თავი 2
ჩემს ზემოდ მდგარ ჰარის ვუყურებდი, მაჯაში მთელი ძალით მიჭერდა ხელს, გორაკიდან ჩემს ამოყვანას ცდილობდა, ბოლოჯერ მოვიკრიბე ძალა, სხეული ზემოდ ავზიდე, და უგონოდ გავწექი მინდორზე
-კარგად ხარ? ხეელები მომხვია
-ფეხი ვიღრძე მგონი..სახე ტკივილისგან დამემანჭა
-ძალიან გტკივა? ხელი მომითათუნა, შემდეგ მე ამომხედა
-არა..ოდნავ გავიწიე, დისტანცია რომ შემენარჩუნებინა..
-შენი წყენინება არ მინდოდა..განარგძო საუბარი
-გინდოდა..ჩუმად წარმოვთქვი მე
-ადექი სიარულში დაგეხმარები..ჩემი წამოყენება სცადა
-თავადაც შემიძლია, მადლობა რომ დამეხმარე მაგრამ მარტო დარჩენა მინდა.
-მარტო რომ დარჩი ხომ ხედავ რაც დაგემართა, ხვერწნას შეჩვეული არ ვარ ამიტომ თუ უარს მეტყვი უბრალოდ ავდგები და წავალ
-რატომ დამამცირე? ცრემლიანი თვალებით ავხედე
-არ ვიცი..შენმა სიუხეშემ მაიძულა ალბათ
პასუხი აღარ გამიცია, ფეხზე წამოვდექი და ბანაკისკენ გზა განვაგრძე, თვითონ უკან მომყვებოდა..
ადგილზე მისულებს აღარავინ დაგვხვდა ყველა თავის კარავში იყო, ხმაურიც არ ისმოდა, ალბათ დაიძინეს....უკან მოვიხედე, თითქოს თვალით დავენშვიდობე ჰარის შემდეგ კი ჩემი კარავისკენ წავედი, ადგილზე გავშრი როდესაც ლეა და ტობი ერთად დავინახე
-ოჰ ტობ, უფრო მაგრად გთხოვ..სრულიად შიშვლები იყვნენ, მოკლედ სექსი ქონდათ, ჩემი იქ ყოფნა არცერთს არ გაუგია, დაბნეული გამოვვარდი გარეთ, ხელები სახეზე დავინიავე
-რამე მოხდა? სიცილით კვდებოდა ჰარი
-ამმმ არაფერი უბრალოდ ჩემს კარავში..
-შენს მეგობარს ჟიმავენ..ჩემი დაწყებული წინადადება მან დაასრულა
-ახლა რა ვქნა? კოცონის პირას ჩამოვჯექი, ჯერ კიდევ არ იყო ბოლომდე ჩამქრალი..
-შეგიძლია ჩემს კარავში დაიძინო..გვერდით მომიჯდა, ისევ ისეთი ცბიერი გამომეტყველებით
-შენს კარავში? შენთან ერთად? არც იოცნებო
-შენი ნებაა , მაგრამ იცოდე ღამით ამ ტყეში საშიშია, ბუა მოვა და წაგიყვანს..უაზროდ სცადა გახუმრება
-თუ გადაიფიქრებ იცი სადაც უნდა მომძებნო..ხელი მხარზე მომითათუნა
-მომწყდი თავიდან..
-ძილინებისა ფისო..ჰაეროვანი კოცნა გამომიგზავნა და კარავში შევიდა
დავრჩი მარტო, ლეაზე საშინლად ვბრაზობდი, იცოდა რომ ბავშვებთან კარგი ურთიერთობა არ მქონდა როგორ დამტოვა კარვის გარეშე? ფიჩხები მოვზიდე რომ ცეცხლი არ ჩამქრალიყო, ცივი სიო უბერავდა, მთელს ტანზე დაბბურძგლა, მოსაცმელიც არ მქონდა რომ მომეხურა..
***
ჰარი
ჯანდაბა რა ჯიუტი გოგოა, ნაილი მართალი იყო, გამიჭირდება მისი შეცდენა, მაგრამ რადაც არ უნდა დამიჯდეს მის სიამაყეს ფეხქვეშ გავთელავ, მე არ ვიყო ჰარი სტაილსი თუ ეგ სამ დღეში მისსავე საწოლში არ გავჟიმო..
