განგსტერების სამოთხე (21)
თავი 21 მოგვიანებით იმავე დღეს. ოთახიდან გავედი და გიორგი ვერ დავინახე. –გიორგი აქ ხარ? –აბაზანაში ვარ 2 წუთში გამოვალ...გიორგი აბაზანიდან წელზემოთ შიშველი გამოვიდა და თავი გააქნია თმის გასაშრობად. –რახდება ელენე? რამე გჭირდება? –მე..მე მინდოდა მცოდნოდა,რა მომემზადებინა ვახშმისთვის ცოტა დავიბენი და ენის ბორძიკით ვუთხარი. –არვიცი..მაცივარი გამოაღე? სანამ აქ მოვიდოდით პროდუქტები ვიყიდე,ტანსაცმელიც მოგიტანე კარადაშია. –აა..კარგი ვნახავ,მაგრამ შენ რისი ჭამა გინდა? –სიმართლე,რომ გითხრა რაღაც საქმემაქვს და ცოტახანში უნდა გავიდე...უეჭველად ის საქმე იქნებოდა რაზეც რეპტილიას ელაპარაკა.. –მაშინ მეც წამოვალ. –არშეიძლება. რაღაც მნიშვნელოვანზე ივდივარ და ვერ შევძლებ შენთვის თვალყურისდევნებას. –შემიძლია ჩემთავს ჩემით მივხედო. –ვიცი,რომ შეგიძლია.გენდობი და ამიტომაც გტოვებ აქ ყველანაირი დაცვის გარეშე. –მაგრამ! თუ მე მეხება უნდა წამოვიდე! –არანაირი მაგრამ,ელენე აქ დარჩები რაღაც დროით...გავიბუსხე..გიორგიმ ლოყებზე მიჩქმიტა. –შევთანხმდით?..არაფერია არ მიპასუხია. –კარგია. შუბლზე მაკოცა..–ჩავიცმევ და უნდა წავიდე.რამდენიმე საათში გნახავ..და სისულელე არ გააკეთო.. –როდის ვაკეთებ რო? გიორგის ხმამაღლა გაეცინა. –დავიწყო მოყოლა? –არგინდა..წავალ ოთახში დავიძინებ თავი მტკივა. გიორგიმ შუბლზე ხელი მომადო..–ცხელი არხარ..უბრალოდ იწექი და რო მოვალ წამლებს მოგიტან. –კარგი..ნახვამდის...ოთახში შევედი. რამდენიმე წუთის შემდეგ: მიდი ელენე ცოტაც ფანჯრიდან გადმოვხტი და კედელზე ჩამოვბობღდი...კარგია..გიორგი ისევ სახლშია..სწრაფად გავიქეცი მისი მანქანისკენ და საბარგულში დავიმალე..ახლა მხოლოდ უნდა დავიცადო..იმედიმაქვს ვერ მიპოვის. –ელენე წავედი! შესძახა გიორგიმ..მაგრამ პასუხი ვერ მიიღო..გიორგიმ იფიქრა,რომ დაეძინა. სახლიდან გავიდა და კარი ჩაკეტა...მანქანაში ჩაჯდა და წავიდა.. რამდენიმე წუთის შემდეგ: მანქანა კლუბთან გაჩერდა..უნდა მოვიცადო სანამ წავა გიორგი და მერე კლუბში შევიდე...მანქანიდან გადმოვძვერი..და იმ კლუბის წინ გავჩნდი სადაც მე და გასვიანი ვიყავით ნინას შეხვედრზე..რამდენიმე ჩვენი დაცვის მანქანა იდგა ამიტომ სწრაფად შევედი შიგნით.. –შეხედეთ აქ ვინარის...მომესმა ხმა და შევტრიალდი ჩემდა საბედნიეროდ იქ ნინი დამხვდა. –ნინი..მიხარია შენი ნახვა. –მოდი გამოვიცნო..2 ვარიანტი მაქვს..გადაწყვიტე მოცეკვავე გახდე ან ისევ შარში ხარ. –ნუ.... –ესეიგი მეორე..გაიცინა ნინიმ–ისევ იმ სიმპატიურ ტპთან ერთად ხარ? ის რა რეპტილიაზე ლაპარაკობს? არიცის,რომ გასვიანი ამ კლუბის მფლობებია? –არა..