-როგორ არის დედა?
-მადლობა უკეთააა
-შენ როგორ ხარ?
-ასეთი ემოციური დღის შემდეგ დაღლილიიი :/
-ხოო ასეთ სიმპატიურ ბიჭს ყოველდღე კი არ ეხუტებიი ბევრი სიცილის სმაილი... უტაქტო, უზრდელიი, ეგ როგრო მომწერაა..
-ნარცისოო .. მიუხედავად იმისა რომ იცი ცუდად ვიყავიი...
-მე უბრალოდ მინდოდა გამემხიარულებინეე..
-არ გამოგივიდა მაგრამ დაივიწყეე... ახლა კი უნდა წავიდეეე
-კარგიი დროებით
დროებით ანუუ ისევ მომწერს?? არ მჯერაა მის გამოჩენას ისე ველოდებოდიი ჩემს ცხოვრებააში და ახლკა ასე უნდა გავუშვაა? ღმერთო ანუუ რაგამოს რომ დემეტრეე დავაინეტერეესეე?? არარსებოოოობსსს... ამ ფიქრებში ტკბილად ჩამეძინა სდა ყველაფერი ღმერთს მივანდე..
-დილამშვიდობისა ბუჩქო ))))
არარსებობსსს.... დილითვე მხვდება დემეს წერილიი, და ბედნიერეად იწყება დილაა..
-ამას არ გაპატიებბ :/
-კარრგიი ხოო ჩვენი გაცნობის დღე გამახსენდა..
-დასამახსოვრებელიი იყო კი ნამდვილად მე რო გამიცანი იმიტო :დ
-და ამის შემდეგ ჩემზე ამბობ ნარცისიაოო?/
-მოგბაძე :დ :დ
-იმ დღეს ნორმალურად ვერც კი გაგიცანიი რაწესიაა?/
-რაგაინტერესებთ აბა ბატონო დემეტრეე?
-მომწონს ხო იცი ეგრეე რო მომართავ საქალბატონევ ))).. რამდენი წლის ხარ რასაქქმიანობ რასაც საჭირროდ ჩათვლი მომიყევიი..
-19ვარ შოთაში ვსწავლობ უკვე 2 კურსელი ) მყავს ორი ძმაა თომა და ნიკო და რავიიი .. შენზეც მომიყევიი რამეე... ეს ფორმალურად თორე ყველაფერი ვიციიი მეე
-მე 21 ვარ 4 კურსზეე ვარ უკვე :დ მე 1 ძმა მყავს დათო )
-სად სწავლობ??
-სეუში )) ზაფხულს აქ ატარებ?
-ხო არ ვშორდებიი ბათუმს.. შენ ?? არ მიდიხარ თბილისშიი ?? რამდენი ვიღაც გელოდება ვინ იცისს...ეს ერთგვარი სვლა იყოო იქნებ ვინმე ჰყავს
-არაა გადავწყვიტეე აქ ვიყოო სწავლის დაწყებამდეე ბოლომდეე.. სერიოზული საქმე გამომიჩნდა ... არაა სერიოზული არავინ, ჩემებიც ჩამოვლენ ალბათ, მეგობრებიიი და რავიი არ მოვიწყენ, შენ ალბათ ძვირფასი გყავს ვინმე აქ რო ვერ მიდიხარ.. _)))
-კიი ბევრნიი თანნ...
-კარგი უნდა წავიდეე მე ჭკუით ))
აღარაფერი აღარ მიმიწერია .. 1 კვირის განმავლობაში მხოლოდ მოკითხვით შემოვიფარგლებოდით, ერთ დღესაც კიი მოულოდნელი შეკითხვა დამისვა..
- როდის უნდა მნახოო?
-და რატო უნდა გნახოო?
-შენიი ბეჭედი მაქვს... და მიგზავნის ფოტოს სადაც ჩემი საყვარელი ბეჭედი უჭირავსს... ღმერთს ნამდვილად ვუყვარვარ..
-აუუუ იციი როგორ ვინერვიულე მეგონა დავკარგეე.. ჩემთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ნივთია რადგან მშობლებმა მაჩუქეს.. როდისს დამიბრუნებ??
-როცა მოიცლიი.. დღეს შეძლებ??