ტანსაცმელი გავიხადე და თხელი საბანი დავიხურე, ორივე ხელი თავქვეშ ამოვიდე, ძილის სურვილმა თვალები წამართვა, არ მინდოდა მაგრამ ვამჩნევდი როგორ მეპარებოდა სიბინდე, თანდათან ჩამთვლიმა
ბუნდივნად ჩამესმა რაღაც ხმები, ვიგრძენი რომ კარავში მარტო არ ვიყავი
-ვიცოდი რომ მაინც მოხვიდოდი..ოდნავ ჩამეღიმა, ისე წარმოვთქვი არ შემიხედავს ვინ იყო
-მართლა? სველი ტუჩი ტუჩზე შემახო..არა ეს ხმა ნამდვილად არ იყო ეველინის, სწრაფად წამოვხტი და ჩემს წინ საცვლებში გამოწყობილი ნენსი დავინახე?
-შენ? აქ რა გინდა?
-ბავშვების დაძინებას ველოდი რომ შემოვსულიყავი..ოქროსფერი თმები ყურზე გადაიწია, კიდევ უფრო მომიახლოვდა
-ვიცი რომ გინდივარ ჰარი, საბანი გადამაძრო და ზემოდან გადამაჯდა
-რას აკეთებ! ხელით გავაჩერე
-ჩემნაირ გოგოზე უარს ვერ იტყვი..ჩურჩულებდა ძალიან ჩუმად, მაისური ერთი ხელის მოსმით გადაიძრო, წითელი ლიფი ძუძუებს ძალიან მაგრად უყენებდა, მრგვალმა გამოყვანილმა ფიგურებმა გონება დამიბინდა, ხელები თეძოზე მოვკიდე და ჩემაკენ დავქაჩე, რამდენიმე წუთის შემდეგ გაუჩერებლად ვკოცნიდით ერთმანეთს, თმებში ხელი შევუცურე და ოდნავ წამოვიწიე უფრო მოსახერხებელი რომ ყოფილიყო, ხელი ზურგზე დავუსვი, ლიფის შესაკრავი მოვძებნე და შევუხსენი, სრულიად შიშველუ იყო წელს ზემოდ, რამდენჯერმე საცოდავად ამოიკვნესა ჩემს პირში..
ხელი ჩემი საცვლისკენ წაიღო, მთელი ძალით მიჭერდა სასქესო ორგანოზე, ღმერთო ეს გოგო ნამდვილი ბომბია, თუ აფეთქდა მტრისას..უცებ მომაშორა ტუჩები და ძირს ჩაფოფხდა, პირი დავაღე როდესაც ს კეთება დაიწყო, ეტყობოდა რომ ამ საქმეში გამოცდილი იყო, კაცისთვის ს-ღმერთო რამხელა გაქვს..თავი ზემოდ ამოსწია, უკვე საკმაოდ აღგზნებული ვიყავი არ მინდოდა აქვე გამეთავებინა, მისი სხეული მეორე მხარეს გადავაგორე და ზემოდან დავაწექი, ფეხები უხეშად გადავუშალე, ტრუსის ჩახდის დრო არ იყო ამიტომ უბრალოდ გვერდზე გავწიე შემდეგ კი უხეშად შევედი მასში, ხმამაღლა ამოიკვნესა იძულებული გავხდი პირზე ხელი ამეფარებინა, მანდვილად არ მინდოდა მისი ხმა ვინმეს გაეგო..
-ჩუმად იყავი! მკაცრად გავაფრთხილე შემდეგ კი მისი გაჟიმვა განვაგრძე, უფრო და უფრო რმად შევდიოდი მასში..ხელს მაგრად ვუჭერდი შიშველ მკერდზე, ძუძუს თავებს დროდადრო ენით ვლოკავდი..
***
ეველინი
კოცონთან მჯდარმა დავინახე როგორ გამოვიდა ნენსი კარვიდან, თმები რამდენჯერმე შეისწორა და ჩემსკენ წამოვიდა, დაფეთებული წამოვხტი ფეხზე, ჩემი დაცინვის შანსს ხელიდან არ გაუშვებდა ამიტომ ხეს ამოვეფარე რომ ვერ დავენახე..ასეც ვიცოდი, ჰარისთან შევიდა ეგ ძუკნა..ფუ ..ხმამაღლა ჩავილაპარაკე..უკვე საკმაოდ კარგად ჩამოწვა სიბნელე, მცირე ხმაურზეც კი მიპყრობდა შიში..ხეს მოვშორდი, კოცონთან დაბრუნება მინდოდა მაგრამ ვიგრძენი როგორ მომვარდა ვიღაც უკნიდან, პირზე მაგრად ამაფარა ხელი და უკან წამათრია..