ჩემით მოვედი. –თუ აქ გართობისთვის მოხვედი ცუდი დღე აგირჩევია მითხრა ნინიმ. –რატომ? –კლუბი გატენილია მნიშვნელოვანი ხალხით,გოგონები ამბობენ,რომ კლუბის მფლობელიც აქარის,მაგრამ ჯერ დარწმუნებულები არვართ..არვიცით ვინარის მფლობელი...მაგრამ იმისთქმა ნამდვილად შემიძლია,რომ დღეს მართლა სიმპატიური კაცები არიან. –შეგიძლია რაღაცაში დამეხმარო? მინდა ეს მნიშვნელოვანი ხალხი ვნახო. –რათქმაუნდა,შეგიძლია სცენის კულისიდან შეხედო..წამომყევი –მადლობა...მას გავყევი და სცენაზე ავედით. –ნინი მათალი იყო აქ ჩვეულებრიი ხალხი არ ზის..რეპტილიას გორილებსაც ვხედავ რამდენიმეს..მაგიდასთან დათა,ნიკუშა,მათე,გიგი,სალომეს ძმა,გიორგი და ბიჭი რომელიც ჯერ არმინახავს ზიან და საუბრობენ..ცალკე კი ლომივით გასვიანი წამოჭიმულა დივანზე და სიგარეტს აბოლებს..(ესეც არ მყავდეს ავთანდილი ან ტარიელი..არშეიმჩნიოთ უკვე ყველგან მელანდება ვეფხისტყაოსანი) –ელენე ბოდიში,მაგრამ აქ დიდიხანი ვერ დარჩები..შოუ იწყება და ჩემი კოსტიუმი უნდა ჩავიცვა..მითხრა ნინიმ. –დღეს შენ ცეკვავ? –ხოო. ჯანდაბა ელენე ასეთი მავნე ტვინი როგორ გაქვს..რაღაც ჩავიფიქრე და ბოროტულად გავიღიმე... –იცი რა ნინი? მეც უნდა გამოვიცვალო. გამოვიცვალე და ეს კატასტროფა იყო..ბოზ**ით მეცვა,მაგრამ რას არგავაკეთებდი გასვიანი თითო ნერვების დაწიწკვნისთვის.. –როგორ გამოვიყურები? –მშვენივრად. –ვნახოთ ცოცხალი თუ გადავრჩბი ამის მერე. –რას გულისხმობ? –არაფერს,დაივიწყე,წავედით? მოიცა ეს უნდა შემოიცვა...ნინიმ პოლიციელის ფომა მომცა..მეც ხალათივით შემოვიხვიე და თმა ქუდში დავმალე...კულისებში ვიდექით...ახლა გული ამომივარდება...მგონი ვნანობ ამის მოფიქრებას მაგრამ ძალიან გვიანია გადაფიქრებისთვის ამიტომ თუ ვაკეთებთ საქმე ბოლომდე მივიყვანოთ. –ელენე 2 წუთია შენ შესვლამდე..იცი მაინც როგორ უნდა იცეკვო? –ნუ..როცა პატარა ვიყავი დედა ბალეტზე მატარებდა,იმედია რაღაცეები მახსოვს.. –უბრალოდ მუსიკა იგრძენი,სექსუალური იყავი და გაერთე ჩამეხუტა ნინი...მეც ჩავეხუტე. –მადლობა ნინი. –ახლა სცენაზე გადი..წარმატებები. წავედით..(კარგი იქნება თუ რამე მუსიკას ჩართავთ მე sweet dreams ან crazy in love–ს გირჩევდით) სცენაზე გრძელი დივანი გაიტანეს...სცენა ჩაბნელებულია..გოგონა კი სექსუალურად გადაწოლილია დივანზე...1..2..3 მუსიკა ირთვება და გოგონას შუქი ანათებს...საბედნიეროდ მის თმას ქუდი მალავს,ხოლო თვალებს სათვალე...ყველა მას უყურებს..გასვიანი ხარბად ათვალიერებს ფეხებიდან..სახამდე..დივანზე გაწვა გოგონა და რამდენიმე სექსუალური მოძრაობა გააკეთა..