... მოყოლას მოვვრჩი და კარებზე ზარი დაირეკა გავღე და მხვდება დიდი სისხლივით წითელი ვარდების თაიგული.... ვარდებზე ჭკუა მეკეტება მითუმეტეს წითელზე. ვერ მივხვდი ვის შეეძლო გმოეგზავნა ეს ყვავილები.. საბა გამოვრიცხე რადგან მან ჩემზე თითქმის არაფერი იცის... მისაღებში შევედი და ელენამ კითვები დამაყარა..
-ვინ მოგიტანა?რა უნდა?მოწონხარ?სიმპატიურია?მოგწონს?რამდენი ხანია რაც ეს გრძელდება?(ელენა)
-მორჩი?(მე)
-პრინციპში კი დანარჩენებს გზადაგზა გითხავ.. (ელენა)
-არ ვიცი ვინ მომიტანა,შესაბმისად თუ არ ვიცი ვინ მოიტანა ისიც არ ვიცი სიმპატიურია თუ არა და არც ის არ მეცოდინება მოვწონვარ თუ არა...მგონი დავამთავრე კითხვები გააქვს??(მე)
-მმმ კი მაქვს... გაქვს იმხელა ვაზა რომ ეს ჩაეტიოს?(ელენა)
-მგონი კი (მე)
როგორც იქნა ვიპოვე დიდი ვაზა და ყვავილები ჩავაწყე,როცა ვაწყობდი იქვე ბარათი ვნახე
„ეს მსოფლიოში ყველაზე ლამაზ ქალბატონს, თუ გაინტერესებს და დარწმნებული ვარ რომ გაინტერესებს ვინ ვარ დღეს რვა საათზე შენს სახლთან იყავი”
წერილის კითხვა დავამთავრე და მე და ელენამ ერთმანეთს გაკვირვებულებმა გადავხედეთ...ვინ შეიძლება იყოს ეს „იდუმალი თაყვანისმცემელი“
-ნიცა იქნებ საბაა?(ელენა)
მკითხა დიდი ხნის ფიქრის მერე ელენამ..
-შეულძლებელია... მან ცემზეეე არაფერი იცის გარდა სახელისა გვარისა ასაკისა და ტელეფონი ნომრისა.... არაფერი არც საყვარელი ყვავილი, შოკოლადი და ასე შემდეგ....(მე)
-აბა ვინ შეიძლება იყოს ნიცა ნი გამაგიჟე?(ელენა)
-არ ვიცი ელენა მეც შენსავით მაინტერესებს ეს ყველაფერი...(მე)
8888888888
ნიცასგან გამწარებული წამოვედი, თუმცა რას ვერჩი მაგ გოგოს, მართალია, ბაბნიკი ვარ გამოუსწორებელი ბაბნიკი... თუმცა მე ხო მართლა მომწონს ნიცა, წრფელი გულით... გოგოებისგან მიჩვეული ვარ ყურადღებას.. ნიცა? ნიცა სხვანაირია...მისგან არანაირი გრძნობა არ მოდის ჩემამდე, რც მოწონება არც სიყვარული.... მხოლოდ ზიზღი რომელსაც იმ გოგოების გამო გრძნბს რომლებც ოდესმე მყოლია...
-ნიკუშ რას შვები ძმა?(მე)
-რავი არაფერს შენ? (ნიკა)
-აუ გთხოვ თუ ჩემი ძმა ხარ გამოდი ჩემთან სასწრაფო საქმე მაქვს.. (მე)
-ხო მშვიდობაა შე*ემა? (ნიკა)
-კი კი გამო (მე)
-კაი 5 წუთში შენთან ვარ.. (ნიკა)
ზუსტად ხუთ წუთში ჩემთან იყო ნიკა და ყველაფერი მოვუყევი ნიცაზე გაცნობის დღიდან
-რაღაც სხვააირს ვგრძნობ როდესაც მასს ვუყურებ,არცერთ გოგოსთან არ მიგრძვნია... არ ვიცი რა არის...(მე)
-აუ საბა არ ვიცი რა გითხრა, მაგარი გოგოა შენთან საქმეს რომ არ იჭერს და ჭკვიანიც, სენი გამოსწორება არ იქნება, ბაბნიკი ხარ შე*ემა და რა ელი მაგ გოგოსგან? (ნიკა)
-ვიცი ნიკა ვიცი.... უნდა გამოვსწორდე თუ მინდა რომ თავი მოვაონო ოდნავ მაინც...(მე)
-კაი აბა შენ იცი, წავედი მე და გამაგებიე რას იზამ... (ნიკა)
88888888
-აუ ელე რა ვქნა ვნახო? (მე)
-მიდი ჩადი.. მეც აქვე ვიქნები არ ინერვიულო(ელენა)
რვა საათამდე ვერ მოვისვენე, ძალიან მაინტერესებბდა ვინ იყო ის ადამიანი რომელმაც ჩემზე ამდენ რამ იცოდა... როგორც იქნა მოვიდა რვა საათი და ქვევით ჩავედი და ნეტა არ ჩავსულიყავი.. ამის გარდა ყველას წარმოვიდგენი ოღონდაც მას არა...