-მმმმმმ...მგელივით ვღმუოდი, ფეხებს ვუქნევდი მაგრამ თავს ვერ ვშველოდი
-მოკეტე ძუკნა, თუ კიდევ იყვირებ მოგკლავ! მისი ხმა ზედმეტად ბოხი იყო, ნაცნიბისას არ გავდა..მტელს ტანში დამიარა შიშმა, სხეული მიკანკალებდა მაგრამ წინააღმდეგობის გაწევას ვაგრძელებდი..ხელზე ვუკბინე და მთელი ხმით დავუყვირე
-დამეხმარეთ გთხ...წინადადების დასრულება ვერ მოვახერხე, სახეში მწარედ მომხვდა მუშტი, წონასწორობა ვეღარ შევინარჩუნე და მინდორზე დავვარდი..თვალები დამებინდა
-მე და შენ ძალიან მაგრად გავერთობით..სახეზე შავი ნიღაბი ეკეთა მხოლოდ ტუჩი და თვალი უჩანდა, ჩემს თავზე იდგა და ბოროტულად იღიმოდა, მინდოდა მეყვირა მაგრამ თითქოს დამამუნჯეს, მხოლოდ ხავილი შემეძლო ისიც ძალიან დაბალ ხმაზე, ფეხებზე ხელი მომკიდა და სადღაც სირმეში წამათრია, როდესაც მიხვდა რომ საფრთხე აღარ ემუქრებოდა იქვე დამაგდო, ხელი ბალახს მოვკიდე, ზემოდ მივძვრებოდი რომ გავქცეოცი მაგრამ ამაოდ..შარვლის ელვა შესაკრავი შეიხსნა, გული კინაღამ ამერია როდესაც მისი "ღირსება" ამოაძვრინა, თვალები დავხუჭე მომენტალურად
-დიდია არა? ისევ ჩამესმა მისი ბოროტული ხმა, ფეხები გამიშალა და ზემოდან დამაწვა, საშინელი სუნი ამოსდიოდა პირიდან, ყელზე დამიწყო კოცნა, მისი სუნთქვა ცუდად მხდიდა, მაისური შუაზე გადამიხია და ჩემს მკერდს ზემოდან დახედა
-მე ვიჟიმავებ შენთან პირველი და არა ის .... გაიგე? სახეში კიდევ ერთხელ გამარტყა, ვერაფერი გავიგე, რას საუბრობდა ან ვიზე..ენა ჩემს პორში შემოასრიალა და ლოშვნა დამიწყო, ადრე მხოლოდ ფილმებში მქონდა ნანახი ასეთი მანიაკური ქცევები, გონებას ვკარგავდი და ჩემი ცხოვრებაც ინგრეოდა, თავი გვერდზე გადავაგდე, თითქოს იმედი ჩამესახა როდესაც ქვა დავინახე მინდორზე დაგდებული, გავიჭიმე რომ ხელით მივწვდომოდი, ის არაკაცი ყველგან მეხებოდა მისი საზიზღარი ხელებით, დიდი დრო არ მქონდა დარჩენილი, უკანასკნელად გავიბრძოლე და აი როგორც იქნა მივწვდი, მთელი ძალით შემოვცხე თავში, სიმწრისგან დაიყვირა, სიტუაციის კონტროლი დაკარგა, მუხლი შუაში ამოვცხე და მისი სხეული ჩემსას მოვაშორე
-, პასუხს გაგებინებ..თავზე ხელი მოისვა მე კი მთელი ძალით გავიქეცი, თან ვყვიროდი..
***
ჰარი
სიამოვნების პიკში ვიყავი, ნენსის გაჟიმვა მაგრად მომწონდა, მთლიანად გავოფლიანდი..მოულოდნელად რაღაც უცნაური ხმები ჩამესმა
-გესმის? ბიძგები გავაჩერე და ნენსის შევხედე
-რა უნდა მესმოდეს? განაგრძე გთხოვ..მოდუნების საშუელებაც არ მომცა. მეც ორმაგი ძალით განვაგრძე ჩემი საქმე..
ოხ ჯანდაბა ეს ხმები უფრო და უფრო თვალსაჩინო გახდა..
-ეველინი! წამოვიყვირე ხმამაღლა და ფეხზე წამოვხტი, არ გამითავებია მაგრამ ეს ვიღას ანაღვლებდა, შარვალი და მაისური სწრაფად გადავიცვი და გარეთ გავვარდი
-ჰარი ? რა? ეველინი? დაიბნა ნენსიიამოვნების მინიჭება ნამდვილად კარგად გამოსდიოდა..