შემდეგ წამოდგა და ქვედაბოლო გაიხადა..დარბაზში გადააგდო და ვიღაც კაცმა დაიჭირა..შემდეგ მაისური გადაიძრო და ისიც მოისროლა..გასვიანი მის ტანს აკვირდებოდა და დაბნეული იყო..გოგონა ზურგით შემოტრიალდა მაყურებლისკენ და ნელი მოძრაობით დაიხარა ძირს,მაგრამ ამ დროს ქუდი მოძვრა და მისი განსხვავებულ შესამჩნევი თმა გამოუჩნდა...საბედნიეროდ ზურგით იდგა..სცენაზე დაწვა და ცეკვავდა...ნაზად ირხეოდა..ბოლოს წამოდგა და დამსწრე საზოგადოებას მიუტრიალდა..ბიჭების მაგიდისკენ გაიხედა..არიცოდა რომლის რეაქცია,უფრო გაკვირვებოდა..დათა ჯერ კიდევ შოკში იყო სანახაობით და ვერ ხვდებოდა,რომ ეს ელენე იყო,გიორგის ვისკი ჭიქა დაუვარდა ხელიდან და გატყდა,ის უცნობი დაინტერესებული იყო რახდებოდა..გოგონა კი სცენიდან ჩავიდა და გასვიანის მზერა დაიჭირა,რომელიც თვალსაც კი ვერ ახამხამებდა,გაბრაზების ტავიც კი არ ქონდა იმდენად გაკვირვებული იყო..თვალებში უყურებდა და თან ტანის რხევით ძელისკენ მიდიოდა..ძელს ჩაეჭიდა და ცეკვა დაიწყო..საკმაოდ კარგად გამოსდიოდა,არ ეგონა თუ ასე აყვებოდა მუსიკას..წინ წამოვიდა ცეკვით და სცენის ცენტრში დადგა..გასვიანს თვალები უელავდა..არა ამას უელავდა არ ერქვა ის გაგიჟებული იყო,შეშლილი..გოგონა კი უღიმოდა და გამომცდელად უყურებდა..გოგონამ დააფიქსირა როგორ უყურებდა ცეკვის დროს..გოგონამ უკვე ისე კარგად გაიცნო მისი თვალები,რომ ყველაფერს ხვდებოდა..იმასაც როგორ შეეკრა სუნთქვა და როგორ შეიხსნა ჰალსტუხი ცეკვის დროს..და ახლა გასვიანი ისე უყურბდა როგორ მსხვერპლს..გაგიჟებული..მაგრამ ქალმა მაინც თავისი გაიტანა,ტუჩზე იკბინა,,,ელენე სცენიდან ჩამოვიდა და გასვიანის გვერდით მოთავსდა თან ცეკვავდა და ხელით იარაღის იმიტაცია გააკეთა გასვიანს დაუმიზნა და ესროლა.. შემდეგ ადგა და დარბაზიდან გავიდა...სასწრაფოდ გამოსაცვლელ ოთახში შევარდა. –ჰეი ძაან მაგარი იყო!სიამოვნებით აგიყვანთ სამსახურში გაიცინა ნინიმ..გოგონებმაც მიულოცეს.. –მგონი ეს გამოცდილება ამ მხრივ ცხოვრების ბოლომდე მეყოფა.. ვიღაცამ კარი შემოგლიჯა..ყველა შიშისგან შეხტა..ვიცი ვინც იქნებოდა..არმჭირდება შეტრიალება და შეხედვა..ვგრძნობ როგორ მიწვავს ზურგს მისი გაცეცხლებული თვალები.. –ყველა გაეთრიეთ! დაიღრიალა გასვიანმა. გოგონები სწრაფად გაცვივდნენ,მარტო ნინი და ელენე დარჩნენ..გასვიანმა ნინის დაუბღვირა..ნინი შეკრთა,შემომხედა და როდესაც თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე გავიდა..ხალათი ავირე და შემოვიცვი..მისკენ მივტრიალდი და თმა უკან გადავიყარე.. –ესეიგი შოუ არ მოგეწონა..