-კიი კიი გავდივარ თან ვიღაც უნდა ვნახოო და მოგწერრ...
-კარგიიი ...
ამაზე ბედნიერი დილა არამგონია 19 წლის განმავლობაში მქონოდა, დავფრინავდი კი არ დავდიოდიი, ბიჭი რომელიც მაინტერესებს უკვე 6 თვეა უნდა ვნახოო მისივეე ინიციატივით მიუხედავად იმისა რომ ჩემი ბეჭედი უნდა დამიბრუნოს..
-დედა დღეს ნიტასთან უნდა გავიდე რამდენი ხანია არ მინახავს,თან დედამისთან მიდი თურქეთში და ვერ ვნახავ მთელი ზაფხულიი, წავალლ რაააააა...ერთიქანად მივაყარე უარის თქმის უფლებაცარ დავუტოვე
-კარგიი წადიი ხო წადიიი..
-დედა რახდება ასე ადვილად რო დამეთანხე??
-კარგი არ წახვიდე მაშინ...
-კარგიი ხო კარგიიი..
ახლა კი ვდგავარ გარდერობის წინ და ვარჩევ რა ჩავიცვაა, დემეტრე უნდა ვნახოო ღმერთო.. ჯერ ვიბანაოო იქნებ მომაფირდესს...
რადგან ხვეული თმა მაქვს დაბანის გარეშე ვერ გავიშლი ამიტომ ნახევარი საატი თმის მოწესრიგებას ჭიდება, შემდეგ ჩავიცვიი და მივწერე დემეტრეს:
-შეგიძლია ახლა მნახოო??
-გამოდიი გარეთ გელოდებიიი :დ
-რაა მეღადავებიი? ჩემი ფანჯრიდან გავიხედე თუარაა გაღიმებული სახით მიქნევს ხელს..- შენ აქ საიდან? წადიი მაშინ სადაც დამტოვე და მოვალ იქ..
-კარგიი რა გამოდი მიდიი..
-საერთოდ აღარ გნახავ დემეტრეეე.. წადი რომ გეუბნებიი..
-კარგიი მივდივარ..
ვერარისს ეს ბავშვი ეგღა მაკლია მთელმა უბანმა ჩემზე ისაუბროსს.. ჯერ იმას ვერ ვპატიობ საკუთარ თავს რო უნდა ვნახოოო.. არ ვარ მსგავსი ტიპის გოგოო ორი დღის გაცნობილ ბიჭს მანქანაში რო უხტებაა მთელი უბნის სააშკარაოდდ.. დემეტრეს არც გავყვები უბრალოდ ბეჭედს გამოვართმევ და წაავალ ნიტასთან.. შეიძლება ვერ გამიგოთ ამით რისი თქმა მინდა მიუხედავად იმისა ,რომ დემეტრე ძალიან მომწონს მაინც არ ვარ მსგავსი ურთიერთობის მომხრე..
-ნორმალური ხარ ბიჭოო??? მოიუხედავად ჩემი გაბრაზებული ტონისა მაინც იცინისს და თვალებს არ მაშორებსს..
-კარგად გამოიყურებიი ბუჩქოო... სიცილიი დაიწყოო ჩემს სახეს რო წააწყდა უფრო უმატა ხმას და მომეხვიაა -მხოლოდ ჩემიი ბუჩქი.
-უკაცრავადდ ხელს ხო არ გიშლიიი ?
-ცოტახანი თუ არ გაჩერდებიი შემიშლიი.. დამყურებდა ზევიდან თავისიი დიდრონი თვალებით, მიუხედავად ჩემი გაუტყდემლობისა შინაგანად ძალიან ცუდად ვიყავი,მთელი მსოფლიოს ზოოპარკს მოეყარაა თავი ჩემს მუცელში...
-კარგიი გამიშვიი.. დემეეტრეეე.. ავხედე საბრალო თვალებით.. გთხოოოვ, ვინმე დაგვინახავსს ,ზედმეტი პრობლემების გარეშე დამიბრუნეე ჩემი ბეჭედი და წავალ..
-ვერ წახვალ, ჯერ ერთიი იმიტო რომ დამრჩა შენი ბეჭედი , მეორე კი იმიტო რომ არ მინდა წახვიდეე..