ეველინი
უცნობისგან გაქცევა მაინც ვერ მოვახერხე დამეწია და თმებში ხელი ჩამავლო, -ენა ჩაიგდე შენი..კიდევ ერთხელ სცადა გარტყმა,
-მომშორდი მომშორდი..ხელებს ვიქნევდი მე
-მოგკლავ ვიყო! ხელები გამიკავა ჩემი წაქცევა უნდოდა რომ დაწყებული საქმე დაესრულებინა
-მოშორდი ახვარო! მოულოდნელად ჰარი გამოჩნდა, უცნობს ხელი დაავლო და მომაშორა, ფეხქვეშ გაიგდო და სახეში რტყმევა დაუწყო
-როგორ გაბედე შე ....ო, შენს დედას შევეცი, მასზე ხელის აწევა როგორ გაბედე..ნამდვილი საგიჟეთი იყო, ხმაურზე ყველამ სინათლე აანთო..
-ვინ ხარ შე სირო..ნიღბის მოხსნა სცადა ჰარიმ მაგრამ საპასუხოდ ცხვირში მუშტი მიიღოო..მაინც მოახერხა გაქვევა უცნობმა
მე ძირს ვიჯექი შემოხეული ზედით და გახეთქილი ტუჩით, ცრემლები თავისით მისველებდა ლოყას..
-როგორ ვერ მოგისწარი..ჩემს წინ ჩაიმუხლა, ხელი ნაზას მომისვა ტუჩზე..მთელი ძალით მიმიხუტა გულზე -როგორ ვერ მოგისწარი..გაიმეორა კიდევ ერთხელ..უფრო მეტად მომეკრო, ხმას ვერ ვიღებდი, თვალი გაშტერებული მქონდა..ჰარიმ მთელს სხეულზე დამხედა, მიხვდა რა დღეშიც ვიყავი, მაისური გადაიძრო და მე შემომახვია
-ნუ გეშინია ყველაფერი მორჩა..დამთავრდა..ფეხზე წამომაყენა ისე რომ ხელი არ გაუშვია..
ბავშვები ჯგუფურად შემოგვეხვივნენ გვერდით..ყველას ახლა გაახსენდა საცოდავი ეველინი
-ევ ღმერთო ევ რა დაგემართა ვინ გაგიკეთა ეს? ლეამ ჩემთან მოირბინა,პასუხი არ გამიცია..ჰარი მომშორდა ლეასთან დამტოვა
-ყველამ გარეთ გამოაჯვით! იყვირა მთელს ხმაზე
-ჰარი რა გჭირს? ნენსი არ ცხრებოდა
-რამდენი ადამიანი წამოვიდა ამ ექსპედიციაში..ლექტორს საყელოში წვდა და შეაჯანჯღალა
-სტაილს გადაირიე?
-ყველამ გამოაჯვას მეთქი, ვინც ეს გააკეთა ერთ ერთი ჩვენგანია, განა სხვა ვინმე იქნებოდა აქ?
-რას ბოდავ? სტუდენტს ადანაშაულებ?
-ლექტორი კიარა ნამდვილი ხარ, ყველა ბიჭის სახელი და გვარი ჩამომიწერე, ახლავე ვიპოვი იმ ....ს, სახე ჩალურჯებული უნდა ჰქონდეს წესით, ყველა კარავს დავივლი სათითაოდ სანამ პასუხს არ ვაგებინებ..
-გარეთ გამოაჯვით თქვე სირებო! გაგიჟებული დადიოდა კარავიდან კარავში
-ჰარი დამშვიდდი..აწყნარებდა მაიკი
-შენ რატომ გაქვს თვალი ჩალურჯებული? მიადგა ერთ ბიჭს -შენ იყავი არა? მოგკლავ შენი დედა..მისკენ გაიქაჩა
-შეეშვი ბიჭო, სანამ აქ წამკვიდოდით ეგრე ჰქონდა..
-ჰარი მორჩი! დავიყვირე მე -არ მინდა გავიგო ვინ გააკეთა ეს, არ გესმის? ერთადერთი რაც მინდა აქედან წასვლაა, ლეა წამიყვანე გთხოვ..ცრემლებს ვერ ვიკავებდი
-მე წაგიყვან..მომიახლოვდა
-არა
-კი! ჩემი მანქანით მიგიყვან სადაც მეტყვი, შეწინააღმდეგება არ გაბედო!