გასვიანი სწრაფად მომვარდა და კედელთან მიმანარცხა. –რა ჯანდაბაზე ფიქრობდი ამას რო აკეთებდი? თუ გინდა,რომ ჩემი ხელებით მოკვდე არარის საჭირო სცენაზე სტრიპტიზიორის როლის მორგება მიყვირა გასვიანმა..ხელებს ძალიან მიჭერდა..ტკივილისგან ვიკივლე..გასვიანმა თვალებში შემომხედა და ხელებზე აღარ მიჭერდა,მაგრამ მაინც ვეკავე..გასვიანი ტუჩებზე მომაშტერდა...არვიცი რატომ,მაგრამ ვიცოდი,რომ არაფერს დამიშავებდა ის თავს გააკონტროლებდა დარწმუნებულივარ...გასვიანს თვალები ოდნავ დაუმშვიდდა მხეცს გავდა,ომელსაც ათვინიერებენ..არ იცი რამეს დაგიშავებს თუ შეგეჩვევა. –გაუშვი. ოთახში გიორგი შემოვიდა..გასვიანმა გიორგის გახედა..ხელი გამიშვა..გიორგის მომაკვდინებელი მზერა ესროლა და წავიდა. –კარგად ხარ? მკითხა გიორგიმ. ხმა არგამიცია მისთვის მრცხვენოდა,რომ ასე გამოვეპარე..თავი დაბლა ჩავხარე და ვუტხარი. –გთხოვ,არმკითხო ეს რატომ გავაკეთე..არმინდა ამაზე ლაპარაკი. –არაფერს გკითხავ უბრალოდ გეტყვი,რომ იდიოტური და ბავშური შეცდომა დაუშვი...გიორგიმ ხელი გამოიშვირა..–ისიც კი არიცი რა ჩაიდინე! –რა? რა ჩავიდინე? მე უბრალოდ მინდოდა რეპტილიასთვის გაკვეთილი მესწავლებინა,იმიტომ,რომ თქვენი გეგმები დამიმალეთ! და ვინ ჯანდაბა იყო ის ტიპი თქვენს მაგიდასთან? –ის ვისაც არ უნდა ცოდნოდა,რომ ჩვენტან ერთად ხარ! არუნდა ცოდნოდა,რომ ცოცხალი ხარ! –რა? რაზე ლაპარაკობ? –მე გითხარი,რომ ცოტახანი იქ უნდა გეცხოვრა,ელენე,ამას ვგულისხმობდი! ხო იცი,რომ ლევანის შენი მოკვლა უნდა? ამიტომაც ჯობდა მკვდარი გონებოდი...მართლა შეცდომა დავუშვი..კატასტროფლი შეცდომა..ღმერთმა იცის ეს საქმე როგორ დამტავრდება. –ანუ ეს კაცი ლევანისთან მუშაობს? –არა,ცვენთან მუშაობს,მაგრამ მასში არვართ დარწმუნებული და ვაკვირდებით..არც კივი რაგითხრა ელენე,ხანდახან მეც კი გამოგყავარ მწყობრიდან. –და რაგინდა,რომ გავაკეთო? ასეთი ვარ მორჩა. გაიგე,რომ მე მათნაირი არვარ,ყველაფერი რაც მოხდა იმის მერე რაც აქ ჩამკეტეთ ჩემს ცხოვრებაში დამანგრეველი იყო!...ვიცი,რომ ყველაფერი გავაფუჭე და რეპტილიას გეგმაც კარგი იყო ჩემ მკვდრად გასაღებაზე,მაგრამ ეს ჩემი ბრალი არარის. –ელენე. –არა,ახლა არმინდა შენთან ლაპარაკი..შემოვტრიალდი და ვცდილობდი არ მეტირა..გიორგი უნდა გამოვიცვალო და შეგიძლია მერე სახლში დამაბრუნო ან იქ გამგზავნო სადაც გინდა,თუნდაც ჯანდაბაში. გიორგიმ ამოიხვნეშა და ოთახიდან გავიდა..სავარძელში დავეშვი და ტირილი დავიწყე..აღარშემეძლო ბევრი რაღაცისთვის გამიძლია და ახლაც ვუძლებ,მაგრამ დავიღალე ეს უკვე..ვგრძნობდი ნერვიულობისგან როგორ ჩამეკეტა სასუნთქი გზა და ვეღარ ვსუნთქავდი ეს ბავშვობის ტრამვა იყო..