-აიი უკვე ვბრაზდებიი, როცა გადაყვეტ რო სერიოზულად შეძლებ საუბარს მაშინ დამიბრუნე, ან ნანას მიეცი და ის მომცემს... კარგად
-მოიცა გოგოო სად მიდიხარ.. გაბრაზებული მკიდებს ხელს მარჯვენაზე და საკმაოდ მტკივნეულად მიჭერსს,, სად გაქრა ჩემიი ნაზი დემეე..
-დემეტრე მეტკინა.. თვალები ცრემლებით ამევსო, მისი ასეთი უხეშობა მეტკინაა..
-კარგი მაპატიეე.. აიი არ ვიცი რამემართებაა, გამაგიჟე გესმის გამაგიჟე, 1 კვირის წინ გაგიცანიი და ჭკუიდან გადამიყვანეე...
-ბოდიში.. თავი დავხარეე თითქოს რამე დამეშავებინოს.. ამ დროს კი მოვიდა და მაგრად ჩამეხუტა..
-წამოო წაგიყვან სადაც მიდიხარრ ..მე რომ უკვე მიყვარს იმ თვალებით მიყურებდა..
-არ მინდა ავტობუსით წავალ, ვუთხარი სრუტუნით..
-ლიზიი ვითვლიი... 3...2.. და ნელნელა ჩემსკენ მოიწევდა..
-კარგიი ხოო კარგიი ვჯდებიი, მოძალადე, სადისტი.. მე ბოლო დონემდე ვლანძღავ ის კიდევ ბედნიერი სახით შემომყურებს
-დაასრულე ჩემო ბუჩქო? ჯერ ბუჩქო და მერე ჩემოო... ისე მესიამოვნაა მეტი რო არ შეიძება..
-ძააან შეიჭერი როლებში... ჯერ ბუჩქიო და მერე ჩემიო, არცერთი არ ვარ და ნუ მაბრაზებბ..
-გაბრაზებული უფრო ლამაზი ხარ..-მომეცი ხელი... გაოგნებული ვუყურებ...-ხო მომეცი რაიყო.. ჩემი საყვარელი ბეჭედი მომარგო და თან მაკოცა.. მერე ფრჩხილებზე დამაკვირდაა
-რაარის გოგო ესს, დაიჭერი რააა .. შევშინდიი უკვეე...
-ენას თუ არ გააჩერებ ნახავ რა შეუძლია ამათ.. ბოროტულად გავუღიმე და ხელიი დამიჭირა მთელი გზა ცერათი მეფერებოდა და არ მიშვებდა... მე კიდევ თითქოს გაბრაზებული მაგრამ ამ დროს ყველაზე კმაყოფილიი გავყურებდი გზას...
-მოვედით, რომ გამოხვალ დამირეკე და მოგაკითხავ კაიი... ისეთი თვლებით შემომხედა თან ხელზე მეამბორა უარი ვერ ვუთხარიი
-კარგი,მადლობაა..
-ჭკუით ბუჩქოო..
-კარგიი რა დემეე.. ავბუზღუნდიიი... და გავიქეცი ნიტასთან
ყველაფერი მოვუყევიი და გაოცებული მიყურებდაა.
-მგონი შენი ოცნების პრინციი გამოჩნდა დაოო.. მოდიი დავლიოთ
-აუუ მოდიი ოღონდ ცოტაა .. მოგაკითხავო და სუნი არ მინდა მქონდესს..
3 საათის შემდეგ ძლივს ვმოძრაობდიი.. 20 წთ დავიძინე და რო ავდექი ეგრევე წამოვედიი..
დემესთვის უნდა დამერეკა მაგრამ ნომერი არ მქონდა.. მივდიოდიი ოღონდ არ ვიციი სად.. ჩემი დაქალი საკმაოდ მივარდნილადგილას ცხოვრობს.. გზის გაკვლევა ვერ მოვახერხეე.. უკვე ტირილს ვაპირებდი ტელეფონმა რომ დარეკაა
-სად ხარრ ლიზიკო??
-არ ვიციი დემე დავიკარგეე.. და ხმამაღლა ავტირდიი..