ოღონდ ამ სიბინძურეს გავშორებოდი და სხვა დარდი აღარ მქონდა..
რამდენიმე საათის შემდეგ
ჰარის მანქანაში ვიჯექი, არ მინდოდა მეფიქრა მაგრამ ჩემს გონებაში ცუდი აზრები თავისით აღწევდა, თავი ყველაზე ჭუჭყიანი მეგონა ამ მომენტში..ჰარის მაისურს მთელს ტანზე ვიხვევდი, ჩალურჯებები რომ დამელოდა..
არც ის იღებდა ხმა ან რა უნდა ეთქვა ისეთი რაც დამამშვიდებდა?
ქალაქში გვიან შევედით, სადღაც ღამის ოთხი საათი იქნებოდა
-შენი სახლის მისამართი მითხარი რომ იქ მიგიყვანო
-სახლში ვერ მივალ, დედას ასე ვერ დავენახვები..თავი ჩავხარე მე
-აბა სად მიგიყვანო?
-არ ვიცი..სადმე ჩამომსვი აქ,
-ნუ დებილობ! შენი აზრით მარტო დაგტოვებ? ვიცი სადაც უნდა წავიდეთ
-სად?
-ჩემთან ბინაში
-კი მაგრამ..
-ეველინ შენი აზრით რამეს დაგიშავებ? არც ეგეთი მანიაკი ვარ, დაგტოვებ და მე მეგობართან წავალ..
-ნენსის არ მოეწონება ეს ამბავი
-....ზე არ ნენსის რა მოეწონება? გამომხედა
-ერთად ხომ იწექით?
-რა?
-დავინახე როგორ შემოვიდა შენს კარავში...
-ეველინ..
-არაფერი არ მითხრა, ვიცი რომ ჩემი საქმე არ არის და არ უნდა მეკითხა..ფანჯრიდან ღამის ქალაქს გავხედე
ჰარიმ ბინის კარები შეაღო და პირველი მე გამატარა, მისაღებში სინათლე აანთო
-არეულოობაა მაგრამ რა ვქნა, ბიჭის სახლია რა..გაეღიმა
თავს უხერხულად ვგრძნობდი
-შენ ალბათ შხაპის მიღება გინდა ხომ? ჩემს ოთახში წამოდი, გაჩვენებ სად უნდა შეხვიდე
ადგილიდან არ დავძრულვარ
-გრცხვენია? ჩემს წინ დადგა, -კარგი ასე აგიხსნი მოკლედ დერეფანს რომ გაივლი მარჯვნივ ბოლოდან მეორე კარი ჩემი ოთახია,იქ შეხვალ და მერე თავად გაერკვევი ყველაფერში..
-მადლობა ჰარი...თავაზიანად მივუგე და ნელა გადავდგი ნაბიჯი'.
მისი ოთახის კარი მივხურე, საწოლზე ჩამოვჯექი ჩემს წინ სარკე იყო, საკუთარი თავის დანახვაზე შევკრთი
-ეს რა დღეში ხარ ეველინ..ვუთხარი ჩემს თავს
ცხელი შხაპი მესიამოვნა, მთელს სხეულზე მისმევდი ხელებს რომ ჭუჭყი და სიბინძურე როგორმე ჩამომეწმინდა..თვალს ვხუჭავდი თუ არა საშინელი კადრები ცოცხლდებოდა, კანი ლამის ავიყტავე ხეხვით, სულ გამიწითლდა, კაფელზე ჩამოვჯექი და წყლის ცხელ წვეთებს საშუალება მივეცი მთლიანად დავესველებინე..რამდენიმე წუთის განმავლობაში ასე გაუნძრევლას ვიჯექი, შემდეგ კი კაბინა გადავკეტე..გარეთ დაკიდებულ პირსახოცს ხელით მივწვდი, მკერდზე შემოვიხვიე, ცოტა ოფლის სუნი ჰქონდა, ალბათ ჰარის ნახმარია..
სააბაზანოს კარი გამოვიხურე როდესაც ოთახში ჰარი შემოვიდა
-აჰ, ბოდიში არ ვიცოდი თუ მორჩი, ახალი პირსახოცი მოგიტანე..მზერა ერთი მიმართულებით გააშტერა
-ეგრე ნუ მიყურებ დებილო! ხელიდან ყველაფერი გამოვგლიჯე
-კიდევ რამე ხომ არ გინდა?