საშინლად ვიყავი..სახეზე გავლურჯდი..სასწრაფოდ სუფთა ჰაერზე უნდა გავსულიყავი..კარზე კაკუნი გავიგე ვცდილობდი დამეყვირა,მაგრამ ვერ ვყვიროდი..ხმა არ ამომდიოდა..მხოლოდ ხელებს ვუბრახუნებდი კარს..აზრი არ ქონდა აქ მოვკვდებოდი აქ გავიგუდებოდი..თვალები მეხუჭებოდა,როცა ვირაცის ყვირილი მესმოდა..ჩემს სახელს ყვიროდა და აბრახუნებდა..შემდეგ კარი შემოგლიჯა მე ძირს ვიწექი ბოლო რაც დავინახე გასვიანის შეშინებული თვალები იყო.. მეორე დღეს თვალი გავახილე და გამიკვირდა ცოცხალი,რომ ვიყავი..ოთახში ვიწექი და მაგიდაზე წამლები და წყალი იდო დღეს მამაჩემის დაბადებისდღე იყო..ახლა გამახსენდა და საშინლად ვიყავი... საღამო: მთელი დღეა საშინელ ხასიეთზე ვარ..არშემიძლია..კარზე კაკუნი გავიგე..მობრძანდით! ოტახში გიორგი შემოვიდა. –გამარჯობა ელენე. –გამარჯობა.. –ჩაიცვი..სასაფლაოზე მივდივართ. –რააა? –დღეს ხო მამაშენის დაბადების დღეა..ყვავილები უნდა მივუტანოთ. გამეღიმა..ყოველწლიურად მამაჩემისთვის ყვავილები მიმაქვს..ლავანდა..ეს ჩემი და მამას ყვავილი იყო.. –მადლობა გიორგი. –რისი მადლობა. გაკვირვებული შევედი აბაზანაში მოვწესრიგდი და გამოვიცვალე..ქვემოთ ჩავედი და გიორგიც იქ დამხვდა...სასაფლაოზე ავედით..არასდროს არმიყვარდა სასაფლაო მითუეტეს არასდროს მეგონა თუ მამაჩემის სასაფლაოსთან ასეთი ახალგაზრდა ვიდგებოდი...ბევრი ვიტირე..გიორგი მაწყნარებდა როგორც შეეძლო,მაგრამ ამას ვერავინ ვერ შეძლებდა...იქიდან სწრაფად წამოვედით..სარამოს ემოციებისგან გადატვირთულმა ვისკი ავირე და მთლიანი ბოთლი ოთახში შევიტანე..ბოთლი ავიღე და დავლიე..გამახსენდა წინა დღე..ეზოში გავედი შუაღამემდე იქ ვიყავი და ვსვავდი..ოთახში ავედი და კარის გაღება ვცადე..მაგრამ საშინლად მაჟრიალებდა...რაღაც მიბიძგებს,რომ ოთახში არშევიდე და აქ ვიჯდე გათენებამდე,ისევ იგივე გრძნობა თითქოს ვიღაც ზურგს მიწვავს..კარებს ავეყუდე და კართან დავჯექი...ჯანდაბა..ვერვიტან,როცა ალკოჰოლი ჩემზე მოქმედებს..არმინდა დღესაც რამე სისულელე ჩავიდინო.ავდექი და დერეფანში გავიარე..მიხარია,რომ არავის არ შევხვედრილვარ..წონასწორობა დავკარგე..და კარს ჩავეჭიდე..კარი გაიღო..უცნაურია ღია,რომ არის ეს ხომ გასვიანის კაბინეტია...შუქი ენთო ესეიგი ის მალე დაბრუნდებდა უკან..საშინლად მეხვეოდა თაბრო..მაგიდას ჩავეჭიდე უკვე ვეცემოდი...არა,არა ადექი..სკამზე დავჯექი. ამოვიხვნეშე..მაგიდაზე ვისკის ჭიქა დავინახე ავიღე და შევათვალიერე..ამ ჭიქაში არაფერია განსაკუთრებული..არაფერი, ამ ჭიქას არ ეტყობა,რომ გასვიანისაა..უცბად გავბრაზდი ავიღე ეს ჭიქა და კარს ვესროლე.. –მეზიზღები! ძალიან მეზიზღები!ჩემი ჯოჯოხეთი ხარ! ავდექი და ყველაფერი დავლეწე..ფურცლები ძირს მოვფანტე..მაგიდაზე მუხლებით ვიჯექი და ისტერიულად ვიცინოდი...ჩემი ცხოვრების დედა მოვ*** ვიმეორებდი და ვიცინოდი..ისიც კი არვიცი აქ რას ვაკეთებ.აქ შემთხვევით შემოვედი..იქამდე უნდა დავინახო მისი სახე სანამ არ ჩამეძინება..როგორ მეზიზღება,ისევ? ახლა ვინღაა? გავიგე როგორ გაიღო კარი და როგორ შემოვიდა მისტერ უიდიოტოსება თუ როგორც არის. ოთახი შეათვალიერა და მერე მე შემომხედა.. –მოდი აქ! ვთხარი გასვიანს..რათქმაუნდა არმოვა ხოდა მე მივალ მაგიდიდან ჩამოსვლა მინდოდა,როცა გასვიანი ჩემსკენ წამოვიდა ამიტომ მაგიდაზე დავრჩი..გასვიანი მომახლოვდა.. –ახლა აღარ გინდა,რომ ხელები დამამტვრიო? ამიტყდა სიცილი. –აფიქრობ,რომ ერთიდღისთვის საკმაოდ ბევრი უსიამოვნება შეგხვდა? –არაფერიც! იქამდე სანამ პრობლემებიმაქვს ესეიგი ცოცხალიც ვარ...და მაინც რატომ? რატომ არმითხარი გეგმის შესახებ?რატომ არ ამიხსენი ყველაფერი? ასეთი რატომ ხარ?! რა ჯანდაბა... –გადი,გიორგის უნდა ველაპარაკო გუშინდელზე. –არგაბედო და გიორგი არ დაადანაშაულო ჩემს გამოქცევაში. –არშეგიძლია მიმითო რა გავაკეთო და რა არა,თან მისი ბრალია მას დავავალე თვალყური ედევნებინა შენთვის. –თუ ისეთ რაღაცას გააკეთებ რა წინა ჯერზე ქენი დარბაზში იცოდე ინანებ! დაიმახსოვრე ჩემი სიტყვები. –მთვრალი ხარ და აქ არაფერი გესაქმება..არეულიხარ და როცა ასე ხარ ორივემ ვიცით,რომ სისულელეებს აკეთებ ასერომ სანამ ეს გინანია წადი! გავიცინე და მაგიდიდან ჩამოვხტი. –შეხედეთ,ვინ ლაპარაკობს, დიდი და ცუდი განგსტერი დამელიც საკუთარ თავსაც ვერ უტყდება გრძნობებში და მისი მეგობრის ცემა შეუძლია სიკვდილამდე! არშეგიძლია განმსაჯო როცა შენც ჩემნაირ სიტუაციაში ხარ. გასვიანმა დამიბღვირა..ჩემს ტუცებს შეხედა და დიდიხანი უყურებდა..გავბრაზდი მივხვდი გიორგის ეს რატომაც გაუკეთა. –ესეიგი შენ შეგიძლია მთელი მსოფლიოს გოგოებთან გქონდეს სექ** და მმე უფლება არმაქვს,რომ ვირაცას ვაკოცო? ისე,რომ სიკვდილამდე არ ცემონ? –ოდესმე დამიშლია შენთვის ეგ? თავისუფალი ხარ შეგიძლია იმასთან დაწვე ვისთანაც გინდა,ანგელოზო. გასვიანს მაგრად შემოვარტყი..იმაზე მაგრად ვიდრე პირველ ჯერზე.. გასვიანმა გამწარებული თვალებით შემომხედა...მეორეჯერ მინდოდა გარტყმა,მაგრამ ხელი დამიჭირა და თავის სხეულზე ამაკრო..მეგონა დამარტყავდა. ეს ბუნებრივი იქნებოდა არა? იქნებ ახლა გააკეთებს ამას..თვალები დავხუჭე და დაველოდე როდის მეტკინებოდა რამე..მაგრამ მან მე მაკოცა..ფეხები მომეკვეთა..