-კი..მარტო დამტოვე
-მოკლედ მე მისაღებში დავიძინებ, თუ რამე დაგჭირდეს დამიძახე..
-კარგი...
მისი წასვლის შემდეგ საწოლში შევწექი, უცნაური შეგრძნება მქონდა პირველად ვიწექი სხვის საწოლში, ადრე მხოლოდ ლეასთან ვრჩებოდი მაგრამ ბიჭთან? არასდროს'...
ჰარი დივანზე იყო მოკალათებული, თვალებით ჭერს უყურებდა და ფიქრობდა, რაზე? სტაილსის ცხოვრებაში პირველად მოხდა ასეთი რამ, გოგო ბინაში მოიყვანა მაგრამ სექსი არ ჰქონია, არც უცდია..ან კი როგორ ცდიდა იმ ამბის შემდეგ, მის გულს ასე სწრაფად არასდროს უძგერია მაგრამ ცდიკობდა გონებიდან ამოეგდო ეველინის სახე, ის მისთვის მხოლოდ სათამაშო ოყო, დროებითი გამოყენების ნივთი რომელსაც ადრე თუ გვიან მაინც დათმობდა..მიზანი ჰქონდა და ამ მიზნისკენ ნელნელა ნაბიჯ ნაბიჯ მიიწევდა..
***
მეორე დილით საკმაოდ გვიან გამეღვიძა, უკვე 11 ხდებოდა,საწოლიდან წამოვდექი და სწრაფად ამოვიცვი შარვალი..
მისაღებში გასულმა მძინარე ჰარი დავინახე, მინდოდა შეუმჩნევლად გავპარულიყავი, გუშინ ღამით დავინახე როგორ შეინახა სახლის გასაღები შარვლის ჯიბეში
ფრთხილად მივუახლოვდი და ხელი ჯიბისკენ ჩავაცურე, ოდნავ შეირხა, საშინლად შემეშინდა მაგრამ უფრო ღრმად ჩავყე, როგორც იქნა მივწვდი..ზემოდ ამოვწიე, მეგონა ყველაფერი გამომივიდა მაგრამ ნურასუკაცრავად
-ისე იპარები დამშვიდობებასაც არ აპირებ? ხელი მაჯაში ჩამავლო და დივანზე მისი სხეულის ზემოდ დამაგდო, ახლა უკვე ორივენი თვალებში ვუყურებდით ერთმანეთს
ჰარის სხეულის ზემოდ გაუნძრევლად ვიწექი, ორივე ხელი წელზე შემომხვია რომ არ გადავარდნილიყავი, ვგრძნობდი როგორ დაათამაშებდა ზემოდან ქვემოთ, ტანში ჟრუანტელი მივლიდ, თითოეულ შეხებაზე
-არაფერს მეტყვი? მის მწვანე თვალებში ერთიანად ჩავიძირე
-მე მე...არ ვიპარებოდი, შენი შეწუხება არ მინდოდა უბრალოდ..თავის მართლება ვცადე, ოდნავ ავიწიე ფეხზე წამოდგომის საშუალება რომ მქონოდა
-რომ გთხოვო ჩემთან ერთად იზაუზმეთქო რას მიპასუხებ?
-გიპასუხებ რომ დედა მელოდება..ლიფი და მაისური ხელით შევისწორე
-მაშინ სახლამდე მიგაცილებ..
-არ არის საჭირო..
-ვიცი, მაგრამ მინდა დავრწმუნდე რომ აღარაფერი დაგემუქრება
-ჰარ..პირი გავაღე რომ პასუხი გამეცა მაგრამ თითი ტუჩზე დამადო
-ეველინ შეწინააღმდეგებას ამ შემთხვევაში აზრი არ აქვს..მხოლოდ 15 წუთი დამელოდე, უცებ გადავივლებ წყალს და წავიდეთ კარგი?
თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე,
-თუ გაიპარები სახლში მოგაკითხავ! გამომძახა მეორე ოთახიდან
მაინც რა ეშმაკია? როგორ მიმიხვდა ჩანაფიქრს, ეს ისეთი გიჟია მართლა დამადგება, ჯობია დავუცადო..დივანზე ჩამოვჯექი და ინტერიერის დათვალიერება დავიწყე
ეს არის 15 წუთი? დავდგი სტენკა შუა ოთახში, სად არის აქამდე?