გავითიშე და ავყევი..ე მინდოდა გავჩერებულიყავი,მაგრამ ის არმაძლევდა ამის უფლებას..არც გასვიანი და არც ჩემი გული..გასვიანმა სახეზე მომკიდა ხელი და უფრო მაკოცა..შემდეგ შეწყვიტა და თვალებში ჩამაშტერდა ეს ისევ გააკეთა..ხელი მაისურში შემიცურა მე კი ჩემი ხელები მის კისერს მოვხვიე და მისი თმა ჩავბღუჯე...ახლა მივხვდი როგორ მომნატრებია მისი კოცნა,მისი შეხება.ის ტვინს მითიშავს..ფეხები შემოვხვიე და გასვიანმა ხელში ამიყვანა კოცნა არ გაგვიწყვეტია,მაგისაზე გადამაწვინა და თვითონაც გადამაწვა მკოცნიდა..ის თავისი კოცნით ჩემს ჰაერს იპარავს...ჩემი სხეული აღარ მემორჩილება,ყველაფერი რასაც ვაკეთებ გასვიანის კონტროლის ქვეშაა...პერანგი გავუხსენი..და კისერზე ოდნავ ვუკბინე..მან კი ყელში მაკოცა..მგონი ახლა გული წამივა..ჯანდაბაშიც წასულხარ ალკოჰოლო! გული წამივა..ჯანდაბაშიც წასულხარ ალკოჰოლო!..გასვიანმა ხელში ამიტაცა და კარისკენ წავიდა. –სად მივდივართ? ვკითე დემეტრეს. –შენს ოთახში მიმყავხარ..დასვენება გჭირდება –არგიხდება როცა უფროსობ! ხელები კისერზე შემოვხვიე. გასვიანმა ტუჩის კუთხე ჩატეხა. მან გაიცინა ღმერთო მგონი სიზმარში ვარ გასვიანი იცინის ხალხო! ახლა გავგიჟდები. –შენ მაინც მოგწონვარ..მიტხრა გასვიანმა. –ხო,მაგრამ მე ისიც გითხარი,რომ მეზიზღები გავუინე დემეტრეს..ოთახში შევედით..დავამთქნარე და ვეცადე თალები არ დამეხუჭა...საწოლზე დამაწვინა და სახიდან თმა გადამიწია თვალები დავხუჭე..ვგრძნობდი როგორ მეფერებოდა თავზე და სახეზე...შემდეგ ადგა და კარისკენ წავიდა..უცბად წამოვდექი და მისი ხელი დავიჭირე და ჩავიჩურჩულე. –დარჩი...რა ჯანდაბა მემეართება ეს არასწორია. შემდეგ ხელი გავუშვი და დაველოდე როდი გავიდოდა ოტახიდან რათქმაუნდა ის აქ დამტოვებდა,რომ დანაშაულის გრძნობიტ მოვკმვდარიყავი. –კარგი.. ჩაიჩურჩულა დემეტრემაც..გაოცებისგან რამის პირი დავარე..ფეხსაცმელი და შარვალი პერანგი გაიხადა საწოლში დაწვა და მიმიხუტა მისკენ გადავტრიალდი და ცხვირი მის ყელში ჩავრგე. –დახუჭე თვალები..მითხრა დემეტრემ.. ეს ერთადერთი ბრძანება იყო რომელსაც ვეთანხმებოდი..ტვალები დავხუჭე და ვიგრძენი როგორ მაკოცა შუბლზე..ამაზე კარგი სიზმარი ჯერ არ დამსიზმრებია...შემდეგ კი უბრალოდ გავითიშე. პ.ს ბომბი! ბოდიში დაგვიანებებისთვის,მაგრამ ეს დიდიც გამოვიდა და მალეც დავდე,ბავშვბო იაქტიურედ გთხოვთ ცოტა დარჩა ფინალამდე და მართლა ბევრს ვფიქრობ როგორ დავასრულო,იმიტომ,რომ ფინალი არ უწერია იმ ავტორს <3 <3 მოკლედ თქვენი მხარშიდგომა მჭირდება შეაფასეთ კომენტარებში. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.