-მალე გამოხვალ? ვიყვირე თუმცა პასუხი არ გამცა
ოხ ჯანდაბა, როდემდე ველოდო? ფეხზე წამოვდექი და მისი ოთახის კარი ფრთხილად შევაღე, ჩემგან ზურგით იდგა სრულიად შიშველი, წყლის წვეთები დაკუნთულ სხეულზე წურწურით მოსდიოდა, ვერაფერს ვიტყვი ასეთი სანახაობა იშვიათია, უკან გამოსვლას ვაპირებდი მაგრამ ნერწყვი გადამეყლაპა და ქრონიკული ხველა ავტეხე, ხმაზე უკან შემოვრუნდა სახით ჩემსკენ, გაკვირვებული იყო მაგრამ მაინც იღიმოდა
უჰაერობისგან ნელნელა ვიგუდებოდი, ხველაც არ გამიჩერდა
-მოიცა მოგეხმარები..ზურგზე ხელი რამდენჯერმე დამარტყა
-კარგად ხარ?
-უკეთესად გმადლობ..ხელი ყელზე მოვისვი
-შენ რა მითვალთვალებდი?
-მე? არა, დიდხანს დაგაგვიანდა და უბრალოდ მაინტერესებდა
-ჩემი სხეულის ფორმები..საუბარი არ დამასრულებინა, თავისთვის იცინოდა
-მე მივდივარ..მივახალე და კარი მოვიჯახუნე
-ევ მოიცა, დამელოდე შარვალს ამოვიცმევ, ევ..მისი ხმა დავაიგნორე, სუფთა ჰაერზე გავედი, საოცარი ამინდი იყო, მზის კაშკაშა სხივები თვალს მჭრიდა, ფეხით ცოტა გავისეირნე
სახლში მისულმა თავი მოვიკატუნე რომ ყველაფერი რიგზე იყო, ჩემივე გამოგონილ ზღაპრებს ვყვებოდი ექსპედიციაზე, როდესაც დაკითხვა მორჩა ჩემს ოთახში ავედი, ლეპტოპი გავხსენი, რამდენიმე შეტყობინება დამხვდა ერთ ერთი უცხო პროფილიდან იყო გამოგზავნილი რაღაც იეროგლიფები ეწერა სახელის მაგივრად, ჩათი გავხსენი და კითხვა დავიწყე
" დაწყებულ საქმეს აუცილებლად დავასრულებ, არ გეგონოს რომ გადამირჩი"
ინსტიქტურად დავხურე ლეპტოპი და ხელი პირზე ავიფარე..-ნუთუ ისევ ის არის? ჯანდაბა ჰარი მართალი იყო ნამდვილად ჩემი კურსელია მაგრამ ვინ? არავის არასდროს გამოუჩენია ჩემს მიმართ მსგავსი დაინტერესება, ყველას ფეხებზე ვეკიდე ახლა რა შეიცვალა? სარკეში ჩავიხედე -გარეგნობა იგივე მაქვს, არც ჩაცმის სტილი შემიცვლია, რა ხდება ჩემს თავს?
****
მეორე დილით ჩვეულებისამებრ კოლეჯში წავედი, იმ ამბის შემდეგ ყველას ყურადღება ჩემსკენ იყო მომართული, ერთმანეთს ეჩურჩულებიდნენ, იცინოდნენ, ხელს ჩემსკენ იშვერდნენ
აუდიტორიაში შესვლას ვაპირებდი როცა ნენსი გადამიდგა წინ, მაჯაში ხელი ჩამავლო და კედელზე ამანარცხა
-რა მოხდა გუშინ ღამე? თვალებიდან ცეცხლის ნაკვერცხლები ცვიოდა
-რა? ვერ გავიგე
-ჰარისთან იწექი არა? შე ჩუმალა , ცდილობ წამართვა?
-მასთან არაფერი მქონია, ხელი გამიშვი..
-ვის ატყუებ? იცი რომ პირველად ჩემთან იწვა? სად შენ და სად ის, სარკეში არ იყურები? აკრძალული ხილი ყველას იზიდავს მაგრამ ეს ყველაფერი დროებითია იცოდე, მალე მობეზრდები, თავისას მიიღებს და მერე იცი რა მოხდება? გამოყენებული პრეზერვატივივით ნაგვის ურნაში მოგისვრის, მე კი ამ დღეს დიდი სიამოვნებით დაველოდები..ერთხელ თავიდან ბოლომდე ამათვალიერა, დამცინავად ჩაისისინა და გამეცალა..
აი სწორედ ამ მომენტში მივიღე გადაწყვეტილება ცეკვის კონკურსში მონაწილეობა მიმეღი, რაღაც უნდა შემეცვალა ჩემში და ზუსტად ვიცოდი რაც..ადმინისტრაციაში შევედი და ჩემი გვარი მონაწილეთა სიაში ჩავწერე..
-ყველაფერი გამოგივა ეველინ..შემოვძახე თავს
ლექციების შემდეგ დავიცადე სანამ სპორტდარბაზი არ დაიცალა ბავშვებისგან, როდესაც ირგვლივ არავინ მეგულებოდა მეცადინეობა დავიწყე, ნელ ნელა ვიხსენებდი ყველა დავიწყებულ ილეთს, ცეკვის დროს საოცარ სიმსუბუქეს ვგრძნობდი სხეულშიც, მუსიკის ფონიც ისეთი რიტმული და სასიამოვნო იყო..მთლიანად მომეხსნა დაძაბულობა, გავთამამდი, სექსუალურ მოძრაობებზეც კი გადავედი, რამდენიმე ილეთში წინ გამოვბზიკე
-ვაუ აი ეს მესმის..ტაში შემოსცხო ჰარიმ, შემოსასვლელში კარზე მიყუდებული იდგა და პირდაპირ მე მიმზერდა
-შენ რა მითვალთვალებ? დოინჯი შემოვირტყი
-დაუშვად კი, მერე? დამიშლი? ორ წამში ჩემს წინ დადგა
-რატომ გადამეკიდე?
-მომწონხარ..კიდევ ერთი ნაბიჯი და უკვე ერთმანეთს ვეხახუნებოდით, მისსი სუნამოს სურნელი მაბრუებდა
-როგორც ნენსი? უკან დავიხიე მე
-როგორც არავინ! სწრაფად გამცა პასუხი, ხელი ლოყაზე მომისვა, თავი ოდნავ დახარა რომ კარგად შეეხედა ჩემთვის
-ვერ ვხვდები რის მიღწევას ცდილობ, ვფიქრობ მაგრამ ვერ ვხვდები..
-არ იფიქრო ევ..არ იფიქრო..ცხვირი ცხვირზე გამიხახუნა, ხელით სახე დამიკავა, ერთხელ კიდევ ჩამხედა თვალებში და ნელა ძალიან ნელა მოსწია თავი, რა მემართება? რატომ არაფერს ვაკეთებ ამის შესაჩერებლად?
როცა მივხვდი რომ კოცნას აპირებდა მომენტალურად დავხუჭე თვალები, ფილმებში ხომ ასე აკეთებენ? ანუ მეც ეგრე უნდა ვქნა..წყნარად ველოდებოდი როდის შეეხებოდა ჩემს ტუჩებს, და აი უკვე ვგრძნობდი სახეზე მის სუნთქვას, ხელები წელზე შემოვხვიე, ოდნავ ავიწიე ფეხის წვერებზე რომ სიმაღლეში გავთანაბრებოდი
-რას მიკეთებ ეველინ? რატომ მინდიხარ ასე ძალიან? ჩუმად დაიჩურჩულა და შემდეგ მოხდა ის რის წარმოდგენასაც სიზმარშიც ვერ გავბედავდი..
ტუჩი ტუჩზე მომადო, ქვედა ბაგე მთლიანად დაიპყრო თავისკენ გაქაჩა, შემდეგ კი ენა ჩემს პირში შემოასრიალა, ახლოს ძალიან ახლოს მიმიხუტა, უცნაური ბგერა აღმოხდა პირიდან, ორი წუთის შემდეგ სიფრთხილე დაივიწყა, მთელი ძალით მთელი გრძნობით, ვნებიანად მკოცნიდა..რიტმში ვერ ავყევი, არც მაგდენად გამოცდილი ვიყავი, გამოდიოდა რომ მხოლოდ ის მკოცნიდა მე კი უბრალოდ ვიდექი..
კედლისკენ მიმწია და ზედ მომეკრო, ცალი ხელი ზემოთ ამიწია მაჯა დამიკავა ეს პოზა რომ შეენარჩუნებინა..
-ჰარი...დავიჩურჩულე მე
-ეველინ..ჩემი სახელი ძალიან საყვარლად წარმოთქვა, თითი ტუჩზე ჩამომისვა შემდეგ კი ისევ მაკოცა, ეს კოცნა იყო? არა ეს იყო რაღაც საოცრება..არ შემიძლია უბრალო სიტყვებით ავხსნა...

დირთი სცენები თუარ გინდათ მითხარით და მეტს აღარ დავწერ კარგით?